Tylko Toruń nr 116

BEZPŁATNA GAZETA TORUŃSKA | NR 116 | 24 SIERPNIA 2018 | ISSN 4008-3456 | NAKŁAD 30 000 EGZ. 

www.tylkotorun.pl 

Siedzimy na ekologicznej bombie 

Przy ul. Bielańskiej znajduje się ogromne nielegalne 

składowisko niebezpiecznych odpadów 

Taki jest Tylko Toruń 

Gotyk w ogniu 

Bella Skyway Festival znów szczelnie wypełnia ulice starówki turystami i mieszkańcami miasta. 

Francuski kompleks „Installation de feu” rozgrzał największą imprezę plenerową w Toruniu do 

czerwoności. Na tym jednak nie koniec, bo organizatorzy przygotowali kilkanaście innych 

instalacji oraz wydarzenia towarzyszące 

7-11 

fot. 

Łukasz Piecyk 

REKLAMA 

Tylko Toruń . 24 sierpnia 2018

2 FELIETON 

• DZIEŃ DOBRY! 

stopka redakcyjna 

mec. ŁUKASZ PŁAZA 

Kancelaria Płaza i Wspólnicy 

Machina ruszyła. Nagle z dnia 

na dzień upolityczniona do granic 

absurdu Krajowa Rada Sądownictwa 

zabrała się za obsadzanie 

wakatów w Sądzie Najwyższym. 

Wbrew logice, wbrew doświadczeniu, 

wbrew zdrowemu rozsądkowi. 

W dwutygodniowym maratonie 

na chybcika zostaną obsadzone 

Szybko, nim zrozumiemy, 

że to bez sensu 

dr ZBIGNIEW GIRZYŃSKI 

historyk 

Sezon ogórkowy 

wolne sędziowskie etaty w najważniejszym 

polskim sądzie. Oczywiście 

przesłuchania kandydatów 

odbywają się niejawnie. Bo brak 

jawności sprzyja obiecanej przejrzystości. 

Tymczasem jeden z kandydatów 

nagrał przebieg swojego wysłuchania 

przed Radą. I gołym 

okiem widać, jaki jest tryb i cel 

przesłuchań. Nikt nie udaje, że 

oceniane jest doświadczenie kandydatów. 

Nikogo nie interesuje 

wiedza prawnicza. Nawet specjalizacja 

jest wtórna. Ważne są tylko 

poglądy. Tylko czy tak ma wyglądać 

Sąd Najwyższy? 

Mamy już teatr marionetek 

w postaci Trybunału Konstytucyjnego. 

Miało być szybciej, 

sprawniej, lepiej, przejrzyściej. Jest 

wolniej, gorzej, a składy sędziów 

zmieniają się jak rękawiczki - byleby 

upewnić się, że orzeczenie będzie 

po myśli rządu. Teraz czeka 

nas to samo w Sądzie Najwyższym. 

Pomijając kwestie poglądów, to 

Zdjęcia z Bella Skyway Festival na www.tylkotorun.pl 

nie da się ukryć, że to bez sensu. 

Bo skoro obecna władza może dobrać 

sobie sędziów pod siebie, to 

każda kolejna będzie mogła zrobić 

dokładnie to samo. Tylko czy taka 

sytuacja daje gwarancję bezstronności 

i niezależności? Czy o to 

chodzi w wymiarze sprawiedliwości? 

Czy fakt, że dziś mam „swojego 

sędziego”, oznacza, że wyrok 

będzie sprawiedliwy, bo korzystny 

dla mnie? Przecież już za chwilę 

sędzia jednak może być „ich”. 

Toć gołym okiem widać, że to 

bez sensu. Ale jeśli załatwimy to 

szybko, bardzo szybko, to nikt tego 

nie zauważy? 

Mimo ogłoszonego terminu 

wyborów samorządowych trwa 

jeszcze w najlepsze sezon ogórkowy. 

Już jednak wkrótce czeka nas 

prawdziwa wyborcza wojna o gminy, 

powiaty i województwa. Wojny 

zawsze wymuszały postęp. Trzeba 

było wymyślać nowe rodzaje broni, 

transportu czy zaopatrzenia 

wojska. Wojna się kończyła, a wynalazki 

zostawały. 

Ogórki, w sierpniu tanie i dostępne, 

zimą są rarytasem, który 

możemy smakować, głównie wyciągając 

je ze słoików. Naszego 

korniszonka też zawdzięczamy 

wojnom i to nie byle jakim, bo napoleońskim. 

W czasie rewolucji francuskiej, 

gdy ojczyźnie Robespierre’a i Dantona 

przyszło prowadzić wiele 

wojen, ogłoszony został konkurs 

dla kucharzy na najlepszy sposób 

przechowywania żywności dla 

wojska. Ponieważ inny rewolucyjny 

wynalazek lekarza i polityka, 

niejakiego Guillotina, pracował 

szybciej niż pomysłowi francuscy 

kucharze, to nie Robespierre 

i Danton, ale cesarz Francuzów 

Napoleon I wręczył zwycięzcy 12 

tys. franków nagrody za wynalezienie 

czegoś, co po polsku nawyzywamy 

po prostu wekowaniem. 

Zwycięzcą okazał się Nicolas 

Appert. Od jego nazwiska wzięła 

się pierwotna nazwa tego wynalazku 

- apertyzacja. Dziś zresztą 

nikt jej nie używa. Odkrywcy bowiem 

niekiedy miewają pecha. Kolumb 

odkrył Amerykę, ale nie był 

pewien, czy to nowy kontynent. 

Natomiast żyjący niemal równolegle 

z nim Amerigo Vespucci pojechał 

i opisał odkrycie Kolumba. 

Ameryka nosi dzisiaj jego imię, 

a sam Krzysztof Kolumb musi się 

zadowolić tym, że jego imieniem 

nazwano jedno z państw na tym 

kontynencie. Podobnie i apertyzację 

wyparła pasteryzacja – od nazwiska 

innego Francuza, który pół 

wieku później wyjaśnił ten proces 

naukowo – Ludwika Pasteura. 

Oby i po jesiennej wojnie o samorząd 

pozostały wynalazki w postaci 

nowych dróg, mostów, szkół 

i przedszkoli. 

Redakcja „Tylko Toruń” 

Toruń, ul. Skłodowskiej-Curie 41 

redakcja@tylkotorun.pl 

Wydawca 

Fundacja MEDIUM 

Redaktor naczelny 

Radosław Rzeszotek 

tel. 609 119 016 

Sekretarz redakcji 

Łukasz Piecyk (tel. 733 842 795) 

Redaktor wydania 

Kinga Baranowska 

Dział reportażu i publicystyki 

Robert Kamiński 

Dział informacyjny 

Michał Ciechowski, Piotr Gajdowski 

Kultura 

Michał Ciechowski 

Sport 

Karol Żebrowski 

Zdjęcia 

Łukasz Piecyk 

Korekta 

Piotr Gajdowski 

REKLAMA 

Justyna Tobolska 

(GSM 724 861 093), 

Monika Dąbrowska 

(GSM 601 581 086), 

Karol Przybylski 

(GSM 665 169 292), 

Małgorzata Kramarz 

(GSM 607 908 607), 

Paweł Skraba 

(GSM 661 903 202). 

reklama@tylkotorun.pl 

Skład 

Studio Tylko Toruń 

Druk 

Drukarnia Polska Press Bydgoszcz 

ISSN 4008-3456 

Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń. 

*** 

Na podstawie art.25 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 

4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach 

pokrewnych. Fundacja MEDIUM zastrzega, że 

dalsze rozpowszechnianie materiałów opublikowanych 

w “Tylko Toruń” jest zabronione bez zgody 

wydawcy. 

Następny numer już 

Tylko Toruń . 24 sierpnia 2018 

7 września 

Szukaj nas w sklepach i na największych 

toruńskich skrzyżowaniach

TORUŃSKI ZESPÓŁ ROKU MÓWI NAM O NOWEJ PŁYCIE 

• 

KULTURA 

3 

Płyta ma drugie dno 

„Nowotworzenie” nie tylko dotyka jednego z najpoważniejszych współczesnych 

problemów, lecz przede wszystkim otwiera nowy rozdział w twórczości zespołu 

Michał Ciechowski | fot. Łukasz Piecyk 

Płyta w studio nagrana została 

w dwa dni. Wydanie krążka poprzedziła 

jednak wspólna praca 

nad każdym najdrobniejszym 

jego brzmieniem. Tak powstał 

projekt, który ma krzepić – podnosić 

na duchu i nieść za sobą 

przesłanie. Płyta „Nowotworzenie” 

zespołu Gribojedow to historia 

o zmaganiu się z chorobą, 

a także o nowym początku. 

