Tylko Toruń nr 119

OBOK WYSTĘPU TOMKA NIE MOŻNA PRZEJŚĆ OBOJĘTNIE
•
SYLWETKA
9
Tommy Whistler
Artysta niepowtarzalny. Po wysłuchaniu jednego
utworu w jego wykonaniu nie sposób go zapomnieć
Robert Kamiński | fot. Robert Laska
Czy można żyć z gry na streecie?
Można. Wystarczy pomysł, zapał
i wiara w siebie. No, i może jeszcze
jedno: talent.
To był lipiec. Z nieba lał się potworny
żar. Przed palącym słońcem
nie było gdzie się schować, zwłaszcza
na dachu wieżowca, gdzie grupa
robotników wysokościowych
wymieniała rynny i remontowała
komin. Tommy obsługiwał palnik.
- Czułem się tak, jakby zalewał
nas wrzący asfalt – mówi Tommy.
– Pracowałem na wysokościach
od kilkunastu lat, ale w tamtym
momencie poczułem, że naprawdę
mam dość. Zjechałem windą na
dół. Więcej do tej roboty nie wróciłem.
Żona się ucieszyła. Tak jak ja
nienawidziła tego zajęcia. Nigdy nie
było pewne, czy wrócę do domu.
Praca na dużych wysokościach to
ryzyko. Zwłaszcza zimą przy strącaniu
sopli.
Oboje poczuli ogromną ulgę.
Ale i niepokój. Robotę rzucić łatwo
– rachunki płacić trudniej. Zastanawiali
się, co począć?
- Nie miałem pojęcia, co zrobię
– dodaje Tommy. – Od zawsze zarabiałem
jako robotnik. Ale też od
lat miałem wielką pasję: muzykę.
Grałem na basie. To było to coś, co
naprawdę kochałem robić. Wracałem
z pracy z poranionymi dłońmi,
nieludzko zmęczony i rzucałem się
do grania. Przez 20 lat zagrałem
ponad 400 koncertów w najróżniejszych
projektach. To był mój
żywioł.
Ktoś powiedział: odnajdź coś, co
kochasz, a potem zastanów się, jak
na tym zarobić.
W tamtych dniach Tommy kupił
sobie kontrabas. Trochę z ciekawości,
trochę dla fantazji.
- Nigdy wcześniej nie grałem
na tym instrumencie. Jest znacznie
trudniejszy od gitary basowej, dlatego
że nie ma progów. Trzeba mieć
znacznie lepszy słuch.
Tommy wziął kontrabas i zagwizdał
coś pod nosem. Żona powiedziała,
że brzmi to nieźle. Wtedy
wpadł na pomysł, żeby spróbować
zagrać i zagwizdać na ulicy. Może
się komuś spodoba.
- W trzy dni nauczyłem się 6
numerów i po raz pierwszy wyskoczyłem
na street – wspomina. – Na
kontrabasie grałem zaledwie dwa
Na kontrabasie gra ledwie od 4 lat. Słuchając go, trudno w to
uwierzyć.
miesiące, gwizdałem od trzech dni.
Przez 5 godzin piłowałem w kółko
6 numerów. Zarobiłem okrągłe 90
zł. Pamiętam, że w pewnym momencie
podeszła do mnie matka
z dziewczynką. Mała powiedziała:
„Gwiżdże czysto, ale o grze na kontrabasie
nie ma pojęcia”. Miała rację.
W tamtym czasie miałem jeszcze
kłopoty z intonacją.
Tak narodził się jedyny w Polsce
gwiżdżący kontrabasista. To było 4
lata temu.
Tommy jest w Polsce powszechnie
rozpoznawalny. Cieszy się
ogromną sympatią przechodniów.
Słuchając go, ma się wrażenie, że
zatraca się w muzyce. Po kilku taktach
nie sposób zapomnieć jego
sztuki. Trzyma instrument po swojemu
i tak samo „nieprofesjonalnie”
szarpie struny. Zawodowcy wiedzą
już na pierwszy rzut oka, że nie jest
kształconym muzykiem. Ale oka,
nie ucha. Ponieważ – mimo tego,
że jest samoukiem – muzykiem jest
znakomitym.
- Dostałem od losu dar – mówi
Tommy. – I jestem mu za to ogromnie
wdzięczny. Zanim po raz pierwszy
zagrałem na streecie, miałem
duże doświadczenie sceniczne.
Jednak to występ na ulicy okazał
się prawdziwym sprawdzianem
pewności siebie. To najtrudniejsza
forma sztuki. Na scenie grasz dla
dużo bardziej przychylnego słuchacza,
głównie dla fanów. Na streecie
grasz dla wszystkich. Dla tych, którzy
cię docenią, ale i dla tych, którzy
mają cię gdzieś, czy wręcz dla tych,
których wkurzasz. Ktoś może sobie
nie życzyć twojego pitolenia pod
swoim oknem. Żeby przetrwać na
streecie, trzeba grać, trzeba stroić,
trzeba wyglądać, a najlepiej jeszcze
tańczyć. Angaż emocjonalny musi
wynosić 100 proc. Nigdy nie gram
na mniej. Ludzie mnie kupują, ponieważ
nie udaję. Po 6 godzinach
grania wracam do domu 2 kilo lżejszy.
