You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ<br />
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ<br />
ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />
161-167 Peel St, North Melbourne<br />
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />
10:45πμ και 6-7μμ.<br />
Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-<br />
12:15μμ<br />
185 Warrigal Rd, Oakleigh<br />
Ελληνικά: Σάββατο 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />
10:45πμ.<br />
147 Woodhouse Grove, Box Hill North<br />
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.<br />
ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ<br />
51-57 Kings Way, Kingsgrove<br />
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />
Αγγλικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />
ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />
59 Tait St, Renown Park<br />
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 10-<br />
11:15πμ και 6-7μμ.<br />
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ<br />
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<br />
Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο<br />
του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.<br />
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />
Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ<br />
Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ<br />
ΣΥΔΝΕΥ<br />
Ελληνικά: Τρίτη 7-7:30μμ και Πέμπτη 2-<br />
2:30μμ στο 1683 ΑΜ<br />
Αγγλικά: Τρίτη 7:30-8μμ στο 1683 ΑΜ<br />
ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />
Ελληνικά: Στο ΡΑΔΙΟ ΕΝΑ Τετάρτη 9-10μμ.<br />
ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ<br />
Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από<br />
τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε<br />
οποιαδήποτε ώρα.<br />
Στην Μελβούρνη (03) 9471 4964<br />
Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700<br />
Στην Αδελαΐδα (<strong>08</strong>) 8346 7476<br />
ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ<br />
Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου<br />
είδους πνευματικές δυσκολίες απέναντι<br />
στην αλήθεια περί Χριστού.<br />
Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,<br />
ένα γράμμα.<br />
Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να<br />
το λαβαίνεις ανελλιπώς.<br />
Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση<br />
κάποιου φίλου σου ή συγγενούς σου<br />
που θάθελες να το λαβαίνει.<br />
Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην<br />
σβήνεις την διεύθυνσή σου.<br />
Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας<br />
στις παρακάτω διευθύνσεις:<br />
VIC:<br />
Good News Magazine<br />
PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />
NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 22<strong>08</strong><br />
Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους<br />
προσφοράς.<br />
PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />
Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:<br />
www.GreekFreeChurch.org.au<br />
Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση<br />
με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.<br />
This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009<br />
Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 3<br />
Όσο και αν φαίνεται παράξενο,<br />
μια από τις πιο μεγάλες<br />
και πιο επικίνδυνες αρρώστιες<br />
της πνευματικής ζωής είναι ο<br />
ύπνος. Κίνδυνος μεγάλος. Πόσα<br />
και πόσα κακά δεν μπορούν να<br />
μας έλθουν στη ζωή μας; Ο Θεός<br />
ζητά και παραγγέλλει στα παιδιά<br />
του να είναι άγρυπνα.<br />
Βέβαια αυτό<br />
είναι μια κουβέντα.<br />
Μα πώς μπορούμε να<br />
είμαστε άγρυπνοι;<br />
Φυσικά, όταν ο<br />
λόγος του Θεού μιλά<br />
για ύπνο, δεν εννοεί<br />
αυτόν τον φυσιολογικό<br />
ύπνο. Μα κάποιον<br />
άλλο, που μοιάζει<br />
τόσο πολύ. Είναι<br />
ανάγκη με κάθε τρόπο να τον<br />
πολεμήσουμε. Εάν θέλουμε<br />
μπορούμε να βρούμε τον τρόπο.<br />
Ο σοφός εκείνος τη αρχαιότητας,<br />
ο Αρχιμήδης, αντιμετώπιζε<br />
ακριβώς και αυτός το ίδιο<br />
πρόβλημα. Και δεν άργησε να<br />
βρει την λύση. Ήθελε πολύ καιρό<br />
για τις μελέτες του και τους<br />
λογαριασμούς του. Και δυστυχώς<br />
η αδυναμία του σώματος,<br />
τον έσπρωχνε στον ύπνο και<br />
του περιόριζε τόσο πολύ το<br />
χρόνο που τον είχε μεγάλη α‐<br />
νάγκη. Βρήκε λοιπόν ένα πάρα<br />
πολύ έξυπνο τρόπο. Έφτιαξε<br />
ένα πολύ πρωτότυπο γραφείο,<br />
που δεν ήταν τίποτα περισσότερο<br />
από ένας τεράστιος δίσκος<br />
από χαλκό. Σ’ αυτόν ακουμπούσε<br />
και πάνω σ’ αυτόν<br />
μελετούσε. Στα χέρια<br />
του διαρκώς κρατούσε<br />
μια άλλη αρκετά<br />
μεγάλη χάλκινη μπάλα.<br />
Διάβαζε λοιπόν<br />
και στοχαζότανε, ό‐<br />
ταν ξαφνικά τα μάτια<br />
του βαραίνανε και ο<br />
ύπνος ερχόταν να<br />
πάρει τα δικαιώματά<br />
του. Τότε από το χέρι<br />
του γλιστρούσε και έπεφτε βαριά<br />
η χάλκινη μπάλα με ένα<br />
τρομερό κρότο πάνω στο δίσκο<br />
το χάλκινο. Ήτανε δηλαδή ένα<br />
καλοκουρντισμένο χάλκινο<br />
γκόγκ, που σκοπό είχε να τον<br />
ξυπνά κάθε φορά που ο ύπνος<br />
τον πολιορκούσε. Έπαιρνε πάλι<br />
την μπάλα στο χέρι και συνέχιζε<br />
το έργο του.<br />
Η σκέψη μου πήγε στην παραμονή<br />
της παραδόσεως του
4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Κυρίου μας στους εχθρούς του.<br />
Παρακάλεσε τους μαθητές του,<br />
όταν αποσύρθηκε αυτός στη<br />
Γεσθημανή για να αγωνισθεί<br />
προσευχόμενος, να μείνουν άγρυπνοι.<br />
Και αυτοί, σε κοντινή<br />
απόσταση να προσεύχονται.<br />
Τους ήθελε κοντά Του. Μα σαν<br />
γύρισε, μεγάλη, τόσο μεγάλη<br />
ήτανε η απογοήτευσή<br />
του, σαν τους<br />
βρήκε όλους κοιμισμένους.<br />
Και<br />
τους είπε εκείνο το<br />
