ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ. Η ΕΝ ΖΩΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΟΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΗ
Με το ΑΦΙΕΡΩΜΑ, ο Θρασύβουλος ανοίγει την ψυχή του, γράφει για το σόι του, μας δίνει συμβουλές και μας ζητά να αγαπήσουμε τους Ανθρώπους και να είμαστε επιεικείς μαζί τους. Περιγράφει με γλαφυρό τρόπο ενδιαφέρουσες ιστορίες ανθρώπων απλών, οι οποίες έχουν και λευκαδίτικο λαογραφικό ενδιαφέρον. Μιλά με υπερηφάνεια για την προσφορά του πατέρα του, Δημήτριου, στην πόλη της Λευκάδας και χωρίς συμπλέγματα για την καταγωγή του. Δεν διστάζει να αναφερθεί ως και στο έγκλημα τιμής στο οποίο ενεπλάκη ο παππούς του, στη σκληρή τιμωρία και στην κάθαρση που ακολούθησαν. Με το ΑΦΙΕΡΩΜΑ ο Θρασύβουλος Φατούρος ανακεφαλαιώνει τη ζωή του, κλείνει τους λογαριασμούς του, συγκλονίζεται που η ζωή του πλησιάζει στη δύση της, χωρίς όμως να φοβάται τον θάνατο. " Η ζωή μου πλησιάζει τώρα προς τη δύση της. Τα όνειρα της ψυχής μου δεν ήταν τίποτ’ άλλο, παρά ένα άσπρο διαβατάρικο πουλί που χάνεται. Πόσο με συγκλονίζει η επιθυμία, αν ήταν μπορετό, να ξαναπάρω την καρδιά μου απ’ το χέρι και με γλυκόλογα να την σεργιανίσω στον λουλουδότοπο της ανεμελιάς, της ευτυχίας και της καλοσύνης."
Με το ΑΦΙΕΡΩΜΑ, ο Θρασύβουλος ανοίγει την ψυχή του, γράφει για το σόι του, μας δίνει συμβουλές και μας ζητά να αγαπήσουμε τους Ανθρώπους και να είμαστε επιεικείς μαζί τους. Περιγράφει με γλαφυρό τρόπο ενδιαφέρουσες ιστορίες ανθρώπων απλών, οι οποίες έχουν και λευκαδίτικο λαογραφικό ενδιαφέρον.
Μιλά με υπερηφάνεια για την προσφορά του πατέρα του, Δημήτριου, στην πόλη της Λευκάδας και χωρίς συμπλέγματα για την καταγωγή του. Δεν διστάζει να αναφερθεί ως και στο έγκλημα τιμής στο οποίο ενεπλάκη ο παππούς του, στη σκληρή τιμωρία και στην κάθαρση που ακολούθησαν.
Με το ΑΦΙΕΡΩΜΑ ο Θρασύβουλος Φατούρος ανακεφαλαιώνει τη ζωή του, κλείνει τους λογαριασμούς του, συγκλονίζεται που η ζωή του πλησιάζει στη δύση της, χωρίς όμως να φοβάται τον θάνατο.
" Η ζωή μου πλησιάζει τώρα προς τη δύση της. Τα όνειρα της ψυχής μου δεν ήταν τίποτ’ άλλο, παρά ένα άσπρο διαβατάρικο πουλί που χάνεται. Πόσο με συγκλονίζει η επιθυμία, αν ήταν μπορετό, να ξαναπάρω την καρδιά μου απ’ το χέρι και με γλυκόλογα να την σεργιανίσω στον λουλουδότοπο της ανεμελιάς, της ευτυχίας και της καλοσύνης."
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
24 Θρασύβουλος Δ. Φατούρος – Αφιέρωμα
Αγνάντεψαν την ομορφιά του Ιονίου, την άπλα της θάλασσας, γαλήνεψαν
απ’ τη θηλυκότητα του κάμπου, δέχτηκαν, κι ας μην το ήξεραν, τον ερωτικό
αντίλαλο του ανικανοποίητου έρωτα της Σαπφούς 23 απ’ τον Λευκάτα 24 ,
και άραξαν μόνιμα σ’ αυτό τον τόπο. Έτσι φαντάζομαι πως ήρθαν και
εγκαταστάθηκαν οι πρόγονοί μας στο σημερινό χωριό, την Εύγηρο.
