Bezpieczny pokój dziecka: Roto NT Tilt First - Forum Branżowe

Ok0805.indd 1 2008-05-07 16:11:29

Ok0805.indd 2 2008-05-07 16:11:33

4 

14 

21 

25 

30 

38 

45 

52 

58 

64 

72 

77 

80 

GOŚĆ NUMERU 

Piotr Jezierski, fi rma Jezierski 

REPORTAŻ 

Zakład, co na wodzie stoi 

ANALIZY 

Mądre inwestowanie 

PROGNOZY 

Budownictwo w 2008 roku 

TARGI 

Norymberga: Okiem producenta 

Drema: Sprzedane na pniu 

OSŁONY 

Bez wątpienia pożyteczne 

DRZWI 

Arcydzieło konserwacji 

FASADY 

Najpopularniejsze systemy 

REALIZACJE 

Inne muzeum 

DREWNO 

Kantówka na rynku 

PRAWO 

ABC Pracodawcy 

ZWIĄZEK POLSKIE OKNA I DRZWI 

Program VI Forum 

FORUM BRANŻOWE – miesięcznik 

Wydawca: 

Centrum Informacji Branżowej 

ul. Koniczynowa 2a, 03-612 Warszawa 

tel. (0-22) 424 06 46; 

tel./fax (0-22) 678 41 32 

e-mail: cib@okna-forum.pl 

www.okna-forum.pl 

Redaguje zespół: Anna Błaszczyńska 

(redaktor prowadząca, tel. 500 002 538), 

Hanna Czerska (przeglądy), Robert 

Klos (analizy rynkowe), Sylwia Melon 

(szkło), Magda Rocka (aktualności), 

Jan Stolczyk (drewno), Dorota 

Długaszek (aluminium, okucia) Anna 

Kopeć (rynek niemiecki), Magdalena 

Piekarz oraz Aneta Jarosz (informacje). 

Rysunki: Jerzy Czapiewski 

Redakcja: tel. (0-22) 424 06 46, 

e-mail: redakcja@okna-forum.pl 

Reklama: 

tel./faks (0-22) 678 41 32, 

kom. 0-509 834 998 

e-mail: marketing@okna-forum.pl 

Prenumerata: 

tel./fax (0-22) 678 50 73, 678 41 32 

e-mail: prenumerata@okna-forum.pl 

Nakład: 3 300 egz. 

Skład i łamanie: Maciej Kiełkucki 

Za treść i formę materiałów reklamowych 

i promocyjnych Redakcja 

nie odpowiada. 

Spółka Pozbud, składając na jesieni 

ubiegłego roku prospekt emisyjny 

w Komisji Nadzoru Finansowego, 

prognozowała że w obecnym 

sezonie osiągnie sprzedaż w wysokości 

41,5 mln zł, a więc o ponad połowę 

większą niż w roku ubiegłym. 

Po I kwartale tego roku, na podstawie 

wyników pierwszych miesięcy i prawie 

zapełnieniu portfela zamówień co najmniej 

do jesieni, spółka złożyła aneks 

do prospektu, podnosząc prognozę obrotów do 48 mln zł, co oznacza 

poprawę wyniku sprzedaży aż o 80 procent. 

Znaczące wzrosty notują w tym roku również inne spółki, także giełdowe 

(str. 6), a produkcja zespoleń szybowych wzrosła w stosunku 

do I kwartału ub. roku o prawie 1/5. Zwiększenie sprzedaży zakładają 

na ten rok także najwięksi dostawcy materiałów do produkcji stolarki. 

Warto więc spojrzeć w bilans własnego przedsiębiorstwa za pierwsze 

miesiące tego roku i przyrównać je do przeciętnych wyników zarówno 

wśród producentów, jak i wśród dostawców (str. 20). Jeżeli nasze wyniki 

będą gorsze niż te przeciętne, wówczas może to oznaczać, że po prostu 

tracimy udziały rynkowe. I być może bezcenne okażą się wówczas rady 

Piotra Lutka o świadomym kształtowaniu jedynego czynnika marketingmixu 

mającego wpływ na rentowność – czynnika ceny (str. 73). 

Być może analiza wyników fi rmy przyczyni się również do zwrócenia 

baczniejszej uwagi na eksportowe szanse w zakresie sprzedaży. Doskonałą 

okazję do pogłębienia wiedzy w tym zakresie daje najbliższe, 

VI już Ogólnopolskie Forum Stolarki Budowlanej (str. 80). 

Na początku czerwca do Częstochowy zjadą się producenci, dostawcy 

i dystrybutorzy stolarki budowlanej, aby wziąć udział w tej dorocznej 

konferencji i wysłuchać zarówno praktyków rynkowych, jak i wybitnych 

znawców tematyki „bycia” na rynku. A poza wszystkim VI Forum będzie, 

jak zwykle, dokonałą okazją do spotkań, wymiany poglądów i opinii oraz 

do zweryfi kowania własnych osiągnięć w świetle tego, co wydarzyło 

się u fi rm konkurencyjnych. Zachęcam wszystkich Czytelników „Forum 

Branżowego” do udziału w tym ważnym spotkaniu branżowym. 

Do zobaczenia w Częstochowie 

Robert Klos 

Ok0805.indd 3 2008-05-07 16:11:35

FORUM BRANŻOWE 

GOŚĆ NUMERU 

Piotr Jezierski 

lat 30, absolwent 

wydziału zarządzania 

London School of 

Economics. Od dzieciństwa 

związany 

z rodzinną fi rmą 

Jezierski, największym 

w Europie 

producentem żaluzji 

międzyokiennych, 

a od 1992 roku 

wytwórcą okien oraz 

fasad aluminiowych. 

Prywatnie zajmuje się 

historią wojskowości. 

Żonaty, ojciec 2-letniego 

Michała. 

4 maj 2008 

EKSKLUZYWNY SEGMENT PREMIUM 

Rozmowa z Piotrem Jezierskim, dyrektorem zarządzającym fi rmy Jezierski 

Ile prawdy jest w plotce o bliskim giełdowym debiucie 

przedsiębiorstwa? 

W bliskiej perspektywie – zero. Według mojej wiedzy na Giełdę 

wchodzi się w dwóch przypadkach: kiedy właściciel chce pozbyć 

się fi rmy, albo gdy potrzebuje pieniędzy na nowe inwestycje. Wiążę 

z tym przedsiębiorstwem swoją przyszłość na wiele, wiele lat, więc 

pierwszy motyw zdecydowanie odpada. Z drugiej strony nie widać 

na razie na horyzoncie jakichś ciekawych podmiotów do przejęcia 

i dlatego zamierzamy rozwijać się organicznie, inwestując z własnych 

środków. 

A więc przejął pan już pokoleniową pałeczkę w kierowaniu 

fi rmą rodzinną? 

Jest takie powiedzenie, że pierwsze pokolenie buduje fi rmę, drugie 

ją rozwija, a trzecie rozwala. Firmę Jezierski zbudował mój ojciec, 

ja dostałem szansę, by ją rozwijać, i mam nadzieję przypilnować mojego 

syna, żeby jej jednak nie rozwalił… 

Nasze przedsiębiorstwo rozwijało się wraz z rodziną: gdy rozpoczynaliśmy 

produkcję żaluzji, zakład mieścił się u nas w piwnicy. W wieku 7 lat 

byłem autorytetem w ustawianiu automatu do cięcia „piórek” do żaluzji. 

Ojciec stopniowo wdrażał mnie do pracy, przekazując mi swoją 

wiedzę. Z racji tego, że nasze wizje rozwoju fi rmy są tożsame, nie ma 

pola do konfl iktów, co – nie oszukujmy się – jest kluczową kwestią 

w fi rmach rodzinnych. Cele wyznaczone jeszcze przez mojego tatę, 

a więc budowanie dobrej marki i oferowanie wyrobów z najwyższej 

półki, stały się moimi celami. Wiem, że patrzenie na fi rmę z boku wymagało 

od niego olbrzymiej dozy zaufania i poświęcenia, ale mam 

nadzieję, że nie żałuje decyzji. Nie możemy też zapominać, że cały czas 

jest niezbędny, choćby w kontaktach z nowymi, dużymi klientami. 

Taka wymiana pokoleniowa jest coraz częstsza w naszej 

branży, że wspomnę choćby niedawną zmianę warty w Krakowie… 

Proszę zauważyć, że większość fi rm, które funkcjonują w naszej 

branży, powstała na początku lat 90. Zakładali je ludzie, którzy mieli 

wówczas średnio po 35–40 lat i dzisiaj, po 15–20 latach orki zaczynają 

powoli mieć dość prowadzenia fi rmy. Dziś są w takim wieku, 

że woleliby popływać łódką, pograć w golfa czy odwiedzać egzotyczne 

miejsca, zamiast codziennie zmagać się z przeciwnościami. 

Jest jeszcze trochę takich fi rm, jak nasza, gdzie dzieci będą w stanie 

przejąć zarządzanie, jednak chyba w większości będą one sprzedawane 

inwestorom zagranicznym albo, rzeczywiście, poprzez Giełdę. 

W wielu przypadkach bowiem zakłady nie mają jednego właściciela 

i trudno jest podjąć decyzję o przekazaniu fi rmy dziecku jednego 

ze wspólników. Dlatego też chyba w naturalny sposób będą się 

zmieniali właściciele, odbywać się będą przejęcia i konsolidacje. 

Pokolenie pańskiego ojca uczyło się biznesu na własnych 

błędach. Czy pańskie pokolenie korzysta z doświadczeń rodziców? 

Tak, oczywiście. Pokończyliśmy wprawdzie studia z zakresu zarządzania, 

przeczytaliśmy mnóstwo podręczników marketingowych, 

ale praktycznej wiedzy i codziennych doświadczeń nic nie zastąpi. 

Wiedzę najlepiej czerpać od autorytetu, a ja mam to szczęście, że mój 

autorytet ma gabinet obok. Doświadczenie daje tzw. nosa, a tego 

nie da się nauczyć z książek. Kilka decyzji, które mnie wydawały się absolutnie 

bzdurne, okazały się strzałem w dziesiątkę. Jak choćby wówczas, 

gdy decyzją ojca zmieniliśmy dostawcę profi li z tańszej, aczkolwiek 

bardzo dobrej Veki, na bardziej ekskluzywne Schüco. Upierałem 

się wtedy, żeby nadal utrzymywać w ofercie tańszy produkt i stopniowo 

wprowadzać droższy, a ojciec zdecydował, żeby jednak rzucić się 

na głęboką wodę i od razu oprzeć całą naszą produkcję na droższym 

profi lu. Była to odważna decyzja i z każdym kolejnym rokiem okazuje 

się, że jak najbardziej słuszna – to ja wówczas wystąpiłem w roli hamulcowego 

i z perspektywy czasu muszę przyznać: nie miałem racji. 

Wasza fi rma znana jest rzeczywiście z konsekwentnego budowania 

marki. Czy nie kusi pana jednak wejście w bardziej 

masową produkcję? 

Nie podjęliśmy ryzyka wejścia w niższy segment, ponieważ obawiamy 

się właśnie rozwodnienia tej marki, którą wypracowaliśmy sobie przez 

ostatnie lata. Spróbowaliśmy lekkiej promocji cenowej na dobrym, płaskim, 

5-komorowym profi lu Schüco Classic. Obniżenie ceny o 5 proc. 

spowodowało 40-procentowy wzrost sprzedaży okien wykonanych 

na bazie tego profi lu, a dalsze obniżenie tej ceny o kolejne 5 proc. spowodowałoby 

prawdopodobnie dalszy przyrost sprzedaży o ok. 20–30 

procent. Ale tu już pojawiłaby się kwestia czasu potrzebnego do realizacji 

takiej liczby zamówień, problemy związane z logistyką, zaopatrzeniem, 

ale też obsługą po sprzedaży. Oceniliśmy, że nie jesteśmy 

przygotowani na bardziej masową produkcję tanich okien i wolimy 

jednak skoncentrować się na podnoszeniu jakości i umacnianiu marki. 

Do wakacji powinniśmy zakończyć produkcję okien na bazie profi lu 

3-komorowego, a zupełnie nowe linie produkcyjne zwiększą nasze 

moce przy zachowaniu odpowiedniej jakości wykonania. 

Co do strategii, jest to analogiczna sytuacja, jak w motoryzacji, gdzie 

Porsche produkuje kilkanaście razy mniej samochodów niż VW, 

a mimo to w tej chwili to Porsche kupuje VW, a nie na odwrót. Porsche 

zarabia na jednym samochodzie 22–23 tys. euro, a dla porównania 

Toyota na jednej sztuce ma 1500 euro. I dlatego też przyjęliśmy 

strategię Porsche, a nie Toyoty – sprzedajemy drogie okna, na których 

sporo zarabiamy, także zarabiają nasi dilerzy, a klient jest usatysfakcjonowany 

posiadaniem okien wysokiej jakości. A jak on będzie zadowolony, 

to informację o dobrych oknach przekaże dalej – i o to walczymy; 

o reklamę tzw. szeptaną, o owe word of mouth, które niesie 

się po rynku. Warto poczytać fora internetowe, że tak powiem „głos 

ludu”, i tam rzeczywiście opinię mamy nienaganną. 

Jednak choć rynek samochodowy w Polsce się rozwija, 

to nie sprzedaje się na nim masowo rolls-royce’ów i porsche, 

ale najtańsze skody, toyoty i volkswageny… 

Być może pana zaskoczę – choć rynek rośnie umiarkowanie, to luksusowych 

limuzyn sprzedaje się dwa razy więcej niż rok wcześniej, 

podczas gdy tanich samochodów – cały czas tyle samo. Ale nawet 

tani samochód ma już klimatyzację, ABS i kilka poduszek – powiększa 

się jego wyposażenie standardowe. Także na rynku okiennym 

będzie wzrastał standard okien podstawowych, ale ilościowo rosnąć 

będzie segment okien wstawianych do domów jednorodzinnych, 

a więc z defi nicji drogich. Kupuje się je bowiem z kredytu, a przez 

20–30 lat ten kredyt trzeba będzie spłacać. Więc budującego nie stać 

na to, żeby w okresie spłacania wymieniać stolarkę czy zrywać dach 

– on od razu musi zastosować takie materiały, które będą trwałe 

i funkcjonalne w całym okresie spłaty. Dlatego właśnie nasze „okienne 

limuzyny” będą się sprzedawać, jak sądzę, coraz lepiej. 

Obserwując zachowania dilerów okiennych i ich skłonność 

do obniżania cen, trudno jest w to uwierzyć. 

Do nas przychodzą w tej chwili różni sprzedawcy i proszą wręcz 

o możliwość otwarcia naszego punktu sprzedaży – to znaczy, 

Ok0805.indd 4 2008-05-07 16:11:37

że już nie tylko klienci dostrzegają siłę marki, ale dostrzegają ją też 

dilerzy. Oni też wolą sprzedać komplet okien do trzech domków 

niż wymienić po trzy okna w 30 mieszkaniach – pieniędzy zarobią 

tyle samo, albo i więcej, a nakład pracy poniosą znacznie mniejszy. 

Ale oni do tego też musieli dojrzeć. Jeszcze do 2005 roku nie wierzyli, 

że można utrzymać się ze sprzedaży wyłącznie okien droższych, 

z wyższej półki. Teraz już wiedzą, że jest to możliwe, stąd takie parcie 

na współpracę m.in. z nami. I to będzie nam pozwalało lepiej kontrolować 

własną sieć sprzedaży, podnosić umiejętności sprzedawców 

i monterów. Dla dilera ważne jest, że segment drogich okien rozwija 

się razem z rynkiem. Jeżeli tylko spojrzymy na nowe budowy domów 

jednorodzinnych, jest to wzrost o kilkadziesiąt procent w skali roku, 

podczas gdy wymiany okien w blokach, gdzie bazuje się na oknach 

najtańszych, są obecnie w zdecydowanym odwrocie. 

Ale jednak producenci okien tańszych, jak choćby Dobroplast, 

Rąbień czy Drutex z każdym rokiem notują dwucyfrowy 

przyrost sprzedaży. 

Nie znam i przyznam, nie rozumiem ich strategii, oprócz dość oczywistej, 

żeby sprzedać jak najwięcej. Niewątpliwe jest bowiem, że kurczy 

się rynek niskiego standardu okien w blokach i kurczy się rynek 

wymiany starych okien na tanie, plastikowe. Wobec niskiego kursu 

euro mało atrakcyjny staje się również rynek eksportowy. Przyjmijmy 

optymistycznie, że rynek okien tańszych będzie rósł w tempie... 

powiedzmy 5–10 proc. rocznie. Tymczasem potencjał fi rm produkujących 

te okna rozwija się w tempie kilkudziesięciu procent rocznie! 

Co zrobią za rok, dwa ze swoim potencjałem produkcyjnym, jeśli 

rozdmuchały moce do miliona jednostek rocznie? Jeżeli postawiły 

na niskie koszty, na niską cenę, a rynek na takie wyroby de facto się 

kurczy, to jaką mają perspektywę? Mogą tylko próbować zgarniać 

udziały rynkowe fi rmom, których nie stać już na dalsze obniżanie 

kosztów, albo też zainwestować w markę i próbować pozycjonować 

swoje produkty wyżej. Nie zapominajmy też, że Polska staje się 

rynkiem importerów okien – fi rmy z Rumunii czy Bułgarii zaczynają 

stosować tę samą taktykę, która pozwoliła nam „udusić” rynek 

niemiecki – to samo okno, ale taniej. Jak fi rmy sprzedające cenę, 

a nie okno będą przygotowane do takiej konkurencji? 

Mogą jeszcze rozwijać ekspansję na rynki zagraniczne. 

Osobiście w przyszłość eksportu zupełnie nie wierzę, bo już w tej chwili, 

przy kursie 3,50 zł za euro, jest on dla nas nieopłacalny. Nasza branża 

eksportuje na zachód zgodnie ze strategią niższej ceny – budowa 

marki np. w Niemczech kosztuje miliony euro i nikogo w Polsce nie stać 

na robienie tego na serio. A przecież złotówka jest cały czas niedowartościowana 

i jestem przekonany, że wchodząc do strefy euro, wejdziemy 

z kursem 3,3–3,2 zł albo niższym. Bo na zdrowy rozum: przy takim 

samym poziomie infl acji u nas, co w strefi e euro, a przy dużo większym 

wzroście gospodarczym w Polsce, nasza złotówka musi się umacniać. 

W obniżkę kosztów nie wierzę, bo przecież pracownicy zarabiać będą 

więcej, a nie mniej, nośniki energii będą drożeć, a więc jedyną drogą 

będzie ograniczanie sprzedaży eksportowej. 

Gdy słyszę opowieści o fi rmach, które nawet 95 proc. swojej produkcji 

eksportują, to w ostatnim roku ich zyskowność musiała spaść 

co najmniej o 15 procent. Na jakiej więc zyskowności kalkulowali 

tę sprzedaż: na 30 procentach? W tej branży jest to po prostu niemożliwe. 

Szczególnie, że różnica w cenie okien pomiędzy rynkiem 

polskim a niemieckim, przy takim samym wyposażeniu, przy takim 

samym rodzaju profi lu, wynosiła 10–12 procent. W tej chwili ceny 

sprzedaży w Polsce są równe cenie sprzedaży eksportowej, a tamten 

rynek oczekuje dalszej obniżki cen z naszej strony – tego nie da się 

po prostu utrzymać... Pomijam zupełnie fakt, że Europa Zachodnia 

jest na granicy recesji, w Niemczech na przykład branża budowlana 

ma bardzo duże kłopoty. Opinię tę podziela Schüco, które jest tam 

liderem w segmentach plastiku i aluminium; fi rmą z olbrzymim do- 

świadczeniem i zapleczem technicznym. Jeśli oni nie widzą szans 

na wzrost na rodzimym rynku, to kto ma je zobaczyć? 

Wyobraża więc pan sobie, że Dobroplast czy Rabień przejdą 

do segmentu premium? 

Dobre pytanie. To już rzeczywiście nie będzie takie proste. Bo żeby 

tu zaistnieć trzeba mieć trzy rzeczy jednocześnie: najwyższej jakości 

produkt; określoną strategię, która obuduje ten produkt ideologią, 

skutecznym przekazem marketingowym, oraz dobrą opinię, wysoką 

konotację marki na rynku, niezbędną do uwiarygodnienia przekazu. 

Pionierami rynku premium w polskich oknach były takie fi rmy, jak: 

Termoplast, Urzędowski czy Welet. Urzędowski np. miał przed laty 

strategię, która dzisiaj byłaby strzałem w „10”, ale wtedy był to jednak 

na tym rynku produkt za dobry i za drogi na większą produkcję. 

Jakość nie była wówczas nagradzana, a przynajmniej w niewystarczającym 

stopniu. W tej chwili to się zmienia, klienci mają więcej 

pieniędzy i stać ich na coś droższego, a więc i lepszego. 

Odbudowa marki kosztuje dużo więcej niż stworzenie jej od zera, 

bo „zepsuta” marka tkwi w świadomości klientów. 

Kogo dzisiaj, poza wami, dostrzega pan w tym elitarnym 

gronie? 

Poza nami i krakowskim Oknoplastem nie widzę obecnie w Polsce 

fi rmy, która świadomie i spójnie budowałaby swoją pozycję w segmencie 

premium. Jest natomiast wiele przedsiębiorstw, które mają 

dobre produkty, ale brakuje im właściwie ukierunkowanych nakładów 

marketingowych. Poza odbudowującymi swoją pozycję Urzedowskim 

i Weletem, dostrzec można działania słupskiego M&S, ostatnie promocje 

Sokółki, rebranding Włoszczowej czy stale wysoką, choć lokalną, 

pozycję fi rmy Jocz. Do tej półki aspirować będzie prawdopodobnie 

Drutex, Vetrex czy Dako, ale chyba na razie nie traktują pierwszoplanowo 

tego kierunku, co widać choćby po wysokości ich nakładów 

marketingowych. A mam takie przekonanie, że nawet jeżeli dzisiaj 

któraś z tych fi rm dostrzeże, że ma dobry produkt dla segmentu premium, 

że ma dobrą markę, i zacznie inwestować w marketing, to i tak 

będzie już za nami w tyle o trzy lata, a pięć za Oknoplastem. Tej przewagi 

czasowej nie da się nadrobić z dnia na dzień. A przede wszystkim 

od początku zderzą się z kwestiami jakości. To jest nieprawda, 

że klient w krawacie to klient nieawanturujący się; jest wręcz przeciwnie. 

Im więcej pieniędzy wydaje na jakiś produkt, tym bardziej zależy 

mu na jakości. Usterki, które są nieistotne dla klienta kupującego okno 

za 300 złotych, dla płacącego tysiąc są już krytycznie ważne. 

Kto jest więc dzisiaj nr 1 w segmencie premium: Jezierski 

czy Oknoplast? 

Tego akurat bym nie stopniował. W mojej ocenie Oknoplast ma średni 

produkt i doskonały marketing wokół niego, a my mamy lepszy produkt 

i cały czas gorszy marketing. Różnice produktowe biorą się z innej 

grupy docelowej naszej i Oknoplastu. My chcemy z naszym produktem 

dotrzeć do osób w wieku 25–45 lat, o ponadprzecietnych dochodach, 

mieszkających w dużym lub średniej wielkości mieście. Oknoplast wybrał 

grupę o nieco niższych dochodach, w większym stopniu mieszkającą 

w małych miasteczkach. A efekt tej niewielkiej różnicy polega 

na tym, że u nich klient zamówi komplet okien do domu za kwotę 

17–18 tys. zł, podczas gdy u nas na taki komplet będzie musiał wydać 

22–23 tys. zł. U nich więcej się sprzeda okien białych, u nas kolorowych. 

Ale i w jednym, i w drugim przypadku będą to okna najwyższej 

jakości wykonania. Pomijam kwestię profi lu i okuć, bo tutaj nasi partnerzy, 

czyli Schüco i Winkhaus mają produkty, które bronią się same. 

Mam nadzieję, że niebawem przybędzie jednak w tym segmencie 

konkurentów, bo to wpływa na wyższą jakość polskich 

okien. A zatem życząc sukcesów, dziękuję za rozmowę. 

Robert Klos 


GOŚĆ NUMERU 

Europa 

Zachodnia 

jest na granicy 

recesji, 

w Niemczech 

na przykład 

branża 

budowlana 

ma bardzo 

duże kłopoty. 

maj 2008 5 

Ok0805.indd 5 2008-05-07 16:11:38


MIESZANKA FIRMOWA 

POZBUD T&R z Poznania do końca maja sprzeda 

w publicznej ofercie 7 mln swoich akcji, z czego ma 

nadzieję uzyskać ponad 20 mln zł. Na konferencji 

prasowej 6 maja kierownictwo fi rmy poinformowało, 

że portfel zamówień na ten rok ma wypełniony 

w 70 proc., i że negocjuje już kontrakty na 

rok 2009, kiedy to dzięki nowym inwestycjom 

moce produkcyjne zakładu wzrosną czterokrotnie. 

Giełdowy debiut akcji Pozbudu planowany 

jest na pierwsze dni czerwca. W ub. roku spółka 

osiągnęła 26,4 mln zł przychodu przy 2,65 mln zł 

zysku netto, na ten rok planuje przychody w wysokości 

48 mln zł oraz 4,5 mln zł zysku netto, a w 

roku 2009 zamierza osiągnąć 70,4 mln zł, wypracowując 

zysk w wysokości 6,8 mln zł. 

STOLARKA WOŁOMIN uzyskała w I kwartale 24 mln 

zł ze sprzedaży swoich wyrobów, co jest wynikiem 

o 3 mln zł lepszym niż rok wcześniej. Na bieżący 

sezon spółka zakłada obrót w wysokości 104 mln zł 

i zysk EBIDTA na poziomie 7 mln zł. W zysku netto 

zakładana jest jeszcze 2-milionowa strata. Stolarka 

produkuje miesięcznie 16 tys. sztuk drzwi, 6–7 tys. 

m 2 okien drewnianych oraz ok. 40 tys. m 2 desek 

podłogowych. W maju fi rma wprowadza na rynek 

nowe drzwi fornirowane. 

NSB-OKNA z Kazimierzy Wielkiej odnotowało 

w I kwartale tego roku wzrost sprzedaży o 50 

proc. w stosunku do analogicznego okresu roku 

ubiegłego. W całym 2007 roku fi rmie udało się 

uzyskać obrót w wysokości 20 mln zł, oferując 

osiem różnych serii produktowych bazujących 

na profi lu Deceuninck. 

6 maj 2008 

DRUTEX z Bytowa planuje na ten rok obrót wyższy 

o co najmniej 20 proc. niż rok wcześniej, a więc 

powyżej 270 mln zł. Ma to się stać m.in. dzięki 

dalszemu zwiększaniu zaangażowania w eksport 

oraz ekspansji na rynki wschodnie. 

REMIX z Łebieńca otwiera w Lęborku swój najnowszy 

salon drzwiowy. Grupa Stolarka, w której 

skład wchodzi ta fi rma, wraz z Seeger-Dachem 

osiągnie w tym roku 121 mln zł ze sprzedaży 

oraz wypracuje 5 mln zł zysku netto. Będą to wyniki 

nieco gorsze niż w roku 2006, ale wiąże się 

to ze zmianą kursu funta brytyjskiego, w którym 

rozliczana jest większa część sprzedaży grupy. 

BUDVAR CENTRUM ze Zduńskiej Woli osiągnął 

w I kwartale tego roku przychody w wysokości ponad 

10 mln zł, co oznacza wzrost o prawie 1/3 w stosunku 

do I kwartału roku poprzedniego. Największy 

udział we wzrośnie sprzedaży mają 6-komorowe 

okna typu Elegance Premium. W ubiegłym roku 

ich sprzedaż stanowiła 74 proc. całości przychodów 

tej fi rmy. Plany spółki na obecny sezon zakładają 30procentowy 

wzrost wartości sprzedaży i osiągnięcie 

min. 10-procentowej zyskowności netto. 

VELUX otworzył w Namysłowie kolejne hale i linie 

produkcyjne, które kosztowały 110 mln zł. Obecnie 

całkowita powierzchnia produkcyjna zajmuje 

50 tys. m 2 , co oznacza sfi nalizowanie planów drugiego 

etapu rozbudowy. Na rok obecny fi rma planuje 

postawienie magazynu wyrobów gotowych, 

o powierzchni 8 tys. m 2 , a na wszystkie tegoroczne 

inwestycje przeznacza kolejne 16 mln euro. 

Szanowna Redakcjo! 

Już od ponad pięciu lat z przyjemnością obserwujemy, jak Państwa czasopismo rozwinęło się 

w najpopularniejsze i najchętniej czytane medium branżowe. Każde kolejne wydanie wyczekiwane 

jest z ogromną niecierpliwością. Zamieszczane materiały nie tylko są interesująco napisane, ale przede 

wszystkim prezentują wysoki poziom redakcyjny i merytoryczny. Widać, że są Państwo świadomi odpowiedzialności, 

jaka na Państwie spoczywa – odpowiedzialności za zamieszczane treści, które muszą 

jak najwierniej oddawać rzeczywistość. 

Niestety, do kwietniowego wydania „Forum” zakradło się kilka nieścisłości, które na tyle odbiegają 

od stanu rzeczywistego, że pozwalamy sobie na ich sprostowanie: 

• na str. 20. w artykule „Supernowości 2007” – zdjęcie ilustrujące jedną z nagrodzonych nowości 

– zamiast szerokiego systemu 6-komorowego 83 mm – przedstawia system do domów pasywnych; 

• na str. 12. w artykule „Roszady w profi lach” – wzmocnienie mocy produkcyjnych w naszej fi rmie 

polegało nie na zakupie nowych ekstruderów, ale na przeprowadzeniu ogromnej wielomilionowej 

inwestycji, na którą złożyły się: budowa nowej hali produkcyjnej, narzędziowni i magazynu, zakup 

nowych ekstruderów, silosów i kolejnej okleiniarki, rozbudowa i powiększenie powierzchni magazynowo-logistycznej; 

• na str. 12. w artykule „Roszady w profi lach” – z treści artykułu można wnioskować, że Gealan 

przymierza się do wprowadzenia szkoleń dla Partnerów handlowych. Natomiast w rzeczywistości 

szkolenia takie zostały na trwałe wpisane w kalendarium naszej aktywności już w roku 2003 (!). 

Właśnie jesteśmy w środku szóstego sezonu szkoleń. 

Mają Państwo pełną swobodę w dziedzinie zamieszczanych treści i jesteśmy dalecy od ingerowania 

w materiały redakcyjne. Prosimy jednak zrozumieć, że zależy nam, aby obraz naszej fi rmy, przedstawiany 

w „Forum”, wiernie oddawał rzeczywistość. 

Jeżeli potrzebują Państwo sprawdzenia pewnych informacji czy też ustalenia faktów – zawsze jesteśmy 

do Państwa dyspozycji i chętnie służymy wszelką pomocą. 

Pozdrawiam serdecznie 

Joanna Wiktorowicz 

pr & marketing manager Gealan Polska Sp. z o.o. 

NOTOWANIA 

na 30 IV 2008 r. 

Ropa brent, 

transakcja terminowa 

(USD/baryłka): 116,79 

Kurs NBP (zł) 

EU 3,45 

USD 2,21 

Ceny metali (USD/tona) 

Cu 8585,50 

Sn 23 950,00 

Pb 2735,00 

Zn 2256,50 

Al 2986,00 

Ni 28 600,00 

Źródła: Londyńska Giełda Metali, Londyńska Giełda Paliwowa, NBP 

STOLBUD-PRUSZYŃSKI z Grybowa likwiduje 

produkcję w przejętym na początku tego roku lubelskim 

Goranie. Pracownicy otrzymali propozycję 

kontynuowania pracy w Białej-Niżnej albo też 

w zakładzie Okno-Resu. 

TRION to nowa nazwa 

giełdowej spółki z Inowrocławia, 

działającej 

dotąd pod fi rmą Tras- 

Intur. Proces zmiany 

nazwy zbiega się w czasie ze zmianą struktury 

organizacyjnej Trion SA. W obecnym kształcie 

Trion będzie pełnić przede wszystkim funkcje 

zarządzające wobec poszczególnych spółek- 

-córek. Jego podstawowym celem działania będzie 

opracowywanie strategii rozwoju dla poszczególnych 

spółek produktowych, co ma doprowadzić 

do wzrostu wartości udziałów spółek kontrolowanych 

przez Trion SA. Nazwa Intur pozostanie 

jako nazwa zakładu wyodrębnionego ze struktury 

Grupy, a zajmującego się produkcją stolarki otworowej 

z PCW. 

Szanowna Pani Joanno, 

także redakcja „Forum Branżowego” od kilku 

lat z ogromnym zainteresowaniem i podziwem 

obserwuje zmiany zachodzące w fi rmie Gealan 

oraz coroczne sukcesy, jakie odnotowują Państwo 

zarówno w wielkości sprzedaży, jak i jakości obsługi 

swoich klientów. Staramy się o tym regularnie 

pisać na łamach naszego miesięcznika, tak jak 

napisaliśmy np. o najnowszej Państwa inwestycji 

w hale produkcyjne, magazynowe oraz nowe linie 

do ekstruzji i okleinowania. To dlatego właśnie 

w kolejnym materiale przywołaliśmy jedynie ekstrudery, 

żeby hasłowo przypomnieć tę inwestycję, 

zakładając, że jej szczegółowy zakres Czytelnicy 

„Forum” pamiętają jeszcze z poprzednich wydań. 

Wiemy również o Państwa stałym, wieloletnim 

zaangażowaniu w proces kształcenia klientów, 

ale pisząc o rozpoczęciu tego szkolenia w ogólnym 

materiale o rynku, mieliśmy na myśli nowe otwarcie 

programu w obecnym sezonie, ponownie 

zakładając, że nasi Czytelnicy pamiętają również 

o Waszych programach z lat ubiegłych. Gealan 

jest przecież fi rmą znaną i cenioną na naszym rynku, 

dlatego też często goszczącą na łamach „Forum 

Branżowego”. Tym bardziej więc nie znajduje 

wytłumaczenia pomylenie zdjęć profi lu 6-komorowego 

z profi lem do domu pasywnego – przepraszamy 

i obiecujemy poprawę... ☺ 

Redakcja 

Ok0805.indd 6 2008-05-07 16:11:38

WIM z Sierakowic wyprodukował w ub. roku 300 

tys. m 2 szyb zespolonych, zatrudniając przy tym 

110 osób. Firma, istniejąca od 1985 roku, należy 

do grupy Sanco, a obsługuje zakłady produkujące 

okna w zasięgu do 350 km od Sierakowic. 

PERFECT z Lublina zakupił nieruchomości byłego 

Monteksu, o powierzchni 3,5 ha, przy ulicy Mełgiewskiej 

99. Dzięki temu wszedł w posiadanie 

dwóch hal produkcyjnych i magazynowych, z których 

każda ma 3 tys. m 2 . Obecnie trwają tam prace 

remontowe, które zmienią również wygląd tych 

budynków. W odnowionych halach zainstalowana 

zostanie m.in. kolejna linia automatyczna fi rmy 

Sturtz, co pozwoli na podwojenie wielkości potencjału 

tego lubelskiego producenta. 

ADPOL z Chełmży zaczął produkować okna 

z drewna eukaliptusowego pochodzącego z Ameryki 

Południowej. Firma ma certyfi kat FSC na produkcję 

z tego egzotycznego materiału. 

CENTROZAP z Katowic podpisał w Rosji umowę 

na 50-letnią dzierżawę praw do eksploatacji 600 

tysięcy ha lasów w Republice Komi. Firma zamierza 

tam za 78 mln euro postawić zakład przeróbki 

drewna, gdzie wytwarzać będzie tarcicę, deski 

podłogowe, parkiety, ale też okna drewniane 

i drzwi. Od kwietnia o 100 proc. podniesiono 

w Rosji cło wywozowe na drewno. 

GEZE z Warszawy przeniosło ostatnio swoją siedzibę 

na ulicę Annopol 21. Zmianie uległy również 

numery telefonów do fi rmy, a jeden z aktualnych 

to: (22) 440 44 40. 

ALLFAST Pasłęk otworzył swój oddział w Poznaniu. 

Znajdują się tu pomieszczenia biurowe 

i magazyn. Firma chce także rozszerzyć swoją sieć 

sprzedaży nie tylko w kraju, ale i za naszą wschodnią 

granicą – na Ukrainie i Białorusi. 

PROMA z Wrocławia wkrótce przeniesie się 

do nowej siedziby. W obiekcie o powierzchni 

ponad 4,5 tys. m 2 znajdą się między innymi dwa 

działy serwisowe maszyn i elektronarzędzi, część 

administracyjno-biurowa oraz magazyn wysokiego 

składowania. 

BLYWEERT ALUMINIUM z Belgii wchodzi na polski 

rynek ze swoimi systemami profi li aluminiowych. 

Ten nowy systemodawca utworzony został 

niedawno przez jednego ze wspólników fi rmy Aliplast, 

a jego interesów pilnować będzie spółka 

utworzona z udziałem Marka Donvila, dotychczasowego 

szefa Fapimu w Polsce. 

ALIPLAST z Lublina zorganizował wraz z Alufl amem 

od 1 do 2 kwietnia szkolenie dla klientów 

w miejscowości Jonava na Litwie. W programie 

znalazły się m.in.: przegląd profi li systemu AF55, 

przegląd szkła przeciwpożarowego o różnych klasach 

ogniowych oraz projektowanie i kalkulacja 

konstrukcji przy pomocy programu AFcad. 

CLASSEN ze Zwonowic zakończył ogólnopolską 

kampanię promocyjną: „Drzwi Classen. Jesteśmy 

otwarci na Twoje wnętrze”. W kampanii, która 

trwała przez cały kwiecień, wykorzystano telewizję, 

outdoor i prasę specjalistyczną. Spoty reklamowe 

zobaczyć można było m.in. na antenie TVP1, TVP2, 

TVN, a billboardy z reklamą drzwi marki Classen 

stanęły w największych miastach Polski. 

STOLBUD WŁOSZCZOWA otrzymał wyróżnienie 

podczas Częstochowskich Targów Budownictwa 

w konkursie: Najlepsza prezentacja oferty handlowej. 

Nagroda przyznana została przez prezydenta 

Częstochowy Tadeusza Wronę i przewodniczącego 

Rady Gospodarczej, Tadeusza Jeziorskiego. 

AP ŻORY wyróżnione zostały medalem wrocławskiego 

Targbudu za wystawiane tam okno PCW 

z funkcją efektywnego wietrzenia. Na równolegle 

odbywających się we Wrocławu targach Ecodom 

wyróżniono również okno „historyczne” TECH- 

NIKI OKIENNEJ z Gogołowa. 

KOMSTA z Pyskowic uhonorowana została tytułem 

lidera rynku w IX Edycji Konkursu Promocyjnego 

„Lider Rynku 2008”, jako „Najlepsza w Polsce fi rma 

w zakresie produkcji stolarki otworowej z aluminium 

i PCW”. Firma zatrudnia 100 pracowników 

i dysponuje halą produkcyjną o pow. 2400 m 2 

z trzema liniami o potencjale produkcyjnym 330 

tys. jednostek okiennych rocznie. W ub. roku 

Komsta produkowała 300–400 okien dziennie. 



PERSONALIA 

Mark Donvil zarzucił po 13 latach pracę 

dla włoskiej fi rmy Fapim i podjął się wprowadzenia 

na rynek polski nowego systemu 

belgijskich profi li aluminiowych. Jego miejsce 

w polskiej fi lii Fapimu zajął Wojciech Krybus, 

pracujący dotychczas dla Sobinco oraz Gebhardt 

Stahl. 

Maria i Kazimierz Boguniowie, właściciele 

fi rmy Kamex z Ciecierzyna, a wcześniej absolwenci 

wydziału budowy maszyn Politechniki 

Częstochowskiej (rocznik 1978), nominowani 

byli w konkursie Absolwent Roku, organizowanym 

przez tę uczelnię. Firma państwa 

Boguniów ma obecnie trzy tartaki i tyle samo 

zakładów produkcyjnych, gdzie poza oknami 

i drzwiami, wytwarza się meble ogrodowe, 

parkiety, domki ogrodowe, meble dla dzieci, 

krzesła, kwietniki i całą gamę drewna budowlanego. 

W tym samym konkursie kandydował 

w tym roku Włodzimierz Chwalba, 

współwłaściciel Metal-Union i o rok starszy 

absolwent tego samego wydziału PC. Pan Włodzimierz 

i jego fi rma znani są w naszej branży 

jako dostawcy ramek międzyszybowych, m.in. 

dla Pilkingtona, Press-Glasu i Fakro oraz 

profi li stalowych do rolet i karniszy. 

Włodzimierz Kusak, właściciel fi rmy montującej 

okna w Białymstoku, a jednocześnie przewodniczący 

białostockiej Rady Miejskiej, został 

wiceprezesem tamtejszego Wojewódzkiego 

Funduszu Ochrony Środowiska. 

PREZ-MET z Romanowa planuje w czerwcu oddać 

do użytku nowe centrum obróbcze ze zintegrowaną 

stacją chłodzenia typu COP420/960 

do gotowej zgrzewki. Firma na początku roku korzysta 

z nowej hali o powierzchni 700 m 2 , w której 

montowane są małe maszyny, a w trakcie budowy 

jest druga hala, o powierzchni 1200 m 2 – od listopada 

będą tam montowane duże linie ciągów 

technologicznych i centrów sterowanych numerycznie. 

Prez-Met zwiększył w tym roku zatrudnienie 

o 30 proc., jest też nominowany do nagrody 

Teraz Polska. 

maj 2008 7 

Ok0805.indd 7 2008-05-07 16:11:39



POWIEDZIELI 

Jan Szulżyk, dyrektor naczelny Pol-Skone 

z Lublina: „W poszukiwaniu najlepszych jakościowo, 

a jednocześnie oryginalnych produktów, 

cena coraz częściej przestaje mieć znaczenie. 

Kto tego nie zrozumie zawczasu, może 

stracić okazję, jaką stwarza nam rozwijająca 

się gospodarka i obecny boom budowlany.” 

/Kurier Lubelski/ 

Artur Błasik, dyrektor operacyjny Budvar 

Centrum: „Nowoczesny klient to człowiek 

mający dużą wiedzę o rynku i produktach na 

nim występujących. Zdaje sobie sprawę z faktu, 

że produkt najtańszy może nie spełnić jego 

oczekiwań.” /Dziennik Polski/ 

Jolanta Moroziewicz, dyrektor generalna 

Perfekt z Lublina: „Pogoń za najniższą ceną 

skutkuje zdecydowanym pogorszeniem średniej 

jakości, dlatego musimy pracować nad 

odbudowaniem pozytywnych konotacji jakości 

polskich okien.” /Oknonet/ 

Jacek Sarnowski, prezes zarządu Porta 

KMI: „Popyt na mieszkania spadł w czerwcu 

ub. roku. Ostatnie mieszkania z boomu sprzed 

dwóch lat trafi ą na rynek wiosną 2009 roku. 

Wtedy zaczną się kłopoty, bo deweloperzy budują 

mniej nowych lokali.” /Dziennik/ 

Maciej Przybylski, dyrektor Reynaers Polska: 

„Według naszej oceny urośliśmy w roku 

2007 zdecydowanie powyżej poziomu rynkowego. 

Dodatkowo zaczęliśmy pewne istotne 

inwestycje, które kończymy właśnie w tym 

momencie: jest to rozbudowa centrum logistycznego.” 

/Oknonet/ 

Jarosław Mikos, prezes zarządu Stolarki 

Wołomin: „Wniosę do Stolarki SA udziały 

Stolarki Wołomin, producenta okien, drzwi 

i podłóg, a następnie wprowadzę holding na 

GPW. Realistyczny termin to 2009 rok.” /Puls 

Biznesu/ 

W kwietniowym numerze „Forum” podaliśmy 

ceny drzwi różnych producentów, cytując za 

miesięcznikiem „Budujemy dom”. Źródło jest 

rzetelne, więc nie spodziewaliśmy się błędów. 

Tymczasem otrzymaliśmy prośbę o sprostowanie 

z fi rmy Hörmann. Oto ono: 

W ofercie fi rmy znajdują się drzwi wejściowe 

DGM w cenie od 988 zł (za drzwi w kolorze białym), 

do 1183 zł za drzwi w innych kolorach, 

w tym drzwi w okleinie drewnopodobnej – 

1086 zł. Ponadto w kategorii drzwi wewnętrzne 

Hörmann ma w ofercie typ ZK, w cenie od 

378 zł za drzwi z ościeżnicą, uszczelką, zamkiem 

i okuciami. Wszystkie ceny podano dla drzwi 

w rozmiarze 80 x 200 cm, z uwzględnieniem 

podatku VAT w wysokości 22 procent. 

8 maj 2008 

JUBILEUSZOWE TARGI 

Murator Expo, Ogólnopolskie Targi Budowlane, 

miało w tym roku swoją jubileuszową, 

bo dziesiątą edycję. 

Na warszawskim Towarze od 18 do 20 kwietnia 

swoje stoiska miało 220 fi rm, na powierzchni 

2,5 tys. m 2 ; na targi zaś przyszło ponad 5 tys. 

zwiedzających. Pojawili się tu głównie indywidualni 

klienci, którzy planują remonty, bądź budują 

domy i chcieli się zapoznać z ofertą producentów 

materiałów budowlanych. To właśnie przede 

wszystkim dla tych, których czekają prace budowlane, 

przygotowana była szeroka oferta seminariów, 

szkoleń i dyskusji panelowych. A zatem na 

Towarze można się było dowiedzieć, jak kupić 

działkę pod budowę, jak wybrać projekt, w jaki 

sposób wykończyć dom i mieszkanie. 

Wśród wystawców z działu poświęconego stolarce 

swoje stoiska mieli Milewski, Velux, Budvar Cen- 

MIELI ZŁĄ PRASĘ 

Dyrektor personalny Druteksu Jacek S. ukarany został 

grzywną w wysokości 6 tys. złotych za „uporczywość 

w łamaniu praw pracowniczych”. Doniesienie 

złożyła Państwowa Inspekcja Pracy, a całość 

opisał „Dziennik Bałtycki – Polska” (60 tys. nakładu) 

w kwietniu. Urzędnicy inspekcji pracy zarzucili 

fi rmie unikanie płacenia nadgodzin: 788 pracowników 

codziennie przez osiem godzin pracowało 

dla Druteksu kierowanego przez Leszka Gierszewskiego, 

a kolejne dwie godziny, nieraz na tym samym 

stanowisku, dla fi rmy Avans Plus, kierowanej 

przez córkę szefa Druteksu. 

Przedstawiciele Druteksu podejrzewają, że kłopoty 

z PIP wzięły się z tego, iż kiedyś prezes Leszek Gierszewski 

pożyczył 10 tys. zł jednemu z inspektorów, 

a teraz, kiedy się upomina o zwrot pożyczki, zaczyna 

mieć kłopoty z kolegami pożyczkobiorcy. 

Tak czy inaczej pierwszym efektem kontroli 

jest zrezygnowanie przez Drutex ze sponsorowania 

IV-ligowej drużyny piłkarskiej Bytovii Bytów, ale też 

odwołanie się od decyzji o ukaraniu szefa kadr. 

Dziennikarz „Polski” w kolejnej publikacji opisał 

kłopoty, jakie ma Drutex z pozyskaniem pracow- 

trum, Techmaprojekt, Urzędowski, M&S Pomorska 

Fabryka Okien, Hörmann i Novoferm. 

Budvar Centrum eksponował swoje nowe logo, 

które przyklejone do podłogi prowadziło do stoiska 

producenta. Na specjalnym spotkaniu wystawców 

w piątek, 18 kwietnia prezes zarządu Murator Expo 

wyróżnił kilka fi rm i podziękował im za wieloletnią 

współpracę. Wśród nich znalazł się między innymi 

Milewski. Ten producent został także nagrodzony 

w konkursie o „Złoty kask”. Przyznała ją Polska Izba 

Przemysłowo-Handlowa Budownictwa. (mroc) 

20 LAT ADPOLU 

To już 20 lat minęło, odkąd Adpol zaczął produkować 

okna. Z tej okazji fi rma zorganizowała 29 

marca w Centrum Targowym „Park” w Toruniu bal 

dla pracowników. Impreza zaczęła się o godzinie 

19.00 – wtedy zostały wręczone dyplomy dla 

pracowników za staż pracy i efektywność. Potem 

zaczęła się część rozrywkowa: najpierw zagrała 

muzyka na żywo, a potem odbył się pokaz sztucznych 

ogni. O północy fi rmowy tort Adpolu pokroił 

prezes Adam Daszkowski. 

ników na Pomorzu; m.in. bezrobotnym z Miastka 

fi rma zaoferowała 1400 zł brutto płacy za 10godzinną 

pracę, z dojazdem. W konsekwencji 

na 60 bezrobotnych tylko 23 przyszło na rozmowy 

wstępne, ale nikt nie zdecydował się na podjęcie 

zatrudnienia. Podobną postawę wykazują bytowscy 

bezrobotni... I albo oni w rzeczywistości 

nie szukają pracy, albo jednak może chcieliby zarobić 

więcej. (stol) 

Dwóch wspólników fi rmy Kor-Tez z Borzysławic 

koło Goleniowa podpisało umowy na wymianę 

okien i wzięło pieniądze od kilku rodzin ze wsi 

Godzimierz pod Szczecinkiem. Było to w listopadzie, 

ludzie już spłacili połowę kredytu, a okien 

jak nie ma, tak nie ma. Telefony w „fi rmie” 

już nie odpowiadają, a prokuratura w Goleniowie 

od grudnia prowadzi śledztwo w sprawie licznych 

wyłudzeń przez borzysławickich wspólników 

na terenie całego kraju. I niech no teraz ktoś zaproponuje 

któremuś z czytelników „Głosu Koszalinskiego” 

(29 tys. nakładu), który to opisał, zakup 

okien czy drzwi... (stol) 

Ok0805.indd 8 2008-05-07 16:11:39

WIERTŁA ROZDANE 

Budownictwo na miarę XXI wieku – pod takim hasłem odbyła się 16 kwietnia konferencja 

prasowa zorganizowana przez fi rmę Bosch. 

W pierwszej części zostały zaprezentowane linie 

produkowanych obecnie elektronarzędzi oraz 

tzw. inteligentne przyrządy pomiarowe. Cyfrowy 

detektor wykrywa przewody elektryczne pod 

napięciem, rury miedziane, konstrukcje nośne 

i ramy z metali żelaznych i nieżelaznych. Laser 

krzyżowy z funkcją automatycznego poziomowania, 

o zasięgu 10 m, przyda się z pewnością także 

monterom okien i drzwi. Laserowy dalmierz błyskawicznie 

mierzy odcinki, oblicza powierzchnie 

lub kubatury. 

W drugiej części konferencji przedstawiono laureatów 

12. edycji konkursu Platynowe Wiertło. 

Obiekty nagradzane były w czterech kategoriach: 

budownictwo mieszkaniowe, budownictwo użyteczności 

publicznej, przebudowy i modernizacje 

oraz obiekty inżynieryjne. Spośród ponad sześćdziesięciu 

fi rm budowlanych z całej Polski wyłoniono 

zwycięzców. 

W kategorii budownictwa mieszkaniowego, 

Platynowe Wiertło otrzymały dwa warszawskie 

budynki mieszkalne, wielorodzinne z garażem 

podziemnym, zaprojektowane przez Mariusza 

Lewandowskiego z biura S.A.M.I Architekci, 

a wykonane przez Alisma Construction. 

Złote Wiertła przypadły w udziale: budynkowi mieszkalnemu 

Leśna Polana w Gdyni (jego twórcą jest 

Wojciech Targowski z Przedsiębiorstwa Projektowo 

Wdrożeniowego Fort, zaś wykonawcą 

P.B. Wroński), zespołowi apartamentów Nowa 

Lastadia w Gdańsku (wykonawca Invest Komfort, 

architekt Marcin Kozikowski, KD Kozikowski 

Design Pracownia Architektoniczna). 

Srebrne Wiertło uzyskał budynek mieszkalny Pogodno 

Park w Szczecinie, wybudowany przez SGI 

Komfort, a zaprojektowany w Biurze Projektowym 

Orłowski i Szymański. W tej kategorii 

przyznano także wyróżnienia: dla osiedla komunalnego 

Olechów w Łodzi, zbudowanego przez 

Przedsiębiorstwo Budownictwa Ogólnego 

oraz dla kompleksu mieszkalno-biurowego w Poznaniu 

i jego wykonawcy, fi rmy Metrolog. 

W kategoriI budownictwa użyteczności publicznej, 

Platynowe Wiertło otrzymała centrala Miejskiej 

Biblioteki Publicznej w Jaworznie oraz jej twórcy 

– architekt Wojciech Podleski i wykonawca, 

Przedsiębiorstwo Budownictwa Ogólnego 

i Usług Technicznych „Śląsk”. 

Złote Wiertło przypadło w udziale galerii sztuki 

Hydropatia w Krynicy-Zdroju (Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-Handlowo-Usługowe Erbet, 

Biuro Projektów Tarko) oraz Centrum Zarządzania 

Energią w Gdańsku (Warbud i Studio 

WM Dariusz Marzecki). 

Srebrne Wiertło zdobył budynek Sądu Rejonowego 

i Prokuratur Rejonowych w Białymstoku, 

wzniesiony przez Przedsiębiorstwo Budowlane 

Polbud, a zaprojektowany przez Wojciecha 

Lizureja z Biura Projektów Budownictwa 

Ogólnego i Przemysłowego Profi l. 

W kategorii przebudowy i modernizacje, Platynowe 

Wiertło przypadło w udziale budynkowi biurowemu 

Mago w Ruścu (gmina Nadarzyn). Wykonawcą 

jest Strabag, zaś projektantami Jerzy 

Dziuba i Piotr Pietuszko z pracowni Pro-Idea. 

Złote Wiertło otrzymał ratusz miejski w Kępnie 

(wykonawca: Zakład Projektowo-Budowlany 

Projektobud, projektanci: Piotr Dominiczak, 

Marian Szczuraszek). 

Laureatem Srebrnego Wiertła został Ośrodek Kultury 

i Animacji Wiejskiej w Winnej Poświętnej (gm. 

Ciechanowiec), wykonany przez Domex, a zaprojektowany 

przez Stanisława Poniatowskiego. 

I wreszcie w ostatniej kategorii, obiektów inżynieryjnych, 

Platynowe Wiertło przyznano głębokowodnemu 

terminalowi kontenerowemu DCT 

w Porcie Północnym w Gdańsku. Zbudowała go 

fi rma Hochtief Construction AG Infrastructure 

Polska, powstał na desce Krzysztofa Postoły 

z konsorcjum biur projektowych, reprezentowanego 

przez BPBM Projmors. 

Przyznano też wyróżnienie, które otrzymało drogowe 

przejście graniczne w Hrebennem, zbudowane 

przez Budimex Dromex. (hacz) 

Zapraszamy do zapoznania się z katalogiem 

naszych produktów. 

