Andrews’ Deri Hastalıkları Klinik Dermatoloji

Romatoid Artrit
179
Sjögren sendromlu hastalar non-Hodgkin B hücreli lenfoma
gibi lenforetiküler maliniteler geliştirmeye meyillidirler. Bu hastalarda
hem habis hem selim ekstraglandüler lenfoproliferatif
süreçler meydana gelir. Psödolenfoma vakaları regresyon potansiyeli
taşıdığı gibi, aşikar B hücreli lenfomaya da ilerleyebilir.
Sjögren sendromunun ayırıcı tanısına sarkoidoz, lenfoma,
amiloidoz ve insan immün yetmezlik virus (HIV) hastalığı girer.
HIV hastalığı; masif parotid büyümesi, belirgin renal, pulmoner
ve gastrointestinal manifestasyonlar ve düşük otoantikor varlığı
ile karakterize diffüz infiltratif lenfositoz sendromuna (DILS)
yol açar.
Sjögren sendromunun tedavisi büyük oranda semptomatiktir,
ancak hastalık-değiştirici tedaviler de bir realite haline gelmektedir.
Yapay kayganlaştırıcılar-lubricantlar oral, nazal ve vajinal
kurulukta olduğu gibi göz semptomları için de faydalıdır.
Topikal yağlar kseroz için faydalıdır. Sıcak iklimlerde, terleme
bozukluğu olan hastalar için, sıcak çarpmasından kaçınmaları
tavsiye edilmelidir. Pilocarpine ve Cevimeline gibi farmakolojik
ajanlar, tükrük salgısını uyarmak için kullanılabilir. Bu ajanlar
aynı zamanda kuru göz tedavisinde de rol oynar. Yerel siklosporin-A
Sjögren sendromunun lokal tedavisi için, oral lezyonlarda
yerel insan INF tedavisinde olduğu gibi umut vaat etmektedir.
Tüm çalışmalarda pastillerle mekanik stimülasyon, semptomların
düzelmesinde önemli bir rol oynar. Bu yüksek plasebo cevabını
gösterir. Asit maltoz pastilleri daha ucuzdur ve semptomatik
rahatlama için faydalıdır. Sistemik hastalığı olan hastalar için
infliximab gibi biyolojik TNF inhibitörleri umut vaat etmektedir.
10mg/gün dozunda pilokarpin, Rose-bengal boyanmasındaki
düzelmedeki gibi, subjektif göz yakınmaları için etkilidir,.
Gözyaşı üretiminde, Schirmer testi ile ölçüldüğü gibi bir artış,
kanıtlanamamıştır. Gen tedavileri de en azından hayvan modellerinde
umut verici görülmektedir. IL-10 genleri Adenovirus
vektörleri aracılığıyla transfer edilebilir ve fare modellerinin
tükrük bezlerinde hastalık değiştirici etki oluşturabilir.
Atkinson JC, et al: Salivary hypofunction and xerostomia: diagnosis
and review. Dent Clin North Am 2005;49:309.
Cummins MJ, et al: Treatment of primary Sjogren's syndrome
with low-dose human interferon alfa administered by the oromucosal
route: combined phase III results. Arthritis Rheum
2003;49:585.
Fox Rl: Sjogren's syndrome. Lancet 2005;366:321. Fox Rl:
Sjogren's syndrome: evolving therapies. Expert Opin Investig
Drugs 2003;12:247.
Fox Rl: Use of cevimeline, a muscarinic M1 and M3 agonist, in
the treatment of Sjogren's syndrome. Adv Exp Med Biol
2002;506(Pt B):1107.
Hansen A, et al: Immunopathogenesis of primary Sjogren's
syndrome: implications for disease management and therapy.
Curr Opin Rheumatol 2005;17:558.
Kok MR, et al: Local adeno-associated virus-mediated interleukin
10 gene transfer has disease-modifying effects in a murine
model of Sjogren's syndrome. Hum Gene Ther
2003;14:1605.
Kok MR, et al: Use of localised gene transfer to develop new treatment
strategies for the salivary component of Sjogren's
syndrome. Ann Rheum Dis 2003;62:1038.
Konno A, et al: Presence of B7-2+ dendritic cells and expression
of Th1 cytokines in the early development of sialodacryoadenitis
in the Iql/Jic mouse model of primary Sjogren's
syndrome. Autoimmunity 2003;36:247.
Gasparotto D, et al: Extrasalivary lymphoma development in
Sjogren's syndrome: clonal evolution from parotid gland
lymphoproliferation and role of local triggering. Arthritis Rheum
2003;48:3181.
Mahoney EJ, et al: Sjogren's disease. Otolaryngol Ciin North
Am 2003;36:733.
Steinfeld SD, et al: Infliximab in patients with primary Sjogren's
syndrome: a pilot study. Arthritis Rheum 2001;44:2371.
Steinfeld S, et al: New approaches to the treatment of Sjogren's
syndrome: soon beyond symptomatic relief? Dermatology
2003;207:6.
Tsifetaki N, et al: Oral pilocarpine for the treatment of ocular
symptoms in patients with Sjogren's syndrome: a randomised
12 week controlled study. Ann Rheum Dis 2003;
62:1204.
T subota K:Understanding dryeye syndrome. Adv Exp Med Bi
2002;506(Pt A):3.
WitteT,etal:Prevalence of antibodies against alpha-fodrin in
Sjogren's syndrome:comparison of 2 sets of classification
criteria. J Rheumatol 2003;30:2157.
Yiimaz I, et al: Parotid magnetic resonance imaging, sialography,
and parotid biopsy for diagnosis of Sjogren's syndrome
in a patient with negative serology. J Otolaryngol
2005;37:199.
ROMATOİD ARTRİT
Romatoid artritin (RA) deri bulgularının çoğu, nötrofillere bağlı
hasar sonucunda oluşur. Anüler eritem, purpura, büller, yüzeyel
ülserler ve ekstremite gangrenleri bu bulgulardandır. Eritema
elevatum diutinum, piyoderma gangrenozum, Felty sendromu,
IgA vasküliti, lineer IgA hastalığı, Sjögren sendromu, büllöz
pemfigoid ve sarı tırnak sendromu RA ile ilişkili oldukları bildirilen
hastalıklardır. RA’in hastalık modifiye edici ilaçlarla tedavisi,
hastalığın destrüktif yükünü azaltmıştır. Metotrexat gibi eski
ilaçların hala rolü olsa da, biyolojik ajanlar gittikçe artan sıklıkla
kullanılmaktadır. Dermatologların ilgisi ile, az sayıda çalışmada
Rhus familyasından bitkilerin ekstrelerinin kısmen faydalı
olduğu gösterilmiştir.
Romatoid Nodüller
Subkutan nodüller (Resim 8-19) hastaların %20 ile %30’unda görülür.
Vücutta herhangi bir yerde oluşabilse de en çok kemik çı-
Resim 8-19 Romatoid nodüller