Toruńska grupa muzyczna 

w przyszłym roku świętować będzie 

20-lecie istnienia. Jak sami 

podkreślają, nie do końca są zespołem, 

lecz zbiorem osób, które 

chcą ze sobą grać. W ciągu dwóch 

dekad muzykę tworzyło łącznie 

ok. 25 osób. I każdy wydany projekt 

ma swoich ojców sukcesu. 

Skład jest niezmienny dopiero od 

5 lat. Nie bez powodu więc grupa 

przyjęła nazwę Gribojedow. 

- Zainspirowaliśmy się powieścią 

„Mistrz i Małgorzata” Michaiła 

Bułhakowa. Funkcjonował 

tam Dom Gribojedowa, czyli 

dom pracy twórczej – tłumaczy 

Bartek Wasylkowski, gitarzysta, 

klawiszowiec i wokalista zespołu. - 

I o stworzenie takiego miejsca, nie 

do końca dla ludzi normalnych, 

właśnie nam chodziło. Od 5 lat 

zespół jest bardziej stały i solidny. 

Myśląc więc o grupie Gribojedow 

na nowo - myślimy właśnie o tym 

czasie. W nim udało nam się nagrać 

trzy płyty i jedną „EPkę”. 

Ostatnio wydanym krążkiem 

jest „Nowotworzenie”. Na rynku 

płyta pojawiła się 17 sierpnia. Jak 

podkreślają jej twórcy, jest to muzycznie 

dojrzała improwizacja, 

oparta na solidnej dyscyplinie. 

I jest wyjątkowa. Dlaczego? 

- Płyta ma drugie dno – dodaje 

Bartek Wasylkowski. – Chcieliśmy 

opowiedzieć o dość powszechnym 

problemie – o walce z chorobą 

nowotworową, o sprawach, które 

pojawiają się nagle, towarzyszą im 

wielkie emocje. Chcemy pokazać 

problem, nie chcemy być coachami, 

ale mamy nadzieję, że ta treść 

będzie komuś pomocna albo pomoże 

coś zrozumieć. Tym bardziej 

że tytuł jest też trochę przewrotny 

- mówi także o tworzeniu czegoś 

nowego, o nowym początku. 

Inicjatorem treści na krążku 

był Bartek. To właśnie jego problem 

był pretekstem do napisania 

części tekstów. Projekt ten kształtowany 

był przez rok. Nagrany 

został w dwa wieczory. Jak mówią 

muzycy, taka właśnie forma pracy 

pozwoliła płycie brzmieć emocjonalnie 

i prawdziwie. 

- Mamy wielkie szczęście pracować 

z producentem Jankiem 

Mularzukiem, który zadał sobie 

trud, by wielokrotnie nas posłuchać 

i pchnąć w odpowiednią dla 

nas stronę – mówi gitarzysta. – To 

także dzięki niemu projekt został 

mądrze zarejestrowany i zmiksowany. 

W trakcie promocji muzyki 

zespołem Gribojedow zainteresował 

się poważny wydawca, który 

umożliwił artystom wejście z krążkiem 

na rynek. Od 17 sierpnia płyta 

dostępna jest w największych 

sklepach muzycznych w Polsce. 

Koncert lokalny, promujący 

płytę „Nowotworzenie”, odbył się 

Koncert w NRD w ramach Festiwalu NADA. 

w toruńskim klubie NRD 16 sierpnia. 

- Była to oficjalna premiera płyty, 

bardzo więc przed występem 

się stresowałem – mówi artysta. 

– Czuliśmy na sobie wielką presję, 

ponieważ muzykę chcieliśmy 

przekazać drugiemu człowiekowi 

tak na serio. Nasz przekaz nie do 

końca jest po to, by dostarczyć rozrywki, 

a pewnego rodzaju świadomości. 

Pod koniec koncertu wzięliśmy 

głęboki oddech i zagraliśmy 

kilka poprzednich utworów już na 

większym luzie. 

Duże przełożenie na emocje ma 

klubowość płyty, gdzie jest pewna 

intymność i w zupełnie inny 

sposób słucha się muzyki. Płyta 

„Nowotworzenie” jest opowieścią 

o emocjach – od wyciszenia przez 

złość do refleksji i zadania kilku 

poważnych pytań. 

W najbliższym czasie grupa 

Gribojedow chciałaby wyjść poza 

toruńskie „ramy” i planuje kilka 

koncertów w większych miastach. 

- Przed nami także kolejne wyzwanie 

– napisanie płyty, która... 

nie będzie smutna, a bardziej afirmująca 

życiowe radości. To bardzo 

trudne! – śmieją się artyści. 

– Od września zaczynamy prace. 

Na tydzień wyjedziemy w Bory 

Tucholskie, by tam intensywnie 

tworzyć. Wyniki pewnie za rok! 

REKLAMA 


4 

MIASTO 

• CZY GROZI NAM NIEBEZPIECZEŃSTWO? 

Siedzimy na ekologicznej bombie 

Przy ul. Bielańskiej, nieopodal Szosy Okrężnej, znajduje się ogromne nielegalne składowisko niebezpiecznych odpadów 


Czy znajdujące się w tych beczkach odpady mogą stanowić realne zagrożenie dla naszego zdrowia 

i życia? 

Tysiące litrów niezidentyfikowanych 

substancji, a także niewiadomego 

pochodzenia odpady zmagazynowane 

są za betonowym 

płotem na jednej z działek między 

Uniwersytetem Mikołaja Kopernika 

a Motoareną. Według 

śledczych możliwe jest ogromne 

zagrożenie dla środowiska oraz 

zdrowia i życia wielu osób. 

Substancje, jak ustaliła Prokuratura 

Rejonowa Toruń Centrum- 

-Zachód, składowane są na terenie 

przy ul. Bielańskiej 53 i w tamtejszym 

magazynie, wbrew przepisom, 

a także bez wymaganego zezwolenia. 

- Na działce dzierżawionej przez 

podejrzanego Jarosława Ś. znajduje 

się co najmniej 100 pojemników 

typu Mauzer o pojemności 1 tys. 

litrów każdy oraz co najmniej 80 

sztuk blaszanych beczek o pojemności 

200 litrów każda z nieustaloną 

dotąd cieczą – informuje prokurator 

Bartosz Wieczorek. – Ponadto 

składowanych jest tam co najmniej 

10 ton odpadów w opakowaniach 

typu big-bag z zawartością nieustalonej 

substancji proszkowej, opakowań 

po farbach i lakierach oraz 

tworzyw sztucznych magazynowanych 

luzem. 

Informacje o gromadzonych za 

wysokim betonowym ogrodzeniem 

blaszanych beczkach i Mauzerach 

otrzymaliśmy od naszych czytelników. 

Jak udało się nam dowiedzieć, 

na miejscu kilka tygodni temu pojawiła 

się policja. 

- Naszym zadaniem była kontrola 

wszystkich składowisk odpadów 

w okolicy – tłumaczy podinsp. 

Wioletta Dąbrowska, rzeczniczka 

prasowa Komendy Miejskiej Policji 

w Toruniu. 

Według prokuratury niezidentyfikowane 

substancje mogą zagrażać 

ludzkiemu życiu lub zdrowiu, 

a także powodować istotne 

obniżenie jakości wody, powietrza, 

powierzchni ziemi lub zniszczenie 

w świecie roślinnym i zwierzęcym 

w znacznych rozmiarach. 

- Ciecze składowane we wspomnianym 

miejscu mogą sprowadzić 

bezpośrednie niebezpieczeństwo 

także dla mienia, w postaci 

wielkich rozmiarów pożarów i rozprzestrzeniania 

się substancji trujących 

lub parzących – dodaje prokurator. 

Wspomniana działka, zlokalizowana 

kilkaset metrów od Szosy 

Okrężnej, między UMK a Motoareną, 

to teren dawnej cementowni. 

Wjazd zamknięty jest wysoką, 

blaszaną bramą, cały teren zaś 

ogrodzono płotem. Od frontu dostrzec 

można zalegający w workach 

gruz. Miejsce, gdzie składowane są, 

według naszych czytelników i prokuratury, 

substancje mogące być 

cieczami niebezpiecznymi, skryte 

jest za garażami i płotem na tyłach 

działki. 

O nielegalnym składowisku 

wiedzą nieliczni. Czy wie 

o nim właściciel tego terenu? 

Jak udało się nam 

ustalić, działka dzierżawiona 

jest od toruńskiego 

magistratu. 

- Grunt stanowi własność 

miasta – potwierdza 

Anna Kulbicka-Tondel, 

rzeczniczka Urzędu 

Miasta. – Teren ten przeznaczony 

został na cele 

składowo-przemysłowe. 