Dostępny na naszej stronie internetowej www.metalplast-czestochowa.pl 


ZAPROSILI NAS 

UWAGA: INFLACJA 

W połowie kwietnia odbyła się w siedzibie 

Krajowej izby Gospodarczej w Warszawie 

pierwsza z cyklu konferencji 

prasowych dotyczących – mówiąc najogólniej 

– sytuacji na zmieniającym się 

niezwykle dynamicznie rynku budowlanym. 

Pierwsze spotkanie poświęcono podsumowaniu 

ubiegłego roku, a prezentację przygotowała 

prof. Zofi a Bolkowska. Jej wystąpienia, 

bogato ilustrowanego analizą wskaźników 

gospodarczych, nie sposób omówić w krótkiej 

relacji. Przytoczę więc jedynie to, co pani 

profesor podsuwa pod rozwagę przedsiębiorcom, 

a co wynika z jej obserwacji rynku 

w ubiegłym roku: rośnie infl acja, słabnie tempo 

wzrostu wydajności (płace rosną szybciej 

niż wydajność), duża emigracja zarobkowa 

powoduje nierównowagę w niektórych segmentach 

rynku (tzw. budowlanka zajmuje tu 

zdecydowanie niekorzystną pozycję), słabnie 

tempo wzrostu budownictwa. 

To ostatnie stwierdzenie potwierdza opinia Kazimierza 

Kirejczyka, prezesa fi rmy badawczej 

Reas. Jego prezentację poświęconą tendencjom 

w budownictwie wielorodzinnym zakończyła 

konstatacja, że „są sygnały słabnącej 

koniunktury”. Spadła bowiem zdecydowanie 

sprzedaż mieszkań – najsłabsza była w trzecim 

kwartale ub. roku – co z kolei spowodowało 

zahamowanie wzrostu cen i zwiększenie liczby 

wolnych mieszkań w ofertach deweloperów. 

Na zakończenie konferencji w roli komentatora 

wystąpił Olgierd Dziekoński, wiceminister 

infrastruktury. Jego zdaniem budownictwo 

będzie się rozwijało, choć nie w kierunku tzw. 

mieszkaniówki, lecz budownictwa niemieszkaniowego. 

Pozostaną problemy rynku pracy, 

których w bliskiej perspektywie nie złagodzą 

zmiany w szkolnictwie budowlanym. Ale rzeczywistym 

i najistotniejszym zagrożeniem dla 

gospodarki jest rosnąca infl acja. W grudniu 

ubiegłego roku wyniosła ona 4 proc., a w lutym 

– już 4,2. (abe) 

maj 2008 9 

Ok0805.indd 9 2008-05-07 16:11:44

Zdjęcia: Aluprof 


ZAPROSILI NAS 

WYSPA WIEDZY 

...pod takim hasłem Aluprof organizuje konferencje regionalne dla architektów. Pierwsze 

z cyklu spotkań miało miejsce w Domu Zdrojowym w Jastarni na Pólwyspie Helskim. Następne, 

dla architektów z południa Polski, odbędzie się w maju; dla tych z centrum kraju 

i Wielkopolski – w październiku. 

Partnerami Aluprofu w tegorocznej edycji są fi rmy: 

Roto Okucia Budowlane, Press-Glas, Dorma, 

Selt, IGP, Euroglas oraz Nice. W tej kolejności 

też ich przedstawiciele zaprezentowali przygotowane 

przez siebie prezentacje. 

Elżbieta Dziubak, architekt z Aluprofu, przedstawiła 

nowości w ofercie swojej fi rmy, ze szczególnym 

uwzględnieniem tych przeznaczonych 

do wysokich budynków. 

Paweł Szkodziak z Roto omówił okucia do okien, 

które pozostają w zgodzie z funkcjami wnętrz, 

czyli są nieco inne w łazience, kuchni czy pokoju 

dziecięcym. Tę nowatorską koncepcję marketingową 

fi rmy przedstawialiśmy już na naszych łamach 

(FB nr 2/46/2007). 

Tomasz Szyda z Press-Glasu przedstawił pokrótce 

ofertę fi rmy, po to, by szczególny nacisk 

położyć na realizacje, w których rzeczywiście 

„szkło inspiruje wyobraźnię” – taki był bowiem 

tytuł prezentacji. 

SPOTKANIE W PONZIO 

W centrum konferencyjno-szkoleniowym w Bronisławowie odbyło się spotkanie 

dla współpracujących z Ponzio fi rm z rejonu centralnej Polski. 

Przede wszystkim zostały przedstawione i omówione nowości wprowadzone 

w 2007 roku, modyfi kacje systemów okienno-drzwiowych i fasadowych oraz 

systemy przeciwpożarowe NT 40. Ponadto omówiono badania i certyfi kacje, 

ze wskazaniem na działania w bieżącym roku, zmiany w programie do obliczania 

systemów Ponzio Tech oraz strategię sprzedaży na ten rok. 

W konferencji udział wzięły również fi rmy producenckie, które współpracują 

z Ponzio. Geze przedstawiło zastosowanie automatyki w stolarce budowlanej, 

z uwzględnieniem systemów oddymiania i drzwi przeciwpożarowych. 

Jungent zaprezentował zastosowanie maszyn sterowanych numerycznie 

przy produkcji stolarki otworowej, a Thermoplast – specjalistyczne zastoso- 

10 maj 2008 

Mirosław Pająk z Dormy zachęcał architektów, 

by wzorem dawnych mistrzów zostawiali po sobie 

ślad w projektowanych przez siebie budynkach. 

– Przecież mogą państwo – mówił – zaprojektować 

choćby klamkę do drzwi, a moja fi rma ją wykona. 

W prezentacji pojawił się też miły akcent 

pod adresem Redakcji. Pokazując samozamykacz 

TS 83, pan Mirosław pochwalił się, że w naszym 

redakcyjnym konkursie „Nowość roku 2007” ten 

produkt otrzymał wyróżnienie. 

W drugiej części konferencji Tomasz Sztorc 

z fi rmy Selt mówił o fasadowych systemach osłon 

przeciwsłonecznych; Marcin Gąsiński z Euroglasu 

zaprezentował również przeciwsłoneczne 

– tyle że przeszklenia. Natomiast o uniwersalnych 

rozwiązaniach dla domu opowiedział Grzegorz 

Jakóbczyk z fi rmy Nice. 

Osobne miejsce zajęła prezentacja IGP – przedsiębiorstwa 

oferującego farby proszkowe. Wygłosił 

ją architekt ze Szwajcarii – Thomas Roll, 

Bożena Ryszka (z lewej) i Magdalena Pająk witają gości. 

tłumaczył a vista Łukasz Witan. Wystąpienie 

to zwróciło uwagę odmiennym ujęciem tematu, 

nie produktowym, ale technologicznym. Dotyczyło 

bowiem procesu starzenia się powłok 

proszkowych; procesu, który można zaplanować, 

choćby inwestując w farby z tzw. wyższej 

półki. 

Konferencja odbywała się w przemiłej atmosferze. 

Organizatorzy zaplanowali i tańce 

do (prawie) białego rana, i możliwość skorzystania 

z miejscowego kompleksu odnowy biologicznej, 

bo jak czytamy w gazetce formowej Aluprofu: 

„Hasło (przypomnijmy: WySPA Wiedzy – dop. 

red.) niesie ze sobą jeszcze jedną niespodziankę. 

(...) Niezbędnym wymogiem przy wyborze obiektu 

było to, czy hotel dysponuje komfortowo wyposażonym 

SPA”. 

Dom Zdrojowy w Jastarni ma też inną niewątpliwą 

zaletę: jedno z wyjść prowadzi bezpośrednio 

na plażę, co wręcz zachęcało do długiego, przynoszącego 

relaks spaceru. 

Natomiast podsumowanie merytorycznej części 

konferencji usłyszałam od młodego architekta 

z Gdańska: – Choćbym cały weekend poświecił 

na przeszukiwanie Internetu, tej całej ogromnej 

wiedzy, jaką tu dostałem, bym nie znalazł. 

Powtarzam tę opinię tym skwapliwiej, że redakcja 

„Forum” jest patronem medialnym całego cyklu 

spotkań z architektami. 

Anna Błaszczyńska 

wanie tworzyw wzmocnionych w systemach aluminiowych. Firma Orgadata 

pokazała swój program do tworzenia konstrukcji aluminiowych w systemach 

Ponzio. 

Firmowych spotkań było w tym roku pięć, oddzielnie dla każdego rejonu. 

Na jesieni odbędą się konferencje dla architektów i konstruktorów, podobnie 

jak było to w poprzednim roku. Andrzej Karolewski z Ponzio jako główny 

cel takich spotkań podaje bliższe dotarcie ze zmianami, udoskonaleniami 

i nowościami do partnerów. Jest to również doskonały moment na wymianę 

poglądów i określenie potrzeb obu stron. 

Konferencja spotkała się z dużym zainteresowaniem producentów- 

-wykonawców, którzy zgodnie podkreślali, jak ważne i potrzebne w ich pracy 

są takie spotkania. (dod) 

Ok0805.indd 10 2008-05-07 16:11:45

Bezpieczny pokój dziecka: Roto NT Tilt First 

Okna w zgodzie 

z funkcjonalnością 

wnętrza. 

www.roto.pl 

Technologia okien i drzwi 

Roto oferuje innowacyjną technologię 

okuć do okien, dzięki której okna 

w pokoju dziecka, a także w szkołach 

i przedszkolach stają się bardziej 

bezpieczne. W systemie Roto 

NT „Tilt-First“ skrzydło okna po 

przekręceniu klamki o 90° przechodzi 

najpierw do pozycji uchylenia. 

Tylko posiadacz klucza do wkładki 

cylindrycznej w klamce może 

zwolnić blokadę i otworzyć okno 

na oścież. Ponowne przejście do 

pozycji uchylenia automatycznie 

uaktywnia blokadę. 

Ok0805.indd 11 2008-05-07 16:11:54


ZAPROSILI NAS 

NIERZETELNI PRODUCENCI 

W Polsce, niestety, wciąż oszukiwanie państwa, a także zwykłych obywateli spotyka się 

ze społeczną akceptacją. Ale to tylko jeden z powodów, dla których wielu producentów w 

naszym kraju jest nierzetelne i wprowadza na rynek produkty, których jakość jest gorsza 

od deklarowanej. 

W Krakowie, 8 kwietnia, na konferencji organizowanej 

przez Główny Urząd Nadzoru Budowlanego 

i Ministerstwo Infrastruktury pojawiło się około 

dwustu przedsiębiorców budowlanych, sprzedawców 

oraz przedstawicieli organizacji związanych 

z budownictwem, by wziąć udział w dyskusji na 

temat planowanej nowelizacji ustawy o wyrobach 

budowlanych. Na spotkaniu zatytułowanym 

„Rzetelni przedsiębiorcy na rynku wyrobów budowlanych” 

pojawili się: jako gospodarz, Jerzy 

Miller – wojewoda małopolski oraz Olgierd 

Dziekoński, podsekretarz stanu w Ministerstwie 

Infrastruktury, Ryszard Kowalski, prezes Związku 

Pracodawców – Producentów Materiałów dla 

Budownictwa, a także Marek Kaproń, dyrektor 

Instytutu Techniki Budowlanej i Robert Dziwiński, 

główny inspektor Głównego Urzędu Nadzoru 

Budowlanego. 

Wszyscy uczestnicy spotkania byli zgodni, że wyroby 

budowlane muszą być bezpieczne, a przepisy 

powinny chronić konsumentów, którzy po prostu 

na budownictwie się nie znają. Według Ryszarda 

Kowalskiego mamy obecnie do czynienia z bardzo 

wysokim poziomem konkurencyjności na rynku 

wyrobów budowlanych. Co więcej, możliwości 

produkcyjne producentów przewyższają popyt. 

W związku z tym fi rmy, chcąc utrzymać się na rynku, 

szukają możliwości obniżenia kosztów. 

– Niska cena wcale nie oznacza efektywniejszej 

produkcji, a po prostu oszczędności na kompo- 

12 maj 2008 

nentach do produkcji wyrobów – stwierdził Ryszard 

Kowalski. 

Innym powodem, dla którego producenci obniżają 

koszty, stosując tańsze surowce, jest bezkarność 

takiego działania. A produkty, których jakość mija 

się z tym, co deklaruje producent, podważają zaufanie 

klientów i mogą wpłynąć na zniechęcenie 

inwestorów oraz ich wycofywanie się z rynku. Często 

jednak zdarza się, że wyrób nie spełnia wymagań 

nie z winy producenta – decydują o tym fi rmy 

budowlane, które życzą sobie taniego produktu. 

Konieczne są więc zmiany w prawie. Wyroby 

powinno się kontrolować i na rynku, i na budowie, 

należy też sprawdzać wyrób, a nie producenta. 

Jednym z narzędzi kontroli powinien być 

zakup kontrolowany. Działania te podjąłby Główny 

Urząd Nadzoru Budowlanego, a inspektorzy 

sprawdzaliby zgodność cech wyrobu z danymi 

deklarowanymi przez producenta. Takie próby 

miały już miejsce, kiedy to inspektorzy nadzoru 

budowlanego sprawdzali dokumentację, zaczęli 

także pobierać próbki wyrobów. Niestety, według 

Roberta Dziwińskiego, bardzo trudno jest skontrolować 

wyrób, by wykazać fałszerstwo, czyli na 

przykład mniejszą ilość komponentu niż deklaruje 

to producent. Często w zakładach produkcyjnych 

inspektorzy dostają do kontroli próbki już przygotowane. 

Mimo to udało się wykryć wiele nieprawidłowości. 

ŻALUZJE (PRAWIE) NA GIEŁDZIE 

Spółka Vertex z Czechowic-Dziedzic jest pierwszym producentem żaluzji i rolet, który zamierza 

wejść na Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie. 

Wydarzenie to stało się okazją do spotkania prasowego, 

które miało miejsce 16 kwietnia w warszawskim 

hotelu Sheraton. Janusz Gibas, prezes 

Verteksu, powiedział wówczas: – Zamierzamy pozyskać 

w ramach oferty około 20 mln zł. Środki 

te przeznaczymy m.in. na budowę w Bielsku-Białej 

zakładu produkcyjnego wraz z pomieszczeniami 

magazynowymi i biurowymi; całość o powierzchni 

6 tys. m 2 . Za pieniądze z rynku zamierzamy również 

rozpocząć własną produkcję komponentów 

wykorzystywanych do wytwarzania wyrobów 

gotowych, przede wszystkim żaluzji i rolet. Nasza 

strategia zakłada także zdobycie nowych rynków 

w Europie; obecnie eksportujemy do Czech, Austrii 

i na Ukrainę. Oczywiście, sieć sprzedaży w Polsce 

będzie również systematycznie rozszerzana; 

wdrożymy także nowe produkty, np. nowego 

typu rolety zewnętrzne, żaluzje poziome, rolety 

materiałowe. 

Tymczasem Vetrex ma trzy spółki zależne, dysponuje 

17 własnymi biurami handlowymi i 22 autoryzowanymi 

przedstawicielstwami. W 2006 r. cała 

Grupa wypracowała 30,4 mln zł przychodów oraz 

1,1 mln zł zysku netto. 

– Według wstępnych danych, w 2007 roku Grupa 

osiągnęła przychody na poziomie z 2006 roku, 

natomiast zysk wzrósł o 50 proc., również w stosunku 

do 2006 roku – powiedziała Katarzyna 

Sikora-Jodłowska, dyrektor fi nansowy spółki. 

– Działania opisane w celach emisyjnych pozwolą 

nam stać się liderem kosztowym w branży technik 

osłonowych, przełożą się również na wzrost 

przychodów oraz niewątpliwie przyczynią się do 

zwiększenia udziału w rynku. 

Z przeprowadzonych do tej pory kontroli wynika, 

że najwięcej nierzetelnych producentów 

wyrobów budowlanych jest wśród wytwórców 

podłóg i posadzek, armatury, klejów i stolarki 

budowlanej. Producenci fałszują te wyroby, na 

których najłatwiej i najszybciej można zarobić. 

GUNB oprócz tego, że nakłada na nierzetelnych 

producentów kary fi nansowe, umieszcza ich na 

specjalnej, ogólnodostępnej liście – Krajowym 

Wykazie Zakwestionowanych Wyrobów Budowlanych. 

Znajdują się tam nazwy nierzetelnych fi rmy 

oraz wadliwych wyrobów. Według inspektorów 

taki rodzaj kary jest o wiele skuteczniejszy niż 

sankcje fi nansowe, bo producenci boją się stracić 

dobrą markę. 

Jednak to nie wystarcza, by na rynku pojawiały 

się wyroby, które będą dla konsumenta 

bezpieczne. W nowelizacji Ustawy 

z 2004 roku o wyrobach budowlanych wprowadzone 

ma być także pojęcie importera, który 

podlegałby takim samym obowiązkom, jak producent. 

Kontrola zaś będzie przeniesiona na powiaty, 

co wiąże się ze zwiększeniem zatrudnienia 

w nadzorze budowlanym o ok. 40 procent. Zmiany 

te, oczywiście, pociągają za sobą koszty, bo 

oprócz zwiększonej liczby inspektorów, urzędnicy 

będą musieli dysponować środkami na zakupy 

kontrolowane. Wszystkie wydatki mają być 

pokrywane z budżetu państwa. Jednak według 

Roberta Dziwińskiego nie powinniśmy myśleć, że 

polski rynek jest wyjątkowy – producenci z naszego 

kraju nie różnią się specjalnie od tych w 

starych krajach unijnych. Tam wytwórcy również 

oszukują konsumentów. 

Kolejne spotkania z udziałem producentów odbędą 

się 20 maja w Białymstoku i 27 maja w Bydgoszczy. 

(mroc) 

*** 

Według ostatnich informacji z fi rmy, oferta publiczna 

akcji, która miała odbyć się w ostatniej 

dekadzie kwietnia, została przesunięta w czasie. 

Przesłanką tej decyzji stała się obecna, niekorzystna 

koniunktura na rynku akcji, która mogłaby mieć 

negatywny wpływ na przebieg oferty, powodując 

tym samym podwyższone ryzyko inwestycyjne dla 

potencjalnych inwestorów. 

– Nie oznacza to bynajmniej rezygnacji z planów 

giełdowych – zapewnia w komunikacie prasowym 

przesłanym do naszej redakcji – Janusz Gibas. 

– Przeciwnie, chcemy wybrać najwłaściwszy moment, 

by oferta nasza nie tylko przyniosła oczekiwane 

efekty spółce, ale także okazała się dobrą 

inwestycją dla inwestorów giełdowych i naszych 

przyszłych akcjonariuszy.” 

Decyzję o wznowieniu oferty publicznej fi rma podejmie 

na podstawie oceny sytuacji rynkowej, kiedy 

wygasną czynniki negatywne mające wpływ na 

Giełdę. A nowy termin oferty publicznej podamy 

do wiadomości naszych Czytelników najszybciej, 

jak będzie to możliwe. (red.) 

Ok0805.indd 12 2008-05-07 16:11:55

CIĄGŁY WZROST OBROTÓW 

Warszawski Klub Bankowca gościł 24 kwietnia 

liczną reprezentację dziennikarzy na pierwszej 

polskiej konferencji Grupy Bosch. Spotkanie prowadziła 

Agata Blady, szefowa PR, natomiast 

prezentacje wygłosili: Krystyna Boczkowska, 

prezes zarządu spółki Robert Bosch, reprezentująca 

Grupę Bosch w Polsce; dr Włodzimierz Bramowicz, 

dyrektor Bosch Rexroth oraz Leszek 

Styś, prezes zarządu fi rmy Buderus; obydwaj 

panowie reprezentują spółki polskie. 

Oto kilka istotnych danych zaczerpniętych z tych 

właśnie wystąpień, które ilustrują kondycję Grupy 

w Polsce, oraz plany na najbliższe lata. 

� Obrót w 2007 roku ukształtował się na poziomie 

868 milionów euro, co stanowi wzrost 

o blisko 11 proc. w stosunku do roku 2006. 

Z tego najwięcej, bo 593 miliony euro przypadły 

na dział Techniki Motoryzacyjnej. Dział 

Dóbr Użytkowych i Technicznego Wyposażenia 

Budynków osiągnął obrót w wysokości 

Tylko w 2007 roku Bosch opatentował 3200 wynalazków różnego typu. 

224 miliony euro, a dział Techniki Przemysłowej 

– 51 milionów euro. Największy wzrost 

obrotów odnotował dział Dóbr Użytkowych 

i Technicznego Wyposażenia Budynków 

– o blisko 25 proc., co było uwarunkowane 

dynamicznym rozwojem branży budowlanej. 

Bardzo dobrze rozwijała się branża elektronarzędzi 

oraz sprzętu gospodarstwa domowego. 

Obroty działu Techniki Przemysłowej 

wzrosły o 15 proc., a działu Techniki Motoryzacyjnej 

o 5,5 proc. 

� Zatrudnienie wynosi blisko 1600 pracowników. 

Najwięcej – 910 osób – pracuje w dywizjach 

skupionych w dziale Dóbr Użytkowych 

i Technicznego Wyposażenia Budynków. Dział 

Techniki Motoryzacyjnej zatrudnia 500 osób, 

a dział Techniki Przemysłowej 130 pracowników. 

W polskich działach wspierających sprzedaż 

zatrudnionych jest 60 osób. 

Do roku 2010 w Warszawie znajdzie zatrudnienie 

ponad 130 informatyków. Zostanie tu utworzone 

Centrum Kompetencyjne IT – jeden 

z trzech ośrodków odpowiedzialnych za rozwój 

i obsługę platformy SAP oraz wsparcie systemów 

CAD/CAM dla całego koncernu Bosch. 

� Nakłady na inwestycje w środki trwałe 

Grupy Bosch w Polsce wyniosły w minionym 

roku 21 milionów euro. W latach 2005 i 2006 

na cele te fi rma przeznaczyła 

30 milionów euro, zaś na rok 

2008 planowany jest wzrost 

wydatków na cele inwestycyjne 

do ponad 30 milionów 

euro. 

Ważną inwestycją jest budowa 

nowego zakładu, w którym 

od 2009 roku będą produkowane 

fi ltry cząstek stałych 

do pojazdów z silnikami Diesla. 

Udział Boscha w tym przedsięwzięciu 

wynosi 50 procent. 

Fabryka powstanie w Mirkowie 

koło Wrocławia, obok 

istniejącego już zakładu układów hamulcowych. 

Natomiast w Warszawie, już w tym miesiącu rozpocznie 

się budowa nowej siedziby spółki Robert 

Bosch. Prace budowlane potrwają do końca 2009 

roku. Budynek powstanie przy ul. Jutrzenki, gdzie 

znajdują się już siedziby spółek Buderus i Bosch- 

Rexroth. Na powierzchni około 9 tys. m2 będą się 

mieściły pomieszczenia biurowe i szkoleniowe. 

Wartość inwestycji wyniesie 13 milionów euro. 


ZAPROSILI NAS 

Krystyna Boczkowska, prezes zarządu spółki Robert 

Bosch, omawia wyniki Grupy w Polsce. 

Druga części konferencji już tradycyjnie należała 

do dziennikarzy. Z sali, w której znalazło się 

około 50 osób, padły dwa, moim zdaniem, istotne 

pytania: 

1. Jakie są dalsze perspektywy rozwoju Grupy 

w Polsce; chodzi o czas dłuższy niż najbliższy 

rok czy dwa lata? 

2. Jakie jeszcze inwestycje są planowane w naszym 

kraju? 

Na obydwa pytania odpowiadała Krystyna Boczkowska. 

Dowiedzieliśmy się od niej, że polska część 

światowej grupy Bosch jest całkowicie podporządkowana 

decyzjom centrali znajdującej się w Niemczech. 

W związku z tym plany perspektywiczne 

dotyczące naszego kraju nie są znane. Podobnie 

jest z inwestycjami. Decyzje zapadają w Niemczech. 

I, jak stwierdziła pani prezes, ze względu 

na niski poziom rozwoju infrastruktury – przede 

wszystkim dróg – wiele szans inwestycyjnych straciliśmy 

na korzyść np. Czech czy Węgier. 

Po konferencji dziennikarze zostali zaproszeni 

na poczęstunek oraz wystawę najnowszych 

patentów Boscha. Samych tylko elektronarzędzi 

wprowadza się na rynek około stu rocznie. W tej 

branży do bardzo dynamicznie rozwijających 

się segmentów należą elektronarzędzia akumulatorowe 

– na przykład w 1990 roku ich udział 

w segmencie wszystkich ręcznych elektronarzędzi 

wynosił 13 proc., a w roku 2007 już 36 

procent. 

Anna Błaszczyńska 

maj 2008 13 

Ok0805.indd 13 2008-05-07 16:11:55 

Zdjęcia: Bosch


REPORTAŻ 

ZAKŁAD, CO NA WODZIE STOI 

Na przedmieściach Wrocławia ma swoją siedzibę Spectus – polski oddział dużego, angielskiego 

holdingu, produkujący profi le PCW. Tuż przy wjeździe na teren zakładu widać dwa 

duże silosy, w których znajduje się tzw. dryblend – mieszanka, z której powstaje produkt 

końcowy. Żeby zobaczyć, jak się go wytwarza, trzeba wejść do zakładu. Moim przewodnikiem 

jest Jakub Wojnarowicz, dyrektor ds. produkcji. 

Specyfi ką zakładu jest to, że mieszanka jest w całości 

przygotowywana w macierzystej fi rmie na Wyspach 

Brytyjskich. Konieczne przy tym okazało się 

dostosowanie jej do warunków klimatycznych 

Polski, a także innych krajów Europy środkowej 

i południowej (Słowacja, Słowenia, Chorwacja, 

Grecja, Ukraina itp.), gdzie w ostatnim czasie 

sprzedaż wyrobów znacząco wzrasta. W tych 

regionach ekspozycja na promieniowanie słoneczne 

jest znacznie wyższa, więc profi le muszą 

mieć nieco inne parametry. Postanowiono 

wprowadzić do produkcji mieszankę pod nazwą 

Tropical, z której powstaje profi l odporny na promienie 

UV. Ta szczególna mieszanka dostarczana 

jest do Wrocławia w cysternach. Następnie napełnia 

się nią silosy, z których ciśnieniowo przetłaczana 

jest na linie produkcyjne. 

Co tkwi w profi lu? 

Większość fi rm ekstrudujących profi le używa 

bardzo podobnych składników, różniących się 

jedynie niewiele ich proporcjami. W mieszance 

Tropical jest nie tylko niewielka ilość kredy, ale też 

znacznie podwyższona ilość dwutlenku tytanu, 

najsilniejszego naturalnego „wybielacza”. Wszystkie 

komponenty produkowane są, oczywiście, 

w Anglii. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż kreda 

pochodząca z Anglii ma nieco inne wybarwienie 

niż ta ze złóż kontynentalnych. 

Spectus ma także swój własny stabilizator, opracowany 

wyłącznie dla niego. W tzw. onepackach 

W zakładzie działa 14 linii produkcyjnych. 

14 maj 2008 

znajdują się oprócz stabilizatora także środki smarne, 

pigmenty i dodatkowe składniki stabilizujące. 

Ostatnie 60 ton 

W Spectusie nadal jeszcze produkowane są profi le 

Plastmo – na prośbę rosyjskich klientów. Ponieważ 

nie ma już nawet oryginalnych składników, 

z pomocą pospieszyła polska fi rma, opracowując 

recepturę na bazie standardowego stabilizatora. 

Produkcja tych profi li nie jest jednak szczególnie 

opłacalna, ponieważ przy każdym zamówieniu 

konieczne jest przestawianie linii produkcyjnej, 

co daje znaczne odpady. Już po raz kolejny przychodzące 

z Rosji zamówienia mają być tymi ostatnimi. 

W przypadku takich zleceń w pełni okazuje 

się, jak wygodny jest układ linii produkcyjnych, 

zaprojektowany przez fi rmę niemiecką jeszcze dla 

Roplasto. Przestawienie bowiem linii jest technicznie 

dość proste. Komponenty są dostarczane 

w jednotonowych bigbagach, które podłącza się 

„bezpośrednio” do linii, omijając silosy. 

Pojedyncze i podwójne 

W zakładzie jest 14 linii, w tym jedna podwójna. 

W skład każdej wchodzą: ekstruder z zasypem, 

stół kalibracyjny, odciąg gąsienicowy, piła oraz 

stół uchylny. Linię podwójną wyprodukowała 

fi rma Greiner dla Spectus UK i zainstalowano 

ją w lutym tego roku. 

– Ta linia została zaprojektowana w 2006 roku 

i oba strumienie są całkowicie niezależne – mówi 

Przy wjeździe witają dwa silosy z mieszanką. 

Jakub Wojnarowicz. – Tylko głowica jest wspólna 

i duży ekstruder. Każdy stół kalibracyjny ma niezależny 

system zasilania w wodę, pompy próżniowe, 

odciąg gąsienicowy jest również podwójny, 

niezależny. 

Poprzednia linia dwustrumieniowa miała inne 

rozwiązania technologiczne. Stół kalibracyjny, odciąg 

gąsienicowy i pompy były wspólne dla obu 

strumieni, nie było więc możliwości oddzielnego 

regulowania parametrów pracy. Obecnie na jednym 

strumieniu można produkować np. profi le 

na ramę, na drugim zaś dla skrzydła, byleby tylko 

różnica w ich masie nie była zbyt duża. Prędkość 

przesuwu linii nie jest duża, ponieważ mniejsze 

jest wtedy zużycie bardzo drogich narzędzi. Większość 

fi rm dlatego właśnie przechodzi na linie 

dwustrumieniowe, by uzyskać taką samą wydajność 

przy mniejszej prędkości. 

Prędkość przesuwu linii podwójnej wynosi 

tu 1,8–2,2 m/min., czyli efektywnie 3,6–4,4 m/min. 

Na innych liniach główne profi le produkowane 

są przy prędkości od 1,9 do 3 m/min., a listwy 

– 4,5–5 m/min. 

Oprócz linii produkcyjnych jest też w zakładzie 

warsztat, którego wyposażanie rozpoczęło się 

już za czasów Roplasto, a obecnie jest kontynuowane 

przy znacznym wsparciu fi nansowym 

ze strony Spectus UK. Ostatnio kupiono wysokiej 

klasy precyzyjną frezarkę. Są też na wyposażeniu 

specjalne spawarki do stali nierdzewnej i precyzyjne 

szlifi erki do płaszczyzn. Dwie sprężarki powietrza 

używane są naprzemiennie, bo ich wydajność 

jest tak duża, że do procesu produkcyjnego wystarczy 

tylko jedno urządzenie. To drugie spełnia 

zawsze rolę awaryjną. 

Ulubione Webery 

Podwójną linię uzupełnia duża wytłaczarka 

Krauss Maffei. Oprócz tego w zakładzie funkcjonują 

także inne maszyny, m.in. 6 kompletnych 

linii Battenfelda, cztery linie składające się 

z wytłaczarek Weber oraz stołów kalibracyjnych 

i odciągów, trzy linie do listew przyszybowych 

i mniejszych profi li, a w śród nich dwie, z nowymi 

Ok0805.indd 14 2008-05-07 16:11:57 

Zdjęcia: autorka

wytłaczarkami o stożkowej geometrii 

ślimaków, fi rmy Battenfeld i jedna 

z małym „weberem”. 

– Naszymi ulubionymi maszynami 

są „webery” – mówi dyrektor Wojnarowicz. 

– Nie są wprawdzie najnowsze, 

ale mają niedużo elektroniki, 

są wytrzymałe i niezawodne. 

We Wrocławiu produkowane są dwa 

systemy profi li. W systemie TK 71 

uszczelka jest wciągana w rowek 

uszczelkowy, zaś w przekazanym w całości 

do produkcji w Polsce angielskim 

systemie TK 60 – koekstrudowana; przy 

czym trzeba zaznaczyć, że uszczelki 

do listew przyszybowych są wyłącznie 

koekstrudowane. Jakub Wojnarowicz 

uważa ten pierwszy sposób „uzbrojenia” 

profi lu za korzystniejszy. Gdyby bowiem coś się 

stało z oknem, uszczelkę można po prostu wyciągnąć. 

Natomiast w przypadku uszczelki koekstrudowanej 

jej usunięcie z profi lu może być kłopotliwe. 

Gwarancja niezależności 

Najważniejszym czynnikiem decydującym o jakości 

profi li, oprócz mieszanki, jest woda. Fabryka 

była zaprojektowana w 1995 roku z myślą o rozbudowie, 

są więc dwa podziemne baseny, wyło- 

RYNEK GLOBALNY 

Rozmowa z Brianem Kennedym, właścicielem angielskiej grupy kapitałowej 

Latium Plastics Holding, w skład której wchodzi fi rma Spectus. 

Jest pan właścicielem holdingu mającego 

swoje oddziały w wielu krajach. Odwiedzając 

je, ma pan możliwość poznania lokalnych 

potrzeb. A jaka jest specyfi ka angielskiego 

rynku profi li PCW? 

Wszystkie rynki są podobne do siebie; w każdym 

razie rynki europejskie. Mogą się różnić oczekiwaniami 

klientów, dotyczącymi estetyki produktu; 

może też być lepiej akceptowane konkretne rozwiązanie 

techniczne. Natomiast można śmiało 

stwierdzić, że mechanizmy rozwoju poszczególnych 

rynków, w tym także angielskiego, oraz rozwój 

poszczególnych fi rm produkujących profi le, 

są bardzo do siebie zbliżone. To są historie, które 

się powtarzają. 

Powiedziałbym, że Europa ma jedno podejście 

do produkcji i sprzedaży okien, czego nie można 

powiedzieć o rynku amerykańskim. 

Wynika to przede wszystkim z tego, że tam z założenia 

budownictwo nie ma być tak trwałe, jak 

w Europie. Nie oferuje się więc produktu, który 

ma wystarczyć na dziesięciolecia – ma być dobry 

na teraz. Tam okna mają cieniutkie profi le, są planowane 

do wymiany nawet po czterech, pięciu 

latach. Inne są więc także mechanizmy serwisu. 

W Europie zaś większość fi rm ceni sobie solidność 

i stara się, by była ona przez lata widoczna. 

Profi le przygotowane do transportu. 

żone kafelkami, o wymiarach 4 x 4 m i głębokości 

2 m, co czyni 32 m 3 dla każdego basenu. Oprócz 

tego 5 m3 jest zgromadzone w zbiorniku buforowym. 

Łącznie więc zapas wody wynosi ok. 70 m 3 , 

co w przypadku awarii wodociągu może wystarczyć 

nawet na trzy dni produkcji. Woda musi być 

zmiękczana do 7 stopni dH, żeby się nie odkładał 

kamień. Ma to szczególne znaczenie dla wieży 

chłodniczej, gdyż odparowuje z niej do atmosfery 

5-6 tys. litrów na dobę. 

Czy ta globalizacja rynku zawitała także, 

pana zdaniem, do Polski? 

Uważam, że to jest tylko – nazwijmy to – przesunięcie 

w czasie. Pewne zdarzenia, dotyczące 

rynku profi li, które miały miejsce w Europie, 

w Polsce właśnie się dzieją lub nastąpią lada 

moment. 

Ja zresztą nigdy nie wchodzę w szczegóły, jeśli 

chodzi o sprawy techniczne czy specyfi kę danego 

rynku. Polegam przede wszystkim na ekspertach, 

którzy go znają i w najwyższym stopniu wykorzystują 

jego możliwości. Całkowicie polegam 

na nich – to jest moją dewizą. Nie wgłębiam się 

sam w różnice między rynkami, ponieważ sku- 

Zdjęcie: Spectus 


REPORTAŻ 

Od pół roku działa nowoczesny fi ltr, 

który zastąpił dwa fi ltry bocznikowe. 

Bardzo ważna jest bowiem jakość 

wody. Problem pojawiał się głównie 

w lecie, gdy zaczynała zakwitać glonami. 

Stosowanie dużych ilości chloru zagrażało 

korozją, m.in. wirnikom pomp 

oraz wymiennikom ciepła. Są one bowiem 

wykonane ze zwykłej stali. Obecnie 

więc stosuje się delikatne środki, 

takie jak do basenów kąpielowych. 

Plany na przyszłość 

Już niedługo ofi cjalnym właścicielem 

fi rmy Spectus Polska stanie się Latium 

Plastics Holding. Jego właściciel 

podkreśla zaangażowanie fi rmy 

w rozwój biznesu w Europie Środkowej 

i Wschodniej. Po zakupie przedsiębiorstwa 

od syndyka planowany jest dalszy rozwój fi rmy 

i marki Spectus na rynku europejskim; rozbudowa 

i modernizacja systemu chłodzenia pozwolą 

na zwiększenie produkcji. W planach jest dalsze 

powiększanie udziałów w rynku polskim i rynkach 

europejskich. Powstanie też profesjonalne centrum 

logistyczno-produkcyjne na Europę Środkową, 

Wschodnią i Południową. 

Hanna Czerska 

piam się na tym, żeby mieć odpowiednich ludzi. 

Oprócz dogłębnej znajomości rynku są oni też 

odpowiedzialni za realizację lokalnych planów 

fi rmy. 

Czy strategia marketingowa jest taka sama 

dla całego holdingu? 

Strategia marketingowa jest adaptowana do potrzeb 

danego rynku. Jest lokalna. Nie jest opracowana 

na poziomie moim – właściciela fi rmy. Każda 

grupa, jak np. Spectus Polska, opracowuje własną 

strategię marketingową. Ale ponieważ polski oddział 

działa także w innych krajach, musi z kolei 

tę strategię dostosowywać do tamtych potrzeb 

i oczekiwań. 

Często, chcąc opisać powstanie i rozwój Latium 

Plastics Holding, przedstawiam to tak: na początku 

ulepiłem śnieżkę – to była moja pierwsza 

fi rma – potem toczyłem ją po śniegu, a ona się 

powiększała. Tak powstał holding, który nadal 

się rozrasta o kolejne fi rmy. I ta metafora może 

być zastosowana także do zobrazowania mojego 

stosunku do rynku polskiego. Jak ta śnieżynka 

nakręcamy marketing. Koncentrujemy się w dużej 

mierze na bezpośrednim dotarciu do dilerów, ponieważ 

to właśnie za ich pośrednictwem poznaje 

markę Spectus bezpośredni klient. Na Węgrzech 

np. marka jest dobrze znana, dlatego pewne działania 

są inne. W każdym kraju działania marketingowe 

mogą być skierowane w inną stronę, Polska 

np. potrzebuje większego nacisku na rozpoznawalność 

marki. 

Dziękuję za rozmowę 

Hanna Czerska 

maj 2008 15 

Ok0805.indd 15 2008-05-07 16:11:59


RANKING 

NAJWIĘKSI DOSTAWCY 

Firma miasto prezes fi rmy/dyrektor liczba pracowników 

16 maj 2008 

sprzedaż 

2006 

sprzedaż 

2007 

dynamika 

07/06 

branża adres www 

1 REHAU Baranowo Roman Łukasiński 424 480 344 522 488 8,8 profi le PCW www.rehau.pl 

2 ALUPROF Bielsko-Biała Marcin Puchała 566 329 763 406 977 23,4 profi le AL. www.metalplast.pl 

3 STOMIL SANOK Sanok Marek Łęcki 2158 383 322 406 548 6,1 uszczelki www.stomilsanok.com.pl 

4 PRESS-GLAS Poczesna Arkadiusz Muś 1200 327 109 401 000 22,6 szkło www.press-glas.com.pl 

5 WINKHAUS Polska Rydzyna Kazimierz Jaworski 865 341 018 DZ DZ okucia www.winkhaus.pl 

6 ALUPLAST Poznań Christian Voicu 246 374 649 396 310 5,8 profi le PCW www.aluplast.com.pl 

7 ŚNIEŻKA Brzeźnica Piotr Mikrut 870 320 700 367 400 14,6 farby www.sniezka.pl 

8 KOELNER Wrocław Radosław Koelner 1300 244 317 306 679 25,5 mocowania www.koelner.pl 

9 ROTO FRANK Okucia Budowlane Warszawa Barbara Ahlers 93 282 253 286 478 1,5 okucia www.roto.pl 

10 VEKA Skierniewice Jerzy Kołodziej 200 252 463 280 000 10,9 profi le PCW www.veka.pl 

11 PILKINGTON IGP* Warszawa Ireneusz Skwarek BD 198 278 267 914 35,1 szkło www.pilkington.pl 

12 GLASPOL Jaroszowiec Wojciech Ratajczyk BD 200 870 260 000 29,4 szkło www.glaspol.com 

13 KPPD Szczecinek Szczecinek Longin Graczkowski 1307 215 403 247 640 15,0 drewno www.kppd.pl 

14 VBH Polska Warszawa Andrzej Wyszogrodzki 200 214 106 233 400 9,0 okucia www.vbh.pl 

15 DLH POLAND Ostrów Wlkp. Jerzy Karpiński 175 186 385 198 000 6,2 drewno www.dlh.pl 

16 DECEUNNICK Jasin Przemysław 

Ździebkowski 

183 185 000 192 000 3,8 profi le PCW www.deceuninck.pl 

17 PROFINE Polska Wrocław Dariusz Śmiłowski 71 149 066 186 189 24,9 profi le PCW www.profi ne.pl 

18 Grupa AGC Polska Warszawa Sylwia Jarosińska 430 140 000 170 000 21,4 szkło www.yourglass.pl 

19 SELENA Świdnica Andrzej Ulfi g 163 131 714 155 927 18,4 piany i silikony www.selena.pl 

20 EFFECTOR Włoszczowa Leszek Ciesek 400 84 327 DZ DZ szkło www.effector.com.pl 

21 SOUDAL Czosnków Andrzej Kaczor 105 115 043 134 323 16,8 piany i silikony www.soudal.pl 

22 SIEGENIA-AUBI Kluczbork Andrzej Serotiuk 244 97 221 130 000 33,7 okucia www.siegenia-aubi.pl 

23 BRÜGMANN Polska Włocławek Radosław Cierpial 187 103 973 120 953 16,3 profi le PCW www.bruegmann.pl 

24 REYNAERS Polska Piaseczno Maciej Przybylski 70 97 553 120 000 23,0 profi le AL www.reynaers.com 

25 MACO Gliwice Jürgen Pratschke 25 90 000 120 000 33,3 okucia www.maco.pl 

26 PPD POLTAREX Lębork Marek Kubiak 534 84 671 113 754 34,3 drewno www.poltarex.pl 

27 GEALAN Polska Rzgów Janusz Tyczyński 120 101 042 106 060 5,0 profi le PCW www.gealan.pl 

28 DEN BRAVEN EAST Przeźmierowo Wojciech Majchrzycki 55 93 104 114 185 22,6 uszczelnienia www.denbraven.pl 

29 GLOB-PROFIL Bydgoszcz Teodor Wlekliński 116 85 741 100 000 16,6 wzmocnienia www.glob-profi l.pl 

30 G-U Polska Poznań Norbert Sindlinger 60 79 572 100 000 25,7 okucia www.gupolska.pl 

31 STOMIL Dywizja Budowlana Sanok Marek Łęcki 560 90 872 91 363 0,5 uszczelnienia www.stomilsanok.com.pl 

32 MFO Sochaczew Tomasz Mirski 92 81 852 91 000 11,2 wzmocnienia www.mfo.pl 

33 FAM Technika Odlewnicza Chełmno Piotr Janczewski 590 71 465 87 364 22,2 okucia www.fam.com.pl 

34 SCHÜCO INTERNATIONAL Polska Warszawa Michał Dudziak 45 75 000 88 000 17,3 profi le PCW i AL www.schueco.pl 

35 ROYAL EUROPA Polkowice Dln. Bogusław Fusiek 215 73 204 85 000 16,1 profi le PCW www.royaleuropa.com 

36 YAWAL Herby Piotr Knapiński 212 62 766 78 902 25,7 profi le AL www.yawal.com 

37 SKLEJKA-EKO Ostrów Wlkp. Ryszard Węgrzynowski 407 63 698 77 715 22,0 drewno www.sklejkaeko.pl 

38 PONZIO Słupno Janusz Bobrowski 150 59 494 75 732 27,3 profi le AL www.ponzio.pl 

39 JOWAT Polska Tarnowo Podgórne 

Zdzisław Bernaczyk BD 63 180 70 451 11,5 kleje www.jowat.com.pl 

40 METALPLAST KARO Bielsko-Biała Krzysztof Zięba 381 54 823 69 429 26,6 okucia www.metalplast-karo.pl 

41 DYRUP Łódź Ireneusz Struk 64 58 766 67 470 14,8 farby www.dyrup.pl 

42 ALIPLAST Lublin Jan Kidaj 83 45 929 66 115 44,0 profi le AL www.aliplast.pl 

43 SELT SUN PROTECTION Opole Tadeusz Seltzer 126 57 339 62 251 8,6 rolety zewnętrz- www.selt.com.pl 

SYSTEMS 

ne 

44 THERMOPLAST Libiąż Magdalena Nowak, 

Thomas Fasching 

228 54 678 60 000 9,7 profi le PCW www.thermoplast.com.pl 

45 AGC Warszawa Warszawa Leszek Zawadzki 105 46 899 58 965 25,7 szkło www.yourglass.pl 

46 DECCO Warszawa Wojciech Janik BD 23 000 57 000 147,8 profi le PCW www.decco.pl 

47 GEZE Polska Warszawa Marek Warzybok 30 38 949 55 629 42,8 okucia www.geze.pl 

48 EJOT Polska Ciasna Andrzej Bibik 164 49 551 DZ DZ mocowania www.ejot.pl 

49 WAPIENICA FPiN Bielsko-Biała Jerzy Miciek 350 35 417 50 200 41,7 narzędzia www.wapienica.com.pl 

50 HOMAG Polska Środa Wlkp. Marek Kleindienst 25 43 750 50 000 14,3 maszyny www.homag.com 

* – dane za okres bilansowy 1.04.06–31.03.07; DZ – dane zastrzezone do wiadomości redakcji; BD – brak danych; 00 – liczby szacowane przez CAB 

Ok0805.indd 16 2008-05-07 16:12:01

�� 

� �� 

� �� 

�� 

� �� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

� �� 

�� 

� � �� 

� �� 

� � �� 

� 

� �� 

�� 

�� 

� �� 

�� 

� �� 

� �� 

� �� 

� �� 

�� 

� �� 

�� 

� �� 

� �� 

�� 

�� 

� � �� 

� �� 

�� 

�� 

�� 

Ok0805.indd 17 2008-05-07 16:12:03


RANKING 

Firma miasto prezes fi rmy/dyrektor liczba pracowników 

18 maj 2008 

sprzedaż 

2006 

sprzedaż 

2007 

dynamika 

07/06 

branża adres www 

JAROMA Jarocin Jakub Data 240 25 725 40 000 55,5 maszyny www.jaroma.com.pl 

AGC Opatów Opatów Sławomir Sobczyk 129 37 387 39 946 6,8 szkło www.yourglass.pl 

TEKNOS Warszawa Soile Haavisto 20 32 900 37 000 12,5 chemia www.teknos.pl 

DREWEXIM Koszalin Andrzej Kozłowski 270 31 305 36 120 15,4 drewno www.drewexim.com.pl 

POMERANIAN TIMBER Szczecin Andrzej Raciborski 86 30 000 32 000 6,7 drewno www.pomeraniantimber.com.pl 

AERECO Warszawa Rafał Finster 43 21 700 31 000 42,9 inne www.aereco.com.pl 

URBAN Żary Janusz Bubień 22 28 276 30 638 8,4 maszyny www.u-r-b-a-n.pl 

AiB Knurów 

Ryszard Szpura, Maciej 

Ślączka, Piotr Dytko 

118 25 869 30 089 16,3 uszczelki www.aibsc.com.pl 

METALPLAST Cz-wa Częstochowa Jakub Gawecki 198 24 500 28 600 16,7 okucia www.metalplast-czestochowa.pl 

DREWNOSTYL Istebna Adam Matuszny 12 20 225 28 595 41,4 drewno www.drewno-styl.pl 

ESCO Warszawa Bogdan Figat 8 25 100 27 860 11,0 okucia www.esco.com.pl 

ASSA ABLOY Łomianki Łukasz Nowiński 38 19 980 24 450 22,4 okucia www.assaabloy.pl 

AKZO NOBEL INDU- 

STRIAL COATINGS 

Kostrzyn Wlkp. Dariusz Stefańczyk 23 18 773 21 735 15,8 chemia www.akzonobel.poznan.pl 

FKS Bronikowo Ryszard Kozak 93 17 386 19 882 14,4 okucia www.fks.home.pl 

VITROSZLIF Częstochowa Eugeniusz Ziętal 72 13 409 16 648 24,2 szkło www.vitroszlif.com.pl 

INTERDEVENTER Sosnowiec Marek Węgliński 26 12 512 14 529 16,1 uszczelki 

ITB Choroszcz Jarosław Sokołowski 27 9 839 12 292 24,9 inne www.itbimex.com.pl 

LOCKPOL Łódź Jarosław Gładki 43 8 950 12 100 35,2 okucia www.lockpol.pl 

SELVE Kraków Andrzej Gryniewicz 36 7 431 9 299 25,1 okucia www.selve.pl 

REMOR Recz Jan Piwowar 98 7 800 8 800 12,8 maszyny www.remor.pl 

SPRINGS-POL Warszawa Czesław Tomczak 18 5 800 6 700 15,5 inne www.springspol.pl 

SOMMER Warszawa Gerd Schaaf 4 2 400 3 200 33,3 inne www.sommer-polska.com.pl 

VEYNA Toruń Michał Weyna 10 960 1 312 36,7 inne www.veyna.pl 

Witamy u wiodącego na świecie oferenta 

drzwi automatycznych. Na całym świecie 

TORMAX jest kojarzony z bezpieczeństwem 

i niezawodnością. Odkryjcie 

Państwo fascynujący świat produktów 

TORMAX,które są wszędzie tam gdzie 

poruszają się ludzie. 

Drzwi antywłamaniowe fi rmy TORMAX 

to idealne rozwiązanie dla budynków oraz 

instytucji o wysokim ryzyku włamania 

i dewastacji, takich jak: banki, zakłady jubilerskie, 

stacje benzynowe, urzędy pocztowe, 

gmachy użyteczności publicznej. 

MOŻE ZA ROK... 

Przełom kwietnia i maja tradycyjnie już przyniósł listy zawierające zestawienia 

500 największych polskich przedsiębiorstw, opublikowane na łamach 

Rzeczpospolitej i Polityki. Tym razem na żadnej z nich nie znalazło 

się miejsce dla któregokolwiek z producentów okien, drzwi lub bram. Bo 

też w tym roku, aby znaleźć się w elitarnym gronie, należało wykazać 

się sprzedażą netto powyżej 440 mln zł (Rzeczpospolita) lub 330 mln zł 

(Polityka). 

W zamian odnaleźliśmy kilka fi rm – dostawców dla naszej branży: 

SigmaKalon Deco (383 mln zł), Aluplast (396 mln zł), Press-Glas 

(401mln), Stomil Sanok (420 mln), Grupa Śnieżka (477 mln), Grupa 

Selena (515 mln), Rehau (522 mln), Grupa Koelner (560 mln), HMB 

Budmat (860 mln), Grupa Fakro (922 mln), NSG/Pilkington (1289 

mln), Grupa Kęty (1313 mln), Grupa Anwil (2855 mln) oraz Grupa 

Saint-Gobain (3900 mln zł). I warto chyba czytając te listy zwrócić uwagę, 

że im wyżej w rankingu, tym bardziej zaawansowana struktura organizacyjna 

fi rmy; pojedyncze zakłady nie mają tutaj większych szans – liczą 

się wyłącznie korporacje, grupy kapitałowe i holdingi. A jeśli pojedyncze 

przedsiębiorstwa, to takie, które dysponują wieloma placówkami, zakładami 

czy rozbudowaną strukturą handlową. To one zaczęły dominować 

w naszej gospodarce i zaczną też zapewne dominować w naszej branży. 

Z zainteresowaniem czekać będziemy na przyszłoroczną edycję list 500 

z wynikami za rok 2008. Bo może właśnie już za rok do tego elitarnego 

grona dołączą takie grupy, jak Velux, Porta KMI, Mercor, Wiśniowski, 

a może nawet Dobroplast? Jeśli tak się stanie, będzie to tylko potwierdzenie, 

że nasza branża rozwija się tempie większym niż pozostałe 

gałęzie polskiej gospodarki. I oby tak rzeczywiście było... (stol) 

Ok0805.indd 18 2008-05-07 16:12:03

Ok0805.indd 19 2008-05-07 16:12:05


RANKING DOSTAWCÓW 

NIEUZASADNIONY PESYMIZM 

W tegorocznych wydaniach „Forum” udało nam się już omówić wyniki kilku najważniejszych 

dostawców materiałów do produkcji okien i, ogólnie mówiąc, wyłania się z tego obraz pozytywnych 

zmian w roku 2007. Analiza kilkudziesięciu ankiet uzyskanych przez Centrum 

Analiz Branżowych od fi rm-dostawców ocenę taką dla całego rynku okienno-drzwiowego 

mogła tylko potwierdzić. 

Co prawda większość dostawców nie mogła pochwalić 

się tak dużym wzrostem sprzedaży, jak 

ankietowani producenci stolarki (przypomnijmy, 

że dynamika tego wzrostu wyniosła prawie 30 

proc.), bo przeciętnie w tym segmencie wyniósł 

on w 2007 roku 18 procent. Były jednak grupy, 

dla których ubiegły rok był mimo to wyjątkowo 

udany. Zaliczyć do nich można systemodawców 

aluminiowych (wzrost wartościowy o 25 proc.), 

dostawców szkła (wzrost o 26 proc.) oraz dostawców 

maszyn, którzy odnotowali sprzedaż 

o 1/3 większą niż rok wcześniej. Wyraźnie poniżej 

średniej, bo zaledwie z 5-procentowym wzrostem, 

zakończyli rok ubiegły dostawcy uszczelek. 

Ale też znaleźli się oni w grupie fi rm, która 

w najmniejszym stopniu powiększała stan zasobów 

pracowniczych. Wzrost zatrudnienia w tej 

grupie wyniósł, podobnie jak w branży drzewnej, 

6 proc.; mniej od nich zatrudniali jedynie dostawcy 

farb, pian i silikonów (wzrost zatrudnienia o 1 

proc.). Dysproporcja w zwiększaniu zatrudnienia 

jest wyraźna, bo w ostatnim roku średnio wśród 

fi rm-dostawców wzrosło ono o 16 proc., a wśród 

dostawców profi li, i to zarówno tworzywowych, 

jak i aluminiowych, stan zatrudnienia powiększył 

się nawet o 28 proc. O ile jednak większość dostawców 

na bieżący sezon planuje już tylko kilkuprocentowy 

wzrost liczby pracowników, o tyle 

dostawcy profi li aluminiowych (licząc zapewne 

na dalszy dynamiczny wzrost liczby zamówień), 

chcą zwiększyć zatrudnienie w roku 2008 o kolejne 

20 procent. Takiego optymizmu nie wykazuje 

żaden inny segment dostawców, a i producenci, 

jak pamiętamy, planowali na ten sezon średni 

wzrost zatrudnienia o 5–6 procent. 

