Bliżej Źródła nr 31 styczeń 2018

More documents

Recommendations

Info

4 Rok liturgiczny składa się z następujących okresów: Okres Adwentu Rozpoczyna się I Niedzielą między 27 listopada a 3 grudnia, a kończy się 24 grudnia (możemy umownie przyjąć, że przed pasterką). Adwent trwa od 23 do 28 dni i obejmuje 4 kolejne niedziele. Dzieli się na dwie odrębne części: do 16 grudnia włącznie – w tych dniach w czytaniach mszalnych jest mowa o powtórnym przyjściu Jezusa na końcu czasów oraz od 17 do 24 grudnia włącznie – to czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego. I Niedziela Adwentu przypomina nam o powtórnym przyjściu Jezusa, II i III Niedziela (Gaudete - niedziela radości) przybliża postać św. Jana Chrzciciela. Ostatnia, IV Niedziela koncentruje się na osobie Maryi – Matki Boga. W czasie Adwentu przypada zawsze jedna uroczystość – 8 grudnia obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Adwent jest okresem pobożnego, a przede wszystkim radosnego oczekiwania na narodzenie Jezusa Chrystusa. Okres Narodzenia Pańskiego Zaczyna się wieczorem 24 grudnia i trwa do niedzieli Chrztu Pańskiego (niedziela po 6 stycznia włącznie). Uroczystość Narodzenia Pańskiego ma własną oktawę – jest jakby „przedłużona” na 8 kolejnych dni, do 1 stycznia włącznie: · 26 grudnia święto św. Szczepana, pierwszego męczennika; · 27 grudnia święto św. Jana Apostoła i Ewangelisty; · 29-<strong>31</strong> grudnia są dniami oktawy Narodzenia Pańskiego; · 1 stycznia, w ostatnim dniu oktawy, przypada uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. W niedzielę przypadającą w oktawie Narodzenia Pańskiego obchodzi się święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa. 6 stycznia obchodzi się uroczystość Objawienia Pańskiego. Niedziela po tym święcie to święto Chrztu Pańskiego, które kończy okres Narodzenia Pańskiego. Okres Wielkiego Postu Trwa 40 dni i rozpoczyna się zawsze w Środę Popielcową. Jej data zależy od daty uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. W niedziele Wielkiego Postu odprawiane są Gorzkie Żale, a w piątki – nabożeństwa Drogi Krzyżowej. W tym okresie w liturgii nie odmawia się hymnu „Chwała na wysokości Bogu” oraz aklamacji „Alleluja”. W tym czasie obchodzimy ponadto: · 4 marca – święto św. Kazimierza, królewicza; K A L E N D A R Z L I T U R G I C Z N Y ·19 marca – uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny; · 25 marca – uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Do okresu Wielkiego Postu nie wlicza się sześciu niedziel, będących – jak w ciągu całego roku – radosnymi wspomnieniami Zmartwychwstania. Ostatnia niedziela Wielkiego Postu jest nazwana Niedzielą Palmową Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona okres Wielkiego Tygodnia – czasu bezpośrednio poprzedzającego Święte Triduum Paschalne – Święta Wielkanocne. Post kończy się w Wielki Czwartek przed sprawowaną wieczorem Mszą Wieczerzy Pańskiej. ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE Święte Triduum Paschalne i Zmartwychwstanie Chrystusa jest szczytem roku liturgicznego. Rozpoczyna się ono od Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej wieczorem w Wielki Czwartek, ma swoje centrum w najbardziej uroczystej liturgii – Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę, a kończy się w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Te trzy dni stanowią jeden wspólny obchód liturgiczny; żadna z liturgii tych dni nie kończy się błogosławieństwem czy rozesłaniem. Święta wielkanocne trwają więc od wieczora Wielkiego Czwartku (!). Okres Wielkanocny Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego jest obchodem ruchomym. Wyznacza się ją na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Stanowi ona I Niedzielę Wielkanocną. Przez kolejnych 8 dni trwa oktawa uroczystości Zmartwychwstania. Jej ostatnim dniem jest II Niedziela Wielkanocna czyli Miłosierdzia Bożego. Przez 50 dni po uroczystości Zmartwychwstania trwa Okres Wielkanocny. W kościele, obok ołtarza, stoi paschał, baranek wielkanocny, figura Jezusa Zmartwychwstałego oraz krzyż z czerwona stułą. Czterdziestego dnia po Zmartwychwstaniu Pańskim, obchodzi się uroczystość Wniebowzięcia Pańskiego. Okres Wielkanocny kończy uroczystość Zesłania Ducha Świętego – Pięćdziesiątnica. Okres Zwykły w ciągu roku Oprócz okresów mających odrębny charakter w roku liturgicznym pozostają 33 lub 34 tygodnie. Okres zwykły składa się z dwóch części: pierwsza rozpoczyna się w poniedziałek po święcie Chrztu Pańskiego i trwa do wtorku przed Środą Popielcową (obejmuje około 4-6 tygodni). Powtórnie Okres Zwykły zaczyna się w poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego i kończy w I Niedzielę Adwentu. W ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzi się uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.