γεμάτο παράπονο:<br />
«Ώστε έτσι, δεν<br />
μπορέσατε μια<br />
ώρα να αγρυπνήσετε<br />
μαζί μου. Αγρυπνείτε<br />
και προσεύχεσθε<br />
για να<br />
μην πέσετε εις πειρασμόν».<br />
(Ματθ.<br />
κς/ 40‐41).<br />
Να μένουμε άγρυπνοι. Να<br />
μην αφήνουμε τον πνευματικό<br />
ύπνο να μας παρασέρνει και να<br />
ζούμε:<br />
1). Με κλειστά τα μάτια. Ο<br />
κοιμισμένος έχει κλειστά τα μάτια.<br />
Δεν βλέπει. Τόσα μπορούν<br />
να γίνουν γύρω του και αυτός να<br />
μην πάρει χαμπάρι. Τι κίνδυνος<br />
μεγάλος αλήθεια;<br />
2). Με τρελά όνειρα. Ο κοιμισμένος<br />
βλέπει όνειρα. Δεν έ‐<br />
χουν καμιά λογική. Και ο χριστιανός<br />
ο κοιμισμένος παρασύρεται<br />
σε αμαρτωλές ονειροπολήσεις.<br />
Χαμογελάει ή κλαίει, χωρίς<br />
κανένα από αυτά να είναι δικαιολογημένα.<br />
Και βρίσκεται εκτός<br />
πραγματικότητας.<br />
3). Με επικίνδυνη αδράνεια.<br />
Του κοιμισμένου, σηκώνεις το<br />
χέρι και αμέσως πέφτει. Δεν<br />
μπορεί να σταθεί<br />
όρθιο. Δεν μπορεί<br />
να πιάσει. Δεν μπορεί<br />
να κάνει καμιά<br />
δουλειά. Άχρηστος.<br />
Είναι μια κατάσταση<br />
που μοιάζει<br />
τόσο με το θάνατο.<br />
Είναι αδέλφια.<br />
Μα εμείς είμαστε<br />
της ζωής.<br />
Δεν πρέπει να κοιμούμαστε.<br />
Να είμαστε<br />
άγρυπνοι.<br />
Όταν αφήνουμε τον εαυτό μας<br />
να τσακίζεται κάθε μέρα από<br />
μέριμνες άσκοπες, που διαλύουνε<br />
τα νεύρα μας. Όταν τρέφουμε<br />
στην ψυχή μας, με ναρκωτικές<br />
καταστάσεις, που προκαλούν<br />
υπνηλία. Όταν αφήνουμε<br />
την καρδιά μας να αγαπά το<br />
σκοτάδι… τότε ο ύπνος γίνεται<br />
φυσική κατάσταση.<br />
Ανάγκη να ξυπνήσουμε ό‐<br />
σοι κοιμούνται. Ανάγκη να μείνουμε<br />
άγρυπνοι όσοι ξυπνήσαμε.<br />
Μας το ζητά ο Κύριος.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 5<br />
Η μυθική ηρωίδα Αταλάντη,<br />
φημιζόταν σε ολόκληρη την Αρκαδία<br />
για την ομορφιά και την<br />
δύναμή της. Πολλοί θαυμαστές<br />
της τη ζήτησαν σε γάμο, μα αυτή<br />
αρνιόταν πείσμονα να δεχθεί,<br />
δηλώνοντας ότι ποτέ δεν θα<br />
παντρευόταν.<br />
Από τις πολλές<br />
πιέσεις του πατέρα<br />
της, βασιλιά<br />
Ιάσου, αναγκάσθηκε<br />
τέλος να υποχωρήσει.<br />
Δέχθηκε<br />
να παντρευτεί εκείνον<br />
που θα την<br />
νικούσε στο αγώνισμα<br />
του δρόμου,<br />
η ήττα του όμως θα<br />
σήμαινε το θάνατό του. Παρ’ όλο<br />
τον κίνδυνο, πολλοί μαγεμένοι<br />
από την ομορφιά της πριγκίπισσας<br />
δοκίμασαν, μα πλήρωσαν<br />
όλοι με τη ζωή τους το τόλμημά<br />
τους.<br />
Τέλος ο Ιππομένης παρουσιάστηκε<br />
στον βασιλιά και δήλωσε<br />
την επιθυμία του να αγωνισθεί<br />
για την απόκτηση της Αταλάντης.<br />
Η ημέρα για το αγώνισμα έφθασε.<br />
Ο Ιππομένης ήρθε στο στίβο,<br />
έχοντας κρυμμένα στη ζώνη του<br />
τα τρία χρυσά μήλα, που είχε<br />
κόψει από τον κήπο των Εσπερίδων.<br />
Το αγώνισμα άρχισε. Πριν<br />
περάσει ώρα η Αταλάντη είχε<br />
ξεπεράσει τον Ιππομένη. Εκείνος<br />
τότε, πήρε ένα μήλο από την<br />
τσέπη του και το έριξε κάτω. Ο<br />
χρυσός καρπός<br />
τράβηξε την προσοχή<br />
της πριγκίπισσας.<br />
*Έχω αρκετό<br />
καιρό*, είπε<br />
και έσκυψε να πάρει<br />
το μήλο. Ο Ιππομένης,<br />
επωφελούμενος,<br />
πλησίασε<br />
αρκετά την Αταλάντη,<br />
που εξακολουθούσε<br />
όμως να<br />
τον προσπερνά.<br />
Δεύτερη φορά επαναλήφθηκε<br />
το τέχνασμα και η πριγκίπισσα,<br />
σκεπτόμενη ότι *είχε ακόμη<br />
καιρό*, έσκυψε για να πάρει και<br />
το δεύτερο μήλο. Η καινούργια<br />
αυτή καθυστέρηση έδωσε στον<br />
Ιππομένη την ευκαιρία να ισοσκελίσει.<br />
Η στιγμή τώρα ήταν κρίσιμη.<br />
Ο Ιππομένης ρίχνει και το τρίτο<br />
μήλο. Η Αταλάντη το βλέπει, διστάζει<br />
λίγο, αμφιταλαντεύεται, μα
6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
τελικά σκύβει, ψιθυρίζοντας *έχω<br />
ακόμη καιρό, να τον προσπεράσω*.<br />
Αυτό ήταν όλο. Ο Ιππομένης<br />
κάνοντας μια τελευταία υπεράνθρωπη<br />
προσπάθεια, κατορθώνει<br />
να προσπεράσει και να τερματίσει<br />
πρώτος με διαφορά στήθους.<br />
Η Αταλάντη είχε νικηθεί και αιτία<br />
της ήττας της ήταν η σφαλερή<br />
της σκέψη, ότι *είχε ακόμη καιρό*.<br />
Στην παγίδα που έπεσε η<br />
Αταλάντη, πολλοί πέφτουν σήμερα.<br />
Ο Διάβολος<br />
με τα πανούργα<br />
τεχνάσματά<br />
του, σαν<br />
άλλος Ιππομένης,<br />
προσπαθεί<br />
να τους παραπλανήσει,<br />
να μη<br />
φθάσουν ποτέ<br />
στη σωτήρια<br />
χάρη του Χριστού, να στερηθούν<br />
το βραβείο της άνω κλήσεως.<br />
Τρέχει και ρίχνει μπροστά<br />
στο δρόμο τους κάποιο χρυσό<br />
μήλο. Είναι οι επιδιώξεις που έχει<br />
ο καθένας στη ζωή. Οι σπουδές<br />
που πρέπει να τελειώσουν, η<br />
προίκα που πρέπει να φτιαχτεί, η<br />
επιχείρηση που πρέπει να απλώσει<br />
και άλλα πολλά είναι τα<br />
μήλα που σκύβουν οι άνθρωποι<br />
για να αρπάξουν.<br />
Και το τέρμα; Η λύτρωση της<br />
ψυχής τους; Το έργο τους για τον<br />
Κύριο; Γι’ αυτά *έχουν καιρό*.<br />
Και αναβάλλουν, χωρίς ποτέ να<br />
τερματίζουν.<br />
Μη σε γελά, άνθρωπε, ο εχθρός<br />
της ψυχής σου, με το ψέμα<br />
ότι *έχεις ακόμη καιρό*. Εκείνο<br />
που σου ανήκει είναι το παρόν, η<br />
τωρινή στιγμή που ζεις. Μην την<br />
αφήσεις ανεκμετάλλευτη. Τακτοποίησε<br />
το ζήτημα της σωτηρίας<br />
σου, εργάσου για τον Κύριό σου<br />
και τότε ….. ο Χριστός θα σου<br />
δώσει τη δύναμη<br />
και την ευκαιρία,<br />
να τακτοποιήσεις<br />
και<br />
κάθε ευγενική<br />
και αγνή επιδίωξή<br />
σου στη<br />
ζωή.---<br />
*Τώρα είναι<br />
καιρός*. (Β. Κορινθίους<br />
ς/2).<br />
«Διότι λέγει, εν καιρώ δεκτώ<br />
επήκουσά σου, και εν ημέρα σωτηρίας<br />
σε εβοήθησα ιδού τώρα<br />
καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού τώρα<br />
ημέρα σωτηρίας».<br />
*Το αύριο δεν είναι δικό σου*<br />
(Παροιμίες κζ/1).<br />
«Μη καυχάσαι εις την αύριον<br />
ημέραν. Διότι δεν εξεύρεις τι θέλει<br />
γεννήσει η ημέρα».
