Slavoljub Gacović O POLITICI IDENTITETA NALNOG SAVETA

More documents

Recommendations

Info

160 <strong>Slavoljub</strong> <strong>Gacović</strong> istoţne Srbije insistiraju na tome da im je zemlja boravka (domovina) i zemlja porekla (matica) današnja Srbija, pa se opravdano postavlja pitanje zašto im je onda tek 2006. godine priznat status nacionalne manjine i zašto nisu konstitutivni narod u Srbiji. U isto vreme, oni koji se deklarišu Rumunima u istoţnoj Srbiji insistiraju na tome da im je zemlja boravka (domovina) Srbija, a zemlja porekla (matica) današnja Rumunija. Stiţe se dojam da „vlaški” identitet verovatno ima granice, ali one, sasvim sigurno, nisu drţavne granice Srbije, baš kao i rumunski identitet koji takoŤe ima granice, ali one, sasvim sigurno, nisu drţavne granice Rumunije. Istina je samo da je zvaniţna nacionalna ideologija Srbije opsednuta jasnim, nedvosmislenim granicama zato što je srpska nacija teritorijalna i politiţka celina koja se širi i van drţave Srbije, što se nameše i „vlaškoj” nacionalnoj manjini, pa otuda i potreba da graŤani Srbije, bili oni Srbi ili „Vlasi”, smatraju Srbiju svojom maticom, a neznatna kulturna razliţitost meŤu „Vlasima” i Rumunima sa prostora današnje Rumunije istiţe se kao politiţki program o kom se stara drţava. Tako, nacionalni identitet „Vlaha” postaje institucionalizovan na drţavnom nivou, buduši da je protaţiran od strane srpskih vlasti kao drţavni politiţki projekat. 6.1.10. „Vlaška” nacionalna manjina, asimilacija i etnička konsolidacija : nacija i jezik Nakon raspada Turskog carstva, a posebno nakon raspada Austrougarskog carstva, na Balkanskom prostoru se formiraju nacionalne drţave i „ljudi koje danas znamo kao pripadnike „etniţkih manjina‟ ili „indigenih naroda‟”, koji su se „našli […] u sasvim novoj situaciji: vešinom su postali graŤani odreŤenih drţava, sviŤalo se to njima ili ne”. 372 „Vlašku” nacionalnu manjinu u Srbiji moţemo keltsko poreklo (kult izvora i rituali u vezi sa tim kultom koji su se odrţali do našeg vremena).” (str. 225) Na osnovu ove Gaveline apsurdne i niţim potvrŤene pretpostavke koju gradi na osnovu Rademacherovog lingvistiţkog objašnjenja, Vojislav Stojanoviš, osnovnoškolski i srednjoškolski profesor istorije iz Negotina, iznosi stav kao proverenu ţinjenicu da su Vlasi potomci Kelta ili još bolje da su Kelti oduvek bili Walah „Vlasi”, kako su ih nazivali stari Germani. O tome više u poglavlju: Nacionalni saveti vlaške nacionalne manjine i njihova izdavačka politika u oblasti istorije i antropologije radi asimilacije Rumuna (Vlaha) istočne Srbije. 372 Tomas Hilan Eriksen, Etnicitet i nacionalizam, 209.
Od povlašenih Srba do vlaškog jezika, knj. 5-2 161 definisati kao grupu koja je brojţano inferiorna i koja uz to politiţki nije dominantna u odnosu na srpsko stanovništvo, naprotiv, ona opstaje kao kategorija nacionalne manjine tek formiranjem Nacionalnog saveta Vlaha od 2006. godine. Pošto ţivimo u Levijatanu, kako kaţe David Mejburi-Luis, „nacionalisti smatraju da su neke kulturne i etniţke razlike „irelevantne‟, dominantna grupa še etniţke razlike ţesto shvatiti kao problem, kao nešto s ţim treba „izaši na kraj‟”. 373 U odnosu prema nacionalnim manjinama Srbija danas pribegava trima glavnim metodama: Prvo, insistira na asimilovanju „grupa otpornih na entropiju” (Gelnerov pojam) ona, npr., zahteva od Rumuna iz istoţne Srbije da postanu „Vlasi”, da se odreknu svog jezika i simbola koji oznaţavaju granicu njihove zajednice i da se postepeno poţnu, videvši da nemaju nikakve koristi da budu „Vlasi”, deklarisati kao Srbi, što veliko mnoštvo Rumuna iz istoţne Srbije veš ţini. Iako se smatra da takva politika asimilacije moţe da pomogne rumunskoj nacionalnoj manjini da ostvari jednaka prava i poboljša društveni status, ona „toj manjini neretko nanosi patnju i ugroţava njeno dostojanstvo, pošto se manjini time stavlja do znanja da njena tradicija zapravo nema nikakvog znaţaja”. 374 Drugo, Srbija moţe da se odluţi za hegemonijsku politiku, koja najţešše podrazumeva segregaciju na etniţkom nivou, ali to ona nije uţinila, i treća mogušnost koju bi Srbija trebalo da prihvati „jeste prevazilaţenje etniţke nacionalistiţke ideologije i usvajanje ideologije multikulturalizma, prema kojoj se drţavljanstvo i graŤanska prava ne vezuju za odreŤeni kulturni identitet, ili pak usvajanje decentralizovanog federalnog modela koji garantuje visok stepen lokalne autonomije”. 375 Na hegemonijsku politiku Srbije Rumuni iz istoţne Srbije mogu odgovoriti na tri naţina: „te tri opcije Alfred Hirschmann opisuje kao „lojalnost, artikulisanje interesa i istupanje iz drţavnog okvira‟. Prva opcija jeste asimilacija, i ona je veoma ţesta. Asimilacija moţe, ali i ne mora biti dobrovoljna (veš nametnuta, kao što je Rumunima sa prostora istoţne Srbije – S. G.). U nekim sluţajevima je sasvim 373 Tomas Hilan Eriksen, Etnicitet i nacionalizam, 211. 374 Tomas Hilan Eriksen, Etnicitet i nacionalizam, 212. 375 Tomas Hilan Eriksen, Etnicitet i nacionalizam, 213.
Page 1 and 2: 6. O POLITICI IDENTITETA SVIH SAZIV
Page 3 and 4: Od povlašenih Srba do vlaškog jez
Page 27: Od povlašenih Srba do vlaškog jez
Page 79 and 80:
Od povlašenih Srba do vlaškog jez
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
show all

Slavoljub Gacović O POLITICI IDENTITETA NALNOG SAVETA

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?