Wydział Gospodarki Nieruchomościami 

wystosował 

pismo do dzierżawcy, 

które zobowiązuje do 

uporządkowania gruntu 

i usunięcia z niego zagrożenia. 

Według naszych informacji 

znajdują się tam odpady nieznanego 

pochodzenia o szacunkowej 

wielkości 200-300 ton. Głównie 

są to pozostałości farb i lakierów, 

które nie stanowią bezpośredniego 

zagrożenia. 

Niepokoju nie czują także ci, 

którzy z ciekawości zaglądali między 

szpary ogrodzenia. 

- Właściciel deklarował nam, że 

wszystko zostało już wyjaśnione 

z policją, a składowisko nie stwarza 

zagrożenia - mówili spotkani na 

miejscu torunianie. – My więc także 

czujemy się bezpieczni. 

Według ekspertów zagrożenie 

jest jednak ogromne. Ciecze składowane 

przy Szosie Okrężnej zawierać 

mogą THT czy PCB, czyli 

substancje rakotwórcze i promieniotwórcze. 

Jak udało się nam ustalić u specjalistów, 

w przypadku, gdy na miejscu 

znajdować się będą stare farby, 

a wiele z nich zawiera tryt, możemy 

mówić o silnym promieniowaniu. 

Przy tak wysokich temperaturach 

wszystko puchnie, zmienia swój 

kształt chemiczny, a finalnie także 

może się zapalić. 

Sytuacja nie jest więc bezpieczna. 

Wszyscy, którzy znajdą 

się w okolicy składowiska, mogą 

‘‘Ciecze 

składowane 

we wspomnianym miejscu 

mogą sprowadzić bezpośrednie 

niebezpieczeństwo także 

dla mienia. 

czuć bóle, a nawet zawroty głowy. 

W przypadku samozapłonu zasięg 

oddziaływania ognia i dymu może 

być bliski nawet kilometra. 

Substancje, które mogą znajdować 

się na działce, powinny 

zostać bezpiecznie zutylizowane 

w przeznaczonych do tego profesjonalnych 

spalarniach odpadów 

niebezpiecznych. Koszt ekspertyzy 

jednego pojemnika z nieznaną 

cieczą to suma ok. 500 zł. Spalenie 

tego, co znajduje się na działce, 

może kosztować nawet 2,5 mln zł. 

Jaką jednak cenę zapłacą mieszkańcy 

za życie na ekologicznej bombie? 

AUTOPROMOCJA 


PODSUMOWUJEMY FESTIWAL WISŁY 

• 

WYWIAD 

5 

Jak szczeżuja w wodzie 

- Dzisiejsza Wisła z tą sprzed 30 lat nie ma już nic wspólnego. To bardzo czysta rzeka – mówi Marcin Karasiński, 

dyrektor Festiwalu Wisły w rozmowie z Robertem Kamińskim 

fot. Łukasz Piecyk 

No to od początku: skąd pomysł na 

akurat taki festiwal? 

Kilka lat temu uczestniczyliśmy 

z Jackiem Kiełpińskim w podobnej 

imprezie w Orleanie we Francji. Nie 

zajęło nam dużo czasu, aby wpaść 

na pomysł: zróbmy coś podobnego 

u nas. Na Wiśle. Bo czemu nie? 

Zwłaszcza że Wisła nadaje się do 

tego celu znacznie lepiej niż Loara. 

Dlaczego? 

Są to rzeki bliźniacze, jednak Wisła 

miała o wiele większe znaczenie 

w dziejach niż jej francuska siostra. 

Był to niegdyś jeden z najważniejszych 

szlaków komunikacyjnych 

w Europie. W wiekach XVI-XVII 

polska potęga gospodarcza opierała 

się właśnie na Wiśle. Naprawdę 

jest czym się chwalić i o czym opowiadać. 

Na przykład o tradycjach 

nadwiślańskiej żeglugi. W szkołach 

w kółko wałkuje się bitwy, politykę, 

kulturę, naukę. Warto przypominać 

też, że był czas, kiedy liczyliśmy się 

w świecie gospodarczo. 

A zatem powrót do tradycji, historii. 

Powstaje jednak pytanie, czy takie 

minione dzieje Wisły mogą dziś 

jeszcze kogoś zainteresować? 

Patrząc na frekwencję uczestników, 

to z pewnością. W pierwszej edycji 

naszego festiwalu udział wzięło 

ok. 100 tys. osób. W tym roku było 

jeszcze więcej. Nie chodzi jednak 

wyłącznie o historię. To raczej 

przypomnienie Polakom, że w ogóle 

mają Wisłę. 

Jak to? Czyżby o tym nie wiedzieli? 

Jeszcze w latach 60. ubiegłego wieku 

Polacy masowo spędzali czas 

nad Wisłą. Plażowali, kąpali się. 

Nad jej brzegiem był tłok jak dziś 

we Władysławowie. A potem nagle 

od Wisły się odwrócili. Przestali 

nad Wisłę przychodzić. 

Dlaczego? 

Dlatego, że ówczesna władza zrobiła 

z naszej królowej rzek – cloaca 

maxima, główny polski kanał ściekowy. 

Wszystko, co się tylko dało, 

było wrzucane do Wisły i płynęło 

w kierunku Bałtyku. Na szczęście 

te czasy odeszły już bezpowrotnie 

w niepamięć. Dziś każde nadwiślańskie 

miasto ma swoją własną 

oczyszczalnię ścieków. Stan wody 

Wisły nie ma już nic wspólnego 

z tym sprzed 30 lat. 

Czyli dzisiejsza Wisła to rzeka czysta? 

I to jak! Skoro są miejsca, gdzie 

natknąć się można na szczeżuję! 

To małż wymagający bardzo czystej 

wody. I skoro czuje się w Wiśle 

dobrze… Przyroda nie daje się 

oszukać. Warto dodać, że Wisła ma 

bardzo silny ekosystem, znakomicie 

oczyszcza się sama. 

Cóż z tego, skoro policja nie poleca 

kąpieli w Wiśle. Dochodzące raz po 

raz zewsząd raporty o utonięciach 

również nie brzmią zachęcająco. 

To kolejny mit, który staramy się 

obalić. Jak świat światem kąpiele 

w Wiśle były na porządku dziennym. 

Nasi przodkowie doskonale 

wiedzieli, gdzie można się kąpać 

bezpiecznie, a które miejsca 

są zdradliwe. Gdzie są płycizny, 

a gdzie wiry, które lepiej omijać 

z daleka. Ta wiedza była powszechna. 

Dziś utonięcia to w głównej 

mierze właśnie nieprzestrzeganie 

elementarnych zasad bezpieczeństwa 

oraz kąpiele w miejscach wątpliwych. 

Nie wspominając o brawurze 

i alkoholu. Kiedy wiadomo, 

gdzie się kąpać, nic złego zdarzyć 

się nie powinno. 

W czasie tegorocznej edycji festiwalu 

znaleźli się nawet śmiałkowie, 

którzy Wisłę przepłynęli wpław. 

Oczywiście w asyście ratowników. 

To bardzo świeży pomysł, który 

okazał się strzałem w dziesiątkę. 

Mogliśmy zabezpieczyć to zdarzenie 

dla 60 osób. Chętnych zgłosiło 

się kilkanaście razy więcej. Pokazuje 

to, że Wisła wraca powoli do łask. 

Ludzie chcą się w niej kąpać. 

Przyszłoroczna edycja ma zostać 

rozszerzona o kolejne miejscowości, 

m.in. o Grudziądz. Czy to się 

uda? 

Rozwój festiwalu jest oczywiście 

naszym głównym celem. Grudziądz 

miał już być w tym roku, jednak nie 

wszystko udało nam się dopiąć na 

ostatni guzik. Proszę pamiętać, że 

działamy społecznie, po godzinach 

pracy zawodowej, jako pasjonaci 

i oczywiście całkowicie za darmo. 

Rozwój festiwalu o kolejne miasta 

to nawał dodatkowej pracy, ale 

myślę, że w przyszłym roku akurat 

z Grudziądzem damy radę. 

Proszę wyobrazić sobie naszą rozmowę 

za 10 lat. Czym chciałby pan 

się wówczas pochwalić? 

Że festiwal objął całą długość Wisły, 

ponad tysiąc kilometrów. Że 

łodzie płynęły nie tylko od Włocławka 

do Torunia, ale od Baraniej 

Góry do Gdańska. Że było ich nie 

tak jak w tym roku 41, ale kilkaset. 

