Μυστικά Βιώματα στην Αγία Γη ( internet Version)- της Σοφίας Κιόρογλου
«Είδα το Άγιο Φως να κατακαίει τον τρούλο του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Είχε πάρει φωτιά όλος ο τρούλος. Ο κόσμος ούρλιαζε από χαρά...εγώ έκλαιγα σαν μωρό παιδί... » Μαρτυρία προσκυνητή από την Αμερική
«Είδα το Άγιο Φως να κατακαίει τον τρούλο του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Είχε πάρει φωτιά όλος ο τρούλος. Ο κόσμος ούρλιαζε από χαρά...εγώ έκλαιγα σαν μωρό παιδί... » Μαρτυρία προσκυνητή από την Αμερική
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ιεροσόλυμα.<br />
-Αχ λέω πώς να ρθω; Ποιος το διοργανώνει;<br />
-Ρώτησε τον Κύριο Ηλία. Μη φοβάσαι, μου<br />
λέει για να με καθησυχάσει.<br />
Αυτό ήταν και να σου φτάσαμε στα Ιεροσόλυμα.<br />
Και η μία εμπειρία διαδεχόταν την άλλη.<br />
Η προσκυνηματική εκδρομή με τον Πατερούλη<br />
μου το 2010 ήταν μια σημαντική χρονιά για μένα<br />
μιας και συνέβησαν πολλά γεγονότα που με σημάδεψαν<br />
και ίσως χάραξαν και μια νέα πορεία<br />
βιοτής. Για να συνεχίσω την αφήγησή μου, κάποιος<br />
αγιοταφί<strong>της</strong> πατέρας του οποίου το όνομα<br />
δεν θέλω να αποκαλύψω και τον οποίο ποτέ δεν<br />
είχα ξαναδεί <strong>στην</strong> ζωή μου, όταν κατέβηκα στο<br />
Παρεκκλήσιο <strong>της</strong> <strong>Αγία</strong>ς Ελένης, με πλησίασε και<br />
πιάνοντας μου το χέρι μου είπε τα εξής:<br />
-Εσένα κόρη σε έφεραν οι Άγιοι Ανάργυροι<br />
και η Νερατζιώτισσα. Ήταν και ο Θεός μαζί σου.<br />
Μόλις άκουσα αυτά τα λόγια άρχισα να κλαίω<br />
με λυγμούς γιατί από μικρή κοπέλα βοηθούσα<br />
την νεοκόρισσα των Αγίων Αναργύρων καθημερινά<br />
και άναβα τα κανδήλια, σκούπιζα, στόλιζα<br />
την εκκλησία και επισκεπτόμασταν το ιστορικό<br />
εκκλησάκι <strong>της</strong> Νερατζιώτισσας για να το καλλωπίσουμε,<br />
να το καθαρίσουμε και να το φροντίσουμε.<br />
Για περίπου 13 χρόνια υπηρετούσα τον<br />
ναό με πολύ αγάπη. Ο γλυκύτατος αυτός Πατέρας<br />
επίσης μετά από κάμποσο καιρό σε μια άλλη<br />
προσκυνηματική εκδρομή μου είπε :<br />
-Σοφούλα μου έλα να σε φιλήσω γιατί δεν θα<br />
σε ξαναδώ. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι εννοούσε<br />
όμως τον επόμενο χρόνο που επισκέφτηκα την<br />
<strong>Αγία</strong> <strong>Γη</strong> έψαξα να τον βρώ αλλά έμαθα ότι είχε<br />
φύγει. Πώς να χωρέσουν όλα αυτά που συνέβησαν<br />
σε κείνο το προσκύνημα του 2010 σε αυτό το<br />
βιβλίο; Θα μιλήσω παρακάτω και για πολλά άλλα<br />
όμως θεωρώ χρέος μου να αφιερώσω δυο τρυφερά<br />
λόγια στον μακαριστό μου Πατέρα Μάρκο<br />
Μανώλη. Ο Παππούλης μας αεικίνητος... Κάποια<br />
στιγμή όταν βγήκαμε από το λεωφορείο για να<br />
προσκυνήσουμε την Ιερά Μονή των Αγίων Αποστόλων<br />
<strong>στην</strong> Τιβεριάδα, έτρεξε πρώτος και ναι<br />
δεν πατούσε στο έδαφος. Ανέβηκε στο αναλόγιο<br />
και άρχισε να ψάλει. Ποιές ουράνιες παρουσίες<br />
έβλεπε άραγε; Και μετά από όλη την κούραση<br />
<strong>της</strong> ημέρας, μετά το δείπνο μας εξομολογούσε<br />
έναν έναν. Και μιλάμε για πενήντα άτομα στο<br />
γκρουπ. Στην Αττική όργωνε καθημερινά διαφορετικές<br />
γειτονιές ώστε να δίνει την ευκαιρία σε<br />
πολλούς να τον πλησιάζουν, να μην κωλύονται<br />
λόγω αποστάσεων. Έφθανε κατάκοπος το βράδυ<br />
στο κελάκι του και αντί να ξεκουραστεί, ξαγρυπνούσε<br />
στα μοναχικά του καθήκοντα. Ελάχιστες<br />
ώρες ξεκουραζόταν και αυτό για πολλά χρόνια.<br />
Όσοι τον γνώρισαν και ανεπαύθησαν στο πετραχήλι<br />
του, θυμούνται την τεράστια διάκριση και<br />
- 50 -<br />
- 51 -
Change language