Dopiero całkiem niedawno
wpadł na pomysł swojego artystycznego
pseudo: Tommy Whistler,
czyli Gwiżdżący Tomek. Naprawdę
nazywa się Tomasz Krzemiński.
Torunianie mogą go posłuchać na
Starówce głównie w weekendy.
Wywiad z Tommym przeczytać
można na naszej stronie internetowej
tylkotorun.pl.
PROMOCJA
Z potrzeby serc
Pomnik Pamięci Ofiar Zbrodni Pomorskiej 1939
zostanie odsłonięty w Toruniu
Robert Kamiński | fot. nadesłane
Uroczystość będzie miała miejsce
6 października przy ul. Uniwersyteckiej
w Toruniu w pobliżu
Muzeum Etnograficznego. Powstanie
tam specjalny park pamięci.
W centrum parku stanie monument
z białego kamienia, w którego
środku umieszczona zostanie
płyta z wyrytymi nazwami ok. 400
miejscowości, w których hitlerowscy
Niemcy dokonali egzekucji na
Polakach na samym początku II
wojny światowej. Zbrodni dokonano
w ramach przyłączania ziem
polskich do III Rzeszy i planowego
zamiaru wymordowania w związku
z tym tysięcy Polaków zamieszkujących
obszar województwa
pomorskiego. Obok tablicy pojawi
się nota historyczna, a także fragment
wiersza Zbigniewa Herberta
pt. „Pan Cogito o potrzebie ścisłości”.
Pomnik stanie w otoczeniu
zieleni, jednak sam monument
umieszczony zostanie na „bliźnie
w ziemi” – symbolu masowej mogiły,
który nigdy nie ma porosnąć
zielenią.
- Monument przypomni ogrom
zbrodni, która została popełniona
na terenie przedwojennego województwa
pomorskiego – mówi
marszałek województwa kujawsko-pomorskiego
Piotr Całbecki.
– Liczbę ofiar, zamordowanych
przez hitlerowców, wśród których
były też kobiety i dzieci, szacuje
się na co najmniej 30 tysięcy. Do
uczestnictwa w uroczystości zapraszam
wszystkich mieszkańców
naszych regionów, a w szczególności
rodziny osób, mieszkańców
Kujaw i Pomorza, którzy zostali
zamordowani przez hitlerowców
w 1939 r.
W uroczystości udział wezmą,
jako goście honorowi, rodziny
pomordowanych przez Niemców.
Z myślą o tych osobach przygotowano
specjalne księgi pamiątkowe,
do których wpisać będzie
można wspomnienia o zgładzonych
członkach ich rodzin. Wpisy
te będą miały wartość nie tylko
wspomnieniową, ale i historyczną.
Zawierać będą imiona i nazwisko
zamordowanej osoby oraz
miejscowość, w której do tego
doszło. Osoby dysponujące zdjęciem
zamordowanego proszone
są o jego udostępnienie. Fotografie
zostaną dołączone do wpisu.
Pomnik stanie w specjalnie do tego celu założonym parku.
Tylko Toruń . 5 października 2018
Następnie księgi z historycznymi
świadectwami zostaną poddane
digitalizacji, jako świadectwo pamięci
zbrodni pomorskiej.
Hitlerowcy zaplanowali masową
eksterminację polskiej ludności
jako integralną część działań wojennych.
Ofiarą masowego ludobójstwa
stała się przede wszystkim
polska inteligencja, a także osoby,
które mogły potencjalnie przyczynić
się do zasilenia szeregów polskiego
podziemia.
- Chodzi o historyczne granice
dawnego województwa pomorskiego,
wówczas wyglądającego
inaczej niż obecnie – dodaje marszałek
Całbecki. – Składały się na
nie dwa obecne województwa:
pomorskie i kujawsko-pomorskie.
I to właśnie na tym obszarze zostało
zidentyfikowanych przez historyków
ok. 400 miejsc mordów
i pochówków. Z miejsc tych zostanie
pobrana ziemia i zsypana do
jednego miejsca. Jednym z takich
miejsc, w których dokonano masowych
mordów, była podtoruńska
Barbarka. 1200 ludzi zostało tu
pomordowanych przez hitlerowców.
- Pomysł ten rodził się w sercach
wielu ludzi, głównie tych, którzy
ponieśli stratę, członków rodzin
tych, którzy zostali zamordowani
– wyjaśnia marszałek Całbecki. –
Pomnik ufundowany został przez
samorządy oraz mieszkańców Kujaw
i Pomorza. Zbiórkę przeprowadzili
harcerze.
W programie uroczystości
znajdą się m.in.: msza święta, która
odprawiona zostanie o godz. 12.00
w katedrze św. Jana Chrzciciela
i św. Jana Ewangelisty oraz uroczysty
przemarsz na miejsce odsłonięcia
pomnika. W Parku Pamięci od
godz. 14.00 przewidziano poświęcenie
monumentu, zapalenie znicza
pokoju przez rodziny pomordowanych,
złożenie ziemi do urny
z miejsc kaźni. W czasie odsłonięcia
pomnika muzycy z Filharmonii
Pomorskiej z towarzyszeniem
chóru UTP wykonają utwór pt.
„Lacrimosa nr 2” napisany specjalnie
na tę okazję przez Krzysztofa
Pendereckiego.