iA1

2
R
edaktor naczelny nowego pisma w artykule otwierającym
(wstępniaku) pisze zazwyczaj, że oddaje w ręce Czytelników
pierwszy numer magazynu, w nadziei... I tak dalej.
Ja tego nie napiszę. Nie da się oddać w niczyje ręce iAUTO, bo
to miesięcznik, który trafia na ekrany. Nie ma zadrukowanego papieru,
więc i w ręce nie ma co wziąć – oprócz smartfonu czy tabletu, które i tak
często trzymacie w dłoniach. Nie mamy też nadziei, że wydawnictwo
spotka się z życzliwym przyjęciem. Jesteśmy tego pewni. Nie, to nie jest
arogancja.
Zespół, który tworzy iAUTO to dziennikarze, którzy o samochodach wiedzą dużo
(choć, oczywiście, nie wszystko), współczesną i dawną technikę podziwiają i rozumieją,
a ludzi tworzących bogaty świat motoryzacji znają, cenią i szanują. Samochody
kochamy, co wcale nie oznacza bezrefleksyjnego zachwytu wszystkim, co oferuje
przebogaty rynek. Piszemy, mówimy o samochodach i pokazujemy je od lat, ale
wciąż mamy pasję i ciekawość odkrywania tego magicznego świata. Pasjonują nas
przepiękne i absurdalnie drogie samochody tak samo, jak te najtańsze i najprostsze,
fascynują nowe technologie ale i zapomniane konstrukcje.
Jednak najważniejsi są ludzie, którzy samochody tworzą, z nich korzystają i je
naprawiają. Z podziwem obserwujemy kierowców szybko jeżdżących po prostych i po
zakrętach na torach wyścigowych lub pędzą po zamkniętych odcinkach specjalnych
i z satysfakcją obserwujemy tych, którzy bezpiecznie dojeżdżają do celu. Cieszą nas
nowe drogi – bardzo cieszą. Ale nie zawsze ich oznakowanie i rozwiązania inżynierii
ruchu nam się podobają. Uważnie śledzimy poczynania twórców prawa, wszak od
przepisów zależy sytuacja producentów, importerów, sprzedawców czy użytkowników
samochodów. Prawem regulowane są koszty użytkowania samochodu, ułatwienia
(lub utrudnienia) w rozwoju gospodarczym kraju i stan portfeli poszczególnych
obywateli. Od jakości prawa i jego mądrego stosowania zależy też bezpieczeństwo
na drogach.
Jesteśmy dziennikarzami, dlatego obserwujemy, poznajemy, staramy się zrozumieć
to, co dzieje się wokół nas. Po czym słowem pisanym i mówionym, obrazem
fotograficznym i filmowym opowiadamy co, jak, kiedy i dlaczego. Z przekonaniem,
że nasza opowieść jest wartościowa. Z pokorą wobec pokazywanych ludzi i ich dzieł.
I, co oczywiste, wobec Czytelników.
Mirosław Rutkowski