29.09.2018 Views

اما گلدمن: آنارشیزم و مقالات دیگر| فصل دوم: اقلیت ها در برابر اکثریت ها

به قلم اما گلدمن ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد . مهر نود و هفت

به قلم اما گلدمن
ترجمه گروه تئاتر اگزیت - شیرین میرزانژاد . مهر نود و هفت

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

‐ ٢ <strong>اقلیت</strong> <strong>ها</strong> <strong>در</strong> <strong>برابر</strong> ا کبرثبرریت <strong>ها</strong><br />

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰<br />

<strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر<br />

آنارشبریبرزم<br />

Copyright © 2018 Khameneh Multimedia All rights reserved.<br />

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰<br />

<strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

ترجمججممه شبریبررین مبریبررزانژاد


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

آنارشبریبرزم‏<br />

<strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر<br />

به قلم:‏ <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

١٩١٠<br />

ترجمججممه:‏ شبریبررین مبریبررزانژاد<br />

١٣٩٧<br />

٢


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

<strong>فصل</strong> د<strong>و</strong><br />

<strong>اقلیت</strong> <strong>ها</strong> <strong>در</strong> <strong>برابر</strong> ا کبرثبرریت <strong>ها</strong><br />

٣


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

ا گر قرار ب<strong>و</strong>د خلاصه ای از گرایش زمانه ی خ<strong>و</strong>دمان ارائه کنم،‏ می گفتم کمیّت.‏ ‏جمججممعیت،‏ ر<strong>و</strong>حیه ی ‏جمججممعی<br />

<strong>در</strong> ‏همھهممه جا حا کم است <strong>و</strong> کیفیت را ناب<strong>و</strong>د می کند.‏ ‏بمتبممام زندگی مان ‏‐ت<strong>و</strong>لید،‏ سیاست،‏ <strong>و</strong> آم<strong>و</strong>زش‐‏ متکی بر<br />

کمیت،‏ بر تعداد است.‏ کارگری که می ت<strong>و</strong>اند به دقت <strong>و</strong> کیفیتِ‏ کار خ<strong>و</strong>د مفتخر باشد،‏ جای خ<strong>و</strong>د را به<br />

دستگاه <strong>ها</strong>ی ‏بىببىی مغز <strong>و</strong> نا کارآمد داده است که مقادیر هنگفبىتبىی از اشیابىئبىی را ت<strong>و</strong>لید می کنند که برای خ<strong>و</strong>دشان<br />

‏بىببىی ارزش <strong>و</strong> برای ن<strong>و</strong>ع بشر آسیب زاست.‏ بنابراین کمیت،‏ به جای افز<strong>و</strong>دن بر آسایش <strong>و</strong> آرامش زندگی،‏ صرفاً‏<br />

زجمحجممت انسان را زیاد کرده است.‏<br />

<strong>در</strong> سیاست،‏ چبریبرزی جز کمیت به حساب ‏بمنبممی آید.‏ با این حال به نسبت افزایش اش،‏ اص<strong>و</strong>ل،‏ ایده آل <strong>ها</strong>،‏<br />

عدالت <strong>و</strong> شرافت ‏بمتبمم<strong>اما</strong>ً‏ با طیف گسبرتبررده ای از اعداد جایگزین شده است.‏ <strong>در</strong> مبارزه برای برتری،‏ احزاب<br />

گ<strong>و</strong>نا گ<strong>و</strong>ن سیاسی از یکدیگر <strong>در</strong> نبریبررنگ،‏ فریب،‏ خدعه <strong>و</strong> دسیسه <strong>ها</strong>ی مشک<strong>و</strong>ک پیشی می گبریبررند <strong>و</strong> اطمینان<br />

دارند آنکه م<strong>و</strong>فق می ش<strong>و</strong>د قطعاً‏ به عن<strong>و</strong>ان پبریبرر<strong>و</strong>ز میدان از س<strong>و</strong>ی مردم ‏بجتبججلیل می ش<strong>و</strong>د.‏ تن<strong>ها</strong> خدا این است:‏<br />

م<strong>و</strong>فقیت.‏ اینکه به چه قیمبىتبىی باشد،‏ چه ‏بهببه<strong>ها</strong>بىیبىی برای شخصیت داشته باشد،‏ هیچ اهمھهممیبىتبىی ندارد.‏ به دنبال گ<strong>و</strong>اه<br />

برای تایید این <strong>و</strong>اقعیت غم انگبریبرز نیازی نیست که چندان د<strong>و</strong>ر بر<strong>و</strong> ‏بمیبمم.‏<br />

هرگز پیش از این فساد <strong>و</strong> پ<strong>و</strong>سیدگی ‏بمتبممام د<strong>و</strong>لت چنبنیبنن ‏بمنبممایان نشده ب<strong>و</strong>د؛ مردم آمریکا هرگز پیش از این با<br />

طبیعت ‏بهیبهه<strong>و</strong>دابىیبىی این بدنه ی سیاسی ر<strong>و</strong> <strong>در</strong> ر<strong>و</strong> نشده ب<strong>و</strong>دند،‏ بدنه ای که سال <strong>ها</strong> مدعی ب<strong>و</strong>ده که به عن<strong>و</strong>ان<br />

تکیه گاه اصلی ‏بهنبه<strong>ها</strong>د<strong>ها</strong>ی ما <strong>و</strong> حامی حقیقی حق<strong>و</strong>ق <strong>و</strong> آزادی <strong>ها</strong>ی مردم،‏ مطلقاً‏ ‏بىببىی نقص است.‏<br />

با این حال <strong>و</strong>قبىتبىی جنایات آن حزب چنان بیشرمانه شد که حبىتبىی ک<strong>و</strong>ر هم می ت<strong>و</strong>اند آن را ببیند،‏ می بایست<br />

پبریبرر<strong>و</strong>انش را گرد هم می آ<strong>و</strong>رد <strong>و</strong> برتری اش تضمبنیبنن شده ب<strong>و</strong>د.‏ بنابراین ‏همھهممان قربانیان،‏ فریب خ<strong>و</strong>ردگان،‏<br />

خیانت دیدگان،‏ آبهنبه<strong>ها</strong> که صد<strong>ها</strong> بار به خشم آمده ب<strong>و</strong>دند،‏ نه علیه پبریبرر<strong>و</strong>ز میدان،‏ بلکه به نفع ا<strong>و</strong> تصمیم<br />

گرفتند.‏ افراد اندک،‏ سر<strong>در</strong>گم،‏ می پرسیدند که چگ<strong>و</strong>نه ا کبرثبرریت می ت<strong>و</strong>انست به سنت <strong>ها</strong>ی آزادی آمریکا<br />

