De Nieuwe Griffioen NR 7 2019
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
GRIFFIOEN<br />
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong><br />
Januari-Maart <strong>2019</strong> : nummer 7<br />
Gratis<br />
Uit de as herrezen, onafhankelijk en<br />
een veel gelezen digitaal magazine<br />
*Voor voormalige militairen en<br />
gezinnen destijds gestationeerd in<br />
de BRD<br />
*Belangstellenden<br />
jaargang 3<br />
driemaandelijkse<br />
uitgave
Arsenaal Januari <strong>2019</strong><br />
Veel georganiseerde activiteiten en (jaar)<br />
bijeenkomsten !<br />
Lidmaatschapsgeld slechts € 15,00 p.p. per<br />
kalenderjaar!<br />
Ook toegankelijk voor Sympathisanten en<br />
partners van leden die ook onze<br />
doelstellingen onderschrijven<br />
Federatie van Militaire<br />
Oudgedienden der<br />
Krijgsmacht- F.M.O.K<br />
Welkom bij een bilateraal netwerk van oud en actief dienenden<br />
militairen van alle Krijgsmachtdelen verbonden in een Federatie.<br />
Doelstelling: het stimuleren en bevorderen van vriendschappelijke<br />
betrekkingen en wederzijdse verbondenheid.<br />
Heeft u interesse en durft u de uitdaging aan om u aan te melden voor<br />
een lidmaatschap bij een ‘all ranks’ vereniging? Neem dan contact op<br />
met onze secretaris en vraag een aanmeldingsformulier aan.<br />
Voor meer informatie over de federatie en haar doelstellingen kijk dan<br />
ook op onze Facebook pagina: zie voor adressen onderaan deze pagina.<br />
Emailadres voor aanmelding nieuw lidmaatschap:<br />
FMOK-bestuur@kpnmail.nl<br />
FB pagina https://www.facebook.com/groups/349594662433564/<br />
OPGERICHT<br />
<strong>2019</strong><br />
2
IN DEZE AFLEVERING<br />
INHOUD<br />
DE ‘NIEUWE’<br />
GRIFFIOEN<br />
Uitgever<br />
Media Hill Publicaties<br />
Hoofdredacteur<br />
Rob Vaneker<br />
Fotografische opmaak<br />
Hans Hollestelle<br />
Redacteur<br />
Robert Wilbrink<br />
Graphic <strong>De</strong>sign<br />
Rob Vaneker<br />
2542-4858<br />
Interessante Internet links<br />
http://www.ntvs.de<br />
Digitale media en distributie<br />
Media Hill Productions<br />
Bijdragen van :<br />
N.C.S Vroom<br />
Rob Vaneker<br />
B.van der Leun<br />
Leo van Es<br />
R.Paskamp<br />
Gratis abonnement<br />
Verras uw vrienden, kennissen<br />
en oude dienstmaten met een<br />
gratis abonnement.:<br />
Redactie_tarsenaal@iCloud.com<br />
Die Traditionstätte in MUNSTER .........................................4<br />
GROTE Internationale Oefeningen........................................6<br />
Afgelopen november 2018 heeft de NATO voor het eerst na het<br />
einde van de Koude Oorlog weer een zeer grote internationale<br />
oefening gehouden. <strong>De</strong> vijand valt uit het noorden Noorwegen<br />
binnen en het Scandinavische land roept de hulp in van de NAVObondgenoten.<br />
Rubriek Specials: <strong>De</strong> bergers van 42 BLJ..............................13<br />
Een klein groepje BLJers dat in geval van nood voor menig chauffeur<br />
en commandant veel betekende. Nood niet vanwege verwondingen<br />
al kon dat ook meespelen, maar meer dat het voertuig, waarin men<br />
zat niet meer reed of kon rijden doordat het vastzat in het terrein.<br />
Soorten Artillerie...............................................................19<br />
Brok nostalgie in het knollenveld........................25<br />
Advertenties............................................28<br />
https://www.facebook.com/groups/COLDWARWARRI0RS/<br />
https://www.facebook.com/groups/285413265174459/<br />
https://www.facebook.com/groups/314257969084947/<br />
https://www.facebook.com/groups/349594662433564/<br />
3
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Die Traditionstätte in MUNSTER<br />
Medio 2018 was collega Overste Piet op de<br />
Panzertruppenschulle in Munster. Daar zag hij<br />
een soort ereveld met grote zgn Findlingen,<br />
bekende grote stenen uit de ijstijd, zoals ook bij<br />
de gebouwen van BLJ in Seedorf stonden en nu<br />
in Oirschot staan.<br />
Op die verspreid liggende Findlingen in een vorm<br />
van de landkaart van de Bondsrepubliek zag hij ook<br />
het Logo, wapen van onze voormalige 41 Brigade<br />
met de datums van oprichting en opheffing. Wat<br />
blijkt dat dit een ereveld is voor alle opgeheven<br />
Duitse Divisies met hun onderliggende brigades en<br />
zelfstandige eenheden uit de Koude oorlog<br />
periode. Zo ligt vlak achter de steen van onze<br />
brigade, de steen van de 3e Duitse Panzerdivision<br />
uit Hamburg, de eenheid waarmee vaak is<br />
geoefend en die im Ernstfall ons zou steunen in ons<br />
vak in de Salzwedelbogen aan de Inner-<strong>De</strong>utsche<br />
Grenze. Mooi dat op deze wijze een soort ,<br />
sommigen zeggen een wat macaber, eerbetoon is<br />
voor de inzet van deze eenheden. Bij dit ereveld<br />
staat een uitleg in een bronzen plaquette over het<br />
ereveld.<br />
bataljonsveld te laten terugkeren als herinnering<br />
aan hen die in die eenheden dienden.<br />
DE TEKST IS DE NAVOLGENDE:<br />
Die Traditionstätte ist in den Umrissen der<br />
Bundesrepublik <strong>De</strong>utschland gestattet. Sie dient<br />
der Erinnerung an alle Grossverbände, Verbände<br />
und Selbstandigen Einheiten der Gepanzerten<br />
Kampftruppen und Heeresaufklarungstruppen der<br />
Bundeswehr . Dazu gehören traditionell die<br />
Panzertruppen, die Panzergrenadiertruppen, die<br />
Panzerjägertruppen, die Panzeraufklärungstruppen<br />
und die Heeresaufklärungstruppen.<br />
Auf Findlingen werden die Wappen alle<br />
Divisionen der Bundeswehr , die durch die<br />
Panzertruppen geführt wurden, mit jeweiligen<br />
Aufstellungs- und wo gegeben Auflösungsdatum<br />
dargestellt, wo ihr Stationierungsort gewesen ist.<br />
Um die Steine herum sind Bronzetafeln der<br />
jeweiligen zugehörigen aber bereits aufgelösten<br />
