Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

Gorliczanie nie potępiają pielęgniarekW ogniu strajku27 maja br. około dwieście pielęgniarek gorlickiego szpitalaim. H. Klimontowicza odeszło od łóżek pacjentów. Strajkowałyprzed budynkiem szpitala, aby ich akcja była widocznadla społeczeństwa. Pacjenci szpitala nie pozostali jednak bezopieki – część sióstr pozostała na oddziałach. W proteście nieuczestniczyły pielęgniarki pracujące w oddziałach: intensywnejopieki medycznej na chirurgii, wewnętrznym - reanimacyjnym,noworodków - wcześniaków, bloku operacyjnym oraz w SzpitalnymOddziale Ratunkowym. Pięciogodzinny strajk nie przyniósłspodziewanych rezultatów. Pielęgniarek domagały się podwyżkipensji o 600 złotych i podjęcie rozmów z dyrekcją szpitala.Siostry podjęły nawet dramatyczna próbę okupacji gabinetudyrektora - bez skutku. Po nieudanych akcjach, które trwały odpoczątku kwietnia, 2 czerwca biały personel zdecydował o strajkugłodowym. Głodówkę podjęło najpierw sześć, a później jużosiem gorlickich pielęgniarek.Też musimy utrzymać rodziny!Jak mówią, są zdesperowane, ponieważ obecne zarobkinie wystarczają im na codzienne wydatki. – Praca pielęgniarkito misja. Codzienny stres, wysiłek fizyczny często ponad siły,odpowiedzialność i natłok obowiązków sprawiają, że zawód tenjest bardzo trudny – mówi jedna z pielęgniarek z wieloletnim stażem.– My też mamy rodziny, które musimy utrzymać. Są wśródnas i takie, które samotnie wychowują dzieci. Obecna pensja niepozwala nam godnie żyć – dodaje. Protest głodowy zakończyłsię uzyskaniem 200 złotych brutto podwyżki od lipca bieżącegoroku. Czy to wystarczy? Same siostry mówią, że nie są to satysfakcjonującepieniądze.Opinia publiczna podzielonaPacjenci i mieszkańcy popierają postulaty pielęgniarek. Odczuwająjednak strach w związku z przedłużającą się sytuacjąkryzysową. – Rozumiem ich sytuację, ponieważ sama ostatniostrajkowałam. Wiem, co to znaczy pracować za śmiesznie małepieniądze i wiem, że przeforsowanie postulatów nie jest łatwe– zaznacza pani Barbara, nauczycielka w jednej ze szkół powiatugorlickiego. – Solidaryzuję się z nimi. Uważam, że w innysposób nie uda im się osiągnąć celu. Szkoda tylko, że muszą sięuciekać do aż tak zaostrzonych form protestu jak głodówka – toopinia pani Anny, młodej ekonomistki. Nie wszyscy są tak wyrozumiali.– Jestem starszą osobą, która w każdej chwili możepotrzebować opieki medycznej w szpitalu. Boję się, że w związkuz protestami nie będzie ona taka, jak być powinna – podkreślaponad osiemdziesięcioletnia pani Józefa. Pan Jan z kolei uważa,że na tym proteście nikt nic nie zyska, a jedynie stracą pacjenci. –Popieram kolejny strajk pielęgniarek, które pomimo wcześniejszychakcji strajkowych przez cały czas były przy pacjentach,w przeciwieństwie do lekarzy, którzy podejmując strajk absencyjnypowinni byli znajdować się na terenie szpitala, a nie byłoich tam – napisał jeden z uczestników forum na www.mojegorlice.pl.Co dalej…Jak widać opinie mieszkańców powiatu gorlickiego są podzielone.Jedni solidaryzowali się z uczestniczkami akcji protestacyjnej,inni krytykowali je za taką formę walki o podwyżkiobawiając się obniżenia standardu i opieki w szpitalu. Mieszkańcypowiatu i wszyscy potencjalni pacjenci gorlickiego szpitalazastanawiają się obecnie na jak długo kwestie sporne zostałyrozwiązane. Przecież pielęgniarki nie wywalczyły w pełniswoich postulatów. – Być może jedynym rozwiązaniem będziezamknięcie szpitala i przejęcie go przez prywatna spółkę – zastanawiasię pani Renata. Czy do tego dojdzie? Dzisiaj trudnowyrokować. Jedno jest pewne: szpital jest zadłużony a personelniezadowolony.Katarzyna STAUDTW skład szpitala w Gorlicach wchodzi 19 oddziałów,m.in. chirurgia dziecięca, psychiatryczny z pododdziałemleczenia odwykowego, nefrologiczny oraz pracownie diagnostycznei laboratorium. Znajduje się też w nim SzpitalnyOddział Ratunkowy.18 Sądeczaninczerwiec 2008