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 7<br />
Εάν ζητάς την ειρήνη: Ρωμ. ε/1-2, Ιωάν. ιδ.<br />
Εάν όλα πηγαίνουν καλά: Ψαλμ. λγ, Α. Τιμοθ. ς Ιακώβου β/1-17.<br />
Εάν αρχίζεις μια νέα εργασία: Ψαλμός α, Παροιμίες ις.<br />
Εάν θέλεις να έχεις αγαθές σχέσεις με τους ομοίους σου: Ρωμαίους ιβ.<br />
Εάν έχεις οικονομικές φροντίδες: Ψαλμ. ρκα, Ησαΐας μ.<br />
Εάν έχεις αποθαρρυνθεί: Ψαλμ. κγ, μβ, μγ.<br />
Εάν οι δυσκολίες αυξάνουν: Β. Τιμοθ. γ, Εβρ. ιγ.<br />
Εάν οι φίλοι σου σε εγκαταλείπουν: Ματθ. ε, Α. Κορινθ. ιγ.<br />
Εάν παρουσιάζονται πειρασμοί: Ψαλμ. ιε, ιθ, ρλθ, Ματθ. δ, Ιάκ. α<br />
Εάν έχεις αποκάμει: Ψαλμ. λδ, οα.<br />
Εάν δεν δύνασαι να κοιμηθείς: Ψαλμ. δ, νς, ρλ.<br />
Εάν έχεις φιλονικίες: Ματθ. ιη, Εφεσ. δ, Ιάκ. δ.<br />
Εάν είσαι κουρασμένος: Ψαλμ. οε/1-7, Ματθ. ια/28-30.<br />
Εάν επιθυμείς να αποκτήσεις την συγχώρηση: Λουκ. ιε Φιλήμονας.<br />
Εάν είσαι ασθενής ή αν πάσχεις: Ψαλμ. ς, λθ, μα, ξζ, Ησαΐας κς.<br />
Εάν είσαι αδύνατος στην πίστη: Ψαλμ. ρκς, ρμς, Εβρ. ια.<br />
Εάν σου φαίνεται ότι ο Θεός είναι μακριά: Ψαλμ. κε, ρκε, ρλη, Λουκ. ι<br />
Εάν αισθάνεσαι τον εαυτό σου μόνο: Ψαλμ. κζ, 91, Λουκ. η.<br />
Εάν φοβάσαι τον θάνατο: Ιωάν. ια, ιζ, κ, Β. Κορινθ.ε.<br />
Εάν αμάρτησες: Ψαλμ. να, Ησαΐας νγ, Ιωάν. γ, Α΄ Ιωάν. α.<br />
Ο Ιησούς Χριστός είπε: «ΑΣ<br />
μη ταράττεται η καρδία σας. Πιστεύετε<br />
εις τον Θεόν, και εις εμέ<br />
πιστεύετε. Ειρήνην αφήνω εις<br />
εσάς, ειρήνην την εμήν δίδω εις<br />
εσάς. Ουχί καθώς ο κόσμος δίδει,<br />
σας δίδω εγώ. Ας μη ταράττεται η<br />
καρδία σας, μηδέ ας δειλιά» (Ιωάννου<br />
ιδ/1, 27).<br />
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ουράνιε Θεέ<br />
μου, σ’ ευχαριστώ που ακούω και<br />
διαβάζω για σένα πολλά πραγματικά<br />
μεγαλεία. Καθώς διαβάζω<br />
εδώ στο περιοδικό με ενδιαφέρον,<br />
αρχίζω να αισθάνομαι ικανοποίηση<br />
στην καρδιά μου, πως<br />
μπορείς και μένα να με βοηθήσεις.<br />
Σ’ ευχαριστώ για τον Λόγο<br />
Σου που μας άφησες στη γη, για<br />
να διαβάζουμε και να μας οδηγεί<br />
στο δρόμο της ζωής μας, και σε<br />
παρακαλώ πολύ, βάλε μέσα μου<br />
επιθυμία και ζήλο να τον μελετώ<br />
για να σε γνωρίσω περισσότερο.<br />
Αμήν.—
8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
ΗΤΑΝ μια Κυριακή πρωί.<br />
Η εκκλησία πλησίαζε να τελειώσει.<br />
Αφού έψαλαν όλοι μαζί, ο<br />
ιεροκήρυκας έκανε μερικές τελευταίες<br />
σκέψεις πάνω στο κήρυγμα<br />
που είχε προηγηθεί, ενώ<br />
η χορωδία έψαλε μετά από αυτό<br />
τον τελευταίο<br />
ύμνο της, που<br />
ήταν ένας ύμνος<br />
προσκλήσεως<br />
στη χάρη<br />
του Θεού. Είχα<br />
τη συναίσθηση<br />
πως ο<br />
Ιησούς ήταν ο<br />
Ίδιος εκείνη<br />
τη στιγμή ανάμεσά<br />
μας και καλούσε τρυφερά<br />
κάθε ψυχή που ακόμη βρισκόταν<br />
μακριά Του. Τόσο φανερή<br />
ήταν η δύναμη του Πνεύματος<br />
του Αγίου εκείνο το πρωί μέσα<br />
στο εκκλησίασμα.<br />
Σε μια στιγμή ένας άνδρας<br />
με επιμελημένη εμφάνιση, πολύ<br />
θαρρετά προχώρησε μπροστά<br />
και με εσωτερική ευχαρίστηση<br />
και συντριβή συγχρόνως μου<br />
έπιασε το χέρι. Στάθηκε τρέμοντας<br />
και δάκρυα γέμισαν τα<br />
μάτια του, καθώς με μια μεγάλη<br />
εσωτερική διέγερση, άφησε την<br />
καρδιά του να ξεχυθεί προς τα<br />
έξω, ομολογώντας τις αμαρτίες<br />
του. Ήταν πλούσιος κι’ ακριβώς,<br />
τα χρήματά του, καθώς<br />
ομολόγησε, ήταν η αρχή και η<br />
αιτία της θλίψης του. Οι πολλές<br />
εμπορικές του<br />
ασχολίες τον<br />
έφερνα μακριά<br />
από το σπίτι<br />
του. Σύντομα<br />
άρχισε να πίνει<br />
και μέρα με τη<br />
μέρα πιο πολύ<br />
βυθιζόταν μέσα<br />
στην ασωτία.<br />
Ουδέποτε έχω<br />
ακούσει μια τέτοια ιστορία, ό-<br />
πως εκείνη που διηγήθηκε ο<br />
ίδιος για τον εαυτό του. Τόσο<br />
πολύ είχε βυθισθεί μέσα στην<br />
αμαρτία, ώστε η σύζυγός του<br />
αρνήθηκε να ζήσει πλέον μαζί<br />
του και το διαζύγιο μεταξύ τους<br />
είχε βγει μόλις μια εβδομάδα<br />
πριν.<br />
Μπορούσε να γίνει τίποτα,<br />
ώστε να έλθει μέσα σε κείνη<br />
την καρδιά η ειρήνη και σε κείνο<br />
το πνεύμα η ηρεμία; Ήταν δυνατόν<br />
να γίνει κάποια επέμβαση
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 9<br />
ώστε να σωθεί αυτός και το<br />
σπίτι του; Αυτές ήταν οι μεγάλες<br />
και απεγνωσμένες του ερωτήσεις.<br />
Ναι! Του είπα. Εάν μετανοήσεις<br />
για τις αμαρτίες σου<br />
και πιστέψεις στον Κύριο Ιησού<br />
και Τον δεχθείς σαν σωτήρα<br />
σου, θα σωθείς κι’ εσύ και το<br />
σπίτι σου. Η ζωή για<br />
σένα θα ξαναρχίσει.<br />
Τα λόγια αυτά<br />
βρήκαν απήχηση μέσα<br />
στην καρδιά του, που<br />
φάνηκε πως άνοιξε<br />
διάπλατα στη χάρη του<br />
Θεού, εμπιστεύθηκε<br />
τον εαυτό του στον<br />
Κύριο Ιησού, Τον δέχθηκε σωτήρα<br />
του ατομικό κι’ έφυγε από<br />
την εκκλησία ένας σωσμένος<br />
πλέον άνθρωπος. Η μεγάλη του<br />
αυτή μεταστροφή, όχι μόνον αυτόν,<br />
αλλά και ολόκληρο το ευρύ<br />
εκείνο εκκλησίασμα<br />
συγκίνησε εκείνο το<br />
πρωί.<br />
Την ακόλουθη<br />
Κυριακή, μπροστά σε<br />
όλους που είχαν έλθει<br />
στο κήρυγμα, ο-<br />
μολόγησε τον Κύριο<br />
Ιησού ως τον ατομικό<br />
του Σωτήρα, που<br />
πέθανε και για τις<br />
δικές του αμαρτίες<br />
στον Σταυρό του Γολγοθά. Η<br />
ειλικρίνεια της μετάνοιας του<br />
δεν άφησε σε κανένα ούτε την<br />
ελάχιστη αμφιβολία. Σύντομα<br />
μετά την επιστροφή του η αγάπη<br />