Że wszystkie leżące po drodze miasta 

w festiwalu uczestniczyły. Że 

Polacy ze wszystkich zakątków kraju 

zdali sobie sprawę z piękna przyrody 

rozciągającego się wzdłuż naszej 

królowej rzek. Krótko mówiąc, 

że festiwal nabrał ogólnopolskiego 

rozmachu. 

REKLAMA 


6 

SPORT 

• WIADOMOŚCI ZE SPORTOWYCH AREN 

Wciąż marzę o NBA 

O pobycie w Hiszpanii, powodach wybrania Polskiego Cukru Toruń i celach 

na przyszłość z nowym koszykarzem „Twardych Pierników” Przemysławem Karnowskim 

rozmawiał Karol Żebrowski 

Sprawa najważniejsza – jak obecnie 

wygląda pańska sytuacja zdrowotna? 

Dziękuję, jest bardzo dobrze. W wakacje 

przeszedłem zabieg ścięgna 

Achillesa, po którym miałem około 

trzech tygodni przerwy. Od tego 

czasu nie odczuwam żadnego bólu 

czy dyskomfortu, nawet pomimo 

ciężkiej pracy, jaką charakteryzuje 

się okres przygotowawczy. 

Kontuzje miały w ostatnich miesiącach 

bardzo duży wpływ na pana 

karierę. Nie ukrywajmy, że gdy 

w zeszłym roku grał pan w finale 

ligi NCAA, nawet przez myśl nie 

przeszłoby panu, że za półtora roku 

pańskie losy potoczą się w stronę 

Torunia. 

Rzeczywiście. Występy w silnej lidze 

hiszpańskiej miały być kolejnym 

krokiem naprzód. Niestety, 

skręcenie stawu skokowego, które 

miało miejsce w połowie sezonu, 

sprawiło, że byłem wyłączony z gry 

przez osiem tygodni. Mój ówczesny 

klub, czyli MoraBanc Andorra, nie 

próżnował przez ten czas i ściągnął 

innych zawodników na moje 

miejsce. Przeniosłem się do Fuenlabrady, 

ale to też nie był udany 

czas. Czułem, że w pewnym sensie 

zatrzymuję się i tylko odważne decyzje 

mogą być dla mnie pomocne. 

Miał pan jednak opcję pozostania 

na Półwyspie Iberyjskim. Oferta 

z Manresy była zbyt mało konkretna? 

To była trudna decyzja. Oprócz 

wspomnianej Manresy jeszcze dwie 

inne hiszpańskie drużyny interesowały 

się zakontraktowaniem mnie. 

Po długich namysłach zdecydowałem 

jednak, że czas spróbować 

czegoś nowego. Chciałem przyjść 

do miejsca, w którym będę mógł 

ustabilizować swoją formę fizyczną 

i w którym, mam nadzieję, nie będą 

prześladowały mnie kontuzje. 

Czy to oznacza, że głównym powodem 

przyjścia pana do Polskiego 

Cukru Toruń jest osoba reprezentacyjnego 

fizjoterapeuty, Dominika 

Narojczyka? Dla wielu koszykarzy 

jest on jednym z najlepszych ekspertów 

w swojej dziedzinie. 

Ja też się mogę pod tym podpisać. 

Z Dominikiem łączą nas nie tylko 

kontakty zawodowe, ale też przyjacielskie. 

Na tę chwilę doszliśmy do 

wniosków, że najważniejsze jest dla 

mnie zrzucenie tkanki tłuszczowej 

i zamienienie jej w tkankę mięśniową 

oraz szukanie zwinności, nad 

czym już intensywnie pracujemy. 

Czy osoba Dominika była decydującą 

kwestią? Jedną ze składowych. 

Rozmowy z panem Ryszardem 

Szczechowiakiem, trenerem Dejanem 

Mihevcem, atmosfera wokół 

klubu, kadra, cele. Wszystko moim 

zdaniem idzie tu w dobrym kierunku, 

więc chcę przyczynić się do powodzenia 

tego projektu. 

Powrót do Polski nie musiał jednak 

oznaczać wyboru grodu Kopernika. 

Do walki o pana osobę stanął 

też Anwil Włocławek. 

Na początku lata skontaktował się 

ze mną trener włocławskiej drużyny, 

Igor Milicić. Odbyliśmy bardzo 

przyjemną i konstruktywną rozmowę. 

Wtedy jednak nie byłem jeszcze 

przekonany do powrotu do kraju, 

a działaczom Anwilu zależało na 

czasie. Wszystko zakończyło się 

fiaskiem. 

Drużyna z Włocławka będzie bronić 

tytułu. Nie przeszło panu przez 

myśl, że jak wracać, to do mistrza? 

Nie uważam, że skład Polskiego 

Cukru jest gorszy od Anwilu. Jestem 

w Toruniu i z „Twardymi” 

chcę walczyć o najwyższe cele. 

Mam tu znajomych z reprezentacji, 

czyli Aarona Cela i Karola Gruszeckiego, 

których obecność w kadrze 

na pewno nie jest przypadkowa. Do 

tego jest wielu innych świetnych 

koszykarzy. Zdaję sobie sprawę, że 

nikt nie odda mi miejsca w składzie 

za darmo, a Krzysiek Sulima czy 

Cheikh Mbodj to naprawdę godni 

konkurenci. Uważam, że taka zdrowa 

rywalizacja będzie na pewno 

korzystnie wpływać na naszą grę 

i będziemy się liczyć w walce o medale. 

Dwa sezony temu w grodzie Kopernika 

świętowaliśmy największy 

sukces toruńskiej koszykówki męskiej 

w postaci srebrnych medali. 

Obecny skład ma szansę to osiągnięcie 

przebić? 

Szczerze w to wierzę. Walka o mistrzostwo 

kraju nie będzie łatwa, 

ale jak już wspominałem, mamy 

naprawdę konkurencyjną drużynę. 

Postaramy się zrobić wszystko, aby 

spełnić nasz pierwszy cel, jakim 

jest faza play-off. Dopiero później 

będziemy chcieli stawiać kolejne 

kroki. 

A osobiste plany? Od kilku lat jest 

pan stawiany w roli następcy Marcina 

Gortata, wielokrotnie sam pan 

powtarzał, że NBA jest pańskim 

marzeniem. Czy 25-latek przygotowujący 

się do gry w lidze polskiej 

nadal wierzy w taki scenariusz? 

Było to moje marzenie od momentu, 

kiedy pierwszy raz dotknąłem 

piłki i nic się w tej kwestii nie zmieniło. 

Chcę z dnia na dzień, tygodnia 

na tydzień i z miesiąca na miesiąc 

stawać się lepszy. Zobaczymy, gdzie 

mnie to zaprowadzi, ale wierzę, że 

dalsza moja kariera będzie już szła 

tylko do góry. 

PROMOCJA 


CO W TYM ROKU PRZYGOTOWALI TWÓRCY BELLA SKYWAY FESTIVAL? 

• 

TEMAT NUMERU 

7 

Miasto malowane światłem 

Światło rozbłysło nad miastem. 

Wszystko za sprawą 10. jubileuszowej 

edycji Bella Skyway Festival, 

która trwa w Toruniu od 

21 do 26 sierpnia. Codziennie na 

mieszkańców oraz turystów czeka 

kilkanaście świetlnych instalacji, 

w tym mapping 3D i pokazy laserowe. 

Największym zainteresowaniem 

cieszy się installation de feu. 

Tematem przewodnim Bella Skyway Festival jest energia. W tym roku na mieszkańców 

i gości czeka 17 instalacji i kilka innych atrakcji towarzyszących 


Installation de feu rozświetliło ruiny zamku. 

Kompleks instalacji wykorzystujących 

w pokazach ogień i muzykę 

graną na żywo zlokalizowany 

jest na terenie ruin krzyżackiej warowni. 

Goście festiwalu podziwiać 

tam mogą 600 płonących żywym 

ogniem elementów. 

Przy Bramie Klasztornej w stronę 

Bulwaru Filadelfijskiego czeka 

na nas iluminacja złożona z butelek 

po mleku. Milk Bottle Cows to 

instalacja przedstawiająca krowy, 

symbolizująca metaforę alternatywnych 

technologii i zachowań, 

prowadzących do bardziej wydajnej 

i zrównoważonej przyszłości. 

Kierując się w stronę Krzywej 

Wieży, przejdziemy przez międzymurze, 

nad którym zawisły krople 

wody. Instalacja „Dobra wróżba” 

jest próbą wizualizacji pozytywnej 

energii przesyłanej za pośrednictwem 

deszczu. 

Przy samej wieży zaś, na flagach, 

zaprezentowane zostały najważniejsze 

budynki Torunia, tworzące 

razem panoramę miasta. 

