Ocena zachowania użytkowników platformy handlu C2C - E-mentor

metody, formy i programy kształceniaświecie odnoszą się do tych samych aspektów (por.zasady OECD 16 ):! preambuła lub klauzula wstępna – podkreślająca,iż tworzenie wartości dla akcjonariuszyjest podstawowym celem działania spółki, choćnaturalnie spółka w swoim funkcjonowaniupowinna brać pod uwagę także prawa interesariuszy(np. pracowników, kredytodawców);! zapewnienie praw akcjonariuszy – w tym przedewszystkim prawa do informacji, uczestnictwaw WZA (informacje wysłane odpowiedniowcześniej, WZA w wygodnym miejscu i czasie),wpływania na losy spółki (głosowanie na członkówdo rady), prawa do dywidendy;! równe traktowanie akcjonariuszy – zakładające,że spółka w żaden sposób nie może dyskryminowaćposiadaczy tym samych serii akcji,co najczęściej odnosi się do ochrony prawakcjonariuszy mniejszościowych (dywidenda,informacja, przedstawiciel w radzie). Częstokwestia ta odnosi się także do realizacji zasady„jedna akcja – jeden głos”, czyli eliminacji akcjiuprzywilejowanych. Jednak zarówno dobrepraktyki w krajach Europy kontynentalnej 17 ,jak i zasady OECD nie uznają stosowania akcjiuprzywilejowanych za łamanie dobrych praktyk;! udział interesariuszy w nadzorze korporacyjnym– oznacza współpracę spółki i uwzględnianieprzez nią interesów różnych grup (banki,dostawcy, klienci, społeczności lokalne). Wartojednak zaznaczyć, iż rzeczywisty udział tychgrup w procesie podejmowania decyzji czyrealna obecność ich przedstawicieli w radzienależy do wyjątków, a główne działanie w tymobszarze dotyczy inicjatyw CSR i wyczerpującychraportów z funkcjonowania firmy;! przejrzystość – dotycząca prowadzenia jawneji szerokiej polityki informacyjnej. Zgodnie z dobrymipraktykami, spółki powinny informowaćo strukturze własności, sytuacji finansowej(raporty), składzie i strukturze organów spółki(imię, nazwisko, życiorys), wynagrodzeniukadry menedżerskiej (struktura i wysokość),o pożyczkach udzielonych członkom zarząduprzez spółkę, transakcjach spółki i podmiotówzależnych z członkami zarządu, procedurachwyboru i rotacji biegłego rewidenta badającegosprawozdania finansowe spółki. Wszystkiete informacje powinny być łatwo dostępne zapośrednictwem strony relacji inwestorskich,najlepiej w kilku językach, w tym po angielsku.Dodatkowo, na stronie powinny być takżezamieszczone dokumenty korporacyjne, takiejak: regulamin pracy walnego zgromadzeniaakcjonariuszy, zarządu i rady, prospekt emisyjny,informacje nt. programów motywacyjnychdla menedżerów i pracowników, oświadczeniespółki o przestrzeganiu zasad dobrych praktyk;! rekomendacje rady (nadzorczej, dyrektorów)– dotyczą sformułowania i publikowania regulaminurady, przygotowania procedur głosowania,zasad współpracy, w tym głównie wymianyinformacji z zarządem i menedżerami orazpodejmowania decyzji, opracowania proceduryoceny pracy zarządu oraz samej rady, określeniastruktury rady (np. liczba mandatów dlainteresariuszy, udział członków niezależnychwraz ze szczegółową definicją niezależności)czy wspomnianej wcześniej procedury wyborui rotacji biegłego rewidenta badającego sprawozdaniafinansowe spółki;! pozostałe rekomendacje z zestawu dobrychpraktyk – dotyczą relacji z podmiotami trzecimi(np. mediami) oraz zasad postępowania przytransakcjach przejęć i fuzji (ochrona akcjonariuszy,relacje wymiany akcji).Ostatnią kwestią dotyczącą dobrych praktyk, którawymaga komentarza, jest pytanie o ich efektywność.Ze względu na dowolność w przestrzeganiu zasad,na które spółki przecież wcale nie muszą się godzić,a co więcej, mogą wspólnie bojkotować cały dokumentalbo najbardziej niewygodne rekomendacje 18 .Ogólnoświatowa praktyka pokazuje jednak, iż spółkibędące często także współautorami dobrych praktyk,w znakomitej większości stosują sformułowane zasady.U podstaw tego działania leży przeświadczenie(potwierdzone wieloma badaniami empirycznymi),iż w długim okresie spółki stosujące się do opracowanychzasad są lepiej postrzegane przez ryneki traktowane jako bezpieczniejsze. Warto dodać,iż reputacja na rynku kapitałowym ma kolosalne16OECD, op. cit.17Kraje Europy kontynentalnej nie traktują akcji uprzywilejowanych jako łamania dobrych praktyk corporate governancez uwagi na dominację skoncentrowanej struktury własności – w wielu europejskich spółkach kontrola pozostajew rękach rodziny lub założyciela, co jest możliwe głównie poprzez stosowanie akcji uprzywilejowanych. Dziękiakcjom uprzywilejowanym zachowują oni silną pozycję, a jednocześnie mogą pozyskiwać kapitał potrzebny na rozwójprzedsiębiorstwa. W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych takie praktyki są krytykowane ze względu naz definicji słabszą pozycję posiadaczy akcji zwykłych, mimo takiego samego lub czasem wyższego zaangażowaniakapitałowego w spółkę.18Problem ten zaobserwowano na giełdzie niemieckiej, gdzie spółki bardzo niechętnie udzielały informacji o wysokościi strukturze wynagrodzeń swoich członków zarządu i to pomimo dobrych praktyk rekomendujących przejrzystośćw tym obszarze. Spółki podawały jedynie wysokość dla całego zarządu, bez uwzględnienia struktury płac. Wedługszacunków około 5 proc. spółek notowanych na giełdzie we Frankfurcie stosowało niniejszą zasadę. W efekcie częśćdobrowolnych zapisów dobrych praktyk objęto statusem twardego prawa i do tych zapisów wprowadzono właśniezapisy ujawniania wysokości i struktury indywidualnych wynagrodzeń członków zarządu.20 e-mentor nr 2 (24)