και η δύναμη του Θεού συνένωσε<br />
πάλι αυτόν με την αγαπητή<br />
του σύζυγο. Μια νέα ζωή<br />
άρχισε πλέον γι’ αυτούς!<br />
Τι μεταλλαγή!<br />
Και δεν ήταν μόνον αυτό.<br />
Τα χρήματά του τα<br />
διέθετε πλέον προς<br />
την εξυπηρέτηση των<br />
αναγκών του έργου<br />
του Κυρίου και προς<br />
δόξα Αυτού!<br />
Σκέψου το αυτό! Μια ψυχή<br />
σώθηκε. Μια ζωή άλλαξε. Ένα<br />
σπίτι επανορθώθηκε. Ένα μέλλον<br />
αφιερώθηκε στα χέρια του<br />
Θεού. Αυτό μπορεί να γίνει και<br />
σε σένα, αναγνώστη. Μπορείς<br />
κι’ εσύ να σωθείς.<br />
«Αυτός –ο Ιησούςδύναται<br />
να σώζει εις<br />
το παντελές τους<br />
προσερχόμενους εις<br />
τον Θεόν δι’ Αυτού»<br />
(Εβραίους ζ/25).<br />
Δόξα στον Θεό!<br />
Ο Ιησούς είναι ικανός<br />
να σώζει! Δεν<br />
υπάρχει, δεν απαιτείται<br />
κανένας άλλος
10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
όρος παρά να μετανοήσεις για<br />
την αμαρτία σου και να γυρίσεις<br />
στον Ιησού. Αυτό έχει συμβεί<br />
σε χιλιάδες. Αυτό μπορεί να γίνει<br />
και σε σένα!<br />
Υπάρχει αφθονία διακηρύξεων<br />
της Αγίας Γραφής, για να<br />
αποκτήσεις τη βεβαιότητα. «Ο<br />
Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην<br />
προς ημάς, διότι ενώ ημείς<br />
είμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός<br />
απέθανε υπέρ ημών» (Ρωμ.<br />
ε/8). Δόξα στον Θεό γι’ αυτή<br />
την καταπληκτική και απαράμιλλη<br />
αγάπη Του! «Εγώ είμαι η<br />
οδός και η αλήθεια και η ζωή,<br />
ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα<br />
ειμή δι’ εμού) (Ιωάν. ιδ/6),<br />
διακηρύττει ο<br />
Ιησούς. Δόξα<br />
στον Θεό! Μας<br />
χρειάζεται έ-<br />
νας δρόμος να<br />
γυρίσουμε στον<br />
Πατέρα, κι’ αυτός<br />
ο δρόμος βρίσκεται μπροστά<br />
μας ανοικτός, κι’ αυτός ο<br />
δρόμος είναι Ο ΙΗΣΟΥΣ! «Όσοι<br />
εδέχθησαν Αυτόν, εις αυτούς<br />
έδωκεν εξουσίαν να γίνωσι<br />
τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας<br />
εις το όνομα Αυτού» (Ιωάν.<br />
α/12). Δόξα στο Θεό! Το<br />
έργο της σωτηρίας είναι τόσο<br />
απλό! Τίποτε άλλο δεν χρειάζεται<br />
παρά να δεχθείς διά της<br />
πίστεως τον Κύριο Ιησού σαν<br />
σωτήρα σου ατομικό. Να πιστέψεις<br />
ότι Αυτός πέθανε για τη<br />
δική σου αμαρτία πάνω στο<br />
Σταυρό! Στον Λόγο του Θεού<br />
αναπαύθηκαν μυριάδες ψυχές<br />
και βρήκαν την σωτηρία τους,<br />
αυτό μπορεί να γίνει και σε σένα!<br />
Ζητάς το καλλίτερο στην<br />
ζωή; Ψάχνεις για ευτυχία; Α-<br />
γωνίζεσαι για ασφάλεια; Όλα<br />
αυτά θα τα βρεις στον Ιησού,<br />
«Ο Οποίος ήλθε για να έχεις<br />
ζωήν και να έχεις αυτήν εν αφθονία»<br />
(Ιωάν. ι/10).<br />
Αλλοίμονο όμως! Πολλοί<br />
βάζουν τέρμα στη<br />
ζωή τους και φεύγουν<br />
απ’ αυτό τον<br />
κόσμο φορτωμένοι<br />
τις αμαρτίες τους,<br />
κι’ άλλοι σπαταλούν<br />
και την διαθέτουν<br />
για να ικανοποιούν τις αμαρτωλές<br />
τους επιθυμίες. Το πιο μεγάλο<br />
πρόβλημα για σένα, δεν<br />
είναι να προσθέσεις χρόνια στη<br />
ζωή σου, αλλά να προσθέσεις<br />
ζωή στα χρόνια σου! Αυτό ό-<br />
μως, μόνον ο Ιησούς μπορεί<br />
να το κάμει για σένα. Αυτός δίδει<br />
και τα δύο: Και ζωή και ευτυχία.<br />
Αλλά πρέπει να τρέξεις
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 11<br />
σ’ Αυτόν, όχι μόνο, αλλά και<br />
πρέπει να το κάμεις τώρα!<br />
«Ζητείτε τον Κύριον ενόσω<br />
δύναται να ευρεθή, επικαλείσθε<br />
Αυτόν ενόσω είναι πλησίον. Ας<br />
εγκαταλείπει ο ασεβής την οδόν<br />
αυτού, και ο άδικος τας βουλάς<br />
αυτού και ας επιστρέψει προς<br />
τον Κύριον και θέλει ελεήσει<br />
αυτόν και προς<br />
τον Θεόν ημών,<br />
διότι αυτός θέλει<br />
συγχωρήσει<br />
αφθόνως» (Ησαΐας<br />
νε/6-7).<br />
Άφησε το<br />
πνεύμα του Θεού<br />
να εργασθεί στην καρδιά σου.<br />
«Πίστεψε στον Χριστόν και θα<br />
σωθείς εσύ και ο οίκος σου»<br />
(Πράξεις ις/31).<br />
Αυτό έχει γίνει σε πολλούς,<br />
αυτό θα γίνει και σε σένα!<br />
Και είθε, αν δεν έγινε ακόμη, να<br />
γίνει τώρα αυτή τη στιγμή.—<br />
«Μια γυναίκα αναγκάσθηκε<br />
να παντρευτεί έναν άνδρα και<br />
έζησε μερικά χρόνια μαζί του μα<br />
η ζωή της ήτανε μαρτυρική. Ο<br />
άνθρωπος αυτός ήτανε τρομερά<br />
απαιτητικός. Έπρεπε να σηκώνεται<br />
από τις πέντε και μισή<br />
στο πόδι, να του ετοιμάζει το<br />
πρωινό του που ήτανε τόσο α-<br />
παιτητικός και μέχρι το βράδυ<br />
να σκοτώνεται εκτελώντας τις<br />
διαταγές του. Κάποτε πέθανε, ο<br />
άνθρωπος αυτός και η γυναίκα<br />
του παντρεύτηκε κάποιον άλλον<br />
που τον αγαπούσε. Μια μέρα,<br />
καθώς σκάλιζε τα χαρτιά της<br />
βρήκε έναν κατάλογο, από τον<br />
πρώτο της άνδρα, γεμάτο δουλειές<br />
και αγγαρείες, που έπρεπε<br />
να κάνει για να<br />
τον ευχαριστήσει.<br />
Τον κράτησε για<br />
λίγο στα χέρια της<br />
και έγραψε από<br />
κάτω: «Θα κάνω<br />
για τον καινούργιο<br />
μου άνδρα όλα αυτά,<br />
και ακόμα περισσότερα, όχι<br />
από φόβο μα από αγάπη».<br />
*Κάποια πράξη μπορούμε<br />
να την κάνουμε είτε από καθήκον<br />
είτε από αγάπη. Η αγάπη<br />
στέκεται πολύ ψηλά από το καθήκον<br />
γιατί έχει μέσα της την<br />
καρδιά μας και όλο μας τον εαυτό*.<br />
*Η αγάπη έχει μέσα της μια<br />
δύναμη που δεν την έχει μέσα<br />
της το καθήκον, που είναι ψυχρό<br />
και έχει μέσα εξαναγκασμό*.<br />
*Η αγάπη μπορεί, όχι μόνον<br />
περισσότερο από το καθήκον,<br />
μα και με καλλίτερο τρόπο να<br />
κάνει*.