Brigaden angeordnert. Die noch existierenden<br />
Brigaden werden dargestellt.<br />
Am Rand ist dem Umriss der<br />
Bundesrepublik folgend ein Schrifftband<br />
bestehend aus Tafeln angeordnet, auf<br />
denen chronoligisch Name, Standort und<br />
Ausserdienststellungsdatum der<br />
aufgelösten Bataillone und selbständige<br />
Einheiten aufgeführt sind.<br />
Mit aufgenommen wurde auch das Wappen<br />
der 41 Niederländischen Mechanisierten<br />
Brigade, die in Niedersachsen in Seedorf<br />
stationiert gewesen ist und während ihres<br />
Bestehens enge Verbindungen zur<br />
Panzertruppenschule geplegt hat. Ihr Stein<br />
hat schon im Ehrenhain gestanden.<br />
Een idee ook voor ons Regiment om op een of<br />
andere manier de opgeheven eenheden zoals het<br />
16e , 17 BLJ , 322 BLJ, 432 BLJ maar ook de 42<br />
Schoolcompagnie, <strong>De</strong>mCie etc op het<br />
Ausserdem enthält die Traditionsstätte das<br />
Wappen der Heeresflugabwehrschule,<br />
welche ihren letzten Standort vor der<br />
Auflösung der Truppengattung im Jahre<br />
2013 als Teil des Ausbildungzentrums MUNSTER<br />
hier in der Panzertruppenschule im Feldwebel-<br />
Schmid-Haus hatte.<br />
4
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
5
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
TEKST: N.C.S.VROOM , FOTO’S : COLLECTIE HISTORISCHE VERZAMELING LIMBURGSE JAGERS<br />
GROTE Internationale<br />
Oefeningen<br />
Afbeelding boven: Oefening<br />
Battle Royal Overste<br />
Sierksma, C-432 BLJ in Duits<br />
Café<br />
Inleiding<br />
Afgelopen november 2018 heeft de NATO voor het eerst na het einde<br />
van de Koude Oorlog weer een zeer grote internationale oefening<br />
gehouden. <strong>De</strong> vijand valt uit het noorden Noorwegen binnen en het<br />
Scandinavische land roept de hulp in van de NAVO-bondgenoten. Dat<br />
was het scenario bij deze grote oefening van het militaire<br />
bondgenootschap. Met bijna 50.000 man is de oefening, genaamd<br />
Trident Juncture, de grootste sinds het einde van de Koude Oorlog.<br />
Volgens Timo Koster, directeur defensiebeleid bij de NAVO, moeten we<br />
klaar zijn voor elk mogelijk scenario. "Je kunt niet alleen zeggen dat de<br />
wereld instabiel is geworden. We moeten laten zien dat we een<br />
crisissituatie aankunnen.". "Tijdens de Koude Oorlog waren zulke grote<br />
oefeningen routine, maar nu hebben we het lang niet gedaan.<br />
6
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Dus is het goed om te kijken of we alles nog<br />
kunnen." Koster is ervan overtuigd dat er gebreken<br />
aan het licht zullen komen. "Daar is het een<br />
oefening voor. Ditmaal was er geen rol voor de<br />
Jagers ban BLJ weggelegd, maar onze<br />
Regimentsoudste, Brigade-generaal Querido, die<br />
deel uitmaakt van de staf van het Duits -<br />
Nederlandse Legerkorps was wel van de partij.<br />
Vijftiger jaren<br />
Toch zullen veel oud Limburgse Jagers bij het<br />
horen en lezen over deze oefening terugdenken<br />
aan die grote internationale oefeningen, die ze<br />
hebben meegemaakt in hun dienstperiode deel<br />
uitmakend van het 16e , BLJ, het 17e BLJ . Ook de<br />
heel oude jagers , kunnen zich mogelijk nog de<br />
drie grote oefeningen in de vijftiger jaren van de<br />
vorige eeuw herinneren , Holt Fast (1952) , Grand<br />
Repulse (1953)en Battle Royal (1954). Het 322e<br />
Bataljon en 432e Bataljon Limburgse Jagers was<br />
duidelijk aanwezig. Verslagen in de dagbladen<br />
logen er niet om. Maar alles ging destijds naar het<br />
oefengebied per trein en te voet verder. Battle<br />
Royal was een van de zo niet de grootste oefening<br />
uit de NATO geschiedenis. In totaal deden<br />
137.000 militairen mee, Belgen, Britten,<br />
Canadezen, Engelsen, 40.000 !!! Nederlanders en<br />
in mindere aantallen Amerikanen.<br />
Zestiger jaren<br />
Na het Franse Intermezzo, de zgn periode La<br />
Courtine , werden in de tweede helft van de<br />
zestiger jaren de draad weer opgepakt met grote<br />
internationale oefeningen waar zowel het 16e<br />
bataljon LJ als 42e Bataljon deelnamen, dat kwam<br />
mede dat beide bataljons behoorden tot de 4e<br />
Divisie. Zo waren ze elkaars tegenpartij in de<br />
oefening Konings Gambiet in 1967. Het 42e deed<br />
ook in 1967 mee aan oefening Edeldraak. Ook in<br />
de jaren die volgden werd de strijd in West<br />
Duitsland uitgevochten . <strong>De</strong> Noord Duitse<br />
laagvlakte , waar weinig grote steden liggen en<br />
ook veel rivieren die noord zuid lopen boden de<br />
gelegenheid tot grote verplaatsingen,<br />
rivierovergangen, tankaanvallen over de lege<br />
landerijen, Uit testen van verbindingen etc. En in<br />
1968 was de naam van de Oefening Edelman. In<br />
1969 vochten het 16e als het 42e mee in de<br />
oefening Torenvalk. Een oefening die met<br />
regelmaat ‘IJskast” kreeg niet vanwege de kou<br />
maar de hitte, die het asfalt onder de rupsen deed<br />
smelten. Dat waren door Nederlandse staven<br />
geleide oefeningen met deelname van Duitse,<br />
Belgische, Britse en <strong>De</strong>ense eenheden en of<br />
luchtsteun. Maar de 41e brigade in Seedorf werd<br />
ook ingezet in door de Bundeswehr geleide<br />
oefeningen, als Hermelin in november 1967 .<br />
7
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Oefening Big Ferro Heli-inzet 42 BLJ<br />
Ook 16 BLJ deed mee met Big Ferro<br />
8
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Zeventiger jaren<br />
Het oefenen in grote<br />
internationale verbanden nam in<br />
de zeventiger jaren een grote<br />
vlucht. Door toedoen van<br />
Generaal Meijnderts inmiddels<br />
opgeklommen tot C 1e<br />
Legerkorps werd in najaar 1973<br />
de tot dan grootste oefening<br />
onder KL leiding georganiseerd ,<br />
Big Ferro. <strong>De</strong> naam zegt het al<br />
