2015 GrkJul

IOYΛIΟΣ, 2015 19
την είσοδο στα άγια των αγίων»
(Εβρ. ι/19).
Ο ουρανός μπορεί να ονομαστεί
και αυτός Μονεμβασία «διά
την μίαν έχειν των εν αυτώ εισπορευομένων
την είσοδον», τον
Ιησού Χριστό.—
**************
Σε έναν καταυλισμό τσιγγάνων
γινόταν μεγάλο γλέντι. Φωνές,
τραγούδια, μουσικές, γέλια.
Στο αληθινό κάστρο της Μονεμβασίας
κανείς δεν μπορούσε
να μπει, αν δεν περνούσε από τη
μοναδική είσοδο, την «μόνη εμβασίαν».
Και όταν η είσοδος
εκείνη έκλεισε τότε κανείς δεν
μπορούσε, όσο και να προσπαθούσε,
να μπει στην οχυρωμένη
πόλη.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη
σωτηρία του ανθρώπου. Η αποστασία
του πρώτου ανθρώπου, η
αμαρτία και η αποκοπή του από
την αγάπη του Θεού, έκαμαν την
θεία Δικαιοσύνη να κλείσει την
είσοδο προς τον ουρανό για τον
κάθε αμαρτωλό. Ο ουρανός έγινε
το απόρθητο φρούριο, η ανεκπλήρωτη
νοσταλγία και επιπόθηση
του αμαρτωλού.
Ώσπου ήρθε ο Χριστός. Αυτός
μεγαλόστομα κήρυξε το «Εγώ
είμαι ο οδός…. Κανένας δεν έρχεται
προς τον Πατέρα ειμή δι’ Ε-
μού» (Ιωάν. ιδ/6). Το εξιλαστήριο
έργο Του ξεμαντάλωσε την
κλειστή πόρτα, για να έχει τώρα
η κάθε πιστή ψυχή «ελεύθερη
Ένα κοριτσάκι, τριών χρονών,
ενώ έπαιζε, είδε στην αυλή ένα
παλιό ψυγείο. Ο πατέρας του κοριτσιού,
βλέπετε, ήτανε παλιατζής.
Μπήκε, λοιπόν, το κοριτσάκι
μέσα στο ψυγείο, για να παίξει.
Όμως η πόρτα του ψυγείου έκλεισε.
Και τότε όλα τέλειωσαν γι’
αυτό. Όταν πλέον το ανακάλυψαν,
το μικρό κοριτσάκι ήτανε
νεκρό από ασφυξία. Η πόρτα της
χάρης του Θεού κάποτε θα κλείσει.
Πριν όμως κλείσει, μπορείς
να ζητήσεις το έλεος του Θεού
στη ζωή σου, πριν είναι πολύ αργά…