Fachowy Dekarz & Cieśla 2018/6

Na kłopoty - Szczepański...
Certyfikat na Pinokia
Były baśnie, bajki i bajeczki opowiadane przez wykonawców i gazety lub czasopisma,
a dziś chciałbym Wam opowiedzieć historię Pinokia…
Pinokio... chyba wszyscy znamy historię
sympatycznego chłopca stworzonego
przez Jepetto, wystruganego ze zwykłej
szczapy drewna leżącej koło pieca… nie
certyfikowanego, tylko takiego zwykłego
kawałka pieńka, bez określenia jego klasy
czy wilgotności. Nikt się nie zastanawiał czy
stolarz dysponował certyfikatem na drewno
użyte do jego stworzenia… wiecie już
zapewne, do czego zmierzam.
Zazwyczaj współpracuję z jednym sprawdzonym
dostawcą drewna, jednak na ostatnią
budowę kierownik zażyczył sobie, by
dostarczone drewno posiadało certyfikat.
Oczywiście święte prawo, do którego poprosiłem,
by klienci się dostosowali. Nie chcę
przepychanek i później udowadniania, że
drewno „ode mnie” nie jest wystarczająco
dobre. I tym oto sposobem do Inwestora
trafiło drewno certyfikowane.
Zacząć od samego drewna czy może od
dokumentów? A, zacznijmy od papierów.
Zgodnie z fakturą klient dostał niecałe
8 m 3 drewna konstrukcyjnego impregnowanego
ciśnieniowo. Rzuciłem okiem na
leżącą przede mną kupę belek i przypominiałem
sobie, że jak dla swojej wiadomości
rachowałem jego ilość, to było jakieś 12 m 3 .
Gorsze było to, że większość, i to ta rzeczywiście
„większa większość”, z impregnacją
ciśnieniową nic wspólnego nie miała. Jako
że wiedziałem, iż drewno miało posiadać
certyfikat, nie odmówiłem sobie przyjemności
wypożyczenia na tę okazję wilgotnościomierza.
Drewno powinno mieć nie więcej niż około
18% wilgoci. A miało... 27,5%! Sprawdziłem
ponownie, no kurczę, nie chce być inaczej.
Zatem pozostało jedynie rzucić okiem
na certyfikat. Drewno klasy C18, prawie
4,5 m 3 , drewno C24 1,5 m 3 , no i zobaczyłem
*GMT – drewno modyfikowane genetycznie
na własne oczy, na papierze oczywiście, że
przede mną leży prawie 1 m 3 drewna klasy
C30! Koledzy, najprawdziwsza sosna klasy
C30! Jak żyję takiego dziwa wcześniej nie
spotkałem. Szukam wzrokiem spragnionym
te C30 zobaczyć… i jakoś nie znalazłem,
choć prawdę mówiąc, jak taka sosna wyglądać
powinna, nie wiem. Zmutowana chyba,
jakaś istne GMT* :). Tyle powiedziały mi
papiery.
W następnej kolejności postanowiłem
sprawdzić to certyfikowane cudo. Na krokwiach,
co najmniej kilku, przysłowiowy
murch, kilka posiadało oznaki sinicy,
a kilometr łaty został zwrócony w całości,
bo zwyczajnie zgnił. Deska doczołowa falowała,
że tak porównam w listopadowym
duchu narodowym, jak flaga na wietrze.
Oczywiście, to nie drewno konstrukcyjne,
to C z certyfikatu, ale raczej D z dramatu.
Dramatyczna również była opowieść o Pinokiu,
chłopak też był poniekąd felerny,
tak jak to nieszczęsne drewno, które przyjechało
z tartaku N.
Pinokio niby chłopczyk, lecz z drewna,
drewno niby z certyfikatem, a jednak zmurszałe…
Sosna niby C30…
Wiele mamy tu znaków zapytania, jednak
dla mnie największy jest taki, jakim cudem
ludzie z wiedzą akceptują takie papiery na
te wspaniałości dostarczane na budowę?
A u Was koledzy jak to jest z tym drewnem?
Też dostarczają Wam sosnę C30? •
Z dekarskim pozdrowieniem
Rafał Szczepański
6
FDC-06-2018-srodek.indb 6 11.12.2018 13:12:46