Idąc w stronę przystani na Bulwarze 

Filadelfijskim, przyjrzymy 

się bliżej „Głębi energii”. W specjalnie 

stworzonym na potrzeby 

festiwalu basenie z przezroczystą 

bandą podziwiać można trójwymiarowe 

animacje. Nad Wisłą poznamy 

wyjątkową opowieść o podróży 

w morskie głębiny, poznając 

nie tylko cuda oceanu, lecz także 

niebezpieczne stworzenia w nim 

zamieszkujące. 

Wchodząc do parku za Doliną 

Marzeń, poznamy tajemnicę Czerwonej 

Planety. Przyglądając się 

zaś ogromnej kuli symbolizującej 

Mars, dowiemy się m.in., co sprawiło, 

że tak bardzo się on zmienił. 

Schodząc do Doliny, znajdziemy 

się zaś w świecie małych duszków, 

pilnujących lasów, rzek, pól i naturalnego 

kręgu życia. 

Kilka kroków dalej na gości 

Bella Skyway Festival czekać będzie 

instalacja Anny Galas „Wciąż 

żywa”, nawiązująca do problemu 

zawłaszczania przez ludzi terenów, 

na których żyją zwierzęta. Motyle, 

jako symbol sił przyrody, wylatują 

z pęknięcia w ziemi i rozlatują się 

na wszystkie strony świata. 

Na budynku Collegium Maximum 

podziwiać możemy mapping 

3D zatytułowany „Twarze”. Animacja, 

stworzona w technice poklatkowej, 

przedstawia wizerunek 

człowieka w kulturze. Projekcjom 

towarzyszy muzyka na żywo, skomponowana 

przez Mistrza Świata 

DJ-ów Steve’a Nasha, w wykonaniu 

Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej. 

Na dziedzińcu Ratusza Staromiejskiego 

przygotowana została 

iluminacja laserowa, przy budynku 

Urzędu Marszałkowskiego zaś 

można wysłuchać koncertu toruńskich 

DJ’ów w niezwykłej, świetlnej 

oprawie. Na placu przed Centrum 

Kulturalno-Kongresowym Jordanki 

w 241 słoikach w technologii 

wideo „zamknięte” zostało życie, 

a przy Muzeum Etnograficznym 

stanął świetlny napis „I love Toruń”. 

Na ruinach podominikańskich 

podziwiać będziemy mogli widowiskowe 

połączenie tańca, laserów 

oraz efektów specjalnych, a przy 

budynku Żywego Muzeum Piernika 

stworzona została wizualizacja 

3D opisująca historię piernikarstwa. 

Metaforę dorastania zobaczymy 

zaś na jednym z drzew przy 

Baju Pomorskim. 

Szczegółowy plan Bella Skyway 

Festival znajduje się na następnej 

stronie. 

REKLAMA 


10 

TEMAT NUMERU 

• WSPOMINAMY POPRZEDNIE EDYCJE BSF 

Zaczęło się od Perseidów 

Rozpoczął się w roku 2009. Dziś Bella Skyway Festival jest 

międzynarodową wizytówką miasta 


Stworzony jako niewielki, artystyczny 

festiwal dziś osiągnął 

miarę międzynarodowego komercyjnego 

wydarzenia. W tym roku 

już po raz dziesiąty zachwyca nie 

tylko torunian, ale także kilkaset 

tysięcy gości z całego świata. 

Jak wyglądały jego początki? Jak 

rozwój Bella Skyway Festivalu 

w najbliższej dekadzie widzą jego 

twórcy? 

Festiwal od początku miał zachwycać 

i podkreślać piękno Torunia. 

Inicjatywa tego wydarzenia 

rodziła się w czasie, kiedy miasto 

starało się o tytuł Europejskiej 

Stolicy Kultury. Jej zamysłem była 

prezentacja tego, co wyjątkowe, 

głównie zabytków Starego Miasta, 

wpisanego na Listę Światowego 

Dziedzictwa UNESCO i nauki, która 

od stuleci płynie w żyłach Torunia. 

- Wszystko zaczęło się od rozmowy 

o roju Perseidów – spadających 

w sierpniu z nieba meteorytów 

– wspomina Jarosław Jaworski, 

animator kultury. – Tak też festiwal 

został roboczo nazwany. Dość 

szybko nazwę zmieniliśmy na Skyway 

i ona się już utrwaliła. A jak 

wyglądała pierwsza edycja festiwalu? 

Określiłbym go jako dużą partyzantkę 

– wszystkiego się uczyliśmy 

i testowaliśmy sami. I uczyliśmy się 

na błędach. Chcieliśmy pokazać festiwal 

jako wydarzenie artystyczne. 

I choć dziś się ono skomercjalizowało, 

jestem zadowolony, że wspólnie 

inicjowałem to, co zapisało się 

w historii tego miasta wielkimi 

zgłoskami. 

W 2009 r. nad jakością festiwalu 

pracowało sześć osób. Obecnie wydarzenie 

tworzy nawet kilkadziesiąt. 

- Początki nie były proste – dodaje 

Dominika Urzędowska z Pracowni 

Zrównoważonego Rozwoju 

w Toruniu. – Bardzo trudno było 

nam uzyskać zgodę na organizację 

tak dużej imprezy i zebrać niezbędne 

fundusze. Na szczęście się udało. 

Bella Skyway Festival znalazł się na 

drugim miejscu rankingu magazynu 

Visual, oceniającego organizację 

wydarzenia masowego. Dekadę 

temu byłam odpowiedzialna za całą 

produkcję, zamykanie ulic, dostarczanie 

w odpowiednie miejsca prądu, 

a w innych obszarach Starówki 

za wygaszanie latarń i podświetleń 

ruin zamku. Pamiętam do dziś 

trudne rozmowy z konserwatorem 

zabytków, którego próbowaliśmy 

przekonać do umiejscowienia w ramach 

ekspozycji w ubytkach po cegłach 

pachnących mydełek. 

W roku 2009, na kościele pw. 

św. Ducha, po raz pierwszy także 

pojawił się mapping 3D. Jego przygotowanie 

wymagało wielu godzin 

prac, głównie w nocy. Prezentacja 

spotkała się z wielkim uznaniem, 

ponieważ nikt takiego efektu się nie 

spodziewał. 

- Pierwsza edycja wydarzenia 

pokazała, że nauka może doskonale 

inspirować artystów, a efekty te 

zapierać dech w piersiach – mówi 

Przemysław Draheim z Toruńskiej 

Agendy Kulturalnej. - Minęły lata, 

a to się nie zmieniło. Artyści z całego 

świata chłoną atmosferę Torunia, 

później zaś oddają ją w swoich 

pracach. 

Za nami dziewięć edycji Międzynarodowego 

Bella Skyway Festivalu. 

Każda z nich wypełniona 

W 2013 roku na ruinach kościoła podominikańskiego powstała 

instalacja „Katedra”. 

była odważnymi, nowatorskimi 

pomysłami. Corocznie w wydarzeniach 

udział brało kilkadziesiąt, 

a po latach nawet kilkaset tysięcy 

widzów. 

- Miniony czas najlepiej podsumowują 

właśnie te liczby – dodaje 

Przemysław Draheim. 

Jak zmieniał się festiwal przez 

minioną dekadę? 

- Największą zauważalną różnicą 

jest obecna skala wydarzenia 

– zaznacza. – Na kilka tygodni 

przed rozpoczęciem Bella Skyway 

Festivalu mówią o nim mieszkańcy, 

a wszystkie służby miejskie współpracują, 

by dać widzom komfort 

bezpiecznego zwiedzania. 

Tegoroczny jubileusz wydarzenia 

to doskonała okazja, by pomyśleć 

o jego przyszłości. A prognozy 

są bardzo dobre, co potwierdzają 

zdobyte przez lata tytuły i nagrody. 

W grudniu 2017 r. amerykański 

dziennik „New York Times” 

opublikował listę wydarzeń, które 

zdaniem redakcji mają szansę – jak 

mówił tytuł artykułu – „wstrząsnąć, 

albo chociaż leciutko zagrzechotać 

światem w 2018 r.”. Czy ktoś z nas 

przypuszczał prawie dekadę temu, 

że na tej liście znajdzie się nasz toruński 

festiwal? 