Przeciętna fi rma w roku 2007 

Producent Dostawca 

średnia sprzedaż (w tys. zł) 54 500 89 000 

średnie zatrudnienie (etat) 240 170 

wydajność na 1 zatr. (w tys. zł) 227,08 523,53 

wzrost obrotów 07/06 (%) 29,1 18 

wzrost obrotów 08/07 (%) 24,3 13,3 

rentowność netto (%) 5,9 7,2 

wzrost zatr. 07/06 (%) 17 16,3 

wzrost zatr. 08/07 (%) 6 5,8 

udział eksportu (%) 25 23,8 

Trzeba też jednak powiedzieć, że wydajność pracy 

w segmencie dostawców jest dwukrotnie wyższa 

niż wśród producentów stolarki. Tam wskaźnik 

sprzedaży na jednego pracownika przekraczał 

zaledwie 200 tys. złotych, tutaj przekracza 500 tysięcy. 

To dlatego właśnie średnia spośród ankietowanych 

przez nas fi rm-dostawców osiąga przy za- 

20 maj 2008 

trudnieniu 170 osób sprzedaż roczną w wysokości 

prawie 90 mln zł, podczas gdy przeciętny producent 

do uzyskania takiej sprzedaży musiałby zaangażować 

prawie 400 osób. W oczywisty sposób 

przekłada się to na uzyskiwaną rentowność obrotu. 

Podczas gdy w roku 2007 producentom udało 

się uzyskać średnią rentowność netto w wysokości 

5,9 proc., to w grupie fi rm-dostawców wskaźnik 

ten był znacznie wyższy i osiągnął 7,2 procent. 

I nawet sprzedaż eksportowa nie wprowadza 

tu żadnego zaburzenia, ponieważ w obydwu 

segmentach, zarówno producentów, jak i dostawców, 

jej udział jest podobny, zbliżony do poziomu 

1/4 wielkości całego obrotu handlowego. 

Gdyby chcieć wyciągać z powyższych danych jakieś 

wnioski, to w pierwszym rzędzie można zaryzykować 

tezę, że dostawcy znacznie lepiej gospodarują 

posiadanym potencjałem, osiągają lepsze 

wyniki ekonomiczne i wyższą efektywność pracy. 

Być może powodem tego stanu rzeczy jest mniejsza 

ich skłonność w ubiegłym roku do ulegania 

naciskom cenowym. 

Na rok bieżący dostawcy, podobnie jak wcześniej 

producenci, zakładają dalszy wzrost sprzedaży 

i zatrudnienia. O ile zatrudnienie ma wzrosnąć podobnie 

w obydwu segmentach, o tyle już wzrost 

wartości sprzedaży zakładany jest przez dostawców 

znacznie ostrożniej. Podczas gdy producenci 

liczą na 24-procentowy wzrost w 2008 roku, 

to dostawcy ostrożniej zakładają o połowę mniejszy. 

W ocenie więc potencjału sprzedażowego 

tego roku są bardziej pesymistyczni niż producenci, 

a dostawcy zespoleń szybowych najbardziej 

spośród wszystkich – zakładają bowiem 

wzrost wartości sprzedaży o 7 procent, 

co może być wartością wyrównującą jedynie 

poziom zmian kursowych. I jest to chyba 

przejaw zbyt dużego pesymizmu tej 

grupy dostawców, albo też przewidywanie 

znacznego spadku średnich cen uzyskiwanych 

na zespoleniach szybowych. 

Najbardziej optymistycznie wśród dostawców 

na możliwości sprzedażowe roku 2008 

patrzą dostawcy profi li PCW. Zakładają oni 

prawie 20-procentowy wzrost wartości 

sprzedaży, a wobec spodziewanego umacniania 

się złotówki, może się to odbyć chyba jedynie 

poprzez ilość oraz większy udział w sprzedaży 

profi li szerokich, oklejanych, o wyższych parametrach 

użytkowych, a więc i droższych. 

Patrząc na rok ubiegły przez pryzmat wyników dostawców 

materiałów do produkcji okien i drzwi, 

07 

06 

05 

04 

03 

07 

06 

05 

04 

03 

07 

06 

05 

04 

03 

Liczba wydanych pozwoleń na budowę 

(w tys.) 

160,5 

115,8 

105,8 

92,6 

236,7 

Liczba rozpoczętych budów (w tys.) 

102 

97,2 

82,4 

138 

181,1 

Wartość produkcji bud.-mont. (w mld zł) 

27,1 

22,3 

19,9 

20,5 

35 

trzeba potwierdzić, że był to rok udany dla branży 

okienno-drzwiowej. Trzeba potwierdzić również, 

że był to kolejny rok poprawy wskaźników ekonomicznych 

fi rm-dostawców materiałów. Ale też 

chyba dobre wyniki zaskoczyły nieco te fi rmy, 

a ich menadżerowie nie bardzo wierzą w stabilność 

wzrostu rynkowego. To jest, być może, 

prawdziwy powód ich pesymizmu w planowaniu 

obecnego poziomu sprzedaży i zatrudnienia. 

Bo jest to planowanie z pewnością zbyt zachowawcze 

wobec 50-procentowego wzrostu liczby 

pozwoleń wydanych na budowy domów, wobec 

50-procentowego wzrostu liczby rozpoczętych 

budów i rosnącej akcji kredytowej banków, wobec 

napływających funduszy zagranicznych. Zwłaszcza 

że już po I kwartale tego roku stwierdzić 

można duży, bo aż 20-procentowy wzrost liczby 

sprzedanych pakietów szybowych. W świetle takich 

faktów 13-procentowy wzrost wartości rynku 

stolarki w naszym kraju trzeba uznać za absolutne 

minimum planowania na ten rok, ale też rzeczywiście 

trudno spodziewać się powtórzenia ubiegłorocznych 

wyników produkcji. W naszym przekonaniu, 

po analizie wyników i planów zarówno 

producentów okien i drzwi, jak i ich dostawców, 

najbardziej trafnymi prognozami rozwoju tego 

rynku będą te, które założą wzrost wartościowy 

na poziomie 20–22 procent. I zapewne ci, którzy 

przekroczą ten próg, zyskają w rynkowych udziałach, 

a ci, którym nie uda się go osiągnąć – zapewne 

stracą. Ale i to jest nieuchronne, bo takie 

są reguły tej gry, w której co roku warto jednak 

być nad kreską. 

Jan Stolczyk 

Ok0805.indd 20 2008-05-07 16:12:06

MĄDRE INWESTOWANIE 

Do tej pory przepływy pieniężne w poszczególnych sektorach naszej 

branży były omawiane w sposób bardzo okrojony, przy okazji 

analiz. Wynikało z nich jedynie, czy fi rma inwestuje, czy jest rentowna, 

skąd pozyskuje środki na fi nansowanie swej działalności: 

ze źródeł własnych, czy obcych. Nie wnikaliśmy w rodzaj prowadzonych 

działań i wielkość inwestycji. Tym razem jednak, z uwagi 

na wielość analizowanych przedsiębiorstw, postanowiliśmy nieco 

rozszerzyć dotychczasowe rozważania na temat wyników w poszczególnych 

obszarach działalności. 

Sięgnęliśmy do zebranych w latach poprzednich informacji na temat spółek 

zajmujących się stolarką PCW oraz do opublikowanych przez nie sprawozdań 

fi nansowych. Pomocne były także przeprowadzone i opublikowane 

w marcowym wydaniu Forum ankiety. Bazą dla naszych rozważań są wyniki 

fi rm z roku 2006, poszerzone o rok 2007. Wyniki te znaleźć można przy 

analizie sektora stolarki PCW (FB 04/08). 

Przyjrzyjmy się zatem tabeli 1. Obrazuje ona znaki (plus/minus), jakie charakteryzują 

przepływy pieniężne wybranych producentów stolarki PCW na koniec 

roku 2006. Strumienie te odzwierciedlają w sposób ogólny działania 

fi rm w każdym z trzech obszarów działalności – operacyjnym, inwestycyjnym 

i fi nansowym, skupiając się na ich efekcie końcowym. 

Najczęściej w tabeli powtarza się układ „+ - -”. Świadczy on o bardzo dużych 

zyskach ze sprzedaży, które nie tylko starczają na pokrycie bieżących potrzeb, 

lecz także na prowadzenie działań inwestycyjnych oraz spłatę zobowiązań 

fi nansowych. Jest to typowa sytuacja dużych, rozwiniętych przedsiębiorstw, 

przodujących w branży. Być może osiągany zysk z działalności operacyjnej, 

a dokładniej – ze sprzedaży, jest rezultatem przeznaczenia zaciągniętego w latach 

poprzednich kredytu (budowa hali, poszerzenie parku maszynowego itp.). 

Inwestycja była na tyle udana, że osiągany dzięki niej zysk wystarczył na spłatę 

wszelkich zobowiązań oraz dalszą ekspansję. Zebrane przez nas informacje 

potwierdzają wyciągnięte z analizy wnioski – omawiany układ cechuje duże fi rmy, 

które w 2006 roku prowadziły czasem kilka inwestycji naraz, mając na celu 

wzrost sprzedaży i zwiększenie zysków. Niektóre z nich przygotowywały się 

do planowanych ekspansji w roku 2007, gromadząc niezbędne fi nanse. 

Budvar planował wejść na Giełdę Papierów Wartościowych, co zresztą zakończyło 

się niemałym sukcesem. Pozyskane z pierwszej emisji akcji środki 

pieniężne spółka przeznaczyła na zwiększenie swych mocy produkcyjnych, 

gdyż posiadane dotychczas w chwili wejścia na giełdę wykorzystywane były 

w 100 procentach. W Zduńskiej Woli powstała nowa hala produkcyjna, będąca 

praktycznie kopią poprzedniego zakładu. Hala produkcyjno-magazynowa 

o wartości 13 mln zł oraz linie produkcyjne, szacowane na 11 mln zł, 

to jednakże nie koniec działań inwestycyjnych w roku 2007 (początek niektórych 

sięga bowiem roku 2006). Środki były potrzebne również na przeszkolenie 

120 pracowników zatrudnionych w nowym zakładzie. Część wydanych 

w celach inwestycyjnych pieniędzy fi rma odzyskała ze środków unijnych. 

Jest to kwota równa mniej więcej połowie wartości wymienionych działań. 

Oknoplast-Kraków wybudował nową halę; inwestycję rozpoczęto w październiku 

roku 2006 w Ochmanowie. Powstały obiekt liczy 5 tys. m 2 , a wyposażony 

jest w cztery nowe linie produkcyjne. Spółka zwiększyła swe moce 

produkcyjne (do 650 jednostek rocznie), rozbudowała krajową sieć dystrybucji 

(do 400 placówek) a także, dzięki intensywnej pracy, zwiększyła udział 

w rynku. Obecnie wynosi on ok. 10–11 procent. Oknoplast planuje dalszą 

ekspansję o zasięgu międzynarodowym – chce otworzyć na Ukrainie zakład 

produkcyjny o wartości ok. 12 mln zł. 

Thermoplast skupił się na wdrożeniu zintegrowanego systemu informatycznego. 

Firma stworzyła Dział Badań i Rozwoju i, podobnie jak poprzednicy, wybudowała 

nową halę magazynowo-produkcyjną, o pow. 3 tys. m 2 . � 

Ok0805.indd 21 2008-05-07 16:12:07

� 


ANALIZY 

Dako także wybudowało nową fabrykę, w którą 

zainwestowało 30 mln zł (takie przynajmniej były 

plany). Obiekt powstał w Nowym Sączu i ma dać 

zatrudnienie 100 osobom. 

Ale wróćmy do przepływów fi nansów. Kolejnym, 

często występującym w tabeli układem jest zestaw 

„+ – +”. W tym przypadku fi rmy miały także spory 

zysk ze sprzedaży, lecz nie był on na tyle duży, 

by pokryć – prócz potrzeb bieżących – prowadzone 

lub zaplanowane inwestycje. Stąd też dopływ 

kapitału z zewnątrz, zobrazowany jako plus z działalności 

fi nansowej. W dwóch przypadkach kredyt 

okazał się, niestety, za duży, co – bez podjęcia dodatkowych 

działań – wpłynęłoby na pomniejszenie 

zysku netto w następnym okresie. Zadłużenie 

przewyższyło bowiem wartość kapitału własnego 

spółek, a mnożnik nie zachował zalecanych proporcji 

2:1 (patrz: analiza, FB 04/08). Pozostałe 

fi rmy umiejętnie kształtowały relacje pomiędzy 

zewnętrznym i wewnętrznym źródłem fi nansowania, 

zgodnie z zasadami działania dźwigni fi nansowej. 

Posiłkowanie się kapitałem obcym jest jak 

najbardziej wskazane – tyle że wykorzystanie tego 

kapitału powinno mieć jakieś granice. 

Zbyt dużym kapitałem obcym posiłkował się między 

innymi Drutex, lecz dzięki temu w latach 

2006–2007 jego sprzedaż wzrosła (tabela 2). 

Początkowo planował on debiut na GPW jako 

sposób na pozyskanie niezbędnych środków pieniężnych. 

Spółka zrezygnowała z tego pomysłu, 

wybierając bardziej tradycyjne metody pozyskania 

kapitału. Nie oznacza to jednak całkowitej 

rezygnacji z giełdy – po prostu, przełożyła swoje 

plany. Firma rozpoczęła produkcję własnych profi 

li, wybudowała nowoczesną, w pełni uzbrojoną 

halę, wyposażoną w mieszalnię PCW oraz wysoko 

wydajny układ chłodzenia i 8 ekstruderów. Nie poprzestając 

na tym, przed rokiem 2008 uruchomiła 

dwie kolejne linie produkcyjne. 

Witraż z kolei wybudował 4 nowe, w pełni zautomatyzowane 

linie technologiczne. Aby pomieścić 

maszyny konieczna była także rozbudowa hali 

o 1800 m 2 . Całkowity koszt inwestycji to 2 mn zł. 

Część została sfi nansowana pieniędzmi pochodzącymi 

z funduszy unijnych. 

Z pewnością liczne inwestycje, i to o dużej wartości, 

prowadzi kolejna z obecnych w tej analizie spółek 

giełdowych, mianowicie Tras-Intur. Potwierdzają 

to obrazujące jej działalność przepływy, układające 

się w zestaw „- + -”. Niepokojący jest tu pierwszy 

znak. Świadczy on bowiem o stracie z podstawowej 

działalności Trasu. Teoretycy nie pochwalają takiej 

sytuacji, uważając ją za niekorzystną i świadczącą 

o kłopotach fi nansowych. Plus z działalności inwestycyjnej 

może oznaczać wyprzedaż aktywów w celu 

pozyskania środków na pokrycie kosztów działalności 

i spłatę zaciągniętych zobowiązań. W 2006 roku 

Tras ponad 60 proc. wyrobów sprzedawał poza 

granicami kraju, planował także przejęcie trzech 

spółek: Synergis (ślusarka aluminiowa), Orion 

(ślusarka stalowa) i Humdrex (drewniana stolar- 

22 maj 2008 

ka drzwiowa). Zapewniłoby to fi rmie roczny obrót 

w wysokości 120 mln zł. Środki pozyskane z emisji 

akcji natomiast przeznaczone zostały na zasilenie 

kapitału obrotowego (co potwierdza jego niedobór 

i straty z działalności podstawowej, przy czym strata 

ta nie jest równoznaczna ze stratą ze sprzedaży). Pozostałe 

działania inwestycyjne to: zakup linii do produkcji 

okien PCW i okien drewnianych oraz nowych 

samochodów i systemu informatycznego. 

OKF z kolei osiągał w 2006 roku zyski z działalności 

operacyjnej, lecz być może były one niewystarczające 

na pokrycie zobowiązań wobec wierzycieli fi rmy. 

Stąd wyprzedawanie aktywów, zobrazowane jako 

plus z działalności inwestycyjnej. Sytuacja taka niekoniecznie 

świadczy o małym zysku ze sprzedaży. 

Być może fi rma po prostu porządkuje swoje wewnętrzne 

sprawy i wyprzedaje najmniej rentowne 

aktywa, chcąc przeprowadzić restrukturyzację. 

Kolejne warianty przepływów to trzy plusy, trzy minusy 

oraz układ „- - +”. Pierwszy wskazuje na zysk 

ze sprzedaży, jednakże mimo to fi rma korzysta 

z kapitału obcego, niekoniecznie w celu inwestycyjnym 

(a przynajmniej nie w chwili obecnej). 

Mamy tu także wyprzedaż aktywów. Najprawdopodobniej 

fi rma szykuje się do przeprowadzenia 

dużej ekspansji; być może chce przejąć inną fi rmę, 

albo chodzi o rozbudowę. W każdym razie pewnikiem 

jest gromadzenie przez nią środków pieniężnych 

i to na wszelkie możliwe sposoby. 

Trzy minusy zaś świadczą o stracie z działalności 

podstawowej, spłacie zaciągniętych zobowiązań 

oraz jednoczesnym prowadzeniu działań inwesty- 

cyjnych. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie zgromadzona 

w poprzednich latach rezerwa fi nansowa. 

Starczy ona jednakże tylko na pewien czas, warto 

więc pomyśleć o zabezpieczeniu przyszłości. Sytuacja 

ta wskazuje na konieczność przeprowadzenia restrukturyzacji 

i modernizacji fi rmy, inaczej bowiem 

może dojść do poważnych kłopotów fi nansowych. 

Ostatnim występującym w tabeli układem 

jest zestaw „- – +”, sugerujący stratę z działalności 

podstawowej. Nie zraziło to właścicieli fi rmy, 

którzy nie zaprzestali prowadzenia działań 

inwestycyjnych. Środki na ten cel pozyskiwane 

są od zewnętrznych kapitałodawców, co wskazuje 

na całkiem korzystną sytuację fi nansową, a przynajmniej 

na tyle dobrą, iż rokuje ona nadzieje 

na przyszłość. Kapitałodawcy nie obawiają się bowiem 

swego zaangażowania. 

A zatem przedstawiciele sektora stolarki PCW prowadzili 

w latach 2006–2007 liczne inwestycje. Wielu 

z nich wybudowało nowe hale, uruchomiło dodatkowe 

linie produkcyjne i zmodernizowało park 

maszynowy. Niektórzy wprowadzili systemy informatyczne, 

wyszkolili pracowników. Jeszcze inni zasilili 

posiadany majątek obrotowy czy kupili nowe 

samochody. Wszystko to miało na celu poprawę 

efektywności działania fi rmy oraz jej rentowności. 

I tak też się stało. Dzięki podjętym działaniom ekspansyjnym 

analizowane fi rmy zwiększyły na przestrzeni 

roku swą sprzedaż o kilkanaście, a nawet 

kilkadziesiąt procent. Osiągnęły więc zamierzone 

cele, co obrazują dane zawarte w tabeli 2. 

Izabela Kolimaga 

Tabela 1. Przepływy pieniężne 

Nazwa fi rmy 

Przepływy pieniężne netto z działalności 

operacyjnej inwestycyjnej fi nansowej 

FHUP BOGDAŃSKI Jan i Czesław Bogdańscy Sp. j. plus minus minus 

OKF Sp. z o. o. plus plus minus 

TECHMAPROJEKT Sp. z o. o. plus plus plus 

PP OKNOPLAST-KRAKÓW Sp. z o. o. plus minus minus 

PP EKO-OKNA Sp. z o. o. plus minus plus 

Fabryka Okien DAKO Sp. z o. o. plus minus minus 

PPHU VIDOK Sp. j. minus minus plus 

Podlaska Fabryka Okien i Drzwi WITRAŻ Sp. z o. o. plus minus plus 

BUDVAR CENTRUM SA plus minus minus 

DRUTEX SA plus minus plus 

PAMO-PLAST Sp. z o. o. plus minus plus 

PPHU EURO-COLOR Sp. j. plus minus plus 

PP OKNOPLUS Sp. z o. o. minus minus minus 

FIRMA BAJCAR Bronisław Bajcar plus minus minus 

DEFOR SA plus minus minus 

M&S Pomorska Fabryka Okien Sp. z o. o. plus minus minus 

TRAS-INTUR SA minus plus minus 

THERMOPLAST Sp. z o. o. plus minus minus 

Tabela 2. Wzrost sprzedaży wybranych fi rm w latach 2006–2007 

Firma 

Sprzedaż 2006 

(tys. zł) 

Sprzedaż 2007 

(tys. zł) 

Wzrost (%) 

DRUTEX SA 179 923 229 837 27,7 

PP OKNOPLAST-KRAKÓW Sp. z o. o. 147 586 188 741 27,9 

PP EKO-OKNA Sp. z o. o. 59 015 92 236 56,3 

M&S Pomorska Fabryka Okien Sp. z o. o. 75 000 83 750 11,7 

Fabryka Okien DAKO Sp. z o. o. 57 665 72 657 26,0 

TRAS-INTUR SA 63 592 69 969 10,0 

BUDVAR CENTRUM SA 52 657 68 140 29,4 

PPHU VIDOK Sp. j. 55 075 64 013 16,2 

PPHU EURO-COLOR Sp. j. 41 224 61 000 48,0 

DEFOR SA 53 958 59 491 10,3 

Podlaska Fabryka Okien i Drzwi WITRAŻ Sp. z o. o. 36 568 50 723 38,7 

TECHMAPROJEKT Sp. z o. o. 25 468 30 000 17,8 

Ok0805.indd 22 2008-05-07 16:12:07

Ok0805.indd 23 2008-05-07 16:12:10


ANALIZY 

TAK ZWANA MIESZKANIÓWKA 

Budownictwo mieszkaniowe jest bardzo ważną gałęzią budownictwa w ogóle. Liczba wydanych 

pozwoleń na budowę pozwala przewidzieć, jakie będzie zapotrzebowanie na usługi 

oraz materiały budowlane. Z kolei liczba oddanych do użytku mieszkań obrazuje, czy i w jakim 

stopniu zaspokajane są potrzeby społeczeństwa. To z kolei w dalszej perspektywie pozwala 

określić, jak kształtować się będzie popyt na mieszkania, a zatem także koniunktura 

w budownictwie. 

W roku 2007 oddano do użytku przeszło 

133,8 tys. mieszkań tj. o 16 proc. więcej niż 

w roku 2006. Na tak duży wzrost wpłynęło budownictwo 

indywidualne, które już od początku 

roku charakteryzowała dodatnia, dwucyfrowa 

dynamika wzrostu (+23,7 proc. r/r w roku 2007). 

Duże znaczenie miało również budownictwo 

przeznaczone do sprzedaży lub wynajmu (+23,5 

proc. r/r w 2007 r.). 

Pozwolenia na budowę 

Rok 2007 był rekordowy pod względem liczby 

wydanych pozwoleń na budowę mieszkań. 

W omawianym okresie wydano ich aż 246,7 tys., 

czyli blisko o połowę więcej (47,1 proc.) niż rok 

wcześniej. Najwięcej pozwoleń wydano na budowę 

lokali przeznaczonych na sprzedaż bądź wynajem 

(117,5 tys. pozwoleń) oraz realizowanych 

przez inwestorów indywidualnych (110,4 tys. 

pozwoleń). 

W strukturze mieszkań najwięcej, bo 47,4 proc., 

stanowiły lokale przeznaczone na sprzedaż bądź 

wynajem (wzrost o 3,2 pkt. proc. r/r). Duży odsetek 

pozwoleń (44,6 proc.) wydano też na budowę 

mieszkań w budownictwie indywidualnym. Jednak 

w stosunku do roku poprzedzającego oznacza 

to spadek o 1,1 pkt. procentowego. 

Rozpoczęte bądź oddane 

Rok 2007 wyróżniał się też pod względem liczby 

mieszkań, których budowę rozpoczęto. Wzrosła 

ona o 34,4 proc., kształtując się na poziomie 

185,1 tys. lokali. Grupy, które najczęściej rozpoczynały 

budowy, to inwestorzy indywidualni 

(91,6 tys.) i deweloperzy (78,6 tys.). 

Do użytku oddano 133 826 mieszkań, czyli 

o 17,2 proc. więcej niż w roku poprzednim. War- 

24 maj 2008 

to podkreślić, że był to poziom zbliżony do roku 

1992 i – pomijając sztucznie zawyżone wyniki 

roku 2003 (w ogólnej liczbie oddanych mieszkań 

uwzględniono również te, będące w budowie, 

co zostało spowodowane wprowadzeniem 

zmian w Prawie budowlanym – od lipca 2003 r.), 

– w 2007 osiągnięto najwyższy wskaźnik w ciągu 

ostatnich piętnastu lat. 

Na podstawie liczby wydanych pozwoleń na budowę 

oraz rozpoczętych budów mieszkań można 

przypuszczać, że kolejne lata przyniosą również 

zwiększoną liczbę mieszkań oddawanych do użytku. 

Co więcej, według danych GUS, w grudniu ub. 

roku w budowie znajdowało się 677,8 tys. mieszkań, 

czyli o 8,2 proc. więcej niż w analogicznym 

okresie roku poprzedniego. 

Powierzchnia użytkowa i ceny 

Średnia powierzchnia jednego mieszkania oddanego 

w 2007 roku wyniosła 105,4 m 2 i była większa 

o 3,8 niż w roku poprzednim. Największe lokale 

oddawano w budownictwie indywidualnym 

(143,0 m 2 ) oraz komunalnym (126,7 m 2 ). Z kolei 

najmniejsze mieszkania budowane były przez zakłady 

pracy (44,4 m 2 ) i deweloperów (64,6 m 2 ). 

Analiza cen mieszkań w roku 2007 potwierdza 

bardzo dynamiczny rozwój tej gałęzi gospodarki. 

Z początkiem roku 2007 obserwować mogliśmy 

boom – ceny mieszkań na rynku pierwotnym 

rosły w bardzo dużym tempie, nawet o kilkadziesiąt 

punktów procentowych. Największy odnotowano 

w Wielkopolsce, a także w Łodzi i Trójmieście. 

Drugie półrocze przyniosło diametralną 

zmianę. W większości aglomeracji ceny wyhamowały, 

a w niektórych nawet nastąpiła niewielka 

korekta – np. w Krakowie, gdzie wcześniej ceny 

należały najwyższych. Jedynie w stolicy Górnego 

Śląska cenowy boom 

był nadal widoczny, 

choć spowodowane 

było to tym, iż 

wcześniej nie odnotowano 

tak istotnego 

wzrostu. 

Rynek wtórny charakteryzował 

się podobnymi 

zmianami. Ceny 

mieszkań w ostatnich 

trzech miesiącach 

2007 roku nie spadły 

jedynie w Katowicach. 

W porównaniu 

z początkiem roku, 

gdzie obserwowano 

znaczny wzrost cen, jego koniec przynosić zaczął 

spadki. 

Pisząc o cenach mieszkań, należy się również 

przyjrzeć się cenom wynajmu. W ciągu 2007 

roku wyraźnie one wzrosły. W porównaniu 

z ostatnim kwartałem roku 2006 najbardziej 

zdrożały mieszkania jednopokojowe w Gdańsku. 

Średni koszt był większy aż o 60,5 procent. 

W omawianym okresie najmniejsza zmiana dotyczyła 

mieszkań czteropokojowych w Poznaniu, 

w tym przypadku koszt wynajmu wzrósł w ciągu 

roku o 9 procent. 

Analizując ogólną zmianę sytuacji w roku 2007, 

można stwierdzić, że w omawianych aglomeracjach 

(Gdańsk, Kraków, Warszawa, Wrocław, Poznań, 

Katowice) wynajęcie kawalerki było droższe 

średnio o 27,2 proc., zaś mieszkania dwupokojowego 

o 26,2 procent. W porównaniu z czwartym 

kwartałem 2006 roku przeciętny koszt wynajmu 

mieszkania trzypokojowego był wyższy o 22,7 

proc., zaś lokum czteropokojowe było droższe 

o 18,4 procent. 

Prognozy 

W roku 2008 spodziewamy się 12-procentowego 

wzrostu liczby mieszkań oddanych do użytku, natomiast 

w latach kolejnych, 2009–2010, wzrost 

ten wyniesie ok. 8,2 proc. rocznie. Na wyniki 

w prognozowanych okresach wpłyną dwa główne 

czynniki charakteryzujące rozwój rynku mieszkaniowego. 

A zatem: pozwolenia na budowę, których 

liczba wzrosła w 2007 roku o 47,1 proc., oraz 

liczba rozpoczętych budów, która zwiększyła się 

o 34,2 procent. 

Zwiększeniu uległa również wartość zaciąganych 

kredytów mieszkaniowych przez gospodarstwa 

domowe (+54,1 proc.). Podkreślić należy, iż 

wzrost ich zadłużenia był w 56,3 proc. skutkiem 

wzrostu wartości kredytów mieszkaniowych. 

Przy prognozowaniu rynku mieszkaniowego 

na najbliższe lata nie wolno pomijać faktu, iż 

w Polsce trwać będą przygotowania do Euro 

2012. Z pewnością skupi działania deweloperów, 

staną się także głównymi odbiorcami materiałów 

potrzebnych do budowy. 

Jeśli chodzi o ceny mieszkań, rok 2008 powinien 

charakteryzować się większą stabilnością. Powtórzenie 

boomu cenowego z 2006 i pierwszej 

połowy 2007 roku raczej nam nie grozi. Nie należy 

się spodziewać również silnej korekty średniej 

ceny mieszkań. Wszystko wskazuje na to, 

że rok 2008 może przynieść jedynie umiarkowany 

wzrost cen. 

Już niebawem ASM opracuje analizy rynku 

za pierwszy kwartał 2008, w których znajdziemy 

wstępne wyniki dotyczące budownictwa 

w 2008 roku. 

Dane pochodzą z raportu Monitoring Rynku Budowlanego, 

nr 1/2008, opracowanego przez ASM 

– Centrum Badań i Analiz Rynku. 

Ok0805.indd 24 2008-05-07 16:12:11

BUDOWNICTWO W 2008 ROKU 

Polska gospodarka na koniec 2007 odnotowała bardzo wysokie tempo wzrostu gospodarczego 

– na poziomie 6,5 procent r/r. Głównym stymulatorem w analizowanym okresie były 

nakłady brutto na środki trwałe (+20,4 proc. r/r) oraz spożycie indywidualne (+5,2 proc. r/r). 

W roku 2008 spodziewamy się spowolnienia tempa 

wzrostu gospodarczego do poziomu 5,4 proc. 

(r/r). Mniejsza dynamika wzrostu gospodarczego 

podyktowana będzie wysoką bazą 

odniesienia z roku poprzedniego, 

jak również ujemnym wkładem importu 

w tworzeniu PKB, co jest skutkiem 

dużego przyspieszenia nakładów 

inwestycyjnych (+18,6 proc. 

r/r) w przemyśle i budownictwie. 

Analizy rynku prowadzone przez 

agencję ASM – Centrum Badań 

i Analiz Rynku Sp. z.o.o. pozwoliły 

na stworzenie prognoz rozwoju 

budownictwa w Polsce na 2008 rok. 

Prognozy te skupiają się głównie 

na produkcji budowlano-montażowej, 

która chyba najlepiej oddaje 

kondycję całego sektora. 

Produkcja budowlano-montażowa osiągnęła 

w roku 2007 wzrost na poziomie 15,7 procent. 

Udział robót o charakterze inwestycyjnym 

w strukturze produkcji budowlano-montażowej 

zwiększył się o 1,6 pkt. - do 72 proc., natomiast 

ich dynamika wyniosła 18,3 proc. in plus. Rok 

2007 w budownictwie zamknął się wynikiem poniżej 

naszych oczekiwań; spodziewaliśmy się pobi- 

Dynamika produkcji budowlano-montażowej w latach 2000-2010 

20 

15 

10 

5 

0 

-5 

-10 

-15 

-2,0 

-9,9 -10,5 

-5,9 

-0,9 

7, 7,4 

17,5 

15,7 

13,4 

2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008* 2009* 2010 2010* 

Produkcja budowlano-montażowa 

cia rezultatu z roku 2006. Podkreślić jednak należy, 

iż „budowlanka” osiągnęła dwucyfrowy wzrost 

dwa lata z rzędu. W świetle obecnej korzystnej 

sytuacji gospodarczej kraju, a więc znacznego 

wzrostu inwestycji wszystko wskazuje na dalszy 

rozwój tegoż sektora. 

9,7 


PROGNOZA 

W roku 2008 prognozowana przez ASM 

wielkość produkcji budowlanej wyniesie 

13,4 proc. (r/r), natomiast skala przyrostów w latach 

2009-2010 to ok. 9,3 proc. rocznie. Na wyniki 

budownictwa przełożą się środki fi nansowe 

pod przyszłe inwestycje, jak również fundusze 

unijne przeznaczone na modernizację infrastruktury 

drogowej. W tym miejscu podkreślić należy, 

iż motorem polskiej gospodarki są właśnie in- 

8,9 

*prognoza ASM 

westycje, wspomagane konsumpcją 

indywidualną. Obecnie potrzebna 

jest nowelizacja prawa budowlanego 

przyspieszająca okres rozpoczęcia 

inwestycji. Rząd ma w planach zlikwidowanie 

pozwolenia na budowę; 

zgodnie z nowymi przepisami inwestor 

będzie musiał jedynie otrzymać 

zgodę urbanistyczną. Dodatkowo 

projekt Ministerstwa Infrastruktury 

zakłada, że grunty przeznaczone pod 

urbanizację zostaną automatycznie 

odrolnione. Jednak nasz wariant 

prognostyczny na lata 2009-2010 

został skorygowany w dół, głównie 

ze względu na niedobór wykwalifi ko- 

wanych pracowników. Pozostaje pytanie co zrobić, 

aby nasz rynek pracy był w jakimś stopniu 

konkurencyjny z pozostałymi krajami UE, głównie 

z Wielką Brytanią i Irlandią. Aby letnie igrzyska 

w Londynie w 2012 roku nie zabrały nam rąk 

do pracy potrzebnych przy Euro 2012. (red.) 

maj 2008 25 

Ok0805.indd 25 2008-05-07 16:12:11

Zdjęcia: autorka 


ANALIZY 

ZASTÓJ CZY KRYZYS 

Kryzys na amerykańskim rynku nieruchomości ma wpływ także na sytuację w krajach europejskich. 

Zresztą już teraz na wielu z nich można zaobserwować zastój w obrocie nieruchomościami. 

U nas szacuje się, że ten rok będzie jeszcze dla branży budowlanej dobry, 

ale czy rzeczywiście nie widać niepokojących oznak? 

Można chyba zaryzykować stwierdzenie, że sytuacja 

rynku nieruchomości w Stanach Zjednoczonych 

jest widoczna w Europie z pewnym poślizgiem 

czasowym. Czy zatem bessa musi do nas 

dotrzeć? Warto w tym celu przeanalizować sytuację 

poszczególnych rynków regionalnych, co też 

uczyniła dr Weronika Staszewska z Konfederacji 

Budownictwa i Nieruchomości podczas 

konferencji organizowanej przez GigaCon. 

Jak to w Ameryce 

Przed 2005 rokiem za oceanem nastał czas wielkiego 

boomu. Widać było spadek stóp procentowych, 

które po 2000 roku wyniosły nawet 1,5 proc. stopy 

referencyjnej. Spadły też o 4 proc. ceny nieruchomości 

na rynku wtórnym. Spowodowało to rozwój 

rynku odbiorców, czyli nabywców nieruchomości. 

Potem jednak nastąpiło załamanie. Okazało 

się, że banki udzielały pożyczek ludziom, których 

nie było na to stać; były to pożyczki tzw. subprime, 

wysokiego ryzyka. (Subprime credit jest to rodzaj 

kredytu hipotecznego, udzielanego osobom lub 

małym podmiotom gospodarczym, które z różnych 

powodów, w tym przede wszystkim w związku 

z ich małą lub zupełną niewypłacalnością, nie mogły 

go uzyskać w banku. Kredyt taki jest znacznie wyżej 

oprocentowany, a w przypadku problemów z jego 

spłacaniem kredytobiorca może stracić cały dorobek 

swego życia – red.) Pękła tzw. bańka spekulacyjna, 

a ceny domów wzrosły aż o 43 procent. Po miesiącu 

z kolei wzrosły stopy procentowe i okazało się, 

że kredytobiorcy nie są w stanie spłacić swoich zobowiązań. 

Amerykańskie banki aż w 60 procentach 

udzieliły ryzykownych kredytów, a długi hipoteczne 

jeszcze w tej chwili sięgają gigantycznych kwot. 

26 maj 2008 

Europa w obliczu załamania 

Związek pomiędzy rynkiem nieruchomości w USA 

i Europie istniał zawsze, i patrząc na poprzednie 

załamania można przypuszczać, że ta sytuacja 

też odbije się na rynku nieruchomości w Europie. 

Ceny nieruchomości rosły tutaj przez ostatnich 

kilka lat – np. w Hiszpanii nawet 3-krotnie. W ciągu 

ostatnich 20 lat nastąpił gigantyczny rozwój 

budownictwa. Miały na to wpływ: przyjęcie euro, 

spadek stóp procentowych, a także dofi nansowanie 

z Unii i poprawienie ogólnej sytuacji gospodarczej 

kraju. Ludzie zaczęli więcej zarabiać, co przełożyło 

się na popyt na mieszkania. Budownictwo 

w tym okresie zatrudniało aż 13 proc. wszystkich 

pracujących, a 60 proc. wszystkich kredytów było 

udzielane na cele mieszkaniowe. 

Nadszedł jednak moment, kiedy podaż zaczęła 

przewyższać popyt, okazało się też, że kredytobiorcy 

zadłużyli się ponad swoje możliwości. 

W skutek tego, po 2005 roku, nastąpiło załamanie 

rynku nieruchomości. Trzeba też zauważyć, 

że dużo nieruchomości nabywali zagraniczni 

inwestorzy, którzy – aby jak najszybciej osiągnąć 

zyski – zaczęli pozbywać się budynków, mieszkań 

oraz biur. Ceny więc zaczęły bardzo spadać – przez 

rok o 15 procent. W niektórych miejscowościach 

zamknięto nawet 70 proc. agencji nieruchomości, 

a 3,5 mln mieszkań stoi puste – nie ma na nie nabywców. 

Wartość giełdowa największych hiszpańskich 

przedsiębiorstw budowlanych spadła nawet 

o 20 proc. (sektor budowlany i nieruchomości 

to aż 18 proc. hiszpańskiego produktu krajowego 

brutto). 

W Wielkiej Brytanii posiadanie domu wiązało 

się z wysokim prestiżem i polityka banków pozwalała 

na to, aby duża liczba osób mogła sobie 

pozwolić na zaciągnięcie kredytu hipotecznego. 

Jednak na tym rynku także n adszedł czas, gdy 

infl acja zaczęła rosnąć, podniosły się stopy procentowe 

i okazało się, że 1/4 kredytobiorców 

nie jest w stanie spłacić swoich zobowiązań. 

Zalegali ze spłatami nawet za okres pół roku, 

to samo dotyczyło rachunków oraz spłat kart 

kredytowych. Spowolniło to gospodarkę całego 

kraju, a banki zamroziły wzajemne kredytowanie; 

zjawisko subprime to aż 9 proc. wszystkich kredytów 

w Wielkiej Brytanii. 

Niewypłacalni kredytobiorcy zostali zmuszeni 

do sprzedaży swoich domów, oczywiście, za cenę 

niższą niż cena zakupu. Ceny domów znacznie 

spadły, ale zmniejszył się też popyt konsumpcyjny, 

a to wpłynęło na spowolnienie całej gospodarki. 

Lepiej sytuacja przedstawia się we Francji. Ceny 

tam wzrosły, ale nie tak bardzo jak w USA i podaż 

nie przewyższyła popytu. Okazało się, że w dużym 

stopniu wzrostowi cen byli winni cudzoziemcy 

– głównie zresztą Anglicy – którzy kupowali mieszkania 

w atrakcyjnych miejscach w kraju. Prognozuje 

się, że niekorzystny wpływ obniżki cen nieruchomości 

wpłynie jedynie na spadek konsumpcji, 

co nieznacznie tylko spowolni gospodarkę. 

Na naszym podwórku 

Polski rynek mieszkaniowy przeżywał największy 

rozkwit między 2002 a 2007 rokiem. W latach 

2004–2007 wydano najwięcej pozwoleń na budowę, 

rozpoczęto też wiele inwestycji. Nie wpłynęło 

to jednak znacząco na liczbę budynków oddawanych 

do użytku, za wyjątkiem 2003 roku, kiedy 

to wprowadzono możliwość zalegalizowania samowoli 

budowlanych. 

Jakie były przyczyny boomu w Polsce? Na pewno 

spadek stóp procentowych oraz wieloletnie 

zapóźnienie rynku budowlanego. Brakuje nam 

szacunkowo 1,5 mln mieszkań i na razie nie ma 

mowy, żeby podaż przewyższyła popyt. Spadło 

też oprocentowanie kredytów hipotecznych. 

Między 2002 a 2007 rokiem ceny nieruchomości 

wzrosły o 150 proc., czyli 3-krotnie więcej niż 

w USA. 

Ok0805.indd 26 2008-05-07 16:12:12

Jednak także na naszym rynku zaczęły się pierwsze kłopoty. Sytuacja w Stanach 

wprowadziła polskie banki w stan niepewności; boją się udzielać kredytów. 

Szczególnie dotyczy to fi rm deweloperskich, klienci bowiem wstrzymują 

się na razie z kupnem mieszkań, licząc na spadek cen. Tworzy się 

spirala, gdyż przez to deweloperzy nie mają gotówki i muszą brać kredyty 

na rozpoczęcie budowy. Do tej pory same banki zabiegały o ich udzielanie, 

jednak fi rmy deweloperskie nie potrzebowały dodatkowych źródeł fi nansowania, 

bo miały na bieżąco pieniądze od klientów. Teraz, aby dostać kredyt, 

deweloper musi mieć minimum 20 proc. wkładu własnego i 20–30 proc. 

mieszkań rozprowadzonych w przedsprzedaży. Za przygotowanie i rozpatrzenie 

wniosku musi zapłacić 1 proc. wartości kredytu. Kredyty niemal 

wyłącznie udzielane są w złotówkach, a średnie oprocentowanie czasami 

przewyższa nawet 6 procent. 

Jakich możemy spodziewać się ograniczeń w 2008 roku? Co może spowolnić 

popyt? Na pewno będą to rosnące koszty kredytów hipotecznych, 

zwiększająca się infl acja i pogarszająca się płynność w sektorze bankowym. 

Rośnie też popularność innych form oszczędzania niż depozyty w bankach, 

a to utrudnia pozyskiwanie przez nie pieniędzy na kredyty mieszkaniowe. 

Do osłabienia popytu mogą przyczynić się także zmiany VAT-u: od 1 stycznia 

tego roku z 0 proc. na 7 proc. wzrósł on w przypadku przekształcenia 

spółdzielczego i lokatorskiego prawa do lokalu w prawo własnościowe. 

Także w Polsce jest szansa na kryzys kredytowy, gdyż okazuje się, że co trzeci 

bank udziela 4-osobowej rodzinie (o dochodzie 3,5 tys. zł) kredytu, w którym 

rata miesięczna wynosi 1700 zł. Ponieważ zaś bez żadnych oszczędności 

jest co piąty kredytobiorca, a dwie na trzy osoby ma bardzo małe 

oszczędności, to w razie utraty dochodów będą oni mogli spłacać raty z bieżących 

rachunków tylko przez 3 miesiące. 

Jaka jest sytuacja polskich kredytobiorców? Cykl podwyżek stóp procentowych 

doprowadzi do tego, że raty kredytów będą coraz wyższe. Polacy 

najchętniej biorą kredyty o zmiennym oprocentowaniu, aby jednak uniknąć 

pułapki trzeba się zabezpieczać przed wzrostem oprocentowania, najlepiej 

decydując się na kredyt o stałej stopie procentowej. 

Około 60 proc. pożyczających pod hipotekę przeznacza więcej niż połowę 

swoich dochodów na spłatę kredytu, a tylko co siódmy Polak – około 20 

procent. Według badań kredytobiorcy zadłużający się na 90 proc. wartości 

nieruchomości bankrutują trzy razy częściej niż osoby mające ok. 40 proc. 

własnych środków na zakup domu czy mieszkania. I ogólnie najczęściej 

w siódmym czy dziewiątym roku od zaciągnięcia pożyczki występują kłopoty 

z dalszą spłatą. 

Czego możemy się spodziewać? Ze względu na znaczny wzrost kosztów 

robocizny i materiałów może okazać się, że inwestorzy w najbliższym czasie 

będą chcieli odwlekać swoje plany budowlane. Można przypuszczać, 

że gdyby nastąpiła większa podaż na rynku pierwotnym, ceny mieszkań 

by spadły. Już teraz bowiem deweloperzy, mając nadzieję na pozyskanie 

większej liczby klientów, proponują darmowy garaż lub balkon, za co do tej 

pory trzeba było dopłacać. 

Możemy spodziewać się także znacznego wzrostu zaciąganych kredytów 

walutowych, także we frankach szwajcarskich, pomimo że nie są przewidywane 

duże zmiany stóp procentowych w Szwajcarii. 

Na podstawie materiałów z konferencji IT w budownictwie GigaCon. 

oprac. Hanna Czerska 

heroal dur hwr 

Kolory na przyszłość 

nowa powłoka wysokiej technologii od firmy heroal 

heroal dur hwr: 

�Systemy lakierowania odporne na działanie czynników 

atmosferycznych 

�Standard dla wszystkich profili lakierowanych heroal 

�Najlepsze rezultaty w rzeczywistych ekstremalnych 

warunkach pogodowych 

�Posiada certyfikat GSB i Qualicoat 

Approved 

Premium 

Coater 

heroal-Johann Henkenjohann 

GmbH & Co. KG 

Österwieher Str. 80 · D-33415 Verl 

Tel. +49 (0) 52 46-5 07-0 · Fax +49 (0) 52 46-5 07-222 

info@heroal.de · www.heroal.de 

� Rolety 

� Bramy rolowane 

� Okna 

� Drzwi 

� Fasady 

� Siatki antyinsektowe 

Ok0805.indd 27 2008-05-07 16:12:16


PROMOCJA 

MACO CIESZYŁO SIĘ WIELKIM POWODZENIEM 

WŚRÓD GOŚCI FENSTERBAU/FRONTALE 2008 

Pod hasłem „jakość, która łączy”, producent okuć budowlanych z Salzburga zapraszał wszystkich zainteresowanych z całego świata do swojego, liczącego prawie 

1000 m 2 stoiska targowego w Norymberdze. Zaproszenie tego specjalisty od okuć rozwierno-uchylnych przyjęło prawie 4000 fachowców, przy czym niemal połowa 

przyjechała na targi spoza obszaru niemieckojęzycznego. To sprawiło, że Mayer & Co Beschläge GmbH nie tylko przyciągnęło znacznie większą liczbę gości w 

stosunku do poprzednich targów w 2006 roku, ale także spełniło swoje oczekiwania - działającego na całym świecie przedsiębiorstwa, z dwunastoma międzynarodowymi 

filiami. 

Stoisko z duszą 

Koncepcja stoiska pozwoliła stworzyć obszerną przestrzeń 

do zaprezentowania produktów i komunikacji. 

Dzięki nowoczesnemu wzornictwu, jasne stoisko targowe, 

otwierające się w trzech kierunkach cieszyło się 

dużym powodzeniem i zapraszało do pozostania na 

dłużej. Najważniejszym akcentem była nowa linia projektowa 

Su-jet, która świetnie współgrała z wystrojem 

stoiska. 

Jakość, która łączy 

Jakość produkowanych okuć, w które wyposażane jest 

ponad 25 milionów skrzydeł okiennych rocznie, budzi 

zaufanie i wiąże na długo Maco z jego partnerami 

rynkowymi. Najnowszym przykładem dbałości o ten 

„związek” jest przedłużona do 12 lat gwarancja dla 

klamek okiennych Maco Emotion. W centrum zainteresowania 

towarzyszącego wdrażaniu nowych rozwiązań 

produkcyjnych stoi korzyść użytkownika – zarówno 

odbiorcy pośredniego, jak i końcowego. Umiejętne wykorzystanie 

potencjału racjonalizatorskiego oraz komfort, 

bezpieczeństwo i funkcjonalność wytwarzanych 

elementów budowlanych tworzą połączenie, będące 

wzorcem jakości produktu. 

Na fensterbau/frontale Maco postawiło na bezpieczeństwo 

elementów okiennych i drzwiowych, odporność 

powierzchni okucia, doradztwo dla partnerów 

rynkowych i usługi rynkowe. 

28 maj 2008 

Targowe nowości 

Jednym z produktów przyciągających masowo publiczność 

był 3-zapadkowy zamek Maco Z-TF. Wyróżnia 

się on pewnym innowacyjnym rozwiązaniem: płyta 

drzwiowa jest utrzymywana bez dodatkowego ryglowania 

przez trzy zapadki korbowe. Dzięki temu można 

bardzo łatwo i przede wszystkim cicho zamknąć drzwi. 

Około połowa gości Maco przyjechała na fensterbau/frontale spoza obszaru niemieckojęzycznego. 

W ciągu 4 dni ponad 4000 gości odwiedziło stoisko targowe Mayer & Co Beschläge z Salzburga. 

Wystarczy delikatne przyciśnięcie skrzydła, a zapadki 

poruszają się prawie bezgłośnie. 

Uchylanie dwóch skrzydeł okiennych na raz, równocześnie 

– ta funkcja podwójnego uchylania została 

nazwana „Twin fit”. Jednocześnie ze skrzydłem rozwierano-uchylnym 

uchylane może być także skrzydło 

bierne – dzięki przestawieniu elementu okucia zamontowanego 

na skrzydle biernym funkcję tę włącza się 

lub wyłącza. Obsługa jest bardzo łatwa. 

Często drobne szczegóły mają wielkie znaczenie i dzięki 

temu robią furorę. Tak jest w przypadku zabezpieczenia 

przechwytującego Maco Safety Pin, którego zadaniem 

jest niedopuszczenie do wypadnięcia skrzydła. 

Jest ono stosowane w oknach oraz drzwiach o dużym 

ciężarze skrzydeł i zintegrowane z centralnym zamkiem 

rozwierano-uchylnym. W szczególności przydatne jest 

w budynkach, w których znajduje się dużo osób, takich 

jak przedszkola, szkoły, szpitale i urzędy. 

Dużym zainteresowaniem gości cieszyło się wystawione 

jako projekt „Vision” elektryczne okucie do okien 

równolegle odstawnych. Skrzydło okna przesuwa się 

równolegle o około dziesięć do dwunastu milimetrów 

dzięki silnikowi zintegrowanemu z klamką okienną, uruchamianemu 

przez określoną pozycję klamki. 

Chowana klamka okienna była jeszcze niedawno 

zapowiedzią przyszłości i wzbudziła zainteresowanie 

specjalistów. Klamka integruje się z ramą skrzydła i obsługiwana 

jest jak zwykła klamka okienna. 

Odporność na korozję 

Specjaliści byli wyraźnie pod wrażeniem pokazu odporności 

na korozję okucia Maco Tricoat. Nawet po 

wykonaniu na jego powierzchni nacięć i nałożeniu 

Ok0805.indd 28 2008-05-07 16:12:20

Specjaliści na targach byli pod wrażeniem demonstracji 

odporności na korozję okucia Maco Tricoat. 

w te miejsca 33-procentowego kwasu solnego oraz 

standardowego środka czyszczącego o wartości 1 pH, 

uszkodzenie nie reagowała wcale z tymi preparatami. 

Natomiast z powierzchni elementu niezabezpieczonego 

przez Tricoat, po kontakcie z kwasem natychmiast 

zaczęła wydobywać się para i piana. 

Maco Tricoat osiąga 5 klasę według normy EN 1670:2006 

„Wymagania odnośnie reakcji na korozję dla zamków 

i okuć budowlanych w zmontowanych elementach” 

– jest to najwyższa klasa. 

Klasyfikacja ta nie odzwierciedla jednak w pełni potencjału 

okucia Tricoat. Maco oferuje certyfikaty, które 

potwierdzają odporność na 1000 godzin do momentu 

pojawienia się czerwonej rdzy. 

Maco stosuje w sumie osiem różnych technologii wykańczania 

powierzchni swoich wyrobów. I tak na przykład 

proces cynkowania silber–look, włącznie 

z dodatkami nanostrukturalnymi, 

spełnia najnowsze standardy technologiczne 

cynkowania galwanicznego. 

Okucia Maco Silber-look, bez chromu VI, 

uzyskują zgodnie z normą EN 1670:2006 

klasę 4. Doprowadzono też do perfekcji 

technologię powlekania proszkowego 

okuć – powierzchnia Rustico-Premium 

osiągnęła klasę 5, najwyższą możliwą 

według nowej normy EN 1670:2006. 

Nowe produkty 

Na fensterbau/frontale 2008 po raz 

pierwszy pokazano międzynarodowej 

publiczności nowe, całkowicie niewidoczne 

okucie Invisible, wykonywane 

w dwóch wersjach: jako Multi Trend lub 

Multi Matic. 

Próg okienny Maco Transit zainteresował 

gości targów swoją bardzo dobrą 

szczelnością i izolacyjnością. Dzięki 

zintegrowanej przekładce termicznej, 

standardowym zaczepom i felcu od 

18 od 24 mm próg można stosować 

w drzwiach balkonowych i tarasowych 

jako standardowe rozwiązanie, włącznie 

z przynależnym do niego uszczelnieniem skrzydła, 

różnymi końcówkami i pokryciem gumowym. Próg balkonowy 

Transit można dopasować do każdego typu 

profilu i każdej jego szerokości (58 do 76 mm). 

Nowe zawiasy rozwierano-uchylne Maco Multi znajdują 

zastosowanie w dużych przeszkleniach i domach pasywnych. 

Mają nośność 180 kg dla drzwi balkonowych 

i okien wielkoformatowych z drewna oraz drewna łączonego 

z aluminium 

W ten sposób Maco po raz kolejny sprostało aktualnemu 

trendowi rynkowemu, zmierzającemu w kierunku 

rozwiązań dla dużych i ciężkich elementów, takich jak 

wysokie drzwi z potrójnym oszkleniem w budownictwie 

energooszczędnym. 

Wśród nowych rozwiązań znalazł się także modułowy 

system zamków do drzwi, z wielokrotnym ryglowaniem, 

Wśród nowych rozwiązań znalazł się także modułowy system zamków do drzwi 

Maco Protect Modul 


PROMOCJA 

Często drobne szczegóły mają wielkie 

znaczenie. Tak byłow przypadku 

zabezpieczenia przechwytującego 

Maco Safety Pin. 

Maco Protect Modul. Jest on wyposażony w jednolitą 

pozycję zamka, zmienny górny punkt ryglujący i opcjonalne 

przedłużenie zamka do 3000 mm. 

Jest też nowe rozwiązanie, Maco Rustico – umożliwiające 

stabilny montaż okiennicy w murze warstwowym. 

Przez izolację termiczną przechodzi hak i sięgając do 

muru przytrzymuje okiennicę w określonej pozycji. Klejone 

połączenie haka z murem dodatkowo utrzymuje 

okiennicę zamontowaną na murze i dociepleniu. 

