Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Derken beyin cerrahi hekimi gelmişti. Hastanın daha<br />
doğrusu ex (ölmüş) olmuş gencin üzerindeki çarşafı almamı<br />
söyledi. Çarşafı kaldırdığımda doktorun hiç bir şey söyleme<br />
fırsatı olmadan yere düştüğünü gördüm. Ne olduğunu anlamaya<br />
çalışıyordum yemekli bir davetten gelmişti acaba çok<br />
mu sarhoştu ya da kalp krizi mi geçiriyordu diye düşünürken<br />
diğer hekim arkadaşları olaya müdahale etmişlerdi bile. Ölen o<br />
gencecik insanın babasıydı bu doktor ve kendi evladının tedavisi<br />
için çok geç kalmıştı ne yazık ki. kötü günde oğlunun acısıyla<br />
felç geçirmiş ve görevine yeniden dönememişti. Seni<br />
yeniden andım KEREM ruhun şad olsun hayattaki bir saatlik<br />
dost bana yıllardır yaşattığın tecrübeyle dost kalan dost. 1986<br />
KARŞILIKSIZ AŞK<br />
Onunla tanıştığımızda daha 14 yaşındaydım, o ise benden<br />
oldukça yaşlıydı. Hayatına giren ilk kişi değildim, kuskusuz<br />
son kişide olmayacaktım. Herkes bu beraberlik için yaşımın<br />
çok küçük olduğunu düşünüyordu. Aslında böyle bir ilişkide<br />
hiç bir zaman yaşınızın uygunluğu söz konusu olmaz...<br />
İlk önceleri bu küçük sırrımı sadece yakın arkadaşlarımla<br />
paylaştım. Onunla, sadece gönül eğlendiriyordum. (ne kadarda<br />
aptalmışım) Aileme anlatamazdım. Sanırım kıyametin<br />
kopması diye adlandırılan durum, olanca gerçekliğiyle çıkardı<br />
karşıma. Gizledim, gizledim.<br />
Başlangıçta çok seyrek buluşuyorduk. Daha sonra buluşmalarımızın<br />
sayısı arttı. Gönül eğlendirmek demiştim ya,<br />
palavra. Hayatımda kapladığı yeri anlamam için, çok zaman<br />
geçmesine gerek kalmadı. Evet onu seviyordum. Ama yinede<br />
aklımda hep aynı düşünce vardı: “Onun tutsağı değilim ve<br />
istediğim zaman terk edebilirim”. Buyurun size ikinci palavra.<br />
83<br />
Onu terk etmeme ne, hayatımın her safhasına girmesi yetti,<br />
nede annemin bizi yakalaması. Aslında bizi yakaladı demem<br />
yanlış. İzlerimi buldu, ardında bıraktıklarını gördü. Kızmadı<br />
bağırmadı, sadece kısa bir nasihat çekti. Çünkü buluşmamızı<br />
yasaklamasının bir şey ifade etmeyeceğini çok iyi biliyordu. O<br />
zamana kadar gizli gizli devam ediyordu, yine gizli kalabilirdi.<br />
Zaman geçtikçe birbirimize bağlandık (palavra üç... Ben<br />
ona bağlandım, simdi geriye bakıyorum da 6 uzun yıl geçti ve<br />
kaybeden taraf hep ben oldum. O bana sadece sahte mutluluklar<br />
verdi, bense her şeyimi. Herhalde hayatta canımı vereceğim<br />
tek o oldu. Onun için kavga ettim, onun yüzünden hastalandım,<br />
ama hiç bir zaman yanımdan ayırmadım, ayıramadım...<br />
Nelere yol açtığını biliyor ve görüyordum. Önce onu sevmeyi<br />
öğrendim, sonra nefret etmeyi. Beraber olmayı. İstemediğim<br />
anlarda bile yanımda olduğunu gördüm. İrademi yerle bir<br />
ettiğine, beni kendimle karşı karşıya getirdiğine şahit oldum.<br />
Onun yüzünden başkalarını kırdım ve ben daha da fazla kırıldım.<br />
İnsanlarla arama girdi. Çoğu zaman arkadaşlarım ondan<br />
nefret etti. Hatta bazen ondan, ben bile tiksindim, bedenime ve<br />
ruhuma sinen kokusundan. Dudaklarımın her dokunuşunda,<br />
ben onun ruhundan çalıyorum, o benim bedenimden. O, her<br />
seferinde kendini yeniliyordu, bense gittikçe kötüleşiyordum.<br />
Ama bir türlü terk edemedim.<br />
Aslında ondan ayrılmayı bir kaç kez denedim. Hepsinde<br />
de dönüşüm bir öncekinden güçlü oldu. Yokluğunda hasretimden<br />
kıvrandım. Alışmaya çalıştım ama asla aklımdan atamadım.<br />
Uzun ve stresli geceler hep ev sahibim oldu. Tırnaklarımı<br />
yedim, yetmedi kuruyemişe başladım. Ayrılık kilo<br />
aldırdı. Ve ben hep geri döndüm. Hatta su an bile yanımda.<br />
Ama yinede burada, hepinizin önünde yemin ediyorum: ʺBir<br />
gün bırakacağım, bu lanet olasıca sigarayı.ʺ<br />
84
Change language