نقد و بررسی نمایش «نفرین قحطیزدگان» به کارگردانی اشکان خطیبی
سطحیپردازی سیاسی به قلم مجید اصغری منتقد گروه تئاتر اگزیت ارزشگذاری منتقد: نیم ستاره - ضعیف
سطحیپردازی سیاسی
به قلم مجید اصغری منتقد گروه تئاتر اگزیت
ارزشگذاری منتقد: نیم ستاره - ضعیف
- No tags were found...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>به</strong> طبع دلایل زیادی می ت<strong>و</strong>اند در انتخاب یک مبنتبنن برای آ<strong>و</strong>ردن <strong>به</strong> صحنه ت<strong>و</strong>سط شخص<br />
کارگردان تاثبریبررگذار باشد. دلایلی که خ<strong>و</strong>استه یا ناخ<strong>و</strong>استه <strong>به</strong> شرایط اجتماعی <strong>و</strong> سیاسی کش<strong>و</strong>ر<br />
<strong>و</strong> یا فضای غالب بر تئاتر ما <strong>و</strong> سلیقه <strong>و</strong> نقطه نظرات گر<strong>و</strong>ه اجرابىیبىی بستگی دارد. این که ما چگ<strong>و</strong>نه <strong>و</strong><br />
چط<strong>و</strong>ر باید با یک بمنبممایشنامه م<strong>و</strong>اجه ش<strong>و</strong> بمیبمم از در<strong>و</strong>سی است که هر دانشج<strong>و</strong>ی رشته کارگردابىنبىی<br />
تئاتر باید آن را از سر بگذراند چرا که این مرحله پاشنه آشیل حرفه ا<strong>و</strong> در آینده کاری اش<br />
مجممجحس<strong>و</strong>ب می ش<strong>و</strong>د. باب <strong>نقد</strong> بمنبممایش <strong>«نفرین</strong> قحطی زدگان» دقیقا با این س<strong>و</strong>ال گش<strong>و</strong>ده می ش<strong>و</strong>د که آیا<br />
ما می ت<strong>و</strong>انیم هر مبنتبنن بمنبممایشی از ن<strong>و</strong>یسندگان مشه<strong>و</strong>ر یا مهج<strong>و</strong>ر خارجی را ترجمججممه کرده <strong>و</strong> <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>ی<br />
صحنه بیا<strong>و</strong>ر بمیبمم؟! آیا در این م<strong>و</strong>رد که مطرح شد مبرتبرر <strong>و</strong> معیار خاصی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد یا هیچ قید <strong>و</strong> بند<br />
خاصی دست <strong>و</strong> پا گبریبرر بمنبممی ش<strong>و</strong>د؟! قطعا س<strong>و</strong>الابىتبىی که مطرح شد <strong>به</strong> معنای سانس<strong>و</strong>ر آثار بمنبممایشی <strong>و</strong> یا<br />
مجممجحد<strong>و</strong>د کردن حق انتخاب کارگردان <strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه اجرابىیبىی نیست. هر کارگردابىنبىی آزاد است تا هر مبنتبنن<br />
را با هر شی<strong>و</strong>ه اجرابىیبىی که م<strong>و</strong>رد پسندش هست ر<strong>و</strong>ی صحنه بیا<strong>و</strong>رد. البته <strong>به</strong> شرطی که ق<strong>و</strong>اعد آن<br />
را دانسته <strong>و</strong> <strong>به</strong> مجممجخاطب ت<strong>و</strong>هبنیبنن نکند. این آزادی حق کارگردان است <strong>و</strong> در آن شکی نیست. اما<br />
نکته ای که در ترجمججممه آثار بمنبممایشی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد این است که مساله ای که برای آن ن<strong>و</strong>یسنده<br />
خارجی در جامعه ای که در آن رشد <strong>و</strong> بمنبمم<strong>و</strong> پیدا کرده دغدغه است، ممممممکن است ارتباط چندابىنبىی<br />
با بنده مجممجخاطب در این طرف کره خا کی نداشته باشد. اساسا یکی از مهم ترین جذابیت های<br />
ترجمججممه در آثار بمنبممایشی این است که مجممجخاطبان در د<strong>و</strong> جغرافیا <strong>و</strong> فرهنگ متفا<strong>و</strong>ت با یک درد <strong>و</strong><br />
مساله مشبرتبررک م<strong>و</strong>اجه شده <strong>و</strong> <strong>به</strong> آن <strong>و</strong>ا کنش حسی <strong>و</strong> عقلابىنبىی نشان دهند. این همھهممان زبان قدربمتبممند<br />
تئاتر است که ا گر <strong>به</strong> پشت<strong>و</strong>انه شرافت <strong>و</strong> صداقت گرم باشد، فارغ از هر گ<strong>و</strong>نه پر<strong>و</strong>پا گاندا <strong>و</strong><br />
تبلیغات <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>چی گری های رسانه ای، ابعاد تازه ای از <strong>و</strong>ضعیت کن<strong>و</strong>بىنبىی کش<strong>و</strong>ر <strong>و</strong> دنیا را <strong>به</strong> بمنبممایش<br />
می گذارد. قطعا جناب خطیبىببىی اشراف کامل <strong>به</strong> این مسائل داشته <strong>و</strong> مقاصد م<strong>و</strong>رد نظر خ<strong>و</strong>د را<br />
برای این اجرا در ذهن داشته اند. اما ما تا <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر اساسی با خ<strong>و</strong>دِ مبنتبنن م<strong>و</strong>اجه نش<strong>و</strong> بمیبمم ممممممکن است<br />
<strong>به</strong> ص<strong>و</strong>رت سرسری از ر<strong>و</strong>ی مطالبىببىی که عرض شد بگذر بمیبمم <strong>و</strong> چندان <strong>به</strong> اهمھهممیت م<strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ع بىپبىی نبرببرر بمیبمم.<br />
یکی از آفت های <strong>نقد</strong> ژ<strong>و</strong>رنالیسبىتبىی، سرسری م<strong>و</strong>اجه شدن با اثر است که متاسفانه این معضل در<br />
یکی د<strong>و</strong> دهه گذشته در فضای تئاتر کش<strong>و</strong>ر <strong>به</strong> ا<strong>و</strong>ج خ<strong>و</strong>د رسیده است. برخی خبرببررنگارابىنبىی که گاه<br />
در مقام منتقد (سمشسمما بجببجخ<strong>و</strong>انید ر<strong>و</strong>ابط عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> یا مشا<strong>و</strong>ر رسانه ای) <strong>به</strong> ست<strong>و</strong>ن ن<strong>و</strong>یسی در ر<strong>و</strong>زنامه ها <strong>و</strong>