PROMOCJA 


TORUNIANIE O BELLA SKYWAY FESTIVAL 

• 

TEMAT NUMERU 

11 

Jarosław Jaworski 

animator kultury 

fot. archiwum prywatne 

Bella Skyway Festival to 

ewenement na skalę kraju. Inicjatywa 

festiwalu światła podejmowana 

była już w wielu 

miastach w Polsce i nikomu de 

facto się to nie udało. Cieszę 

się, że wydarzenie to zrodziło 

się w Toruniu. Mówiąc o tej inicjatywie, 

trzeba podkreślić jej 

perfekcyjną organizację. Nikt 

o niej nie wie. Widzimy tylko 

efekt końcowy wielotygodniowych 

prac. Osobom, które odwiedzają 

w tym czasie Toruń, 

wydawać się może, że niewiele 

trudu kosztuje rzucenie obrazu 

na ścianę. Jednak to, że idziemy 

i możemy obejrzeć trzyminutowy 

pokaz, jest zwieńczeniem 

pracy sztabu ludzi. Byłem przy 

tworzeniu pierwszej edycji festiwalu 

i jestem zaskoczony, 

jak w ciągu 10 lat Bella Skyway 

Festival się przeobraził. Obok 

MFF Tofifest jest najważniejszym 

wydarzeniem kulturalnym 

w mieście. 

Krystian Kubjaczyk 

dyrektor Toruńskiej Agendy Kulturalnej 


Ile wynosi prędkość światła? 

W naszym przypadku jest 

to blisko pół miliona osób na 

tydzień i do tylu gości z pewnością 

nasze światło i w tym 

roku dotrze. Cieszymy się, że 

prędkość ta rośnie od wielu 

lat i nie słabnie. Bella Skyway 

Festival tworzą ludzie i jest to 

nasz wspólny sukces. Oczywiście 

przez 10 lat nie uniknęliśmy 

kilku wpadek, jednak 

nie były one wielkie. Wskazać 

mógłbym jedynie sytuacje, 

w których mierzyliśmy się ze 

złośliwością rzeczy martwych. 

Miejmy nadzieję, że w tym 

roku wszystko pójdzie zgodnie 

z planem i ponad 400 tys. osób 

przy sprzyjającej pogodzie będzie 

mogło podziwiać nasze 

instalacje. Przygotowaliśmy 

ciekawy program, zapraszamy 

więc wszystkich tych, którzy 

jeszcze na starówkę i w jej okolice 

nie zawitali. Naprawdę jest 

pięknie. 

Dominika Urzędowska 

Pracownia Zrównoważonego Rozwoju 

fot. Małgorzata Replińska 

Z dużym zainteresowaniem 

obserwuję, jak zmienia się festiwal. 

Miałam przyjemność 

pracować przy jego pierwszej 

edycji. Wtedy wyobrażaliśmy 

sobie, że będzie to wydarzenie 

artystyczne nastawione na sztukę 

wysoką, a nie masową. To 

często może iść ze sobą w parze. 

Mam jednak wrażenie, że wydarzenie 

to niebezpiecznie zbliża 

się do walki o ilość, nie zawsze 

o jakość. Z jednej strony cieszę 

się, że Toruń zyskuje popularność, 

z drugiej zaś nie potrafię 

odczuwać radości z podziwiania 

ekspozycji w tłumie. Wybieram 

się zawsze pierwszego dnia, licząc 

na to, że będę miała możliwość 

przystanąć przy instalacji 

chwilę dłużej. Przy tak wyjątkowych 

prezentacjach chciałoby 

się czasami pobyć z nimi sam na 

sam i przemyśleć ich przesłanie. 

I nacieszyć oko światłem. 

Michał Zaleski 

prezydent Torunia 


Bella Skyway Festival jest jednym 

z najważniejszych i najbardziej 

widowiskowych wydarzeń 

kulturalnych w Toruniu. O jego 

wielkiej randze i skali świadczy 

nie tylko liczba widzów, która 

podczas ubiegłorocznej edycji 

sięgnęła według szacunków 

380 tys. osób, ale i wiele nagród, 

które Bella Skyway Festival 

otrzymuje (Najlepszy Produkt 

Turystyczny 2014, Najlepsze 

Wydarzenie Lata 2015). 

Wydarzenie cieszy się również 

niesłabnącym zainteresowaniem 

artystów, których instalacje 

podziwiają widzowie 

największych festiwali światła 

na świecie - co roku wielu z nich 

zgłasza się, aby swoje prace pokazać 

również w Toruniu. Bella 

Skyway Festival jest dzięki temu 

jedną z najbardziej rozpoznawanych 

marek turystycznych i kulturalnych 

naszego miasta. 

Łukasz Wudarski 

dyrektor CK Dwór Artusa 

fot. archiwum prywatne 

Bella Skyway Festival to bez 

wątpienia najciekawszy pomysł 

stworzony w czasie, gdy Toruń 

starał się o tytuł Europejskiej 

Stolicy Kultury, ale dziś jest zdecydowanie 

czymś innym, niż był 

na samym początku. To wielka 

impreza komercyjna, co ma 

swoje wady i zalety. Nie każdy 

będzie zachwycony, że w wielu 

miejscach instalacje przypominają 

wielkie reklamowe słupy, 

zacierając swoje artystyczne pochodzenie. 

Jednak rozmach ma 

swoją cenę, bo to w dużej mierze 

dzięki sponsorom wydarzenie 

mogło z niewielkiego festiwalu 

stać się wielkim międzynarodowym 

przedsięwzięciem. Rokrocznie, 

gdy zwiedzam Skyway, 

marzy mi się jedna rzecz. Pragnąłbym, 

żeby niektóre instalacje 

czy mapingi mogły ubarwiać 

miasto przez całe lato, kreując 

taką świetlną atmosferę dłużej 

niż tylko tydzień. 

Seniorzy fizycznie sprawniejsi 

PROMOCJA 

Urząd Marszałkowski w Toruniu finansuje regionalny program profilaktyczny 

skierowany do starszych mieszkańców regionu 

oprac. Michał Ciechowski | fot. Łukasz Piecyk 

Dla seniorów każdy upadek oznacza 

zagrożenie zdrowia, a nawet 

życia. Tymczasem co dziesiąta 

osoba, która osiągnęła wiek 

emerytalny, narażona jest na takie 

niebezpieczeństwo. Dlatego 

na Kujawach i Pomorzu dbamy 

o sprawność fizyczną najstarszych 

mieszkańców regionu. 

Celem samorządu województwa jest lepsze życie seniorów. 

W województwie kujawsko- 

-pomorskim rozpoczyna się nabór 

do programu profilaktycznego, 

którego celem jest zapobieganie 

upadkom wśród seniorów. Poprawa 

kondycji fizycznej wpłynąć ma 

nie tylko na ich zdrowie, ale także 

zapewnić bezpieczne poruszanie 

się. Program obejmie w tym roku 

ponad 700 osób. Pierwsze zajęcia 

zorganizowane zostaną w połowie 

września. Dofinansowanie projektu 

wynosi 150 tys. zł. 

Zajęcia organizowane będą trzy 

razy w tygodniu. Dostosowane zostaną 

do wieku oraz możliwości seniorów, 

którzy ćwiczyć będą w niewielkich 

grupach. Nad projektem 

opiekę sprawować będą wykwalifikowani 

trenerzy. 

- Z danych, którymi dysponujemy, 

wynika, że upadki są statystycznie 

bardziej niebezpieczne 

dla seniorów niż wypadki komunikacyjne 

– tłumaczy marszałek 

Piotr Całbecki. - Konsekwencją są 

różnego rodzaju urazy, od banalnych 

stłuczeń po groźne złamania, 

na przykład złamanie szyjki kości 

udowej, a nawet pourazowe uszkodzenia 

mózgu. I paraliżujący aktywność 

lęk przed kolejnym upadkiem. 

Wiadomo, że remedium jest 

ruch oraz ćwiczenia fizyczne. Stąd 

idea naszego programu, który realizujemy 

w partnerstwie z siedemnastoma 

miejskimi, gminnymi i powiatowymi 

samorządami w całym 

województwie. 

Koordynatorem projektu jest 

bydgoski Regionalny Ośrodek 

Medycyny Sportowej Sportvita. 

Placówka ta wkrótce stworzy także 

specjalną platformę edukacyjną 

„Aktywny senior województwa kujawsko-pomorskiego”. 

Szczegółowe informacje o projekcie 

dostępne są pod nr. tel.: (56) 

652 18 17 i (56) 652 18 16. 

Samorząd województwa wspiera 

wiele innych działań poprawiających 

standard życia najstarszych 

mieszkańców regionu. Domy 

dziennego pobytu, kluby seniora, 

centra usług środowiskowych, gospodarstwa 

opiekuńcze na wsi czy 

wsparcie psychogeriatryczne to tylko 

część z szerokiej gamy usług. 

- Starzenie się społeczeństwa jest 

faktem, podobnie jak to, że co trzecia 

starsza osoba w naszym regionie 

mieszka samotnie – podkreśla 

marszałek Piotr Całbecki. - Przygotowane 

przez nas propozycje i rozwiązania 

to właściwa odpowiedź na 

te wyzwania. 

