نقد و بررسی نمایش «حسن بدری برنده خوشبخت یک عدد مزدا۳» به نویسندگی و کارگردانی هامون قاپچی

اولبنیبنن چبریبرزی که نظر ‏مجممجخاطب را نسبت به اثر جلب می کند،‏ عنوان آن است که برای یک اثر
‏بمنبممایشی ‏ممممممکن است عجیب و نامتعارف تلقی شود.‏ البته که عنوان بسیار بدی است چرا که از
نگاه آن چه مؤلف در اثر به نقدش می پردازد وام گرفته شده است.‏ به تعببریبرر دیگر ‏بمنبممایش
‏«حسن بدری...»‏ و جهان بیبىنبىی مؤلف آن،‏ ‏بمتبممبریبرز دادن و شفافیت ‏بجببجخشیدن ببنیبنن زندگی واقعی
کارگران است با آن چه رسانه ها درباره آن می پردازند.‏ دیالوگی که هم ا کنون برای عنوان
‏بمنبممایش انتخاب شده از جانب رسانه ی مسموم تبلیغ می شود که مؤلف به آن نگاهی سخت
انتقادی دارد.‏ به ‏همھهممبنیبنن دلیل عنوان ‏بمنبممایش باید از دل ‏همھهممبنیبنن نگاه انتقادی انتخاب شود نه از
موضع ضد آن.‏ با این حال تبریبرزبیبىنبىی صاحب اثر در طراحی بروشور خودبمنبممابىیبىی می کند.‏ طراحی
بروشور از شناخت دقیق از جغرافیا و ‏مجممجحلی که قصه ‏بمنبممایش در آن جا صورت می گبریبررد،‏ الهللهھام
گرفته است.‏ کوچه مهران،‏ خیابان ‏جمججممهوری،‏ کارگاه ها و تولیدی های لباس مردانه و زنانه و
بروشورهای ‏بىببىی رنگ و لعابىببىی که در پیاده روهای این فضا به دست آدم می دهند کاملا انطباق
دارند با آن چه در ورودی سالن حافظ به دست می گبریبرر ‏بمیبمم.‏ انگار این ‏بمتبممهید ما را به یکی از این
کارگاه ها هدایت می کند.‏ این مقدمه را بروشور اثر به حیات رسانده و ادامه اش را طراحی
صحنه درست و به جا ‏بىپبىی می گبریبررد.‏ طراحی صحنه به ظاهر ساده اما دقیق ‏مجممجحسن خویبىنبىی و هامون
قابجپبجچی از یک کارگاه تولیدی،‏ نفس گبریبرر می شود و گو ‏بىیبىی بازسازی ای از یک جهنم ‏بمتبممام عیار است
که کارگران را در خود حبس کرده.‏ کار دشواری است که با طراحی خود،‏ سالن حافظ با آن
گل وگشادی را به چنبنیبنن تنگنابىیبىی بدل کبىنبىی که نفس کشیدن را برایت سخت و دشوار کند.‏ اپبریبرزود
اول که حسن بدری را در وسط سالن زیر نور موضعی نشان می دهد،‏ به آتش جهنمی که
طراحی صحنه به وجود آورده می افزاید.‏ اساسا حسن بدری را باید با ناخودآ گاهش معرفىففىی
کرد چرا که تاثبریبررات عدم رضایت مندی او از شرایطی که در آن قرار گرفته،‏ در این فضای
هولنا ک قابل ‏لمللممس و مشاهده است.‏ حسن به طور ‏همھهممزمان در چند فضا و مکان ‏مجممجختلف قرار
دارد.‏ اول در تلویزیون به عنوان برنده مزدا‎٣‎‏،‏ دوم در روستا و زادگاهش،‏ سوم فضابىیبىی که
‏همھهممواره مایه ی آرامش و خوشبخبىتبىی او بوده است.‏ گرایش بیش از اندازه او به این رویای
کابوس وار،‏ ‏همھهممواره او را به عنوان برنده ماشبنیبنن ‏(فضای اول)،‏ تبدیل شدن به قورباغه ‏(فضای
دوم)‏ و سرخوشی ناشی از ورزش ‏(فضای سوم)‏ قرار می دهد.‏ سبریبرر فرآیند حسن بدری و