Wojsko i Technika Historia 6/2023 short

OBRONA PRZECIWPANCERNA
Rekonstrukcja sylwetki ułana uzbrojonego w kb. ppanc. wz. 35. Dobrze widoczny jeden z wypracowanych
sposobów przewożenia broni. Fot. Towarzystwo Pamięci 7 Pułku Ułanów Lubelskich
Zarządzam zapoznanie się z tym sprzętem dowódców
i strzelców wyborowych, przeznaczonych
do użycia tego sprzętu na wypadek mob.
Zapoznanie się ma osiągnąć następujące
rezultaty:
zapoznanie się ogólne ze sprzętem,
zapoznanie się z instrukcją użycia tego
sprzętu, znajdującą się w skrzyni z sygnaturą
AR I,
oswajanie się strzelców z wielkością
sprzętu i wielką pojemnością amunicji,
praktyczne poznanie celności i funkcjonowania.
W każdym pułku piechoty, kawalerii oraz
batalionie strzelców, batalionie wydzielonym
piechoty oraz morskich strzelców miano
otworzyć po jednej skrzyni zawierającej
karabin oraz po jednej skrzynce z amunicją.
Zezwolono na przeprowadzenie ściśle pokazowego
strzelania do tarcz na odległość
200 m używając 6 naboi na kompanię lub
szwadron. W niektórych jednostkach strzelano
do szyn kolejowych. W zapoznaniu
wziąć udział mogli: dowódcy pułków z zastępcami,
dowódcy batalionów i kompanii
(szwadronów), rusznikarz (zbrojmistrz) bez
pomocników oraz po dwóch strzelców wyborowych
z każdej kompanii strzeleckiej
(szwadronu kawalerii). Ponadto mogli być
obecni dowódca dywizji piechoty i brygady
kawalerii oraz dowódcy Okręgów Korpusów
według ich uznania.
Od uczestników wymagano zachowania
w tajemnicy celu szkolenia. Po strzelaniu broń
należało zakonserwować, złożyć do skrzyń
i zaplombować. Wystrzelone łuski zebrać,
włożyć do skrzyń i na powrót je zalutować.
Rozkazy związane ze szkoleniem nie mogły
być wydawane pisemnie, a ograniczone
do rozkazów ustnych i odpraw osobistych. Nie
ma powodów by uznać, że powyższy rozkaz
nie został wykonany we wszystkich pułkach,
szczególnie biorąc pod uwagę mnogość relacji
poświadczających jego wykonanie. Sumując
jednostki przewidziane organizacją pokojową
oraz powyższy rozkaz można oszacować,
że przeszkoleniu mogło zostać poddanych
ok. 1750 strzelców wyborowych piechoty oraz
około 320 strzelców wyborowych kawalerii,
nie licząc oficerów.
Tutaj odwołajmy się na chwilę do kolejnego
z powszechnych, choć zdecydowanie
błędnie zakorzenionych, przekonań na temat
kb. spec. wz. 35. Przez kilka dekad spotkać
się można było z powstałymi jeszcze
w czasach komunizmu, opiniami mówiącymi,
że żołnierze nie potrafili się posługiwać
nową bronią przeciwpancerną ze względu
na jej wcześniejsze utajnienie. Już pierwsze
ćwiczenia doświadczalne nie sprawiły
strzelcom żadnych trudności. Działo się tak
m.in. dlatego, że do roli strzelców karabinów
przeciwpancernych wybierano najczęściej
strzelców wyborowych.
Warto jednak przywołać treść instrukcji
pt. „Dodatek do instrukcji o broni piechoty.
Cz. I. Karabin wzór 35”. Dokument ten opisuje
sposoby strzelania z karabinu bardzo zwięźle:
Postawy strzeleckie z kb wz. 35 są podobne
do postaw strzeleckich z rkm wz. 28. Składanie
się do strzału, obejmowanie szyjki i łoża, jak
w kb. wz. 98. Celowanie przez szczerbinę i muszkę
w zasięgu do 300 m. Szybkostrzelność około
4 strzałów na minutę (tj. 1 magazynek).
Jak widać strzelanie z kb. ppanc. wz. 35
nie różniło się od broni, z którą żołnierze byli
zapoznani na co dzień. Biorąc pod uwagę postawy
strzeleckie dla rkm wz. 28 i odnosząc
je do kb ppanc. wz. 35 musimy sięgnąć do „Instrukcji
Strzeleckiej. Cz. II. Ręczny i lekki karabin
maszynowy” z 1932 r. Z karabinu wz. 35
strzelać należało zasadniczo w postawie
leżącej. Można było także strzelać w innych
postawach, jak klęczącej, siedzącej, stojącej
itp. lecz z podparciem o okop, płot, czy nasyp.
Ze względu na budowę kb. wz. 35 należałoby
jednak odrzucić możliwość strzelania z wolnej
ręki, przewidzianą dla rkm wz. 28.
Jak wspominał dowódca II batalionu
74. pułku piechoty mjr Kazimierz Rybicki:
W lipcu przyszło zarządzenie, aby każdy batalion
wyznaczył 20 najlepszych strzelców, celem
Strzelec (strzelec wyborowy) w pozycji strzeleckiej leżąc wyposażony w kb. ppanc. wz. 35. W ładownicach zbliżonych kształtem do tych stosowanych
dla rkm wz. 28 strzelec przenosił 2 JO (24 naboje w 6 magazynkach). Strzelcy nie posiadali dodatkowych pistoletów.
96