12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Σας το είπα και σας το ξαναλέω,<br />
πρέπει να φύγετε. Μου είναι<br />
αδύνατο να ενοχλήσω τον κύριό<br />
μου, είπε ο υπηρέτης με σταθερότητα<br />
αλλά και με καλοσύνη στον<br />
κακομοιριασμένο και άρρωστο<br />
στρατιώτη που στεκόταν όρθιος<br />
στα σκαλιά της θαυμάσιας βίλλας.<br />
Αλλά εκείνος δεν το κουνούσε.<br />
‐‐Σας βεβαιώνω πως ο κύριος<br />
δικαστής θα με δεχθεί, συνέχισε<br />
με το παρακλητικό του ύφος, έχω<br />
ένα γράμμα μαζί μου για τον κύριο<br />
δικαστή, εκ μέρους κάποιου που<br />
μου τόνισε να το δώσω στα χέρια<br />
του και με βεβαίωσε πως ο κύριος<br />
δικαστής θα με βοηθήσει.<br />
‐‐Σας πιστεύω, φίλε μου, κι’<br />
εγώ είμαι εκείνος<br />
που κατά δεκάδες<br />
μπάζω ανθρώπους<br />
της ανάγκης σαν<br />
εσάς στον κύριό<br />
μου, που ξοδεύει όλο<br />
του τον ελεύθερο<br />
χρόνο για να τους<br />
βοηθήσει. Όμως τώρα έχω ρητές<br />
διαταγές να αφήσω για τρεις μέρες<br />
ήσυχο το αφεντικό μου που<br />
είναι με τα μούτρα πεσμένος στους<br />
κώδικες και τους πανδέκτες<br />
του. Καταλαβαίνετε, απασχολείται<br />
με μια σπουδαία δικαστική<br />
υπόθεση και επί τρεις μέρες δεν<br />
πρέπει να τον ενοχλήσει, ούτε<br />
επίσκεψη, ούτε γράμμα, ούτε τίποτε.<br />
Ο άνθρωπος στεκόταν εκεί,<br />
άρρωστος, λυπημένος…<br />
‐‐Τρεις μέρες, ψιθύρισε με<br />
απελπισία. Πού να περιμένω εγώ<br />
τρεις μέρες….. θα τα τινάξω στο<br />
αναμεταξύ…. Και τόσο ήθελα να<br />
τούδινα το γράμμα αυτό……<br />
Ο υπηρέτης τον κοίταξε<br />
σκεπτικός…<br />
‐‐Κάτσε, του είπε, καημένε.<br />
Έκανα κι’ εγώ στρατιώτης, κάτι<br />
θα γίνει, αλλά χωρίς και να εκτεθώ<br />
κι’ εγώ, εννοείς….. Έλα μαζί<br />
μου, απ’ εδώ, στο βάθος…. Αυτή<br />
είναι η πόρτα του ιδιαίτερου γραφείου<br />
του, του είπε<br />
χαμηλόφωνα. Έμπα<br />
μέσα σιγά, χωρίς να<br />
σε αναγγείλω και αν,<br />
όπως λες, η επιστολή<br />
είναι τόσο σπουδαία,<br />
ίσως ο κ. δικαστής<br />
να μη θυμώσει.<br />
Ο στρατιώτης αναγάλλιασε,<br />
γεμάτος ελπίδα.<br />
‐‐Αυτό το γράμμα είναι το διαβατήριό<br />
μου, απάντησε. Μόνο να<br />
το διαβάσει, και θα δείτε….<br />
Σε λίγο ο δικαστής κύριος<br />
Τ…., απορροφημένος στη μελέτη
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 13<br />
ενός ογκώδους κώδικα, από όπου<br />
αντέγραφε μακριές περικοπές,<br />
άκουσε την πόρτα να ανοίγει και<br />
να κλείνει σχεδόν αθόρυβα. Δεν<br />
σήκωσε το κεφάλι του γιατί υπέθεσε<br />
πως θα ήταν ο υπηρέτης που<br />
θα μπήκε να ρίξει μια ματιά στη<br />
θερμάστρα. Οι διαταγές που είχε<br />
δώσει, να τον αφήσουν ήσυχο,<br />
ήσαν σαφείς και κατηγορηματικές….<br />
Ο στρατιώτης<br />
στεκόταν αναποφάσιστος<br />
κοντά στην<br />
πόρτα, κοιτάζοντας<br />
με ενδιαφέρον ένα<br />
πρόσωπο καλοσυνάτο<br />
αλλά και αυστηρό,<br />
που έσκυβε επάνω στα<br />
σπουδαία έγγραφα. Τέλος τράβηξε<br />
από την τσέπη του ένα γράμμα,<br />
και διασχίζοντας την αίθουσα με<br />
τρεμάμενο βήμα, το τοποθέτησε<br />
μπροστά στον δικαστή. Εκείνος,<br />
ξαφνιασμένος, σήκωσε τα έκπληκτα<br />
μάτια του στον στρατιώτη<br />
και με ένα κίνημα ανυπόμονο<br />
και θυμωμένο ήταν έτοιμος να<br />
δείξει στον παρείσακτο<br />
την πόρτα,<br />
αλλά σταμάτησε<br />
για να ρίξει τη ματιά<br />
του στο γράμμα<br />
που ο στρατιώτης<br />
του έδειχνε με<br />
το δάχτυλο. Αμέσως η έκφραση<br />
του δικαστή μαλάκωσε.<br />
‐‐Από τον Νίκο; Φώναξε, και<br />
με τρεμάμενο χέρι έσκισε το φάκελο.<br />
Ήταν από το γιο του, ανώτερο<br />
αξιωματικό σε πολεμική υπηρεσία<br />
στο μέτωπο, του οποίου<br />
είχε διαβάσει το όνομα μεταξύ<br />
των «ελαφρώς τραυματισμένων»<br />
ύστερα από μια μάχη.<br />
Ήταν ένα απλό δυσανάγνωστο<br />
σημείωμα με μολύβι,<br />
βιαστικά γραμμένο,<br />
δυσανάγνωστο<br />
για όλους, εκτός από<br />
τα μάτια του πατέρα,<br />
που το διάβαζε δακρυσμένος.<br />
«Αγαπητέ μου<br />
Πατέρα», του έγραφε, «ο κομιστής<br />
του παρόντος είναι ο στρατιώτης<br />
που με υπηρετούσε. Έπαθε ο καημένος,<br />
και σαν ανάπηρο τον στέλνουν<br />
σπίτι του. Μου στάθηκε πολύ<br />
πιστός. Για την αγάπη του Νίκου<br />
σου, κάμε ότι μπορείς γι’ αυτόν».<br />
Δεν χρειάστηκε τίποτε άλλο.<br />
Βιβλία, χαρτιά, καλαμάρια, όλα<br />
μπήκαν στην πάντα.<br />
Ο γιος του ο<br />
αγαπητός του ζητούσε<br />
κάτι. Ο καημένος<br />
ο φανταράκος<br />
ντύθηκε απ’<br />
την κορφή ως τα<br />
νύχια στα καινούργια, «για την<br />
αγάπη του Νίκου, εγκαταστάθηκε
14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
στο σπίτι του δικαστή, για την<br />
αγάπη του Νίκου, βρήκε την ικανοποίηση<br />
κάθε επίγειας ανάγκης<br />
του, για την αγάπη του Νίκου, από<br />
τον πατέρα του Νίκου, που έγινε ο<br />
καλλίτερος φίλος του.<br />
Ο άρρωστος, εξαντλημένος,<br />
σχεδόν ετοιμοθάνατος, στρατιώτης,<br />
δεν είχε τίποτα που να τον<br />
συνδέει με τον δικαστή, και όμως<br />
