Wojsko i Technika 6/2019 (46) short
by Zespół Badań i Analiz Militarnych by Zespół Badań i Analiz Militarnych
Artyleria 105 mm lekka haubica Nexter LG1 Mk III prowadzi ogień na poligonie w Wicku Morskim. LG1 – najlżejsza na świecie Tomasz Grotnik 29 maja na Centralnym Poligonie Sił Powietrznych w Ustce odbył się pokaz dynamiczny 105 mm haubicy holowanej Nexter Systems LG1 Mk III. Zorganizowała go katowicka firma Works 11 Sp. z o.o., polski przedstawiciel producenta działa. Haubica stanowi propozycję dla pododdziałów Wojsk Rakietowych i Artylerii Wojsk Lądowych, może też zainteresować naszych sąsiadów z NATO. Haubica ma zostać również zaprezentowana na tegorocznym Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach. Fotografie w artykule: Tomasz Grotnik, Works 11. Organizatorzy zaprosili na pokaz przedstawicieli Sił Zbrojnych RP, wśród których byli: szef Zarządu Wojsk Aeromobilnych i Zmotoryzowanych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. bryg. Grzegorz Hałupka i szef Oddziału Gestorstwa i Rozwoju Zarządu Wojsk Rakietowych i Artylerii Inspektoratu Wojsk Lądowych DG RSZ płk dypl. Waldemar Janiak, a także żołnierze 18. Dywizji Zmechanizowanej, 6. Brygady Powietrznodesantowej i jednostek Wojsk Specjalnych. W wydarzeniu uczestniczyli nieliczni dziennikarze, w tym przedstawiciel redakcji „Wojska i Techniki”. Spotkanie rozpoczęły prezentacje multimedialne dotyczące systemu i jego producenta. Podkreślono w nich, że Nexter Systems SA współtworzy z niemieckim Krauss-Maffei Wegmann GmbH & Co. KG holding KNDS, będący europejskim liderem w produkcji artylerii lufowej i wozów bojowych. W ofercie, powstałego w grudniu 2015 r. podmiotu, znajduje się również najlżejsza na świecie 105 mm haubica holowana LG1 (więcej w WiT 9/2018) w najnowszej, „ucyfrowionej” odmianie Mk III (według słów jednego z polskich oficerów – „pierwsza armata z telewizorem”). Haubicę przedstawił ppłk rez. Marek Fordon (ostatnio służył w Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych). Według jego słów przeznaczeniem działa jest przede wszystkim wsparcie ogniowe sił aeromobilnych i szybkiego reagowania. Jego niewielka masa, wynosząca 1550 kg (dodatkowe 200 kg ważą spakowane osobno zestawy narzędzi i części zamiennych), a także możliwość ograniczenia długości w położeniu marszowym poprzez obrót zespołu lufy w kierunku przeciwnym do holowania pozwalają na łatwy transport, także w trudnych warunkach terenowych, przez ogólnie dostępne pojazdy z napędem 4×4, w rodzaju Toyoty Hilux, Land Rovera Defendera czy HMMWV. Ponadto LG1 Mk III może być transportowana na zawiesiu zewnętrznym śmigłowca klasy UH-1Z, UH-60 czy Pumy, zaś w ładowni samolotu C-130 Hercules mieszczą się aż cztery takie działa. System cechuje też prostota obsługi. Załoga złożona z 3–5 żołnierzy potrzebuje jedynie 30 s do przejścia z położenia marszowego do bojowego (bez celowania przed otwarciem ognia). Ręczne rozstawianie ogonów haubicy wspomaga system hydrauliczny. Działo ma możliwość naprowadzania w azymucie od kierunku zasadniczego po 18° w lewo i prawo bez konieczności zmiany położenia ogonów. Konstrukcja zespołu oporopowrotnika zabezpiecza półautomatyczny zamek klinowy przed uderzeniem o podłoże przy strzelaniu z maksymalnym kątem podniesienia lufy (70°). Szybkostrzelność teoretyczna działa wynosi 12 strz./min, jednak w praktyce może być większa i limituje ją wytrzymałość fizyczna obsługi, o czym dalej. Prezentowana wersja Mk III wyposażona była w: elektroniczny pulpit sterujący z komputerem 12 Wojsko i Technika • Czerwiec 2019 www.zbiam.pl