خیانت کند؟ ت<strong>و</strong>ان قضا<strong>و</strong>ت <strong>و</strong> استدلالش کجا ب<strong>و</strong>د؟ مسئله ‏همھهممبنیبنن است،‏ ا کبرثبرریت ‏بمنبممی ت<strong>و</strong>اند استدلال کند؛<br />

قضا<strong>و</strong>بىتبىی ندارد.‏ ا کبرثبرریت با فقدان مطلق اصالت <strong>و</strong> جسارت اخلافىقفىی،‏ ‏همھهمم<strong>و</strong>اره سرن<strong>و</strong>شت خ<strong>و</strong>د را به دست<br />

دیگران سبرپبررده است.‏ نات<strong>و</strong>ان از پذیرش مسئ<strong>و</strong>لیت،‏ به دنبال رهبرببررانش رفته است،‏ حبىتبىی تا ناب<strong>و</strong>دی.‏ دکبرتبرر<br />

است<strong>و</strong>کمان‎١‎ <strong>در</strong>ست می گفت:«خطرنا ک ترین دسمشسممنان حقیقت <strong>و</strong> عدالت <strong>در</strong> میان ما ا کبرثبرریت منسجم است،‏<br />

ا کبرثبرریت منسجم لعنبىتبىی.»‏ ت<strong>و</strong>ده ی منسجم بد<strong>و</strong>ن بلندپر<strong>و</strong>ازی <strong>و</strong> یا ابتکار عمل،‏ از چبریبرزی بیشبرتبرر از ن<strong>و</strong>آ<strong>و</strong>ری<br />

نفرت ندارد.‏ ‏همھهمم<strong>و</strong>اره با ن<strong>و</strong>آ<strong>و</strong>ر <strong>و</strong> پیشگامِ‏ حقیقبىتبىی ن<strong>و</strong> ‏مجممجخالفت کرده،‏ ا<strong>و</strong> را ‏مجممجحک<strong>و</strong>م کرده <strong>و</strong> ببریبررجمحجممانه م<strong>و</strong>رد تعقیب<br />

قرار داده است.‏<br />

شعار بسیار تکرارشده ی زمانه ی ما <strong>در</strong> میان ‏بمتبممام سیاستمداران از ‏جمججممله س<strong>و</strong>سیالیست <strong>ها</strong> این است که عصر<br />

ما عصر فردگرابىیبىی <strong>و</strong> عصر <strong>اقلیت</strong> است.‏ تن<strong>ها</strong> کسابىنبىی که لایه <strong>ها</strong>ی زیرین سطح را بررسی ‏بمنبممی کنند ‏ممممممکن است<br />

:Dr. Stockman ١ شخصیت اصلی نمایشنامه دشمن مردم اثر هنریک ایبسن نمایشنامه ن<strong>و</strong>یس نر<strong>و</strong>ژی.‏<br />

٤


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

به س<strong>و</strong>ی پذیرش این دیدگاه هدایت ش<strong>و</strong>ند.‏ آیا تعداد اندکی ثر<strong>و</strong>ت ج<strong>ها</strong>ن را انباشته نکرده اند؟ آیا آبهنبه<strong>ها</strong><br />

اربابان <strong>و</strong> پادشا<strong>ها</strong>ن مطلق <strong>و</strong>ضعیت نیستند؟ با این حال م<strong>و</strong>فقیت آبهنبه<strong>ها</strong> به سبب فردگرابىیبىی نیست،‏ بلکه به<br />

خاطر سک<strong>و</strong>ن،‏ بزدلىللىی <strong>و</strong> تسلیم مطلق ت<strong>و</strong>ده است.‏ ت<strong>و</strong>ده چبریبرزی ‏بمنبممی خ<strong>و</strong>اهد جز آنکه ‏بجتبجحت سلطه قرار گبریبررد،‏<br />

رهبرببرری اش کنند <strong>و</strong> <strong>و</strong>ادار ش<strong>و</strong>د.‏ <strong>در</strong> رابطه با فردگرابىیبىی هم باید گفت که <strong>در</strong> هیچ زمابىنبىی از تارتحیتحخ کمبرتبرر از این<br />

امکان بر<strong>و</strong>ز <strong>و</strong> فرصت عرض اندام به شی<strong>و</strong>ه ای عادی <strong>و</strong> سالمللمم نداشته است.‏<br />

آم<strong>و</strong>زگار فردگرا سرشار صداقت <strong>در</strong> نیت،‏ هبرنبررمند یا ن<strong>و</strong>یسنده ای با ایده <strong>ها</strong>ی ناب،‏ دانشمند یا کا<strong>و</strong>شگر<br />

مستقل،‏ پیشگ<strong>اما</strong>ن نست<strong>و</strong>ه تغیبریبررات اجتماعی،‏ هرر<strong>و</strong>زه از س<strong>و</strong>ی کسابىنبىی که ت<strong>و</strong>ان آم<strong>و</strong>خبنتبنن <strong>و</strong> خلاقیت شان به<br />

خاطر که<strong>و</strong>لت سن فرس<strong>و</strong>ده شده است،‏ به تنگنا رانده می ش<strong>و</strong>ند.‏<br />

آم<strong>و</strong>زگارابىنبىی از ن<strong>و</strong>ع فرر‎٢‎ را <strong>در</strong> هیچ کجا بربمنبممی تابند،‏ <strong>در</strong> حالىللىی که متخصصان تغدیه ی غذای هضم شده،‏ از<br />

ن<strong>و</strong>ع پر<strong>و</strong>فس<strong>و</strong>ر الی<strong>و</strong>ت <strong>و</strong> پر<strong>و</strong>فس<strong>و</strong>ر باتلر،‏ حافظان م<strong>و</strong>فق عصر نام<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>دیت <strong>ها</strong> <strong>و</strong> عصر ماشبنیبنن <strong>ها</strong> هستند.‏ <strong>در</strong><br />

دنیای ادبیات <strong>و</strong> تئاتر <strong>ها</strong>مفری <strong>و</strong>ارد<strong>ها</strong>‎٣‎ <strong>و</strong> کلاید فیچ <strong>ها</strong>‎٤‎ خدا<strong>و</strong>ندگاران ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong> هستند،‏ <strong>در</strong> حالىللىی که اندک<br />

افرادی زیبابىیبىی <strong>و</strong> نب<strong>و</strong>غ آثار امرس<strong>و</strong>ن‎٥‎ ، ت<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>‎٦‎ ، <strong>و</strong>یتمن‎٧‎ ، ایبسن‎٨‎ ، <strong>ها</strong><strong>و</strong>بمتبممن‎٩‎ ، باتلر ییتس‎١٠‎<br />

