Samo sonceto e postaro od Makedonija

Makedonskata saga
20.08.2004
D
енес, на почетокот на XXI век, многу држави во светот вложуваат
големи напори да ги реформираат своите влас ти за
да ги пресретнат предизвиците на глобалниот раз вој и брзиот
развој на технологијата, што само по себе претставува
огромен предизвик. Во случајот на Република Македонија
состојбата е дополнително усложнета со тешката економска и политичка
состојба на земјата, но и со институциите на власта кои не можат да ги понесат предизвиците на
ваквиот комплексен и сложен зафат. Ова најјасно можевме да го согледаме деновиве, на
примерот со донесувањето на Законот за територијална организација, кој е причина за
повторната вознемиреност на граѓаните на Република Македонија.
Само за потсетување - реформата на локалната самоуправа и процесот на децентрализација
станаа дел од Рамковниот договор затоа што се сметаше дека тоа е најдобриот механизам за
обезбедување мир, стабилност и економски просперитет, за зајакнување на институциите на
државата и создавање доверба кај граѓаните. Овој процес, заради својата тесна поврзаност со
воспоставувањето нов тип односи меѓу државата и приватниот сектор, граѓанското општество
и граѓанинот-поединец, требаше да го поттикне усвојувањето на социјалниот дијалог како
начин на извршување на јавните политики во Република Македонија.
Сé она што се случуваше околу изготвувањето и донесувањето на новиот Закон за те риторијална
организација покажа дека токму оние кои со своите потписи го гарантираа неговото
спроведување, не ги разбрале духот и пораките на Рамковниот договор. Не разбраа дека
водењето модерна јавна политика значи постојан дијалог со сите засегнати страни и дека
практично не може да се спроведе успешна реформа доколку не се обезбеди соодветно
вклучување и учество на граѓаните уште на почетокот на креирањето на реформите. На тој
начин покажаа дека потекнуваат од едно друго време, кога политиката се дефинира(ше) во
затворен круг и се сервира(ше) без приговор. Со своите постапки повторно ги разбудија
поделбите на Албанци и на други, на наши и на нивни. Како краен резултат имаме состојба за
одземање на основните човекови права на секој од нас, без оглед на која заедница й припаѓаме
- правото да живееме во мир, економска и социјална стабилност, вклучувајќи го и правото на
развој. Оттука, основното прашање на дискусиите за Законот за територијална поделба, па и за
севкупниот понуден пакет закони поврзани со трансферот на надлежностите, не смее да се
сведе на фактот: дали одредена општина ќе продолжи да функционира во досегашните граници,
или ќе биде проширена или укината?
Всушност, основното прашање е: колку и како Владата на Република Македонија ги вклучи
своите граѓаните во креирањето на понудените решенија и дали им објасни што е тоа што ќе го
добијат или ќе го изгубат со тоа што им се нуди? Дали граѓаните знаат како новата територијална
поделба и решенијата вградени во другите закони влијаат врз квалитетот на нивниот
секојдневен живот и кога ќе почнат да се чувствуваат благодетите на преземените мерки?
Краен момент е Владата, доколку сака да го носи епитетот реформска, со аргументи да ни го
објасни тоа. Краен момент е сите сегменти на општеството да се обединат и тоа да го побараат
од неа. Краен момент е нашата Влада со своите постапки да покаже дека со својата ефикасност,
одговорност, чесност, професионалност, транспарентност и ориентираност кон граѓанинот,
сака да ја приклучи нашава земја кон останатиот свет. Не смее да ни го одземе правото да
живееме како сите други.
Od osnova~ot \or|ija - Xorx Atanasoski
Ѓорѓија Џорџ Атанасоски
6
George Atanasoski