โยชิกิเชื่อว่าเขาสามารถสื่อสารกับผู้ฟังชาวอเมริกันผ่านเพลงของ X ได้ ในเมื่อ เชื่อมั่นสุดหัวใจขนาดนี้ เขาเดินไปที่เปียโน พร่างพรมนิ้วลงไปบนคีย์ต่างๆ และ แต่งท่วงทำนองอันซับซ้อน ระหว่างนั้นก็เรียกเพื่อนร่วมวงคนอื่นมาที่สตูดิโอเพื่อ ออกความเห็น ช่วงนั้น ฮิเดะและคนอื่นพากันแต่งเพลงใหม่ๆ มาเสนอ แต่โยชิกิเอง เริ่มเข้มงวดกับเพลงใหม่มากขึ้น เพราะเขารับหน้าที่โปรดิวเซอร์อัลบั้มแล้วนั่นเอง เมื่อสมาชิกทุกคนมากันครบ โยชิกิที่ตั้งใจพัฒนาวงให้ดีขึ้นไปอีกบอกทุกคนถึง จุดหมายอันสูงสุดว่าดนตรีของพวกเขาควรเป็นอย่างไร “เราไม่อยากจะจำกัด ตัวเองอยู่แค่ที่ญี่ปุ่น แต่ยุโรปและอเมริกาคือจุดหมายของพวกเรา ดังนั้น ดนตรี ของพวกเราต้องมีเรื่องราวชัดเจน ต้องยิ่งใหญ่ให้ได้กว่านี้ ถึงคนดูจะเต็มแน่น โตเกียวโดม ขายอัลบั้มได้หลายล้านแผ่นมาแล้ว เราก็ต้องห้ามลืมเรื่องนี้เด็ดขาด เรามาเริ่มต้นกันใหม่ตั้งแต่ศูนย์ด้วยกัน ในอนาคต โลกจะต้องรู้จักวงดนตรีวงใหม่ อย่าง X แน่นอน” ฮิเดะสนับสนุนโยชิกิเสมอ “ถ้าพวกเราทำได้แบบในประเทศญี่ปุ่นก็ดีสินะ” ไม่มีใครคัดค้าน โทชิ พาตะ และฮีธต่างเห็นพ้องต้องกัน การผลักดันตัวเองให้กลายมาเป็นวงดนตรีระดับโลกถือเป็นแรงบันดาลใจสำคัญ ของนักดนตรีทุกคน พวกเขาทุ่มเททุกวันเพื่อความฝันของตัวเอง “ถึงแม้ว่าเราจะ ไม่มีคอนเสิร์ต และอีกนานกว่าอัลบั้มจะเสร็จ แต่พวกเราก็คือ X เราต้องเป็น อันหนึ่งอันเดียวกัน” โยชิกิใช้วิธีนี้กระตุ้นตัวเอง และสลับบทบาทไปมาระหว่าง ศิลปินและโปรดิวเซอร์ หลังจากย้ายไปเมืองลอสแอนเจลิส ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันยิ่งแข็งแกร่ง มากขึ้น พวกเขารวมตัวกันทำเพลง เรียนภาษาอังกฤษ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขา มีเป้าหมายที่ทำให้เดินไปด้วยกันข้างหน้า นั่นคือการออกอัลบั้มในประเทศอเมริกา !260

อย่างไรก็ดี สมาชิกแต่ละคนเริ่มทำโปรเจ็กต์เดี่ยวของตัวเองในเวลาว่างที่ไม่ได้ขึ้น คอนเสิร์ต หรือเข้าห้องอัด ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจอะไรที่ต่างคนต่างมีหนทางแตกต่าง กันในการแสดงออกในฐานะนักดนตรีมากพรสวรรค์และความสามารถ อันที่จริง โปรเจ็กต์เดี่ยวของแต่ละคนนั้นเริ่มมาตั้งแต่ตอนที่เซ็นสัญญากับค่ายใหม่ไปเมื่อ ฤดูร้อนปี ค.ศ. 1992 แล้ว แน่นอนว่าหัวหน้าวงผู้ที่ควบคุมทิศทางทั้งหมดนั่นคือโยชิกิ พูดอีกอย่างก็คือ โลกของ X เกิดขึ้นจากพลังแห่งความคิดสร้างสรรค์ของเขาเป็นหลัก อย่างไรก็ตาม ถ้าแยกทุกคนออกมาจาก X แล้ว เป็นเรื่องธรรมดาที่นักดนตรีแต่ละคนย่อมสร้าง โลกส่วนตัวขึ้น แต่เป็นเพราะว่าโลกเหล่านี้ต่างหมุนไปในทิศทางใกล้เคียงกัน ทุกคนจึงสามารถมารวมตัวเป็นวงเดียวกันได้ โยชิกิผู้เชื่อว่า X เป็นพื้นที่ที่รวมทุกคนเห็นว่าสำหรับนักดนตรีแล้ว การทำงานเดี่ยว ถือเป็นเรื่องที่ดี “ฉันไม่ขัดข้องหรอกถ้าพวกนาย หรือแม้แต่ตัวฉันเองจะใช้เวลาว่าง ทำงานอื่น เพราะไม่มีอะไรทำให้ X สั่นคลอนได้ง่ายๆ ใครจะออกอัลบั้มเดี่ยว หรือจะเล่นคอนเสิร์ตเดี่ยวก็ตามสบายเลย” พวกเขามุ่งไปยังเป้าหมายใหญ่ร่วมกัน คือ นำ X เข้าตลาดเพลงอเมริกันให้สำเร็จ พวกเขาเติบโตขึ้นมาก เป็นเวลาอันดีที่จะบ่มเพาะความคิดสร้างสรรค์ต่อไป หลังจากที่ได้รับคำอนุญาตอย่างเป็นทางการจากหัวหน้าวง ทุกคนต่างเซ็นสัญญา กับค่ายต่างๆ และหาออฟฟิศส่วนตัว ฮิเดะเริ่มทำอัลบั้มเปิดตัวของเขาทันที เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1994 อัลบั้ม Hide Your Face มีกำหนดออกอย่างเป็น ทางการ ซึ่งเป็นการเปิดพื้นที่แห่งการสร้างสรรค์สำหรับฮิเดะ และทำให้ผู้ชม ประทับใจด้วยวิถีทางที่ต่างจากงานของ X อย่างสิ้นเชิง !261