komunikowanie społeczne

26. Przestaw główne mechanizmy perswazji umoŜliwiające nadawcy wpływ na odbiorcę1) mechanizm wzajemności – apelujemy bo odbiorca to zrobił, by się odwdzięczył2) konsekwencji – zrób to BY Cię nie uwaŜano za osobę niekonsekwentną3) konformizmu – zachowaj się tak jak wszyscy4) sympatii – zrób to bo mnie lubisz5) autorytetu – zrób to bo jestem kimś kto się na tym zna6) niedostępności – zrób to bo okazja się więcej nie powtorzy.27. Przedstaw głównych uczestników komunikacji politycznej.1) aktorzy polityczni (nadawcy politycznych)- reprezentujących instytucje polityczne. MoŜemy mówić o nichw sensie wąskim i szerokim. W wąskim znaczeniu za aktora politycznego uznaje się jednostki, które chcąwpływać na proces podejmowania decyzji. W szerokim, aktorem politycznym są partie polityczne, rząd,organizacje publiczne, grupy nacisku i organizacje terrorystyczne. Obie kategorie aktorów, z wyjątkiemorganizacji terrorystycznych, stosują te same techniki komunikowania: korzystają ze środków masowegoprzekazu, stosują marketing polityczny, odwołują się do reklamy politycznej i public relations.2) personel mediów (nadawców medialnych)- reprezentujących organizacje medialne. Przez organizacjemedialne rozumiemy redakcje prasowej, stacje radiowe i kanały telewizyjne. Przypisuje się im dwie role. Popierwsze, są przekaźnikiem politycznego komunikowania, którego źródło pozostaje na zewnątrz strukturymedialnej, po drugie- są nadawcami politycznych przekazów, konstruowanych przez personel mediów.3) obywatele (potencjalny elektorat) - w systemach otwartych media pozwalają i ułatwiają przepływinformacji i sygnałów w przeciwnym kierunku z dołu do góry, tzn. od społeczeństwa do elit politycznych.WyraŜa się to nie tylko w kacie głosowania czy referendum. Obywatele mają moŜliwość wyraŜenia swoichopinii w formie manifestacji, strajków, demonstracji, petycji, listów do instytucji politycznych iprzedstawicieli aparatu władzy na róŜnym szczeblu. Swoistą informację dla elit politycznych stanowią takŜewyniki ankiet i sondaŜy badania opinii publicznej.28. Omów relacje pomiędzy perswazją, propagandą i public relations. Perswazja jest to procesświadomego nakłaniania, przekonywania kogoś do czegoś lub odradzania komuś czegoś, polegający nawykorzystaniu argumentacji pozasiłowej, tzn wykluczający uŜycie siły. Celem perswazji jest przekonanie dosłuszności swojej tezy w dyskusji, podtrzymanie jej aŜ do uzyskania korzystnego dla siebie wyroku.13