Wozy bojowe Pojazdy rodziny LAV-25 służą amerykańskim Marines od 1983 r. Stanowią wyposażenie batalionów rozpoznawczych, tzw. LAR. Bartłomiej Kucharski Co po LAV-25? Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, mimo stałego niedoboru środków przydzielanych przez waszyngtońską administrację, przechodzi systematyczną, choć znacznie opóźnioną wobec skali potrzeb, modernizację techniczną. Obok następcy gąsienicowych transporterów pływających AAV7 (szerzej w WiT 8/2018) w linii pojawić się ma m.in. nowy kołowy wóz rozpoznawczy, następca LAV-25. Ilustracje w artykule: USMC, SAIC/ST Kinetics, BAE Systems. Ważnymi elementami struktury jednostek United States Marine Corps (USMC) są tzw. bataliony LAR (Light Armored Reconnaissance Battalion, lekko opancerzony batalion rozpoznawczy). Ich historia sięga 1983 r., kiedy rozpoczęto formowanie, na bazie starszych pancernych oddziałów rozpoznawczych korpusu, 1 st LAVB (1. batalionu LAV, od LAV-25, podstawowego wozu rozpoznawczego formacji; obecnie 3 rd LAR Wolfpack z Twentynine Palms w Kalifornii). Są one właściwie batalionami piechoty zmotoryzowanej (zgodnie z polską terminologią zmechanizowanej, podstawowym ich narzędziem są bowiem pojazdy kołowe), służącymi do prowadzenia rozpoznania bojem: Batalion LAR wykonuje rozpoznanie bojem i zabezpieczenie w celu wsparcia lądowego komponentu bojowego. Jego zadaniem jest prowadzenie rozpoznania, zabezpieczenie i zapewnienie ekonomicznego użycia sił, a także, w miarę możliwości, ograniczonych operacji ofensywnych lub defensywnych z wykorzystaniem zdolności manewrowych i ogniowych pododdziału […] (za: MCWP 3-14). Zgodnie z doktryną użycia sił lądowych USMC są one więc jedynie formacjami rozpoznawczymi, zaś walkę mają podejmować tylko w ostateczności, w praktyce jednak zdarzało im się wykonywać zadania czysto bojowe (np. w 2003 r. w operacji zdobycia Bagdadu brały udział elementy 1 st , 2 nd i 3 rd LAR). Obecnie istnieją cztery takie oddziały (o numerach 1–4, z czego 4 th LAR jest szkolną jednostką rezerwową), stacjonujące w trzech różnych bazach: 1 st i 4 th w Camp Pendleton w Wirginii, 2 nd w Camp Lejeune w Karolinie Północnej, a 3 rd w Twentynine Palms w Kalifornii. Są one wyraźnie odróżniane od batalionów zmechanizowanych ze względu na techniczne ograniczenia LAV-25. Każdy z nich dysponuje przeszło setką LAV-25 siedmiu wersji. LAV-25 Kołowy wóz bojowy General Motors Defense (dziś General Dynamics Land Systems) LAV-25 wszedł do służby w USMC w 1983 r. Od ubiegłego roku pojazd ten jest używany także przez 82. Dywizję Powietrznodesantową (wariant A2), choć w niewielkiej liczbie. LAV-25A2 są w niej ekwiwalentem czołgów lekkich, póki te nie zostaną pozyskane w ramach programu Mobile Protected Firepower (szerzej w WiT 4/2017, 1/2019). Wozy w układzie 8×8, bazujące na szwajcarskich MOWAG Piranha (podobnie jak Stryker, powstały na bazie nowszej wersji Piranha III), są stosunkowo nieduże, lekkie (masa bojowa poniżej 13 t), słabo opancerzone (de facto pancerz chroni wyłącznie przed ostrzałem zwykłymi pociskami 7,62×54R mm), za to w momencie powstania były nieźle uzbrojone. Podstawą ich uzbrojenia jest, zamontowana w dwuosobowej wieży, 25 mm armata napędowa M242 (identyczna jak w bwp M2) z zapasem 420 naboi, sprzężona z 7,62 mm km M240C (dodatkowy M240B/G, obsługiwany przez dowódcę, został zamontowany na podstawie na stropie wieży) z zapasem 1320 naboi. 