تاریخ سرخ: رُزا لوکزامبورگ
نوشته: شیرین میرزانژاد فیلمنامه مستند دی ماه ۱۳۹۸
نوشته: شیرین میرزانژاد
فیلمنامه مستند
دی ماه ۱۳۹۸
- TAGS
- isbn
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
گروه تئاتر ا گزیت ‐شبریبررین مبریبررزانژاد رُزا لوکزامبورگ تارتحیتحخ سرخ
«…به جای کارفرمایان و بردگان مزدی شان، رفقای کارگر آزاد! کار نه به عنوان شکنجه ی کسی، بلکه
به عنوان وظیفه ی همھهممگان! زندگی انسابىنبىی و شرافتمندانه برای همھهممه ی آبهنبههابىیبىی که وظیفه ی اجتماعی خود را
به ابجنبججام می رسانند. گرسنگی نه دیگر به عنوان نفرین کار، بلکه به عنوان تازیانه ی بطالت!
تنها در چنبنیبنن جامعه ای است که نفرت ملی و بندگی ریشه کن می شود. تنها زمابىنبىی که چنبنیبنن جامعه ای مجممجحقق
شود، زمبنیبنن دیگر به کشتار آلوده بجنبجخواهد شد. آنگاه است که می توان گفت: این جنگ، واپسبنیبنن جنگ
بود.
در این ساعت، سوسیالبریبرزم تنها رستگاری بشریت است. کلمات «مانیفست کمونیست» بر فراز سنگرهای
ویران سرمایه داری شعله ور می شود: سوسیالبریبرزم یا بربریت!»
‐لیگ اسپارتا کوس چه می خواهد؟، ١٩١٨
در ژانویه ١٩١٩ حزب کمونیست آلمللممان به همھهممراه سوسیالیست های مستقل قیام استپارتا کیست را آغاز
کردند. آبهنبهها خواستار سرنگوبىنبىی دولت بودند و پرچم سرخ شورشیان را تشویق به اشغال ساختمان های
مرا کز قدرت می کرد. رزا در پرچم سرخ فراخوان انقلابىببىی خشونت آمبریبرز داد و اعلام کرد که هیچ
مذا کره ای با دسمشسممن خوبىنبىی شان یعبىنبىی دولت ابرت‐شایدمان١ بجنبجخواهند داشت. ابرت در پاسخ، به
فرایکورپس یا ارتش آزاد که نبریبرروهای شبه نظامی داوطلب و در خدمت دولت وقت بودند فرمان نابودی
این انقلاب را صادر کرد. قیام شکست خورد و رزا و لیبکنشت که که به زندگی مجممجخفیانه رو آورده بودند،
در روز ١۵ ژانویه ١٩١٩ در خانه ی یک کارگر دستگبریبرر شدند. هر دوی آبهنبهها در همھهممان روز کشته شدند و
بدن بىببىی جان رزا در رودخانه انداخته شد.
نظم بر برلبنیبنن حا کم است!
«نظم بر ورشو حا کم است!»، این را وزیر سباستیابىنبىی به مجممججلس بمنبممایندگان پاریس در ١٨٣١ اعلام
کرد…
«نظم بر برلبنیبنن حا کم است!»، این را مطبوعات بورژوابىیبىی پبریبرروزمندانه اعلام می کنند، ابرت و ناسکه
اعلام می کنند، افسران «نبریبرروهای پبریبرروز» اعلام می کنند، در حالىللىی که خیل خرده بورژوازی در برلبنیبنن
دستمال هایشان را برایشان تکان می دهند و هورا می کشند.
«نظم بر ورشو حا کم است!»، «نظم بر پاریس حا کم است!»، «نظم بر برلبنیبنن حا کم است!»، این است
آبجنبجچه گزارش های پاسداران «نظم» اعلام می کند، هر پنجاه سال یک بار، از یک مرکز مبارزات تاربجیبجخی
جهان به مرکز دیگر. و این «پبریبرروزمندان» شادمان متوجه نیستند که هر «نظمی» که نیاز داشته باشد از
طریق کشتارهای خونبنیبنن دوره ای حفظ شود، ناچار به سوی سرنوشت تاربجیبجخی خود روانه می شود، [به
٢٣
Philipp Scheidemann ١