فیلیپس‎١١‎<br />

را <strong>در</strong>ک می کنند.‏ آبهنبه<strong>ها</strong> ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن تک ستاره <strong>ها</strong>بىیبىی هستند بسیار فراتر از افق ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong>.‏<br />

یا استی<strong>و</strong>ن<br />

ناشران،‏ مدیران تئاتر<strong>ها</strong> <strong>و</strong> منتقدان خ<strong>و</strong>استار کیفیت ذابىتبىی هبرنبرر خلاق نیستند،‏ بلکه می خ<strong>و</strong>اهند ببینند آیا<br />

خ<strong>و</strong>ب به فر<strong>و</strong>ش می رسد،‏ آیا مناسب ذائقه ی مردم هست؟ افس<strong>و</strong>س،‏ این ذائقه ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن زباله دان است؛ از<br />

هر آبجنبجچه که به مضغ ذهبىنبىی نیاز ندارد لذت می برد.‏ <strong>در</strong> نتیجه مت<strong>و</strong>سط،‏ معم<strong>و</strong>لىللىی <strong>و</strong> ع<strong>و</strong><strong>اما</strong>نه ‏بمنبمماینده ی خر<strong>و</strong>جی<br />

عمده ی ادبىببىی است.‏<br />

Francesc Ferrer i Guàrdia ٢ یCCCCCCCا :Francesc Ferrer i Guàrdia (۱۹۰۹-۱۸۵۹) آمCCCCCCC<strong>و</strong>زگCCCCCCCار اسCCCCCCCپانCCCCCCCیایCCCCCCCی <strong>و</strong> از مCCCCCCCدافCCCCCCCعان<br />

اندیشه آزاد <strong>و</strong> بنیانگذار ‏«م<strong>در</strong>سه م<strong>در</strong>ن»‏ که تحصیالت ابتدایی به ش ی <strong>و</strong>هی غیر اجباری ب<strong>و</strong>د.‏<br />

Humphrey Ward ٣ یا :Mary Augusta Ward رم ا نن<strong>و</strong>یس بریتانیایی .(۱۹۲۰-۱۸۵۱)<br />

:Clyde Fitch ٤ نمایشنامه ن<strong>و</strong>یس آمریکایی .(۱۹۲۰-۱۸۶۵)<br />

:Ralph Waldo Emerson ٥ فیلس<strong>و</strong>ف <strong>و</strong> ن <strong>و</strong> ی س ن د ه آمریکایی (۱۸۸۲-۱۸۰۳)<br />

:Henry David Thoreau ٦ شاعر،‏ ن<strong>و</strong>یسنده <strong>و</strong> فیلس<strong>و</strong>ف آمریکایی <strong>و</strong> از مدافعان جنبش الغای برده داری.(‏‎۱۸۶۲-۱۸۱۷‎‏).‏<br />

:Walt Whitman ٧ شاعر <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>زنامه نگار آمریکایی (۱۸۹۲-۱۸۱۹).<br />

:Henrik Ibsen ٨ نمایشنامه ن<strong>و</strong>یس نر<strong>و</strong>ژی .(۱۹۰۶-۱۸۲۸)<br />

:Gerhart Hauptmann ٩ نمایشنامه ن<strong>و</strong>یس آملانی .(۱۹۴۶-۱۸۶۲)<br />

:William Butler Yeats ١٠ شاعر ایرلندی .(۱۹۳۹-۱۸۶۵)<br />

:Stephen Phillips ١١ شاعر <strong>و</strong> نمایشنامه ن<strong>و</strong>یس بریتانیایی (۱۹۱۵-۱۸۶۴).<br />

٥


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

نیازی هست که بگ<strong>و</strong> ‏بمیبمم <strong>در</strong> هبرنبرر نبریبرز با ‏همھهممبنیبنن حقایق غم انگبریبرز ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستیم؟ باید پارک <strong>ها</strong> <strong>و</strong> خیابان <strong>ها</strong>بمیبممان را<br />

بررسی کرد تا زشبىتبىی <strong>و</strong> هرزگی ت<strong>و</strong>لید هبرنبرر را <strong>در</strong>یافت.‏ قطعاً‏ چبریبرزی جز سلیقه ی ا کبرثبرریت چنبنیبنن هتک حرمبىتبىی<br />

بر هبرنبرر را بربمنبممی تابد.‏ ‏مجممججسمه <strong>ها</strong>بىیبىی که شهر<strong>ها</strong>ی آمریکا را به ط<strong>و</strong>ر انب<strong>و</strong>ه آل<strong>و</strong>ده کرده اند،‏ غلط <strong>در</strong> مفه<strong>و</strong>م <strong>و</strong> بد<strong>و</strong>ی<br />

<strong>در</strong> اجرا،‏ به ‏همھهممان اندازه با هبرنبرر حقیقی نسبت دارند که یک ت<strong>و</strong>بمتبمم با میکل آنژ.‏ با این <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د،‏ این تن<strong>ها</strong> هبرنبرری<br />

است که م<strong>و</strong>فق می ش<strong>و</strong>د.‏ نابغه ی هبرنبرری حقیقی که بر این مفاهیم پذیرفته شده <strong>و</strong>قعی ‏بمنبممی ‏بهنبههد،‏ که اصالت را<br />

به اجرا می گذارد،‏ <strong>و</strong> ک<strong>و</strong>شش می کند که به زندگی <strong>و</strong>فادار باشد،‏ حیابىتبىی گمنام <strong>و</strong> فلا کت بار را می گذراند.‏<br />

‏ممممممکن است آثار ا<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>زی میان عم<strong>و</strong>م مردم باب ش<strong>و</strong>د،‏ <strong>اما</strong> نه تا پیش از آنکه قلب ا<strong>و</strong> از خ<strong>و</strong>ن خالىللىی ش<strong>و</strong>د؛<br />

نه تا آن زمان که پیشر<strong>و</strong> دیگر نباشد،‏ <strong>و</strong> خیل ع<strong>و</strong>امِ‏ بد<strong>و</strong>ن ایده آل <strong>و</strong> ‏بىببىی بصبریبررت مبریبرراث آن استاد را تا سرحد<br />

‏بىببىی ارزشی تکرار کرده باشند.‏<br />

گفته می ش<strong>و</strong>د که هبرنبررمند امر<strong>و</strong>ز ‏بمنبممی ت<strong>و</strong>اند خلق کند چرا که پر<strong>و</strong>مته <strong>و</strong>ار به ‏بجتبجخته سنگ ضر<strong>و</strong>رت اقتصادی بسته<br />