6-cylindrowy silnik wysokoprężny Detroit Diesel 6V53T o mocy 205 kW/275 KM, przekazujący moment obrotowy poprzez automatyczną przekładnię Allison MT653, zapewnia prędkość do 100 km/h na drodze utwardzonej. Pojazd może pływać z prędkością do 12 km/h. Zasięg wynosi 660 km. Załogę stanowi trzech żołnierzy, a ponadto LAV-25 może przewozić do sześciu żołnierzy desantu (zwiadowców). Pojazd był już dwukrotnie modernizowany (w wersjach A1 i A2 wzmocniono opancerzenie, które teraz chroni przed amunicją do 14,5 mm, zmodernizowano przyrządy celowniczo-obserwacyjne, zawieszenie itd.), a obecnie GDLS realizuje kontrakt na modernizację do standardu A3. W jej ramach zmiany obejmą układ napędowy i kierowniczy. Umowa o wartości 37,2 mln USD ze stycznia br. dotyczy dostarczenia 60 zestawów 18 Wojsko i Technika • Czerwiec 2019 www.zbiam.pl
- Page 1 and 2: LG1 MK III STRZELA W USTCE ❙ ARV
- Page 3: Nie trać czasu, Zamów PRENUMERAT
- Page 7 and 8: Przemysł obronny Wóz bojowy BM ci
- Page 9 and 10: Sprzęt OPBMR Filtracyjna odzież o
- Page 11 and 12: Przemysł obronny XII Międzynarodo
- Page 13 and 14: Technika lotnicza Opracowywany prze
- Page 15 and 16: Okręty wojenne Królewska fregata
- Page 17: Okręty wojenne Krążownik rakieto
Wozy bojowe<br />
Pojazdy rodziny LAV-25 służą amerykańskim Marines od 1983 r. Stanowią wyposażenie batalionów rozpoznawczych, tzw. LAR.<br />
Bartłomiej Kucharski<br />
Co po LAV-25?<br />
Korpus Piechoty Morskiej Stanów<br />
Zjednoczonych, mimo stałego niedoboru<br />
środków przydzielanych przez<br />
waszyngtońską administrację, przechodzi<br />
systematyczną, choć znacznie opóźnioną<br />
wobec skali potrzeb, modernizację<br />
techniczną. Obok następcy gąsienicowych<br />
transporterów pływających AAV7 (szerzej<br />
w WiT 8/2018) w linii pojawić się ma m.in.<br />
nowy kołowy wóz rozpoznawczy,<br />
następca LAV-25.<br />
Ilustracje w artykule: USMC,<br />
SAIC/ST Kinetics, BAE Systems.<br />
Ważnymi elementami struktury jednostek<br />
United States Marine Corps<br />
(USMC) są tzw. bataliony LAR (Light<br />
Armored Reconnaissance Battalion, lekko opancerzony<br />
batalion rozpoznawczy). Ich historia sięga<br />
1983 r., kiedy rozpoczęto formowanie, na bazie<br />
starszych pancernych oddziałów rozpoznawczych<br />
korpusu, 1 st LAVB (1. batalionu LAV, od LAV-25, podstawowego<br />
wozu rozpoznawczego formacji; obecnie<br />
3 rd LAR Wolfpack z Twentynine Palms w Kalifornii).<br />
Są one właściwie batalionami piechoty<br />
zmotoryzowanej (zgodnie z polską terminologią<br />
zmechanizowanej, podstawowym ich narzędziem<br />
są bowiem pojazdy kołowe), służącymi do prowadzenia<br />
rozpoznania bojem: Batalion LAR wykonuje<br />
rozpoznanie bojem i zabezpieczenie w celu wsparcia<br />
lądowego komponentu bojowego. Jego zadaniem<br />
jest prowadzenie rozpoznania, zabezpieczenie i zapewnienie<br />
