Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
15 <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
30<br />
<br />
<br />
? <br />
<br />
<br />
Rzymianie uważali, że wypełnianie obowiązków religijnych<br />
jest konieczne dla przetrwania wspólnoty państwowej,<br />
a zaburzenie relacji między bogami i ludźmi<br />
może doprowadzić do upadku państwa. Rzymska religijność<br />
skupiona była przede wszystkim na drobiazgowym<br />
wypełnianiu rytuałów. Obok obrzędów sprawowanych<br />
przez urzędników w imieniu wspólnoty obywatelskiej<br />
istniały także kulty prywatne, odprawiane w ramach<br />
rodziny albo indywidualnie.<br />
Rzymianie starali się odczytać wolę bogów ze zjawisk<br />
natury, np. błyskawic pojawiających się na niebie, zachowania<br />
ptaków, wnętrzności zwierząt składanych w ofierze.<br />
Zajmowały się tym specjalne kolegia kapłańskie.<br />
Słabo znamy wczesne wierzenia Rzymian. Z czasem<br />
wiele elementów ich mitologii i obrzędowości zostało<br />
zapożyczonych z religii etruskiej i greckiej. Stąd też utożsamianie<br />
najważniejszych rzymskich bogów z ich greckimi<br />
odpowiednikami: Jowisza z Zeusem, Junony z Herą,<br />
Minerwy z Ateną, Marsa z Aresem czy Westy z Hestią.<br />
Rzymianie włączali też czasem do swojej religii obce<br />
bóstwa. W okresie cesarstwa popularność wśród mieszkańców<br />
imperium zdobywał kult egipskiej Izydy. Zdarzało<br />
się również, że w poczet bogów zaliczano zmarłych<br />
cesarzy i członków ich rodzin.<br />
Mieszkający w granicach imperium poddani Rzymu<br />
mogli swobodnie praktykować własne tradycyjne religie.<br />
Rzymianie byli natomiast niechętni wszelkim nowinkom<br />
religijnym. Obawiali się, że mogą one zaburzyć<br />
dobre relacje między ludźmi a bogami. Stąd prześladowania<br />
niektórych kultów, np. chrześcijaństwa.<br />
<br />
Ważne miejsce w rzymskiej kulturze zajmowały widowiska<br />
publiczne. Od III w. p.n.e. popularność zaczęły zdobywać<br />
wśród Rzymian sztuki teatralne, zapożyczone z kultury<br />
greckiej. Szczególnie duże emocje wzbudzały wyścigi<br />
rydwanów. U schyłku antyku zdarzało się nawet, że widzowie<br />
oglądający rywalizację zaprzęgów wszczynali zamieszki,<br />
które musiało tłumić wojsko.<br />
W okresie cesarstwa ogromną popularność zdobyły<br />
widowiska gladiatorskie. Przypuszcza się, że walki gladiatorów<br />
Rzymianie zapożyczyli od Etrusków, którzy<br />
urządzali je w ramach obrzędów pogrzebowych. Dopiero<br />
w Rzymie stały się one powszechnie dostępną rozrywką.<br />
Organizowano nie tylko starcia między gladiatorami,<br />
lecz także walki ludzi z dzikimi zwierzętami, a nawet<br />
inscenizacje bitew morskich.<br />
Zawód aktora nie cieszył się wśród Rzymian szacunkiem,<br />
w przeciwieństwie do poważanych autorów sztuk<br />
teatralnych. Natomiast status najlepszych woźniców<br />
wyścigowych był porównywalny z pozycją dzisiejszych<br />
gwiazd piłki nożnej. Dużą popularnością cieszyli się też
Change language