شده است.‏ با این حال،‏ این حقیقت هبرنبرر <strong>در</strong> ‏بمتبممام اعصار است.‏ میکل آنژ به حامی مقدس خ<strong>و</strong>د <strong>و</strong>ابسته ب<strong>و</strong>د،‏<br />

به ‏همھهممان اندازه ی ‏مجممججسمه ساز یا نقاش امر<strong>و</strong>ز،‏ با این استثناء که خبرببرره <strong>ها</strong>ی هبرنبرری آن ر<strong>و</strong>ز<strong>ها</strong> بسیار د<strong>و</strong>ر از<br />

ت<strong>و</strong>ده ی دی<strong>و</strong>انه ب<strong>و</strong>دند.‏ باعث افتخارشان ب<strong>و</strong>د که اجازه داشته باشند <strong>در</strong> معبد استاد عبادت کنند.‏<br />

حامی هبرنبرر زمانه ی ما تن<strong>ها</strong> یک معیار،‏ یک ارزش را می شناسد‐‏ دلار.‏ ا<strong>و</strong> دغدغه ی کیفیت هیچ اثر عالىللىی را<br />

ندارد،‏ بلکه تن<strong>ها</strong> نگران مقدار دلاری است که خریدش <strong>در</strong> بر دارد.‏ بنابراین سرمایه گذارِ‏ ‏«بجتبججارت ‏بجتبججارت<br />

است»‏ مبریبررب<strong>و</strong><br />

١٢<br />

، به چیدمابىنبىی از رنگ <strong>ها</strong>ی ‏مجممجح<strong>و</strong> شده اشاره می کند <strong>و</strong> می گ<strong>و</strong>ید:«می بینید چه عالىللىی است؟<br />

۵٠٠٠٠ فرانک ارزش دارد.»‏ <strong>در</strong>ست مانند تازه به د<strong>و</strong>ران رسیده <strong>ها</strong>ی خ<strong>و</strong>دمان.‏ ارقام هنگفبىتبىی که برای<br />

ا کتشافات بزرگ هبرنبرری شان پرداخته شده است می بایست جبرببرران فقر سلیقه شان را بکند.‏<br />

نابجببجخش<strong>و</strong>دبىنبىی ترین گناه <strong>در</strong> جامعه استقلال فکری است.‏ اینکه چنبنیبنن امری باید <strong>در</strong> کش<strong>و</strong>ری که ‏بمنبممادش<br />

دم<strong>و</strong>کراسی است بسیار <strong>و</strong>اضح باشد شاخصه ی ق<strong>در</strong>ت زیاد ا کبرثبرریت است.‏<br />

<strong>و</strong>ندل فیلیپس‎١٣‎<br />

پنجاه سال پیش گفته است:«<strong>در</strong> کش<strong>و</strong>ر <strong>برابر</strong>ی دم<strong>و</strong>کراتیک مطلق ما،‏ افکار عم<strong>و</strong>می نه تن<strong>ها</strong><br />

قا<strong>در</strong> مطلق،‏ بلکه حاضر مطلق نبریبرز هست.‏ هیچ پناهی از استبداد آن نیست،‏ هیچ ‏مجممجخفیگاهی د<strong>و</strong>ر از<br />

دسبرتبررس آن نیست،‏ <strong>و</strong> نتیجه آن است که ا گر فان<strong>و</strong>س ی<strong>و</strong>نابىنبىی به دست بگبریبررید <strong>و</strong> به اطراف بر<strong>و</strong>ید تا <strong>در</strong> میان<br />

صد<strong>ها</strong> نفر جستج<strong>و</strong> کنید،‏ یک آمریکابىیبىی ‏بجنبجخ<strong>و</strong>اهید یافت که تص<strong>و</strong>ر نکرده یا ‏بمنبممی کند که دست کم چبریبرزی برای<br />

به دست آ<strong>و</strong>ردن یا از دست دادن <strong>در</strong> اهداف،‏ زندگی اجتماعی <strong>و</strong> یا ‏بجتبججارتش به <strong>و</strong>اسطه ی آراء اطرافیانش<br />

داشته باشد.‏ <strong>و</strong> پیامدش این است که به جای ت<strong>و</strong>ده ای از افراد که هر یک بد<strong>و</strong>ن ترس عقاید خ<strong>و</strong>د را بازگ<strong>و</strong><br />

کند،‏ <strong>در</strong> مقام ملبىتبىی <strong>در</strong> مقایسه با ملل دیگر،‏ ما ت<strong>و</strong>ده ای از بزدلان هستیم.‏ بیش از هر کسی از یکدیگر<br />

:Octave Mirbeau ١٢ نمایشنامه ن<strong>و</strong>یس فرانس<strong>و</strong>ی .(۱۹۱۷-۱۸۴۸)<br />

:Wendell Phillips ١٣ از مبارزان جنبش الغای ب رد هداری (۱۸۸۴-۱۸۱۱).<br />

٦


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

هراس دار ‏بمیبمم.»‏ ر<strong>و</strong>شن است که چندان از شرایطی که <strong>در</strong> <strong>برابر</strong> <strong>و</strong>ندل فیلیپس ب<strong>و</strong>ده است پیشرفت<br />

نکرده ابمیبمم.‏<br />

امر<strong>و</strong>ز،‏ ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن گذشته،‏ افکار عم<strong>و</strong>می خ<strong>و</strong>دکامه ی حاضر مطلق است،‏ ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن گذشته،‏ ا کبرثبرریت ‏بمنبمماینده ی<br />

ت<strong>و</strong>ده ی بزدلان است که مشتاق اند کسی را بپذیرند که فقر ذهبىنبىی <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>حی خ<strong>و</strong>دشان را منعکس می کند.‏<br />

این به خ<strong>و</strong> ‏بىببىی ظه<strong>و</strong>ر ‏بىببىی سابقه ی فردی ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن ر<strong>و</strong>ز<strong>و</strong>لت را ت<strong>و</strong>ضیح می دهد.‏ ا<strong>و</strong> ‏بجتبججسم بدترین عنصر<br />

ر<strong>و</strong>انشناسی ت<strong>و</strong>ده است.‏ یک سیاستمدار،‏ می داند که ا کبرثبرریت اهمھهممیت چندابىنبىی به ایده آل <strong>ها</strong> یا <strong>در</strong>سبىتبىی<br />

‏بمنبممی دهند.‏ آبجنبجچه ا کبرثبرریت <strong>و</strong>لعش را دارد ‏بمنبممایش است.‏ مهم نیست که ‏بمنبممایش سگ باشد،‏ مبارزه برای جایزه،‏<br />

