krumminn júlí 2020

Miðlar áhrifum og tilfinningum
Listamaðurinn segist sjálfur blanda alla sína liti og notar hann einungis
grunnlitina til þess. Honum finnst ekkert mál að vinna samhliða í
mörgum verkum, flakkar auðveldlega á milli verka sem geta verið á
sitthvorum litaskalanum. „Ég finn alltaf út rétta litinn, ég er orðinn svo
vanur. Ég veit líka nákvæmlega þegar verkið er tilbúið,“ segir hann.
Myndefni listamannsins kemur því úr bakgrunni hans, umhverfi og
ekki síst tilfinningum sem mótuðust innra með honum þegar hann
var barn. „Þetta eru bara mínar rætur, við búum hér á eyju. Ég reyni
að miðla áhrifum og tilfinningum sem ég hef tekið með mér úr æsku,
inn í fullorðinsárin. Mér finnst ég líka verða að miðla arfleiðinni. Þegar
ég mála hlusta ég mikið á tónlist, hún veitir mér líka innblástur. Ég hef
samt ekki lagst í rannsókn á því hvernig verk ég mála þegar ég hlusta
á þungarokk eða klassíska tónlist.“ Myndirnar sýna mjög oft stórbrotna
náttúru með öllum sínum krafti, andstæðum og átökum, kýr, kindur,
hrafna, báta, og skip, ásamt táknmyndum. „Ég gæti þess að gefa ekki
allt of mikið upp í sambandi við viðfangsefnið. Mér finnst skipta svo
miklu máli að skilja eitthvað eftir fyrir áhorfandann.
Kominn af franskri prinsessu?
„Föðurættin kemur frá Stöðvarfirði og nafnið Mýrmann er að austan.
Langa-langafi minn, Þorsteinn Þorsteinsson tók upp nafnið Mýrmann,
en hann hafði tengingu við mýrar fyrir austan, sem ég kann ekki nánari
skil á. Ég er ekki skírður Mýrmann, en fyrir um 15 árum tók ég upp
þetta listamannsnafn, einfaldlega af því að mér fannst það passa svo
vel við myndirnar mínar. Ég er því kominn af austfirskum sjómönnum
í föðurætt, svo þaðan kemur áhuginn á sjónum og sjómennsku. Auk
þess sagði pabbi mér að aftur í ættir væri ég líka kominn af frönskum
sjómönnum og að ég gæti rakið ættir mínar til franskrar prinsessu.
Ekki veit ég hvort það sé rétt, en sagan er engu að síður góð, “ segir
Víðir og hlær. Gefi leikmaður ímyndunaraflinu lausan tauminn, væri
hægt tengja evrópskar rætur listamannsins við 17. aldar málaratækni
Mið-Evrópu.
Viðfangsefnið kemur til mín
„Síðustu tuttugu árin hef ég verið mjög afkastamikill í sýningahaldi,
verk eftir mig finnast víða í einkasöfnum. Fyrir nokkru kom til mín
maður sem sagðist alltaf vera að sjá eitthvað nýtt í verkinu sem hann
á. Þá er tilgangnum náð, ég vil að fólk verði fyrir eigin hughrifum og
finni núvitund þegar það virðir fyrir sér verkin mín. Ég mála sjaldan eftir
pöntunum heldur kemur viðfangsefnið til mín. Það er því gaman þegar
aðrir kunna að meta það sem ég miðla hverju sinni.“
Á tímamótum
Víðir segist standa á tímamótum og eftir sjálfsskoðun hafi hann breytt
ýmsu í lífinu. „Ég hafði þörf fyrir það að þenja mörkin og hef synt á móti
straumum bæði meðvitað og ómeðvitað. Undanfarið hef ég einbeitt
mér að sjálfsrækt, og hef ég einblínt á það að gefa meira af sjálfum mér.
Þá fara hlutirnir að koma til manns. Nú er ég er að undirbúa sýningu
á stórum olíuverkum. Sú hugmynd er á frumstigi, en staður og stund
kemur síðar, “ segir Víðir að lokum. www.myrmann.com
Myndir og skrif. Helena Stefánsdóttir
7