δεν είχε άδικο να τολμήσει να παρουσιασθεί<br />
μπροστά στον πατέρα<br />
αυτόν στηριζόμενος στην αγάπη<br />
του γιου του, και καθόλου δεν μας<br />
εκπλήττει ότι βρήκε μια θερμή<br />
πατρική αγκαλιά.<br />
Ο Κύριός μας το ήξερε όταν<br />
μάθαινε στα φτωχά μας αμαρτωλά<br />
χείλη να ψιθυρίζουν το γλυκό<br />
όνομα *Πατέρα*, «ο Πατήρ μου<br />
και ο πατήρ σας».<br />
Μπορεί κάποιος από εκείνους<br />
που διαβάζουν τις γραμμές αυτές<br />
να εμποδίστηκε να έλθει στον Θεό,<br />
από κακή εκτίμηση της δικαιοσύνης<br />
Του. Είναι αλήθεια πως ο Θεός<br />
είναι δίκαιος και άγιος και αποστρέφει<br />
το πρόσωπό Του από το<br />
κακό, είναι όμως επίσης αλήθεια<br />
ότι διά του μονογενούς Του Υιού<br />
μπορείς άφοβα να Τον πλησιάσεις,<br />
διότι ο Ιησούς Χριστός έχει<br />
με την θυσία Του αναλάβει την<br />
αμαρτία του κόσμου Ερχόμενος<br />
μπροστά στο Θεό. Παρουσίασε<br />
Του τη θυσία του Υιού Του και θα<br />
γίνεις δεκτός σαν τον άρρωστο<br />
στρατιώτη, όχι μόνο, αλλά και θα<br />
πάρεις και το δικαίωμα να λέγεσαι<br />
παιδί του Θεού.<br />
Εξ άλλου ποτέ μη φαντασθείς<br />
πως οι ικανότητές σου, τα καλά<br />
σου έργα, οι καλές σου προθέσεις<br />
ή αποφάσεις, θα σου ανοίξουν ποτέ<br />
την πόρτα του ουρανού. Αν η<br />
ιδέα αυτή σου έχει καρφωθεί στο<br />
μυαλό, απαλλάξου απ’ αυτήν το<br />
ταχύτερο, γιατί θα σε οδηγήσει<br />
στην καταστροφή, διότι ο ίδιος ο<br />
Ιησούς είπε: «Ουδείς έρχεται προς<br />
τον Πατέρα ειμή δι’ εμού» και «Εγώ<br />
είμαι η Οδός» (Ευαγγέλιο Ιωάννη<br />
ιδ/6).<br />
Θα μπορούσες να παρακαλέσεις,<br />
να κλάψεις με θερμά δάκρυα,<br />
αλλά μάταια. Για να μπεις στα Ά‐<br />
για του Θεού, δεν έχεις παρά να<br />
επικαλεσθείς την αξία του Υιού<br />
Του. Απέναντι στις αναρίθμητες<br />
αμαρτίες της ζωής σου, τοποθέτησε<br />
την Σωτηρία που έκαμε ο<br />
Ιησούς Χριστός επάνω στο Σταυρό<br />
και θα έχεις την Ειρήνη και την<br />
Αιώνια Ζωή. «Ελάτε σε μένα οι<br />
κουρασμένοι και φορτωμένοι κι’<br />
εγώ θα σας αναπαύσω».<br />
Για την αγάπη του Χριστού<br />
και για χάρη Του και μόνον μπορείς<br />
να γίνεις δεκτός στην οικογένεια<br />
του ίδιου του Θεού και να<br />
γίνεις παιδί Του!!
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 15<br />
"Πας όστις αφήκεν…. εκατονταπλάσια θέλει λάβει και ζωήν αιώνιον<br />
θέλει κληρονομήσει." (Ματθαίος ιθ/29).<br />
Συνομιλούσα με κάποιον μορφωμένο<br />
άνθρωπο, με κάποιο γιατρό.<br />
Ήμασταν στρατιώτες και τις<br />
ελεύθερες ώρες πάντοτε κάτι λέγαμε<br />
μεταξύ μας, Κάποια φορά που<br />
του μίλησα για την αγάπη του Θεού<br />
και την ανάγκη να μπούμε μέσα<br />
στη σωτηρία του και να ζήσουμε<br />
τη ζωή της πίστης με κοίταξε με<br />
ένα περίεργο βλέμμα και μου είπε<br />
δυο λόγια περίεργα. Το ευχαριστώ,<br />
διότι είχε το θάρρος να μιλήσει καθαρά,<br />
ενώ οι άλλοι δεν το έχουν.<br />
*Εσείς οι χριστιανοί θυσιάζετε τούτη<br />
τη ζωή για να κερδίσετε την<br />
άλλη, αν υπάρχει. Θυσιάζετε κάτι<br />
βέβαιο, για κάτι αβέβαιο*. Είναι<br />
αλήθεια έτσι, όπως έλεγε ο άνθρωπος<br />
αυτός;<br />
ΝΑΙ. Είναι<br />
αλήθεια ότι ο<br />
χριστιανισμός<br />
περιμένει μια<br />
καινούργια<br />
ζωή, πολύ καλλίτερη από αυτή τη<br />
ζωή, διότι θα είναι στο άμεσο περιβάλλον<br />
του Θεού, θα λείπουν οι<br />
συνέπειες της αμαρτίας, πόνος,<br />
δάκρυα, πειρασμοί, αδικίες. Ναι,<br />
περιμένουμε μια τέτοια ζωή.<br />
ΟΧΙ. Τίποτα δεν γίνεται με<br />
χωρίς θυσία αυτής της ζωής. Είναι<br />
ένα από τα παλιά συκοφαντικά ψέματα<br />
που εκτοξεύονται εναντίον<br />
των χριστιανών, ότι ζουν μια φτωχή,<br />
στερημένη και άθλια ζωή. Αυτοί<br />
που τα λέγουν αυτά δεν γνωρίζουν<br />
αληθινούς χριστιανούς για να δουν<br />
την πλούσια και γεμάτη από χαρές<br />
και απολαύσεις ζωή, που ζει ο<br />
χριστιανός.<br />
ΝΑΙ. Και βέβαια δεν ζούμε την<br />
ίδια ζωή των άλλων ανθρώπων του<br />
κόσμου και της αμαρτίας. Είναι<br />
πολλά πράγματα που τα αποβάλλουμε.<br />
Δεν τα θέλουμε πια. Τα είδαμε<br />
και τα γνωρίσαμε. Ποτισμένα<br />
μέσα στην αμαρτία. Την αμαρτία<br />
διώξαμε με τη<br />
δύναμη του<br />
Θεού από τη<br />
ζωή μας, την<br />
αμαρτία και<br />
τα παράγωγά<br />
της. Στερούμεθα είναι αλήθεια κάθε<br />
τι που μας δηλητηριάζει τη ζωή<br />
μας. Μα στη θέση μας, με τη δύναμη<br />
και τη χάρη του Θεού μπήκαν<br />
πλούσιες και ευλογημένες χαρές<br />
και απολαύσεις που η ζωή μας είναι
16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
περισσότερο γεμάτη από πριν. Η<br />
ειρήνη του Χριστού, η αγάπη των<br />
αδελφών. Οι καθημερινές αποκαλύψεις<br />
των θαυμάσιων του Θεού,<br />
είναι στοιχεία με πλούσιο πνευματικό<br />
περιεχόμενο και ευχάριστα<br />
συναισθήματα, ικανοποίησης που<br />
τα μάταια πράγματα του κόσμου<br />
δεν μπορούν να προσφέρουν.<br />
ΝΑΙ. Ζητήσαμε από τον Θεό<br />
να μας απαλλάξει από αυτές τις<br />