زجرکش کردن یک ‏«سیاه»،‏ گردآ<strong>و</strong>ردن چند خلافکار خرده پا،‏ افشای ازد<strong>و</strong>اج یک بی<strong>و</strong>ه زن <strong>و</strong>ارث،‏ یا<br />

‏بمنبممایش آ کر<strong>و</strong>باتیکی از رئیس ‏جمججممه<strong>و</strong>ر سابق.‏ هرچه کج ربجیبجخبىتبىی ذهبىنبىی زشت تر،‏ خ<strong>و</strong>شامد <strong>و</strong> تش<strong>و</strong>یق ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong> بیشبرتبرر.‏<br />

بنابراین ر<strong>و</strong>ز<strong>و</strong>لت ضعیف <strong>در</strong> ایده آل <strong>و</strong> شنیع <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>ح،‏ ‏همھهممچنان فرد برجسته ی زمانه ی خ<strong>و</strong>د است.‏<br />

از س<strong>و</strong>ی دیگر،‏ کسابىنبىی که بالاتر از این ک<strong>و</strong>ت<strong>و</strong>له <strong>ها</strong>ی سیاسی هستند،‏ مردان اصلاحات،‏ فرهنگ،‏ ت<strong>و</strong>انابىیبىی،‏ با<br />

‏بمتبممسخر به عن<strong>و</strong>ان ‏مجممجخنث به سک<strong>و</strong>ت کشیده می ش<strong>و</strong>ند.‏ مضحک است که ادعا ش<strong>و</strong>د عصر ما عصر فردگرابىیبىی<br />

است.‏ عصر ما تن<strong>ها</strong> تکرار تلخ پدیده ی ‏بمتبممام تارتحیتحخ است:‏ هر تلاشی برای پیشرفت،‏ ر<strong>و</strong>شنگری،‏ علم،‏ برای<br />

آزادی مذهبىببىی،‏ سیاسی <strong>و</strong> اقتصادی،‏ از <strong>اقلیت</strong> نشأت می گبریبررد <strong>و</strong> نه از ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong>.‏ امر<strong>و</strong>ز ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن ‏همھهممیشه،‏ افرادِ‏<br />

اندک م<strong>و</strong>رد س<strong>و</strong>ءتفاهم قرار می گبریبررند،‏ ببریبررجمحجممانه تعقیب می ش<strong>و</strong>ند،‏ زندابىنبىی،‏ شکنجه <strong>و</strong> کشته می ش<strong>و</strong>ند.‏<br />

اصل برا<strong>در</strong>ی که ت<strong>و</strong>سط آش<strong>و</strong>بگر ناصره شرح داده شده ب<strong>و</strong>د ج<strong>و</strong>انه ی زندگی،‏ حقیقت <strong>و</strong> عدالت را حفظ<br />

می کرد،‏ تا زمابىنبىی که چراغ راه اندک افراد ب<strong>و</strong>د.‏ ‏همھهممبنیبنن که ا کبرثبرریت به آن دست یافتند،‏ اصل عالىللىی تبدیل به<br />

اسم رمز <strong>و</strong> منادی خ<strong>و</strong>ن <strong>و</strong> آتش شد که رتحنتحج <strong>و</strong> فاجعه را می پرا کند.‏ ‏جمحجممله به حا کمیت مطلق رم به رهبرببرری<br />

چهره <strong>ها</strong>ی بزرگی چ<strong>و</strong>ن ه<strong>و</strong>س‎١٤‎ ، کال<strong>و</strong>ین‎١٥‎ <strong>و</strong> ل<strong>و</strong>تر‎١٦‎ ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن طل<strong>و</strong>عی <strong>در</strong> میانه ی شب ب<strong>و</strong>د.‏ <strong>اما</strong> ‏همھهممبنیبنن که ل<strong>و</strong>تر<br />

<strong>و</strong> کل<strong>و</strong>ین سیاستمدار شدند <strong>و</strong> شر<strong>و</strong>ع به خدمت به حا کمان خرد،‏ اشراف <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>حیه ی ع<strong>و</strong>ام کردند،‏<br />

فرصت <strong>ها</strong>ی عالىللىی اصلاحات را به ‏مجممجخاطره انداختند.‏ آبهنبه<strong>ها</strong> م<strong>و</strong>فقیت <strong>و</strong> ا کبرثبرریت را کسب کردند،‏ <strong>اما</strong> آن ا کبرثبرریت<br />

ثابت کرد که <strong>در</strong> آزار اندیشه <strong>و</strong> منطق به ‏همھهممان اندازه ی آن هی<strong>و</strong>لای کات<strong>و</strong>لیک ببریبررحم <strong>و</strong> تشنه به خ<strong>و</strong>ن ب<strong>و</strong>د.‏<br />

<strong>و</strong>ای به حال کژکیشان،‏ <strong>اقلیت</strong> <strong>ها</strong>،‏ که بر فرمانش گردن ‏بمنبممی ‏بهنبه<strong>ها</strong>دند.‏ پس از جانفشابىنبىی،‏ پایداری <strong>و</strong> فدا کاری<br />

‏بىببىی ‏بهنبه<strong>ها</strong>یت،‏ ذهن بشر بالاخره از شبح مذهب آزاد است؛ <strong>اقلیت</strong> به دنبال فت<strong>و</strong>حات جدید رفته است،‏ <strong>و</strong><br />

ا کبرثبرریت جا مانده <strong>و</strong> با حقیقبىتبىی که به <strong>و</strong>اسطه ی سالحللحخ<strong>و</strong>ردگی کذب شده،‏ معل<strong>و</strong>ل شده است.‏<br />

John Huss ١٤ یا Jan Hus یان ه<strong>و</strong>س:‏ مصلح دینی اهل چک (۱۴۱۵-۱۳۶۹).<br />

:John Calvin ١٥ از فعاالن اصالحات پر<strong>و</strong>تستان (۱۵۶۴-۱۵۰۹).<br />

٧<br />

Martin Luther ١٦


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

ا گر به خاطر جان بال‎١٧‎ <strong>ها</strong>،‏ <strong>و</strong>ات تایلر‎١٨‎ <strong>ها</strong>،‏ تل‎١٩‎ <strong>ها</strong>،‏ اَبَرفرد<strong>ها</strong>ی پرسمشسمماری که ذره ذره علیه ق<strong>در</strong>ت شا<strong>ها</strong>ن<br />

<strong>و</strong> مستبدان می جنگیدند نب<strong>و</strong>د،‏ نسل بشر از نظر سیاسی ‏همھهممچنان <strong>در</strong> بردگی مطلق به سر می برد.‏ ا گر به<br />

