Rankowa katastrofa

– Nie wydaje ci się, złociutka. Po prostu odkryłyśmy,
że z każdą kolejną godziną jesteśmy coraz
starsze, po co więc przejmować się fałszywą uprzejmością?
Zwłaszcza wobec ciebie… Na litość boską,
przecież znasz nas jak nikt inny.
– Facetów wam potrzeba, ot co – odgryzłam się
w pierwszy lepszy sposób, który przyszedł mi do
głowy.
– A kto mówi, że ich nie mamy? – zadziornie zapytała
Kasia, obserwując moją reakcję.
– Nie chcę wam przerywać, ale widzę sklep, idziemy
po wino, a tę zażartą dyskusję będziemy kontynuować
za chwilę.
Wróciłyśmy do pokoju hotelowego obładowane,
jakbyśmy robiły zapasy na czas apokalipsy. Kupiłyśmy
sporo czekolady, no jak mogłoby być inaczej,
jeszcze więcej chipsów, ale sądząc po minie
sprzedawcy, zdecydowanie przesadziłyśmy z ilością
wina… Nie zamierzałyśmy pić prosto z butelki
czy z plastikowych kubeczków, więc kulturalnie
zamówiłyśmy w hotelowym barze trzy kieliszki
wina. Może brzmiało to dziwnie, ale nie lubiłyśmy
przepłacać za alkohol, który same mogłyśmy kupić
taniej… Lepiej było wydać zaoszczędzone pieniądze
na SPA, nowe buty czy książki. W życiu trzeba
mieć priorytety.
Kaśka odpaliła laptop, bez którego nigdzie się nie
ruszała, i włączyła muzykę na Spotify, by nie było
za cicho. Duszkiem wypiłam cały kieliszek wina,
— 27 —