met veel pantservoertuigen<br />
uitgeruste 1e en 4e Divisie<br />
aangevuld met Duitse eenheden<br />
o.a 8e Panzerdivisie en<br />
Belgische en Amerikaanse<br />
eenheden. 24000 Nederlanders,<br />
15000 Duitsers, 750 Belgen en<br />
750 Amerikanen trekken met en<br />
tegen elkaar ten strijde in deze<br />
eerste zgn vrije oefening.<br />
Een oefening waar de uitkomst<br />
afhankelijk was van de planning<br />
en uitvoering van de<br />
commandanten en eenheden.<br />
Maar eerst werd er in 1972 een<br />
divisie geleide oefening Octo<br />
Alter uitgevoerd en ter voor<br />
bereiding op Big Ferro werd in<br />
voorjaar 1973 oefening Little<br />
Ferro afgewikkeld. En dan in 1976<br />
met de Duitsers op pad in<br />
Oefening Grosser Bär . In 1977<br />
ging de Acie mee op stap met<br />
oefening Inter Action. Opmaat<br />
naar weer een grote<br />
Legerkorpsgeleide oefening in<br />
1978 Saxon Drive. En weer met<br />
de Duitsers in 1979 Harte Faust.<br />
Noord Duitsland wist dat het<br />
werd verdedigd im Ernstfall, maar<br />
had ook een prijs te betalen van<br />
verschmutze wegen, colonnes op<br />
autobanen en binnenwegen.<br />
Schade aan landerijen, ga zo<br />
maar door. Maar de Bäcker<br />
verkocht meer “Frische<br />
Brotchen”. Was allemaal voor een<br />
goed doel uiteraard!!!, de vrede<br />
en vrijheid.<br />
9
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Rustmoment van de colonne tijdens oefening Atlantic Lion<br />
Halve compagnie in de heli tijdens oefening Autumn Sweep<br />
10
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Tachtiger jaren<br />
Het lijkt wel of we de eindsprint nemen, al weten we<br />
dan nog niet dat aan het eind van dit decennium de<br />
Koude oorlog wordt gewonnen, zoveel oefeningen<br />
worden gehouden. En 42 BLJ moet nu alleen het<br />
eikenloof hooghouden, immers het bourgondische<br />
Oirschotse 16e is in 1975 in de mottenballen<br />
gedaan. Gelijk in 1980 begint het met de Klaver Go<br />
Go, het jaar erop met Clover Fortune, met in 1983<br />
Young Lion als voorbereiding op weer een LK<br />
oefening dat jaar Atlantic Lion . In 1984 gaat het<br />
bataljon op de Britse toer in Oefening Spear Point.<br />
In 1985 is het Klaver Jas, gevolgd in 1986 met<br />
Cattle Clash wat door het slechte weer de bijnaam<br />
Crash krijgt. Ook oefent het bataljon voor het eerst<br />
met <strong>De</strong>nen in 1986 in de oefening Bold Guard.<br />
Tussen door mag een deel van het bataljon in 1985<br />
met de Duitse oefening Trutziger Sachsen<br />
meedoen, om in 1987 weer op de mat gaan met<br />
Certain Strike, uiteraard met Ami’s, Duitsers en<br />
Engelsen. Dan in 1988 weer de vijfjaarlijkse LKoefening<br />
nu met de naam Free Lion. En net voor de<br />
val van muur en IJzeren Gordijn in oktober 1989<br />
Autumn Sweep.<br />
Het was wat, maar dankzij al deze oefeningen en<br />
vele honderd duizenden militairen hebben we<br />
gewonnen.<br />
Foto NIHM genomen medio 1971:Luitenant-Generaal<br />
F.E.Meijnderts Commandant 1e Legerkorps<br />
11
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Foto onder genomen tijdens NATO oefening Trident Juncture 2018<br />
12
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
RUBRIEK SPECIALS<br />
DE BERGERS VAN 42<br />
BLJ<br />
Een klein groepje BLJers dat in geval van nood voor menig chauffeur en commandant<br />
veel betekende. Nood niet vanwege verwondingen al kon dat ook meespelen, maar meer<br />
dat het voertuig, waarin men zat niet meer reed of kon rijden doordat het vastzat in het<br />
terrein.<br />
TEKST EN FOTO’S : B. VAN DER LEUN , LEO VAN ES, N.VROOM,<br />
13
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
DE BERGERS VAN 42 BLJ<br />
En ja het kon ook wel dat door het kantelen van een<br />
voertuig iemand gewond was of zelfs, zoals sergeant<br />
Donkers in Uruzgan is overkomen overleed doordat<br />
hij onder het gekantelde voertuig kwam. Maar over<br />
dit laatste gaat dit artikel niet. <strong>De</strong> leden van de<br />
bergingsgroep van het bataljon uitgerust met de<br />
kraanwagen YB-616 plus rupsberging’s-voertuigen<br />
AMX-PRB en nadien YPR-806 stonden bij elke grote<br />
of kleine oefening klaar om de kapotte voertuigen bij<br />
nacht en ontij te bergen en/of te repareren. Want het<br />
waren ware duivelskunstrenaars op het vak van<br />
• Bergingsspecialist rupsvoertuigen ( AMX,<br />
Centurion, Leopard) op de Rij- en Tractieschool op<br />
de Constant Rebequekazerne te Eindhoven.<br />
Na deze opleidingen ben ik geplaatst bij het 42e<br />
bataljon Limburgse Jagers te Seedorf, staf verzorging<br />
Cie B.O.G. Onze berging’s voertuigen (AMX) droegen<br />
de namen Lasthope & Stiefbeen & Co. Het was een<br />
bijzondere periode om tijdens de hoogtij dagen van<br />
de koude oorlog en een actieve RAF in dit gebied te<br />
dienen.<br />
Het aantal mooie herinneringen uit deze tijd zijn er<br />
enorm veel. Het werk de kameraadschap ik kijk er<br />
met heel veel plezier op terug. Een aantal bijzondere<br />
momenten als berger wil ik dan ook graag delen.<br />
Bijzondere momenten<br />
monteur, daar waren ze namelijk ook voor opgeleid.<br />
Om hen de bergers te typeren licht ik er twee uit. Een<br />
AMX berger Bert van Leun een dienstplichtige<br />
lichting 69-3, die nog altijd trots is op zijn<br />
werkzaamheden in de jaren en dat op de site en FB<br />
laat zien met vele foto’s uit die tijd. En uit een latere<br />
periode 1979-1988 de oud dienstplichtige, die KVV<br />
er werd, Leo van Es, bijgenaamd “Tedje van Es”, naar<br />
de legendarische parodie “Jacobse en van Es” van<br />
Kooten en de Bie,. Velen uit die periode zullen hem<br />
kennen.<br />
G.F. (Bert) van der Leun,<br />
Opleidingen<br />
• Chauffeur Rupsvoertuigen, Princes Irene Kamp te<br />
Veldhoven, PIROC.<br />
• 2e echelon onderhoudsmonteur AMX,<br />