خاطر افراد پیشگام نب<strong>و</strong>د ج<strong>ها</strong>ن هرگز با آن م<strong>و</strong>ج عظیم،‏ انقلاب فرانسه،‏ از بنیان ‏بمنبممی لرزید.‏ ح<strong>و</strong>ادث بزرگ<br />

معم<strong>و</strong>لاً‏ پس از <strong>و</strong>قایعی به ظاهر ک<strong>و</strong>چک رخ می دهند.‏ بنابراین فصاحت <strong>و</strong> ش<strong>و</strong>رِ‏ کامی دِم<strong>و</strong>لن‎٢٠‎<br />

دمیدن <strong>در</strong> ش<strong>و</strong>فار پیش از نبرببررد اربجیبجحا‎٢١‎<br />

یکسان کرد.‏<br />

‏همھهممچ<strong>و</strong>ن<br />

ب<strong>و</strong>د که باستیل،‏ این ‏بمنبمماد شکنجه،‏ آزار <strong>و</strong> <strong>و</strong>حشت را با خا ک<br />

‏همھهممیشه <strong>در</strong> هر د<strong>و</strong>رابىنبىی،‏ افراد اندک پرجمچجممداران اندیشه ای عالىللىی <strong>و</strong> تلاشی ر<strong>ها</strong>بىیبىی ‏بجببجخش ب<strong>و</strong>دند.‏ <strong>اما</strong> نه ت<strong>و</strong>ده ی<br />

مردم،‏ که <strong>و</strong>زنه ی سنگبنیبنن شان اجازه ی حرکت به آبهنبه<strong>ها</strong> ‏بمنبممی دهد.‏ حقیقت این امر <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>سیه با ق<strong>در</strong>ت<br />

بیشبرتبرری از هر جای دیگر ثابت شده است.‏ جان هزاران انسان ت<strong>و</strong>سط این رژ ‏بمیبمم خ<strong>و</strong>ن آشام گرفته شده<br />

است،‏ با این حال هی<strong>و</strong>لابىیبىی که بر ‏بجتبجخت نشسته راضی نیست.‏ چط<strong>و</strong>ر چنبنیبنن چبریبرزی ‏ممممممکن است <strong>و</strong>قبىتبىی<br />

اندیشه <strong>ها</strong>،‏ فرهنگ،‏ ادبیات،‏ عمیق ترین <strong>و</strong> عالىللىی ترین احساسات زیر سنگیبىنبىی ی<strong>و</strong>غ آهنبنیبنن هستند؟ ا کبرثبرریت،‏<br />

این ت<strong>و</strong>ده ی منسجم،‏ سا کن <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>اب آل<strong>و</strong>د،‏ دهقانان ر<strong>و</strong>س،‏ پس از یک قرن مبارزه،‏ فدا کاری،‏ رتحنتحج نا گفتبىنبىی<br />

هن<strong>و</strong>ز بر این با<strong>و</strong>ر است که طنابىببىی که ‏«مردانِ‏ سپیددست»‏‎٢٢‎<br />

را خفه می کند ‏بجببجخت می آ<strong>و</strong>رد.‏<br />

<strong>در</strong> مبارزه ی آمریکا برای آزادی ا کبرثبرریت تن<strong>ها</strong> مانع ب<strong>و</strong>ده است.‏ تا ‏همھهممبنیبنن امر<strong>و</strong>ز هم اندیشه <strong>ها</strong>ی جفرس<strong>و</strong>ن<br />

،<br />

٢٣<br />

پاتریک هبرنبرری‎٢٤‎ ، ت<strong>و</strong>ماس پبنیبنن‎٢٥‎ ت<strong>و</strong>سط نسل <strong>ها</strong>ی بعدشان انکار <strong>و</strong> فر<strong>و</strong>خته می ش<strong>و</strong>د.‏ ت<strong>و</strong>ده ی مردم<br />

هیچ کدام شان را ‏بمنبممی خ<strong>و</strong>اهد.‏ بزرگی <strong>و</strong> شجاعت لینکلن که ستایش می شد،‏ <strong>در</strong> مردابىنبىی که زمینه ی<br />

چشم انداز آن د<strong>و</strong>ران را ابجیبججاد کرده ب<strong>و</strong>دند فرام<strong>و</strong>ش شده است.‏ حامیان قدیس حقیقی سیاهپ<strong>و</strong>ستان <strong>در</strong><br />

:John Ball ١٧ کشیش انگلیسی <strong>و</strong> از ش ر ک تکنندگان اصلی قیام دهقانان ۱۳۸۱ میالدی (۱۳۸۱-۱۳۳۸).<br />

:Wat Tyler ١٨ رهبر قیام دهقانان ۱۳۸۱ میالدی <strong>در</strong> انگلستان (۱۳۸۱-۱۳۴۱).<br />

William Tell ١٩ یا گی<strong>و</strong>م تل :Guillaume Tell قهرمان اسط<strong>و</strong>ره ای س<strong>و</strong>ییس <strong>در</strong> قرن چ<strong>ها</strong>ردهم که <strong>در</strong> مقابل حاکمان متجا<strong>و</strong>ز جانب<br />

مردم را گرفت <strong>و</strong> آن<strong>ها</strong> را به مقا<strong>و</strong>مت ترغیب کرد.‏<br />

:Camille Desmoulins ٢٠ سیاستمدار فرانس<strong>و</strong>ی <strong>و</strong> از چ ه ره<strong>ها</strong>ی مهم انقالب فرانسه (۱۷۹۴-۱۷۶۰).<br />

٢١ شهCری <strong>در</strong> کCرانCه بCاخCتری ر<strong>و</strong>د اردن.‏ <strong>در</strong> کCتاب مCقدس آمCده اسCت کCه ارتCش بCنی اسCرائCیل <strong>در</strong> فCتح کCنعان بCا دمCیدن بCر شC<strong>و</strong>فCار ‏(نC<strong>و</strong>عCی<br />

ساز بادی کهن)‏ دی<strong>و</strong>ار<strong>ها</strong>ی اریحا را فر<strong>و</strong>ریختند.‏<br />

٢٢ ر<strong>و</strong>شنفکران ‏(ن<strong>و</strong>یسنده).‏<br />

:Thomas Jefferson ٢٣ از ن<strong>و</strong>یسندگان اعالمیه استقالل آمریکا <strong>و</strong> بنیانگذاران این کش<strong>و</strong>ر (۱۸۲۶-۱۷۴۳)<br />

:Patrick Henry ٢٤ نخستین فرماندار <strong>و</strong>یرجینیا پس از د<strong>و</strong>ران استعمار (۱۷۹۹-۱۷۳۶).<br />