Do zobaczenia na fensterbau/frontale 2010 

„Po targach rozpoczynają się przygotowania do następnych” 

mówi reguła marketingowa. Także w 2010 

roku Maco przedstawi nowe produkty i wykorzysta międzynarodowe 

targi w Norymberdze do przedstawienia 

rozwiązań ukierunkowanych na wygodę użytkownika. 

Chcemy serdecznie podziękować wszystkim gościom 

targów i zaprosić do jednej z filii Maco na całym świecie 

lub na www.maco.at. 

maj 2008 29 

Ok0805.indd 29 2008-05-07 16:12:25


TARGI 

OKIEM PRODUCENTA 

Targi w Norymberdze to swoiste święto dla całej branży okienno-drzwiowej w Europie. 

Również w tym roku tłumnie ściągnęli tam zarówno wystawcy, jak również rzesze odwiedzających 

z całej Europy. 

Jak co dwa lata, Niemcy zadziwiają mnie organizacją 

Frontale. Począwszy od płynnego wjazdu 

na parking w godzinach szczytu, aż po zapewnienie 

odpowiedniej liczby punktów gastronomicznych 

i toalet. Wszędzie widać logikę oraz ogromne 

doświadczenie. 

Całość ekspozycji została podzielona 

na cztery grupy: profi le, okucia, 

szkło oraz maszyny, i oznaczona czterema 

odmiennymi kolorami towarzyszącymi 

wszystkim planom oraz drogowskazom. 

Aby odnaleźć producentów profi li wystarczyło 

podążać zielonym dywanem, 

który doprowadził na miejsce! Większość 

informacji była dostępna również w języku 

angielskim, co dobitnie podkreślało 

międzynarodowy charakter spotkania. 

Niestety, również naszym zachodnim 

sąsiadom już w drugi dzień zdarzyła się 

poważna „wpadka” w postaci absolutnej 

niedrożności przekaźników telefonii cyfrowej. 

A przecież co najmniej kilka tysięcy 

osób, które chciały się spotkać na targach, 

było umówione „na komórkę”. 

Jak zwykle z dużą pompą i grubym portfelem 

wystawiła większość systemodawców 

profi lowych. Wiodące zazwyczaj 

w rozmachu Schüco, pomimo dużych 

wysiłków, musiało oddać palmę pierwszeństwa, 

bynajmniej nie ze względu 

na skromne stoisko, ale wysoko zawieszoną 

przez konkurentów poprzeczkę. 

Można było odnieść wrażenie, że na chimerycznym 

ostatnio rynku niemieckim wiele fi rm 

wytoczyło ostatnie działa i szykuje się do ostatecznej 

rozgrywki. W tej grupie prym wiodła 

w tym roku Veka, która prócz ogromnego stoiska 

postawiła na spójne działania marketingowe. 

Już w głównym pawilonie przy wejściu latał sporej 

wielkości, zdalnie sterowany sterowiec reklamowy, 

a na całym terenie targowym rozstawione 

zostały duże i czytelne tablice informacyjne oraz 

drogowskazy. W stoisku z nowości zaprezentowano 

m.in. trzymany w tajemnicy system XXL, 

oparty na ściankach zewnętrznych grubości aż 

4 mm, zapewniających (głównie) lepszą statykę. 

Biorąc pod uwagę, że Veka jako już chyba jedyna 

w Europie stawia na klasę A profi li w standardzie 

– jest to konsekwentne działanie na rynku, 

gdzie konkurenci dążą raczej do maksymalnego 

pocieniania ścianek. Choć prezentowane rozwiązania 

trudno uznać za przełom, to zwiększanie 

wielkości konstrukcji było jedną z najbardziej 

odczuwalnych tendencji. Coraz większe drzwi 

HST i konstrukcje specjalne można było spotkać 

niemal w każdym stoisku. 

30 maj 2008 

Drugim wyraźnie obserwowanym już od kilu 

lat kierunkiem była oszczędność energii, czyli 

rozwiązania o zwiększonej izolacyjności, w tym 

przeznaczone do domów pasywnych. Tendencje 

były bardzo różne, na ogół zmierzające do wyeliminowania 

mostków termicznych powodowanych 

przez wzmocnienia profi li. Najbardziej prostym 

pomysłem wydaje się podzielenie wzmocnień 

stalowych termiczną wkładką niwelującą ucieczkę 

ciepła, na wzór „ciepłego” aluminium. Takie rozwiązanie 

można było zobaczyć m.in. na ekspozycji 

Brügmann- Salamander. Aluplast zaprezentował 

natomiast rozbudowę skrzydła wielokomorowego 

przeznaczonego do wklejanego szkła 

w ramę z wkładkami tworzywowymi zapewniającymi 

konstrukcji odpowiednią sztywność. 

Poważny krok naprzód wykonała natomiast fi rma 

Rehau, która całość rdzenia zastąpiła specjalnym 

kompozytem z włókna szklanego, pozostawiając 

PCW tylko jako zewnętrzną warstwę estetyczną. 

Pozwoliło to na całkowite wyeliminowanie 

wzmocnienia i, co za tym idzie, znaczną poprawę 

parametrów cieplnych. Warto przyznać dodatkowe 

punkty za profesjonalny marketing całego 

nowego produktu prezentowanego pod nazwą 

Geneo, w zamkniętych salach, na zaproszenia, 

z pełną gamą multimedialnych efektów. Warunki 

handlowe, w tym cena i dostępność nie były jeszcze 

do końca ujawnione, choć produkt ten poja- 

wił się również równolegle w stoisku fi rmy Weru, 

a pod koniec miesiąca również na targach w Brnie, 

w fi rmie Sulco. Kiedy zobaczymy go w Polsce, 

nie wiadomo, natomiast należy się duży szacunek 

dla systemodawcy za złamanie stereotypu patrzenia 

na profi l PCW, co da zapewne do myślenia 

konkurentom. 

Oba powyższe kierunki łączy w sobie coraz 

częściej pojawiająca się w ofertach producentów 

okien technologia wklejanego 

szkła. To już nie tylko ciekawostka 

czy owiany tajemnicą patent Internormu, 

a raczej gotowy pomysł na biznes, 

prezentowany m.in. na żywo w stoisku fi rmy 

Sika, producenta klejów i mas do tej 

technologii. Czy docelowo zrobią na tym 

interesie wyłącznie producenci chemii 

i maszyn, czy również wytwórcy okien, 

dziś jeszcze nie wiadomo, ale funkcjonujący 

bez zarzutu sporych rozmiarów balkon 

robił na odwiedzających duże wrażenie. 

W okuciach przeważało dążenie do bezpieczeństwa 

i antywłamaniowości, a także 

coraz powszechniejszej automatyzacji. 

Począwszy od klamek, gdzie europejski 

lider fi rma Hoppe promuje inteligentne 

rozwiązanie sygnalizacji otwarcia okien 

Secu-Signal, niewymagające źródeł zasilania 

w klamkach. Idąc dalej, fi rma Roto, 

o odnowionym logo, zaprezentowała kilka 

nowatorskich rozwiązań, m.in. trzpień 

zasuwnicy blokujący się poprzez obrót. 

Jak zwykle nie zawiodła sympatyków Siegena-Aubi, 

zapraszająca wspólnie z KFV 

do stoiska wykonanego w formie portu, 

gdzie prezentowane nowości były w dokach, 

a pracownicy prezentowali się jako 

załoga jachtu. Z nowości – raczej gadżety w rodzaju 

zaczepu z kolorowym logo czy zdalnie sterowane 

pilotem drzwi przesuwne dla leniwych. Mam 

wrażenie, że w okuciach obwiedniowych ciężko 

będzie w najbliższych latach nas czymś zaskoczyć; 

producenci okopali się na swoich stanowiskach 

i skupili raczej na rozwoju rozwiązań drzwiowych 

oraz poszerzaniu asortymentu. Przykładem 

jest Maco coraz śmielej wdrażające nowe okucia 

do drzwi zewnętrznych o wszystkich wymiarach 

czy konstrukcji HST. W stoisku cieszyło oko nowe 

rozwiązanie uchyłu dwóch skrzydeł na słupku ruchomym, 

sterowane jedną klamką, przeznaczone 

tym razem do okien. G-U konsekwentnie stara się 

utrzymać pozycję lidera w zakresie okuć drzwiowych, 

ale zapewne czuje oddech konkurencji 

na plecach. W tym kontekście widoczna jest w Polsce 

próba mocnej promocji okuć obwiedniowych, 

przyjmująca formę kontrataku, co wydaje się niekoniecznie 

słuszne. 

Zdjęcie: autor 

Tym, co na targach łączyło wszystkie branże, 

była nadrzędna rola usług. Firmy prześci- 

Ok0805.indd 30 2008-05-07 16:12:36

Zdjęcie: Rehau 

gały się w udogodnieniach dla klientów, aby dostarczyć 

im jak najszybszy i najpełniejszy dostęp 

do informacji. W stoisku fi rmy Gealan, w centralnym 

punkcie widniały fl agi wszystkich krajów z załączonymi 

wizytówkami opiekunów rynku, a fi rma 

Veka miała tak rozległy obszar ekspozycji, że przez 

megafon wzywała do recepcji poszukiwane przez 

gości osoby. Kwintesencją roli usług w dzisiejszej 

sprzedaży było podejście fi rmy Winkhaus, która 

swoje produkty podzieliła czytelnie na trzy równorzędnie 

pozycjonowane grupy: okna, drzwi oraz 

serwis. 

W przeciwieństwie do targów w Mediolanie mogliśmy 

zaobserwować prawdziwy wysyp fi rm z naszego 

kraju, że wymienię dla przykładu tylko kilka: 

Adams, Bracia Bertrand, Drutex, Fasada, 

Filplast, Oknoplus, Pagen, Petecki, Stolarka 

Wołomin czy Vetrex, ambitnie walczących 

o niemieckich klientów. W przeważającej wielkości 

miały one, niestety, niewielkie kilkumetrowe boksy 

rozlokowane w najbardziej odległej sali, co nie dodawało 

powagi i prestiżu. Wyjątkowo na tym tle 

zaprezentował się rodzimy producent rolet, fi rma 

Portos, z jasnym, obszernym stoiskiem w bardzo 

dobrym miejscu. Można nawet wybaczyć niewielkie 

niedopatrzenie z centralnie eksponowaną 

stroną internetową w języku polskim. Jestem ciekaw, 

jak w kontekście doświadczeń fi rmy Aluprof 

będzie się rozwijał ten segment naszych wyrobów 

na rynku niemieckim. Polski akcent znalazł się również 

w stoisku Instytutu z Rosenhaim (skupiającym 

najbardziej dziwne rzeczy na całych targach) w postaci 

okna przeciwpowodziowego „z atestem” 

wykonanego w fi rmie Oknoplast ze specjalnymi 

okuciami Maco. Okno takie jest w stanie, w razie 

kataklizmu, zatrzymać falę wody lub błota sięgającą 

powyżej poziomu stolarki, ale raczej nie sprosta 

zadaniu skutecznej ochrony rynku niemieckiego 

przed naporem naszych producentów. 

Piotr Makola 

NIEZWYKŁA PREMIERA 

W NORYMBERDZE 


TARGI 

Producenci okien, drzwi i fasad oraz dostawcy mieli okazję spotkać się po raz kolejny na jednych 

z największych w Europie targach stolarki okiennej Fensterbau Frontale. Impreza 

ta odbyła się od 2 do 5 kwietnia 2008 roku w Norymberdze, drugim co do wielkości mieście 

Bawarii. To już jedenasta edycja tych targów, a organizuje się je co dwa lata. 

Fensterbau Frontale odbyły się równocześnie z targami 

Holz-Handwerk. Tegoroczny duet targowy 

pobił rekord, zarówno jeśli chodzi o liczbę wystawców, 

jak i odwiedzających. W kilkunastu halach 

swoje produkty zaprezentowało ponad 1270 

wystawców z 32 krajów, z czego 760 stanowili ci, 

którzy przyjechali na Fensterbau. Targi odwiedziło 

ponad 103 tys. osób, które przybyły, by zapoznać 

się m.in. z ofertą producentów profi li, okuć, maszyn, 

chemii budowlanej i szkła. Powierzchnia hal 

targowych fensterbau została powiększona o 20 

proc. w porównaniu do tej z roku 2006. Zdaniem 

organizatorów umożliwiło to optymalne rozplanowanie 

segmentów wystawowych i przyczyniło 

się do stworzenia odpowiedniej oprawy dla rozmów 

handlowych. 

Dobrym prognostykiem na przyszłość jest porozumienie, 

jakie podczas targów zawarło czterech 

międzynarodowych organizatorów. Umowa 

o współpracy Global Fair Alliance obejmuje m.in. 

koordynację terminów, w jakich odbywają się Fenestration 

China, Fensterbau Frontale w Norymberdze, 

Glass Build America i Istanbul Window 

w Turcji. 

Z Polski do Norymbergi przyjechało 30 wystawców. 

Większość z nich została ulokowana w hali, 

którą omijali targowi goście. A wszystko dlatego, 

że zabrakło jakichkolwiek oznaczeń informujących, 

że jest to jedna z wielu hal targowych. Fakt 

ten wzbudził ogromne niezadowolenie wśród 

rodaków, którzy interweniowali u organizatorów. 

Według Anny Talarek z Polskiego Przedsta- 

W ogromnym, bo prawie 600-metrowym stoisku Rehau przez całe targi było tłoczno i gwarno. 

Wszyscy odwiedzający fi rmę z zainteresowaniem obserwowali namiot, do którego pod 

ścisłym nadzorem wpuszczano gości – wyłącznie tych zarejestrowanych – wręczając im tajemnicze 

okulary... 

Niektórzy wystawcy sami oznaczali dojście do swoich 

stoisk. 

wicielstwa Targów Norymberskich cała sytuacja 

była spowodowana tym, że polscy wystawcy 

zbyt późno zgłosili swoje uczestnictwo w imprezie. 

Jednak protest Polaków sprawił, że obsługa 

targów ulepszyła dojście do hali, rozpościerając 

dywany w kolorach czerwonym i zielonym, które 

prowadziły do każdej hali. Pomimo tego przykrego 

incydentu większość wystawców była zadowolona 

z udziału w targach. (ako) 

Po około 20 minutach otwierano drzwi i wypuszczano 

oszołomioną grupę, pilnie strzegąc wnętrza 

namiotu przed ciekawskimi spojrzeniami. 

Ta aura tajemniczości spotęgowała i tak duże 

zainteresowanie zapowiadanym premierowym 

pokazem tegorocznego hitu fi rmy Rehau. Za 

zamkniętymi drzwiami, równolegle w dwóch salach 

odbywały się multimedialne, trójwymiarowe 

pokazy najnowszej generacji profi li okiennych 

Geneo. (Zaprezentowaliśmy je w poprzednim numerze 

„Forum” – red.) Ponad sto osób uczestniczących 

jednocześnie w prezentacji mogło niemal 

namacalnie poznać budowę i zalety nowego profi 

lu. Od innych systemów różni go brak stalowych 

wzmocnień, których funkcję przejęło innowacyjne 

połączenie tworzywa z włóknem szklanym 

oraz ciężar, a właściwie lekkość, konstrukcji przy 

zachowaniu wszystkich parametrów wytrzymałościowych. 

(mak) 

maj 2008 31 

Ok0805.indd 31 2008-05-07 16:12:37 

Zdjęcie: Małgorzata Klos


TARGI 

OKUCIA NA FENSTERBAU 

Kolejny rekord zwiedzających odnotowały w tym roku targi Fensterbau Frontale. Tylko 

w dziale okuć katalogu targowego jest łącznie 746 wpisów fi rm – m.in. do okien – 165, 

do drzwi balkonowych – 80, do okiennic – 24 oraz do drzwi wejściowych – 204. 

Już same hasła i slogany targowe dostawców 

okuć pokazują, dokąd zmierza 

rynek, a tym samym, na jakich 

polach koncentrują swoją aktywność, 

chociażby komunikacyjną. 

Okucia do okien są dzisiaj kompleksowymi,mechaniczno-elektronicznymi 

systemami, decydującymi nie tylko 

o ich wieloletniej trwałości oraz bezawaryjnym 

zamykaniu i otwieraniu. 

Łączą one okno z ogólną koncepcją 

i funkcjonalnością budynku, a nawet 

poszczególnych wnętrz: „Tworzą 

wartość wnętrza” (slogan fi rmy 

Roto Frank). Szerokość geografi czna 

(a tym samym uwarunkowania 

klimatyczne) defi niują w niektórych 

regionach świata, np. krajach skandynawskich, 

podstawową funkcję 

okna: im zimniej i ciemniej, tym 

większe są oczekiwania co do ciepłochronnych 

i doświetlających właściwości 

okien. Im cieplejszy klimat, 

tym istotniejsza staje się ochrona 

przed gorącem, rażącym światłem 

i dobowymi wahaniami temperatury. 

„The Harbour: A Wide Open Space” 

– raczej za otwartością na przestrzeń 

zdaje się opowiadać targowy przekaz 

KFV, wzmocniony sformułowaniem 

„Cała naprzód do nowych horyzontów” 

fi rmy Siegenia-Aubi. Globalne widzenie 

rynku podkreśla Winkhaus sformułowaniem 

„Międzynarodowa kompetencja w dziedzinie 

okien i drzwi”, G-U zwraca uwagę na systemowy 

charakter prezentowanych rozwiązań („Systemowa 

przewaga”), a hasło „Jakość, która 

zobowiązuje” (Maco) uwypukla aspekty jakości 

i trwałości. „Energia, Bezpieczeństwo & Komfort” 

wprost i bezpośrednio wytyczają pola zastosowania 

asortymentu produktów fi rmy Hautau, 

podobnie zresztą jak „Bezpieczeństwo w parze 

z komfortem” fi rmy Fuhr. 

O co chodzi w okuciach 

O jakość i trwałość. Ponieważ nawet najmniej 

uświadomieni inwestorzy oraz użytkownicy 

oczekują od okien, żeby się wygodnie otwierały 

i dobrze zamykały, najchętniej przez cały okres 

eksploatacji budynku, istotna staje się trwałość 

okiennych komponentów, a najbardziej chyba 

okuć, odpowiadających za mechanikę okien. 

Już od początku roku wprowadzenie nowej powłoki 

ochronnej na wszystkie elementy systemu 

NT ogłasza Roto Frank (RotoSil Nano). Firma informowała 

o tym w stoisku i podczas konferencji 

prasowej, potwierdzając udzielenie na okucia Roto 

32 maj 2008 

NT 10-letniej gwarancji. Spektakularnie zagadnienie 

potraktowała fi rma Maco, zanurzając w specjalnie 

zbudowanym oczku wodnym elementy 

okuć, by zwrócić uwagę zwiedzających na odporność 

antykorozyjną powłoki Maco Tricoat. Firma 

zapewnia, że stosowne certyfi katy potwierdzają 

1000-godzinną odporność na rdzę czerwoną okuć 

tego systemu, po zmontowaniu. „Dożywotniej 

gwarancji” udziela w Niemczech Siegenia-Aubi 

na rodzinę okuć Titan („Lifetime-Titan-Garantie”), 

a fi rma Maco 12-letniej gwarancji na rodzinę klamek 

Emotion. 

Do jakich okien? 

Do wygodnych i nowoczesnych. Okna służą 

do przewietrzania pomieszczeń. Otwiera się 

je, żeby zapewnić dopływ świeżego powietrza 

i uchronić substancję budynku przed zawilgoceniem, 

pleśnią i zagrzybieniem. Producenci okuć 

prześcigają się w udogodnieniach z tej dziedziny 

– od tradycyjnych, manualnych, ale nowatorskich: 

okno podwójnie uchylne (Maco), w którym dwa 

rozwierane skrzydła z ruchomym słupkiem można 

także uchylić – jednocześnie, jako jedno skrzydło 

we wspólnej płaszczyźnie; poprzez wielostopniowy 

uchył (np. Roto) i manualne lub elektrome- 

chaniczne okna równolegle odstawne (np. Maco 

Multi-Trend/Multi-Matic), które optymalizują wymianę 

i cyrkulację powietrza. Jeszcze więcej wygody 

zapewnia zainstalowanie kompatybilnych 

z systemem okuć, elektromechanicznych napędów 

uchylająco-ryglujących (np. Roto E-Tec Drive), 

pozwalających na włączenie okna 

w inteligentne systemy sterujące. 

Odpowiednie czujniki, jak np. SensoAir 

(Siegenia-Aubi) reagują na stężenie 

dwutlenku węgla i wilgotność 

powietrza w pomieszczeniach, 

„zmuszając” okna do otwarcia, a następnie 

zaryglowania po uzyskaniu 

pożądanych parametrów powietrza. 

Inne rozwiązanie to okna uchylane 

poprzez elektryczne napędy łańcuchowe 

(jak np. Axxent Motion, Siegenia-Aubi). 

Piękno ma swoją wartość, 

a okucie jest tym ładniejsze, im mniej 

je widać. Roto NT Designo, Maco Invisible 

czy Winkhaus activPilot Select 

to przykłady rozwiązań, w których 

widoczna jest tylko efektowna klamka 

– w przypadku dwuskrzydłowych 

okien z ruchomym słupkiem umieszczona 

może być centralnie na listwie 

przymykowej. Naprzeciw zamiłowaniu 

architektów i inwestorów 

do otwarcia przestrzeni mieszkalnej 

w formacie XXL wychodzi cała paleta 

rozwiązań do niskoprogowych, 

przesuwnych drzwi na balkon i taras, 

jak np. Roto Patio Life czy Hautau 

Atrium HS o maksymalnej szerokości 

skrzydła 3235 mm, czy nawet przy 

użyciu wielofunkcyjnego pilota, jak 

np. Siegenia-Aubi MHS400 – system unoszonoprzesuwny 

z napędem elektromechanicznym 

do skrzydeł o masie do 400 kg. 

Zabezpieczenia przeciwwyważeniowe do okien 

stały się obecnie swojego rodzaju dobrym standardem. 

Oczywiście, nie są potrzebne na wyższych 

kondygnacjach budynków lub w przypadku trudno 

dostępnych okien, ale inwestorzy gotowi są coraz 

częściej zainwestować w okna na parterze, zabezpieczając 

je np. w klasie odporności przeciwwyważeniowej 

WK2 (dotyczy całego okna jako elementu 

budowlanego, a nie tylko zestawu okuć). Okucia 

mają specjalne rolki grzybkowe, przeciwbieżne 

zamknięcia rolkowe lub zamknięcia środkowe 

z ryglami hakowymi, pozwalającymi na uzyskanie 

np. w drzwiach balkonowych poziomu zabezpieczeń 

porównywalnych z odpornością antywłamaniową 

drzwi wejściowych. Spektrum prezentowanych 

na fensterbau możliwości w tym zakresie 

sięgało od prostych i sprawdzonych zabezpieczeń 

mechanicznych po czujniki kontroli otwarcia oraz 

zamknięcia okna lub drzwi balkonowych i wejściowych, 

nawet z możliwością połączenia bezprzewodowego 

w jeden system z czujnikami innych 

zagrożeń, jak np. detektorem ruchu, czujnikiem 

zbicia szyby, dymu, gazu i poziomu wody. 

Ok0805.indd 32 2008-05-07 16:12:38

Zdjęcia: Małgorzata Klos 

Globalne otwarcie 

Najbardziej aktywni na targach w Norymberdze 

dostawcy okuć to fi rmy o rodowodzie niemieckim. 

W związku ze stagnacją w rodzimym budownictwie 

(po tłustych latach 90.) powiększają 

one sukcesywnie zasięg działania o inne kraje, 

a co za tym idzie poszerzają asortyment produktów 

o dostosowane do poszczególnych rynków 

– nie zawsze europejskich. To już nie tylko okucia 

do okien otwieranych na zewnątrz czy przesuwanych 

do góry dla Wysp Brytyjskich, ale również 

systemy, w których do otwierania okna używa 

się korby (USA), czy zróżnicowane systemy okuć 

do profi li aluminiowych, których niezwykle rozwojowy 

rynek szacowany jest obecnie na ok. 

800 mln euro (Europa Południowa, Azja). Najaktywniejsi 

gracze na rynku okuć do okien i drzwi 

w swoich ekspozycjach targowych 

uwzględnili specyfi 

czne rozwiązania przeznaczone 

dla konkretnych 

zakątków świata. 

Przychylność kierownika 

produkcji 

Obok argumentów prorynkowych, 

formułowanych 

pod kątem inwestorów 

budowlanych i użytkowników 

okien, producenci 

okuć nie zaniedbują kwestii 

związanych z procesem 

produkcji okien. Najbardziej dojrzałe systemy 

okuciowe dostosowane są do produkcji w pełni 

oraz częściowo zautomatyzowanej, 

umożliwiając 

np. osłabienie następstw 

migracji wykwalifi kowanych 

pracowników produkcyjnych. 

Podkreślaną 

także na targach cechą 

zaawansowanych systemów 

jest również prostota 

i ograniczona liczba 

elementów, pozwalająca 

z jednej strony na utrzymanie 

w ryzach kosztów 

logistyki, z drugiej zaś 

nieograniczająca różno- 


TARGI 

rodności produkowanych w oparciu o te okucia typów 

okien. Najwięksi dostawcy nie mają zapewne 

wątpliwości, że mimo globalnego ukierunkowania 

ich strategii rozwoju, o sukcesie na poszczególnych 

rynkach decydować będzie indywidualizacja 

nie tylko samego produktu, ale także zaawansowanego 

serwisu. Prezentacje intuicyjnego i „przyjaznego 

użytkownikom” oprogramowania doboru 

okuć i projektowania okien, doradztwo w zakresie 

optymalizacji produkcji i procesów logistycznych 

czy systemy wsparcia marketingowego, udostępniane 

producentom okien w ramach współpracy, 

to także składniki targowego krajobrazu i elementy 

ofert producentów okuć. 

Zawarte w artykule informacje pochodzą z prezentacji, 

które miały miejsce na Fensterbau, oraz 

serwisów prasowych fi rm – oprac. red. 

maj 2008 33 

Ok0805.indd 33 2008-05-07 16:12:40


NOWOŚCI 

AP ŻORY 

pokazało na targach okno Elegance Plus, wykonane 

z PCW, na profi lu 5-komorowym o zaokrąglonym 

kształcie; jego producentem jest Aluplast, 

a szerokość ościeżnicy wynosi 70 mm. Znaczne 

zmniejszenie strat ciepła w budynku udało się 

osiągnąć stosując ciepłochronne szyby zespolone 

z powłoką termoizolacyjną o współczynniku przenikania 

U = 0,7–1,1 W/m 2 K. Przed hałasem natomiast 

chroni potrójny system uszczelnienia. 

Możliwe jest wyposażenie okna w okucia przeciwwyważeniowe 

i mikrowentylację. 

BRÜGMANN 

dokonał w Norymberdze premierowej 

prezentacji 7-komorowego systemu 

Salamander Streamline SL. 

Oferta tego szerokiego systemu 

(76 mm), w połączeniu ze 

wzmocnieniem termicznym 

oraz szybą o współczynniku 

U g = 0,5 W/m 2 K daje możliwość 

uzyskania dla całego 

okna współczynnika przenikania 

ciepła U = 0,826 W/m 2 K. 

OKNOPLUS 

przedstawił okno z profi lu PCW Brügmann ArtPlus, 

z nowymi okuciami Winkhaus Comfort o dodatkowej 

funkcji bezpiecznego wietrzenia. Profi l ArtPlus 

o zaokrąglonej linii skrzydła ma następujące parametry: 

szerokość ramy 73 mm, skrzydła 84 mm. 

W połączeniu z zaokrągloną listwą przyszybową 

GP524 rozwiązanie to daje profi l skrzydła zaokrąglonego 

z obu stron okna. Jest to pięciokomorowy 

system profi li Brügmann Arte klasy A, należący do 

najsztywniejszych, dostępnych na rynku okiennym. 

Zgodnie z Aprobatą Techniczną ITB nr AT-15- 

5357/2005 można na jego bazie wykonać okno 

jednoskrzydłowe z funkcją rozwierano-uchylną 

nawet o wymiarach 1600 x 1600 mm, gdzie grubość 

ścianek zewnętrznych ma 2,8-3 mm, a szerokość 

komór wewnętrznych wynosi min. 5 mm. 

Okno zachowuje bardzo dobrą izolacyjność termiczną 

i akustyczną, polepszoną przez blokadę 

styropianową dostępną tylko w Oknoplusie. 

34 maj 2008 

SIEGENIA-AUBI 

oferuje planistom, architektom i designerom rozwiązanie 

do okien uchylno-rozwieranych, które 

doskonale sprawdzi się w realizacji niekonwencjonalnych 

projektów. Okucia mogą być wykorzystane 

również do grubych profi li. Oferta powinna być 

interesująca też dla producentów okien, ponieważ 

umieszczanie osi obrotu pod skrzydłem oznacza, 

że nie ma praktycznie żadnej potrzeby mechanicznej 

obróbki krawędzi profi lu. Wydatnie obniża to 

czas wymagany do produkcji okna. Ponadto obróbka 

ramy, może być wykonywana również poza 

przystosowanym do tego miejscem. 

WILKA SCHLIESSTECHNIK 

zaprezentowała nową konstrukcję 

zamków antypanicznych, 

umożliwiającą wykorzystywanie 

w zamkach wkładek 

z gałką, wkładek mechatronicznych 

oraz pozwalającą 

na pozostawianie klucza 

we wkładce – w przypadku 

standardowych wkładek bębenkowych. 

Rozwiązanie to 

umożliwia stosowanie niemal 

wszystkich wkładek bębenkowych 

w zamkach antypanicznych. 

System taki jest opisany jako zalecenie 

w nowej edycji norm 179/1125. 

PORTOS 

pokazał po raz pierwszy silnik 

z wbudowanym odbiornikiem 

radiowym. Zastosowanie tego 

produktu nie wymaga dodatkowego 

okablowania, co pozwala 

zachować niezmienny 

wystrój wnętrza i w znacznym 

stopniu ograniczyć koszty 

montażu. Sterowanie można 

umieścić w dowolnym miejscu, 

najbardziej wygodnym i potrzebnym. Pilot zdalnego 

sterowania ma w standardzie aż 15 kanałów, 

umożliwiających włączanie i wyłączanie wielu napędów, 

w które wyposażone są rolety. Wystarczy 

jeden pilot, aby obsłużyć rolety w całym domu. 

Dzięki radiowej technologii w każdej chwili można 

z łatwością wymieniać stare sterowania i piloty, 

zachowując dotychczasową instalację. 

AIB 

zaoferowało podczas targów w Norymberdze Integra 

System, który pozwala zamontować okna 

i drzwi w sposób 

zapewniający ich 

szczelność przez 

wiele lat. 

System uszczelnień 

okiennych 

składa się z szeregu 

taśm dylatacyjnych, 

które można 

wymiennie stosować 

w zależności 

od konstrukcji otworu 

okiennego 

lub drzwiowego. W skład systemu wchodzą również 

taśmy rozprężne oraz pianka poliuretanowa. 

Całość systemu montażowego składa się z trzech 

warstw: zewnętrznej, środkowej i wewnętrznej. 

Izolacja zewnętrzna chroni połączenie okna lub 

drzwi z murem przed opadami deszczu. Musi 

ona jednak przepuszczać wilgoć. Warstwę tę 

stanowią taśmy dylatacyjne paroprzepuszczalne 

lub rozprężne taśmy poliuretanowe, które przepuszczają 

parę wodną. Warstwę środkową tworzy 

pianka poliuretanowa, odpowiedzialna za izolację 

termiczną miejsca połączenia muru z oknem lub 

drzwiami. Izolację wewnątrz budynku tworzą taśmy 

dylatacyjne paroszczelne, czyli nieprzepuszczające 

powietrza i pary wodnej. 

KLEIBERIT 

zaprezentował na tegorocznych targach norymberskich 

Pur 555 nano – produkt do miejscowego 

wzmacniania materiałów drewnianych i drewnopochodnych. 

Jest to jednokomponentowy, 

poliuretanowy środek, który uszczelnia materiały 

porowate, a po zaaplikowaniu twardnieje, 

wzmacniając miejscowo płytę wiórową, MDF 

lub miękkie drewno. Produkt wykorzystuje się 

w produkcji mebli, drzwi (wzmocnienie gniazd 

zawiasów drzwiowych), parkietu oraz ścianek 

działowych. Znajduje on również zastosowanie 

jako podkład pod lakierowanie na bocznych 

i wyfrezowanych powierzchniach płyty MDF, wiórowej 

i drewna litego. Można nanosić go ręcznie 

lub mechanicznie. (a) 

Ok0805.indd 34 2008-05-07 16:12:43

Ok0805.indd 35 2008-05-07 16:12:50


NOWOŚCI 

PETRICI 

wspólnie ze swoim polskim dystrybutorem – fi rmą 

GB-Meesenburg – zaprezentowało na targach 

branżowych Fensterbau Frontale w Norymberdze 

zmodernizowane centrum tnące Scarabeo 55, 

znane także w Polsce. W porównaniu do modelu 

standardowego zmodernizowane Scarabeo 

pracuje pod kontrolą systemu Windows CE, ma 

większy (19”) monitor z funkcją touch screen, 

co znacznie wpłynęło na poprawę efektywności 

pracy. Dodane zostało złącze USB ułatwiające 

przenoszenie bądź importowanie listy cięć. Dodatkowo 

ulepszony został algorytm optymalizacji, 

co wpłynęło na zmniejszenie ilości odpadów. 

Szybkość załadunku i wyładunku profi li – 2 m/sek. 

– nie zmieniła się; wydajność również pozostaje 

na tym samym poziomie – do 2000 elementów na 

8-godzinną zmianę. Zmodernizowane Scarabeo 

jest już dostępne w sprzedaży. 

ADLER 

przyjechał na Fensterbau z innowacyjnym lakierem 

Aquawood Ligno, który stanowi niewidzialną 

ochronę dla okien drewnianych. Produkt objęty 

jest pięcioletnią gwarancją. Lakier produkowany 

jest na bazie wody. Aquawood Ligno chroni drewno 

przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych. 

(a) 

36 maj 2008 

URBAN 

pokazał na tegorocznych 

targach 

norymberskich 

stację GVS do 

wklejania szyb 

w skrzydła, która 

przeznaczona jest 

dla producentów 

stolarki PCW. Szyby 

oraz skrzydła 

wkładane są ręcznie 

oraz zespalane 

specjalnym klejem jednokomponentowym. Proces 

zespalania i sterowania zachodzi w pełni automatycznie. 

Skrzydła są pozbawione profi li stalowych, 

zaś szyba pełni rolę wzmocnienia. 

Wprowadzanie danych i obsługa maszyny wklejającej 

szyby odbywa się za pośrednictwem ekranu 

dotykowego touch screen. Maksymalne wymiary 

zespalanych skrzydeł wynoszą: szerokość 

3000 mm, wysokość 4000 mm. Wydajność urządzenia 

– 100 szyb/8 godzin. (a) 

HAFFNER 

zaprezentował centrum obróbcze SBA 6, które 

wykonuje, poza cięciem stali, wszystkie czynności 

związane z przygotowaniem profi li do zgrzewania. 

Zbudowane jest z trzech stacji obróbczych 

(jedna stacja obróbki PCW i dwie – montażu 

wzmocnień i obróbki profi li ze stalą) oraz czterech 

stacji transportowych. Każda stacja obróbcza 

może być wyposażona w czternaście agregatów. 

Z centrum może współpracować automatyczna 

piła do cięcia wzmocnień stalowych, dzięki czemu 

cięcie stali odbywa się w tej samej kolejności co 

PCW i zapobiega tworzeniu dodatkowych stref 

magazynowych. Centrum o wydajności 240 jednostek/8 

godzin obsługują trzy osoby. (a) 

ALUMA 

wprowadziła do oferty m.in. czterogłowicową zaciskarkę 

do łączenia naroży Pressta Line. Urządzenie 

jest właściwie małą linią technologiczną. Pracownik 

składa wstępnie ramę i układa ją na stole 

podawczym. Rama jest automatycznie transpor- 

towana do czterogłowicowego zespołu zaciskającego, 

który precyzyjnie pozycjonuje ją, a następnie 

zaciska równocześnie cztery narożniki. Po zaciśnięciu 

urządzenie przekazuje ramę na obrotowy stół, 

gdzie do połączenia wprowadza się klej. Następnie 

gotowa rama jest automatycznie przestawiana 

z położenia poziomego do pionowego i wstawiana 

do odpowiedniej przegródki stojaka na ramy. 

Elektroniczne sterowanie Siemens S7-300 kieruje 

przebiegiem całego procesu. 

ADULO 

pokazało na Fensterbau najnowszą wersję programu 

AduloGS 11. Wprowadzono w niej ponad 200 

innowacji i ulepszeń. Gruntownie przebudowano 

interfejs, upodobniając go do znanego z programu 

MS Outlook. Dzięki temu obsługa AduloGS 

stała się prostsza i jeszcze bardziej intuicyjna. 

Ważny jest również fakt, iż ostatnia wersja programu 

współpracuje z systemem operacyjnym 

Microsoft Vista. 

Ok0805.indd 36 2008-05-07 16:12:52

ZŁOTY MEDAL DLA HOMAGA 

HOMAG POLSKA zbudował na targach nie tylko stoisko, 

ale swoje własne miasteczko. Rozświetlone okna 

„wieżowców” i alejki pełne zieleni przyciągały spacerowiczów. 

Odpowiednio rozmieszczone znaki drogowe 

kierowały odwiedzających na kolejne ulice, które wzięły 

swoje nazwy od firm Grupy Homag. Na każdej ulicy 

centralne miejsce zajmowały maszyny z danej grupy. 

I tak na ulicy Weeke uwagę przyciągało, po raz pierwszy 

na polskim rynku zaprezentowane, portalowe, numerycznie 

sterowane centrum obróbcze BHT 500 z całkowicie 

zautomatyzowanym, poprzecznym transportem 

elementu, które przebojem zdobyło Złoty Medal Targów 

Drema. Urządzenie łączy zalety wiertarki przelotowej 

i numerycznie sterowanego centrum obróbczego CNC, 

osiągając dużą dokładność i szybkość wierceń punkt 

po punkcie; wierceń tak pionowych, jak i poziomych. 

Ta linia jest doskonałym rozwiązaniem dla średnich i dużych 

przedsiębiorstw, z równym powodzeniem realizując 

produkcję jednostkową oraz seryjną. 

Na tej samej ulicy gromadziły się grupki przedsiębiorców 

zainteresowanych centrum Venture 4M – numerycznie 

sterowanym centrum obróbczym do produkcji 

elementów z drewna lub materiałów drewnopochodnych. 

Maszyna może obrabiać elementy o grubości do 

150 mm, wykorzystując w tym celu aż 28 miejsc w magazynku 

(2 x 14). 

Medalowa maszyna – widok z góry. 

Miasteczko Homag. 

Na uliczce Bütfering stała kolejna nowość, czyli 3-agregatowa 

szlifierka szerokotaśmowa do szlifowania okleiny 

naturalnej i lakieru SCO 313/QCH. 

Rozszyfrowując kolejne symbole literowe z nazwy dowiadujemy 

się, że „Q” oznacza poprzeczny agregat 

szlifierski z elektronicznie sterowaną, dzieloną belką 

dociskową. W tym przypadku jest to belka z podziałem 

25 mm. Prędkość obrotowa może być regulowana bezstopniowo 

w zakresie 2–18 m/s. 

Litera „C” to oznaczenie agregatu łączonego z profilowanym, 

stalowym walcem kontaktowym (z wyrównaniem 

ziarnistości papieru i automatycznym 

dostawianiem) oraz elektronicznie sterowaną, dzieloną 

belką dociskową. „H” to agregat szerokotaśmowy 

z wewnętrzną taśmą. Sterowanie dostosowywaniem 

elementów szlifierskich pozwala na precyzyjne wyrównanie 

tolerancji oraz znajdującej się wewnątrz taśmy 

lamelowej z jednoczesnym i przeciwbieżnym ruchem 

urządzenia. Maszyna przeznaczona jest do szlifowania 

wykańczającego oraz wszystkich rodzajów szlifowania 

pod lakier. Ma zamontowane urządzenie jonizujące, 

służące do neutralizowania 

naładowania elektrostatycznego. 

Dzięki temu 

lepiej czyszczone są elementy, 

łącznie z urządzeniem 

czyszczącym. 

Centrum sterowania jest 

monitor dotykowy z 600 

miejscami pamięci. Elektronika 

umożliwia wymianę 

programów bez 

zatrzymywania maszyny, 

a zamontowany skaner 

kodów kreskowych, 

odczytując informację 

i przekazując ją zdalnie, 

przyspiesza pracę operatora 

oraz pozwala zapobiegać pomyłkom. 

W pobliżu, nadal na ulicy Butfering, znajdowała się 

siostrzana szlifierka szerokotaśmowa Optimat SGO 

211 Rk, przeznaczona do szlifowania masywu. Agregat 

szlifierski połączony z profilowanym gumowym walcem 

kontaktowym i pneumatyczną 

belką dociskową 

doskonale 

sprawdza się podczas 

kalibrowania masywu, 

przy większym 

zbieraniu materiału 

oraz wyrównującym 

szlifowaniu doklejki 

z masywu. Oczywiście, 

wykonuje też podstawowe, 

wstępne i wykańczająceszlifowanie 

masywu. Agregat 

walca kontaktowego 

jest kalibrowany z profilowanym 

stalowym 

walcem kontaktowym. 

Warto zaznaczyć, że 


PROMOCJA 

Miasteczko Homag – widok z maszyną Friz. 

szlifierka ma automatyczny odczyt grubości, bezstopniową 

regulację posuwu i niezużywające się urządzenie 

hamujące. 

Jeszcze wiele maszyn wystawiono w Mieście Homag, 

jednak opis każdego ze względu na ograniczone 

miejsce nie jest tu możliwy. Zaznaczmy więc tylko, że 

wszystkie wystawione maszyny łączą w sobie kompetencje 

i doświadczenie wszystkich firm z Grupy Homag. 

Są to wypróbowane maszyny i urządzenia do obróbki 

Szlifi erka Bütfering. Medalowa maszyna Weeke Optimat BHT 500. 

drewna, ściśle dopasowane do siebie, przeznaczone 

również dla małych i średnich przedsiębiorstw. 

Goście targów docenili nie tylko ich jakość, dokonując 

zakupów „na pniu”, ale również wyjątkowo zaaranżowane 

stoisko. Zyskało ono także uznanie organizatorów 

targów DREMA 2008, którzy przyznali firmie Homag Polska 

Złoty Medal za wystrój miejsca wystawowego. 

Miasteczko Homag. 

Zdjęcia: (wika) 

maj 2008 37 

Ok0805.indd 37 2008-05-07 16:13:01


TARGI 

SPRZEDANE NA PNIU 

Jak zawsze na Międzynarodowych Targach Maszyn i Narzędzi dla Przemysłu Drzewnego 

i Meblarskiego, czyli popularnej Dremie nie zabrakło odwiedzających. W tym roku było 

wśród nich więcej właścicieli małych warsztatów i niewielkich fi rm. Oczywiście, nie zabrakło 

też przedstawicieli dużych zakładów produkcyjnych. 

Wydawać by się mogło, że wszystko zmierza 

w dobrym kierunku, jednak słychać było głosy wystawców, 

że tym razem termin Dremy był chybiony. 

Wielu musiało wybierać pomiędzy Poznaniem 

a Norymbergą i odbywającymi się tam, dokładnie 

w tym samym terminie, targami Fensterbau Frontale. 

Szkoda, że poznańscy organizatorzy nie pomyśleli, 

ile polskich fi rm nie wystawi w Poznaniu i jakie 

38 maj 2008 

straty fi nansowe przez to poniosą. A wystarczyłoby 

przesunięcie o kilka dni. Mimo wszystko wystawców 

było sporo, a prezentowane nowości przyciągały 

rzesze odwiedzających. Maszyny oglądano 

i sprzedawano od ręki. I to nie tylko te mniejsze. 

Właścicieli zmieniło też kilka centrów obróbczych. 

Spośród ogromnej liczby wystawionych maszyn 

i urządzeń do obróbki drewna na szczególną uwa- 

Okleiniarka podczas pracy. 

gę zasługują prezentowane nowości. Dla większości 

z nich była to premiera nie światowa, tylko 

lokalna. 

Centra obróbcze 

Premierę światową miało w Poznaniu Euro Tf Model 

Robot Center (Marzani Progetti z Włoch) 

dystrybuowane przez SFK. Maszyna przeznaczona 

jest do obróbki ościeżnic regulowanych z listwą 

maskującą. Robot Center wyposażony jest w agregaty 

ucinające, frezujące i wiercące. Wszystkie 

funkcje są sterowane numerycznie. 

Imac zaprezentował centrum obróbcze do elementów 

ościeżnic oraz opasek drzwiowych, model 

01 CLF, produkcji fi rmy Stemas. Jest 

to wysokowydajna maszyna dwustronna do cięcia 

i wiercenia pod kątami 45 o i 90 o oraz frezowania 

pionowego i poziomego gniazd oraz otworów 

pod zamek i zawiasy. Dodatkowe zamontowane 

wrzeciona wiertarskie pozwalają na wykonanie 

otworów pod złącze w opaskach oraz pod zawiasy. 

Centrum wyposażone jest w podajnik i odbiornik 

elementów, umożliwiające obsługę przez 

jednego operatora. Obrabiarka CNC ma zamontowaną 

górną bazę dla obrabianych elementów, 

co gwarantuje wysoką jakość i precyzję obróbki. 

Kontrolowana numerycznie środkowa podpora 

elementów o zmiennym położeniu zapewnia optymalne 

warunki obróbki. 

Centrum obróbcze Universal 3012 TV (produkt fi rmy 

Morbidelli) w Polsce dystrybuuje fi rma SCM 

Group Polska. Reprezentuje ono nową linię maszyn, 

która zastąpi znaną na rynku od wielu lat 

linię Author. Ma uniwersalne centrum obróbcze, 

elektrowrzeciono o mocy 8,5 kW, głowicę wiertarską 

12 + 4 + 2 z piłką zintegrowaną oraz magazynkiem 

narzędziowym umiejscowionym przy 

Ok0805.indd 38 2008-05-07 16:13:15

Zdjęcia: autorka 

elektrowrzecionie. Portalowa konstrukcja zapewnia 

perfekcyjną obróbkę, a system zabezpieczający 

typu bumpers daje operatorowi dużą swobodę 

w manipulowaniu na stole roboczym. 

Swoistym rekordzistą tegorocznych targów była 

fi rma Teknika, która w największym w historii 

targów Drema stoisku, zajmującym 3500 m 2 , wystawiła 

ponad 90 maszyn, a wśród nich centrum 

kątowe do okien Sintesi CE, którego producentem 

jest Saomad. Ma 2 linie obróbki, na których 

wykonuje się operacje czopowania czół 

oraz profi lowania wzdłuż dłuższych krawędzi 

elementów. Przy zastosowaniu wrzecion o długości 

620 mm możliwie jest czopowanie pełnego 

profi lu bez konieczności wymiany narzędzi. 

Konfi guracja maszyny zawiera po stronie czopowania 

zespół piły formatyzującej oraz wrzeciono 

czopujące. Po stronie obróbki profi lowej 

znajdują się 3 wrzeciona profi lowe oraz zespół 

odzyskiwania listewki przyszybowej. Maszyna 

jest sterowana numerycznie, a programowanie 

odbywa się za pomocą dołączonego komputera 

PC, zamontowanego w obudowie mocowanej 

na ruchomym ramieniu. 

Dystrybutorem automatycznej dwustronnej (dół/ 

góra) linii kalibrująco-szlifującej TAG 1-112, produkcji 

Flli Tagliabu jest IMAC. Obrabiarka przeznaczona 

jest do pracy w linii, do wykonywania 

operacji kalibrowania dolnej i górnej płaszczyzny 

elementu oraz szlifowania jego płaszczyzny 

górnej. W maszynie zastosowano innowacyjny 

sekcyjny docisk trzewikowy na wejściu oraz zaawansowane 

rozwiązania konstrukcyjne pozwalające 

szlifować również elementy lakierowane. 

Maszyna wyposażona jest we wszystkie możliwe 

zespoły czyszczące elementy na wyjściu, zespół 

do czyszczenia taśmy transportowej, stół podciśnieniowy 

oraz unikatową na rynku elektroniczną 

stopkę sekcyjną szerokości 150 mm. 

Wiertarki 

Jeśli ktoś myślał, że w sekcji wiertarek już nic nie da 

się ulepszyć, mylił się. 

Przy użyciu wiertarki sterowanej numerycznie Cyfl 

ex F9 (produkt fi rmy SCM) wiercenie odbywa się 

na pochylonym stole roboczym. Obrabiany element 

przesuwany jest w osi X za pomocą specjalnego 

chwytaka. Głowica wiertarska zamocowana na ruchomym 

portalu wykonuje ruch w osi Y i Z. Głowica 

obejmuje 12 wrzecion pionowych i 6 poziomych; 

pracuje zintegrowana z nią piłka nitująca. 

Na powierzchni wystawienniczej zajmowanej 

przez Cehpol wystawiono kilkanaście maszyn 

spośród bogatej oferty tej fi rmy. Wśród prezento- 


TARGI 

wanych nowości wystawcy podkreślali szczególne 

zalety automatycznej wiertarko-osadzarki do zawiasów 

puszkowych. Jej zespół wiercący, składający 

się z 3 wrzecion, pracuje od dołu. 

Thunder (producent Vitap, dystrybucja ITA) to sterowana 

numerycznie wiertarka z wtryskiwaniem 

kleju i kołkowaniem. Znajduje zastosowanie przy 

obróbce elementów mebli skrzyniowych, ale także 

ościeżnic drzwi i okien. Szczególnie sprawdza się 

w produkcji masowej, gdzie czas odgrywa istotną 

rolę. Zaletą maszyny jest wysoka wydajność oraz 

prosty system obsługi. Maszyna ma możliwość 

obróbki elementów w poziomie i w pionie (opcja). 

Jest wyposażona w silnik bezszczotkowy. 

Inne 

Zanim powstanie wyrób ostateczny, materię z którego 

będzie wytworzony trzeba przygotować. 

I to tak, aby efekt był doskonały, a straty materiału 

minimalne. Tu może przydać się precyzyjna optymalizerka 

KP900 z fi rmy Penny – Dobroszyce. 

Służy do wycinania wad i podziału lameli, listew 

oraz desek. Precyzyjne taktowanie posuwu i docisków 

pneumatycznych z góry oraz z boku pozwala 

uzyskać dokładność aż do 0,1 mm. Dla małych 

fi rm, albo podczas prac u klienta, przyda się strug 

do drewna KP0810C, marki Makita. Waży on jedynie 

3,3 kg, ale ma moc 1050 W, osiągając prędkość 

obrotową bez obciążenia 12 000 obr./min. 

Wyposażony jest w pełnookresowy układ elektryczny 

oraz ogranicznik prądu rozruchowego. 

Szerokość strugania to 82 mm, przy regulowanej 

głębokości strugania 0–4 mm, z możliwością ustawiania 

głębokości skalowania co 0,1 mm. Wyrzutnik 

wiórów może być montowany z obu stron tak, 

aby wygodnie było dojść do obrabianego elementu. 

Istnieje możliwość podłączenia doń również 

urządzenia odsysającego. 

� 

LEITZ POLSKA 

wśród różnorodnych narzędzi wystawił na 

Dremie również narzędzia do produkcji okien 

i drzwi. W narzędzia Leitz zostało także wyposażone 

wiele maszyn wystawionych na targach, 

w tym nowość Conturex fi rmy Weinig. Nowoczesne 

technologie produkcji okien i drzwi, 

maszyny sterowane numerycznie, optymalizacja 

procesu produkcji to ogromne wyzwanie 

dla producentów narzędzi, które fi rma Leitz 

z sukcesem podejmuje od wielu lat. Właściwości 

profi lu, jego podział (splitting) i odpowiednie 

rozmieszczenie narzędzi w maszynie decydują 

w istotny sposób o ekonomice całej inwestycji. 

Dzięki bogatemu, wieloletniemu doświadczeniu 

oraz ścisłej współpracy z producentami maszyn, 

fi rma spełnia oczekiwania najbardziej wymagających 

klientów. 

Nowością pokazaną na targach Drema 2008 jest frez o profi lu ryfl owanym, którego zastosowanie 

znacznie redukuje liczbę braków – z kilkudziesięciu do kilku na partię. Podczas procesu obróbki 

elementu z jego użyciem najpierw następuje wstępne rozdrobnienie, a potem frezowanie ostateczne, 

podczas którego narzędzie zbiera jedynie około 0,8 mm. Taki sposób frezowania nadaje się do 

powierzchni płaskich oraz profi lowanych. 

www.leitz.pl 

maj 2008 39 

Ok0805.indd 39 2008-05-07 16:13:20

� 


TARGI 

Przy realizacji niektórych projektów zachodzi konieczność 

gięcia i okleinowania elementów, takich 

jak płyciny, opaski futryny, listwy itp. W takim 

przypadku pracę dwóch maszyn może zastąpić 

Vacuum Prasa VP-3000x1300/K z fi rmy Artel. 

Jest to prasa próżniowa przeznaczona do okleinowania 

i gięcia elementów prostych oraz krzywoliniowych 

różnego rodzaju okleinami (okleina naturalna, 

folia fi nish, laminaty itp.) przy zachowaniu 

bardzo małych promieni, nawet R-2. Technika 

formowania próżniowego eliminuje tradycyjne 

stemple i matryce. Elementy dociska elastyczna 

membrana. 

FREZWID 

w swoim stoisku gościł wiele osób. Właściciele 

małych zakładów stolarskich i szefowie 

zaopatrzenia dużych fi rm z równym zainteresowaniem 

oglądali prezentowane modele 

frezów. Dla branży stolarki budowlanej też 

znalazło się wiele interesujących propozycji. 

Wprawdzie Frezwid jest znany z tego, że 

robi narzędzia na indywidualne zamówienie, 

zaspokajając nawet największe oczekiwania, 

jednak ma też w swojej ofercie zestawy typowe. 

Do takich zaliczają się frezy i głowice do 

produkcji okien oraz drzwi: 

� głowice do drzwi wewnętrznych 44; 

� głowice do drzwi zewnętrznych 68; 

� zestaw głowic regulowanych do wykonania 

profi lu i kontrprofi lu; 

� uniwersalne głowice do obróbki skrzydła 

drzwi z zewnątrz i ościeżnicy wewnątrz; 

� pełny zestaw frezów do okien, od typowych 

poprzez okna o profi lu skandynawskim do 

stolarki łączonej aluminiowo–drewnianej. 

Frezwid ma także zestawy do obróbki wszystkich 

profi li PCW produkowanych w Europie. 

Uzupełnieniem oferty są komplety frezów 

i wierteł do obróbki PCW, do otworów pod 

klamkę, odwodnień oraz pod zasuwy. Oddzielne 

modele przygotowano do aluminium, a do cięcia wzmocnień stalowych frezy piłkowe HSS. Z narzędzi marki Frezwid korzystają tacy producenci 

stolarki, jak np. Adpol czy Pol-Skone. Ich frezy montowane są w szerokiej gamie maszyn od frezarko-czopiarek po linie CNC. 

