تله تئاتر| آموزگاران

اقتباس شبریبررین مبریبررزانژاد ‏بمنبممایشنامه آموزگاران از اثر ‏مجممجحسن یلفابىنبىی
عمید:‏ مگه ‏همھهممون ‏مجممججلس تودیع که صحبتش بود چه اشکالىللىی داره؟ سالن مدرسه
هم که در اختیارمونه.‏
لیلی:‏ کیا شرکت می کبننبنن؟
جلیل:‏ من دیروز با چندتا از معلمای فردوسی صحبت کردم.‏ خیلی هاشون
موافق بودن.‏
عمید:‏ به نظر من مهم نیست که معلم ها ‏همھهممه شون شرکت کبننبنن.‏ در سالنو باز
می کنیم و به شا گردا می گیم بیان تو.‏ اونا هم که از خدا می خوان.‏ مهم اینه که
سالن پر بشه.‏
بیتا:‏ ‏مجممجخصوصاً‏ برای کف زدن و شعار دادن،‏ باید یه طوفابىنبىی راه بنداز ‏بمیبمم.‏
مصطفی:‏ ببینبنیبنن،‏ من حرفىففىی ندارما،‏ ولىللىی ‏سمشسمما خیال می کنبنیبنن رئیس اداره ‏همھهممبنیبنن جور
سا کت می شینه و می ذاره ‏سمشسمما هر کاری دلتون می خواد بکنبنیبنن؟
بیتا:‏ اون که از چبریبرزی خبرببرر نداره.‏
مصطفی:‏ به!‏ به جون خودت از سبریبرر تا پیازش خبرببرر داره.‏
لیلی:‏ ولىللىی این حرفا از ببنیبنن ما ببریبررون نرفته.‏ یعبىنبىی کی ‏بهببههش خبرببرر داده؟
‏(سکوت می شود.‏ ‏همھهممه به هم نگاه می کنند.‏ (
مصطفی:‏ کی ‏بهببههش خبرببرر داده؟ اون ‏همھهممه جا جاسوس داره.‏ بالاخره می فهمه.‏
عمید:‏ خب بفهمه.‏ چی کار می تونه بکنه؟
جلیل:‏ ‏ممممممکنه دستور بده در سالنو باز نکبننبنن.‏
عمید:‏ باشه،‏ ما هم تو حیاط مراسمسسممو اجرا می کنیم.‏
ایرج:‏ اصلاً‏ می ر ‏بمیبمم تو خیابون،‏ می ر ‏بمیبمم تو میدون.‏
بیتا:‏ من از خدا می خوام دستور بده در سالنو باز نکبننبنن.‏ فوری یه گزارش از
جریان ‏بهتبههیه می کنیم و ماجرا رو رسانه ایش می کنیم.‏
لیلی:‏ عالیه.‏ سروصداش ‏همھهممه جا می پیچه.‏
مصطفی:‏ بابا رسانه ایش دیگه برای چی بکنیم؟ خوب نیست.‏ ایراد می گبریبررن.‏
بیتا:‏ ایراد می گبریبررن؟ کی ایراد می گبریبرره؟ این مائیم که ایراد می گبریبرر ‏بمیبمم نه اونا.‏
٢٨