Dumoulinkazerne, Kamp Zeist.<br />
Op 1e kerstdag 1969 kwam er een YA328 stuk te<br />
staan op de Autobahn bij Bremen. In die tijd waren<br />
de winters nog wel echt koud. Dus met extra lagen<br />
kleding en onze Tank-overal tegen de kou zijn we<br />
vroeg vertrokken om iedereen terug op de basis te<br />
hebben voor het kerstdiner. Tijdens het avondeten<br />
kregen we een melding van de 41e afdeling VA. Een<br />
M578 berger was aan het wegzakken in het moor bij<br />
het munitiedepot. <strong>De</strong> M578 was zelf op weg naar een<br />
M109 die om dezelfde reden ook geborgen moest<br />
worden. Toen we aankwamen bleek dat deze er al<br />
ongeveer één meter diep in weggezakt was. <strong>De</strong><br />
Lasthope hebben we hier als grondanker gebruikt. En<br />
met de lieren van beide amx-en de collega’s heel<br />
langzaam weer op het droge gekregen.<br />
Regelmatig waren we op de Lüneburger heide voor<br />
oefeningen. Tijdens een van de oefeningen kregen<br />
we opdracht om defecte wielvoertuigen te bergen.<br />
Een YB616 takeldoos had een DKW Munga in de<br />
takel hangen. <strong>De</strong> YB had zelf ook technische<br />
problemen gekregen. Beide voertuigen hebben we<br />
achter de berging gehangen en naar de verharde<br />
weg gesleept om ze op LoLo te zetten, vandaar ging<br />
het verder richting B.O.G. voor reparatie.Wat ik altijd<br />
een mooie tijd vond, was om tijdens het<br />
bataljonsverlof achter te blijven als Quickservice<br />
groep. Dat gaf de tijd om rustig te sleutelen en om<br />
proefritten te maken. Onze Duitse buren waren hier<br />
niet altijd blij mee. Het gebeurde regelmatig dat we<br />
met de tracks net herstelde opritten eruit draaiden.<br />
14
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
DE BERGERS VAN 42 BLJ<br />
Tedje van Es”<br />
Tedje kwam in juli 1979 bij het<br />
onderhoudspeloton van BLJ onder commando<br />
van Kapitein <strong>De</strong>en en Plv C Sm, later Adjudant<br />
Olthof. <strong>De</strong> laatste zou dat lang blijven, maar de<br />
commandanten kwamen en gingen,<br />
Hellenbrand, Bruijs, Schellekens. Maar Tedje<br />
moest nog wel worden opgeleid tot berger/<br />
monteur. Daarvoor ging hij naar de Rij-en<br />
Tractieschool (RTS) waar hij de<br />
bergingsopleiding kreeg op de YPR 806 naar<br />
Soesterberg bij de OCTD voor de<br />
monteursopleiding om dan het vak te gaan<br />
beoefenen en in de praktijk verder te leren van<br />
zijn oudere collega’s. Want het zijn nooit<br />
standaard situaties, waar de bergers voor<br />
worden gesteld. Natuurlijk wel de bergers, als<br />
Jos Holterman, Verkuijlen Bislick, Solberg Piere<br />
en Timmer en een reeks van dienstplichtigen, die<br />
bij een lange verplaatsing met hun takau’s YA 616 in<br />
de veegploeg zitten en elk stilgevallen voertuig of<br />
snel aan de praat krijgen, danwel in de takels<br />
meenemen. Tot dat alle drie de takels vol hangen en<br />
er dan beslist wordt om alsnog te gaan repareren ter<br />
plekke. Zo kwam de bergingsgroep soms een dag<br />
later aan in het bivak of uitgangsstelling. En dan<br />
praten we over vredestijd.<br />
Op oefening<br />
<strong>De</strong> rupsbergers kwamen doorgaans met de rest van<br />
de rupsvoertuigen met de trein naar de<br />
oefengebieden, dan begon voor hen de pret. Want<br />
de Noord Duitse laagvlakte heette niet voor niets zo,<br />
veel moerasachtig landschap even van de weg of<br />
bospad en de YPR of jeep moest worden geborgen.<br />
Natte voeten om de lierkabels aan te brengen. Dat<br />
vonden de collega’s van Tedje, Disbveld, Illige, Te<br />
Vreede, Hamstra en Herwijnen, geen pretje. Want ze<br />
hielden graag hun “camper” van binnen graag<br />
schoon. Zo noemden ze hun 806. Tedje verbleef in<br />
dat voertuig in zijn diensttijd wel 64 oefeningen van<br />
meer dan een week. Met uiteraard leuke<br />
ontmoetingen als tijdens Atlantic Lion in 1983 een<br />
grote man met een grote neus langs komt en vraagt<br />
of hij ook een bakje koffie kan krijgen. <strong>De</strong> NATO<br />
secretaris generaal Joseph Luns met Uw welnemen.<br />
Maar ook wachten was het parool voor de bergers.<br />
Neergezet door de C=BOG bij een brug et de<br />
mededeling kom jullie later oppikken. Er gebeurde<br />
niets, de kapitein was vergeten welke brug en de<br />
groep had geen radio en zijn na twee dagen maar<br />
zelf het bataljon gaan zoeken.<br />
In de kazerne<br />
Dat was op oefening. Maar ook in de kazerne<br />
stonden de bergers niet stil. Het liften van hele<br />
motoren enz. Werden opgeleid tot monteurinspecteur.<br />
Ook militaire voertuigen krijgen een<br />
jaarlijkse beurt, H-beurten , MIO en TD inspecties<br />
dat deden ze ook. En een leuke klus was het weer<br />
rijdend krijgen van de AMX die in Seedorf voor het<br />
stafgebouw stond. In de BOG getrokken, uit elkaar<br />
gehaald schoongemaakt geverfd maar niet alle<br />
onderdelen mee voorhanden. Men wist wel een paar<br />
AMXen te staan op het oefen-en schietterrein Hohne.<br />
In het weekend met takau er heen en zowaar met<br />
veel moeite een aandrijfas eruit kunnen halen en<br />
daarmee de AMX weer rijd baar te krijgen . Zo<br />
konden bataljonscommandanten en adjudanten bij<br />
de commandowisselingen op een mooie wijze het<br />
square verlaten.<br />
Tedje, Leo verliet in 1988 de dienst vestigde zich in<br />
Aruba werkzaam als Teacher Heavy Equipment, maar<br />
keerde in 2002 weer terug om als internationaal<br />
chauffeur te werken. En weer contact met zijn oude<br />
maten te maken.<br />
15
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
DOOR: RICHARD DE MOS<br />
Oorlogstragedie te Soestdijk<br />
zonder monument.<br />
Inleiding<br />
In de laatste weken van de oorlog was de Duitse 6e<br />
Fallschirmjäger Divisie gelegerd in het gebied tussen<br />
Woudenberg, Bunschoten en Hilversum. Dit waren<br />