40 maj 2008 

Sztyfciarka Omer 12.40 G (producent Omer) 

przyda się do łatwego i niewidocznego łączenia listew 

przyszybowych w oknach. To pneumatyczne 

narzędzie wykorzystuje sztyfty 12 mm, o rozmiarze 

od 25 do 40 mm. Stosowane może być również 

do mebli, 

drzwi, montażu 

gablot, szufl ad, 

konstrukcji łodzi,oszalowania, 

montażu 

paneli, ram, 

obić, boazerii, 

paneli ozdobnych 

oraz 

do dekorowania 

ozdobnego. 

W ofercie Tekniki 

pojawił się 

też nowy system 

suszenia 

mikrofalami 

MOS (wyprodukowany 

w Giardina Offi cine Aeromecchaniche 

SPA). Mikrofale, stosowane do suszenia 

lakierów wodnych, działając na cząsteczki wody 

zawartej w lakierze powodują szybsze ich drganie 

i w konsekwencji natychmiastowe jej usunięcie 

z powłoki. Dzięki takiej metodzie suszenia 

możliwie jest osiągnięcie następujących korzyści: 

kontrola temperatury na podłożu, jednorodność 

www.frezwid.com.pl 

trójwymiarowego rozkładu mocy wewnątrz pieca 

(z możliwością suszenia płyt krzywoliniowych 

a także krawędzi), jednorodność energii przekazywanej 

na suszony element na całej szerokości 

urządzenia, oszczędność energetyczna. Zalety 

powłoki lakieru uzyskanej przy wykorzystaniu 

sytemu MOS to szybkie tempo wyparowania 

płynnej zawartości lakieru, zwiększenie twardości 

powierzchni oraz przyczepności do podłoża. 

Produkowane urządzenia z systemem MOS przeznaczone 

są do linii lakierniczych łańcuchowych 

(okna i drzwi), do elementów płaskich, profi lowych 

oraz jako oddzielne urządzenie do suszenia 

elementów na wózkach. 

A gdy okno czy drzwi są już gotowe, monterom 

będzie łatwiej pracować używając wiertarko– 

wkrętarki zasilanej akumulatorem litowo–jonowym 

BHP452RFE. To 2-biegowe narzędzie (marki 

Makita) waży zaledwie 1,8 kg. Osiąga prędkość 

obrotową na biegu jałowym 0-1400 obr./min. 

(I bieg:) i 0-1500 obr./min. (II bieg). Wyposażone 

jest w szybką ładowarkę (czas ładowania 22 min), 

2 akumulatory o napięciu 18 V i pojemności 

3,0 Ah oraz 2 klucze imbusowe. Jego zalety to: 

16-stopniowa regulacja momentu obrotowego, 

wbudowana dioda LED, zdolność wiercenia: 

w stali 13 mm, drewnie 38 mm, betonie 13 mm. 

Jak widać, doskonale powinno się sprawdzić podczas 

osadzania stolarki. 

Nowinki zebrała Wisława Karolewska 

Ok0805.indd 40 2008-05-07 16:13:24

ALUPROF 

proponuje nowy system fasadowy MB-SR50 HI. 

Przeznaczony jest on do konstruowania i wykonywania 

lekkich ścian osłonowych typu zawieszanego 

i wypełniającego 

oraz dachów szklanych. 

Konstrukcja 

nośna składa się 

z pionowych (słupy) 

i poziomych 

(rygle) kształtowników 

aluminiowych 

o przekroju skrzynkowym 

i szerokości 

50 mm, odpowiednio 

połączonych 

ze sobą i zamocowanych 

do konstrukcji budynku. Aby zapewnić 

podwyższoną izolacyjność termiczną słupów 

i rygli, do systemu wprowadzono ciągły izolator 

o niskim współczynniku przewodzenia ciepła 

i bardzo dobrych parametrach izolacyjnych oraz 

uszczelki profi lowane z EPDM. W celu zminimalizowania 

obróbki mechanicznej słupów, zostały 

wyeliminowane wszelkie podcięcia w bocznych 

płaszczyznach profi li słupów. Montaż szyb lub innych 

wypełnień odbywa się poprzez przykręcanie 

aluminiowych listew dociskowych specjalistycznymi 

łącznikami zakończonymi ostrzami wiercącymi 

ze stali szlachetnej nierdzewnej. 

CLASSEN 

oferuje nowe drzwi dwuskrzydłowe Malaga. Zastosowano 

w nich bezpieczne szkło. Skrzydła 

zbudowane 

są na bazie 

konstrukcji 

nazywanej 

Classen Hybryda,złożonej 

z trzech 

warstw: drewnianej 

ramy, 

płyty wiórowo-otworowej 

oraz sklejki, zaś wypełnieniem stabilizującym 

jest tzw. plaster miodu. Skrzydła pokryte są okleiną 

Classen Iridium. 

HÖRMANN 

oferuje bramę segmentową LPU 40 Decograin, 

w okleinie złoty dąb, o wymiarach 2500 

x 2125 mm, z przetłoczeniami poziomymi. 

Jest to wysokiej jakości brama ocieplana, z płytą 

o grubości 42 mm na całej powierzchni. Wyróżnia 

się szczególnie dobrą izolacją cieplną i akustyczną. 

(Dla płyty bramy współczynnik izolacji cieplnej 

U wynosi 0,8 W/m 2 K, a dla zamontowanej bramy 

1,30 W/m 2 K. Izolacja akustyczna dla bram LPU wynosi 

21 dB.) Brama wyposażona jest w specjalny 

mechanizm, dzięki któremu porusza się lekko i cicho. 

Powierzchnia decograin w kolorze złoty dąb 

dobrze imituje drewno. Tylko do 14 czerwca trwa 

wiosenna promocja w fi rmie Hörmann. 

GLASPOL 

proponuje szyby zespolone pokryte powłoką niskoemisyjną 

Planitherm One. Wartość współczynnika 

emisji tej powłoki to E n = 0,01. Na jej bazie 

nowa szyba dwukomorowa, przy standardowym 

wypełnieniu komór kryptonem, osiąga parametr 

U g = 0,4. W połączeniu z ciepłą ramką Swisspacer 

szyba może być stosowana w oknach energooszczędnych 

i pasywnych. 


NOWOŚCI 

NATURA 

wprowadziła do sprzedaży okno drewniano-aluminiowe 

w linii Elegancja. Konstrukcja okien oparta 

jest na połączeniu dwóch niezależnych ram: 

wewnętrznej, wykonanej z drewna – profi l Soft- 

Line, i zewnętrznej, z aluminium – profi l Aluron 

Gemini. Zaletami okna są: możliwość powlekania 

powierzchni aluminiowej wszystkimi kolorami dostępnymi 

w palecie RAL oraz wyposażenie stolarki 

w dodatkowe elementy antywłamaniowe – okucie 

WK2, szyba P4. 

3M 

wprowadza na polski rynek segment Constraction 

– jednym z produktów są folie okienne, wśród których 

najpopularniejsza jest Scotch Ultra Windows 

Film. Chroni ona powierzchnie szklane i jest łatwa 

w montażu. Aby wzmocnić szybę należy nakleić 

folię na jej wewnętrzną 

stronę. Folia 

nie ogranicza pola 

widzenia, a w przypadku 

pęknięcia szyby 

utrzymuje jej kawałki 

w miejscu, uniemożliwiając 

rozpryśnięcie 

szkła. Scotch Ultra 

Windows Film produkowana 

jest z 40 

połączonych warstw 

poliestrowych o grubości 

150 mikronów. 

Folia zabezpiecza też 

przed szkodliwymi 

promieniami UV. 

maj 2008 41 

Ok0805.indd 41 2008-05-07 16:13:28


NOWOŚCI 

PROMA 

wprowadziła do oferty młot udarowy DHM 1100C 

marki Ferm. Urządzenie może być stosowane 

do dłutowania w betonie, cegle i innych materiałach 

budowlanych. Młot wyposażony jest w silnik 

o mocy 1100 W, a energia udaru dochodzi do 12 J. 

Obudowa wykonana jest ze stopu aluminium, dzięki 

czemu urządzenie waży tylko 6 kg. 

LANGE ŁUKASZUK 

proponuje nowy odkurzacz przemysłowy 1400 

RS EA SET fi rmy Kress. Urządzenie ma moc 

1400 W i jest wyposażone w system Bypass – tworzą 

go dwa osobne 

obiegi powietrza; jeden 

chłodzi silnik, 

a drugi wytwarza 

podciśnienie 

wciągające odpady. 

W produkcie 

zastosowano 

również funkcję 

jogger, czyli 

automatyczneoczyszczanie 

fi ltra 

głównego poprzezwprawienie 

go w drgania 

elektromagnesem. Całkowita pojemność zbiornika 

wynosi 32 litry, a dzięki systemowi zabezpieczającemu 

przed przepełnieniem, po osiągnięciu 

maksymalnego zapełnienia pojemnika urządzenie 

automatycznie się wyłącza. 

REMMERS 

ma w ofercie lazurę 

ochronną do drewna 

w postaci kremu 

Aidol Holzschutz- 

Creme. Lazura ta nie 

kapie, głęboko wnika 

w drewno i chroni je 

już po jednokrotnym 

nałożeniu. Dzięki swojej 

kremowej postaci, 

produkt może być nakładany 

grubymi warstwami, 

pędzlami do lazury. 

42 maj 2008 

METABO 

oferuje nowy kombimłot KHE 56. Urządzenie 

przeznaczone jest do wiercenia udarowego 

i średnio ciężkiego kucia. Młot wierci w betonie 

koronkami wiertarskimi o średnicy do 100 mm. 

Kombimłot wyposażony jest także w antywibracyjną 

rękojeść, a moc znamionowa urządzenia 

wynosi 1300 W. 

ZOBEL CHEMIE 

oferuje nowe farby podkładowe Protec 260 i Protec 

263 w kolorze białym. Produkty dobrze nakła- 

dają się na ramy okienne, co jest ogromną zaletą, 

jeśli chodzi o powlekanie dużych elementów. 

RHENOCOLL 

wprowadził od swojej 

oferty m.in. lakier jednokomponentowy, 

wodorozcieńczalny 

Rhenoplast KP1 Plus. Stosuje się go do profi li 

PCW, przede wszystkim w produkcji stolarki otworowej. 

W przeciwieństwie do innych lakierów, 

siła wiązania między powierzchnią PCW a powłoką 

opiera się w głównej mierze na reakcji chemicznej, 

nie zaś na wytrzymałości mechanicznej 

wyschniętej powłoki. Obecnie fi rma wprowadza 

na rynek całą serię nowych lakierów typu Rhenoplast 

KP1 Plus. Są to: lakier strukturalny, szorstki 

w dotyku, antypoślizgowy, w wielu kolorach 

i granulacji struktury; Royal Effect’s, czyli połyskliwy 

lakier z domieszką metaliczną, umożliwiającą 

nadanie profi lowi wyglądu złota, platyny lub 

efektu drobnego diamentowego brokatu na powierzchni. 

Wszystkie lakiery z tej serii są odporne 

na działanie wody, czynników atmosferycznych, 

promieni UVA i UVB oraz uszkodzenia mechaniczne 

i zadrapania. 

BALTKAM 

wprowadza nowe produkty 

włoskiej fi rmy Schiavon Diamond 

Tools. Jedną z nowości 

na polskim rynku są frezy turbo. 

Różnią się one od tradycyjnych 

przede wszystkim tym, 

że dzięki podzieleniu ostrza 

tnącego na segmenty uzyskano 

wiele krawędzi skrawających. 

Wpłynęło to na zwiększenie 

prędkości skrawania. Ostrza 

tnące ułożone są pod różnymi 

kątami, co znacznie poprawia 

jakość obróbki przy wierceniu 

przelotowym płyty laminowanej 

czy oklejonej obłogiem. Przy użyciu frezów tradycyjnych 

pojawiał się problem wyrywania okleiny 

w momencie wychodzenia narzędzia z obrabianego 

materiału. W wersji turbo specjalne ułożenie 

ostrzy tnących zabezpiecza materiał przed uszkodzeniem, 

a także lepiej odprowadza wióry. 

REMOR 

wprowadził do oferty nowość – klamki do okien 

drewnianych, nr 1899. Dzięki zastosowaniu powłoki 

nikiel-chrom klamki są odporne na niekorzystne 

warunki atmosferyczne. 

ORGADATA 

zaprezentowała niedawno najnowszą wersję 

programu LogiKal. Jedną z zaprezentowanych 

nowości jest między innymi nowy generator raportów 

oraz moduł statyczny, którego pierwsza 

prezentacja odbyła się pod koniec roku 2007. 

Rozbudowany został również moduł interfejsu 

3D. Moduł statyczny, który jest dostępny wraz 

z programem LogiKal począwszy od wersji 5.2., 

umożliwia pomiar profi li i szkła według normy 

EN 1991-1-4. W programie LogiKal zintegrowane 

są normy dla krajów takich, jak: Polska, Niemcy, 

Szwajcaria, Austria, Holandia i Belgia. Normy dla 

innych krajów będą sukcesywnie uzupełniane. 

Ok0805.indd 42 2008-05-07 16:13:33

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

Ok0805.indd 43 2008-05-07 16:13:45 

�


OSŁONY 

WERTIKALE Z PCW 

Osłony okienne mają bardzo krótką historię. Za wynalazcę żaluzji uważa się Johna Hampsona, 

który w roku 1841 w Nowym Orleanie uzyskał patent (nr 2223) na metodę regulacji 

kąta pochylenia lameli w żaluzji weneckiej – w Polsce częściej nazywa się ją żaluzją poziomą, 

horyzontalną lub po prostu żaluzją. 

Żaluzje pionowe, czyli wertikale, zostały wynalezione 

znacznie później, najprawdopodobniej 

we Włoszech, ale początkowo nie wzbudziły większego 

zainteresowania potencjalnych użytkowników. 

Pomysł został udoskonalony i upowszechniony 

w USA. Tam też ustalono wszystkie standardy 

obowiązujące do dnia dzisiejszego na całym świecie. 

Niewiele osób wie, skąd np. wzięły się typowe 

szerokości lameli 127 mm i 89 mm. Są to przeliczniki 

metryczne z cali, czyli: 5 cali = 127 mm, 

a 3,5 cala to 89 mm. W Europie żaluzje poziome 

i pionowe stały się najpopularniejszym 

produktem technik osłonowych dopiero 

po II Wojnie Światowej. 

Charakterystyka konstrukcji 

Żaluzje pionowe, które profesjonaliści nazywają 

najczęściej wertikalami, składają 

się z systemu zapewniającego obracanie 

lameli, czyli przesuwanie ich, oraz z wypełnienia 

– materiału osłonowego. Część 

żaluzji zapewniającej obracanie i przesuwanie 

nazywa się najczęściej szyną (od 

angielskiego słowa track lub head rail). 

Należy tutaj powiedzieć, że w ojczyźnie 

wertikali, USA, wymiary systemów bardzo 

niewiele się od siebie różnią, a nawet 

konkurujący producenci stosują wiele elementów, 

które dobrze do siebie pasują. 

W Europie natomiast każda większa fi rma 

za punkt honoru stawiała sobie produkowanie 

takiego systemu, w którym części 

nie pasowałyby do żadnego innego. W ostatnich 

latach ta niepotrzebna różnorodność została mocno 

ograniczona, a w Polsce praktycznie obecnie 

jest już tylko jeden system w kilku wersjach jakościowych. 

Wyposażeniem dodatkowym, które może, 

ale nie musi, występować w żaluzji pionowej 

jest listwa osłonowa szyny (z ang. valance), którą 

można nazywać karniszem. W karnisz, zdecydowanie 

poprawiający estetykę żaluzji pionowej, 

wyposażony jest każdy wertikal w Ameryce, natomiast 

w „eleganckiej” Europie stosuje się go sporadycznie. 

Warto tutaj wspomnieć, że jedynym 

w Polsce i jednym z nielicznych w Europie dystrybutorów 

karniszy jest fi rma MOL z Suchego Lasu 

koło Poznania. 

Terytorialne preferencje 

Na rynku europejskim dominują żaluzje pionowe 

z lamelami tekstylnymi. Wyjątkiem pod tym 

względem jest Belgia i Holandia, gdzie udział lameli 

z PCW sięga kilkunastu procent w stosunku 

do całości segmentu „wertikalowego”. Na rynku 

niemieckim, na którym Polska bardzo często bez- 

44 maj 2008 

krytycznie się wzoruje, lamele z PCW praktycznie 

nie występują, a nawet więcej – istnieje wręcz 

lobby zwalczające ten materiał. Wiele produktów 

budowlanych w Niemczech opisanych jest jako 

wolne od PCW, które – w domyśle – jest szkodliwe 

dla zdrowia. Absurdalne jest to, że na sąsiednich 

półkach stoją bardzo „proekologiczne” okna 

z PCW, a fi rmy niemieckie zalewają rynek polski 

systemami okien, parapetów i drzwi wykonanych 

z PCW. Zupełnie inaczej jest w Ameryce, gdzie 

udział lameli z PCW przekracza 50 proc., a w nie- 

których regionach nawet 70 procent. Warto zatem 

zastanowić się, dlaczego praktyczni Amerykanie 

tak chętnie z nich korzystają. 

Zalety lameli z PCW 

Przede wszystkim są łatwe do utrzymania 

w czystości – nie wymagają prania, a przy myciu 

nie niszczą się. W Unii Europejskiej obowiązuje 

norma, która mówi, że lamele tekstylne nadają 

się do prania, jeśli po siedmiokrotnym praniu 

zachowują walory estetyczne i funkcjonalne. Tkanin 

o takich własnościach, ze względu na bardzo 

wysoką cenę, w Polsce praktycznie się nie stosuje. 

Opowieści, że najtańsze tkaniny „shantungopodobne” 

świetnie nadają się do prania, są zwykłym 

oszukiwaniem klienta. 

Drugą, istotną zaletą lameli z PCW jest to, 

że nie pochłaniają kurzu, wilgoci i zapachów. 

Jest to ważne szczególnie tam, gdzie są one bardzo 

intensywne, (np. w kuchni czy łazience) lub 

gdzie występuje dym papierosowy. Odór nikotyny 

utrzymuje się w pomieszczeniu przez wiele dni, 

głównie w wykładzinach i osłonach okiennych, 

z żaluzjami tekstylnymi włącznie. A już stosowanie 

lameli tekstylnych w łazienkach i toaletach jest całkowitym 

nieporozumieniem. 

Zgodnie z obowiązującym prawem lamele z PCW 

można stosować w budynkach użyteczności publicznej. 

Są bowiem niepalne, czy raczej trudno 

zapalne. W praktyce oznacza to, że mają wysoką 

temperaturę zapłonu, niski wskaźnik podtrzymania 

ognia oraz niski – rozprzestrzeniania ognia. 

Ponadto charakteryzuje je niski poziom wydzielania 

ciepła przy spalaniu. 

Na rzecz ich przydatności, np. w biurach, przemawia 

fakt, że poprzez obracanie od pełnego 

otwarcia do całkowitego zamknięcia pozwalają 

na stopniowe zaciemnianie pomieszczenia. Można 

je więc z powodzeniem stosować tam, gdzie 

pracuje się przy monitorach komputerowych, 

również na skośnych oknach na poddaszach. 

Spośród tekstyliów nie przepuszczają światła tylko 

bardzo drogie tkaniny typu black out z atestem 

niepalności, mające jednak bardzo ubogie wzornictwo. 

Lamele PCW przez wiele lat zachowują walory 

estetyczne i funkcjonalne. Ze względu na sztywność 

i ciężar najczęściej stosuje się je bez łańcuszka 

dolnego, którego uszkodzenie lub poplątanie 

jest najczęstszą „awarią” wertikali tkaninowych, 

a dla montażystów to prawdziwe utrapienie. 

W porównaniu do lameli tekstylnych o podobnych 

własnościach technicznych i funkcjonalnych 

są znacznie tańsze; w niektórych przypadkach nawet 

o 200–300 procent. 

W uzupełnieniu wypada jednak wymienić również 

wady lameli z PCW. Ze względu na fabryczną długość 

4,9 m lub 5,6 m oraz niezalecane zwijanie 

– dla producentów są trudne w transporcie i magazynowaniu. 

Poza tym te najtańsze z nich mają 

chłodniejszy i bardziej instytucjonalny wygląd. 

Na zakończenie chciałbym jednak wyrazić nadzieję, 

że powyższe informacje pozwolą architektom i inwestorom 

na nowe spojrzenie na zastosowanie lameli 

PCW w realizowanych przez nich projektach. 

dr inż. Krzysztof Schmidt 

prezes Zarządu MOL sp. z o. o. 

Ok0805.indd 44 2008-05-07 16:13:45 

Zdjęcia: MOL

BEZ WĄTPIENIA POŻYTECZNE 

Na polskim rynku żaluzje są obecne stosunkowo od niedawna. Szybko jednak okazały się 

nieocenione i to nie tylko w mieszkaniach, ale także w biurach. Nietrudno sobie bowiem 

wyobrazić, jak męcząca byłaby praca, gdyby nie możliwość opuszczenia żaluzji, kiedy promienie 

słoneczne odbijają się od kartki papieru lub ekranu monitora. 

Osłony przeciwsłoneczne pełnią kilka funkcji. 

Zapewniają komfort wizualny, uniemożliwiając 

zaglądanie z zewnątrz do pomieszczenia. Spowalniają 

też uciekanie ciepła przez szyby i nieco wytłumiają 

dźwięki dochodzące z zewnątrz. Jest jeszcze 

jedna zaleta, z której raczej nie zdajemy sobie 

sprawy. Mianowicie dzięki temu, że przy opuszczonej 

osłonie pomieszczenie wolniej się nagrzewa, 

nie zachodzi konieczność częstego wietrzenia, 

a z wymianą powietrza może bez problemu 

poradzić sobie klimatyzacja. Jest to nieocenione, 

szczególnie w centrach miast, gdzie przez otwarte 

okno dostawałyby się do pokoju spaliny. 

Także na fasadach 

Jest wiele pomysłów na osłony przeciwsłoneczne, 

jednak pracę najbardziej ułatwiają tradycyjne żaluzje 

poziome oraz pionowe, czyli wertikale, a także 

rolety. Możliwość nie tylko zasłaniania i odsłaniania 

okna, ale też sterowania lamelkami żaluzji 

pozwala wpuszczać do pomieszczenia określoną 

ilość światła. Tę funkcję wspiera też stosowanie 

odpowiednich materiałów. 

Jednym z producentów osłon okiennych, mogącym 

pochwalić się rozbudowaną ofertą jest Hunter Douglas. 

Do produkcji żaluzji poziomych fi rma ta wykorzystuje 

głównie aluminium, jednak dzięki odpowiedniemu 

przygotowaniu listewek, ilością światła 

steruje się nie tylko poprzez ich obrót. Są bowiem 

żaluzje o lamelkach perforowanych, które w pozycji 

zamkniętej nie zaciemniają całkowicie pomieszczenia, 

a przepuszczają ok. 4 proc. światła słonecznego. 

Innym rozwiązaniem są żaluzje pod nazwą Duo 

Light, tak skonstruowane, że górna część osłony 

może być otwarta, a w tym czasie dolna pozostaje 

zamknięta. Do produkcji rolet używa się różnych 

tkanin, w tym także bardzo wyspecjalizowanych. Są 

to np. rolety typu screen, wykonane z gęstej siateczki, 

która nawet przy całkowicie opuszczonej rolecie 

przepuszcza do wnętrza rozproszone światło. 

Osłony okienne coraz częściej umieszcza się też 

na fasadach. W związku z tym powstało nawet 

pojęcie „inteligentnej” fasady, co oznacza, 

że w budynku maksymalnie wykorzystuje się 

energię słoneczną, zawartą w padających na niego 

promieniach, oraz możliwości sterowania nią. 

Elementy budynku same lub pod wpływem bodźców 

sterujących reagują na zmiany w otoczeniu, 

znacznie poprawiając wygodę korzystania z niego. 

Duże znaczenie ma tutaj praca architekta, który 

jeszcze na etapie projektowania planuje m.in. rozmieszczenie 

osłon zewnętrznych stałych i ruchomych 

oraz tzw. półek świetlnych, które załamują 

kąt padania promieni słonecznych, dzięki czemu 

nie trafi ają one bezpośrednio w okno. W pomieszczeniach, 

oprócz umieszczanych na oknach osłon, 

stosuje się także np. sufi ty odbijające światło 

– są to zamontowane pod sufi tem rolety z tkanin 

niepochłaniających promieni słonecznych. 

Koniecznie z napędem 

Funkcjonalność osłon przeciwsłonecznych zwiększają 

napędy, pozwalające nie tylko na otwieranie 

i zamykanie poszczególnych osłon, ale także 

na włączenie ich w tzw. inteligentne systemy. Wiele 

takich nowoczesnych rozwiązań oferuje m.in. fi rma 

Somfy. Wśród różnych rozwiązań sterowania 

osłonami jest np. system Animeo, sterujący tzw. fasadą 

dynamiczną. Odpowiednio zaprogramowany 

umożliwia czasowe otwieranie i zamykanie osłon. 

Z kolei system Io-homecontrol pozwala na zintegrowane 

sterowanie nie tylko osłonami w oknach 

pionowych, ale też w oknach dachowych. W system 

ten można włączyć wszystkie urządzenia domowe. 

Same korzyści 

Obecnie dużą uwagę przywiązuje się do rozmaitych 

form bezpośredniego i pośredniego oszczędzania 

energii. Jest to konieczne, ponieważ jej zużycie stale 

rośnie – badania amerykańskie pokazały, że w 1962 


OSŁONY 

roku zużycie energii na metr kwadratowy mieszkania 

wynosiło 58 kWh, zaś w 2002 roku już 230 kWh. 

I nie trzeba już nikogo przekonywać, jakie pochłania 

to kwoty, ale też jak bardzo jest szkodliwe dla 

środowiska. Znów przywołać warto dane liczbowe: 

z całości emitowanego do atmosfery dwutlenku 

węgla 28 proc. produkuje przemysł, 32 proc. transport, 

ale aż 40 proc. budynki. Trzeba jednak w tym 

miejscu jasno stwierdzić, że osłony przeciwsłoneczne 

jako takie nie zmniejszają w sposób bezpośredni 

kosztów ogrzewania, ale dają bardzo duży zysk, 

jeśli chodzi o koszty klimatyzowania budynków. 

Wpływają one także w sposób istotny na jakość 

pracy, szczególnie w biurach i przy komputerach. 

Zostało to też odnotowane w prawodawstwie niektórych 

krajów europejskich. W Niemczech np. nakładane 

są bardzo wysokie kary pieniężne za nieprawidłowo 

oświetlone stanowiska pracy. Problem 

ten został także ujęty w jednej z dyrektyw UE. 

Podsumowując można stwierdzić, że osłony przeciwsłoneczne 

pełnią kilka podstawowych funkcji: 

� redukują efekt cieplarniany i obniżają koszty 

klimatyzacji; 

� odpowiednio zaprojektowane i używane zapewniają 

więcej światła naturalnego i obniżają 

koszty oświetlenia; 

� schładzają nocą budynek i pozwalają oszczędzać 

na klimatyzacji. 

Hanna Czerska 

maj 2008 45 

Ok0805.indd 45 2008-05-07 16:13:49 

Zdjęcie: archiwum

Zdjęcia: Roto 


OSŁONY 

MARKIZA CZY ROLETA 

Ocieplenie klimatu powoduje, że w naszej szerokości 

geografi cznej lato jest zbliżone temperaturami 

do krajów śródziemnomorskich. Do tej pory 

cieszyliśmy się tym i łapaliśmy promienie słonecz- 

ne do naszych murowanych, chłodnych domów. 

Wzrost liczby poddaszy adaptowanych czy przeznaczanych 

na lokale mieszkalne spowodował, 

że ich mieszkańcy zastanawiają się, co zrobić, żeby 

ograniczyć nasłonecznienie i nagrzewanie się tych 

pomieszczeń. Uciążliwe jest to zwłaszcza wtedy, 

kiedy poddasze to miejsce pracy, np. przy komputerze. 

Rozwiązanie podpowiadają producenci 

okien dachowych: można zamówić u nich rolety 

i markizy zewnętrzne. 

W Polsce najczęściej możemy spotkać rolety 

zewnętrzne przy oknach fasadowych, te na oknach 

dachowych są bardzo podobne i spełniają 

te same funkcje. Przy całkowitym zamknięciu 

zapewniają pełne zaciemnienie, czyli nie dopuszczają 

promieni słonecznych do pomieszczenia. 

Dobrze chronią przed hałasem z zewnątrz i stanowią 

ochronę przed włamaniem. W aluminiowym 

pancerzu ułożone są profi le połączone 

za pomocą specjalnych zamków lub przyklejone 

do tkaniny o dużej wytrzymałości. Wszystko 

tworzy lekką i trwałą konstrukcję, a zastosowane 

materiały zapewniają długotrwałe użytkowanie. 

46 maj 2008 

W przypadku okien zespolonych należy pamiętać 

o zachowaniu odpowiedniego odstępu między 

nimi: minimum 20 cm w pionie i 10 cm w poziomie. 

Zalecenia te dotyczą produktów fi rmy 

Velux, Fakro i Okpol. Jedynie rolety i markizy 

fi rmy Roto Frank nie potrzebują tyle miejsca, 

ponieważ skrzynka jest montowana na obudowie 

okna, a nie poza nim. 

Markiza zewnętrzna jest to tkanina z włókien 

szklanych, która 

zatrzymuje nawet 

do 95 procent 

światła słonecznego. 

Część 

promieniowania 

cieplnego odbija, 

pozostałą część 

pochłania przed 

jego dotarciem 

do szyby. Włókna 

tkaniny są dodatkowo 

zgrzane, 

co daje lepszą 

ochronę przed 

czynnikami atmosferycznymi 

i zapewnia dłuższą 

żywotność. Pełne opuszczenie markizy powoduje 

ochronę przed słońcem, ale nie zaciemnia pomieszczenia, 

dzięki czemu nie ma konieczności 

doświetlania go. 

Markizy różnią się między sobą nie tylko rodzajem 

materiału, ale także konstrukcją. Nie są osadzone 

w prowadnicy tak jak rolety, ale zrolowane 

nad oknem w osłonie. Po rozłożeniu zaczepia 

się je na dolnej krawędzi okna dwoma haczykami. 

Takie rozwiązania stosują fi rmy Velux, Fakro 

i Okpol. Roto Frank proponuje inne – otóż markiza 

jest umieszczona w stelażu identycznym, jak 

ten do rolety zewnętrznej. Udało się to uzyskać 

zmniejszając promień pancerza rolety, co pozwoliło 

na ułożenie płytek aluminiowych – dla 

rolety i odpowiedniej ilości materiału – dla markizy, 

w różnych promieniach, to jest mniejszych 

w wewnętrznym uzwojeniu, a większych w zewnętrznym. 

Zawiasy w tym rozwiązaniu okazały 

się niepotrzebne. Markiza umieszczona w takim 

pancerzu jest podzielona na cztery części i tak też 

może być otwierana. 

Dla użytkownika okna z zamontowanymi roletami 

czy markizami zewnętrznymi ważne jest, że otwieranie, 

uchylanie czy obracanie okna możliwe 

jest przy całkowitym zaciągnięciu rolety lub markizy. 

Mamy wówczas zasłonięte okna i możemy 

równocześnie przewietrzyć pomieszczenie. Każdy 

producent oferuje właśnie takie rozwiązanie. 

Dorota Długaszek 

Ok0805.indd 46 2008-05-07 16:13:50 

Zdjęcie: Velux

Ok0805.indd 47 2008-05-07 16:13:54


OSŁONY 

CZAS NA OKIENNICE 

Dawno temu mówiło się, że kiedy okiennice są otwarte, to gospodarz już wstał i zaprasza 

gości, a gdy zamknięte – jeszcze śpi i nie należy mu przeszkadzać. Dziś już tę ludową prawdę 

niewielu pamięta, bo i okiennice rzadko gdzie można spotkać. 

Historia okiennic jest niemal tak samo długa, jak 

okien. W średniowieczu, gdy jeszcze zamiast szyb 

w otworach okiennych znajdowały się błony odzwierzęce, 

okiennice zabezpieczały przed wiatrem 

i deszczem. 

Krzysztof Adamarczuk, który zajmuje się renowacją 

zabytkowej stolarki, wyjaśnia – Do końca 

XVII w. okiennice były wykonywane z drewna, 

miały konstrukcję deskową i zakrywały całą powierzchnię 

okna. W reprezentacyjnych budynkach 

wprowadzono szyby z cienkiej płyty szklanej o wymiarach 

40 na 40 cm, a okiennice zachowano, by 

izolowały od hałasu i niskich temperatur. 

Później zaczęły się pojawiać okiennice o budowie 

ramowo-płycinowej, które montowano na ozdobnych 

hakach wbitych w mur. Skrzydła okiennic 

malowano na różne kolory od strony zewnętrznej 

i wewnętrznej. W XIX wieku zaczęły być montowane 

okiennice żaluzjowe. Po drugiej wojnie 

światowej ten element stolarki niemal zupełnie 

znikł. Funkcje okiennic – czyli ochronę przed czynnikami 

atmosferycznymi, niskimi temperaturami 

czy przed włamaniem przejęły zaawansowane 

technologicznie okna. Pomimo to na rynku istnieją 

fi rmy, które mają w swojej ofercie okiennice – tak 

jest w Maksbudzie, choć przede wszystkim można 

tam kupić okna i drzwi. Sprzedaż okiennic jest 

niewielka, w trakcie istnienia fi rmy, czyli od 1990 

roku, chętnych na nie było zaledwie kilkunastu 

klientów; okiennice kupują na ogół nabywcy indywidualni, 

którzy mają własne domy – ale produkt 

ten nie pasuje do wszystkich budynków. Czasami 

zdarzają się klienci instytucjonalni, jak deweloperzy, 

którzy budują całe osiedla domów jednorodzinnych, 

ale takie zamówienia są dość rzadkie. 

Wojciech Bąkowski z Zakładu Stolarskiego 

twierdzi, że w jego fi rmie zainteresowanie okiennicami 

jest małe; nie zmienia się od 1998 roku. Był 

gorszy okres, w latach 2001-2005, lecz sytuacja na 

rynku powróciła do tej z lat dziewięćdziesiątych. 

48 maj 2008 

W fi rmie BWiB, Wojciech Borkowski twierdzi 

jednak, że sprzedaż okiennic rośnie, powraca 

bowiem na nie moda. Pełnią one już nieco inną 

funkcję niż przed wojną, bo głównie ozdabiają 

budynek. Można je także wykorzystać do ochrony 

przed dostępem światła i ciepła w upalne dni. 

Dużą wadą okiennic jest ich cena: metr kwadrato- 

wy kosztuje od 250 do 600 zł. Ci jednak, którym 

zależy tylko na ozdobieniu elewacji, mogą kupić 

atrapy w składach i marketach budowlanych. 

Wówczas ta cena nie jest już taka wygórowana, 

bo można się zmieścić w stu złotych. 

Często producenci okiennic spotykają się z sytuacją, 

że ten element stolarki jest już zaplanowany 

w projekcie. Bo decyzję o tym, by zamontować 

okiennice, powinno się podjąć dość wcześnie - instaluje 

się je najlepiej wtedy, gdy jeszcze nie jest 

położony tynk. 

Kto najczęściej zamawia okiennice? Młodzi ludzie 

do 40. roku życia, a najczęściej pytają o ten produkt 

kobiety. 

Vidawo okiennice zaczęło produkować sześć lat 

temu na rynek włoski. Okazało się jednak, że produkt 

ten wzbudza zainteresowanie także rodzimych 

klientów, wśród których sprzedaż rośnie. Podobne 

zainteresowanie zauważono w fi rmie Markiz. 

Choć istnieje ona na rynku od 15 lat, o okiennice 

przez dziesięć lat nikt nie pytał. Według Krystyny 

Abramczyk z Markiza tak małe zainteresowanie 

wynikało z faktu, że w Polsce dużą popularnością 

cieszyły się okna z PCW, a do nich okiennice po 

prostu nie pasują. Obecnie coraz częściej kupowana 

jest stolarka drewniana, a także budownictwo 

jednorodzinne jest bardziej przemyślane, stąd też 

większe zainteresowanie okiennicami. 

Ludzie, decydujący się na budowę domu, chcą mieć 

budynek dopasowany do swoich potrzeb i gustu, 

dlatego coraz częściej powierzają zaprojektowanie 

domu architektowi, i nie kupują gotowego projektu. 

A wówczas projektant proponuje okiennice głównie 

ze względów estetycznych. Potem użytkownicy 

odkrywają ich zalety, głównie te, że okiennice nie 

tylko zdobią budynek, ale także chronią przed słońcem. 

Oferta rynku jest szeroka, dostępne są różne 

wzory, a skrzydła – ich otwieranie i zamykanie może 

być sterowane elektronicznie. Jednak klient, który 

chciałby zamontować nawet te najprostsze okiennice, 

musi przygotować się na spory wydatek. 

Magdalena Rocka 

Ok0805.indd 48 2008-05-07 16:13:54 

Zdjęcie: archiwum

CENA NIE GRA ROLI 

Jakie bramy są najbardziej popularne wśród klientów? Okazuje się, że preferencje Polaków 

w tej kwestii zmieniły się znacznie w ciągu ostatnich kilku lat. 

Sprzedawcy bram dzielą klientów na kilka grup, 

ale generalnie można wyodrębnić dwie – nabywcy 

instytucjonalni i indywidualni. Niemal wszyscy, 

którzy trafi ają do sklepów, to właśnie osoby, 

które chcą kupić produkt dla siebie, do własnego 

domu. 

W Warszawie, w sklepie o nazwie Aldor klient ma 

do wyboru produkty znanych marek, czyli Wiśniowskiego, 

Krispolu, Hörmanna i Normstahla. 

Okazuje się, że pytanie o cenę nie jest jednym 

z pierwszych. Według właściciela Aldoru, 

Sławomira Mazurka, klienci w większości, gdy 

przychodzą do punktu handlowego, mają już zebrane 

informacje na temat cen, pytają natomiast, 

jakie typy bram fi rma ma w ofercie, czym produkty 

się charakteryzują, jaka jest gwarancja i serwis. 

Jego klienci szukają produktu wysokiej jakości, 

cena nie jest dla nich zaskoczeniem, bo większość 

z nich ją sprawdzała czy to w innych punktach 

handlowych, czy w Internecie. Najtańsze produkty 

nie sprzedają się najlepiej, są to bowiem bramy 

uchylne, które obecnie kupuje około 10 proc. 

klientów. Największą zaś popularnością cieszą się 

bramy segmentowe. Sprzedawca w Aldorze ocenia, 

że nastąpiła zdecydowana zmiana w ciągu 

ostatnich czterech, pięciu lat, bo wtedy proporcje 

były niemal takie same; sprzedawano podobną 

liczbę bram uchylnych i segmentowych. Najtańsze 

bramy zwykle nie są montowane w domach jednorodzinnych, 

ale na przykład w garażach wolno 

stojących. Wiąże się to przede wszystkim z kwestią 

ogrzewania, a w takich garażach nie ma większego 

znaczenia, czy brama jest tzw. ciepła. Innym 

czynnikiem przemawiającym za kupnem bramy 

uchylnej jest to, że nie ma też znaczenia walor 

estetyczny – w garażu wolno stojącym montuje 

się bramę, która nie wpływa przecież na wygląd 

elewacji. Sprzedawcy czasami sugerują klientom 

zakup bramy uchylnej, ale zdarza się to wówczas, 

gdy nie ma miejsca na segmentową. 

Inaczej swoich klientów opisują sprzedawcy z fi rmy 

Artokna z Bielska Białej. Tutaj już 70 proc. 

osób, które przestępuje progi sklepu, zadaje pytanie 

o cenę, choć tak samo ważne dla klienta przy 

kupowaniu bramy są jej jakość i wykonanie. 

W toruńskim Ambramie bramy kosztują od około 

tysiąca do sześciu tysięcy. Klienci, którzy kupują 

tańsze bramy, stanowią jakieś 20 procent. Według 

sprzedawców są to osoby, które remontują stare 

domy, i wtedy wybierają tańsze produkty. Lecz 

także i w tym sklepie kilka lat temu około połowa 

nabywców wybierała tańsze bramy. Teraz chętniej 

wydają więcej 

pieniędzy, by nabyć 

lepszy produkt. 

W sklepie Igahandel 

w Nowych Iganiach, 

ceny bram 

kształtują się od 

890 do 3,5 tys. zł 

– najtańsza jest biała, 

uchylna. Klienci 

mogą kupić tylko 

bramy Hörmanna 

zarówno uchylne, 

jak i segmentowe. 

Sprzedawcy oceniają, 

że kilka lat temu 

aż 70 proc. osób 

kupowało tańsze 

produkty, teraz jest 

odwrotnie, większość wybiera droższe, segmentowe. 

We Władysławowie, w Bud-morze w ofercie 

są bramy fi rm Legbud Gargula, Wiśniowski 

i Big Tor. Według sprzedawcy, Grzegorza Jęczka, 

są dwie grupy klientów – pojawiają się ci, 

którzy szukają taniego produktu oraz tacy, którzy 

chcą mieć bramę dobrą i funkcjonalną. Jeśli pierwszej 

grupie zaproponuje się produkt w cenie 1400 

zł, to zwykle jest on dla nich zbyt drogi i wówczas 

wybierają bramę uchylną, która kosztuje 1000 zł. 

Klienci przykładający wagę do jakości kupują bramy 

segmentowe, ale chętnie decydują się na takie 

�� 

Dzielna ul. Leśna 2 

42-793 Ciasna 

tel. +48 34 35 10 540 

fax +48 34 35 35 602 

biuro@kosz.com.pl 


BRAMY 

z napędem i z pilotem. Często chcą też dopłacić 

na przykład za odpowiedni kolor, który będzie 

pasował do elewacji. Tutaj również okazuje się, 

że więcej pieniędzy wydają ci, którzy dom budują, 

a oszczędniejsi są ci, którzy go remontują. 

Wszyscy sprzedawcy podkreślali, że bramy uchylne 

znajdują niewielu nabywców. Wynika to z dość 

prostego powodu. Otóż są to produkty tanie, 

które najczęściej można nabyć w składach budowlanych. 

W sklepie najtańsza brama kosztuje 

średnio 900 zł, zaś ten sam produkt w markecie 

można już znaleźć za 600 zł. Producenci sami wolą 

zresztą swoje tańsze bramy wstawiać do dużych 

składów budowlanych. 

Inni też są klienci – do małych sklepów z fachową 

obsługą trafi ają zwykle osoby, które kupują 

dla siebie. Dla nich cena jest ważna, jednak często 

wolą pieniądze pożyczyć i nabyć produkt, 

z którego będą zadowoleni niż mieć bramę tanią, 

ale niespełniającą ich wymagań. Z oferty składów 

budowlanych, czyli miejsc, gdzie właśnie można 

nabyć bramy uchylne, korzystają zwykle klienci 

instytucjonalni, na przykład spółdzielnie mieszkaniowe. 

Kilka lat temu te rozbieżności nie były tak 

widoczne, teraz wyraźnie widać, że indywidualny 

inwestor woli wydać więcej pieniędzy i zamontować 

ładną, „ciepłą” bramę, którą w dodatku może 

otworzyć pilotem. 


� �� 

� �� 

�� 

� �� 

� �� 

� �� 

�� 

maj 2008 49 

Ok0805.indd 49 2008-05-07 16:13:56 

Zdjęcie: Brama uchylna fi rmy MS-ów


ANALIZY 

WSKAŹNIKI DRZWI 

Jak zwykle zaczynamy od interpretacji tabeli 1. 

Najpierw rzut oka na płynność, czyli stosunek 

aktywów obrotowych do zobowiązań bieżących 

fi rmy. Jeżeli wyliczony w ten sposób wskaźnik 

mieści się w przedziale [1;2], przedsiębiorstwo 

nie ma kłopotów z regulowaniem zobowiązań 

bieżących, wykorzystując do tego spływające 

należności. W przypadku wartości mniejszych 

od 1, zobowiązania krótkoterminowe przekraczają 

wartość majątku obrotowego, co oznacza, iż 

w danym momencie fi rma jest niewypłacalna (co 

nie wyklucza rentowności i – tym samym – zysków 

operacyjnych). Tam natomiast, gdzie wskaźnik 

bieżącej płynności przekracza cyfrę 2, możemy 

mówić o nadpłynności fi nansowej, spowodowanej 

prawdopodobnie przetrzymywaniem zapasów 

w magazynie, a ich nadmierne gromadzenie to nic 

innego, jak zamrażanie gotówki i utrata potencjalnych 

zysków. 

Wskaźniki rotacji 

Przeciętny cykl obrotu zapasami w naszej branży 

w roku 2006 wynosił 43 dni. Zatem przeciętny 

producent drzwi odnawiał swe zapasy co półtora 

miesiąca. Wyniki poszczególnych fi rm były, oczywiście, 

bardzo zróżnicowane; sprawnej rotacji 

należy pogratulować tym, którzy osiągnęli wartość 

wskaźnika mniejszą od optymalnej. Warto zauważyć 

związek pomiędzy wskaźnikiem płynności 

a zapasami, stanowiącymi istotny – z punktu widzenia 

tej relacji – składnik majątku obrotowego. 

Im większy poziom zapasów, tym wyższy wskaźnik 

płynności bieżącej i większe ryzyko wystąpienia 

zjawiska nadpłynności. Nie bez znaczenia 

Tabela 1. Wskaźniki fi nansowe wybranych przedsiębiorstw. 

Wskaźnik 

1. Wsk. bieżacej płynności 

aktywa bieżące/pasywa bieżące 

2. Wsk. rotacji zapasów w dniach: 

przeciętny poziom zapasów x 360/roczna sprzedaż netto 

3. Wsk. rotacji należności w dniach: 

przeciętny stan należności x 360/roczna sprzedaż netto 

4. Wsk. spłaty zobowiązań w dniach: przeciętny stan zobowiazań 

z tyt. dst. i usł. x 360/roczna sprzedaż netto 

5. Wsk. rentowności sprzedaży netto w %: 

ROS = zysk netto/sprzedaż netto 

6. Wsk. rentowności aktywów w %: 

ROA = zysk netto/aktywa ogółem 

7. Wsk. rentowności kapitału własnego w %: 

ROE = zysk netto/kapitały własne (całość) 

50 maj 2008 

Nazwa fi rmy 

pozostaje także wskaźnik rotacji zobowiązań – 

wzrost zapasów może być bowiem równoważony 

przez wzrost zobowiązań handlowych i wówczas 

wskaźnik płynności pozostaje niezmieniony. Jeżeli 

zobowiązania rosną szybciej niż zapasy, mamy 

do czynienia z brakiem płynności. Gdy natomiast 

dominuje wzrost zapasów, płynność fi rmy rośnie. 

Spójrzmy na zobowiązania naszych fi rm. Za średnią 

uznaliśmy wartość równą 45 dni. Im krótszy 

termin, tym bardziej wiarygodnym fi nansowo 

kontrahentem jest dana fi rma. 

Rotacja należności natomiast świadczy o tym, 

jak długo do danej fi rmy spływają należności 

od jej kontrahentów. Spośród wszystkich wskaźników 

rotacji, spływ należności zdaje się być najdłuższy. 

Wynosi on do dwóch miesięcy, przy czym 

przeciętnie jest to 30 dni. Przyczyną jest prawdopodobnie 

windykacja, którą należałoby poprawić. 

Ciekawe jest, iż wskaźniki rotacji należności i spłaty 

zobowiązań są ze sobą niejako powiązane, 

zupełnie odrębny jest natomiast wskaźnik rotacji 

zapasów. Pomimo tego właśnie rotacja zapasów 

i spłata zobowiązań osiągnęły zbliżone wartości. 

Znacznie dłuższy jest termin spływu należności 

bieżących. Okazuje się, iż w roku 2006 analizowane 

fi rmy szybciej spłacały swe zobowiązania niż 

otrzymywały wpływy od wierzycieli. Jest to zjawisko 

jak najbardziej pozytywne, wskazujące na rzetelność 

płatniczą naszych fi rm. 

Rentowność sektora 

W przeciwieństwie do rotacji, w przypadku wskaźników 

dotyczących efektywności działania fi rm 

pożądane są jak najwyższe wartości. Za pozytyw- 

INTERDREX 

Sp. z o. o. 

Zakład Stolarki Budowlanej 

STOLBUD SA 

ne należy więc uznać wyniki tych fi rm, dla których 

rentowność poszczególnych składników majątku 

jest większa lub co najmniej równa optymalnej. 

Pozostałe świadczyć mogą o niezbyt racjonalnym 

zarządzaniu posiadanym majątkiem, co automatycznie 

odbija się na spadku jego zdolności 

do generowania zysków. ROS obrazuje efektywność 

sprzedaży, ROA – aktywów, a ROE – kapitału 

własnego przedsiębiorstw. 

Producenci drzwi z jednostki sprzedaży uzyskiwali 

w roku 2006 średnio 4 proc. zysku netto. 

W przypadku wartości równej 0 proc. problemem 

jest nie tyle wartość sprzedaży, co jej koszty. Są 

one bowiem praktycznie równe przychodom, stąd 

też zysk jest znikomy. Wpływa to jednocześnie 

na pomniejszenie pozostałych wskaźników rentowności, 

czyli na spadek efektywności gospodarowania 

kapitałem własnym i aktywami. 

Średnia wartość ROA natomiast to 7 procent. 

Taki udział w zysku naszych przedsiębiorstw miał 

w 2006 roku ich majątek. Jest to, oczywiście, 

wartość przeciętna, a wyniki poszczególnych fi rm 

są dosyć zróżnicowane. Połowa z nich przekracza 

wartość optymalną, generując z jednostki posiadanych 

aktywów nieco większy zysk niż konkurencja. 

Największą średnią, jeżeli chodzi o efektywność 

działania fi rm, osiągnął ROE, czyli wskaźnik mierzący 

rentowność kapitału własnego. Jego wartość 

optymalna to 12 proc., przy czym połowa 

z przedstawionych w tabeli wartości przekracza 

ją, co jest zjawiskiem jak najbardziej pożądanym. 

Na wielkość wskaźników rentowności wpływają 

dwie istotne wartości wykazywane w sprawozdaniach 

fi nansowych fi rm. Jest to zysk netto z cało- 

0,64 1,31 0,82 1,04 1,76 1,03 4,43 1,39 1,25 1,34 1,28 

38 56 60 41 56 40 48 19 30 46 43 

18 66 86 41 46 76 59 60 59 30 59 

54 60 84 43 36 56 19 23 36 46 45 

3% -21% -41% 5% 8% 0% 1% 7% 8% 9% 4% 

6% -36% -47% 8% 11% 1% 1% 11% 9% 8% 7% 

27% -59% -121% 16% 16% 2% 1% 16% 13% 10% 12% 

8. Mnożnik: aktywa ogółem/kapitał własny (całość) 4,35 1,61 2,57 2,03 1,37 2,26 1,18 1,43 1,42 1,23 1,52 

9. Wsk. ogólnego zadłużenia w %: 

zobowiązania ogółem/aktywa ogółem 

77% 38% 61% 51% 27% 56% 15% 30% 30% 19% 34% 

10. Wsk. udziału zadłużenia w kapitale własnym w %: 

DER = suma zobowiązań/kapitał własny 

335% 61% 157% 103% 37% 126% 18% 43% 42% 23% 52% 

Ok0805.indd 50 2008-05-07 16:14:01 

Stolarka Wołomin SA 

PP KOSZ Sp. z o. o. 

POL-SKONE 

Sp. z o. o. 

CLASSEN-POL SA 

STOLBUD WARSZAWA 

Sp. z o. o. 

REMIX Sp. z o. o. 

PORTA KMI Poland 

Sp. z o. o. 

PORTA KMI System 

Sp. z o. o. 

mediana

kształtu działalności oraz wielkość poszczególnych 

składników majątku. Poziom wskaźnika można 

regulować zwiększając zysk lub zmniejszając stan 

konkretnych składników bilansu. O ile bezcelowe 

i nieracjonalne wydaje się zmniejszanie sprzedaży 

czy aktywów, o tyle jak najbardziej pozytywne 

jest zmniejszanie kapitału własnego, a raczej jego 

zaangażowania w działalność fi rmy. W tym celu 

konieczne jest zwiększenie udziału zadłużenia, 

na tyle jednak, by związane z jego obsługą koszty, 

a więc chociażby odsetki od kredytu czy marża 

kredytodawcy, nie pomniejszyły zysku netto. Granicę 

wyznacza mnożnik, który powinien przyjmować 

wartość równą 2. Wartości większe świadczą 

o tym, iż posiłkowanie się kapitałem z zewnątrz 

przestaje być opłacalne. Wyliczona wartość optymalna 

mnożnika wskazuje na niezbyt duże 

posiłkowanie się kapitałem obcym; jeżeli chodzi 

o branżę ogółem, wynosi ona bowiem 1,52. 

Przy okazji wskaźników rentowności, warto także 

zwrócić uwagę na wystąpienie zjawiska defi cytowości 

w przeprowadzonej analizie. Świadczą 

o tym ujemne wartości wskaźników mierzących 

efektywność działania dwóch spośród omawianych 

fi rm. Przedsiębiorstwa te, mimo dodatnich 

przychodów ze sprzedaży, poniosły w 2006 roku 

stratę w całokształcie swej działalności. Oba posiłkują 

się zewnętrznymi źródłami fi nansowania, 

jedno inwestuje, drugie skupia się raczej na wyprzedaniu 

swego majątku, co z kolei obrazuje plus 

z działalności inwestycyjnej (patrz: tabela 2. Przepływy 

pieniężne). 

Wskaźniki zadłużenia 

Zwróćmy teraz uwagę na stan zobowiązań fi rm 

zajmujących się produkcją drzwi. Jeżeli chodzi 

o aktywa, to w 2006 roku były one zadłużone 

w 34 proc., udział zobowiązań w kapitale własnym 

kształtował się natomiast na poziomie 52 

procent. Są to jedynie wartości średnie. Wyniki 

poszczególnych fi rm znacznie odbiegają od wyliczonej 

wartości optymalnej, w zależności od prowadzonej 

przez nie polityki fi nansowej. Wysokim 

wartościom mnożnika odpowiada wysoka wartość 

wskaźników zadłużenia i jednocześnie niska wartość 

wskaźników rentowności. Niestety, czasem niskie 

zadłużenie idzie w parze z niską rentownością, 

co świadczy o braku działań inwestycyjnych, mających 

na celu zwiększenie zysku. Może to wynikać 

z niechęci do zaciągania zobowiązań, niezauważenia 

takiej potrzeby bądź też z braku możliwości 

zadłużenia się. Jak się bowiem okazuje, czasem 

lepiej zaciągnąć dług i zainwestować w rozwój niż 

opierać się tylko na własnych możliwościach. 