μάταιες απολαύσεις της κοσμικής<br />
ζωής, που είναι σαν την άρμη στα<br />
χείλη του διψασμένου ναυαγού. Τα<br />
πετάξαμε, όπως πετά κάποιος την<br />
αρρώστια του, όπως πετά ένα<br />
βρώμικο και χαλασμένο ρούχο. Δεν<br />
λυπόμαστε γι’ αυτό. Χαιρόμαστε!<br />
ΟΧΙ. Αυτό δεν έγινε για να<br />
κερδίσουμε τον Ουρανό και την<br />
άλλη ζωή. Είναι ανεξάρτητο το ένα<br />
από το άλλο. Η αιώνια ζωή είναι<br />
δώρο του Θεού, ελεύθερο και ανεξάρτητο.<br />
Δεν αγοράζεται ούτε πωλείται.<br />
Δεν ανταλλάσσεται με τίποτα.<br />
Είναι πολύ ακριβό. Προσφέρεται<br />
δώρο στους πιστεύοντας στον<br />
Χριστό και κάθε ένας μπορεί να το<br />
αποκτήσει αν στραφεί και το ζητήσει<br />
από το Σωτήρα και Λυτρωτή<br />
Ιησού Χριστό. Το τίμημα αυτής της<br />
προσφοράς είναι η θυσία του Γολ-<br />
γοθά.-<br />
ΝΑΙ. Περιμένουμε κάποια μέρα<br />
να αφήσουμε αυτόν τον κόσμο και<br />
να πάμε σε κάποιον άλλο, «όπου<br />
δάκρυ ποτέ δεν κυλά και όπου θάνατος<br />
δεν εισχωρεί». Μα αυτό δεν<br />
είναι κάτι το αβέβαιο. Είναι κάτι το<br />
υπερβέβαιο. Εγγύηση είναι αυτός ο<br />
ίδιος ο αναστημένος Ιησούς Χριστός,<br />
ο νικητής του θανάτου. Γιατί<br />
να μην δώσω την εμπιστοσύνη μου<br />
σ’ Αυτόν και να πιστέψω στα τόσα<br />
ατερμάτιστα που λένε διάφοροι για<br />
να κάνουν εντύπωση.<br />
ΟΧΙ. Ο κόσμος αυτός δεν έχει<br />
τίποτε βέβαιο. Όλα του είναι τόσο<br />
αβέβαια και τόσο ρευστά. Το χρήμα,<br />
οι απολαύσεις, οι δόξες. Δεν<br />
είναι λοιπόν κουτός ο Χριστιανός<br />
που θυσιάζει κάτι βέβαιο για κάτι<br />
το αβέβαιο. Εμείς έχουμε σίγουρη<br />
και αυτή τη ζωή και την άλλη!<br />
**Ο μεγαλοβιομήχανος και<br />
εφευρέτης της ραπτομηχανής Σίγγερ,<br />
όταν πέθανε, άφησε σαν μοναδική<br />
κληρονόμο του, μια παράξενη<br />
κόρη, που έμεινε μέχρι τέλους<br />
της ζωής της ανύπαντρη. Ό-<br />
ταν και αυτή πέθανε, δεν βρέθηκε<br />
καμιά νόμιμη διαθήκη, που να όριζε<br />
ποιος θα ήτανε ο κληρονόμος<br />
αυτής της μεγάλης περιουσίας.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 17<br />
Βρέθηκαν μερικές διαθήκες της,<br />
μα ανυπόγραφες και φυσικά άκυρες.<br />
Μια μέρα ένας ψαράς, βρήκε<br />
μια άδεια φιάλη που μέσα είχε<br />
κρύψει, την τελευταία της έγκυρη<br />
διαθήκη, η παράξενη κόρη του<br />
Σίγγερ, και που σ’<br />
αυτήν άφηνε τη<br />
μισή περιουσία<br />
της σε ένα της<br />
υπηρέτη και την<br />
άλλη μισή στον άνθρωπο, που θα<br />
εύρισκε τη φιάλη με τη διαθήκη<br />
της. Και ο Θεός την μεγάλη διαθήκη<br />
της αγάπης του, αφήνει σε<br />
κάθε άνθρωπο, που θα πιστέψει σ’<br />
Αυτόν και στη σωτηρία Του. Δεν<br />
είναι κρυμμένη μέσα σε μια φιάλη<br />
μα μέσα στο Ευαγγέλιο της αγάπης<br />
του, και που στη δική σου διάθεση<br />
βρίσκεται, αν θελήσεις να το<br />
ανοίξεις και να μελετήσεις, τι έκανε<br />
ο Θεός για σένα.--<br />
**Ένας γιατρός<br />
ιεραπόστολος διηγείται<br />
το εξής περιστατικό:<br />
Κάποτε παρουσιάστηκε<br />
μπροστά<br />
του κάποιος ινδός που ήτανε σχεδόν<br />
τυφλός, από κάποια επιδημική<br />
ασθένεια. Ο γιατρός τον θεράπευσε<br />
και σε λίγο το γεγονός ξεχάστηκε<br />
μέσα στα τόσα άλλα. Μια<br />
μέρα όμως κατάπληκτος βλέπει να<br />
έρχεται μια μακριά αλυσίδα από<br />
ανθρώπους. Σαν πλησίασαν, παρατήρησε<br />
πως ήτανε όλοι τους τυφλοί,<br />
από την ίδια αρρώστια, που<br />
έπασχε ο άνθρωπος, που θεράπευσε<br />
και πως αυτός τώρα οδηγούσε,<br />
όλους τους τυφλούς της επαρχίας<br />
του στον γιατρό.<br />
Φυσικό είναι κάθε άνθρωπος<br />
που θα βρει τον Χριστό, την θεραπεία<br />
του από την αμαρτία και τις<br />
τρομερές συνέπειές<br />
της να θέλει να φέρει<br />
και άλλους στον<br />
Χριστό.---<br />
**Μια ιπτάμενη<br />
συνοδός, μιας μεγάλης εταιρείας,<br />
κατά την ώρα της εργασίας<br />
της, ακούμπησε για λίγο στην πόρτα<br />
του αεροπλάνου. Μα η πόρτα<br />
δεν ήτανε ασφαλισμένη και έφυγε<br />
ολόκληρη στο κενό. Μόλις πρόλαβε<br />
κάποιος που ήτανε κοντά της<br />
και την συγκράτησε. Διαφορετικά<br />
θα είχε και αυτή την ίδια τύχη.<br />
Πολύ εύκολα στη ζωή μας<br />
συνηθίζουμε να ακουμπούμε σε<br />
πρόσωπα ή σε καταστάσεις που<br />
δεν μας παρέχουν<br />
καμιά ασφάλεια,<br />
όχι μόνον, αλλά<br />
πολλές φορές γίνονται<br />
σε μας παγίδα<br />
και μας παρασέρνουν<br />
στην καταστροφή. Μόνον<br />
στον Χριστό, μπορούμε να ακουμπήσουμε,<br />
με όλο μας το βάρος<br />
και για τούτη τη ζωή και για την<br />
άλλη.---<br />
**Ένας βασιλιάς του παλιού<br />
καιρού, για να σπάζει τη μονοτονία<br />
του είχε έναν γελωτοποιό. Μια<br />
μέρα, ο ανθρωπάκος αυτός, που<br />
είχε σαν επάγγελμά του να διασκεδάζει<br />
τον βασιλιά με την ανοη-
18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
σία του, είπε κάτι, που φάνηκε<br />
στον βασιλιά τόσο κουτό, που του<br />
έδωσε ένα ραβδί και του<br />
είπε, πως όταν βρεις<br />
κανέναν άλλον, πιο κουτό<br />
από σένα, να του το<br />
