J_R_R_Tolkien-Silmarillion

kişisel toplantı notları . . .
1./
Çok şiddetli bir lodos vardı, balkon kapısının çarpmasını önlemek için sırt çantasını koymuştu,
'büyücünün iç çamaşırları daha yeni bulundu* diye başlayan kitabı duvarla yatak arasındaki dar
boşluğa bıraktı, yorulmuştu, yüz üstü dönüp bacaklarından şu anda hatırlamadığı bir tanesini
karnına doğru çekti, çarşafın serinliği iyi geldi, kapı açıldı; çıkmak konusunda ısrarcıydı, 'burada
ne işim var' dediğini hatırlıyor; çok uzun bir limanı olan, lodosun etkisiyle iyice derinleşmiş mavi
gecenin ve sırf bu yüzden iyice parlak gözüken sarı ışıkların alışılmadık şekilde iyi hissettirdiğini
fark etti, ay yoktu, birkaç saat önce motoru bıraktıkları yerin tam karşındaki - hep yaptıkları gibi
ilk gördükleri- çay bahçesi görüntülü lokantaya oturmuşlar, hep yaptıkları gibi iki rakı biraz
peynir söylemişlerdi, sonra hep yaptıkları gibi salata istediler, sonra karides, sonra da balıklara
bakmaya gittiler, rüzgar sersemletici bir hız ve ısıyla esmeye devam ediyor, gökyüzü giderek
koyulaşan bir laciverte dönüşüyordu, kadın mısır istedi, bakkaldan giderken unutmak üzere
tırnak makası, kadın için bir permatik —ayakkabısını tamir etmekte kullanıyordu— ve zayıf saçlar
için Panten Pro—V aldılar, açık yeşil bir poşete koyup kasabanın kasaba kısmına doğru
yürüdüler, karanlık ve sıkıcı bir meydana geldiler, birkaç banka, kapalı dükkânlar ve yirmi dört
saat açık bir çorbacı vardı, geri döndüler, rıhtım boyunca ilerleyip balık lokantalarını ve yaz
tatilinde balık yiyenler kalabalığını geçip tost da yapan dondurmacı cafe karışımı bambu masalı
mekâna oturdular, iki kola, bir soda, ve toplam yedi top dondurma siparişi verdiler, dondurmalar
geldiğinde buzlu badem satıcısı çoktan gitmiş, uçan balon satıcısı sokağın ucunda belirmişti,
adamın sigarası masadan uçtu, tam bu esnada kadın 'çok mu üzerine geldim' demiş olmalı,
balkonda birer sigara ve portakallı gazoz içtiler, bin yedi yüz kırk kilometre sonra ilk defa o gece
seviştiler, uyandığında ağzında akşamki gazozun tadı olduğunu hatırlıyor....
K. K. adına
11./
"artık daha yukarılara, biraz daha yabana çekilip tasmasız köpeklerim
ve adamımla yaşamayı deneyeceğim..."
güneyden gelen kız'ın söylediklerinden kalanlar
denir ki;
bir yaprağın boşlukta salınarak aşağıya, ana varlık tarafından çekilip boşluğun içinden geniş
titreşimli düşüşünü gördüğünüzde; yaprağa değil de oluşup algılanan hareketin tersine,
yukarıya, göğe doğru baktığınızda, bir adamın bundan yola çıkarak bir şiir yazacağı, yazılan bu
şiirin ve yazılmayan diğer bir şiirin yaşamınızın kıyısından, o da olmazsa okuma koltuğunuzun
kol dayama tümseği üzerinden kendi yaşam biçimini ve algılanan varlığını oluşturarak bir
şekilde zaman içinde ilerleyeceği; yaprağa değil de, algılanan hareketi izleyerek aşağıya,
düştüğü zemine baktığınızda ise dokunmakta olan yazgınızda küçük bir ilmeğin daha atıldığını
bilerek suskunlaşırsınız; elbette duygusal yaklaşımlar gösterilip salon ve balkonlarda, kopuk
yaşamın zemin taşlarından birisi olması için sığ ve element destekli topraklara mahkûm
edilerek var olan doğanın yapısından ve iç sihrinden uzak tutulan, bir tür iğdiş edilmiş güzellik
ve yaşanan kasvetin arasında küçük mutluluklar sergilemesi adına yetiştirilen, genelde plastik
temelli bazen de cam kaplarda taşınan, kimyevi destekle yaşama zarar vermesi önlenen kent
sularıyla beslenen ev bitkileri için bunun geçerli olduğunu söylemek zordur; dahası küçük bir
yaprak hareketinden, bu denli büyük ve soyut kavramlara yelken açabilmek tamamen bilgi
denen zaanatın, doğasında var olan ve genelde kâğıt üzerindeki, sözcükler biçimine dönüşen
sözlerin yarattığı algı genişletmeleriyle desteklenen iğreti kudret sayesindedir.
ç
geçici algı anı