ekonomicznego użycia sił, a także, w miarę<br />
możliwości, ograniczonych operacji ofensywnych lub<br />
defensywnych z wykorzystaniem zdolności manewrowych<br />
i ogniowych pododdziału […] (za:<br />
MCWP 3-14). Zgodnie z doktryną użycia sił lądowych<br />
USMC są one więc jedynie formacjami rozpoznawczymi,<br />
zaś walkę mają podejmować tylko<br />
w ostateczności, w praktyce jednak zdarzało im<br />
się wykonywać zadania czysto bojowe (np.<br />
w 2003 r. w operacji zdobycia Bagdadu brały<br />
udział elementy 1 st , 2 nd i 3 rd LAR). Obecnie istnieją<br />
cztery takie oddziały (o numerach 1–4, z czego<br />
4 th LAR jest szkolną jednostką rezerwową), stacjonujące<br />
w trzech różnych bazach: 1 st i 4 th w Camp<br />
Pendleton w Wirginii, 2 nd w Camp Lejeune<br />
w Karolinie Północnej, a 3 rd w Twentynine Palms<br />
w Kalifornii. Są one wyraźnie odróżniane od batalionów<br />
zmechanizowanych ze względu na techniczne<br />
ograniczenia LAV-25. Każdy z nich dysponuje<br />
przeszło setką LAV-25 siedmiu wersji.<br />
LAV-25<br />
Kołowy wóz bojowy General Motors Defense (dziś<br />
General Dynamics Land Systems) LAV-25 wszedł<br />
do służby w USMC w 1983 r. Od ubiegłego roku<br />
pojazd ten jest używany także przez 82. Dywizję<br />
Powietrznodesantową (wariant A2), choć w niewielkiej<br />
liczbie. LAV-25A2 są w niej ekwiwalentem<br />
czołgów lekkich, póki te nie zostaną pozyskane<br />
w ramach programu Mobile Protected<br />
Firepower (szerzej w WiT 4/2017, 1/<strong>2019</strong>). Wozy<br />
w układzie 8×8, bazujące na szwajcarskich<br />
MOWAG Piranha (podobnie jak Stryker, powstały<br />
na bazie nowszej wersji Piranha III), są stosunkowo<br />
nieduże, lekkie (masa bojowa poniżej 13 t),<br />
słabo opancerzone (de facto pancerz chroni<br />
wyłącznie przed ostrzałem zwykłymi pociskami<br />
7,62×54R mm), za to w momencie powstania<br />
były nieźle uzbrojone. Podstawą ich uzbrojenia<br />
jest, zamontowana w dwuosobowej wieży, 25 mm<br />
armata napędowa M242 (identyczna jak w bwp<br />
M2) z zapasem 420 naboi, sprzężona z 7,62 mm km<br />
M240C (dodatkowy M240B/G, obsługiwany przez<br />
dowódcę, został zamontowany na podstawie na<br />
stropie wieży) z zapasem 1320 naboi. 6-cylindrowy<br />
silnik wysokoprężny Detroit Diesel 6V53T o mocy<br />
205 kW/275 KM, przekazujący moment obrotowy<br />
poprzez automatyczną przekładnię Allison MT653,<br />
zapewnia prędkość do 100 km/h na drodze utwardzonej.<br />
Pojazd może pływać z prędkością do<br />
12 km/h. Zasięg wynosi 660 km. Załogę stanowi<br />
trzech żołnierzy, a ponadto LAV-25 może przewozić<br />
do sześciu żołnierzy desantu (zwiadowców).<br />
Pojazd był już dwukrotnie modernizowany<br />
(w wersjach A1 i A2 wzmocniono opancerzenie,<br />
które teraz chroni przed amunicją do 14,5 mm,<br />
zmodernizowano przyrządy celowniczo-obserwacyjne,<br />
zawieszenie itd.), a obecnie GDLS realizuje<br />
kontrakt na modernizację do standardu A3.<br />
W jej ramach zmiany obejmą układ napędowy<br />
i kierowniczy. Umowa o wartości 37,2 mln USD ze<br />
stycznia br. dotyczy dostarczenia 60 zestawów<br />
18 <strong>Wojsko</strong> i <strong>Technika</strong> • Czerwiec <strong>2019</strong><br />
www.zbiam.pl