:Thomas Paine ٢٥ از بنیانگذاران ایاالت م ت ح د ه آمریکا (۱۸۰۹-۱۷۳۷).<br />

٨


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

‏همھهممان چند مبارز <strong>در</strong> ب<strong>و</strong>ست<strong>و</strong>ن خلاصه می شد؛ ل<strong>و</strong>ید گریس<strong>و</strong>ن‎٢٦‎ ، ت<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>،‏ مارگارت ف<strong>و</strong>لر‎٢٧‎ <strong>و</strong> تئ<strong>و</strong>د<strong>و</strong>ر پارکر‎٢٨‎ که<br />

شجاعت <strong>و</strong> استحکام شان <strong>در</strong> جان برا<strong>و</strong>ن<br />

٢٩<br />

، این تبریبرره پ<strong>و</strong>ست غ<strong>و</strong>ل آسا به ا<strong>و</strong>ج رسیده ب<strong>و</strong>د.‏ ش<strong>و</strong>ر<br />

خستگی ناپذیر آبهنبه<strong>ها</strong>،‏ بلاغت <strong>و</strong> ایستادگی شان مأمن اربابان جن<strong>و</strong>ب را تضعیف کرد.‏ لینکلن <strong>و</strong> پبریبرر<strong>و</strong>انش تن<strong>ها</strong><br />

زمابىنبىی به دنبال آبهنبه<strong>ها</strong> آمدند که جنبش الغای برده داری تبدیل به مسئله ای عملی شده <strong>و</strong> از س<strong>و</strong>ی ‏همھهممگان به<br />

این عن<strong>و</strong>ان شناخته شده ب<strong>و</strong>د.‏<br />

حد<strong>و</strong>د پنجاه سال پیش اندیشه ای ش<strong>ها</strong>ب <strong>و</strong>ار <strong>در</strong> افق ج<strong>ها</strong>ن ظاهر شد،‏ اندیشه ای چنان بلندپر<strong>و</strong>ازانه،‏ چنان<br />

انقلابىببىی،‏ چنان فرا گبریبرر که <strong>و</strong>حشت را <strong>در</strong> قلب خ<strong>و</strong>دکامگان سرتاسر ج<strong>ها</strong>ن می پرا کند.‏ از س<strong>و</strong>ی دیگر،‏ این<br />

اندیشه ن<strong>و</strong>یدبجببجخش شادی،‏ سر<strong>و</strong>ر <strong>و</strong> امید برای میلی<strong>و</strong>ن <strong>ها</strong> انسان ب<strong>و</strong>د.‏ پیشگ<strong>اما</strong>ن از دش<strong>و</strong>اری <strong>ها</strong>ی بر سر<br />

راه شان آ گاه ب<strong>و</strong>دند،‏ از ‏مجممجخالفت،‏ آزار <strong>و</strong> مشکلابىتبىی که با آن ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> می شدند باخبرببرر ب<strong>و</strong>دند،‏ <strong>اما</strong> سربلند <strong>و</strong> نبرتبررس<br />

راه شان را به جل<strong>و</strong> <strong>و</strong> جل<strong>و</strong>تر آغاز کردند.‏ ا کن<strong>و</strong>ن این اندیشه تبدیل به شعاری متدا<strong>و</strong>ل شده است.‏ امر<strong>و</strong>ز<br />

تقریباً‏ ‏همھهممه س<strong>و</strong>سیالیست هستند:‏ هم ثر<strong>و</strong>بمتبممند <strong>و</strong> هم قربابىنبىی فقبریبرر ا<strong>و</strong>؛ هم حافظان قان<strong>و</strong>ن <strong>و</strong> ق<strong>در</strong>ت <strong>و</strong> هم ‏مجممججرمان<br />

نگ<strong>و</strong>ن ‏بجببجخت شان؛ هم آزاداندیشان <strong>و</strong> هم عاملان <strong>در</strong><strong>و</strong>غ پردازی مذهبىببىی؛ هم زن شیک پ<strong>و</strong>ش <strong>و</strong> هم دخبرتبررک<br />

پبریبرراهن د<strong>و</strong>ز.‏ چرا که نه؟ حال که حقیقت پنجاه سال پیش تبدیل به <strong>در</strong><strong>و</strong>غ شده است،‏ حال که از ‏بجتبجخیلات<br />

ج<strong>و</strong>ابىنبىی اش عاری شده <strong>و</strong> نبریبرر<strong>و</strong>ی حیات،‏ ق<strong>در</strong>ت <strong>و</strong> ایده آل انقلابىببىی اش به یغما رفته است‐‏ چرا که نه؟ حال که<br />

دیگر نه تص<strong>و</strong>یری زیبا،‏ بلکه ‏«طرح عملی <strong>و</strong> قابل اجرا»‏ متکی بر اراده ی ا کبرثبرریت است،‏ چرا که نه؟<br />

فریبکاری سیاسی ‏همھهمم<strong>و</strong>اره مدح ت<strong>و</strong>ده را می گ<strong>و</strong>ید:‏ ا کبرثبرریت بیچاره،‏ ا کبرثبرریت هتک حرمت شده،‏ آزار دیده <strong>و</strong><br />

غ<strong>و</strong>ل آسا،‏ ا گر می شد که از ما پبریبرر<strong>و</strong>ی کنند.‏<br />

چه کسی این م<strong>و</strong>عظه <strong>ها</strong>ی تکراری را پیش از این نشنیده است؟ چه کسی این ترجیع تغیبریبررناپذیر ‏بمتبممام<br />

سیاستمداران را ‏بمنبممی شناسد؟ این که ت<strong>و</strong>ده خ<strong>و</strong>ن می ریزد،‏ این که غارت <strong>و</strong> استثمار می ش<strong>و</strong>د را من ‏همھهممانند<br />

‏جمججممع کنندگان رای می دابمنبمم.‏ <strong>اما</strong> من تا کید می کنم که نه یک مشت انگل،‏ بلکه خ<strong>و</strong>د ت<strong>و</strong>ده ی مردم مسئ<strong>و</strong>ل<br />

<strong>و</strong>ضعیت <strong>و</strong>حشتنا ک ام<strong>و</strong>ر هستند.‏ ت<strong>و</strong>ده به اربابان خ<strong>و</strong>د چنگ می زند،‏ شلاق را د<strong>و</strong>ست دارد <strong>و</strong> ‏بجنبجخستبنیبنن<br />

کسی است که فریاد می زند ‏«به صلیب بکشید!»،‏ ‏همھهممبنیبنن که صدابىیبىی معبرتبررض علیه تقدس ق<strong>در</strong>ت<br />