Przepływy pieniężne 

W roku 2006 analizowany sektor, z jednym tylko 

wyjątkiem, prowadził działalność inwestycyjną, 

mającą na celu rozwój fi rmy i wzrost jej zysków. 

Producenci drzwi postawili głównie na rozbudowę 

posiadanego majątku – tylko jedna fi rma 

zainwestowała w aktywa fi nansowe innych. Cóż, 

wyjątek potwierdza regułę... 

Większość przedsiębiorstw może pochwalić się 

rentowną sprzedażą, co obrazuje plus z działal- 


ANALIZY 

ności operacyjnej. Minus świadczy o zbyt dużych 

kosztach, przewyższających wartość osiągniętych 

w 2006 roku przychodów. W dwóch przypadkach 

powodem była strata, w dwóch pozostałych 

– zwiększenie stanu zapasów i zmniejszenie stanu 

zobowiązań, przy czym efekt tych działań znacznie 

przewyższył wartość osiągniętego ze sprzedaży 

zysku i w rezultacie spowodował stratę z działalności 

operacyjnej. Nie oznacza to jednakże straty 

z całokształtu działalności. 

Działalność fi nansowa została w dużym skrócie 

omówiona przy okazji wskaźników zadłużenia. 

Większość fi rm korzystała z zewnętrznych źródeł 

pozyskania majątku; przeważały kredyty i pożyczki. 

W dwóch przypadkach zaistniał leasing 

fi nansowy. Tam, gdzie mamy minus w miejscu 

obrazującym wynik z działalności fi nansowej poszczególnych 

fi rm, nie możemy jednoznacznie 

stwierdzić braku dopływu gotówki z zewnątrz. 

Minus bowiem świadczy jedynie o tym, iż wydatki 

fi nansowe (a więc spłata zaciągniętych wcześniej 

zobowiązań) w analizowanym roku były mniejsze 

niż wielkość wpływów dotyczących tej właśnie 

dziedziny działalności. A to nie oznacza ich braku. 

oprac. Izabela Kolimaga 

Tabela 2. Przepływy pieniężne 

Nazwa fi rmy Przepływy pieniężne netto z działalności 

operacyjnej inwestycyjnej fi nansowej 

INTERDREX Sp. z o. o. plus minus minus 

Zakład Stolarki Budowlanej STOLBUD SA minus minus plus 

Stolarka Wołomin SA minus plus plus 

PP KOSZ Sp. z o. o. plus minus plus 

POL-SKONE Sp. z o. o. plus minus plus 

CLASSEN-POL SA minus minus plus 

STOLBUD WARSZAWA Sp. z o. o. minus minus minus 

REMIX Sp. z o. o. plus minus minus 

PORTA KMI Poland Sp. z o. o. plus minus minus 

PORTA KMI System Sp. z o. o. plus minus plus 

maj 2008 51 

Ok0805.indd 51 2008-05-07 16:14:01


DRZWI 

ARCYDZIEŁO KONSERWACJI 

Listopadowy wieczór, ponure zamczysko na zboczu 

góry powoli wygasza światła. W dali coś wyje 

– nie wiadomo, wilk to czy karetka pogotowia. 

Przechodzień idący korytarzem nagle znajduje 

się w całkowitej ciemności (spaliła się żarówka). 

Dokładnie o godzinie osiemnastej za jego plecami 

rozlega się przeraźliwe skrzypienie – to stare dębowe 

drzwi zamykają się powoli, potem słychać 

głuche uderzenie skrzydła i szczęk zamykającego 

się zamka. Obok ramy błyszczą czerwone 

punkciki, pewnie ślepia wampira-ludojada. 

Pomieszczenie wypełnia 

się bladozielonym światłem... 

Lepiej przyjść tu jutro i obejrzeć dokładnie, 

co straszy w budynku. 

Rano okazuje się, że mamy do czynienia 

z kompleksem składającym się 

ze starego zamku, w którym zorganizowano 

muzeum, i z części hotelowej 

– nowej wprawdzie, ale utrzymanej 

w odpowiednim charakterze. 

Straszliwe skrzypienie w korytarzu 

wywoływały zabytkowe 

drzwi. Uratowane z licznych pożarów 

i wojen, wykonane z dębu skrzydło 

jest arcydziełem konserwatorskim. 

Drzwi nosiły liczne ślady po kulach. Powierzchnia 

drewna była pokaleczona 

przez ciosy siekier, którymi zbuntowane 

chłopstwo pukało do pana hrabiego, 

domagając się otwarcia. Widocznie 

ktoś już wcześniej ukradł kołatkę. 

Drewno zostało pieczołowicie uzupełnione 

z użyciem sztucznie postarzonego 

materiału pokrytego powłokami 

wykonanymi według starych receptur 

albo specjalnie komponowanymi 

z wykorzystaniem najnowszych zdobyczy chemii. 

Kolor dobrany przez specjalistów został uzyskany 

za pomocą analizy najstarszych warstw powłoki 

lub dopasowany odpowiednio do czasu i miejsca, 

z którego pochodzą drzwi. Ukłon w stronę nowoczesności 

stanowi natomiast dyskretne nafaszerowanie 

drewna chemią owadobójczą, grzybobójczą 

lub chroniącą przed ogniem. Zawiasy i zamek przerdzewiały 

przez stulecia, więc wykonanie repliki 

zlecono kowalom trudniącym się właśnie takimi zadaniami. 

Żelazo, z którego kowal wykonuje zawias 

albo elementy zamka, jest możliwie jak najbardziej 

zbliżone do struktury i składu pierwowzoru. Technologia 

obróbki zarówno cieplnej, jak i mechanicznej 

również jest prawie identyczna ze stosowaną 

przed laty – ewentualne ustępstwa ograniczają się 

do zastosowania oświetlenia elektrycznego kuźni 

i elektrycznej dmuchawy do paleniska. Brązowej 

kołatki odlanej w piaskowej formie średniowieczny 

mistrz nie odróżniłby od swojego dzieła. 

Witraże zdobiące otwory w drzwiach są również dostosowane 

charakterem do dawnych czasów. Kolorystyka 

szkła i sposób jego osadzenia w ołowianych 

52 maj 2008 

ramkach, intarsje zdobiące płaszczyzny skrzydeł, 

rzeźbione listwy, głowice, szprosy są wykonywane 

z dużą starannością. Specjalnym wyzwaniem dla 

ludzi zajmujących się renowacją są złocenia, które 

muszą być kładzione na gładkim podłożu – niegdyś 

stosowano do tego gruby podkład kredowy. 

Drzwi, o których tu mowa, i tak miały 

szczęście, że przetrwały. Pozostałe elemen- 

ty stolarki budynku musiały być wykonane 

od nowa, jednak z zachowaniem opisanych 

wyżej zasad. Zagrożeniem dla autentyczności 

wnętrza jest w tym przypadku stosowanie kształtów 

i konstrukcji niedopasowanych do epoki, 

drzwi które są „robione na stare”. Oczywiście, 

w przypadku drzwi mniej rzucających się w oczy, 

wiodących do pomieszczeń technicznych lub biurowych, 

umieszczonych w przejściach nieprzeznaczonych 

dla zwiedzających, stosuje się także 

repliki nierażące wprawdzie nowoczesnością, 

jednak wykonane już według nowych technologii, 

ze stylizowanymi klamkami, zawiasami 

lub listwami. O tym, które drzwi muszą zostać 

zachowane w stanie naprawdę autentycznym, 

a w których dopuszcza się ustępstwa, muszą 

zadecydować architekt i konserwator zabytków. 

Z reguły jednak drzwi elewacyjne, jako decydujące 

o charakterze całości obiektu, są traktowane 

ze specjalnym pietyzmem. To w ich przypadku 

odwzorowuje się starannie nawet najdrobniejsze 

szczegóły konstrukcji zarówno skrzydła, jak 

i ościeżnicy, i słupków. 

Po dokładnym przyjrzeniu się czcigodnym 

zabytkowym wrotom i ich otoczeniu nawet 

mniej spostrzegawczy obserwator może dopatrzyć 

się drobnych anachronizmów. Są one 

z reguły efektem kompromisu zawartego między 

konserwatorem zabytków, architektem, strażakiem 

i specjalistą od kontroli dostępu, i z reguły 

nie dotyczą naprawdę cennych zabytków stolarki 

budowlanej. Drzwi dymoszczelne muszą zamknąć 

się same, a więc na płycie skrzydła jest umocowany 

samozamykacz i dyskretnie upchnięta uszczelka. 

Jeżeli skrzydło jest prostokątne, wtedy 

można zastosować samozamykacz 

wpuszczony w konstrukcję, a więc niewidoczny. 

Gorzej, jeżeli drzwi są w kształcie 

łuku. Wtedy należałoby zainstalować 

samozamykacz podłogowy, co przy marmurowej 

posadzce oznacza konieczność 

wycięcia kawałka kamienia, wpuszczenia 

w podłogę mechanizmu i zakrycia całości 

pokrywą – na przykład, mosiężną. 

Drzwi napowietrzające albo ewakuacyjne 

już całkiem jawnie wyposaża się w napędy 

i elementy obce, które wprawdzie rażą 

zmysł harmonii, jednak znacznie zwiększają 

bezpieczeństwo i ułatwiają prowadzenie 

akcji ratunkowej. 

Tradycyjny, prosty zamek spotykany 

w starych budynkach nie spełnia współczesnych 

norm bezpieczeństwa, a więc 

żadne towarzystwo ubezpieczeniowe 

nie weźmie na siebie ryzyka wypłaty 

odszkodowania. Drzwi chroniące przed 

złodziejem uzbraja się więc w nowoczesny 

rygiel mający odpowiednie atesty. 

W skrzydle nie oryginalnym, wzorowanym 

tylko na starych, można w fazie 

produkcji dyskretnie upakować wiązkę 

kabli albo dać niewidoczne dodatkowe 

wzmocnienia. 

Tajemnicze czerwone punkciki straszące w ciemnym 

korytarzu za dnia okazują się być centralką 

drzwiową albo przyciskami alarmowymi i oddymiającymi, 

zaś zielonkawa upiorna poświata 

jest emitowana z napisu „wyjście ewakuacyjne”, 

umieszczonego na nadprożu. 

Zdjęcie: Sławomir Czerski 

W nowych budynkach, w których architektowi 

zależy na zachowaniu stylistyki wystroju odpowiedniej 

dla wybranej epoki, albo gdy wystrój 

ten jest tylko nawiązaniem do starej architektury, 

zadanie wykonawcy jest nieco łatwiejsze. Nikt 

nie będzie go piętnował, jeżeli do zrobienia stolarki 

wykorzysta drewno preparowane zgodnie 

z najnowszymi zdobyczami techniki budowlanej, 

zaś okucia kupi u producenta wytwarzającego 

masowo podróbki staroci. Może się nawet posunąć 

do wykorzystania profi li aluminiowych, które 

ukształtowane w odpowiednie łuki, wypełnione 

kolorowymi witrażami albo pokryte okładziną 

drewnianą lub drewnopodobną również pomogą 

w uzyskaniu klimatu starego wnętrza. 

Krzysztof Spiechowicz 

Ok0805.indd 52 2008-05-07 16:14:02

MOJE CZY WSPÓLNE? 

Szanowna Redakcjo, mieszkam w starej, przedwojennej 

kamienicy, która nie jest jednak zabytkiem. 

Wspólnota Mieszkaniowa zarządziła wymianę 

okien w budynku. Nie miałam żadnego wpływu 

na to, jakie okna zostaną w moim mieszkaniu 

wstawione, nie mogłam również zdecydować, 

jaka ekipa przyjdzie je zamontować. Uważam, 

że taka sytuacja doprowadza do tego, że dostaję 

coś, czego nie chcę. 

Przyszli do mnie panowie, dość szybko wstawili 

okno i udzielili mi kilku rad. Otóż okno jest drewniane, 

z funkcją uchylno-rozwieraną, z zewnętrznymi 

szprosami. Montażyści powiedzieli, że okno 

powinnam myć płynem do naczyń – Ludwikiem. 

A to dlatego, że szprosy są przyklejone silikonem 

i gdybym użyła innego środka chemicznego, mogłabym 

uszkodzić konstrukcję. 

Okno otwiera się w dwóch opcjach – uchyla 

się i rozwiera. Jednak wiem, że jest jeszcze 

taka możliwość, by je rozszczelnić. Niestety, 

nie mogę tego zrobić. Montażyści powiedzieli 

mi, że powinnam odkręcić kilka śrubek, by uruchomić 

tę funkcję. 

Jestem starszą osobą i, niestety, nie mam zdolności 

manualnych. Kiedyś chciałam otworzyć 

okno, a ono... zawisło na jednym rogu. Bardzo się 

przestraszyłam, że zupełnie wypadnie. Teraz więc 

nie wiem, jak mam myć okno, bo obawiam się, 

że naruszę silikon i szprosy odpadną, staram się 

też go nie otwierać, żeby nie wypadło w ogóle. 

Nie odkręciłam również śrubek, by uruchomić 

funkcję rozszczelniania, bo zupełnie się na tym 

nie znam i mogłabym jeszcze coś uszkodzić. 

Chciałam zapytać Państwa, czy producenci mogliby 

dołączać instrukcję obsługi okien? 

Zofi a z Warszawy 

Poradziliśmy autorce listu, by skontaktowała się 

z montażystami, którzy powinni odpowiedzieć 

na wszystkie jej wątpliwości. Jednak ekipa, która 

wymieniała okna w starym budynku nie do końca 

wykazała się profesjonalizmem, proponując starszej 

osobie samodzielną regulację. 

Procedura wymiany stolarki jest długa, lecz zarządy 

gospodarowania nieruchomościami kierują się 

przy przetargach tylko jednym i podstawowym 

kryterium – ceną. Im niższą zaproponuje wykonawca, 

tym ma większe szanse na wykonanie robót. 

Stąd być może niski poziom usług ekip montażowych. 

Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, 

że w budynku, który choć wiekowy, nie jest wpisany 

do rejestru zabytków, zamontowano drewniane, 

stylizowane okna. Opisywana kamienica 

znajduje się w projekcie gminnej ewidencji zabytków 

i jest przedmiotem zainteresowania konserwatorskiego. 

W związku z tym konserwator 


OKNA 

nie musi wydawać decyzji związanej z pracami 

w tym budynku, może jednak wydać (na podstawie 

wniosku właściciela) zalecenia konserwatorskie. 

Określony w nich jest między innymi zakres 

dopuszczalnych zmian czy też sposób korzystania 

z budynku. Nie są one jednak obowiązujące dla 

inwestora. 

W tym przypadku jednak administracja starej kamienicy 

zastosowała się do zaleceń, stosując kryterium 

ceny. Zdarzają się przypadki, tak jak w Rudzie 

Śląskiej, gdzie miejski konserwator zabytków 

Henryk Mercik piętnuje osoby wymieniające okna 

drewniane na PCW w starych budynkach. W tym 

celu założył nawet stronę w Internecie, gdzie zamieścił 

zdjęcia starych, murowanych kamienic, 

gdzie okna tworzą kolorową mozaikę – różne 

są ich barwy i podziały. W Rudzie Śląskiej przyjęto 

plan miejscowy, w którym jest zapis o wyglądzie 

okien w zabytkowych kwartałach. Dzięki temu 

konserwator ma podstawy prawne, by walczyć 

z samowolą. Konserwator w tym mieście zaskarża 

osoby odpowiedzialne za złą wymianę okien 

do powiatowego inspektora nadzoru budowlanego. 

Może też nakazać przywrócenie zabytku 

do przedniego stanu. A wszystkie te zabiegi po to, 

by miasto wyglądało ładniej. Bo okno nie tylko służy 

lokatorom mieszkania, ale też wpływa na estetykę 

kamienicy. (mroc) 

maj 2008 53 

Ok0805.indd 53 2008-05-07 16:14:03


REALIZACJE 

NOWE JAK STARE 

Niedawno został zakończony remont warszawskiego Pałacu Pod Blachą. Jest to budowla 

niejako wtulona pomiędzy Zamek Królewski a Trasę W-Z, dobrze widoczna z mostu Śląsko- 

Dąbrowskiego. W Pałacu byliśmy tuż po zakończeniu prac, kiedy jeszcze obiekt nie został 

wyposażony i oddany do zwiedzania. Jak zwykle interesowała nas stolarka otworowa, 

ale okazało się, że do opowiedzenia jest znacznie więcej. 

Pod tym dziedzińcem kryją się dwukondygnacyjne podziemia techniczne, ale też resztki muru obronnego sprzed 

wieków. 

O prowadzonych pracach i niespodziankach, 

na jakie natrafi ono, rozmawiałam z Tadeuszem 

Jasińskim, zastępcą dyrektora Zamku Królewskiego 

ds. technicznych. 

Stolarka jak stara 

W Pałacu wymieniono wszystkie okna, gdyż stare 

były w bardzo złym stanie. Autorem projektu 

nowych jest inż. Jan Głodek, którego autorstwa 

są też okna w Wilanowie. Ma on nie tylko duże doświadczenie 

w pracach przy odtwarzaniu zabytkowej 

stolarki, ale też w ogóle w produkcji okien, był 

bowiem projektantem w fabryce w Wołominie. 

Okna są typu polskiego, czyli skrzynkowe, ale wewnętrzne 

skrzydła mają szyby zespolone. Takie 

rozwiązanie było konieczne, ponieważ obiekt wyposażono 

w klimatyzację – ale o tym za chwilę. 

Z zewnątrz są wstawione szyby imitujące dawne, 

ręczne wykonanie szkła; mają charakterystyczną, 

nierówną fakturę i minimalnie inny kolor. Ramy 

i ościeżnice są zrobione z lakierowanej sosny. 

Widoczne elementy okuć, takie jak zawrotnice 

i klamki, zostały wykonane z mosiądzu według 

starych wzorów, ale zastosowano nowoczesne 

okucia obwiedniowe, które zostały wpuszczone 

w ramy. Typowe zawiasy osłonięto stylizowanymi 

nakładkami. Takie ukrywanie zawiasów jest dość 

skomplikowane technicznie, trzeba bowiem 

wpuścić je w ramę i dodatkowo wykonać specjalne 

przejście, łączące zawrotnicę z okuciem. 

54 maj 2008 

Wykonawcą okien była fi rma Milewski, ponieważ 

jednak zamówienie było bardzo duże, a czas 

naglił, dobrano podwykonawcę, Zakład Stolarski 

Barbary i Tadeusza Głuchowskich z Warszawy- 

Wesołej. Jak zapewnia Tadeusz Jasiński: okna 

są nie do odróżnienia. 

Wymieniono także niemal wszystkie drzwi, zostało 

dosłownie kilka wewnętrznych, które nadawały 

się do renowacji. Odnowiono również okucia, 

łącznie z położonymi od nowa złoceniami. Niektóre 

z nowych drzwi muszą spełniać wymagania 

przeciwpożarowe, są też drogą ewakuacyjną, 

a jednocześnie muszą zachować wystrój historyczny. 

Zdecydowano się więc na niewielkie „fałszerstwo”. 

Drzwi te wykonano z blachy stalowej o odpowiedniej 

odporności ogniowej (30 i 60 minut) 

zaś wykończono okładziną drewnianą, sosnową, 

wykończeniem imitującą stare wzornictwo. Wprowadzono 

też, oczywiście, zamki antypaniczne. 

Drzwi zewnętrzne są dębowe, wykonawca wiernie 

odtworzył dawne wzory. Materiał jest pokryty 

rodzajem drewnochronu w kolorze hebanowym, 

o matowym wykończeniu. Nie są malowane, a nasycane 

tym preparatem. 

Współczesne, standardowe drzwi wiodą natomiast 

do pomieszczeń technicznych i magazynowych. 

Są one niewidoczne dla zwiedzających, 

tak więc musiały tylko spełnić założone standardy 

jakościowe. 

Jedynym ustępstwem wobec techniki, na jakie 

musieli pójść gospodarze Pałacu, są zamki w systemie 

jednego klucza. W obiekcie wydzielono strefy, 

które otwiera się jednym kluczem, zaś wszystkie 

drzwi można otworzyć kluczem-matką. 

Na gruzach... 

Wspomniane już wcześniej urządzenia klimatyzacyjne 

wymagały zaprojektowania i wybudowania 

dużych pomieszczeń. Przewidziano więc 

dwupiętrową komorę, na głębokości ok. 10 m, 

pod dziedzińcem Pałacu. Podczas prac natrafi ono 

na fragment muru obronnego Warszawy z XII lub 

XIII wieku. Jego część zamieniła się w ruinę prawdopodobnie 

podczas dużego pożaru. Fragmenty 

drewniane, na szczęście dobrze zachowane, wydobyto 

i przewieziono do Biskupina, gdzie będą 

poddane renowacji, a następnie udostępnione 

zwiedzającym. Po zbadaniu przez archeologów 

luźne fragmenty muru i głazy usunięto; te ostatnie 

na razie są przechowywane na podzamczu. 

Zachowane części zabezpieczono i pozostawiono 

– być może kiedyś zostaną odsłonięte. Planowane 

Okna kryją nowoczesne okucia obwiedniowe. W drzwiach są zamki w systemie jednego klucza. 

Ok0805.indd 54 2008-05-07 16:14:05

Zdjęcia: Sławomir Czerski 

Od zewnątrz zastosowano szyby zespolone, w skrzydłach zewnętrzych – robione na wzór dawnych. 

pomieszczenia pod dziedzińcem należało jednak 

przeprojektować, co zabrało cenny czas. 

Gdy odkryto fundamenty skrzydeł południowego 

i północnego zauważono, że budynek dosłownie 

stoi na „śmieciach”. 

– Narzekamy obecnie na niesolidność budowlanców 

– mówi Tadeusz Jasiński. – Jednak to, co zoba- 

Ze względu na czas okna wykonywały dwie fi rmy. 

czyłem w Pałacu, woła o pomstę do nieba. 

Na nieszczęście dla Pałacu nie powstał on od razu 

w widocznym obecnie kształcie. Zalążkiem budowli 

była niewielka prywatna kamienica wybudowana 

w XVII w., którą następnie wielokrotnie 

rozbudowywano. Sięgano po materiały, jakie były 

pod ręką, nie przejmowano się też robieniem solidnych 

fundamentów ani izolacjami. Okazało się 

więc, że prace te właściwie dopiero trzeba wykonać. 

Wzmocniono fundamenty, osuszono mury 

oraz wykonano izolację zarówno od zewnątrz, jak 

i wewnątrz budynku. 

Kolejnym wyzwaniem było zrobienie długiego 

tunelu instalacyjnego, który połączył nowo wybudowaną 

komorę pod dziedzińcem Pałacu z piwnicami 

Zamku. Stamtąd bowiem doprowadzone 

są wszystkie media techniczne do Pałacu. 

Niesforny potoczek 

W trakcie prac na dziedzińcu pojawił się intensywny 

wyciek wody. To dał znać o sobie potoczek Ka- 

mionka, znany od średniowiecza. Dyrektor Jasiński 

zresztą uważa, że to właśnie Kamionka jest w dużej 

mierze winna tak złemu stanowi przyziemia Pałacu. 

Fundamenty były bowiem przez wiele lat stale 

podmywane i musiały niszczeć. Potoczek sprawiał 

zresztą także kłopot już wcześniej, budowniczym 

trasy W-Z. Zrobiono wtedy drenaż wzdłuż ulicy 

Grodzkiej, który jednak z czasem przestał być drożny. 

Woda więc przesiąkała przez skarpę, chlupiąc 

przechodniom pod nogami, a w zimie tworząc 

zdradzieckie lodowisko. Tym, razem postanowiono 

więc rozprawić się z potoczkiem na dobre – ujęto 

go w koryto i skierowano do Wisły. 

Wszystkie te niespodzianki spowodowały dwumiesięczne 

opóźnienie prac remontowych. 

Na szczęście udało się nie przekroczyć tego czasu, 

w przeciwnym razie zostałaby cofnięta dotacja 

z funduszy unijnych. Przepisy UE są bowiem, jeśli 

o to chodzi, bezwzględne. Duża w tym zasługa 

inwestora oraz wykonawcy, fi rmy Polnord, która 

bardzo przestrzegała harmonogramu prac, mimo 

że występowały powszechne w Polsce problemy 

z brakiem fachowców. 

Hanna Czerska 

Zewnętrzne drzwi są wykonane z dębu nasączanego 

preparatem impregnującym. 

maj 2008 55 

Ok0805.indd 55 2008-05-07 16:14:09

Zdjęcia: Galibarczyk 


PRZEGLĄD 

MAJĄ KLASĘ 

Drzwi zewnętrzne nie tylko muszą być mocne i trwałe, ale także estetyczne. Produkuje się 

je z różnych materiałów, jednak nieustannie wielu zwolenników ma drewno. Konstrukcyjnie 

drzwi różnych producentów są podobne, stosuje się bowiem określone, w gruncie rzeczy 

w niewielkim wyborze, rodzaje drewna, taka sama jest też technologia produkcji. Natomiast 

prawdziwie duży wybór pojawia się, jeśli chodzi o wykończenie, skrzydło drzwiowe 

może być bowiem po prostu gładką płytą albo też niemal dziełem sztuki. 

Krok w krok za materiałem i urodą drzwi podąża 

cena, która może dochodzić nawet do kilkunastu 

tysięcy złotych. Takie kwoty są jednak zarezerwowane 

dla drzwi wykonywanych na indywidualne 

zamówienie, najczęściej mających więcej 

niż jedno skrzydło, a niekiedy także naświetla. 

Prawdziwą ozdobą bywają także szyby. Najbar- 

dziej efektowne są witrażowe, przyciągające 

wzrok kolorami i kształtami wzorów. Nie trzeba 

się przy tym obawiać, że takie przeszklenia 

będą słabym punktem, przez który łatwo dostanie 

się włamywacz. Szkło witrażowe jest, 

oczywiście, kruche i nieodporne na stłuczenie, 

ale w drzwiach zewnętrznych towarzyszy mu 

druga tafl a, gładka i przezroczysta, wykonana 

ze szkła bezpiecznego i o podwyższonej odporności 

na włamanie. 

Wymiary drzwi zewnętrznych regulują przepisy. 

Skrzydło musi mieć minimum 90 cm szerokości 

i co najmniej 200 cm wysokości. Przy drzwiach 

dwuskrzydłowych jedno ze skrzydeł musi mieć 

minimum 90 cm szerokości (wymiary drugiego 

są dowolne). 

Drewno drewnu nierówne 

Drzwi składają się ze skrzydła i ościeżnicy, i w przypadku 

produktów z tzw. górnej półki kupuje się 

komplet. Przy czym ościeżnica może być stała lub 

regulowana i sprzedawana jest wraz z opaską maskującą. 

Największy wpływ na cenę całości ma budowa 

skrzydła drzwiowego. Tworzy je rama oraz pokrycie 

w formie płyty, płyciny lub połączenia tych 

dwóch elementów. 

Rama skrzydła jest wykonywana z kantówki 

z drewna klejonego – najczęściej jest to sosna 

lub świerk; spotkać można też modrzew. Warto 

jednak zwrócić uwagę także na drewno drzew liś- 

56 maj 2008 

ciastych (dąb, jesion) oraz egzotycznych (np. meranti 

lub – znacznie rzadziej – jego droższa odmiana, 

czyli mahoń). Produkowana jest kantówka 

drzwiowa z umieszczonym wewnątrz profi lem 

aluminiowym, poprawiającym stabilność elementu. 

Drewno klejone ma tę przewagę nad litym, 

że nie zmienia wymiarów pod wpływem wilgoci 

i nie paczy się. 

Pokrycie skrzydła często jest robione z naturalnego 

forniru; w przypadku drogich drzwi sięga się 

po niektóre gatunki rodzime, takie jak dąb czy czereśnia 

oraz po gatunki egzotyczne, wśród których 

często przewija się np. palisander. Drzwi mogą być 

wykończone powłokami transparentnymi lub kryjącymi. 

Zazwyczaj oferowane są w kilku kolorach 

standardowych. Pozostałe są dostępne za dopłatą 

– wtedy inny kolor może być od zewnątrz, inny 

zaś od środka. 

Duży wpływ na estetykę drzwi mają przeszklenia, 

zajmujące niekiedy nawet ponad połowę powierzchni 

skrzydła. Używa się szyb podwójnych, 

potrójnych lub zespolonych. Przeszklenia mogą 

być ponadto wykonane z szyb: antywłamaniowych, 

ognioodpornych lub nawet kuloodpornych. 

W drzwiach zewnętrznych stosuje się szkło: przezroczyste, 

matowe, weneckie, antisol oraz – ostatnio 

– także fusingowe. 

Szyba może być podzielona szprosami, które 

mogą być zamontowane w przestrzeni między 

tafl ami szkła lub naklejane na powierzchnię. Spo- 

1. Producent: Sokółka Okna i Drzwi 

2. Model: Apollo Bis 

3. Wymiary skrzydeł: szer. 978 mm, wys. 

2052 mm oraz szer. 405 mm, wys. 2052 mm 

4. Ościeżnica nieregulowana 

5. Drewno ościeżnicy: meranti 

6. Drewno skrzydła: meranti 

7. Drzwi przylgowe 

8. Wyposażenie podstawowe: 

• skrzydło izolowane porowatą płytą pilśniową, 

• zasuwnica antywłamaniowa z siekierkami, 

Winkhaus, 

• blokada antywłamaniowa od strony zawiasów, 

• klamka antywłamaniowa 72/8F4 Hoppe 

z tarczką, 

• kołatka, 

• uszczelka wciskana 

9. Wykończenie powierzchni skrzydła: kolory 

transparentne z widocznym rysunkiem drewna 

Cena: 7130 zł netto 

tykane są również szprosy, które można w razie 

potrzeby zdemontować. 

Ciepłe i ciche 

W przypadku drzwi zewnętrznych istotną rolę 

odgrywa ich izolacyjność termiczna i akustyczna. 

W tym celu wewnątrz skrzydła umieszcza się 

np. piankę termoizolacyjną; możliwe jest uzyskanie 

parametru U nawet poniżej 1,0 W/m 2 K. Drzwi 

z litego drewna charakteryzuje U na poziomie 1,8 

– 2,6 W/m²K. Izolacyjność akustyczna najczęściej 

nie jest przez producentów drzwi podawana 

– po prostu nie ma takiego wymogu. W każdym 

razie drewno ma ją na poziomie 27–36 dB. 

Drzwi zewnętrzne powinny możliwie dobrze chronić 

przed intruzami, choć naprawdę skuteczne 

są dopiero te przeciwwłamaniowe o specjalnej 

konstrukcji. Często jednak producenci wzmacniają 

skrzydła blachą stalową, umieszczoną pod ostatecznym 

materiałem pokrywającym je. 

Kłopot z wyborem 

Producenci najczęściej mają w ofercie modele 

drzwi w różnej cenie, w tym także droższe. Zazwyczaj 

też istnieje możliwość wykonania drzwi na indywidualne 

zamówienie. Wtedy jednak ich cena 

może być nawet o 40 proc. wyższa. 

Ale nie tylko to decyduje o kosztach. W przypadku 

drzwi zewnętrznych drewnianych jest to też 

rodzaj drewna użytego zarówno do wykonania 

ramy skrzydła, jak i jego pokrycia oraz ościeżnicy. 

Niebagatelne znaczenie mają też zawiasy oraz 

klamka i zamki. 

Jako podsumowanie naszych spostrzeżeń, dotyczących 

drzwi zewnętrznych z górnej półki cenowej, 

podajemy kilka przykładów. 

Hanna Czerska 

Ok0805.indd 56 2008-05-07 16:14:19

1. Producent: Nicewicz 

2. Model: 018 

3. Wymiary skrzydła: szer. 

900 mm, wys. 2010 mm 


lub regulowana na wymiar 

5. Drewno ościeżnicy: sosna 

klejona 

6. Drewno skrzydła: klejonka 

sosnowa wzmocniona 

sklejką wodoodporną 

z drzew liściastych, kasetony 

ze sklejki wodoodpornej 

liściastej, szyba P2+refl ex 



• izolacja termiczna – styropian 

gr. 2 cm, 

• zawiasy Otlaw, 

• klamka Hoppe, 

• zamki LOB: wpuszczany 

72/50 i dodatkowy z trzema 

ryglami Z-200 (lub za 

dopłatą zamek listwowy) 

• dwie uszczelki Schlegel 

9. Wykończenie powierzchni skrzydła: malowane lazurami i farbami 

Sikkens lub Remmers 


1. Producent: Natura 

2. Model: Walc 

3. Wymiary skrzydła: szer. 

1000–1100 mm, wys. 

2000–2200 mm 


5. Drewno ościeżnicy: meranti 

6. Drewno skrzydła: meranti 

klejone warstwowo, wypełnienie: 

płyta termoizolacyjna 

z blachą aluminiową 

gr. 4 mm, obustronnie 

kaseton ze sklejki wodoodpornej 

gr. 12 mm 



• zawiasy antywłamaniowe 

Simonswerk Baka 

Protect 3D MSTS, 

• zamek listwowy Roto 

MVD 500 sterowany 

klamką, 

• zabezpieczenie antywyważeniowe 

po stronie 

zawiasów, klamka Hoppe Luxembourg, 

• wkładka Abloy Protec, 

• próg aluminiowy z wkładką termoizolacyjną ATD-76, Aluron, 

• model przeszklony z pakietem szybowym klasy P4, 

n uszczelki Schlegel Q-lon 

9. Wykończenie powierzchni skrzydła: drewno meranti klejone warstwowo, 

lazury Sikkens z palety barw Natura (w standardzie 8 kolorów) 

lub kryjące z palety RAL 


1. Producent: Tomstol 

2. Model: Miłosz, typ 68 

3. Wymiary skrzydła: szer. 920 mm, wys. 2010 mm 


5. Drewno ościeżnicy: dąb 

6. Drewno skrzydła: dąb 



• skrzydło izolowane termicznie, 

• zamek Fuhr z czterema 

ryglami wyposażony w dwie 

wkładki Iseo klasy C typ Yale, 

• uszczelka o zamkniętym profi 

lu na obwodzie skrzydła, 

• zawiasy regulowane Baka 3D 

(Simonswerk), ozdobne, 

w kolorze złotym, 

• klamka mosiężna w wykończeniu 

PVD, kolor złoty, 

• szyldy wkładki górnej w wykończeniu 

PVD, kolor złoty, 

• próg aluminiowy, 

• szyba termoizolacyjna antywłamaniowa 

lustrzana 

9. Wykończenie powierzchni 

skrzydła: impregnowanie 

i polakierowanie ostateczne 

ekologicznymi lakierami fi rmy 

Sikkens w kolorze czereśnia 



PRZEGLĄD 

GORI 660 Wodorozcieńczalna warstwa 

nawierzchniowa do aplikacji natryskiem 

Produkt dostępny w kolorach transparentnych i kryjących do stosowania 

w przemysłowej obróbce twardych i miękkich gatunków 

drewna. Jest hydrofobowy, wolny od efektu sklejania powierzchniowego, 

odporny na niszczące działanie warunków atmosferycznych, 

poddaje się dyfuzji. Ponadto posiada właściwości chroniące przed 

mechanicznym i chemicznym wpływem środków czyszczących. 

Produkt oparty na nanotechnologii żywic NANOFORCETM . 

www.industry.dyrup.com 

maj 2008 57 

Ok0805.indd 57 2008-05-07 16:14:21

Zdjęcie: Reynaers 


FASADY 

NAJPOPULARNIEJSZE SYSTEMY 

Budynki ze szklaną fasadą wrosły już w nasz krajobraz, 

a producenci zdążyli przyzwyczaić wykonawców 

do najprostszych i najczęściej montowanych 

systemów. Bo najpopularniejsze oznacza sprawdzone 

i najtańsze, ale również łatwe w montażu. 

Każdy taki system stanowi podstawę, na bazie 

której powstają inne, ulepszone i bardziej złożone, 

mające lepszą izolacyjność cieplną, bardziej 

dekoracyjne. Wszystkie są oparte na systemie ściany 

słupowo-ryglowej z odpowiednimi uszczelkami 

i szkleniem w środku. Ulepszone można stosować 

jako system pionowy oraz poziomy, buduje się 

z nich także ogrody zimowe ciepłe lub zimne. 

Aluprof jako podstawę swoich rozwiązań stosuje 

fasady oparte na systemie MB-SR50. Pozwala on 

na wykonywanie konstrukcji o różnym wyglądzie; 

oprócz podstawowej wersji dostępne są odmiany: 

tzw. pionowa lub pozioma linia MB-SR50PL, 

fasada półstrukturalna MB-SR50 Efekt, wersja 

Industrial lub system nakładkowy MB-SR50A, 

który może być montowany na konstrukcji nośnej 

z drewna lub profi li stalowych. Elementem 

usztywniającym konstrukcję jest odpowiedniej 

grubości tafl a szklana. 

Ciągła przekładka termiczna wykonana z izolującego 

materiału HPVC oraz profi lowane uszczelki 

przyszybowe z EPDM zapewniają odpowiednią 

izolacyjność cieplną części przezroczystej, wg DIN 

4108 RMG 2.1 do 1. Zastosowanie wełny mineralnej 

i płyt gipsowo-kartonowych w pasie nadprożowo-podokiennym, 

pozwoliło z kolei na uzyskanie 

odpowiedniej klasyfi kacji ogniowej. 

W konstrukcji MB-SR50 mamy do wyboru wiele 

rozwiązań drzwi i okien, w tym także okna odchylne 

na zewnątrz i okna połaciowe. System słupowo-ryglowy 

jest także bazą konstrukcji antywłamaniowych, 

umożliwia też stosowanie nowych, 

indywidualnie opracowanych kształtowników 

listew lub słupów. 

System PI 50N jest podstawowym w ofercie fi rmie 

Yawal. Tworzy go rozbudowany system 

profi li aluminiowych trójkomorowych, służących 

do konstruowania i wykonywania nowoczesnych, 

wymagających izolacji termicznej okien i drzwi, 

witryn, ścianek działowych oraz wiatrołapów. 

58 maj 2008 

Zdjęcie: Sapa 

Izolacyjność zapewniają taśmy poliamidowe 

wzmocnione włóknem szklanym. Głębokość 

konstrukcyjna systemu okiennego wynosi 50 mm 

(dla ram) oraz 59 mm (dla skrzydeł), w przypadku 

drzwi – 50 mm, zarówno dla ram, jak i skrzydeł. 

W oknach zastosowano trzy uszczelki przylgowe: 

zewnętrzną, wewnętrzną oraz centralną. 

System charakteryzuje się bardzo dobrym, liniowym 

współczynnikiem przenikania ciepła od 2,3 

do 2,4 W/m 2 K. Można wykonać z niego wszystkie 

typowe rodzaje konstrukcji, jak też okna obrotowe. 

Drugim, równie popularnym systemem Yawalu 

jest PBI 40E, przeznaczony do stosowania wewnątrz 

budynku. Pozwala tworzyć konstrukcje 

ścianek działowych, kasowych oraz drzwi i okien, 

niewymagających izolacji termicznej. Rozwiązania 

konstrukcyjne pozwalają na wykonywanie drzwi licowanych 

oraz nielicowanych. Zestaw materiałów 

umożliwia tworzenie konstrukcji dymoszczelnych: 

drzwi i ścian działowych. Wyroby te są sklasyfi kowane 

jako nierozprzestrzeniające ognia. 

Firma Schüco prezentuje wielofunkcyjny system 

FW 50+ jako ten, który sprawdził się w praktyce 

i pozwala na realizację różnych projektów fasad 

oraz świetlików dachowych. Zewnętrzna szerokość 

profi lu wynosi 50 mm; istnieje możliwość 

łączenia go ze wszystkimi systemami okiennymi 

i drzwiowymi systemu Royal S. Oferta profi li 

maskujących pozwala na dowolne projektowanie 

wielu wariantów fasad. System nadaje się również 

do konstruowania fasad zimnych i ciepłych. 

Zastosowanie rozwiązań systemowych zapewnia 

bezpieczeństwo antywłamaniowe oraz ochronę 

przed przestrzeleniem z broni palnej. 

Wysokie parametry izolacyjności akustycznej 

i cieplnej uzyskuje się dzięki użyciu przekładek termicznych. 

Listwy maskujące natomiast stwarzają 

duże możliwości estetyczne. 

CW 50 to najpopularniejszy system fi rmy Reynaers. 

Służy do wykonywania ścian osłonowych, 

połaci dachowych i konstrukcji przestrzennych. 

Widoczna szerokość wewnętrzna i zewnętrzna 

profi lu wynosi 50 mm. Dostępny jest w jedenastu 

indywidualnych rozwiązaniach, pozwalających 

na uzyskanie różnorodnych efektów 

estetycznych. W każdej kombinacji profi li jest zachowana 

odpowiednia izolacyjność termiczna 

i dźwiękoszczelność wg norm EN ISO 140-3 i EN 

ISO 717-1. Istnieje możliwość łączenia ścian 

pionowych oraz połaci dachowych i elementów 

otwieranych. 

Sapa proponuje Thermo 50 – system ścian osłonowych 

i dachów przeszklonych, w skład którego 

wchodzą typowe ściany słupowo-ryglowe SFB 

4150, ściany strukturalne Thermo 50 MSG oraz 

ściany z wąską listwą SFB 5050 G. 

Podstawowym systemem przeznaczonym do wykonywania 

ścian osłonowych jest SFB 4150. Cechy 

charakterystyczne to: wysoka izolacyjność 

cieplna, odwadnianie polowe (które dzięki kształtownikom 

jednego typoszeregu daje możliwość 

zastosowania do słupów i rygli) oraz dowolność 

w wyborze układu konstrukcyjnego pionowego 

lub poziomego. Dobrą izolacyjność cieplną uzyskano 

dzięki wysokim przekładkom termicznym 

oraz specjalnym wewnętrznym uszczelkom oszklenia 

wykonanym ze spienionego EPDM. 

Oferowane przez Sapę systemy ścian osłonowych 

rodziny Thermo 50 są kompatybilne z systemami 

dachowymi i umożliwiają tworzenie konstrukcji 

przestrzennych. 

Znajomość i umiejętność składania fasad z najprostszych 

elementów otwiera przed fi rmami drogę 

do dalszego rozwoju. Rynek krajowy stwarza 

zaś ogromne możliwości, choćby dlatego, 

że w perspektywie mamy Euro 2012. 


Ok0805.indd 58 2008-05-07 16:14:23 

Zdjęcie: Yawal

JAK Z WYSTAWY 

Witryna to wizytówka sklepu. Rodzaj profi lu, przeszklenie 

i wykonawstwo – to wszystko, co o niej 

stanowi. Wszyscy systemodawcy profi li aluminiowych 

mają w ofercie stosowny produkt. Jeśli 

witryna „wychodzi” na ulicę – profi l powinien 

być izolowany, natomiast wewnątrz budynku 

wystarczy nieizolowany. Oczywiście, ten ostatni 

jest tańszy, ale dochodzi jeszcze rodzaj przeszklenia. 

Producenci szkła oferują tu cały wachlarz 

swoich produktów: od szyby hartowanej poprzez 

kuloodporną aż po ornamentową. Natomiast profi 

le do witryn są zazwyczaj proste, sprawdzone 

na naszym rynku i łatwe w montażu. Zawsze też 

w komplecie jest profi l do drzwi oraz okien. 

Przedstawię kilka propozycji profi li aluminiowych. 

Therma 56 to profi l fi rmy Sapa. Składa się z trzykomorowych 

kształtowników o głębokości konstrukcyjnej 

56 mm dla ram i 65,5 mm dla skrzydeł 

okiennych. Zastosowano tu przekładki termiczne 

szerokości 24 mm i specjalne uszczelki ze spienionego 

EPDM. Dlatego profi l ten jest klasyfi kowany 

do grupy materiałowej ramy 2.1 według 

DIN 4108. Szczelność okien i witryny zapewniają 

wysoka centralna uszczelka przymykowa, która 

jest zgrzewana w narożach oraz wewnętrzne 

uszczelki ciągłe na całym obwodzie. W oknach 

narożnych producent proponuje stosowanie jako 

trzeciej uszczelki przymykowej na zewnątrz. 

Bardziej zaawansowany technologicznie jest profi l 

Thermo 74. Kształtowniki tego systemu mają dwa 

profi le aluminiowe o jednakowej szerokości, połączone 

30-milimetrowymi przekładkami z poliamidu 

wzmocnionego włóknem szklanym. Głębokość 

konstrukcyjna wynosi 74 mm dla ram i 83,5 mm 

dla skrzydeł okiennych. Dzięki zastosowaniu łączników 

skręcanych i odpowiednio dobranych okuć, 

profi l ten charakteryzuje się dużą sztywnością, wytrzymałością 

oraz trwałością. 

Uszczelki ze spienionego EPDM nie tylko zapewniają 

dobrą izolacyjność termiczną i akustyczną, 

ale też redukują wpływ mostka termicznego związanego 

z ramką szyby zespolonej. 

Profi l o nazwie System 50 jest nieizolowany, dlatego 

stosuje się go do witryn, okien i ścianek działowych 

wewnętrznych. Profi l zbudowany jest z jed- 

nokomorowych kształtowników o podstawowej 

głębokości 50 mm. System wzmocniony bazuje 

na kształtownikach o głębokości 80, 100 i 120 mm, 

co wpływa na poprawę jego sztywności. 

Firma Aluprof proponuje system aluminiowy 

MB-60, zapewniający izolacyjność termiczną i akustyczną 

w zabudowie wewnętrznej. Profi le mają 

budowę trzykomorową. Głębokość konstrukcyjna 

kształtowników okna wynosi: 60 mm – ościeżnica, 

69 mm – skrzydło, a drzwi odpowiednio: 60 mm 

i 60 mm. Zastosowano profi lowane przekładki termiczne 

w kształcie omegi o szerokości 24 mm dla 

okna i 14 mm dla drzwi z poliamidu wzmocnionego 

włóknem szklanym, dzięki czemu klasyfi kuje się 

ten system do grupy materiałowej 2.1 w przypadku 

okien i 2.2 w przypadku drzwi – wg DIN 4108. 

MB-45 jest systemem aluminiowym do wykonywania 

zabudowy wewnętrznej i zewnętrznej, niewymagającej 

izolacji termicznej. Głębokość kształtowników 

okna wynosi: 45 mm dla ościeżnicy, 54 mm 

dla skrzydła, a dla drzwi odpowiednio: 45 mm i 45 

mm. Szczelność zapewniona jest dzięki stosowaniu 

specjalnych uszczelek z kauczuku syntetycznego 

EPDM, co gwarantuje odporność na starzenie podczas 

wieloletniej eksploatacji. W obu systemach, 

MB-60 i MB-45, istnieje możliwość gięcia profi li, 

m.in. ościeżnic, skrzydeł i przewiązek, co umożliwia 

wykonanie różnego rodzaju łuków. 

Ponzio natomiast ma w swojej ofercie system 

NT-50 bez izolacji termicznej, przeznaczony głównie 

do wykonywania zabudowy wewnętrznej. 

Głębokość konstrukcyjna kształtowników dla 

ościeżnic wynosi 52 mm, a dla skrzydeł – 60 mm. 

Zastosowano uszczelki z kauczuku syntetycznego 

EPDM. System NT 50 pozwala na użycie wypełnień 

szklanych, paneli aluminiowych, wypełnień 

typu sandwich, płyt meblowych, gipsowo-kartonowych 

oraz poliwęglanowych o grubości 1–40 

milimetrów. 

Firma Yawal proponuje do witryn system profi li 

izolowanych PI 50. Właściwości izolujące zapewniają 

taśmy poliamidowe, wzmocnione włóknem 

szklanym, a zastosowane technologie łączenia 

profi li i użyte wypełnienia dają odpowiednią 


FASADY 

ochronę przed zimnem oraz hałasem. System 

jest wyposażony w przesuwne przekładki termiczne, 

które pozwalają na kompensację rozszerzalności 

termicznej profi li przy znacznych różnicach 

temperatur na ich zewnętrznych i wewnętrznych 

powierzchniach. Maksymalna grubość wypełnienia 

drzwi wynosi 43 mm. 

Druga propozycja tej fi rmy to system profi li PBI 

50N: nieizolowany, jednokomorowy o głębokości 

50 mm. Różnorodność profi li, w tym wzmocnionych 

słupków, pozwala wykonywać konstrukcje 

o dużych gabarytach; w przypadku ścian nawet 

do 8 m wysokości. W PBI 50N zostały zastosowane 

rozwiązania technologiczne przeniesione z systemu 

„ciepłego” PI 50 na zawiasach wrębowych. Akcesoria 

i okucia są wspólne dla obu tych systemów. 

Istnieje wiele jeszcze innych rozwiązań stosowanych 

w witrynach sklepowych, choć założenia 

są podobne. Producenci wykańczają profi le aluminiowe 

poprzez ich anodowanie i malowanie 

proszkowe w dowolnym kolorze według palety 

RAL (i nie tylko), zarówno od strony zewnętrznej, 

jak i wewnętrznej. Cena oraz jakość wykonania zależą 

już tylko od wymagań inwestora. Każdy jednak 

musi przyznać, że miło jest patrzeć na ładne 

witryny sklepowe nawet wtedy, kiedy nie wchodzi 

się do środka. 


maj 2008 59 

Ok0805.indd 59 2008-05-07 16:14:25 

Zdjęcie: Sapa


KONSTRUKCJE 

BŁĘDY W ŚCIANACH 

Lekkie ściany osłonowe o konstrukcji nośnej słupowo-ryglowej, wypełnionej szybami lub 

panelami nieprzeziernymi, stosowane są w budownictwie od kilkudziesięciu lat. Rozwój 

tych konstrukcji nastąpił po drugiej wojnie światowej, ale na terenie Polski budynki te pojawiły 

się w latach 60. 

W początkowym okresie lekkie ściany osłonowe 

miały liczne wady wynikające z niedoskonałych 

rozwiązań konstrukcyjnych i stosowanych materiałów. 

Brakowało również, zwłaszcza w naszym 

kraju, wykwalifi kowanych ekip mających doświadczenie 

w ich montowaniu. 

Po latach doświadczeń wynikających z użytkowania 

lekkich ścian osłonowych, obecnie stosowane 

rozwiązania konstrukcyjne oraz nowoczesne 

materiały sprawiają, że lekka „obudowa” spełnia 

wszystkie wymagania stawiane budynkom. Badania 

aprobacyjne potwierdzają, że lekkie ściany 

osłonowe o konstrukcji szkieletowej praktycznie 

pozbawione są błędów systemowych wynikających 

z wad konstrukcyjnych, powstałych w fazie 

projektowania. Oczywiście, jak w każdej dziedzinie 

są systemy lepsze i gorsze – niemniej spełniające 

co najmniej minimalne wymagania. 

Pomimo znacznego postępu w zakresie rozwiązań 

konstrukcyjnych i materiałowych, a także elektronarzędzi 

stosowanych do montażu, problemem 

pozostaje nadal jakość wykonania ściany. Liczne 

ekspertyzy wykonywane przez Zakład Badania 

Lekkich Przegród i Przeszkleń ITB potwierdzają, 

że w zdecydowanej większości przypadków 

przyczyną zgłaszanych usterek: przedmuchów, 

przecieków, wychłodzenia, są błędy wykonawcze, 

popełnione przez fi rmy montażowe. 

Pomysłowość montażystów budzi niekiedy zdziwienie. 

Dlatego chciałbym przedstawić kilka 

przykładów niewłaściwego wykonania ścian osłonowych; 

dodajmy – przykładów zaczerpniętych 

z przeprowadzonych ekspertyz. 

Jedną z najczęściej zgłaszanych przez użytkowników 

usterek są przecieki przez ścianę 

osłonową. Woda opadowa przenika przez 

ścianę na skutek błędów montażowych: przerwy 

w uszczelkach, braku klejenia uszczelek w narożach, 

błędnego wykonania lub braku odprowadzenia 

wody ze słupów. Ewidentny błąd popełniony 

przy osadzaniu słupa pokazano na fot. 1. 

Kształtownik słupa został wpuszczony w mur 

i zabetonowany. Jednocześnie nie zastosowano 

rzygaczy, które wodę ze słupów odprowadziłyby 

na zewnątrz. Doprowadziło to do nasiąknięcia 

muru wodą. 

Prawidłowe wykonanie dołu ściany jest bardzo 

ważne. W przypadku, gdy konstrukcja ściany 

na dole dochodzi do muru, zdarza się, że przestrzeń 

między dolnymi ryglami a murem wypełniana 

jest wyłącznie pianą montażową. Niestosowanie 

specjalnych fartuchów czy kształtowników 

tworzywowych powoduje, że z czasem połączenie 

przestaje być szczelne. Pojawiają się przecieki oraz 

60 maj 2008 

przedmuchy zimnego powietrza. Zimne powietrze 

przenika nie tylko w przestrzeń rygiel – mur, 

ale może również wędrować w górę kanałami wewnętrznymi 

kształtowników słupów. Dzieje się tak 

wówczas, gdy dół słupa nie został odpowiednio 

1. Widoczny zaciek na murze spowodowany brakiem 

odwodnienia słupa. 

zamknięty. Wychłodzenie może być na tyle duże, 

że spowoduje oblodzenie kształtowników wewnątrz 

pomieszczenia – zdjęcie 2. 

Specyfi ka lekkich ścian osłonowych wymaga 

ostrego reżimu wykonawczego. Błędy 

bezpośrednio przekładają się bowiem na właś- 

3. Niedokładne wypełnienie ściany izolacją termiczną. 

ciwości ściany. Tak jest m.in. przy wykonywaniu 

ocieplenia. Obszar między płaszczyzną zewnętrzną 

a wewnętrzną, po pozostawieniu przestrzeni 

wentylowanej, powinien być wypełniony materiałem 

termoizolacyjnym – najczęściej w postaci 

wełny mineralnej. Pozostawienie nawet niewielkich 

wolnych przestrzeni spowoduje wychładzanie 

ściany w tym obszarze. Na fotografi i 3. 

pokazano fragment ściany po zdemontowaniu 

parapetu wewnętrznego. Widoczne są miejsca 

niewypełnione wełną mineralną, co powodowało 

zdecydowane obniżenie temperatury przy parapecie 

wewnętrznym. 

6. Wycięty fragment słupa na wysokości stropu. 

Bardzo często zdarza się, że fi rma, która podjęła 

się wykonania ściany, korzysta z wybranego przez 

siebie bądź projektanta systemu konstrukcyjnego, 

„wzbogacając” go o własne pomysły. Przykładem 

może być zastosowanie pozasystemowych kotew 

mocujących słupy, wykonanych na placu budowy. 

Jest to bardzo istotny element konstrukcyjny, 

Ok0805.indd 60 2008-05-07 16:14:26

Zdjęcia: autor 

4. Stalowa kotwa mocująca słup aluminiowy. 

a jego niewłaściwe wykonanie może zagrażać 

użytkownikom. Kotwa pokazana na fotografi i 4. 

nie tylko nie zapewnia możliwości rektyfi kacji słupów 

szkieletu nośnego, ale wykonana 

została ze stali. Biorąc 

pod uwagę, że nie zastosowano 

przekładek izolacyjnych, 

powstanie korozja kontaktowa, 

która z czasem osłabi i zniszczy 

przekrój słupa. 