Η παράδοση αναφέρει πως το χωριό Εύγηρος κατοικήθηκε ως εξής:
«Ένας τράγος γαργάλιζε ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι τη θηλυκή απαλότητα
των θάμνων κι έβγαινε από εκεί με μουστάκια μουσκεμένα, αναδύοντας
συγχρόνως τη βαριά μυρουδιά της αρσενικότητάς του. Το ’δε ο βοσκός και
υποψιάστηκε· είδε νερό και ανατρίχιασε. Κοιτάχτηκαν και οι άλλοι που
ήταν τριγύρω, και βεβαιώθηκαν πως ήταν πηγή.» Αυτή η πηγή υπήρχε
μεταμορφωμένη σε βρύση μέχρι των ημερών μου αλλά και αργότερα, μέχρι
τη δεκαετία του 1960. Εκεί μαζεύονταν οι γυναίκες και με καθυστέρηση
και αναμονή μεγάλη έφευγαν, τελικά, για το σπίτι με την πινιάτα 25 γεμάτη
νερό. Οι Τζαβαραίοι κατάφεραν και στάθηκαν στο χωριό, σιγά σιγά
ετοίμασαν τα μαντριά τους, τις καλύβες τους, τα σπίτια τους αργότερα,
άραξαν στο χωριό, παντρεύτηκαν, κι άρχισαν την καλλιέργεια της ελιάς,
το φύτεμα των αμπελιών, το νοικοκύρεμα. Άλλοι απ’ τ’ αδέλφια έπιασαν
την κορυφή, άλλοι το κέντρο, άλλοι το κάτω δεξιό μέρος, όπως η δική μας
οικογένεια, κι ένας αδελφός έφυγε και εγκαταστάθηκε στο χωριό Σύβρος.
συναντάται και σε τοποθεσίες των χωριών Μαραντοχώρι και Αθάνι. Η ευγηριώτικη
Αχράδα είναι ορεινή, βραχώδης τοποθεσία, όπου σώζονται τα ερείπια ναού τιμώμενου
στ’ όνομα του Αγ. Μερκουρίου. Πιθανολογείται ως η αρχική θέση της Ευγήρου.
23. Σαπφώ (η) (~628-568 π.Χ.): Για τη ζωή της αρχαίας λυρικής ποιήτριας ελάχιστα
μάς είναι γνωστά. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη ή στην Ερεσό της Λέσβου. Έζησε το
μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Λέσβο, ενώ πέρασε 13 χρόνια ως πολιτική εξόριστη
στη Σικελία. Μέγιστη λυρική ποιήτρια και μουσικός της Αρχαιότητας, αποκαλείται
«10η Μούσα». Η ποίησή της είναι γραμμένη στην αιολική διάλεκτο. Θυγατέρα της η
Κλεΐς, για την οποία σώζεται απόσπασμα γλυκύτατου ποιήματός της. Ο αρχαίος κωμικός
ποιητής Μένανδρος αφηγείται πως η Σαπφώ ερωτεύθηκε, όμως χωρίς ανταπόκριση,
τον πανέμορφο ναυτικό Φάωνα, κι η απόγνωσή της τήν οδήγησε στο ακρωτήριο του
Λευκάτα, από όπου πήδηξε στη θάλασσα.
24. Λευκάτας (ο): Ακρωτήρι που βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του νησιού, εκεί
όπου κατά την αρχαιότητα υπήρχε ιερό του Απόλλωνα (το οποίο, σύμφωνα με τη
μυθολογία,ίδρυσε ο Λεύκος, ένας από τους συντρόφους του Οδυσσέα) και ονομαζόταν
επίσης Λευκάς Πέτρα ή Λευκάς Άκρα. Από αυτό προήλθε και το όνομα του νησιού
ως Λευκάδα. Το ακρωτήρι ονομάζεται και Κάβος της Κυράς (ή της Νηράς). Από εκεί,
σύμφωνα με την παράδοση, πήδηξε η Σαπφώ στη θάλασσα.
25. Πινιάτα (η): Μεταλλικό δοχείο, με το οποίο οι γυναίκες μετέφεραν νερό από
τη βρύση του χωριού.
Thr. Fatouros.indd 24
16/1/2018 2:48:33 μμ
Change language