سرمایه داری یا هر ‏بهنبه<strong>ها</strong>د پ<strong>و</strong>سیده ی دیگری بلند می ش<strong>و</strong>د.‏ با این حال،‏ ا گر به خاطر اشتیاق ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong> برای<br />

سرباز،‏ پلیس،‏ زندانبان <strong>و</strong> مام<strong>و</strong>ر اعدام شدن نباشد،‏ ق<strong>در</strong>ت <strong>و</strong> مالکیت خص<strong>و</strong>صی تا کی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د خ<strong>و</strong>اهد<br />

داشت؟ ع<strong>و</strong>ام فریبان س<strong>و</strong>سیالیست مثل من این را می دانند،‏ <strong>اما</strong> افسانه ی فضیلت ا کبرثبرریت را حفظ می کنند،‏<br />

چرا که طرح زندگی شان حفظ ق<strong>در</strong>ت است.‏ <strong>و</strong> این م<strong>و</strong>رد اخبریبرر چگ<strong>و</strong>نه می ت<strong>و</strong>اند بد<strong>و</strong>ن دستیابىببىی به ‏سمشسممار زیاد<br />

:William Lloyd Garrison ٢٦ از مبارزان جنبش الغای ب رد هداری (۱۸۷۹-۱۸۰۵).<br />

:Sarah Margaret Fuller Ossoli ٢٧ مدافع حق<strong>و</strong>ق زنان،‏ منتقد <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>زنامه نگار آمریکایی (۱۸۵۰-۱۸۱۰).<br />

:Theodore Parker ٢٨ از مبارزان جنبش الغای برده داری (۱۸۶۰-۱۸۱۰).<br />

:John Brown ٢٩ اندیشمند <strong>و</strong> مبارز آمریکایی <strong>در</strong> جنبش الغای برده داری (۱۸۵۹-۱۸۰۰).<br />

٩


آنارشبریبرزم <strong>و</strong> <strong>مقالات</strong> دیگر گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت <strong>اما</strong> <strong>گلدمن</strong><br />

‏مجممجحقق ش<strong>و</strong>د؟ بله،‏ ق<strong>در</strong>ت،‏ اجبار <strong>و</strong> <strong>و</strong>ابستگی متکی به ت<strong>و</strong>ده ی مردم است،‏ <strong>اما</strong> هرگز نه آزادی یا پیشرفت<br />

آزادانه ی فرد،‏ نه ت<strong>و</strong>لد جامعه ای آزاد.‏<br />

نه به خاطر اینکه با سرک<strong>و</strong>ب شدگان <strong>و</strong> ‏مجممجحر<strong>و</strong>مان زمبنیبنن ‏همھهممدل نیستم؛ <strong>و</strong> نه به این خاطر که شرم،‏ <strong>و</strong>حشت <strong>و</strong><br />

خ<strong>و</strong>اری زندگی <strong>ها</strong>بىیبىی که مردم داشته اند را ‏بمنبممی شناسم است که ا کبرثبرریت را به عن<strong>و</strong>ان نبریبرر<strong>و</strong> ‏بىیبىی خلاق برای<br />

‏همھهممیشه رد می کنم.‏ آه،‏ نه،‏ نه!‏ بلکه به این خاطر است که خ<strong>و</strong>ب می دابمنبمم که ت<strong>و</strong>ده ی مردم به شکل<br />

منسجم هرگز برای عدالت <strong>و</strong> <strong>برابر</strong>ی نایستاده است.‏ صدای انسان را سرک<strong>و</strong>ب کرده است،‏ ر<strong>و</strong>ح انسان را<br />

به تسلیم <strong>در</strong>آ<strong>و</strong>رده است،‏ جسم انسان را به زبجنبججبریبرر کشیده است.‏ به عن<strong>و</strong>ان ت<strong>و</strong>ده هدفش ‏همھهمم<strong>و</strong>اره این ب<strong>و</strong>ده<br />

است که زندگی را متحدالشکل،‏ خا کسبرتبرری <strong>و</strong> یکن<strong>و</strong>اخت ‏همھهممچ<strong>و</strong>ن بیابان سازد.‏ به عن<strong>و</strong>ان ت<strong>و</strong>ده ‏همھهمم<strong>و</strong>اره<br />

<strong>و</strong>یرانگر فردگرابىیبىی،‏ قربجیبجحه ی آزاد <strong>و</strong> اصالت خ<strong>و</strong>اهد ب<strong>و</strong>د.‏ بنابراین با امرس<strong>و</strong>ن هم عقیده هستم که ‏«ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong> <strong>در</strong><br />

مطالبات <strong>و</strong> اثرگذاری شان بد<strong>و</strong>ی،‏ ناآ گاه <strong>و</strong> زیانبار هستند،‏ <strong>و</strong> نیازی نیست که ‏بجتبجحسبنیبنن ش<strong>و</strong>ند،‏ بلکه باید تعلیم<br />

ببینند.‏ من ‏بمنبممی خ<strong>و</strong>اهم هیچ چبریبرزی را به آبهنبه<strong>ها</strong> <strong>و</strong>ا گذار کنم،‏ بلکه می خ<strong>و</strong>اهم حفر،‏ تقسیم <strong>و</strong> ‏بجتبججزیه شان کنم<br />

<strong>و</strong> از آبهنبه<strong>ها</strong> فرد ببریبرر<strong>و</strong>ن بکشم.‏ ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong>!‏ فاجعه ‏همھهممبنیبنن ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong> هستند.‏ من هیچ ت<strong>و</strong>ده ای ‏بمنبممی خ<strong>و</strong>اهم،‏ تن<strong>ها</strong> مردان<br />

صادق می خ<strong>و</strong>اهم،‏ تن<strong>ها</strong> زنان د<strong>و</strong>ست داشتبىنبىی،‏ مهربان <strong>و</strong> م<strong>و</strong>فق می خ<strong>و</strong>اهم.»‏<br />

به عبارت دیگر،‏ حقیقت زنده <strong>و</strong> حیابىتبىی رفاه اجتماعی <strong>و</strong> اقتصادی تن<strong>ها</strong> از طریق اشتیاق،‏ جسارت،‏ عزم<br />

راسخ <strong>و</strong> نست<strong>و</strong>ه <strong>اقلیت</strong> <strong>ها</strong>ی ه<strong>و</strong>سمشسممند تبدیل به <strong>و</strong>اقعیت می ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> نه از طریق ت<strong>و</strong>ده <strong>ها</strong>.‏<br />

مهر<br />

١٣٩٧<br />

١٠

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!