gevechtstroepen die eerder gevechten hadden<br />
geleverd bij Arnhem en op de Veluwe. Het front was<br />
gestagneerd net ten oosten van de Pantherstellung,<br />
Dit was in feite de oude Nederlandse Grebbelinie en<br />
liep van de Grebbeberg bij Rhenen, via het<br />
Valleikanaal langs Woudenberg en Leusden en via de<br />
Eem langs Amersfoort, Soest en Baarn richting het<br />
IJsselmeer bij Bunschoten.<br />
16
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
OORLOGSTRAGEDIE TE SOESTDIJK ZONDER MONUMENT<br />
Na de capitulatie op 5 mei 1945 hadden de Britten<br />
en Canadezen enige dagen nodig om vanuit<br />
Wageningen en Amersfoort het voorheen bezette<br />
West−Nederland in te trekken. Vanaf 7 mei was het<br />
de taak van de Britse 49e Infanterie Divisie<br />
(bijgenaamd de Polar Bears) om de Duitse eenheden<br />
in de Eemregio te ontwapenen.<br />
Voor de enkele duizenden soldaten van eerder<br />
genoemde Duitse eenheid werden hiervoor<br />
weilanden bij Soestdijk uitgekozen en wel de velden<br />
tussen de Biltseweg en de Koninginnelaan. <strong>De</strong> Britse<br />
staf vestigde hun hoofdkwartier in HotelTrier op de<br />
hoek van de Praamgracht− Amsterdamsestraatweg<br />
(in 1964 gesloopt, om plaats te maken voor de<br />
Oranjeparkflat). <strong>De</strong> Duitse eenheden moesten zich<br />
hier melden om de ontwapening te regelen en zo<br />
kwamen Duitse troepen vanuit de stellingen aan de<br />
Eem te voet over de Praamgracht vanaf de Naald<br />
afgemarcheerd en troepen vanuit het Gooi via de<br />
Amsterdamsestraatweg, veelal met de fiets of paard<br />
en wagen. Hun beider route vervolgde zich over de<br />
Biltseweg verder langs de Praamgracht met aan de<br />
linkerkant de velden van de Koninklijke Domeinen<br />
(toen nog tot de gemeente Baarn behorende). Ter<br />
hoogte van de paleistuin en het KPS voetbalveld<br />
begon de ontwapening van de Duitse troepen.<br />
Wapens, munitie, helmen en andere<br />
gevechtsuitrusting moesten ingeleverd worden.<br />
Tevens werden de soldaten gecontroleerd op hun<br />
papieren en op eventueel gestolen goederen en<br />
andere oorlogsbuit.<br />
de Royal Scots Fusiliers en vanaf 9 mei ’s middags het<br />
Leicestershire Regiment, bijgestaan door Canadezen.<br />
In de bossen in de directe omgeving bivakkeerden ’s<br />
nachts Duitse soldaten onder bewaking.<br />
Zo was er een bivak van de Duitse soldaten die de<br />
sortering moesten uitvoeren. En op andere plekken<br />
overnachtten Duitse soldaten die op hun beurt<br />
wachtten voor ontwapening en verdachte personen<br />
die nader verhoord moesten worden. Het Duitse<br />
leger was in de laatste oorlogsmaanden een<br />
samenraapsel. Een deel bestond uit ervaren<br />
frontsoldaten, aangevuld met soldaten die eigenlijk<br />
geen gevechtsfunctie hadden zoals administrateurs,<br />
koks, monteurs en dergelijke (vaak waren dit oudere<br />
mannen) en nieuwe jonge aanwas, vers uit de<br />
Hitlerjugend. Zo kon je jongens van net 16 zien lopen<br />
naast mannen van bijna 60. Met name de<br />
frontsoldaten werden gecontroleerd of zij niet tot<br />
eenheden hadden behoord die zich schuldig hadden<br />
gemaakt aan oorlogsmisdaden.<br />
Om zo snel mogelijk terug naar de Heimat te mogen,<br />
werden belastende voorwerpen zo mogelijk<br />
geloosd. Dat waren onder andere Nazi partijspeldjes,<br />
medailles en onderscheidingen, buitenlandse<br />
munten en gestolen waar zoals zilverwerk. <strong>De</strong><br />
ontwapende troepen werden afgemarcheerd naar<br />
het westen. Via Amsterdam en IJmuiden liepen ze<br />
naar <strong>De</strong>n Helder om vervolgens per boot via<br />
Friesland verder te gaan naar Duitsland.<br />
Dit gebeurde langs het fietspad aan de Biltseweg en<br />
op de velden aan de andere kant van de weg.<br />
Spoedig lagen her en der stapels wapens, munitie en<br />
uitrustingsstukken door elkaar in de berm van de<br />
Biltseweg alvorens het op de velden werd<br />
gedeponeerd. Er waren specifieke plekken voor<br />
kanonnen en ander zwaar materieel, terwijl op een<br />
ander stuk veld alle (gestolen) fietsen stonden en<br />
ergens anders weer geweren en bajonetten op<br />
stapels en bergen helmen en gasmaskerbussen.<br />
Grote karren vol met een veelvoud aan materiaal<br />
werden in zijn geheel uitgeladen op een plek waarna<br />
de spullen achteraf gesorteerd werden.<br />
<strong>De</strong>ze sortering en het sjouwen van spullen werd door<br />
Duitse soldaten gedaan onder Brits toezicht en<br />
bewaking. In eerste instantie<br />
17
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
OORLOGSTRAGEDIE TE SOESTDIJK ZONDER MONUMENT<br />
Voor de jeugd uit de omgeving was de enorme<br />
verzameling oorlogsmateriaal een mooi avontuur. Er<br />
was bewaking, maar al snel had men door dat die<br />
niet altijd even streng was. Meerdere Britten en<br />
Canadezen waren wel in voor een ruilhandeltje en<br />
gaven voor een oud Hollands horloge grote<br />
hoeveelheden sigaretten of een van de Duitsers in<br />
beslag genomen fiets. Tieners lukten het wel om op<br />
de velden te komen en her en der spullen te<br />
bemachtigen. Met een seinpistool en bijbehorende<br />
lichtkogels kon je mooi vuurwerk maken. Anderen<br />
zagen wel wat in accu’s, autobanden of andere<br />
nuttige voorwerpen. Ook het klimmen op kanonnen<br />
en het spelen ermee was een beter tijdverdrijf dan<br />
naar school gaan.<br />
Volwassenen hadden het moeilijker om spullen van<br />
het terrein te bemachtigen. Naast oorlogstuig lag er<br />
natuurlijk ook bruikbaar onschuldig materiaal, zeer<br />
welkom in die tijd van schaarste. Een Soester vrouw<br />
zag bijvoorbeeld een stapel in beslag genomen<br />
wandelstokken. Pas na lang aandringen kreeg ze een<br />
wandelstok mee. Hierin had een Duitse soldaat o.a.<br />