Święta nakazane Kodeks Prawa Kanonicznego nakłada na wszystkich wierzących obowiązek uczestniczenia w najważniejszych uroczystościach liturgicznych w ciągu roku we Mszy Świętej. Do tzw. świąt nakazanych należą: · wszystkie niedziele w ciągu roku; · 1 stycznia - uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi; · 6 stycznia - uroczystość Objawienia Pańskiego; · czwartek po uroczystości Najświętszej Trójcy – uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa; · 15 sierpnia - uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny; K A L E N D A R Z L I T U R G I C Z N Y · 1 listopada - uroczystość Wszystkich Świętych; · 25 grudnia - uroczystość Narodzenia Pańskiego. Dni pokuty W roku liturgicznym istnieją również dni pokuty. W Kościele powszechnym są nimi wszystkie piątki oraz okres Wielkiego Postu. W piątki osoby powyżej 14 roku życia obowiązuje wstrzemięźliwość od spożywania mięsa, chyba, że w danym dniu przypada jakaś uroczystość (patrz KPK, kanon 1251). Ponadto w Środę Popielcową i Wielki Piątek Męki Pańskiej, oprócz wstrzemięźliwości, osoby pomiędzy 18 a 60 rokiem życia obowiązuje także post ilościowy. O B L U B I E N I C A M I E S Z K A N I E M D U C H A Ś W I Ę T E G O przygotowała Dorota Staniszewska W tekstach Magisterium Kościoła i wśród teologów często możemy znaleźć określenie Maryi jako „Świątyni (Przybytku) Ducha Świętego”. Od dawna chrześcijanie uważali Maryję za mieszkanie Ducha Świętego i Jego świątynię. Określenia te mają swoje korzenie w tekstach Starego Testamentu, gdzie świątynia jerozolimska była miejscem obecności Boga. Od momentu cudownego poczęcia za sprawą Ducha Świętego, Maryja jest uważana za „nową świątynię” w której zamieszkał Bóg. O szczególnej relacji Maryi z Duchem Świętym przypomina nam także Katechizm Kościoła Katolickiego: „W Maryi Duch Święty objawia Syna Ojca, który staje się Synem Dziewicy. Ona jest krzewem gorejącym ostatecznej teofanii; napełniona Duchem Świętym, pokazuje Słowo w uniżeniu Jego ciała i pozwala Go poznać ubogim i pierwocinom narodów”. Warto zauważyć, że Maryję z Duchem Świętym łączy wyjątkowa więź współpracy. To w Niej, za sprawą Ducha Świętego, poczyna się Jezus. Ona jest wzorem dla każdego z nas jak współpracować z Duchem Świętym i jak otwierać się na Jego działanie. Święty Paweł w Liście do Koryntian pisze, że i my jesteśmy świątyniami Ducha Świętego (por. 1 Kor 3, 16). Czy więc jesteśmy otwarci na Niego tak, jak Maryja? Czy poprzez współpracę z Nim rodzimy dziś Jezusa dla świata? Myślę, że te pytania powinny towarzyszyć nam, gdy wpatrujemy się w Maryję. Relacja Maryi z Duchem Świętym jest tak mocna i tak bliska, że wśród teologów spotykamy takich, którzy Maryję nazywają „ikoną Ducha Świętego”. Niektórzy posuwają się jeszcze dalej i mówią, że Maryja jest „jakby” wcieleniem Ducha Świętego. 1) Święty Maksymilian Maria Kolbe nazywał Maryję „niejako wcielonym Duchem Świętym” . I być może jest to dla nas wielkie zaskoczenie, że mówi się aż o tak wielkim zjednoczeniu Maryi z Duchem Świętym. . Warto jednak głębiej zastanowić się nad tą relacją. Chodzi przecież także o to, abyśmy i my sami stawali się coraz bardziej otwarci na Ducha Świętego, na Jego działanie i natchnienia w naszym życiu, co ma nas doprowadzić do wiernego wypełniania woli Bożej i do podejmowania właściwych decyzji w drobnych, codziennych sprawach, a także w podejmowaniu ważnych życiowych decyzji. Wzywanie Ducha Świętego i otwartość na Jego obecność prowadzi do takiej właśnie postawy. Maryja napełniona Duchem Świętym zostaje uświęcona do tego stopnia, że jest w stanie przyjąć Świętego. Duch Święty, który zstępuje na Maryję już wcześniej w pełni Ją uświęca. W chwili Zwiastowania czyni Ją mieszkaniem Bożego Syna. I w ten spo- 5
Page 1 and 2: NR 31, STYCZEŃ 2017 PISMO PARAFII
Page 3: Ś W I Ę T Y M I E S I Ą C A tami
Page 7 and 8: M A G D A C Z Y T A notatkami. Made
Page 9 and 10: przetwarzanych przez Kościół Kat
Page 11 and 12: B A J K A - Wiem tylko…, że wszy

Bliżej Źródła nr 31 styczeń 2018

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?