W regionie, w ramach polityki 

senioralnej, przy wsparciu finansowym 

samorządu województwa 

działają m.in. domy dziennego pobytu. 

Ponad 40 placówek oferuje 

całoroczną opiekę, w tym posiłki, 

warsztaty twórcze oraz spotkania 

towarzyskie. Z ich możliwości korzysta 

ok. 1,1 tys. osób. 

Wspieranie rozwoju i rozrywkę 

oferują osobom starszym także 

kluby seniora i centra usług środowiskowych. 

W regionie do tych 

pierwszych stowarzyszeń należy 

275, z oferty drugich korzysta zaś 

ponad 600 podopiecznych. 

Ponadto dzięki wsparciu Urzędu 

Marszałkowskiego w Toruniu 

funkcjonują także gospodarstwa 

opiekuńcze w ramach projektu 

„Zielona opieka”, Kujawsko-Pomorskie 

Środowiskowe Centrum 

Opieki Psychogeriatrycznej w Otępieniach 

oraz prowadzony jest wojewódzki 

pilotażowy program opieki 

senioralnej. 

Informacje o tych i wielu innych 

projektach w ramach marszałkowskiej 

polityki senioralnej uzyskać 

można pod telefonem informacyjnym 

Regionalnego Ośrodka Polityki 

Społecznej: (56) 657 14 69. 


12 TORUŃ OGRODEM • WYBIERAMY NAJPIĘKNIEJSZY OGRÓD TORUNIA 

AUTOPROMOCJA 


ZA CHWILĘ PIERWSZY DZWONEK 

• 

EDUKACJA 

13 

Czekając na maj 

Przygotowania do nowego roku szkolnego idą pełną 

parą. Będzie to rok dużych nadziei, ale i obaw 

Robert Kamiński | fot. UM Toruń 

Obecny rok szkolny zapowiada się 

szczególnie. W szkołach będzie 

działo się dużo. Głównie w sferze 

biurokracji. To efekt nowej reformy, 

która przed dyrektorami piętrzy 

nowe wyzwania i coraz większe 

stosy papierów. 

Od września tego roku w miejskich 

jednostkach oświatowych 

wychowaniem przedszkolnym objętych 

zostanie 4610 dzieci, w tym 

w przedszkolach miejskich – 3252, 

a w oddziałach przedszkolnych 

w szkołach podstawowych – 1358. 

Do klas pierwszych szkół podstawowych 

przyjęto 1698 kandydatów, 

a do szkół ponadgimnazjalnych 

2472 (według stanu na dzień 21 

sierpnia 2018 r.). 

Okres wakacyjny został pilnie 

spożytkowany na prace modernizacyjne. 

Prace remontowo-budowlane 

w jednostkach oświatowych 

prowadzonych przez magistrat 

trwają w kilku miejscach. Adaptowane 

są pomieszczenia na warsztaty 

szkolne w Zespole Szkół Samochodowych 

przy ul. Grunwaldzkiej 

25b. Powstaje kompleks lekkoatletyczny 

(bieżnia, skocznia i rzutnia) 

przy Zespole Szkół Mechanicznych, 

Elektrycznych i Elektronicznych 

przy ul. św. Józefa 26. Na osiedlu 

JAR przy ul. Konrada Grasera 3 powstaje 

10-oddziałowe przedszkole 

miejskie. Będzie gotowe jesienią 

i przyjmie dzieci od 2 listopada. Na 

Wrzosach trwa rozbudowa Przedszkola 

Miejskiego nr 8 przy ul. 

Chabrowej 49 (powiększy się o jedno 

skrzydło na 50 miejsc). Przy ul. 

Gagarina 210 dobiega końca rozbudowa 

Przedszkola Miejskiego nr 17 

(w dobudowanej dwukondygnacyjnej 

części powstaje dodatkowych 

100 miejsc). W Zespole Szkół nr 26 

przy ul. Fałata 88/90 trwa budowa 

basenu rehabilitacyjnego. Powstają 

też nowe kierunki. 

- W naszej szkole startujemy 

od września z nową klasą: technik 

fotografii i multimediów – mówi 

Urszula Przedpełska, dyrektorka 

VIII LO. – To pierwsza tego typu 

klasa w Toruniu. Od razu ciesząca 

się dużym powodzeniem. Mieliśmy 

nadmiar kandydatów: 2,5 osoby na 

Wizualizacja przedszkola na osiedlu JAR. 

miejsce. Jesteśmy zadowoleni i mile 

zaskoczeni, bo to oznacza, że był to 

krok w dobrym kierunku. 

Będzie to rok szczególny również 

ze względu na wprowadzaną 

kolejnymi etapami reformę oświaty. 

W tym roku szkolnym po raz 

pierwszy zostanie przeprowadzony 

egzamin ósmoklasisty. Jest to egzamin 

obowiązkowy, każdy uczeń 

musi do niego przystąpić, aby 

ukończyć szkołę. Nie jest natomiast 

określony minimalny wynik, jaki 

uczeń powinien uzyskać, dlatego 

egzaminu ósmoklasisty nie można 

nie zdać. 

Po raz pierwszy o przyjęcie do 

szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych 

ubiegać się będą 

pierwsi absolwenci 8-letniej szkoły 

podstawowej oraz ostatniej klasy 

gimnazjum. Postępowania rekrutacyjne 

dla tych dwóch grup uczniów 

zostaną przeprowadzone oddzielnie, 

według odrębnych kryteriów 

rekrutacyjnych. Absolwenci szkoły 

podstawowej i gimnazjum nie będą 

rywalizowali ze sobą o te same 

miejsca. Nie będzie więc sztucznej 

konkurencji. 

- Będzie to bardzo trudny rok 

– mówi Ewa Wronkowska, dyrektorka 

Szkoły Podstawowej 24 w Toruniu. 

– Ukończą szkołę jednocześnie 

8 klasy i 3 gimnazjum. Tego się 

obawiamy. Choćby samego logistycznego 

przeprowadzenia egzaminów: 

zagwarantowania sprzętu 

nagłośnieniowego na sprawdziany 

językowe itp. Z drugiej strony będzie 

to szansa dla liceów, w których 

nabór jest zwykle słabszy. 

No i maj, którego wszyscy już 

teraz wyglądają z trwogą. 

- Nie ma chyba nauczyciela, 

który by nie obawiał się maja 2019 

r. – dodaje Ewa Wronkowska. – 

W naszej szkole zniknie aż 5 oddziałów. 

A to oznacza mniej miejsc 

pracy. A to z kolei oznacza zwolnienia. 

Nadchodzi nieuchronnie to, 

o czym wiedzieliśmy od pierwszego 

dnia reformy: wiosna 2019 r. 

REKLAMA 


14 

EDUKACJA 

• 

Dostosujemy się do rynku pracy 

O kwalifikacyjnych kursach zawodowych (KKZ), dających możliwość uzupełnienia, podniesienia lub całkowitej zmiany posiadanych 

kwalifikacji - rozmawiamy z Teresą Synik, dyrektorem Centrum Edukacji Dorosłych, placówki działającej od ponad dwudziestu lat 

w obszarze kształcenia osób dorosłych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, również w Toruniu 

Jakie trendy obserwuje Pani obecnie 

na rynku pracy? 

Dynamika rozwoju współczesnych 

społeczeństw stwarza dwa odrębne 

obszary, w których na przestrzeni 

najbliższych lat potrzebne będą 

„ręce do pracy”: technologia informacyjna 

oraz opieka nad osobą 

starszą i niesamodzielną. Nasze placówki 

specjalizują się w kształceniu 

w powyższych obszarach oraz 

umożliwiają zdobycie kwalifikacji 

niezbędnych do pracy w zawodach 

między innymi technika informatyka, 

technika masażysty, opiekuna 

medycznego, asystenta osoby niepełnosprawnej, 

opiekuna w domu 

pomocy społecznej i wielu innych. 

Zmiany w przepisach o kształceniu 

zawodowym sprzyjają rozwojowi 

w powyższych obszarach? 

Zdecydowanie. Bardzo cieszy fakt, 

że od 2012 roku do kwalifikacji 

i kompetencji niezbędnych na rynku 

pracy prowadzą różne drogi. Na 

największą uwagę zasługują nie do 

końca jeszcze popularne kwalifikacyjne 

kursy zawodowe dla dorosłych. 