gegraveerd ‘Festung Holland, 10−4−1945 − 5−5−<br />
1945’. <strong>De</strong> oorlog was over en zowel de Duitsers als<br />
Britten dachten volop aan het naar huis gaan.<br />
Dan gaat het mis op 10 mei in de middag, vlak na het<br />
eten. Een trekker met aanhangwagen vol met<br />
oorlogstuig is gearriveerd en wordt onder toezicht<br />
van Britse soldaten van het Leicestershire Regiment<br />
door een paar Duitsers uitgeladen. Met het<br />
uitwerpen van de spullen, explodeert een op scherp<br />
staande mijn te midden van andere munitie, met een<br />
enorme explosie als gevolg. Er is een flinke krater<br />
geslagen in het veld en de ruiten van veel huizen in<br />
de omgeving springen. <strong>De</strong> trekker met<br />
aanhangwagen is omver geblazen en allerlei<br />
materiaal is weggeslingerd.<br />
<strong>De</strong>rtien Britse militairen die in de directe buurt staan<br />
zijn op slag dood en 6 raken er zwaargewond.<br />
Tevens sneuvelen er enkele Duitse<br />
soldaten,waaronder de persoon die de noodlottige<br />
mijn gooide. Onduidelijk is of het een<br />
zelfmoordactie was van de Duitser of een tragisch<br />
ongeluk met een onopgemerkte scherpe ontsteker<br />
in de mijn. In de daaropvolgende nacht vindt nog<br />
een kleine explosie plaats, waarbij verder niemand<br />
gewond raakt. Daarna zit de schrik er wel in. <strong>De</strong><br />
sortering en afvoer van het oorlogsmaterieel wordt<br />
versneld, de bewaking opgevoerd en de jeugd van<br />
het veld gehouden. <strong>De</strong> Britten die zo tragisch na<br />
afloop van de oorlog alsnog sneuvelden werden op<br />
12 mei begraven op de Noorder Begraafplaats in<br />
Hilversum. <strong>De</strong> Soester bevolking van ’t Hart houdt<br />
een collecte en schenkt bloemen voor bij de graven.<br />
<strong>De</strong> dertien Britse soldaten van het Leicestershire<br />
Regiment die sneuvelden en nog altijd in Hilversum<br />
begraven liggen zijn: Private Thomas Vincent Haig<br />
Atkin, Corporal Jack Fisher, Private Henry Hall, Private<br />
Lawrence Copley Hart, Lance Serjeant Owen William<br />
Hartshorn, Private Robert Henry Clement Hyde,<br />
Private Vernon George Langley, Private Edward<br />
Charles Obeney, Private Samuel Onion, Private<br />
Donald Eli Wain, Lance Corporal Roy James Walley,<br />
Corporal Lewis George Edmund Whitehall en Private<br />
Ronald Wood.<br />
Van de ontwapening bij Soestdijk zijn diverse<br />
fotoreportages gemaakt en zelfs een filmrapportage.<br />
Verscheidene foto’s zijn zelfs als prentbriefkaart<br />
uitgegeven. Samen met de herinnering van<br />
ooggetuigen, al dan niet eerder gepubliceerd, was<br />
het volledig bekend dat er bij Soestdijk deze massale<br />
ontwapening heeft plaats gevonden. Echter was er<br />
veel verwarring over de exacte locatie van de<br />
explosie. Verschillende bronnen spraken van ‘enkele<br />
kilometers ten zuiden van Hilversum’, Lage Vuursche<br />
en Baarn. Na gedegen onderzoek staat nu vast dat de<br />
explosie heeft plaats gevonden op de velden bij de<br />
Biltseweg, in 1945 nog behorende tot de gemeente<br />
Baarn, thans gemeente Soest. Met dit artikel hopen<br />
wij meer bekendheid te maken aan deze tragedie.<br />
Tevens is er een vitrine in Museum Oud Soest gewijd<br />
aan dit onderwerp.><br />
18
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Het Britse mortier M 252 81 MM in gebruik bij het Amerikaans leger in Afghanistan<br />
DOOR: ROB VANEKER<br />
Soorten Artillerie<br />
Het Mortier<br />
Is een apparaat dat projectielen met lage snelheden en korte afstanden<br />
afvuurt. <strong>De</strong> mortier wordt van oudsher gebruikt als wapen om<br />
explosieve mortierbommen in ballistische hoog dragende banen voort<br />
te stuwen. Het wapen is meestal een bovenlader met een korte, vaak<br />
gladde loop, over het algemeen minder dan 15 keer het kaliber.<br />
Mortierbommen worden ten onrechte vaak aangeduid als 'mortieren'.<br />
Moderne mortieren en hun munitie zijn over het algemeen veel kleiner<br />
en lichter dan artillerie, zoals kanonnen en houwitsers, waardoor lichte<br />
en middelzware (meestal 60 mm en 81/82 mm) mortieren als lichte<br />
wapens kunnen worden beschouwd; d.w.z. in staat zijn om door<br />
personeel zonder hulp van voertuigen te vervoeren.<br />
19
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
SOORTEN ARTILLERIE<br />
<strong>De</strong> Amerikaanse M224 is de kleinste<br />
standaardmortel, maar is superieur<br />
aan het Vietnamese tijdperk van<br />
81mm. Hij kan worden geconfigureerd<br />
voor patrouille (links) of worden<br />
gebruikt voor directe en indirecte<br />
vuurondersteuning vanuit een<br />
voorbereide of haastige positie<br />
(rechts).<br />
Het zijn korte-afstands-wapen’s en vaak effectiever<br />
dan artillerie voor vele doeleinden binnen hun<br />
kortere bereik. In het bijzonder kan de mortier door<br />
zijn hoge, parabolische baan met een bijna verticale<br />
afdaling bommen doen belanden op nabijgelegen<br />
doelen, inclusief die achter obstakels of in<br />
vestingwerken, zoals lichte voertuigen achter<br />
heuvels of structuren, of infanterie in loopgraven.<br />
Veldgeschut<br />
Is een artilleriestuk, meestal met een lange loop.<br />
Oorspronkelijk verwees de term naar kleinere<br />
kanonnen die een veldleger op de mars konden<br />
vergezellen en bij gevechten over het slagveld<br />
konden worden verplaatst als reactie op<br />
veranderende omstandigheden (veldartillerie), in<br />
tegenstelling tot kanonnen die in een fort waren<br />
geïnstalleerd (garnizoen artillerie/kustartillerie), of<br />
om kanonnen of mortieren die te groot waren om<br />
snel te worden verplaatst, en die alleen zouden<br />
worden gebruikt bij een langdurige belegering.<br />
Misschien wel het bekendste gebruik van het<br />
veldkanon in termen van geavanceerde tactiek was<br />
