komunikowanie społeczne

grupy jest potencjalnym propagandzistą. Z pomocą przychodzi reklama, kino, technika rozumianageneralnie, wiedza zdobyta w procesie edukacji i socjalizacji etc. Propagandę tą cechuje ponadto brakintencjonalności i polityczności. Agituje w spokoju, w klimacie prawdy i etyki. Działa wolno. Jej efektymoŜna najlepiej zaobserwować w społeczeństwach stabilnych i Ŝywotnych, ale takŜe w społeczeństwach igrupach ekspansywnych. Propaganda socjologiczna przygotowuje teren pod propagandę polityczną, stądokreślana jest jako subpropaganda.Propaganda polityczna – J.Ellul definiuje ją jako techniki wpływania na obywateli wypracowane istosowane przez instytucje władzy państwowej, partie polityczne, administrację, elity polityczne etc.Zasadniczym jej celem jest modyfikowanie zachowań społeczeństwa zgodnie z interesem nadawcy.Realizacja tego typu propagandy opiera się zarówno na wolontariuszach, jak i aparacie do tego celupowołanym. Najlepiej zbadanymi i dobrze znanymi przykładami propagandy politycznej są propagandahitlerowska i stalinowska. Propaganda polityczna nie występuje jednak tylko w systemach totalitarnych. Jestona uprawiana takŜe w systemach demokratycznych, i to z duŜym powodzeniem. Szczególnym rodzajempropagandy politycznej jest propaganda wyborcza. Jest ona nieodłącznym elementem wszelkich procesówwyborczych. Po II wojnie światowej pojawiły się tendencje do unikania słowa „propaganda”, gdyŜ wywołujeono negatywne konotacje. Zaczęto stosować powszechnie termin „komunikacja polityczna”, który jest raczejneutralny. Zmiana nazewnictwa nie zmieniła jednak istoty zjawiska. Propaganda dalej była i jest propagandą.Współczesna propaganda polityczna jest techniką wpływania na zachowania obywateli, kierowania opiniąpubliczną i manipulowania. Opiera się na najnowszych osiągnięciach naukowych i wynikach badańempirycznych w zakresie psychologii społecznej, socjologii, politologii, teorii komunikowania itp.Współcześnie propaganda polityczna przestała być aktem jednorazowym i przerodziła się w propagandęciągłą i totalną, czyli celową, zaplanowaną w szczegółach i stałą działalność instytucji politycznych,wykorzystujących wszystkie moŜliwe środki przekazu.30.Co to jest cenzura mediów masowych? Wymień jej dwa główne rodzaje.Cenzura to znajdujące się w rękach władzy narzędzie kształtowania i utrzymywania oficjalnej wersji„prawdy”, to ograniczenie prawa do wypowiedzi jednej osoby przez inną. Jest to równieŜ ograniczanie przezpaństwo podstawowych praw człowieka - prawa do wolności słowa i wolności prasy, pod róŜnymipretekstami. Cenzura mediów masowych odnosić się będzie oczywiście do mass – mediów, przez którerozumiemy telewizję, radio, prasę czy internet. Z cenzurą nieodłącznie wiąŜe się takŜe pojęcie "wybielaniafaktów". Najbardziej znaną cenzurą mass-mediów w Polsce była cenzura okresu PRL. Władzaadministracyjna mogła wówczas np. zająć tekst, ingerować w zawartość gazety tzw. komunikatamiurzędowymi, a w razie sprzeciwu wymierzyć drakońskie kary pienięŜne, potrafiące zachwiać budŜetem15