Fachowy Dekarz & Cieśla 1/2016

Na kłopoty - Szczepański...
Niewiele już chyba
może mnie zaskoczyć.
Życie jednak potrafi
zweryfikować nasze
wyobrażenia i plany,
szczególnie w dziedzinie
budownictwa.
Bo się Pan przygotował…
Dwa tygodnie temu zakończyłem prace
na ciekawym domku. Niewielkich rozmiarów
daszek, zaledwie 165 m 2 , ale dość mocno
„posiekany”. Sporo grzbietów, sporo koszy,
konstrukcja drewniana to kratownica - przeze
mnie tworzona i skręcana, na dachu drobniutka
dachówka w pięknej glazurze. Kolegom
tłumaczyć raczej nie trzeba, że i wkrętów
ciesielskich do takiej konstrukcji idzie
bez liku, i spinek do dachówki sporo potrzeba
(zwłaszcza tych do ciętej), nie mówiąc
o folii dachowej. No, ale Panu Kierownikowi
wytłumaczyć trzeba było. Pierwszy raz
po wykonaniu dachu zarzucono mi, że zużyłem
za dużo elementów mocujących i scalających,
że za dobra folia dachowa poszła,
bo przecież poddasze jest nieużytkowe…
Na początku, gdy Pani Inwestor do mnie
zadzwoniła z takimi „zarzutami” to ZBARA-
NIAŁEM. Argumentem koronnym na moje
„marnotrawstwo” miał być fakt, że wykonawca
– którego nie wybrali, przedstawił im
ofertę materiałową z ilościami o ponad połowę
mniejszymi, zarówno w przypadku dachówki,
jak i spinek, folii etc. I coraz bardziej
nie wiedziałem co powiedzieć, a szczególnie
mnie zatkało, kiedy usłyszałem, że wątpliwości
to właściwie ma również Pan Kierownik.
Po 40 minutach jałowej dyskusji poprosiłem
o spotkanie „wielostronne” na budowie.
No niechże ten Pan Kierownik mi w twarz
powie, że np. spinek do dachówki za dużo
zużyłem, albo że dachówki o zapotrzebowaniu
9 szt./m 2 ma być sztukowo tyle samo
na dachu, co tej o ilości 13 sztuk.
No więc – wziąłem kartkę i liczę. Spinki:
mocowanie co piątą dachówkę, dachówki
cięte tyle i tyle sztuk, wkręty: 8 sztuk
na węzeł... Nawet membranę wyliczyłem
co do metra. A, przepraszam – gdzieś
na straty poszło 3,6 m 2 .
Dnia następnego spotkaliśmy się wszyscy
na budowie. No, prawie wszyscy. Nieobecny
był niestety małżonek inwestorki,
z którym to uzgadniałem wszelkie kwestie
materiałowe. Poprosiłem zatem o jego
obecność. Pani Inwestor podążyła w kierunku
domu, i po chwili państwo wrócili
razem. Dlaczego wspominam ten szczegół?
Przekonacie się, Koledzy, że jest on wręcz
kluczowy. Zatem, będąc w komplecie, rozpoczęliśmy
dyskusję. Pan Kierownik, chcąc
dać popis, zaczął liczyć wkręty ciesielskie
– ubaw miałem niezły, biorąc pod uwagę,
że było ich ponad 1700 sztuk. Przy tysiąc
pięćsetnym się poddał… Ilości spinek czy
folii, cytując go – „bronią się”. I tak inwestorzy
zmuszeni zostali, poniekąd przez
Pana Kierownika, do dopłacenia pozostałej
do uregulowania kwoty.
Bez „pokazówki” jednak się nie obyło. Usłyszałem
od Pani Inwestor: „- Wytłumaczył się
Pan, bo się Pan przygotował, ale gdybyśmy
Pana poprosili bez uprzedzenia, to by Panu
tak łatwo nie było”… No żesz – SZCZYT.
Poza tym podobno wysłałem panią do domu
po małżonka, żeby mieć czas na „dogadanie
się” z Kierownikiem. Innych bzdetów
przytaczać nie będę, bo zapewne i po tym
płaczecie ze śmiechu.
I tak zakończyłem przygodę z pewnym dachem,
tłumacząc się – dlaczego zrobiłem
go ZA DOBRZE…
Rafał Szczepański
6