Napoleon's gebruik van zeer grote wielen op de<br />
kanonnen die het mogelijk maakten om ze snel te<br />
verplaatsen, zelfs tijdens een gevecht. Door de<br />
kanonnen tijdens de slag van punt naar punt te<br />
verplaatsen, konden vijandelijke formaties worden<br />
doorbroken om door de infanterie te worden<br />
benut, waar ze zich ook bevonden, waardoor de<br />
algehele effectiviteit van de infanterie drastisch<br />
toenam.<br />
M59 ‘Long Tom’<br />
Toen het Amerikaanse leger in 1917 in de Eerste<br />
Wereldoorlog naar Europa ging, was er een tekort<br />
aan vrijwel alle oorlogsmaterieel, waaronder dat<br />
van zware artillerie. Een van de beste van de dag<br />
werd het in Frankrijk vervaardigde Canon de<br />
155mm GPF zwaar kanon. Aan het einde van de<br />
oorlog liet generaal Pershing een aantal van de<br />
GFP's verschepen naar de VS om te worden herzien<br />
en verbeterd voor gebruik in het Amerikaanse<br />
leger. Amerikaanse legeringenieurs werkten aan de<br />
aanpassing van het bestaande Franse systeem en in<br />
1926 werden er een aantal prototypen ontwikkeld.<br />
<strong>De</strong> verdere ontwikkelingen werden uiteindelijk<br />
gestaakt vanwege geldgebrek. (de financiering van<br />
het leger ontbrak) In de jaren 1930 ontwikkelde zich<br />
het uiteindelijk tot een samenvoeging van het<br />
oorspronkelijke Franse GFP ontwerp met het<br />
nieuwe Brits Asbury mechanisme. Zie pagina 21.<br />
Het T4 kanon als prototype werd op het T2 affuit<br />
prototype gemonteerd en kwam in dienst als de<br />
155mm Gun M1 op Carriage M1. Toen het nieuwe<br />
kanon werd geïntroduceerd bij de Amerikaanse<br />
troepen, gaven ze haar de liefdevolle naam "Long<br />
Tom".<br />
Lees verder op pagina 23><br />
20
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
SOORTEN ARTILLERIE<br />
21
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
SOORTEN ARTILLERIE<br />
Afbeelding boven : Mack NO-6x6 Legertruck 7 1/2 ton<br />
Afbeelding beneden: QF 25 PRD Field Gun MK.ll/l<br />
22
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
SOORTEN ARTILLERIE<br />
Het leger plaatste een eerste kwantitatieve<br />
bestelling voor 20 Long Toms en verschillende<br />
bedrijven begonnen met de productie. <strong>De</strong><br />
belangrijkste verbeteringen ten opzichte van het<br />
oorspronkelijke Franse ontwerp waren de L/45<br />
aangepaste loop, gemonteerd op het nieuwe M1<br />
chassis. Het chassis, of affuit werd zo gebouwd dat<br />
ermee over oneffen terrein gereden kon worden.<br />
Het heeft daartoe twee assen met totaal vier<br />
dubbele banden.<br />
<strong>De</strong> beide assen konden opgedraaid worden zodat<br />
het kanon, wanneer het in stelling werd gebracht,<br />
op een grondplaat kwam te staan. Dit boodt een<br />
zeer stabiel platform zodat een grote accuratesse<br />
werd bereikt. Aan de voorzijde is een puntige<br />
schop gemonteerd die in de grond steekt, om<br />
tijdens het afvuren, de terugslag van het kanon in<br />
de grond op te vangen. Aanvullende verbeteringen<br />
aan het kanon vereisten dat de modelaanduiding in<br />
1941 werd gewijzigd in de M1A1 (gemoderniseerd<br />
sluitstuk ) en in 1944 werden de voortdurende<br />
productiewijzigingen uiteindelijk omgezet in de<br />
"M2" aanduiding (opnieuw, gemoderniseerd<br />
sluitstuk). <strong>De</strong> M1A1E1 werd een prototype met een<br />
inwendige verchroomde schietbuis terwijl de<br />
M1A1E3 een ander prototype was met vloeistof<br />
gekoelde loop. Na een renovatie proces werd het<br />
M1 chassis gewijzigd in de typeaanduiding M1A1.<br />
<strong>De</strong> M1/M2 granaat die gebruikt werd was een<br />
projectiel van 43,1 kg (95lb. ) en zou, wanneer het<br />
onder een hoek van 45 graden werd afgevuurd,<br />
een High Explosive (HE) rond zo'n 25.395 meter -<br />
tot op 15 mijl afstand - met een hoge mate van<br />
nauwkeurigheid verschoten kunnen worden op het<br />
doel. Een gekwalificeerde geschutsbemanning van<br />
ca. 11 man kon meer dan 40 schoten per uur<br />
afvuren, o.a tegen gepantserde doelen, bestaande<br />
uit hoog-explosieve, chemische- rook-, gas- of<br />
verlichtende granaattypes. <strong>De</strong> hoogte van het<br />
geschut, tot 63 graden, gaf de bemanning een<br />
grote vuurboog.<br />
Het kanon bleek in de praktijk betrouwbaar en werd<br />
het standaard zware kanon in het arsenaal van het<br />
Amerikaanse leger. Het succes van het kanon werd<br />
verder aangewakkerd door de verkoop aan<br />
geallieerde landen over de hele wereld. Het wapen<br />
werd in grote aantallen gebruikt tijdens de Tweede<br />
Wereldoorlog, de Koreaanse oorlog en het<br />
Vietnam-conflict. Veel landen bleven het wapen tot<br />
ver in de jaren tachtig gebruiken. Na de Tweede<br />
Wereldoorlog schonk het Amerikaanse leger de<br />
M1/M1A1/M2 de nieuwe aanduiding "M59" tijdens<br />
een reorganisatieperiode bij het Amerikaanse<br />
leger.<br />
<strong>De</strong> standaard trekker die gebruikt werd voor het<br />
slepen van de M1in de Tweede Wereldoorlog was<br />
de M4 High Speed Tractor die ook als<br />
munitiedrager functioneerde . In 1942 produceerde<br />
de fabrikant Allis Chalmers deze rupstrekker die<br />
14,3 ton woog, maar geen pantserbescherming<br />
bood voor de bestuurder en geschutsbemanning<br />
van 11 personen.<br />
<strong>De</strong> Waukesha 6-cilinder benzinemotor<br />
produceerde 210 pk en 14,7 pk per trekkende ton.<br />
<strong>De</strong>ze H.S.T gaf het zware kanon een middel om<br />
verspreid over meer dan 290 km grondgebied, met<br />
een maximumsnelheid van 53 km/u ,ingezet te<br />
worden. Als de M4 ( met de Long Tom op de<br />
schietpositie aankwam, had de bemanning<br />
ongeveer 30 minuten tijd nodig om het eerste<br />
schot af te vuren. Long Tom werd via de Lend-Lease<br />
in aantallen van respectievelijk 184 aan het Engels<br />