Z podobnym problemem 

zetknięto się w innym 

obiekcie. Również w tym 

przypadku kotwy mocujące 

zostały niewłaściwie wykonane, 

zaś podstawowym błędem 

było zastosowanie kotwy tylko 

po jednej stronie kształtownika 

słupa. Ponadto zamocowana 

została ona do stropu tylko jedną 

śrubą. Niewłaściwa kotwa 

o kształcie kątownika i jej mocowanie 

spowodowały skręcenie 

słupa nośnego ściany osłonowej, a tym samym 

rozszczelnienie konstrukcji – zdjęcie 5. 

Innym przykładem nieprofesjonalnego podejścia 

fi rmy wykonującej montaż jest sposób 

5. Pojedyncza kotwa mocująca słup. 

połączenia słupów ściany 

ze stropem. Jak pokazano 

na fotografi i 6., w celu dopasowania 

położenia słupów 

względem stropu wykonano 

wcięcie w kształtownik aluminiowy. 

Jest ono duże, sięga 

niemal do połowy wysokości 

kształtownika, co znacznie 

osłabia przekrój słupa w tym 

miejscu i stwarza niebezpieczeństwo 

awarii konstrukcji 

nośnej. 

Należy jeszcze raz podkreślić, 

że przytoczone usterki wynikały 

nie z błędnych założeń 

konstrukcyjnych, ale z niefachowości, 

a nawet niefrasobliwości ekip wykonawczych. 

Nie można również powiedzieć, że opisane 

sposoby wykonywania ścian osłonowych 

2. Oblodzenie słupa przy parapecie wewnętrznym. 

są regułą. Wszystko zależy od dobrego przygotowania 

i wyszkolenia montażystów. Oczywiście, 

na polskim rynku funkcjonują fi rmy od lat zajmujące 

się montażem lekkich ścian osłonowych, 

do których przytoczone w artykule zastrzeżenia 

w żaden sposób się nie odnoszą. 

Dlatego przy wyborze 

fi rmy montażowej należy kierować 

się jej doświadczeniem 

oraz rekomendacjami wydanymi 

przez systemodawcę. Pewną 

ideą byłoby wprowadzenie 

dobrowolnego certyfi katu, 

którym niezależna jednostka 

potwierdziłaby przygotowanie 

i kompetencje fi rmy wykonawczej. 

Funkcjonowanie takiego 

certyfi katu mogłoby wyeliminować 

z rynku fi rmy, które 

w żadnej mierze nie powinny 

podejmować się montowania 

lekkich ścian osłonowych. 

Krzysztof Kuczyński 

Jesteśmy niezależnym, 

renomowanym producentem oprogramowania 

do projektowania ślusarki 

otworowej i fasad działającym na 

wielu rynkach na świecie. 

W związku z intensywnym rozwojem 

naszej firmy w Polsce poszukujemy 

osób na następujące stanowiska: 

Koordynator 

Sprzedaży 

Osoba zatrudniona na tym 

stanowisku odpowiedzialna będzie za 

utrzymanie obecnych oraz 

pozyskiwanie nowych klientów oraz 

aktywne kreowanie wizerunku firmy. 

Od Kandydatów oczekujemy 

wewnętrznej motywacji i 

zaangażowania, konsekwencji w 

realizacji powierzonych zadań. 

Niezbędne jest doświadczenie w 

sprzedaży oraz biegła znajomość 

języka niemieckiego lub 

angielskiego. Mile widziana będzie 

znajomość rynku producentów 

ślusarki aluminiowej. 

Inżynier Wsparcia 

Technicznego 

Miejsce Pracy - Koszalin 

Osoby zatrudnione na tym 

stanowisku będą odpowiedzialne za 

wprowadzanie i aktualizację 

systemów aluminiowych dostępnych 

w ramach naszego oprogramowania, 

wprowadzanie aluminiowych 

i stalowych systemów obiektowych, 

współpracę z dostawcami profili 

aluminiowych w zakresie szczegółów 

technicznych. 

Od kandydatów oczekujemy 

zaangażowania i chęci do 

podejmowania nowych wyzwań, 

znajomości konstrukcji 

aluminiowych, konsekwencji w 

realizacji zadań. Niezbędna jest biegła 

znajomość języka angielskiego lub 

niemieckiego. Mile widziana będzie 

znajomość programu AutoCad. 

Od kandydatów oczekujemy listu 

motywacyjnego oraz CV w dwóch 

językach na adres: 

Orgadata East Europe Sp. z o.o. 

ul. Piłsudskiego 52 

75-512 Koszalin 

lub przez e-mail: info@orgadata.pl 

A CLICK AHEAD 

www.orgadata.pl 

maj 2008 61 

Ok0805.indd 61 2008-05-07 16:14:30


SONDA 

POD ADRESEM SYSTEMODAWCÓW 

Firmy wykonawcze, które zajmują się montażem systemów aluminiowych, muszą dysponować 

wiedzą techniczną na odpowiednim poziomie. Bardzo często biorą czynny udział 

w projektowaniu razem z systemodawcą i konstruktorem. Zapytaliśmy więc kilka osób, 

czego oczekują od systemodawców; co – ich zdaniem – we wzajemnych relacjach należy 

poprawić. 

Krzysztof Piecek, kierownik działu aluminium, 

Mak-Bud, Łomianki koło Warszawy 

Oczekujemy poprawy rozwiązań technicznych, innowacyjności 

w takim stopniu, w jakim wymagają 

tego inwestorzy. Dobrych i przemyślanych opracowań 

ogrodów zimowych. Ciągłego oraz niezmiennego 

wsparcia technicznego i marketingowego. 

W zakresie ofertowania współpracy przedstawiciela 

danego systemodawcy. Potrzebne są częstsze 

spotkania – szkolenia z systemodawcą. Niezbędna 

jest też ścisła współpraca fi rmy, która oferuje dany 

system z architektem, bo to on jest pierwszą osobą, 

która decyduje o zastosowanym rozwiązaniu. 

Jeśli ta współpraca będzie się układała na odpowiednim 

poziomie, wszyscy wyciągniemy z tego 

korzyści. Bardzo duże znaczenie ma narzucanie 

architektom konkretnych rozwiązań proponowanych 

przez danego producenta systemów. 

Rafał Werszczyński, właściciel, 

Har-Wer, Płock 

Moje doświadczenia dowodzą, 

że bliskość fi rmy systemodawcy 

pomaga w kontaktach 

i wsparciu technicznym. 

Niewątpliwie istnieje konieczność 

organizowania większej 

liczby szkoleń dla naszych monterów oraz 

handlowców. Potrzebne są bardziej szczegółowe 

opracowania techniczne i materiały reklamowomarketingowe; 

bez nich trudno prowadzić rozmowę. 

Dziś klient jest wygodny, nie chce mu się 

szukać na stronie internetowej, dobrze jest więc 

pokazać mu odpowiednie rozwiązanie. 

62 maj 2008 

Ewa Trębicka, technolog, 

Al-technika, Stara Iwiczna 

koło Warszawy. 

Materiały techniczne powinny 

ukazywać się na wszystkich 

nośnikach: płyty, Internet, 

papier. Klient najczęściej chce 

mieć wszystko – zarówno foldery, 

jak i opis rozwiązań technicznych. Konieczne 

są częstsze wizyty przedstawicieli systemodawców 

u nas, producentów. Bez wątpienia pożądane 

jest większe zaangażowanie ze strony architektów, 

którzy powinni znać możliwe rozwiązania 

systemowe. 

Robert Górski, współwłaściciel, Nugat Aluminium, 

Gostynin 

Moja fi rma zajmuje się produkcją profi li z PCW 

i aluminium, w związku z tym mam porównanie. 

Logistyka przy PCW rozwiązana jest lepiej, jeśli czegoś 

brakuje to następnego dnia nasz dostawca dowozi. 

Tak, niestety, nie jest w przypadku aluminium 

– fi rma powinna poprawić elastyczność dostaw. 

Oczekuję ciągłej i niezmiennie dobrej komunikacji. 

Mam doświadczenie, ponieważ pracowałem u systemodawcy 

i wsparcie techniczne nie jest mi tak 

bardzo potrzebne. Jednak w przypadku, gdy konieczne 

jest zastosowanie przez architekta zamiennika 

danego rozwiązania, bardzo pomocny byłby 

przedstawiciel systemodawcy, który poparłby 

ów zamiennik. Bez wątpienia potrzebujemy szkoleń, 

bo jest to miejsce na informację o nowościach 

i zmianach. Nie zawsze pamięta się treść faksu 

czy wiadomości mailowej, którą się dostaje. 

NOBEL DLA PROJEKTANTA 

Nagroda Pritzkera, przyznawana od 1979, zwana 

Noblem w architekturze, przypadła w tym roku 

francuskiemu projektantowi, Jeanowi Nouvelowi. 

Istotny jest fakt, że jury zmienia się co roku, 

a w jego skład wchodzą wybitni architekci z całego 

świata. 

Nagroda jest wyrazem uznania za całokształt pracy, 

i choć laureat dostaje kwotę w wysokości 100 

tys. dolarów, to przyznanie Pritzkera ma przede 

wszystkim znaczenie prestiżowe. 

Jean Nouvel, liczący sobie obecnie 62 lata, ma 

na swoim koncie wiele realizacji – najciekawsze 

w nich, to adaptacja XIX-wiecznych zbiorników 

gazu w Wiedniu, Instytut Świata Arabskiego w Paryżu 

czy biurowiec Torre Agbar w Barcelonie. Jego 

prace wyróżniają się dopasowaniem do otoczenia 

oraz ciekawym wykorzystaniem światła. Paryski 

Instytut na przykład ma fasadę pokrytą ażurową, 

metalową osłoną przypominającą mozaikę. 

W każdym segmencie znajduje się przesłona, która 

otwiera się lub zamyka w zależności od natężenia 

światła. Za to owalny biurowiec w Barcelonie 

cały pokryty jest szklanymi płytkami, niektóre 

z nich są kolorowe, inne bezbarwne, co powoduje, 

że wnętrza są ciekawie oświetlone, a każde inaczej. 

Wkrótce zaś rozpocznie się budowa innego 

projektu, tym razem w Nowym Jorku. Cały budynek 

mają pokryć okna o różnej wielkości zamontowane 

pod różnymi kątami nachylenia. Architekt 

chciał, aby jego budynek był widoczny z daleka, 

bo dzięki „połamanej” elewacji, przez cały dzień 

będzie odbijał światło. (mroc) 

Paweł Majchrowski, dyrektor handlowy, Finco 

Stal Profi le, Żabia Wola koło Warszawy 

Konieczne jest ciągłe i niezmienne wsparcie 

techniczne, szybsze wdrażanie rozwiązań sugerowanych 

przez nas, wykonawców; niezbędna 

– aktualizacja katalogów. Pomimo płyt CD czy informacji 

na stronach internetowych, materiały 

powinny być drukowane. Należałoby też szybciej 

wprowadzać programy do obsługi w technologii 

3D. Potrzebne są, moim zdaniem, częstsze spotkania 

szkoleniowe, które służą wymianie poglądów 

i spostrzeżeń o sytuacji na rynku. W działach 

technicznych fi rm, które oferują systemy 

aluminiowe, potrzebna jest lepsza znajomość 

warunków pracy na budowie. Myślę, że za mało 

jest kobiet, na przykład w działach obsługi klientów, 

bo kobiety, jak to się mówi, łagodzą obyczaje. 

Piotr Nowak, właściciel, 

Pegaz, Warszawa 

Konieczne jest wsparcie techniczne 

na wszystkich etapach 

realizacji, ciągła współpraca 

z architektami, więcej szkoleń 

dla wszystkich pracowników 

naszej fi rmy. Poza tym 

z własnego doświadczenia wiem, że wierność się 

opłaca. To sprawdza się przy realizacji konkretnych 

obiektów, kiedy po prostu dobrze jest się wzajemnie 

wspierać. 

Damian Słomiany, właściciel, Dagma, Szczecin 

Konieczna jest wymiana doświadczeń technicznych. 

Chodzi tu w szczególności o uwzględnianie 

naszych wskazówek oraz wspólne rozwiązywanie 

problemów; także pomoc i oparcie w trudnych sytuacjach 

na budowie czy u architektów. I, co godne 

podkreślenia: fi lozofi a wierności obu stronom 

wychodzi na dobre. (dod) 

Ok0805.indd 62 2008-05-07 16:14:34

Ok0805.indd 63 2008-05-07 16:14:38

Zdjęcie: autorka 

Zdjęcia: Manggha 


REALIZACJE 

INNE MUZEUM 

Choć w Polsce wiele się buduje, to po II wojnie światowej powstał na razie tylko jeden obiekt 

muzealny. I inicjatorem projektu nie byli urzędnicy, lecz reżyser, Andrzej Wajda. W 1987 

roku otrzymał on w Japonii nagrodę pieniężną, którą postanowił przeznaczyć na budowę 

muzeum, gdzie swoje miejsce znalazłaby kolekcja sztuki japońskiej krakowskiego Muzeum 

Narodowego. Tak powstała Manggha. 

Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha budowano 

od czerwca 1993 roku do listopada 1994. 

Fundusze, które przeznaczył reżyser na inwestycję 

– 400 tys. dolarów, pokryły w rzeczywistości niewielką 

część kosztów, bo cała budowa w sumie 

pochłonęła około pięciu i pół miliona dolarów 

– w większości pieniądze te pochodziły od darczyńców 

z Japonii. 

W cały projekt zaangażowali się zarówno Polacy, 

jak i Japończycy. Autorem koncepcji budynku 

był uznany i ceniony nie tylko w Kraju Kwitnącej 

Wiśni, ale na całym świecie, architekt, Arata 

Isozaki, który współpracował z polskim kolegą 

po fachu, Krzysztofem Ingardenem. Generalnym 

wykonawcą była japońska fi rma, która wtedy 

miała swój najbliższy oddział w Berlinie – Takenaka 

Europe. W inwestycji uczestniczyło około 

20 polskich fi rm budowlanych. W budowę 

muzeum zaangażowały się władze obu krajów 

– polskie Ministerstwo Kultury i Sztuki, Ministerstwo 

Spraw Zagranicznych, wojewoda małopolski oraz 

64 maj 2008 

ambasada Japonii. Władze Krakowa przekazały też 

działkę – do wyboru były trzy możliwości, wszystkie 

w centrum miasta. Arata Isozaki wybrał teren położony 

nad samą Wisłą, na przeciwko Wawelu. 

Przyjeżdżał on kilkakrotnie do Krakowa jeszcze 

przed rozpoczęciem prac projektowych, by poznać 

lepiej tradycje polskiej architektury, nie chciał 

bowiem, by nowe muzeum poprzez swój styl zbyt 

emanowało japońskością. Jego zamierzeniem 

było wykorzystanie materiałów budowlanych, 

które stosowane są na terenie Małopolski. Dlatego 

obiekt został zbudowany z cegły, choć jest to wyrób 

zupełnie nieużywany w Japonii, a wykończeniem 

ścian nośnych jest wydobywany w Polsce 

piaskowiec. Ciekawostką jest fakt, że do wykonania 

drewnianej konstrukcji dachu zostali zatrudnieni 

cieśle, górale z Tatr – konstrukcja dachu 

Mangghi ma nieregularny kształt, jest lekko falująca 

i pokryta została blachą ocynkowaną. 

Centrum Kultury Japońskiej ulokowane jest na brzegu 

Wisły i zwrócone do rzeki. Bo choć drzwi wej- 

ściowe do budynku znajdują się od strony głośnej, 

ruchliwej ulicy, to architekt nie zaplanował 

tu większych otworów okiennych i przeszkleń. 

Za to od strony bulwaru wiślanego powstała herbaciarnia 

z tarasem widokowym, z którego widać 

mury Wawelu. Od tej strony Isozaki zaprojektował 

duże przeszklenia; budynek ma także podobne 

w formie szklane ściany od strony Wisły. 

Architekt tak opisuje swój projekt: – Falujące ściany 

budynku mają otwory okienne oparte o rozstaw 

modularny. Mam nadzieję, że ta całościowa, 

rzeźbiarska kompozycja z jej delikatnie zakrzywionymi 

płaszczyznami wzbudzać będzie japońskie 

skojarzenia. 

Ślusarkę aluminiową dostarczyła fi rma ABM 

Holding-Katowice; budynek ma 380 m 2 okien. 

Niestety, fi rmy, które uczestniczyły w realizacji, 

już w większości nie istnieją. 

Manggha została przekazana do użytku w listopadzie 

1994 roku; minęło już więc 14 lat, odkąd 

można zwiedzać ekspozycję sztuki japońskiej 

i uczestniczyć w różnych imprezach kulturalnych. 

Obiekt jest częścią Muzeum Narodowego w Krakowie. 

Według Bogny Dziechciaruk-Maj, dyrektorki 

Mangghi, w momencie budowy placówki wszyscy 

związani z tym projektem byli pełni entuzjazmu. 

Na początku lat dziewięćdziesiątych rodził się 

w Polsce kapitalizm i na bazie tej euforii ruszyła 

budowa, która toczyła się nadzwyczaj szybko. 

Teraz takie tempo przy tego rodzaju inwestycji 

nie byłoby możliwe. Firmy, którym zaproponowano 

współpracę, często dopiero zaczynały swoją 

działalność. Trudno było wybrać dobre, sprawdzone 

przedsiębiorstwa, a przy krótkim okresie przygotowania 

inwestycji trafi ali na budowę często 

przypadkowi wykonawcy, którzy szybko zwinęli 

działalność. 

Centrum Japońskie nie jest tylko miejscem, 

w którym przechowywane i pokazywane są zbiory 

sztuki azjatyckiej. Istnieją tu także sale teatralna 

i konferencyjna, jest wspomniana herbaciarnia. 

Odbywają się koncerty, przedstawienia teatralne, 

pokazy walk wschodnich, są nawet organizowane 

kursy języka japońskiego i kaligrafi i. I tym Manggha 

różni się od tradycyjnych gmachów muzealnych, 

że jest miejscem żywym, pełnym kulturalnych 

atrakcji. 


Ok0805.indd 64 2008-05-07 16:14:38

Krzysztof Jakimowicz 


PROMOCJA 

WH OKNA W WERSJI 4 – TO NIE FACELIFTING! 

Rambo 4 nie był lepszy od swojego pierwowzoru, podobnie jak kilka innych produkcji – z filmami już tak jest. 

Jednak w świecie komputerów nowe wersje programów najczęściej są lepsze od poprzednich. W przypadku 

WH OKIEN – to pewne! 

10 lat temu pokazaliśmy 

i wdrożyliśmy pierwszą 

wersję programu WH 

OKNA. Rok później wprowadziliśmy 

drugą, wraz 

z pionierskimi wersjami 

dla dealerów. Rok 2003 

to kolejna, trzecia już wersja 

WH OKIEN w nowej 

technologii SQL. Wersja 4 

oznacza zmiany zarówno technologii informatycznej, 

jak i funkcjonalności. Z całą pewnością to skok technologiczny 

na miarę XXI wieku. 

Jakie nowe możliwości daje producentowi 

stolarki wersja 4? 

Jeszcze do niedawna do 

nietypowego koloru profili doliczało 

się 30 proc. i problem 

odpadów był załatwiony. Dziś, 

gdy wspomagamy się programami 

komputerowymi, a konkurencja 

wprowadza kolejne 

promocje, takie rozwiązanie 

nie wchodzi w grę. Naszą odpowiedzią 

jest aproksymacja 

odpadów – nowa funkcja, 

która w czasie przygotowywania 

oferty umożliwia dokładne 

wyliczenie ilości profili oraz odpadów. 

Oznacza to, że klient 

otrzyma rzetelnie wycenioną 

ofertę, a producent nie straci 

na przechowywaniu nietypowego 

materiału. 

Kolejną nową opcją umożliwiającą 

zaoszczędzenie pieniędzy jest selektywne powtórzenie 

optymalizacji, bez konieczności optymalizowania 

wszystkich elementów. Często bywa tak, że 

za pierwszym razem technolog wybiera nienajlepszy 

schemat optymalizacji i wyniki nie są zadowalające 

(za duży procent odpadów). Nowa funkcja pozwala 

zmienić schemat tylko dla wybranych profili. Dzięki 

temu przygotowanie optymalizacji trwa znacznie krócej, 

a wybrany wariant jest najkorzystniejszy. Dostępna 

w czwartej wersji opcja optymalizowania zamówień na 

„2 bele” pozwala dodatkowo na efektywniejsze zamawianie 

profili. 

Nowy sposób dobierania okuć daje użytkownikowi jeszcze 

większe możliwości wyposażania okien w niestandardowe 

klamki, samozamykacze, zatrzaski balkonowe 

Winkhaus Polska Sp. z o.o. 

Tel. 065 5255700 

www.winkhaus.pl 

itp. To ważne w czasach, kiedy trzeba się odróżniać od 

ofert konkurencji. 

Lustrzane odbicie – to nowa opcja programu, która 

z pewnością ucieszy niejednego technologa. Umożliwia 

ona szybsze przygotowanie konstrukcji przez „odwracanie” 

funkcji okuć w kolejnych kwaterach. 

Paleta filtrów dostępna podczas eksportu dokumentów 

pozwala na efektywniejsze przygotowywanie plików 

integracyjnych oraz statystycznych. Możliwość zbiorcze- 

go eksportu wielu dokumentów skraca czas przygotowania 

plików eksportowych. 

O przydatności opcji, pozwalającej wysyłać dokumenty 

jako e-maile, nikogo przekonywać nie trzeba. Wspomnę 

tylko, że teraz można wysyłać e-maile zarówno 

z poziomu opcji „otwórz istniejący dokument” (menu 

główne), jak również z poziomu podglądu i drukowania 

raportów. 

Pracownicy w większych firmach docenią z pewnością 

jeszcze bardziej rozbudowany system uprawnień użytkowników. 

Dzięki niemu można określić uprawnienia 

użytkowników WH OKIEN bardziej precyzyjnie niż do tej 

pory. 

Automatyczne dosuwanie słupków (pionowych, poziomych 

i skośnych) do charakterystycznych punktów konstrukcji 

mających łuki i skosy jest dużym ułatwieniem dla 

technologów. Będą teraz mogli bardzo sprawnie wstawiać 

słupki i poprzeczki we właściwym miejscu. Koniec 

przesuwania wstawianych elementów po pikselu! 

Bardziej zaawansowanych użytkowników, którym 

Active Reports (wbudowane narzędzie do tworzenia 

i modyfikowania raportów) nie jest obcy, zachwycą 

nowe możliwości dostępu do danych oraz prezentowania 

ich w postaci bardziej zaawansowanych 

raportów. 

Nie sposób, oczywiście, wymienić wszystkich nowości. 

Warte podkreślenia jest, że zmianom uległy nie 

tylko funkcje, ale także zasadnicza 

część programu, czyli technologia. 

Cały kod źródłowy WH 

OKIEN został zmodyfikowany 

pod kątem współpracy z 

najnowszą wersją narzędzi 

programistycznych VisualStudio 

2008, co bardzo korzystnie 

wpłynęło na szybkość i 

niezawodność działania programu. 

Zupełnie nowa wersja 

modułu Automation zoptymalizowała 

komunikację z innymi 

naszymi produktami (WHNet i 

WHPlaner) oraz z przeznaczonymi 

dla nich rozwiązaniami, 

np. modułem integracji z innymi 

programami. Gdy dodamy 

do tego nowy moduł tworzenia 

statystyk, czyli informacji 

do tzw. hurtowni danych, oraz 

obsługę poszczególnych 

wątków na oddzielnych rdzeniach 

procesora, to z całą pewnością można orzec: 

WH Okna v4 to nie facelifting, tylko nowy produkt 

informatyczny! 

Wszystkich, którzy jeszcze wahają się nad wyborem systemu 

informatycznego wspomagającego ofertowanie, 

komunikację dilerską, przygotowanie dokumentacji 

technologicznej (w tym elektronicznej), zarządzanie 

kosztami produkcji oraz zamawianie komponentów, 

zapraszamy na prezentację u Państwa lub w naszej 

firmie. 

Krzysztof Jakimowicz 

maj 2008 65 

Ok0805.indd 65 2008-05-07 16:14:40


NORMALIZACJA 

SZYBA 1,0 CZY 1,1 

Deklarowany na etykiecie szyby zespolonej współczynnik przenikania ciepła musi być zgodny 

ze zharmonizowaną normą PN-EN 1279-5. Norma ta mówi, że producent powinien podać 

współczynnik Ug, wyznaczany według metody obliczeniowej (norma EN 673). Dla standardowej 

szyby zespolonej oznacza to współczynnik U = 1,1 W/m 2 K. Jeżeli producent oznacza szyby 

znakiem CE potwierdza tym samym zgodność wyrobu ze wspomnianym standardem. 

Na rynku nie ma jednolitej praktyki w zakresie znakowania 

szyb i podawania współczynnika U w kartach 

charakterystyki produktu, pomimo jasnych 

zapisów normatywnych i wymaganej spójności 

w tym zakresie. 

Od 1 marca 2007 istnieje obowiązek znakowania 

szyb zespolonych według standardów określonych 

w normie PN-EN 1279-5 „Szkło w budownictwie. 

Izolacyjne szyby zespolone Część 5: Ocena 

zgodności wyrobu z normą”. Dokument ten 

w sposób precyzyjny podaje, według jakich norm 

odniesienia oraz jakie parametry powinny być 

podawane przez producenta. W punkcie 4.3.2.12 

dotyczącym oszczędności energii i zatrzymywania 

ciepła czytamy, że „wartość współczynnika przenikania 

ciepła (U-wartość) należy określić metodą 

obliczeniową wg EN 673”. Dalej stwierdza się, 

że wyjątkowo „gdy współczynnik przenikania ciepła 

(U-wartość) nie może być obliczony, wówczas 

należy go określić przez badanie według EN 674 

lub 675.” 

66 maj 2008 

Według Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego 

z zapisów normy wynika, że w „Karcie 

charakterystyki produktu CPIP” standardowej 

szyby zespolonej powinna znajdować się wartość 

parametru U według normy EN 673 (dla standardowej 

szyby 1,1 W/m 2 K). Należy zaznaczyć, 

że wspomniany punkt 4.3.2.12 normy został 

wymieniony w załączniku ZA do normy PN-EN 

1279-5:2006, co oznacza, iż producent szyb zespolonych 

przeznaczonych do stosowania w budownictwie 

powinien zastosować się do zacytowanych 

postanowień normy w celu oznakowania 

wyrobu znakiem CE albo budowlanym. 

Kiedy normą właściwą dla zestawu szyb jest EN 

673, nie można opierać się na danych według EN 

674, bo jest to celowe wprowadzanie w błąd. 

Dla producentów szyb oraz okien realnym zagrożeniem 

jest wizyta inspektora z Głównego Urzędu 

Nadzoru Budowlanego, który kontroluje zgodność 

z prawem budowlanym nanoszenia oznakowania 

CE na wyroby (proces produkcyjny oraz do- 

kumentacja). W związku z tym producenci okien, 

którzy nawet nieświadomie wprowadzali klientów 

w błąd są narażeni na sankcje prawne. 

Należy zaznaczyć, że producenci okien obliczając 

współczynnik przenikania ciepła okna (norma PN- 

EN ISO 10077-1) mają prawo brać do obliczeń 

współczynnik U szyby zarówno według EN 763 jak 

i według EN 674 i EN 675 – w zależności od tego, 

według której metody producent szyb zespolonych 

podaje ten współczynnik. 

Osobną kwestią jest prawidłowe oznaczanie wyrobów 

w kontekście audytów energetycznych, których 

przeprowadzanie na szerszą skalę, rozpocznie 

się w 2009 roku. Tutaj też istotne jest precyzyjne 

i jednoznaczne oznaczanie wyrobów. 

Znakowanie CE jest pewną koncepcją zapewnienia 

bezpieczeństwa użytkowania wyrobów 

wprowadzanych na rynek unijny i w połączeniu 

z dyrektywami oraz normami zharmonizowanymi 

zapewnia ich techniczną porównywalność, co pozwala 

klientowi na jednoznaczną ocenę produktów. 

Informacja handlowa, jaką jest oznaczanie 

wyrobów znakiem CE, nie może wprowadzać 

klienta w błąd. Tymczasem, ze względu na złe 

oznaczenie, mamy tu do czynienia właśnie z takim 

zjawiskiem. Dlaczego więc producenci ciągle 

oznaczają swoje szyby parametrem U = 1,0? 

Prawdopodobnie dlatego, że to lepiej wygląda... 

Grzegorz Ogierman 

SZKŁO ENERGY N WYTWARZANE PRZEZ AGC 

FLAT GLASS EUROPE, DOBRANE DLA CENTRUM 

MACIACHINI W MEDIOLANIE 

Projekt 

Centrum Mediolanu, pomiędzy Piazzale Maciachini 

a Parco Nord, stanie się siedzibą nowego centrum 

biznesowego Maciachini o powierzchni 95 000 m 2 . 

Prace powinny zakończyć się do końca 2008 roku, 

a autorami projektu są: Maurice Kanah, Paolo Pasquini, 

Italo Rota, Alessandro Scandurra oraz biuro 

Sauerbruch & Hutton. 

Projekt Maciachini jest częścią szeroko zakrojonego 

procesu rewitalizacji starych stref przemysłowych 

Mediolanu. Nowe centrum biznesowe stanie w miejscu, 

które kiedyś było główną siedzibą firmy farmaceutycznej 

Carlo Erba. W projekcie wykorzystany 

zostanie jeden ze starych kominów, pozostałych 

z dawnych czasów. 

SZKŁO AGC ENERGY N 

Szkło Energy N wytwarzane przez AGC Flat Glass 

Europe wykorzystywane jest w fasadach wszystkich 

czterech budynków. Choć niewidoczna gołym 

Bliższe informacje na stronie internetowej: www.yourglass.pl 

AGC Flat Glass Polska Sp. z o.o. 

ul. Bysławska 73, 04-993 Warszawa 

tel.: +48 22 872 02 23, faks: +48 22 872 97 60 

okiem, powłoka szkła 

Energy N zapewnia 

doskonałą izolację 

termiczną i słoneczną, 

i wybrana została 

ze względu na swój neutralny 

wygląd. Współczynnik 

przenikania ciepła 

U wynosi 1,1 W/m 2 K 

i osiągany jest dzięki argonowiwprowadzanemu 

pomiędzy tafle szkła. 

Współczynnik słoneczny 

(SF) wynosi 39 proc., 

co oznacza, że 61 proc. 

promieni słonecznych 

odbija się od zewnętrznych 

ścian budynku. W połączeniu z wysokim 

współczynnikiem przepuszczalności światła (LT) 

– rzędu 66 proc. – czyni to ze szkła Energy N rozwiązanie 

kompleksowe. Przezroczystość, ochrona przed 

promieniami słonecznymi i izolacyjność termiczna 

fasad wykonanych ze szkła AGC Energy N pozwalają 

stworzyć wewnątrz budnku przyjemne wrażenie 

przestrzeni, spokoju i wygody. 

Ok0805.indd 66 2008-05-07 16:14:41

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

AGC Flat Glass Polska Sp. z o.o. 

sales.polska@eu.agc-flatglass.com – www.agc-flatglass.com, www.yourglass.com 

�� 

�� 

Ok0805.indd 67 2008-05-07 16:14:42


RAPORT 

2007: GLOBALNY RYNEK SZKŁA 

Roczne światowe zapotrzebowanie na szkło płaskie wynosi ok. 40 mln ton, zaś jego produkcja 

jest zglobalizowana; trudno znaleźć inną branżę równie intensywnie i równomiernie 

rozprzestrzenioną na całym świecie. 

Znaczenie globalizacji, która od lat 90. dotyczy 

również Polski, trudno jednoznacznie ocenić. To zjawisko 

w żadnym razie nie oznacza koncentracji ani 

izolacji żadnego z obszarów geografi cznych; sprzyja 

natomiast szukaniu nowych rynków zbytu oraz terenów 

pod budowę hut szkła i centrów dystrybucji, 

ale nie centrów decyzyjnych; te pozostają w jednym 

ściśle określonym miejscu. Szklanym światem rządzi 

obecnie wielka czwórka: NSG (19 proc., Japonia), 

AGC (19 proc., Japonia), Saint Gobain (14,5 proc., 

Francja) i Guardian (12,55 proc. USA); a zatem lepsze 

określenie to Japonia + reszta świata. 

Dominacja Japonii ujawniła się w sposób oczywisty 

w 2006 roku wraz z ofi cjalnym przejęciem brytyjskiego 

Pilkingtona, a jeszcze wyraźniej właśnie 

w 2007, kiedy dwa japońskie koncerny zdecydowały 

się operować ujednoliconymi markami globalnymi. 

Jednak NSG i AGC obrały inne strategie 

marketingowe. NSG w przypadku szkła płaskiego 

pozostawił na markę Pilkington, a AGC zrezygnował 

ze znakomitego europejskiego brandu Glaverbel 

i północnoamerykańskiego AFG na rzecz 

nazwy AGC Flat Glass. Te decyzje w żaden sposób 

nie są związane ze szkłem ani procesem produkcyjnym, 

jednak mają kluczowe znaczenie marketingowe. 

To, w jaki sposób, gdzie i komu sprzedać produkt 

ma niemniejsze znaczenie niż sam produkt. 

Jeszcze nie ma wystarczających danych, aby ocenić 

czy korzystniejsze było odwoływanie się do europejskich 

korzeni czy japońskiej dominacji. Pewne 

jest, że koncern Asahi (AGC) długo przygotowywał 

grunt dla tej symbolicznej zmiany; przejęcie Glaverbela 

nastąpiło na początku lat osiemdziesiątych. 

NSG jeszcze w 2005 roku był fi rmą rozpoznawalną, 

jednak pozbawioną kluczowego, globalnego znaczenia. 

Właśnie dzięki przejęciu Pilkingtona w 2006 

stał się światowym liderem. W połowie 2007 roku 

OLIMPIADA W PEKINIE 

Rok 2007 to termin realizacji większości fascynujących obiektów olimpijskich 

i towarzyszących. Koszt budowy i modernizacji już istniejących szacuje się na 

40 miliardów dolarów. Za tę cenę wzniesiono budynki, które natychmiast 

stały się ikonami architektury. Olimpiada jeszcze się nie zaczęła, a architektoniczne 

dzieła stworzone na tę okazję, już doczekały się zwyczajowych nazw, 

np. (H20)3. Warto podkreślić, że jednym z podstawowych materiałów wykorzystanych 

w sztandarowych realizacjach olimpijskich jest ETFE, czyli tworzywo 

polimerowe, nazywane materiałem przyszłości, zastępujące mineralne 

szkło. Jednak czy wygra ze szlachetnym szkłem, ocenimy to za 5–10 lat. 

Centrum Sportów Wodnych, 

czyli Wodny sześcian albo (H 2 0)3 

Prostopadłościenna bryła kryjąca 

w sobie baseny ukształtowana 

została z komórek wibrujących 

barwnym oświetleniem, 

zbudowanych z ETFE. 

68 maj 2008 

Szklane premiery 2007 

AntiBacterial GlassTM 

Szkło antybakteryjne z oferty AGC. 99,9 proc. 

bakterii ginie po kontakcie z powierzchnią 

szkła. Działanie bakteriobójcze posiadają jony 

srebra znajdujące się w warstwach szyby. Szkło 

poddano wielu testom laboratoryjnym, z których 

wynika że cenne właściwości nowego 

produktu nie słabną z czasem. 

Mirox 3G – lustra ekologiczne 

Opatentowany przez AGC proces produkcji pozwala 

na uzyskanie trwałych luster oraz wyeliminowanie 

szkodliwych substancji w procesie 

technologicznym i fi nalnym produkcie, zawartość 

ołowiu ograniczono do 0,1 procent. 

NSG ujawnił, że wyniki fi nansowe po tym przejęciu 

są dużo lepsze niż zakładano. 

Konsolidacja rynku prowadzi do niedozwolonych 

działań. Komisja Europejska wykryła istnienie 

kartelu czterech najsilniejszych światowych koncernów. 

Niedozwolona współpraca fi rm: Asahi, Guardian, 

Pilkington i Saint Gobain zaczęła się w 2004 

r. Po kilku tajnych spotkaniach, przedstawiciele tej 

czwórki zdołali ustalić wspólną politykę cenową 

w odniesieniu do szkła budowlanego na rynku europejskim. 

Komisja Europejska ujawniła te działania 

i w listopadzie 2007 r ukarała producentów grzywną 

wynoszącą blisko 0,5 miliarda euro. 

Kara w równym niemal stopniu dotknęła koncerny: 

Guradian, Pilkington (NSG) i Saint-Gobain. Różnice 

kwot są symboliczne – każdy koncern musi zapłacić 

do kasy Unii Europejskiej ok. 140 mln euro, co odpowiada 

w przybliżeniu 20 procentom rocznego 

zysku. Jest to dotkliwa kara za łamanie podstawo- 

Stadion Narodowy w Pekinie, 

czyli Ptasie gniazdo 

W bryle stadionu dominuje nieregularna 

konstrukcja stalowa, 

lecz głębiej, pomiędzy stalowymi 

wiązkami, można również 

dostrzec konkurenta szkła, czyli 

ETFE. 

Chiński Teatr Narodowy 

albo Jajo 

Efekt gładkiej połyskliwej i prawie 

nierealnej bryły uzyskano 

dzięki zastosowaniu strukturalnej 

powłoki z wypełnieniem 

szklanym i tytanowym, wrażenie 

potęguje odbicie w wodzie. 

Skocznia narciarska w Insbruku 

wych zasad wolnego rynku – rzeczywistej konkurencji 

i zakazu praktyk, które w sposób oczywisty 

godzą w interesy indywidualnego odbiorcy. Nieco 

łaskawiej potraktowano Asahi, dla którego ustalono 

grzywnę w wysokości 68 mln euro. Ukarani, 

na ogół dość enigmatycznie komentowali sprawę. 

Zaskakiwać może fakt, że fi rmy ujawniły, iż mają 

wysokie „rezerwy celowe”, na ewentualną „opłatę” 

za tworzenie karteli na rynku szkła samochodowego 

i przypuszczają, że działania na tym polu 

mogą kosztować znacznie więcej. 

Jak zwykle nie możemy zapominać o Chinach, 

gdzie funkcjonuje wiele hut produkujących 

szkło niezłej jakości, które z powodzeniem, 

w większych ilościach i zapewne w bardzo 

atrakcyjnych cenach mogłoby być sprzedawane 

na rynku, np. polskim. Przed zalewem chińskiego 

szkła budowlanego chroni nas ciągle niezaspokojony 

popyt wewnętrzny Kraju Środka. Biorąc pod 

uwagę wzrost tego popytu i ambicje architektoniczno-budowlane 

Chińczyków, reszta świata 

może jeszcze spać spokojnie przez kilka lat. Cho- 

Ok0805.indd 68 2008-05-07 16:14:42 

Zdjęcie: Schüco

ciaż może lepiej byłoby się obudzić, bo właśnie 

w 2007 władze Chin nakazały modernizację hut 

szkła i zaniechanie jego produkcji, gdyby nie spełniało 

wymogów światowego rynku. 

Jednak rok 2007 to nie tylko burzliwe wydarzenia, 

przejęcia, ryzykowne decyzje związane 

z promowaniem globalnej marki - to także czas 

stabilnego wzrostu na światowym rynku. Co więcej, 

wydaje się, że inwestowanie w szklany biznes 

jest opłacalne, odkąd opanowano techniki produkcji 

szkła na skalę przemysłową. Nigdy nie odnotowano 

żadnego nagłego spadku zainteresowania 

tym materiałem. Zapotrzebowanie rynku stabilnie 

rośnie w tempie 4 proc. rocznie i nic nie wskazuje, 

by cokolwiek miało się zmienić. Bo czy szkło ma jakiekolwiek 

wady? Po pierwsze nieustannie wzrasta 

liczba jego zastosowań, wytwarzane jest z prostych, 

dostępnych surowców, wszystkie szklane wyroby 

można łatwo poddawać recyklingowi. I jeszcze jedna, 

dość istotna, cecha: szkło jest piękne i w tym 

zakresie nic się nie zmienia od wieków. 

Technologie zmierzające do ograniczenia zużycia 

energii są coraz silniej związane ze szkłem i procesem 

jego produkcji. Podwójne szklenie o podwyższonej 

izolacyjności termicznej jest już wymaganym 

standardem w dużej części świata. 

Na światowych rynkach utrzymują się tendencje 

do wzrostu udziału w sprzedaży 

szkieł funkcyjnych – wysokoprzetworzonych. 

Rok 2007 to również czas ciekawych i na- 

gradzanych szklarskich premier: pierwsze szkło 

antybakteryjne, dostępne na światowym rynku 

i Glassiled będące kombinacją szkła oraz oświetlenia 

typu led, zatopionego w tafl i z oferty AGC. 

Pilkington zachęcony sukcesem na rynku brytyjskim 

podjął kolejne działania promocyjne w celu 

upowszechnienia szkła samoczyszczącego, skierowane 

do indywidualnych inwestorów i właścicieli 

domów, tym razem na rynku niemieckim. Podobna 

kampania przydałaby się na rynku polskim, może 

udałoby się spopularyzować ten ciekawy produkt, 

któremu w 2007 roku trudno nawet przypisać pozycję 

niszową. 

Warto przyglądać się rozwojowi coraz silniejszej 

tendencji architektonicznej – projektowaniu fasad 

medialnych. Użycie całego budynku jako 

przekaźnika zmiennej informacji, obrazu czy barwy 

odbywa się z zastosowaniem różnorodnych 

ultranowoczesnych technik, np. ekranów LCD. 

Chociaż w roku 2007 produkcja LCD dynamicznie 

rosła w związku z powiększającym się zapotrzebowaniem 

w dziedzinach niezwiązanych z budownictwem, 

to należy zauważyć, że już powstają 

eksperymentalne projekty, w których przeszklenia 

LCD są głównym elementem fasady. 

Rok 2007 to właśnie czas imponujących realizacji 

monumentalnych budowli sportowych zaprojektowanych 

na olimpiadę w Pekinie, gdzie zastosowano 

nowatorskie konstrukcje fasad i przeszklenia, 

które już wywierają silny wpływ na resztę 

architektoniczno-budowlanego świata. 

mgr inż. arch. Sylwia Melon 


RAPORT 

Fasady medialne 

– Media façades – City Screens 

To nowy termin, opisujący ściany kurtynowe 

wzbogacone o efekty świetlne i wizualne. Ta 

technika jest znana od dawna, jednak dopiero 

teraz ekrany, sterowane oświetlenie LED zostało 

zintegrowane z przeszkleniem i zastosowane 

w całych fasadach, a nawet budynkach. 

Część interesujących obiektów jest właśnie 

w fazie projektowej. 

Budynek fi rmy Bayer, Leverkusen, Niemcy – w fazie 

projektowej. 

Victory Park, Dallas, USA – zrealizowany w 2007. 

maj 2008 69 

Ok0805.indd 69 2008-05-07 16:14:47


PROMOCJA 

PREZENTACJE FIRMY REMMERS NA TARGACH 

W NORYMBERDZE 

Podczas połączonej imprezy branży okiennej i drzewnej Remmers Baustofftechnik przygotował dwa samodzielne 

stoiska. Najważniejszą część prezentacji w ramach Fensterbau frontale stanowiły powłoki Induline 

z grupy premium, oferowane producentom okien: powłoki do okien aluminiowo-drewnianych oraz lakiery 

utwardzające się pod wpływem UV. W stoisku Holz-Handwerk stolarze i cieśle informowani byli o nowościach 

w grupie lakierów wodnych do zastosowania we wnętrzach. 

Nowe perspektywy to nowe produkty i nowe 

technologie. Specjaliści zajmujący się rozwojem 

produktów w firmie Remmers 

bezustannie zadają sobie pytania: 

co, w jakim zakresie i w jaki sposób 

można ulepszyć? Podczas norymberskich 

targów zaprezentowali rezultaty 

tych przemyśleń. Wszystkie te nowości 

są już dostępne na polskim rynku. 

Lakiery utwardzane dzięki UV 

Najbardziej eksponowany produkt 

z oferty firmy Remmers stanowiły przezroczyste, 

wodne lakiery Induline UV, 

dające zupełnie nowe możliwości 

w technologii produkcji okien. Dzięki 

opatentowanemu składowi lakieru 

udaje się uzyskać gwarantowaną, 

ośmioletnią trwałość powłoki narażonej 

na działanie warunków atmosferycznych 

– powłoka ta nie wymaga 

odnawiania. Wyniki zostały potwierdzone 

w testach przeprowadzonych 

przez niemiecki Instytut Wilhelma Klauditza. Formułę 

nowego lakieru oparto na trzech, doskonale 

współgrających elementach: spoiwie, filtrze 

absorbującym promieniowanie ultrafioletowe 

i fotoinicjatorze. Lakiery Induline UV utwardzają 

się pod wpływem promieniowania UV i dzieje się 

to błyskawicznie – jeszcze podczas procesu produkcji 

okna. Dzięki temu rewolucyjnym zmianom 

REMMERS POLSKA Sp. z o.o. 

ul.Sowia 8, 62-080 Tarnowo Podgórne 

tel. 61 8168 100, fax 061 8168 133 

www.remmers.pl, drewno@remmers.pl 

70 maj 2008 

mogą ulec także prace w zakładzie produkcyjnym. 

Ramy okienne, jak powierzchnie mebli 

Zaprezentowana została również nowa paleta 

kolorystyczna powłok Induline przeznaczonych 

do okien aluminiowo-drewnianych. Mimo 

że nie mamy do czynienia z narażaniem drewna 

na działanie czynników atmosferycznych, to jednak 

i w tym przypadku oczekiwania dotyczące 

powłoki dekoracyjno-ochronnej są coraz wyższe. 

Właśnie do takich zastosowań opracowany został 

lakier Aidol Induline LW-720. Dzięki efektowi 

softline-feeling i krystalicznej przejrzystości daje 

on efekt optyczny oraz dotykowy typowy dla 

mebli! A mimo to spełnia wymagania stawiane 

nowoczesnym powłokom okien drewnianych. 

Powłoki gruntujące do drewna tropikalnego 

Z dużym skokiem jakościowym mamy do czynienia 

również w przypadku powłok gruntujących. 

Wraz z opracowaniem Induline GW-207 oraz 

Induline ZW-506 firma Remmers zaoferowała nowego 

typu blokującą, białą warstwę gruntującą 

(GW-207) oraz blokującą, bezbarwną międzywarstwę 

(ZW-506). Oba produkty przeznaczone 

są do tropikalnych gatunków drewna, przede 

wszystkim meranti. To wprawdzie bardzo ceniony 

ze względu na trwałość 

materiał do produkcji okien, 

ale niestety jego parametry pogarszają 

się w ostatnim czasie, 

ze względu na wprowadzanie 

nowych rodzajów tego drewna. 

Okazuje się, że zawierają one 

inne składniki, powodujące 

brązowe przebarwienia, pojawiające 

się po około półrocznej 

ekspozycji na działanie czynników 

atmosferycznych. Zjawisko 

to jest coraz częściej obserwowane 

w oknach z drewna 

meranti, a użycie zwykłych, 

dotychczas znanych środków, 

nie pozwala go zablokować. 

Grunty GW-207 i ZW-506 zapobiegają 

tym przebarwieniom. 

Przeznaczone są do stosowania 

metodami fluktuacji i zanurzania 

krótkiego. Obok skutecznego blokowania 

nieprzyjaznych składników drewna, nowe preparaty 

gruntujące charakteryzują się lepszym 

rozpływaniem się, lepszym wypełnianiem porów 

oraz podatnością na szlifowanie. Zawierają także 

substancje zabezpieczające przed porażeniem 

mikrobiologicznym. 

Systemy lakierów wodnych do wnętrz 

Postęp technologiczny w dziedzinie lakierów 

wodnych stosowanych we wnętrzach prezentowano 

w drugim stoisku firmy, w części targów 

Holz-Handwerk. Produkty tego rodzaju są odpowiedzią 

na coraz ostrzejsze wymagania przepisów 

dotyczących zawartości VOC (lotnych 

substancji organicznych), co ma doprowadzić 

do zmniejszenia emisji rozpuszczalników z powłok 

elementów budowlanych. Dzięki produktom 

Remmersa stolarzom oraz cieślom łatwo będzie 

się przystosować do zaostrzonych wymagań, ponieważ 

firma oferuje sprawdzony przez wiele lat 

i wciąż rozwijany asortyment lakierów, jako alternatywę 

dla tradycyjnych produktów nitrocelulozowych 

i poliuretanowych. Obok nowej powłoki 

gruntującej, podkreślającej rysunek drewna, 

firma zaprezentowała kolekcje kolorystyczne, 

dowodzące jak bogatą kolorystykę powierzchni 

można uzyskać dzięki zastosowaniu systemów 

lakierów wodnych. 

Ok0805.indd 70 2008-05-07 16:14:48

PIANY Z NISKIEJ PÓŁKI 

W każdej grupie produktów są wyroby tańsze i droższe. Gdy klientowi zależy, by kupić taniej, 

to niemal zawsze znajdzie odpowiednik droższego, markowego wyrobu. Ale w tanim 

produkcie składników drogich, najbardziej wartościowych jest mniej. Patrząc na artykuły 

spożywcze – szynka, za którą najmniej zapłacimy, w połowie składa się z roślinnych dodatków 

białkowych i wody. 

W wyrobach budowlanych istnieją podobne zależności. 

Konsumenci jednak są zwykle świadomi, 

że gdy kupują taniej, to właściwości takiego produktu 

będą gorsze. Jak zatem wygląda najniższa 

półka cenowa pian do montażu? 

W sklepach z wyrobami budowlanymi zwykle 

można znaleźć piany najbardziej popularnych producentów, 

przede wszystkim Seleny i Soudala. 

Sprzedawcy w hurtowni budowlanej Genbud, 

która ma w ofercie piany właśnie tych producentów 

twierdzą, że każdy z nich proponuje i tańsze, 

i droższe produkty. Różnią się one przede wszystkim 

stopniem rozprężności. Te tańsze są wysokorozprężne, 

droższe niskorozprężne. Jednak, 

gdy porównać ceny, to okazuje się, że są one 

zbliżone, a różnica jest zaledwie dwóch, trzech 

złotych. Co ciekawe - ważne jest, gdzie klient robi 

zakupy. Bo ceny tych samych produktów będą 

zupełnie inne na przykład w Warszawie i Łodzi. 

Tam bowiem, w łódzkim Genbudzie, piana Tytan 

wężykowa, o pojemności 750 ml, niskorozprężna 

kosztuje 16 zł w sprzedaży detalicznej. Przy czym 

sprzedawcy proponują dodatkowo rabat na ten 

produkt od 5 do 7 proc., a przy zakupie hurtowym 

cena uzależniona jest od jego wielkości. W Warszawie 

zaś ten sam produkt w Polskich Składach 

Budowlanych kosztuje 21 zł. 

Najtańsze produkty, opatrzone zwykle napisem 

„okazja” czy „najtaniej”, można znaleźć 

w Internecie. Tam właśnie, na aukcjach, można 

znaleźć na przykład produkt z takim opisem: 

„Jednokomponentowa pianka poliuretanowa, 

montażowo-izolacyjno-uszczelniająca, w wersji 

z aplikatorem pistoletowym przeznaczona do profesjonalnego 

montażu, uszczelniania i wygładzania. 

Szczególnie polecana do profesjonalnego 

montażu okien i drzwi. Pianka w butlach o pojemności 

750 ml. Cena 9 zł za sztukę.”. Ale na innej 

aukcji można przeczytać: „Jedyna okazja! Przedmiotem 

aukcji jest piana pistoletowa duża, 750 

ml, za 5 zł. Ważność do lipca 2008.” Autor tego 

ostatniego ogłoszenia potwierdził, że istotnie, 

miał piany w tych cenach, jednak już dawno oferta 

jest nieaktualna, bo produkt bardzo szybko sprzedał. 

Niestety, w zamieszczonej informacji o pia- 

Remmers Polska Sp. z o.o. • ul. Sowia 8 • 62-080 Tarnowo Podgórne 

Tel.: 061/816 81 00 • Fax: 061/816 81 33 • www.remmers.pl 


USZCZELNIENIA 

nach, zarówno na jednej, jak i na drugiej aukcji 

nie był wymieniany producent, choć można było 

obejrzeć zdjęcie puszki. Także na innych portalach, 

gdzie cena piany kształtowała się od 5 do 9 zł, 

nie było nazwy producenta, za to ze zdjęcia można 

się dowiedzieć, jaka to marka. Powtarzają się 

nazwy Mr.Quick gun foam i Expert Linie gun foam. 

Okazuje się, że zarówno jedną, jak i drugą pianę 

oferuje Rytm Trade. Internetowy sprzedawca 

tłumaczy, że ma produkty likwidowanych fi rm, 

a w ofercie są piany także ze Słowacji, Węgier i nawet 

Rosji. 

Bernadetta Wrona z Rytm Trade wyjaśnia 

– Piany pistoletowe przeznaczone są głównie 

dla grup montażowych zajmujących się profesjonalnie 

montażem i są droższe od wężykowych. 

Produkujemy również piany wężykowe, 

które są tańsze od pian pistoletowych głównie 

ze względu na sposób aplikacji oraz mniejszą 

wydajność. 

Marcin Leszczyński z Den Braven East twierdzi, 

że najtańsze są piany wężykowe, które 

przeznaczone są dla klientów indywidualnych. 

Różnica w cenie, w stosunku do piany pistoletowej, 

może być wówczas podwójna. Jednak podział 

na półki cenowe, to według Leszczyńskiego 

przede wszystkim zabieg marketingowy. Na drogich 

produktach fi rmy zarabiają więcej, jednak 

mniej jest na nie nabywców. Dlatego na rynku 

są wyroby tańsze, których po prostu sprzedaje 

się więcej. (mroc) 

USZLACHETNIANIE 

DREWNA 

maj 2008 71 

Ok0805.indd 71 2008-05-07 16:14:51


DREWNO 

KANTÓWKA NA RYNKU 

Dla producentów okien i drzwi drewnianych kantówka jest podstawowym materiałem. 

Jej koszt zmienia się kilka razy w roku, ale nawet jeśli nie są to duże kwoty, to konieczne 

jest śledzenie ruchu cen. 

Duże przedsiębiorstwa mają swoich stałych dostawców 

kantówki, zatem kontrolowanie sytuacji 

rynkowej nie jest specjalnie trudne. W gorszej sytuacji 

są małe fi rmy lub te, które dopiero rozpoczynają 

produkcję. Okazuje się bowiem, że ustalenie 

cen tego materiału nie należy do najłatwiejszych. 

Doświadczyliśmy tego sami, próbując ustalić, jak 

kształtują się ceny kantówki w różnych regionach 

kraju. Niestety, choć pokładaliśmy duże nadzieje 

w Internecie, nie okazał się on dobrym źródłem informacji. 

Po prostu większość tartaków i zakładów 

drzewnych nie publikuje cenników. 