Na jeden zawód składają się 

nawet trzy kwalifikacje. Często 

w obszarze pokrewnych zawodów 

jedna z kwalifikacji jest wspólna 

dla kilku zawodów. Oznacza to, że 

osoba po zdobyciu kilku kwalifikacji 

z danego obszaru będzie miała 

uprawnienia do wykonywania więcej 

niż jednego zawodu. 

Do kogo skierowana jest oferta 

kwalifikacyjnych kursów? 

Do każdej pełnoletniej osoby bez 

względu na poziom dotychczasowego 

wykształcenia. To furtka 

dosłownie dla wszystkich. Osoba, 

która ukończy kwalifikacyjny kurs 

zawodowy, przystępuje do państwowego 

egzaminu na kwalifikacje 

w zawodzie. Jeżeli uzyska wynik 

pozytywny, to otrzymuje stosowne 

świadectwo potwierdzające kwalifikacje. 

Mówiąc prościej, świadectwo 

potwierdzające posiadanie praktycznych 

umiejętności na poziomie 

szkoły średniego szczebla o profilu 

zawodowym. Jeżeli ta osoba posiada 

do tego wykształcenie średnie, 

zdobywa również tytuł zawodowy 

technika w zawodzie. 

Co mają zrobić osoby, które chciałyby 

coś zmienić w swoim życiu zawodowym, 

ale zwyczajnie nie wiedzą, 

jak się do tego zabrać? 

Jak najszybciej skontaktować się 

z nami. Można to zrobić za pośrednictwem 

adresu e-mail biuro@ced. 

edu.pl. Inny sposób to telefon lub 

SMS z prośbą o kontakt pod numer 

(56) 659-66-86 lub 781-985-950. 

Osoby preferujące kontakt bezpośredni 

zapraszamy do naszej toruńskiej 

siedziby przy Szosie Chełmińskiej 

70. Przeprowadzona rozmowa 

często skutkuje podjęciem nauki 

w pełni dostosowanej do indywidualnych 

oczekiwań i potrzeb. 

Jakie są warunki finansowe nauki? 

Centrum Edukacji Dorosłych to 

placówka prywatna, ale, co bardzo 

ważne, gwarantująca bezpłatną 

naukę. Naszym słuchaczom oraz 

uczestnikom zajęć gwarantujemy 

wysoki poziom i jakość kształcenia. 

Dowodem na to jest stuprocentowa 

zdawalność podczas ostatniej sesji 

egzaminów na kwalifikacje w zawodzie 

oraz zadowolenie pracodawców 

z naszych absolwentów, zarówno 

w kraju, jak i na terenie Unii 

Europejskiej, gdzie honorowane są 

uzyskane u nas kwalifikacje. 

Jaki jest Pani osobisty przepis na 

sukces zawodowy? 

Bycie elastycznym. Szybka reakcja 

na to, co dzieje się na rynku pracy. 

Kształcenie się na kierunkach, na 

które jest realne zapotrzebowanie. 

Obecnie to na przykład opiekun 

medyczny, technik masażysta czy 

technik informatyk. Należy pamiętać, 

że decyzja dotycząca wykształcenia 

podjęta w młodości nie musi 

determinować całego przyszłego 

życia zawodowego. To gwarantuje 

pewność zatrudnienia. Rynek pracy 

jest z dnia na dzień coraz bardziej 

konkurencyjny i wymagający. Dostosowywanie 

się do niego jest podstawowym 

warunkiem naszej na 

nim obecności. 

PROMOCJA 


WIEŚCI OD NASZYCH SĄSIADÓW 

• 

REGION 

15 

Na swojską nutę 

Jak co roku sierpień w gminie Obrowo stał pod 

znakiem Ogólnopolskiego Przeglądu Tradycyjnych 

Kapel Weselnych 

Robert Kamiński | fot. Łukasz Piecyk 

Uczestnicy przeglądu byli zgodni, 

że muzyka ludowa jest jak wino: 

im starsza, tym lepsza. Miłośnicy 

tego gatunku sztuki mieli swoje 

prawdziwe święto. 

‘‘Pielęgnujemy w ten 

sposób tradycję, a do grania 

garnie się coraz więcej młodych 

ludzi. 

Idea festiwalu jest prosta: żadnych 

elektrycznych gitar, syntezatorów 

i tym podobnych urządzeń 

na prąd. Tylko instrumenty tradycyjne, 

na których muzykowało się 

od zawsze. 

- Festiwal od dawna ma już 

swoją renomę i wpisał się na stałe 

do kalendarza kulturalnych imprez 

w naszej gminie – mówi Anna 

Strzelecka, kierownik Gminnego 

Ośrodka Kultury. – Cieszy nas 

najbardziej to, że po pierwsze pielęgnujemy 

w ten sposób tradycję, 

a po drugie, że do jej 

grania garnie się coraz więcej 

młodych ludzi. Tak jest na 

przykład w przypadku Kapeli 

Ludowej im. Kamińskich, 

Kapeli Piotra z Morgowa czy 

Echa Kujaw. Widać, że młodzi 

chcą kontynuować tradycje 

ludowe, pamiętać o tym, 

co autentycznie polskie. Tym 

samym obalamy mit, że dzisiejsza 

młodzież skupia się 

tylko na muzyce rozrywkowej 

i elektronicznej. 

Tegoroczny Ogólnopolski Przegląd 

Tradycyjnych Kapel Weselnych 

odbył się 13 sierpnia na tarasie 

widokowym w Osieku nad Wisłą 

i został połączony z Festiwalem 

Wisły. Na scenie zaprezentowały się 

następujące zespoły: 

Kapela Ludowa im. Kamińskich 

– istniejąca od roku 1986. W tej 

Królowała muzyka tradycyjna, grana na tradycyjnych instrumentach. 

chwili składa się z 3 członków. Szeroko 

znana w całej ziemi dobrzyńskiej. 

Wielokrotnie nagradzana na 

przeglądach kapel ludowych. 

Kapela im. Tadeusza Kubiaka 

z Leśmierza – powstała w roku 

1994 z inicjatywy skrzypka wirtuoza 

Tadeusza Kubiaka. Tworzy ją 3 

muzyków. W repertuarze mają zapomniane 

utwory regionu łęczyckiego. 

Kapela Chłopaki do wzięcia – 

istnieje od 4 lat i liczy 4 członków. 

Występuje na przeglądach kapel, 

gminnych i powiatowych dożynkach, 

piknikach, balach seniorów, 

wieczorkach tanecznych. 

Kapela Benka – składa się 

obecnie z 4 muzyków. Do niedawna 

działała przy Domu Kultury 

w Golubiu-Dobrzyniu. Występuje 

na festynach, piknikach i imprezach 

okolicznościowych. Wykonuje 

repertuar ludowy. 

Kapela Echo Kujaw 

z GOK-u w Wierzbinku – istnieje 

od 3 lat. Grupą opiekuje się Arkadiusz 

Skuratowicz. Zespół zdobył 

wyróżnienie na Konkursie Folklorystyczno-Ludowym 

Wielkopolski 

Wschodniej, który odbył się 

w Kramsku. 

Kapela Piotra z Morgowa – działa 

od 2010 r. Uświetnia imprezy 

okolicznościowe, występuje na dożynkach, 

piknikach. 

Kapela Dolina Drwęcy z Lubicza 

– wystąpiła w składzie: Zbigniew 

Dudkiewicz – saksofon, Czesław 

Kapuściński – saksofon, Zdzisław 

Zakrzewski – perkusja, Jan Manewicz 

– akordeon. Istnieje od 7 lat. 

Jej założycielem jest Zdzisław Zakrzewski. 

Kapela Sami-Swoi z Rypina – 5 

członków wspólnie muzykuje od 

5 lat. Do jej znaczących osiągnięć 

można zaliczyć nagrodę publiczności 

na Ogólnopolskim Przeglądzie 

Kapel Podwórkowych w Koronowie. 

Kapela Zgrywańce Kościerzyna- 

-Kaszuby – powstała w roku 2015 

i liczy 4 członków. Podczas swoich 

występów prezentują przede 

wszystkim kulturę i tradycje regionalne. 

W repertuarze mają również 

szereg pieśni biesiadnych. 

Kapela Bobrowiacy – istnieje 

od 15 lat. Muzykuje w niej obecnie 

9 członków. W swoim repertuarze 

ma pieśni ludowe, patriotyczne, 

a także kolędy i pastorałki. 

- Wyjątkowość tegorocznego 

przeglądu polegała na tym, że był 

on połączony z Festiwalem Wisły – 

mówi Mirosława Kłosińska, sekretarz 

gminy. – Bardzo uatrakcyjniło 

to występy artystów, m.in. tym, że 

w czasie ich koncertów przypływali 

do nas Wisłą flisacy. 

REKLAMA

Tylko Toruń nr 116

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?