28.06.2019 Views

نقد و بررسی نمایش «نفرین قحطی‌زدگان» به کارگردانی اشکان خطیبی

سطحی‌پردازی سیاسی به قلم مجید اصغری منتقد گروه تئاتر اگزیت ارزش‌گذاری منتقد: نیم‌ ستاره - ضعیف

سطحی‌پردازی سیاسی

به قلم مجید اصغری منتقد گروه تئاتر اگزیت
ارزش‌گذاری منتقد: نیم‌ ستاره - ضعیف

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>به</strong> طبع دلایل زیادی می ت<strong>و</strong>اند در انتخاب یک مبنتبنن برای آ<strong>و</strong>ردن <strong>به</strong> صحنه ت<strong>و</strong>سط شخص<br />

کارگردان تاثبریبررگذار باشد.‏ دلایلی که خ<strong>و</strong>استه یا ناخ<strong>و</strong>استه <strong>به</strong> شرایط اجتماعی <strong>و</strong> سیاسی کش<strong>و</strong>ر<br />

<strong>و</strong> یا فضای غالب بر تئاتر ما <strong>و</strong> سلیقه <strong>و</strong> نقطه نظرات گر<strong>و</strong>ه اجرابىیبىی بستگی دارد.‏ این که ما چگ<strong>و</strong>نه <strong>و</strong><br />

چط<strong>و</strong>ر باید با یک ‏بمنبممایشنامه م<strong>و</strong>اجه ش<strong>و</strong> ‏بمیبمم از در<strong>و</strong>سی است که هر دانشج<strong>و</strong>ی رشته کارگردابىنبىی<br />

تئاتر باید آن را از سر بگذراند چرا که این مرحله پاشنه آشیل حرفه ا<strong>و</strong> در آینده کاری اش<br />

‏مجممجحس<strong>و</strong>ب می ش<strong>و</strong>د.‏ باب <strong>نقد</strong> ‏بمنبممایش ‏<strong>«نفرین</strong> قحطی زدگان»‏ دقیقا با این س<strong>و</strong>ال گش<strong>و</strong>ده می ش<strong>و</strong>د که آیا<br />

ما می ت<strong>و</strong>انیم هر مبنتبنن ‏بمنبممایشی از ن<strong>و</strong>یسندگان مشه<strong>و</strong>ر یا مهج<strong>و</strong>ر خارجی را ترجمججممه کرده <strong>و</strong> <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>ی<br />

صحنه بیا<strong>و</strong>ر ‏بمیبمم؟!‏ آیا در این م<strong>و</strong>رد که مطرح شد مبرتبرر <strong>و</strong> معیار خاصی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد یا هیچ قید <strong>و</strong> بند<br />

خاصی دست <strong>و</strong> پا گبریبرر ‏بمنبممی ش<strong>و</strong>د؟!‏ قطعا س<strong>و</strong>الابىتبىی که مطرح شد <strong>به</strong> معنای سانس<strong>و</strong>ر آثار ‏بمنبممایشی <strong>و</strong> یا<br />

‏مجممجحد<strong>و</strong>د کردن حق انتخاب کارگردان <strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه اجرابىیبىی نیست.‏ هر کارگردابىنبىی آزاد است تا هر مبنتبنن<br />

را با هر شی<strong>و</strong>ه اجرابىیبىی که م<strong>و</strong>رد پسندش هست ر<strong>و</strong>ی صحنه بیا<strong>و</strong>رد.‏ البته <strong>به</strong> شرطی که ق<strong>و</strong>اعد آن<br />

را دانسته <strong>و</strong> <strong>به</strong> ‏مجممجخاطب ت<strong>و</strong>هبنیبنن نکند.‏ این آزادی حق کارگردان است <strong>و</strong> در آن شکی نیست.‏ اما<br />

نکته ای که در ترجمججممه آثار ‏بمنبممایشی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد این است که مساله ای که برای آن ن<strong>و</strong>یسنده<br />

خارجی در جامعه ای که در آن رشد <strong>و</strong> ‏بمنبمم<strong>و</strong> پیدا کرده دغدغه است،‏ ‏ممممممکن است ارتباط چندابىنبىی<br />

با بنده ‏مجممجخاطب در این طرف کره خا کی نداشته باشد.‏ اساسا یکی از مهم ترین جذابیت های<br />

ترجمججممه در آثار ‏بمنبممایشی این است که ‏مجممجخاطبان در د<strong>و</strong> جغرافیا <strong>و</strong> فرهنگ متفا<strong>و</strong>ت با یک درد <strong>و</strong><br />

مساله مشبرتبررک م<strong>و</strong>اجه شده <strong>و</strong> <strong>به</strong> آن <strong>و</strong>ا کنش حسی <strong>و</strong> عقلابىنبىی نشان دهند.‏ این ‏همھهممان زبان قدربمتبممند<br />

تئاتر است که ا گر <strong>به</strong> پشت<strong>و</strong>انه شرافت <strong>و</strong> صداقت گرم باشد،‏ فارغ از هر گ<strong>و</strong>نه پر<strong>و</strong>پا گاندا <strong>و</strong><br />

تبلیغات <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>چی گری های رسانه ای،‏ ابعاد تازه ای از <strong>و</strong>ضعیت کن<strong>و</strong>بىنبىی کش<strong>و</strong>ر <strong>و</strong> دنیا را <strong>به</strong> ‏بمنبممایش<br />

می گذارد.‏ قطعا جناب خطیبىببىی اشراف کامل <strong>به</strong> این مسائل داشته <strong>و</strong> مقاصد م<strong>و</strong>رد نظر خ<strong>و</strong>د را<br />

برای این اجرا در ذهن داشته اند.‏ اما ما تا <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر اساسی با خ<strong>و</strong>دِ‏ مبنتبنن م<strong>و</strong>اجه نش<strong>و</strong> ‏بمیبمم ‏ممممممکن است<br />

<strong>به</strong> ص<strong>و</strong>رت سرسری از ر<strong>و</strong>ی مطالبىببىی که عرض شد بگذر ‏بمیبمم <strong>و</strong> چندان <strong>به</strong> اهمھهممیت م<strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ع ‏بىپبىی نبرببرر ‏بمیبمم.‏<br />

یکی از آفت های <strong>نقد</strong> ژ<strong>و</strong>رنالیسبىتبىی،‏ سرسری م<strong>و</strong>اجه شدن با اثر است که متاسفانه این معضل در<br />

یکی د<strong>و</strong> دهه گذشته در فضای تئاتر کش<strong>و</strong>ر <strong>به</strong> ا<strong>و</strong>ج خ<strong>و</strong>د رسیده است.‏ برخی خبرببررنگارابىنبىی که گاه<br />

در مقام منتقد ‏(سمشسمما ‏بجببجخ<strong>و</strong>انید ر<strong>و</strong>ابط عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> یا مشا<strong>و</strong>ر رسانه ای)‏ <strong>به</strong> ست<strong>و</strong>ن ن<strong>و</strong>یسی در ر<strong>و</strong>زنامه ها <strong>و</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!