Do porównań wybraliśmy kantówkę najtańszą, 

sosnową. Jest wytwarzana w dwóch rodzajach, 

jako tzw. łączona, czyli klejona z trzech warstw, 

łączonych na mikrowczepy. Niektórzy producenci 

używają w jej przypadku także nazwy „wczepiana”. 

W każdym razie kantówka ta ma standardową 

długość 6 m i stały jeden wymiar przekroju 

– 72 mm; drugi jest różny, w zakresie od 86 mm 

do 145 mm. 

Drugi rodzaj kantówki to dwie zewnętrzne warstwy 

litego drewna i środek z drewna klejonego, 

łączonego na mikrowczepy na długości elementu. 

Tabela 1. Ceny netto 1 metra bieżącego kantówki łączonej. 

Przekrój Tartak Heban, Cekcyn, 

woj. kujawsko-pomorskie 

Także w tym przypadku przyjrzeliśmy się kantówce 

sosnowej, choć trzeba zauważyć, że jej oferta 

jest znacznie mniejsza od kantówki łączonej. 

Dokładne porównanie cen nie jest łatwe jeszcze 

z jednego powodu. Mianowicie nie we wszystkich 

zakładach jest dostępna pełna gama wymiarów 

kantówki. Przyjrzyjmy się jednak kilku przykładom 

(tabela 1). Można wnioskować z nich, 

iż cena nie jest uzależniona od regionu kraju, 

ale nawet niewielkie różnice przy dużym zamówieniu 

urastają do sporych kwot. Niemniej tylko 

nieliczni producenci kantówki oferują sprzedaż 

na terenie całego kraju, dodając do niej transport 

gratis. 

Nie inaczej przedstawia się sytuacja, jeśli chodzi 

o drugi rodzaj kantówki, czyli zawierającej drewno 

lite (tabela 2, 3). Przy czym „rozpoznania tematu” 

wcale nie ułatwia większy asortyment wymiarów, 

72 maj 2008 

a wręcz utrudnia, ponieważ producenci kantówki 

stosują różne zakresy długości. 

W tartaku Perfect od lutego do końca kwietnia 

tego roku obowiązywała promocja. Nie była jednak 

takim rarytasem, jak zwykło się uważać tego 

rodzaju oferty, jeśli przyjrzymy się cenom zamieszczonym 

w tabeli 1, które są i bez żadnego opustu 

porównywalne. 

Na cenę kantówki duży wpływ ma wielkość zamówienia 

oraz to, czy planujemy jednorazowy zakup, 

czy może będzie to operacja cykliczna. Można 

wtedy liczyć na znaczące zniżki. 

Warto przy okazji zwrócić uwagę na to, jakie 

drewno powinniśmy otrzymać. Produkowane 

obecnie okna jednoramowe muszą być wytwarzane 

z materiału, który nie ulega paczeniu i spełnia 

określone wymagania wytrzymałościowe, jest też 

odporny na zginanie statyczne. Żeby kantówka 

okienna spełniała owe wymagania techniczne, konieczny 

jest odpowiedni dobór drewna i zachowanie 

określonego procesu technologicznego, w tym 

szczególnie w zakresie obróbki mechanicznej. 

Tartak Perfect, 

Starachowice, woj. 

świętokrzyskie 

Drewex, Starachowice, 

woj. 

świętokrzyskie 

Holz Tusche Polska, 

Kłodawa, woj. 

wielkopolskie 

72 x 86 mm, gat. I 12,70 13,90 – 14,18 

72 x 86 mm ofl is 11,40 12,50 11,00 – 

72 x 105 mm 19,30 – 22,00 18,45 

72 x 110 mm 22,00 – – 20,65 

72 x 115 mm 24,20 24,20 24,00 20,54 

72 x 125 mm 26,40 27,00 – – 

72 x 145 mm 31,00 33,20 33,00 

Kantówkę okienną, wykonuje się na ogół z tarcicy 

iglastej (przede wszystkim sosnowej, ale stosuje 

się także świerkową i jodłową, spotkać też można 

drewno egzotyczne). Jej jakość powinna odpowiadać 

wymaganiom normy PN-88/B-10085. 

Drewno musi mieć odpowiednią gęstość (nie 

mniejszą niż 350 kg/m 3 ); ciężar właściwy jest 

sprawdzany zgodnie z PN-77/D-04101 i powinno 

to mieć miejsce przy każdej dostawie tarcicy. 

Niedopuszczalne są też takie wady techniczne ich 

drewna, jak: zgnilizna, sinizna, chodniki owadzie, 

sęki o przekroju przekraczającym połowę szerokości 

sklejonej warstwy, ukośny układ włókien (o 

różnicy powyżej 2 cm/m), spękania oraz skręcenia 

włókien i soczewki żywiczne. 

Wadą drewna jest też nadmierna wilgotność, 

która przed obróbką mechaniczną, musi być doprowadzona 

do poziomu 12 ± 2 proc.; uzyskuje 

Tabela 2. Ceny netto (zł/m.b.) kantówki sosnowej 

litej w tartaku Heban. 

Przekrój (mm) Długość (mm) Cena 

72 x 86 500–1000 

1100–1500 

1600–2200 

2300–3000 

72 x 105 500–1500 

1600–3000 

72 x 110 500–1500 

1600–3000 

72 x 115 500–1500 

1600–3000 

72 x 125 500–1500 

1600–3000 

72 x 145 500–1500 

1600–3000 

13,20 

15,40 

17,60 

20,90 

25,30 

27,50 

28,60 

30,80 

30,80 

33,00 

37,40 

39,60 

47,30 

51,70 

się to w suszarniach, w których proces suszenia 

jest sterowany komputerowo. Zbyt wilgotne 

drewno może po sklejeniu spowodować zwichrowanie 

gotowej kantówki (odchylenie krawędzi 

od linii prostej nie może być większe niż 

1 mm/m). 

Cały proces wytwarzania kantówki okiennej powinien 

być maksymalnie zmechanizowany. Umożliwia 

to uzyskanie optymalnej jakości i wydajności 

drewna. Zarówno sam produkt, jak i jego warstwy 

zewnętrzne są w tym przypadku w nieznacznym 

tylko stopniu narażone na uszkodzenia mechaniczne 

podczas obróbki i przygotowywania do 

transportu. Warto też wiedzieć, że kantówka może 

być przewożona dopiero po związaniu pakietów 

taśmą i obłożeniu ochraniającą drewno folią. 

Nie zawsze wszystkie powyższe zalecenia są spełnione, 

dlatego wybierając kantówkę, należy zobaczyć 

wszystkie przynależne jej dokumenty, w tym 

szczególnie ważna jest aprobata techniczna. 

Wielu producentów dysponuje także innymi dokumentami, 

a wśród nich stosunkowo częste są: 

certyfi kat Instytutu Techniki Okiennej z Rosenheim 

czy Międzynarodowy Certyfi kat Jakości FSC. Wielu 

też deklaruje, że wytwarzana przez nich kantówka 

jest zgodna z DIN EN 204 D4. (hacz) 

Tabela 3. Ceny netto (zł/m.b.) kantówki sosnowej 

litej w tartaku Perfect. 

Przekrój (mm) Długość (mm) Cena 

72 x 86 600–1300 

1400–2000 

2100–3000 

72 x 115 600–1300 

1400–2000 

2100–3000 

72 x 125 600–1300 

1400–2000 

2100–3000 

72 x 145 700–1200 

1400–2600 

Ok0805.indd 72 2008-05-07 16:14:52 

13,90 

19,80 

25,80 

30,70 

33,30 

39,40 

33,30 

33,30 

48,50 

50,30 

59,60

CENA CZYNI CUDA 

Mark Ritson, profesor London Business School twierdzi, że ustalanie cen jest najgorzej zarządzanym 

elementem ze wszystkich obszarów marketingu. I dodaje, że to, jak ustalane 

są ceny, bardzo często przypomina miksturę voodoo i bingo. 

I tak również bywa w polskiej rzeczywistości. 

Marketerzy większości branż mnóstwo uwagi 

poświęcają zagadnieniom związanym z produktem, 

dystrybucją i projektami promocyjnymi, pozwalając 

cenie kształtować się trochę przy okazji. 

Oczywiście, raczej nikt w strategii marketingowej 

nie pominie relacji pomiędzy ceną akceptowaną 

przez nabywcę a przynoszącą godziwy zysk producentowi. 

Tymczasem świadomość, że ten element 

marketingu-mix ma potężny wpływ na kreowanie 

wizerunku produktu, a nawet całej marki, 

nie wszystkim jest dana. 

Choć z pozoru mogłoby się wydawać, że im 

niższa jest cena produktu, tym większa liczba 

klientów chce ów produkt kupić, to praktyka 

pokazuje, że często bywa zgoła odwrotnie. Klienci 

traktują bowiem cenę jako wskaźnik jakości produktu, 

wychodząc z założenia, że „im droższe, 

tym lepsze”. Tego typu myślenie bywa szczególnie 

charakterystyczne wtedy, gdy trudno oszacować 

jakość danego produktu na podstawie jasnych 

kryteriów, bądź gdy brak nam w danej dziedzinie 

wystarczającej wiedzy. 

Generalnie należy stwierdzić, że ustalanie cen 

to zadanie niezwykle trudne i obarczone dużym 

ryzykiem. Co więcej, nawet wskazywane przeze 

mnie w felietonie marcowym, metody badawcze 

w tym przypadku bardzo często okazują 

się zupełnie nieskuteczne. Cóż bowiem można 

wywnioskować z oceny konsumentów, gdy odległość 

pomiędzy najniższą akceptowaną ceną 

a najwyższą przekracza dwukrotnie średnią wartość 

produktu? 

Jak w takim razie podejść do tego problemu? 

Oczywiście, zawsze pozostają nam metody 

tradycyjne, które zazwyczaj zawierają się w trzech 

głównych nurtach: 

� oparte na obserwacji konkurencji (ile dadzą 

przeciwnicy rynkowi); 

� oparte na kosztach (jaki margines powinniśmy 

przyjąć); 

� oparte na kliencie (ile zniesie nabywca). 

Podstawową zaletą powyższych sposobów jest łatwość 

ich zastosowania. Wadą jednak, pominięcie 

psychologicznych funkcji, jakie cena może i powinna 

spełniać. 

Biorąc pod uwagę fakt, że rynek stolarki otworowej 

jest bardzo konkurencyjny, działa na nim tysiące 

różnych producentów o charakterze lokalnym, 

regionalnym, a nawet międzynarodowym warto 

z jednej strony przyjrzeć się popełnianym błędom 

w tym zakresie, z drugiej – zastanowić się nad 

wykorzystaniem ceny jako narzędzia wpływu społecznego, 

a przede wszystkim istotnego elementu 

zarządzania marką. 

Moje osobiste, wieloletnie obserwacje doprowadziły 

do wniosku, że to właśnie nieodpowiedzialne 

„zabawy” polityką cenową 

były i pewnie dalej są jedną z ważnych przyczyn 

niskiej rentowności, kryzysów, jakie od czasu 

do czasu targają rynkiem, i niewykorzystanych 

szans, które omijają marki o wydawałoby się ustalonej, 

silnej reputacji. 

W subkategorii okien i drzwi drewnianych 

na miano „marnotrawcy” numer jeden zasługiwała 

przez wiele lat marka Urzędowski. Jeden 

z prekursorów „nowej” ery okien drewnianych 

w Polsce. Wybitny innowator, coraz to zaskakujący 

rynek nowymi rozwiązaniami. Nazwa, która 

dzięki m.in. wykorzystaniu telewizji, jako jedna 

z nielicznych, przez wiele lat była rozpoznawana 

przez ponad 15 proc. konsumentów (wynik 

niebywały, biorąc pod uwagę, że omawiamy produkt 

inwestycyjny kupowany jest 1–2 razy w życiu). 

Właśnie ta marka, miast stawać się z roku 

na rok niedoścignionym wzorem dla pozostałych, 

miewała okresy, w których kusiła klientów jedną 

z najniższych cen na rynku. Typowy przykład deprecjacji 

efektów własnej pracy. 

Rynek PCW pełen jest podobnych przykładów, 

chociaż jeden z nich zasługuje na szczególną 

uwagę. Kilka lat temu zwróciła moją uwagę akcja 

promocyjna marki Oknoplast-Kraków, która 

zachęcała klientów komunikatem: „40 procent 

krakowskim targiem”. Zgroza! Przykład tym 

bardziej godny potępienia, że markę tę można 

stawiać za wzór, jeśli chodzi o budowanie rozpoznawalności 

i wartości dodanej produktu, który 

z punktu widzenia konsumenta jest nierozróżnialny 

w postaci fi zycznej. 

Tym sposobem przeszliśmy łagodnie do kolejnego 

obszaru krytyki, który nie dotyczy jedynie 

strategii cen wyjściowych, ale wszystkich zasad 

związanych z polityką cenową. O rabatach w branży, 

rzędu 50-60 procent, krążą już legendy. Podobnie 

jak o jeszcze niedawno stosowanych pseudopsychologicznych 

cenach na okno typu O34. 

Najzabawniejsze w całej sytuacji jest to, że wszyscy 

producenci wszem i wobec ogłaszają, w jak 

trudnej kategorii przyszło im egzystować. Jak 

trudno walczyć z presją ze strony klientów i jak 

mało środków pozostaje na rozwój. A przecież ci 

sami klienci, bez zmrużenia oka, akceptują bardzo 

niewielki poziom rabatów, ukształtowany w innych 

kategoriach materiałów budowlanych. Czasem 

nawet brak rabatów handlowych w ogóle. 

Czy to oznacza, że wszystko sprzysięgło się 

przeciwko biednym producentom okien 

i drzwi? Otóż sami sobie taki los zgotowali. Wielokrotnie 

już przy różnych okazjach wskazywałem 


ZARZĄDZANIE 

na ten problem. A wszystko jest wynikiem traktowania 

ceny jako mechanizmu do wygrywania 

drobnych potyczek z konkurentami i błyskawicznych 

wzrostów sprzedaży, nie licząc się z konsekwencjami 

na przyszłość. 

A przecież cena to podstawowy i najszybciej 

docierający do świadomości konsumentów wyznacznik 

wartości produktu, kreujący świadomość 

marki, oraz silne, unikalne skojarzenia z nią 

związane. Zapominamy o tym, że cena jest również 

jedynym elementem marketingu-mix, który 

wypracowuje przychody. A przede wszystkim 

trzeba zdać sobie sprawę z faktu, że branża stolarki 

powoli, aczkolwiek zdecydowanie wchodzi 

w dojrzałą fazę cyklu życia. Oznacza to stabilizację 

takich wskaźników, jak zysk operacyjny, 

dynamika sprzedaży i udział w rynku. Proces ten 

nie pozostaje bez wpływu na możliwe do realizacji 

strategie cenowe. W tym okresie nie ma 

już miejsca na penetrację cenową, bez wcześniejszych 

działań związanych z dopasowaniem 

kosztów funkcjonowania przedsiębiorstwa. 

Ta droga dostępna jest jedynie dla nielicznych, 

korzystających z efektu skali. Nie należy również 

stosować strategii „spijania śmietany”. Możliwości 

innowacyjne spadają drastycznie, równolegle 

zaś rośnie wiedza na temat produktu wśród 

klientów i pośredników handlowych, co mocno 

zawęża szanse operowania nieprzeciętnie wysoką 

ceną. 

Drogą do sukcesu jest realizacja strategii 

cenowej opartej na budowanej wartości 

(value-based pricing strategy). Koncepcja ta zakłada 

z jednej strony redukcję kosztów produktu poprzez 

systematyczne zwiększanie produktywności, 

outsourcing i zmiany w procesach rządzących 

przedsiębiorstwem, tak aby sprostać stwierdzeniu 

jednego z ekspertów marketingu, który miał powiedzieć: 

„Konsument zapłaci tylko za to, co postrzega 

jako faktyczną wartość dodaną. Patrząc 

na swoje koszty stałe, odpowiedz sobie na pytanie, 

czy klient jest naprawdę chętny, aby za to zapłacić. 

Jeżeli nie, pozbądź się ich”. 

Z drugiej zaś strony wiąże się z systematyczną budową 

wartości postrzeganej poprzez: 

� lepszą obsługę klienta; 

� program reklamowy tworzący wizerunek; 

� poprawę takich elementów dystrybucyjnych, 

jak wsparcie techniczne i fi nansowe; 

� intensywne szkolenie sił sprzedaży w zakresie 

oferowanej wartości. 

Droga ta prowadzi do zwiększania kapitału marki 

w długim okresie, tworząc przekonanie konsumentów 

o nabywanej wartości (jako różnicy pomiędzy 

tym, co nabywa, i ile go to kosztuje) i „uczciwej 

cenie”, którą można potraktować jako poziom 

równowagi. Jedynym problemem jest czas, który 

należy poświęcić na tworzenie tego rodzaju przewagi 

konkurencyjnej. Ale przecież producenci stolarki, 

podobnie jak cała branża, dojrzewają i wiedzą 

już, że cena nie służy do osiągania chwilowych 

zysków. W każdym razie mam taką nadzieję. 

Piotr Lutek 

maj 2008 73 

Ok0805.indd 73 2008-05-07 16:14:52


FINANSE 

POŻYCZKA OPODATKOWANA 

W prawie podatkowym nie ma nic pewnego. Ta „oczywista oczywistość” nie zaskakuje nikogo, 

komu zdarza się rozliczać podatki. Gorzej, że nawet wśród autorytetów, jakimi są sądy, 

nie ma zgodności co do wykładni przepisów prawa. Oto jeden z przykładów, dotyczący 

podatku od czynności cywilnoprawnych (pcc). 

Działalność przedsiębiorcy wielokrotnie wymaga 

podejmowania trudnych decyzji. Bardzo często 

dotyczą one źródeł pozyskiwania kapitału niezbędnego 

do sfi nansowania prowadzonej działalności. 

Jednym ze sposobów pozyskania gotówki 

jest znana prawu cywilnemu umowa pożyczki. 

Zazwyczaj pożyczka wykorzystywana jest przez 

podmioty w jakiś sposób powiązane ze sobą 

czy to kapitałowo, czy tylko wspólnymi interesami, 

częstokroć w ramach międzynarodowego 

holdingu. Jednocześnie jest to jeden z tytułów 

powstania obowiązku podatkowego w podatku 

od czynności cywilnoprawnych. 

Wyobraźmy sobie spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością 

Matero z Poznania, która właśnie przejęła 

– kupiła 90 proc. udziałów w spółce Kalnas, 

działającej w tej samej branży, na terytorium Litwy. 

W związku z intratnymi kontraktami, jakie zawarła 

spółka Kalnas, Matero postanowiło przekazać 

jej niezbędne środki fi nansowe na ich realizację. 

Z tego powodu spółki zawarły umowę pożyczki, 

na mocy której spółka Matero – pożyczkodawca 

– przekazała spółce Kalnas – pożyczkobiorcy 

– równowartość pięciu milionów złotych. Chcąc 

dopełnić wszelkich obowiązków wobec fi skusa, 

zarząd Matero postanowił sprawdzić, czy dokonana 

czynność prawna będzie podlegała opodatkowaniu. 

Ze zdziwieniem odkrył, że przepisy, które 

wydają się być na pierwszy rzut oka jasne, oczywiste 

i zrozumiałe, w rzeczywistości mogą doprowadzić 

do rozbieżnych wniosków. Tym samym mogą 

narazić podatnika na nieprzyjemności będące 

konsekwencjami nieprawidłowego rozliczenia, 

czy też nierozliczenia w ogóle, podatku. 

Rzecz w tym, że umowa pożyczki jest jedną 

z tych czynności prawnych, o których mowa 

w Ustawie z 9 września 2000 r. o podatku 

od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity: 

Dz. U. 2007 r. nr 68 poz. 450). Co do zasady, 

umowa pożyczki podlega opodatkowaniu tym podatkiem 

(chyba, że udzielana jest przez podmioty 

świadczące usługi fi nansowe w ramach prowadzonej 

działalności gospodarczej, a tym samym z tego 

tytułu naliczają one podatek VAT bądź są z niego 

zwolnione). W opisanej sytuacji istotny jest art. 1 

ust. 4 ustawy o pcc, w którym wskazano zakres terytorialny 

ustawy. Zgodnie z tą regulacją czynności 

cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu podatkiem 

od czynności cywilnoprawnych, jeżeli: 

� ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się 

na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub prawa 

majątkowe wykonywane w Polsce; 

� rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe 

wykonywane za granicą, ale wyłącznie 

w sytuacji, gdy miejsce zamieszkania lub 

74 maj 2008 

siedziba nabywcy są na terytorium Rzeczpospolitej 

Polskiej i czynność prawna dokonana 

została w Polsce. 

Spółka Matero, co prawda, zawarła umowę 

ze spółką Kalnas na terytorium Litwy, na podstawie 

prawa litewskiego, jednak pieniądze (będące 

przedmiotem umowy) znajdowały się w tym czasie 

na jej koncie bankowym w Polsce. W konsekwencji 

zastosowanie znalazła pierwsza z przytoczonych 

powyżej reguł. Sprawa nie powinna budzić żadnych 

wątpliwości: skoro pieniądze znajdowały się 

w Polsce, to zgodnie z ustawą powstał obowiązek 

podatkowy obciążający pożyczkobiorcę. Chociaż 

ewentualny obowiązek podatkowy ciążył na spółce 

Kalnas, to – jako że chodziło spółkę zależną 

– Matero postanowiło upewnić się, co do prawidłowego 

rozumienia przepisów cytowanej ustawy. 

W pierwszej kolejności zarząd Matero zwrócił 

się o poradę do doradcy podatkowego, który 

zapewnił, że obowiązek podatkowy w opisanej sytuacji 

nie powstał. Swoją ocenę prawną uzasadnił, 

przywołując stanowiska organów podatkowych, 

wynikające z dostępnych interpretacji przepisów 

prawa, wydawanych przez te organy, a także wyrok 

Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zgodnie 

z poglądami wyrażonymi w tych rozstrzygnięciach, 

pieniądze (przedmiot umowy pożyczki) są w nauce 

prawa cywilnego wprawdzie traktowane jako 

rzeczy, ale nietypowe (sui generis). A to z tego 

względu, że wartość pieniędzy wynika z gwarancji 

państwa, które uznaje je za środek płatniczy, 

a nie z ich właściwości fi zycznych. Z tego powodu 

kryterium położenia rzeczy, o którym mowa w art. 

1 ust. 4 ustawy o pcc nie może być rozstrzygające 

dla powstania obowiązku uiszczenia podatku 

z tytułu umowy pożyczki, której przedmiotem 

są pieniądze. Tak naprawdę, w ocenie sądu, istotne 

jest miejsce wykonywania prawa majątkowego 

wynikającego z umowy pożyczki. Umowa 

ta, choć dochodzi do skutku tylko na podstawie 

zgodnych oświadczeń woli, a więc jest umową 

konsensualną, to jednak zobowiązanie pożyczkobiorcy 

do zwrotu pożyczki odnosi dopiero skutek 

po wykonaniu świadczenia przez pożyczkodawcę, 

czyli po przekazaniu pieniędzy pożyczkobiorcy. 

Dlatego zawarcie umowy na Litwie, na podstawie 

litewskiego prawa, spowodowało po stronie 

spółki Matero powstanie obowiązku przekazania 

pieniędzy spółce litewskiej, a tym samym prawo 

żądania wypłaty tych środków przez spółkę Kalnas. 

To prawo majątkowe zostało wykonane na terytorium 

Litwy, a nie Polski, gdyż pożyczka została 

udzielona podmiotowi mającemu swoją siedzibę 

na Litwie i przyczyniła się do powiększenia majątku 

pożyczkobiorcy, który również znajdował się 

za granicą. Z tych wszystkich powodów, umowa 

pożyczki nie powinna być opodatkowana podatkiem 

od czynności cywilnoprawnych w Polsce. 

Zarząd spółki, zadowolony z wyjaśnień doradcy 

podatkowego, uznał kwestię opodatkowania 

umowy pożyczki za rozstrzygniętą. 

Jakież było zdziwienie prezesa, gdy parę dni później 

natknął się w czasopiśmie branżowym na artykuł, 

prezentujący zupełnie inny pogląd. Otóż przytoczono 

w nim stanowisko innego sądu administracyjnego, 

zgodnie z którym, przedmiotem umowy 

pożyczki mogą być tylko rzeczy (przede wszystkim 

pieniądze), a nie prawa majątkowe, co wynika 

z defi nicji umowy pożyczki zawartej w art. 720 § 

1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem 

„przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje 

się przenieść na własność biorącego określoną 

ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko 

co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić 

tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy 

tego samego gatunku i tej samej jakości”. W ocenie 

sądu nie znajduje żadnego uzasadnienia twierdzenie, 

że przedmiotem pożyczki są prawa majątkowe 

wykonywane za granicą. Z punktu widzenia przepisów 

o podatku od czynności cywilnoprawnych 

nie jest istotne, w jaki sposób, i czy w ogóle, nastąpi 

przekazanie przedmiotu pożyczki przez dającego, 

jak również jej zwrot przez pożyczkobiorcę. 

A to z kolei oznacza, że art. 1 ust. 4 Ustawy o pcc 

nie może stanowić podstawy wyłączenia z opodatkowania 

przypadku, gdy w momencie zawierania 

umowy pożyczki pieniądze na nią przeznaczone 

znajdowały się na rachunku spółki w polskim banku. 

W efekcie, jeżeli polski pożyczkodawca udziela 

pożyczki podmiotowi zagranicznemu ze środków 

zgromadzonych w Polsce, to powstanie obowiązek 

podatkowy w pcc. 

Zdezorientowany prezes spółki Matero, nie mogąc 

pogodzić się z myślą, że spółka litewska będzie musiała 

zapłacić podatek w Polsce, postanowił po raz 

kolejny wybrać się do doradcy podatkowego. Ten 

mógł poradzić tylko jedno – należy wystąpić do ministra 

fi nansów z wnioskiem o wydanie interpretacji 

w indywidualnej sprawie podatnika. Ta ofi cjalna odpowiedź 

organu podatkowego pozwoli na wybranie 

jednego ze sposobów postępowania, a jednocześnie 

da zabezpieczenie na wypadek rozbieżnych 

interpretacji różnych organów podatkowych. 

I tak to właśnie wygląda. Oczywiście, wszyscy 

wiemy, że sądy są niezawisłe i nie muszą 

w swoich orzeczeniach uwzględniać stanowisk 

innych składów orzekających. Jednak podatnik 

mając przed oczami zupełnie odmienne oceny 

takiej samej czynności prawnej, może poczuć się 

zagubiony. Z drugiej jednak strony pamiętajmy, 

że na szczęście są środki prawne pozwalające 

na wybór właściwej drogi postępowania. Dodatkowo 

istnieje realna szansa, że przekonamy organ 

podatkowy bądź sąd administracyjny do tej korzystniejszej 

dla nas interpretacji przepisów prawa 

podatkowego. 

Małgorzata Rumowska 

Ok0805.indd 74 2008-05-07 16:14:52

ZWOLNIENIE NA ŻYCZENIE 

W naszej branży coraz częściej słyszy się o problemie zwolnień. W każdej niemal fi rmie pracownicy 

chorują. A przynajmniej tak dowiadujemy się z e-maili czy rozmów telefonicznych. 

Bo czy chorują faktycznie, to już zupełnie inna sprawa. Bądź co bądź, w pracy są nieobecni, 

a zwolnienie lekarskie niekoniecznie oznacza chorobę. 

Każdy z nas pewnie zna takie przypadki, kiedy 

to bierze się zwolnienie, aby… odpocząć, pojechać 

na wakacje, załatwić jakieś pilne sprawy dotyczące 

życia prywatnego lub po prostu popracować dla 

kogoś innego, czyli zarobić dodatkowe pieniądze. 

Dla lekarzy również takie sytuacje są normalne 

i bez żadnych zahamowań wypisują „zwolnienie 

na życzenie”. Pracownik zanosi je do zakładu pracy 

i jest kryty przed pracodawcą – chorować przecież 

wolno każdemu. Ale nie każdy pewnie zdaje 

sobie sprawę z konsekwencji takiego działania. 

Chory może tylko chorować. Powinien bezwzględnie 

przestrzegać zaleceń lekarza, wskazanych 

na druku L-4 (może chodzić, powinien leżeć). 

I tak, jeżeli chory, który w opinii lekarza powinien 

leżeć, wyjdzie chociażby do osiedlowego sklepu, 

pracodawca może odmówić mu wypłaty zasiłku 

chorobowego. Jeszcze gorzej jest w przypadku 

wykorzystania okresu przebywania na zwolnieniu 

lekarskim w celach zarobkowych – możemy 

wówczas pozbawić pracownika posady, a nawet 

go zwolnić – jeżeli naruszenia względem pracodawcy 

okażą się rażące (ale o tym za chwilę). 

SPRAWA O VAT 

Przed rokiem informowaliśmy o kłopotach z urzędem skarbowym, które dotknęły 

jednego z naszych Czytelników z Dolnego Śląska. Spór dotyczył wysokości 

stawki VAT na montaż okien wykonywany przez producenta od maja 

do października 2004 roku. Organy podatkowe wymierzyły przedsiębiorcy 

podatek według stawki 22 proc. od całej usługi obejmującej również tzw. 

wkład materiałowy, czyli okna. Obiecaliśmy, że będziemy śledzić przebieg 

tego sporu. 

Jak nas poinformował pełnomocnik przedsiębiorcy, doradca podatkowy, 

Piotr Orzeł, 28 lutego 2008 roku przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym 

we Wrocławiu zapadł wyrok uchylający w całości decyzję organów 

podatkowych (sygn. akt I SA/Wr 1632/07). Po orzeczeniu z 10 listopada 2006 

roku, wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (sygn. akt 

I SA/Lu 282/06), który został szczegółowo omówiony w „Forum” w kwietnia 

2007 roku (nr 4/48), jest to kolejny wyrok potwierdzający prawidłowość stosowania 

7-procentowej stawki VAT na montaż okien wykonany przez samego 

producenta w okresie od 1 maja 2004 do 15 lutego 2005 roku. 

Wydaje się, że w tym zakresie można już mówić o tzw. jednolitej linii 

orzeczniczej. (red.) 

Zwolnienie lekarskie jest bowiem niczym innym, 

jak potwierdzeniem czasowej niezdolności do pracy 

z powodu choroby. A osobie chorej przysługuje 

zasiłek chorobowy. Jeżeli jednak chory przebywający 

na zwolnieniu, wykonuje pracę zarobkową 

– należy mu się wynagrodzenie za tę pracę, 

nie zaś zasiłek. Utrata prawa do świadczenia 

chorobowego następuje tu bez względu na to, 

czy była to czynność jednorazowa, czy powtarzająca 

się przez cały okres „choroby” oraz bez względu 

na to, czy wystąpiła w pierwszym, czy ostatnim 

dniu zwolnienia, obejmującego np. okres 14 dni. 

Wystarczy sprawdzić chorego, np. dzwoniąc 

do niego na numer domowy… Pracodawca 

bowiem ma prawo skontrolować chorującego 

pracownika oraz autentyczność przyniesionego 

przez niego druku zwolnienia. Nie może on jednak 

kwestionować choroby podwładnego. Tak 

jest w przypadku właścicieli fi rm, którzy zatrudniają 

minimum 20 osób. W pozostałych przypadkach 

pozostaje możliwość zwrócenia się do ZUS-u 

z prośbą o przeprowadzenie kontroli choroby 

pracownika. 


KADRY 

Na koniec należałoby podkreślić, iż utrata zasiłku 

chorobowego nie jest tożsama z utratą 

pracy i nie może być – sama w sobie – przyczyną 

rozwiązania umowy o pracę. Może nią być natomiast 

rażące naruszenie obowiązków pracowniczych, 

a do takich zaliczyć należy wykonywanie 

przez osobę przebywającą na zwolnieniu pracy 

zarobkowej na rzecz innego pracodawcy; godzi 

to bowiem w interesy fi rmy, jest niewątpliwie celowe, 

a wina leży po stronie pracownika. Za rażące 

naruszenie obowiązków sąd uznaje także uczestnictwo 

w zajęciach akademickich czy też uczestnictwo 

w budowie własnego domu. Zastanówmy się 

zatem, zanim pójdziemy do lekarza… I zanim przekażemy 

kadrowej kolejne, otrzymane zwolnienie. 

Na pocieszenie dodam, że każdy przypadek należy 

oczywiście rozpatrywać indywidualnie, niektóre 

działania bowiem mogą być podyktowane trudną 

sytuacją życiową, nie muszą być celowe, nie muszą 

też oznaczać braku lojalności wobec pracodawcy. 

Poza tym nawet jeżeli ZUS wyda decyzję nakazującą 

pracownikowi oddać wypłacony mu zasiłek 

chorobowy, decyzja ta nie może być wiążąca dla 

sądu pracy – w przypadku gdy pracownik dostanie 

wypowiedzenie, od którego odwoła się do sądu. 

Wtedy bowiem należy wziąć pod uwagę wszelkie 

aspekty sprawy, nie tylko te dotyczące stanu 

zdrowia pracownika i celowości wykorzystywania 

zwolnienia lekarskiego. Sąd pracy, po zanalizowaniu 

sprawy, może uznać pozbawienie pracownika 

posady za bezpodstawne i nakazać przywrócenie 

go do pracy na dotychczasowych warunkach. (iko) 

maj 2008 75 

Ok0805.indd 75 2008-05-07 16:14:53


KADRY 

DWA ETATY 

Obecnie coraz częściej pojawia się problem godzin nadliczbowych. Ich rozliczanie dostarcza 

żmudnej pracy tym, którzy odpowiadają za wysokość pensji, oraz pustoszy kieszenie tych, 

którzy te pensje płacą. Niestety, czas pracy – taki normalny, przeciętny – jest ograniczony. 

Norma to osiem godzin dziennie i ani minuty dłużej. 

Tyle że czasem to nie wystarczy. Zdarza się, 

że pracownik sam chce zostać dłużej, by uporządkować 

swoje sprawy. Niekiedy godzi się na pracę 

w godzinach nadliczbowych, w zamian za jakąś, 

niekoniecznie sformalizowaną, premię. Takich sytuacji 

jest wiele. Kłopot będzie jeden – jak ominąć 

problem nadgodzin. I co zrobić, jeżeli faktycznie 

pracownik chce dorobić? Czy mu wolno? 

I co mu wolno? 

Odpowiedź na powyższe pytania jest bardzo 

prosta – praca na dwa etaty. Nic bowiem 

nie stoi na przeszkodzie, by podjąć 

dodatkowe zatrudnienie, zarówno 

u dotychczasowego pracodawcy, jak 

i u innego. Dla pracodawcy natomiast 

zatrudnienie własnego pracownika 

na drugi etat likwiduje problem ewidencjonowania 

czasu pracy i rozliczania 

nadgodzin. Żadne przepisy 

bowiem nie zabraniają zatrudniania 

pracowników na dodatkowe etaty 

w tych samych fi rmach. Warunek jest tylko 

jeden – musi to być inne stanowisko, i to zupełnie 

inne, w przeciwnym razie sąd mógłby uznać 

dodatkowy etat jako chęć ominięcia przepisów 

o czasie pracy. Tak więc, jeżeli księgową zatrudnimy 

do sprzątania lub powierzymy dyrektorowi 

działu handlowego funkcję informatyka, będzie 

to jak najbardziej zgodne z prawem. W momencie, 

gdy obie umowy będą dotyczyły całego etatu, 

pracownik ma do dyspozycji 16 godzin dziennie. 

76 maj 2008 

Dużo, to fakt. Jednakże nasi ustawodawcy nie dopatrzyli 

się tu luki prawnej. Dla nich istotne jest to, 

czy wynikające z każdej tych umów prawa i obo- 

wiązki są przestrzegane, 

a nie to, czy przeciętny Kowalski 

jest w stanie pracować na dwa lub trzy pełne etaty. 

Bo nie jest. Tyle że zarówno czas pracy, jak i stanowisko 

będą w tym przypadku raczej umowne... 

Jeżeli chodzi o czas pracy, warto zwrócić 

uwagę na kierowców, których obowiązują 

odrębne przepisy. Jeżeli więc kierowca podejmie 

dodatkowe zatrudnienie na tym samym stanowisku 

lecz u innego pracodawcy, jego średni 

tygodniowy czas pracy nie może przekraczać 48 

godzin, łącznie z godzinami nadliczbowymi. 

Kolejnym ograniczeniem w przypadku pracy 

na dwa etaty jest zakaz prowadzenia działalności 

konkurencyjnej – ujęty w postaci zdania wtrąconego 

w treść umowy o pracę, w formie odrębnej 

umowy, bądź też wynikający bezpośrednio 

z Kodeksu pracy. Art. 100 wspominanej ustawy 

mówi bowiem o obowiązkach pracownika. Jednym 

z nich jest dbałość o dobro zakładu pracy, 

ochrona jego mienia oraz zachowanie w tajemnicy 

informacji, których ujawnienie mogłoby 

narazić pracodawcę na szkodę (par. 2, pkt. 4). 

Podjęcie dodatkowego zatrudnienia u innego 

pracodawcy, ale na tym samym stanowisku, 

mogłoby zostać uznane za naruszenie przytoczonego 

przepisu. (Szerzej o zakazie konkurencji 

pisałam w lutowym numerze „Forum”.) Należy 

też pamiętać, iż kolejna umowa o pracę wiąże się 

z dodatkowym urlopem, w wymiarze 20 lub 26 

dni rocznie, prawem do zwolnienia lekarskiego, 

urlopu macierzyńskiego i wychowawczego. Dla 

każdego ze stanowisk wymagana jest oddzielna 

ewidencja czasu pracy. Należy prowadzić osobną 

teczkę pracowniczą, w każdej skompletować potrzebne 

dokumenty. Konieczne jest także przeprowadzenie 

badań lekarskich i szkolenie BHP – drugą 

umowę, ale na innym stanowisku, należy traktować 

tak, jakby była to umowa z innym pracodawcą. A zatem 

zatrudniając pracownika na drugi etat należy 

poinformować go o przysługującym 

mu wymiarze urlopu, okresie wypowiedzenia, 

obowiązującej normie 

czasu pracy, terminie wypłaty wynagrodzenia 

– mimo że to wszystko 

jest mu znane. Przy każdej umowie 

należy bowiem wręczyć mu tzw. informację 

dodatkową. 

Także rozwiązanie każdego 

ze stosunków pracy następuje 

niezależnie od siebie. Możemy 

zwolnić naszego dyrektora z funkcji 

informatyka i odwrotnie, bez względu 

na to, która umowa została zawarta 

wcześniej. 

W momencie, kiedy już decydujemy się zatrudnić 

kogoś na dodatkowy etat, pojawia 

się problem kosztów uzyskania przychodu. 

Tu jednakże wszelkie wątpliwości rozwiało Ministerstwo 

Finansów (interpretacja z 24 marca 

1995r., PO5/9-0261/95) uznając, iż należy je potrącać 

od każdej odrębnej umowy o pracę. Za taką 

uznać należy umowę, która daje pracownikowi 

prawo do urlopu wypoczynkowego czy chociażby 

uzyskania świadectwa pracy. A zatem pracodawca 

potrąca koszty uzyskania od każdej z umów i limity 

roczne go nie obowiązują. Obowiązują jednakże 

pracownika, który będzie je musiał uwzględnić 

w zeznaniu rocznym. 

Zaliczki na podatek dochodowy możemy pomniejszać 

(lub nie możemy) w zależności od wypełnionego 

przez pracownika druku PIT-2. To on 

jest bowiem dla pracodawcy podstawą umożliwiającą 

potrącanie z wynagrodzenia pracownika 

kwoty wolnej od podatku. A zatem, jeżeli pracownik 

taki druk wypełni, pracodawca pomniejsza 

jego zaliczki na podatek dochodowy. Tyle 

że pracownik może złożyć tylko jedno oświadczenie 

PIT-2, i to tylko u jednego pracodawcy. Gdy 

pracuje on w dwóch fi rmach, tylko w jednej może 

podpisać i wypełnić wspomniany formularz. 

A co, gdy ma dwa etaty w jednej fi rmie? W takim 

przypadku obowiązują te same przepisy: jedno 

oświadczenie. Tak więc tylko z jednego stosunku 

pracy należy potrącać kwotę wolną od podatku. 

W sytuacji natomiast, gdy pracownik dostarczy 

PIT-2 każdemu z pracodawców, każdy z nich 

jest uprawniony do pomniejszania jego zaliczki 

na podatek dochodowy. Wszelkie konsekwencje 

poniesie natomiast pracownik i to on będzie 

musiał na koniec roku rozliczeniowego uzupełnić 

lukę w należnym podatku. 

Izabela Kolimaga 

Ok0805.indd 76 2008-05-07 16:14:53

ABC PRACODAWCY 

Niezależnie od wielkości przedsiębiorstwa, w każdym 

mogą mieć miejsce zdarzenia niosące ryzyko 

sporu czy to z kontrahentami, czy klientami, 

czy wreszcie z pracownikami. O ile sytuacje wynikające 

z relacji producent – kontrahent i producent 

– klient są stosunkowo łatwe do rozstrzygnięcia, 

o tyle relacje przedsiębiorca – pracownik 

mogą być często dość skomplikowane. Szczególnie 

w obszarze stosunku pracy i warunków jej wykonywania, 

w którym na pracodawcy spoczywają 

liczne obowiązki. Ich zaniedbanie stwarza potencjalne 

zagrożenie bezpieczeństwa pracownika, 

czy to wypadkiem przy pracy, czy chorobą, której 

przyczyna tkwi w warunkach pracy. A jeśli do tego 

dojdzie, przedsiębiorca może być narażony na poważne 

kłopoty. 

Podstawowym aktem prawnym jest Prawo pracy, 

ale nie jedynym, bo także trzeba mieć na względzie 

inne przepisy związane z bezpieczeństwem 

pracy oraz przepisy o ubezpieczeniu społecznym 

z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych 

(Ustawa z 30 października 2002; Dz. U. 

nr 199, poz. 1673). I to – jak zobaczymy – jeszcze 

nie wszystko. 

Prawo pracy w art. 209 nakłada na pracodawcę 

obowiązek zawiadomienia na piśmie inspektora 

pracy i państwowego inspektora sanitarnego 

o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności, 

w terminie 30 dni od jej rozpoczęcia 

i w takim samym terminie musi to zrobić, gdy 

zmieni miejsce, rodzaj i zakres prowadzonej 

działalności. Przy czym ustawodawca podkreśla, 

że pracodawca szczególnie musi o tym pamiętać, 

gdy „dochodzi do zmiany technologii lub 

profi lu produkcji, jeżeli zmiana technologii może 

powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia 

pracowników”. 

Pracodawca zatrudniający więcej niż stu pracowników 

ma obowiązek utworzenia służby bezpieczeństwa 

i higieny pracy (art. 23711. (191) § 1. Kodeksu 

pracy). Ale przepis tego paragrafu stanowi 

także, że „pracodawca mający ukończone szkolenie 

niezbędne do wykonywania zadań służby BHP 

może sam wykonywać zadania tej służby, jeżeli: 

1) zatrudnia do 10 pracowników albo 

2) zatrudnia do 20 pracowników i jest zakwalifi - 

kowany do grupy działalności, dla której ustalono 

nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka w rozumieniu 

przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu 

wypadków przy pracy i chorób zawodowych”. 

Jednak „właściwy inspektor pracy może nakazać 

utworzenie służby BHP, albo zwiększenie liczby 

pracowników tej służby, jeżeli jest to uzasadnione 

stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi” (art. 

23711. (191) § 4). 

Czy spełnienie tych obowiązków nałożonych 

na przedsiębiorcę zapobiegnie np. wypadkowi 

w pracy? Wiadomo, że nie. Ale jeśli wypadek nastąpi 

wyłącznie z winy pracownika, pracodawca 

nie poniesie z tego powodu żadnych konsekwencji. 

Zdarzyło się np., że stolarz, 

zatrudniony na podstawie 

umowy o pracę, 

przecinając deskę piłą, 

zranił się w rękę. Takie 

wypadki zdarzają się 

stosunkowo często, 

a przyczyny i skutki 

są różne. W tym przypadku 

kierownik stolarza 

udzielił mu pierwszej pomocy 

osobiście, bo miał odpowiednie 

kwalifi kacje. W trakcie tej czynności 

poczuł w oddechu poszkodowanego 

zapach alkoholu. Zgodnie z przepisami (art. 

21 ust. 3 wspomnianej Ustawy o ubezpieczeniu 

społecznym), przeprowadzono stosowne badanie 

i okazało się, że poziom alkoholu w krwi stolarza 

wyniósł 0,2 promila. Rana była poważna do tego 

stopnia, że kciuk został trwale unieruchomiony. 

Rozważając to zdarzenie trzeba znaleźć odpowiedzi 

na kilka pytań. Czy w rozumieniu przepisów był 

to wypadek przy pracy? Czy za zdarzenie ponosi 

odpowiedzialność pracodawca czy pracownik? 

Czy stwierdzenie obecności alkoholu w organizmie 

poszkodowanego przesądza o jego wyłącznej 

winie za wypadek? I wreszcie: czy ma on prawo 

do uzyskania świadczenia z tytułu tego wypadku? 

Na pierwsze pytanie można odpowiedzieć twierdząco, 

bo okoliczności zdarzenia wyczerpują dyspozycje 

art. 3 wspomnianej Ustawy o ubezpieczeniu 

społecznym (...), mianowicie: „Za wypadek przy 

pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną 

zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, 

które nastąpiło w związku z pracą: 1) podczas lub 

w związku z wykonywaniem przez pracownika 

zwykłych czynności lub poleceń przełożonych; 

2) podczas lub w związku z wykonywaniem 

przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, 

nawet bez polecenia (...)”. 

Co do drugiego pytania, należy najpierw odnieść 

się do stwierdzonej obecności alkoholu 

we krwi stolarza. Pracodawca bowiem powinien 

był niedopuścić go do pracy, gdyby zachodziło 

„uzasadnione podejrzenie, że stawił się 

(...) w stanie po użyciu alkoholu albo spożywał 

alkohol w czasie pracy” (art. 17 Ustawy o wychowaniu 

w trzeźwości (Dz. U. z 2002 r., nr 147 

poz. 1231). Otóż takiego podejrzenia nie było 

i trudno było je mieć. Stan nietrzeźwości bowiem 

ma miejsce, gdy „zawartość alkoholu 

we krwi przekracza 0,5 albo prowadzi do stężenia 

przekraczającego tę wartość” (art. 115 §16 

Kodeksu karnego oraz z art. 46 ust. 3 Ustawy 

o wychowaniu w trzeźwości). Natomiast stan 

po użyciu alkoholu ma miejsce, gdy stężenie 

alkoholu w krwi wynosi od 0,2 do 0,5 promila 

(art. 46 ust. 2 cytowanej ustawy). Warto w tym 

miejscu dodać, że można kierować pojazdem, 

jeżeli zawartość alkoholu we krwi nie przekra- 


PRAWO 

cza 0,2 promila. A takie stężenie w organizmie stolarza 

ustaliło badanie. Nie ma więc podstaw, aby 

pracodawcy przypisać winę choćby przyczynienia 

się do wypadku. 

Czy zatem stolarz nie ma prawa do świadczenia 

powypadkowego? Na to pytanie trzeba by odpowiedzieć 

twierdząco, gdyby były wyczerpane 

dyspozycje ust. 1 cytowanego już art. 21 ustawy 

o ubezpieczeniu społecznym: „Świadczenia 

z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują 

ubezpieczonemu, gdy wyłączną przyczyną wypadków, 

o których mowa w art. 3, było udowodnione 

naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących 

ochrony życia i zdrowia, spowodowane 

przez niego umyślnie lub wskutek rażącego 

niedbalstwa”. Komisja powypadkowa jednak 

nie stwierdziła, aby naruszył przepisy umyślnie 

czy wskutek rażącego niedbalstwa. 

Wojciech Brodnicki 

maj 2008 77 

Ok0805.indd 77 2008-05-07 16:14:54


Z WIZYTĄ 

MAGIA MIEJSCA 

Wywiad z Justyną Sieńczyłło, aktorką 

78 maj 2008 

Czym dla pani jest dom? 

Dom oznacza bezpieczeństwo, jest 

miejscem powrotu do harmonii. To 

moje najważniejsze miejsce. 

Mówi się, że dom żyje, ma duszę. 

Czy może przejawia się to w jakiś 

sposób? 

Czasami czuje się specyfi czną energię. Pierwszym właścicielem był hrabia Podwysocki, 

który wybudował ten dom, potem mieszkało tu jeszcze bardzo wielu 

ludzi – teraz jesteśmy my. Ta energia, w pewnym sensie część historii ich życia, 

jakby się uwalniała. Teraz już się przyzwyczaiłam i nie przeszkadza mi to. Wiele 

też się zmieniło od przyjścia na świat dzieci. 

Dom, w którym mieszkacie jest drewniany i stary... 

Ma wyjątkowy klimat, ale utrzymanie go wymaga wiele wysiłku z naszej strony, 

ciągłych nakładów fi nansowych i dużo pracy. Trzeba bardzo dbać o niego. 

To jest dom z 1900 roku, ma bardzo wysokie pokoje, duże okna, starą stolarkę. 

To wszystko składa się na wyjątkowy, przedwojenny klimat. 

Dobrze się tu mieszka. 

Zauważyłam jednak okna z tworzywa... 

W nowej części domu, gdzie jest pokój dzieci są okna z PCW. Zostały zamontowane 

ze względu na skuteczność ogrzewania. Jednak w pozostałej części 

domu są oryginalne drewniane, otwierane na zewnątrz, z szybami z czasów 

wojny, z widocznymi śladami 

upływu lat. To są wyjątkowe 

okna, sztukowane i naprawiane 

starymi sposobami. Nie chcę 

ich wymieniać – są zabytkiem, 

tworzą klimat. Tego nie byłyby 

w stanie zastąpić najładniejsze 

nawet okna z PCW, stylizowane 

na stare. 

A drzwi? 

Wszystkie drzwi wewnętrzne 

są oryginalne; sama je heblowałam 

i malowałam. Wybraliśmy 

ciemny brąz, tak jak to było 

dawniej; zresztą lubimy ten kolor. 

Zewnętrzne drzwi wejścio- 

we, tak jak i część okien, są robione przez zaprzyjaźnionego górala, którego 

poznaliśmy pracując przy przedstawieniu „Na szkle malowane”. Jedynie drzwi 

balkonowe na taras są wykonane przez fi rmę, która na podstawie zdjęcia zrobiła 

na zamówienie dokładnie takie, jakie były. Dobrze, że są takie fi rmy, które 

są w stanie zrobić nowe na wzór starych. Sama wymyśliłam drzwi westernowe 

w łazience, żeby przedzielić część z wanną od części z moją toaletką. 

Które są lepsze – robione ręcznie czy te fabryczne? 

Te robione fabrycznie, bo są bardziej szczelne. Ale te stare są niepowtarzalne. 

Proszę powiedzieć, czy nie myślała pani, żeby mieć apartament 

w Warszawie, tak jak jest teraz modnie? 

Każdy inżynier, który do nas przychodził, mówił mojemu mężowi, że za pieniądze 

włożone w ten dom miałby trzy, cztery nowe. Nie wyobrażam sobie innego 

domu, bo pokochałam to miejsce. 

Teraz to ja myślę, co trzeba 

zrobić, co wymienić i mobilizuję 

męża do takich działań. Takiego 

klimatu jak tu nie da żaden 

apartament. Ponadto uwielbiam 

rzeczy z przeszłością, z historią. 

Zbieram je, ale wybieram intuicyjnie: 

albo mnie coś przyciąga 

od pierwszej chwili, albo odpycha. 

Zmieńmy temat. Gdzie możemy 

panią zobaczyć, oprócz 

„Klanu”? 

Zaczynam zdjęcia do nowego 

serialu „Weterynarze”. Jestem 

aktorką teatru Powszechnego 

w Warszawie, a ostatnio gram w komedii małżeńskiej „Mój dzikus”, którą 

napisali dla mnie Emilian Kamiński i Jan Jakub Należyty. Spektakl czeka 

na ofi cjalną premierę, która odbędzie się na Scenie „Parter” w Teatrze 

Kamienica. Jeżdżę też z tym przedstawieniem po całej Polsce i nie tylko. 

Byłam w Londynie, mam zaproszenia do Australii, USA, Kanady; chyba się 

podoba. 

Nad czym pani teraz pracuje? 

Ciągle pracujemy razem z mężem przy budowie i powoływaniu do życia Teatru 

Kamienica. Jesteśmy pierwszą taką fundacją w Polsce, której przyznano dotację 

z UE, ale nie otrzymaliśmy pieniędzy, bo prawo nie jest jeszcze odpowiednio 

dostosowane. Stworzyliśmy precedens i ciągle walczymy z przeciwnościami 

biurokratycznymi, ale mam nadzieję, że będę mogła już wkrótce zaprosić 

Państwa do naszego Teatru – tam też będzie magia miejsca – obiecuję! 

Trzymam kciuki. Dziękuję za rozmowę. 


Ok0805.indd 78 2008-05-07 16:14:56 

Zdjęcia: autorka

ŻYĆ HIGIENICZNIE 

Rozmowa z dr inż. arch. Małgorzatą Rozbicką, pełniącą obowiązki kierownika 

Zakładu Architektury Polskiej na Wydziale Architektury PW 

Gdy przyglądamy się budynkom 

zabytkowym 

i współczesnym, zauważamy 

że na przestrzeni około 

stu lat tradycyjne okna 

przerodziły się w ogromne 

wręcz przeszklenia. 

Dlaczego tak się stało? 

Patrząc z perspektywy historycznej, dążenie 

do zwiększenia powierzchni okien zwłaszcza 

w budownictwie mieszkaniowym było – jak sądzę 

– w znacznej mierze podyktowane kwestiami szeroko 

rozumianej higieny. Potrzebę taką bodaj jako 

pierwsi dostrzegli lekarze-higieniści (architekci włączyli 

się dopiero później). Chodziło przede wszystkim 

o możliwość stworzenia skutecznej wentylacji 

pomieszczeń i prawidłowego doświetlenia 

ich światłem dziennym. Temat pojawił się najpierw 

w Anglii, w XIX wieku, tam też podjęto pierwsze 

próby stworzenia norm określających zarówno proporcję 

powierzchni okien do powierzchni oświetlanych 

przez nie pomieszczeń, jak i właściwą kubaturę 

pokoi, podyktowaną względami zdrowotnymi. 

Dążenia te, w polskiej literaturze zaznaczone choćby 

stworzoną przez Stefana Żeromskiego literacką 

wizją „szklanych domów”, były żywe także w 20leciu 

międzywojennym. Dlatego lansowane przez 

modernistów w Polsce od około połowy lat 20. XX 

wieku duże przeszklenia w formie pasm okiennych 

na ogół były przyjmowane bardzo pozytywnie. 

W Polsce więcej negatywnych emocji wzbudz

Bezpieczny pokój dziecka: Roto NT Tilt First - Forum Branżowe

Create successful ePaper yourself