δώσεις.<br />
Κάποτε, όπως συμβαίνει<br />
με όλους τους<br />
ανθρώπους, ο βασιλιάς<br />
αρρώστησε και βάδιζε<br />
προς τον θάνατο. Πολλοί τον ε-<br />
πισκεπτόταν και ανάμεσα σ’ αυτούς<br />
μια μέρα πήγε στο κρεβάτι<br />
του και ο γελωτοποιός. Ο γελωτοποιός<br />
τον ρώτησε πως πηγαίνει και<br />
αυτός απάντησε: «Φεύγω για μακρινό<br />
ταξίδι». Και πότε θα γυρίσετε<br />
τον ξαναρώτησε ο γελωτοποιός.<br />
«Μα δεν θα γυρίσω ποτέ»<br />
απάντησε θλιμμένα ο βασιλιάς.<br />
αι τότε ο γελωτοποιός<br />
τον ρώτησε πάλι, αν<br />
είχε προετοιμαστεί γι’ αυτό<br />
το μεγάλο ταξίδι. «Μα<br />
όχι…..» απάντησε ο βασιλιάς.<br />
Τότε ο γελωτοποιός<br />
του είπε: «Πάρε το ραβδί<br />
σου, που μου έδωσες, γιατί δεν<br />
υπάρχει ελπίδα να βρω πιο κουτό<br />
από σένα σε αυτό τον κόσμο».<br />
Αλλοίμονο στον άνθρωπο,<br />
που φεύγει από τον κόσμο αυτό<br />
χωρίς Χριστό!<br />
«Είναι αποφασισμένον εις τους<br />
ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι,<br />
μετά δε τούτο είναι κρίσις» (Εβραίους<br />
θ/27).<br />
Η ΖΩΗ έχει διάφορες αποφάσεις.<br />
Μερικές έχουν ληφθεί από<br />
τους ανθρώπους, είναι όμως και<br />
μερικές που έχουν ληφθεί για τους<br />
ανθρώπους. Πολλοί παίρνουν<br />
στα σοβαρά τις<br />
αποφάσεις τους και τις<br />
εκτελούν με μεγάλη α‐<br />
κρίβεια ενώ άλλοι είναι<br />
αμελείς και συχνά τις<br />
αφήνουν ανεκτέλεστες.<br />
Εδώ έχουμε δυο αποφάσεις<br />
που έχουν ληφθεί<br />
για τους ανθρώπους.<br />
Και έχουν ληφθεί όχι από κανέναν<br />
άλλον άνθρωπο, αλλά από τον Ίδιο<br />
τον Θεό, και γρήγορα ή αργά ο κάθε<br />
άνθρωπος θα τις υποστεί.<br />
Η πρώτη απόφαση είναι ότι<br />
κάθε άνθρωπος θα πεθάνει.<br />
Είναι βέβαιο ότι είσαι αμαρτωλός.<br />
Ο Θεός δεν αναγνωρίζει καμιά<br />
εξαίρεση: «πάντες ήμαρτον<br />
και υστερούνται της<br />
δόξης του Θεού» (Ρωμ.<br />
γ/23). Κάθε μέρα τα<br />
πράγματα γύρω μας φωνάζουν:<br />
*δεν είσαι βέβαιος<br />
εάν θα είσαι στη<br />
ζωή ύστερα από μια ώρα<br />
ή μάλλον ύστερα από<br />
μια στιγμή*. Οποιαδή‐
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, <strong>2016</strong> 19<br />
ποτε κι’ αν είναι η γνώμη σου για τη<br />
ζωή, θα αντικρίσεις οπωσδήποτε το<br />
γεγονός του θανάτου. «Είναι αποφασισμένον<br />
εις τους ανθρώπους να<br />
αποθάνωσι».<br />
Η άγνοια του αληθινού προορισμού<br />
του ανθρώπου, έφερε σήμερα<br />
την ανθρωπότητα στην άθλια<br />
κατάσταση που βρίσκεται. Πρέπει<br />
λοιπόν να προσέξεις,<br />
φίλε μου, και να μάθεις<br />
ποιος είναι ο προορισμός<br />
σου στον κόσμο<br />
αυτό, και να ενδιαφερθείς<br />
να τον πραγματοποιήσεις,<br />
γιατί<br />
αλλιώς θα είσαι πάντα<br />
δυστυχής και σε αυτό<br />
τον κόσμο και στην<br />
ατέλειωτη αιωνιότητα.<br />
Η δεύτερη απόφαση είναι ότι<br />
μετά θάνατον είναι κρίσις.<br />
Ο Θεός με τον αψευδή αγγελιοφόρο<br />
Του, που είναι η Αγία Γραφή,<br />
προειδοποιεί και διασαλπίζει στους<br />
ανθρώπους ότι εφ’ όσον μένουν<br />
στην αμαρτία αμετανόητοι, είναι<br />
ασεβείς, είναι εχθροί του Θεού και<br />
άξιοι της οργής που θα ξεσπάσει<br />
επάνω τους κατά την ημέρα της<br />
κρίσης του Θεού με συνέπειες αιώνιες.<br />
«Διά την σκληρότητά σου και<br />
αμετανόητον καρδιάν, θησαυρίζεις<br />
εις σεαυτόν οργήν εν ημέρα οργής<br />
και αποκαλύψεως της δικαίας κρίσεως<br />
του Θεού» (Ρωμ. β/5).<br />
Και όσον είναι αληθές ότι ο<br />
Θεός προειδοποιεί τον άνθρωπο για<br />
την μέλλουσα οργή, άλλο τόσο είναι<br />
αληθινό ότι ο Θεός βροντοφωνεί<br />
στον άνθρωπο να καταφύγει σε ένα<br />
ασφαλέστερο καταφύγιο, που όχι<br />
μόνον μας ελευθερώνει από τη<br />
μέλλουσα οργή, αλλά μας χαρίζει<br />
και ζωή αιώνιο. Το ασφαλέστερο<br />
αυτό καταφύγιο είναι ο Ιησούς<br />
Χριστός.<br />
Σαν άνθρωπος λοιπόν<br />
λογικός που ξέρεις<br />
να διαλέγεις το<br />
συμφέρον σου, και να<br />
ασφαλιστείς αιώνια,<br />
οφείλεις να δεχθείς τον<br />
Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα<br />
σου.<br />
Αναγνώστη! Πού<br />
έχεις δώσει την καρδιά<br />
σου; Αποβλέπεις στην<br />
δόξα αυτού του κόσμου ή στην δόξα<br />
του μέλλοντος; Ελπίζεις στα δικά<br />
σου κατορθώματα ή στην τακτοποίηση<br />
που έκανε για σένα ο Χριστός;<br />
Θέλεις να κερδίσεις τον προσωρινό<br />
αυτό κόσμο ή να κερδίσεις τη μακάρια<br />
και ατέλειωτη αιωνιότητα;<br />
Διάλεξε σαν άνθρωπος συνετός,<br />
την καλύτερη και την πλουσιότερη<br />
μερίδα που είναι ο Ιησούς<br />
Χριστός!.<br />
«ΔΙΟΤΙ ΤΟΣΟΝ ΗΓΑΠΗΣΕΝ Ο<br />
ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ , ΩΣΤΕ ΕΔΩΚΕ<br />
ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΝ ΜΟΝΟΓΕΝΗ,<br />
ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΑΠΟΛΕΣΘΗ ΠΑΣ Ο ΠΙΣ‐<br />
ΤΕΥΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΧΗ<br />
ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ» (ΙΩΑΝ. Γ/16).
Change language