leger en 25 aan het Franse leger geleverd. Haar<br />
gevechtsdebuut vond plaats in 1943 in Noord-<br />
Afrika als onderdeel van het 34e veldartillerie<br />
bataljon.<br />
Ze zag verdere acties in Europa en de Stille Oceaan<br />
en werd het vaakst vervoerd/getrokken met de<br />
Mack NO 6x6 7 1/2 ton legervrachtauto totdat die<br />
manier van verplaatsing plaats maakte voor de<br />
hierboven genoemde M4 Highspeed Tractor met<br />
rupsbanden.<br />
<strong>De</strong> Long Tom zorgde voor "stalen regen" langs vele<br />
fronten en vocht door in gevechten tijdens de<br />
Noord-Afrikaanse campagne, tegen de grotten op<br />
het eiland Peleliu, in de getallen van Noord-Korea<br />
en in de jungle van Vietnam. <strong>De</strong> Long Tom was ook<br />
de primaire bewapening van het 155mm Gun<br />
Motor Carriage M40, een gemechaniseerd kanon.<br />
op een M 4 tankchassis.><br />
23
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
SOORTEN ARTILLERIE<br />
Afbeelding boven: <strong>De</strong> M40 Long Tom gemechaniseerde artillerie<br />
Afbeelding onder: M1 Long Tom getrokken door M4 High Speed Tractor<br />
24
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Legeringsgebouwen op Legerplaats Seedorf. Op de voorgrond een kei met daarop geschilderd<br />
het embleem van 103 Verkenningsbataljon.<br />
DOOR: R PASKAMP- PUBLICATIE UIT 1996- BRON REFORMATORISCH DAGBLAD<br />
Brok nostalgie in het<br />
knollenveld<br />
<strong>De</strong> mannen met de hoogste soldij, de langste haren, de grootste mond<br />
en de vuilste schoenen. Treffender kon de president van het militaire<br />
gerechtshof in 1976 dienstplichtigen niet omschrijven. <strong>De</strong>fensie zal Jan<br />
Soldaat en zijn maten missen. ,,<strong>De</strong> club was een afspiegeling van de<br />
Nederlandse jeugd", zegt luitenant-generaal Ruurd Reitsma. ,,<strong>De</strong><br />
doctorandus en de boerenzoon zaten samen in een voertuig".<br />
25
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
BROK NOSTALGIE IN HET KNOLLENVELD<br />
Militairen van (vermoedelijk) 103 Verkenningsbataljon in een M577 & YPR 806<br />
bergingsvoertuig tijdens de oefening Light Recce '96. Foto’s Beeldbank NIMH<br />
Er zijn vandaag de dag nog ongeveer 5000<br />
dienstplichtigen onder de wapenen, echt de<br />
laatsten der Mohikanen. Een deel van hen dient bij<br />
het Bravo-eskadron van het 103<br />
Verkenningsbataljon uit Seedorf, onderdeel van de<br />
41 Lichte Brigade. <strong>De</strong>ze week is de club op<br />
oefening in de laagvlakte bij Barnstorf, 20 kilometer<br />
ten zuiden van Bremen. Gistermiddag werd de<br />
oefening "Light Recce" even stilgelegd om de<br />
vaderlandse pers te laten praten met de laatsten<br />
der dienstplichtigen op oefening.<br />
Het is één brok nostalgie in het knollenveld. <strong>De</strong><br />
jongens behoren allemaal tot de lichting 95-10.<br />
Eind volgende maand zwaaien ze af. Niemand baalt<br />
ervan om bij de laatsten te horen. ,,Misschien ben je<br />
er over tien jaar wel trots op", zegt Marc Langbroek<br />
uit Lichtenvoorde 22 jaar, geschminkt, wapen losjes<br />
over de schouder. ,,Je leert in dienst elkaar kennen.<br />
En kameraadschap, dat doet je goed". Ook wel<br />
lekker; hij vangt 2500 gulden per maand.<br />
<strong>De</strong> laatste lichting wordt betaald als beroeps.<br />
Douceurtje van de staatssecretaris. Langbroek: ,,In<br />
de burgermaatschappij verdien je niet zoveel. Kost<br />
en inwoning zijn gratis. Zeker, ik hoop straks werk te<br />
vinden bij <strong>De</strong>fensie".<br />
Klapper<br />
Op 31 augustus aanstaande doet de laatste<br />
dienstplichtige het licht uit. Handenvol willen verder<br />
als beroeps. ,,Officieel ben ik al afgezwaaid", vertelt<br />
Marc Alblas (21) uit Nijkerk. ,,Ik heb begin dit jaar<br />
bijgetekend. In de burgermaatschappij, ik heb<br />
meao, is het toch steeds moeilijker om een baan te<br />
krijgen. Een op de twee dienstplichtigen wordt<br />
beroeps".<br />
Het uniform trekt. <strong>De</strong>fensie had veel minder<br />
belangstelling verwacht. Misschien moet er<br />
binnenkort wel een rem op de werving. Toch, zegt<br />
Reitsma, commandant van het Nederlands-Duitse<br />
Legerkorps, zullen de afgezwaaide dienstplichtigen<br />
tot ver in de volgende eeuw beschikbaar moeten<br />
blijven. ,,Tot 2010 blijven ze nodig om de<br />
mobilisabele eenheden te vullen. We zullen met<br />
zorg met onze reservisten omgaan".<br />
Reitsma is dé man achter de reorganisatie van de<br />
krijgsmacht. In 1993 werd met de<br />
Prioriteitennota ,,alles in een klap anders". <strong>De</strong><br />
grootste klapper was de uitstroom van<br />
dienstplichtigen: van ruim 40.000 naar nul.<br />
Reitsma: ,,<strong>De</strong> vraag is niet of we de dienstplichtigen<br />
kunnen en willen missen. Nee, we zullen ze missen".<br />
26
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
BROK NOSTALGIE IN HET KNOLLENVELD<br />
Jasje-dasje<br />
<strong>De</strong> generaal kan het weten. Vanaf 1966 zag hij de<br />
jongens komen en gaan. ,,In het begin was het<br />
regime straf. <strong>De</strong> mannen gingen keurig met jasjedasje<br />
op weekendverlof". Nog geen vijf jaar later<br />
werden het ,,relaxte vrijetijdsburgers" die inspraak<br />
wilden en lang haar droegen. Het stereotype van Jan<br />
Soldaat is daarna altijd blijven bestaan: vrij in de<br />
mond, lang haar, maar niet te beroerd om te werken.<br />
Ook internationaal heerst dat beeld. Reitsma,<br />
voorzichtig: ,,Wij doen het op z''n Nederlands, met<br />
je en jij. Je moet ervoor oppassen dat de presentatie<br />
niet remmend werkt. Als je in internationaal verband<br />
bijvoorbeeld met Engelsen omgaat, is het wel<br />
handig om te weten hoe hun etiquette in elkaar<br />
steekt". Volgens Reitsma was het opleidingsniveau<br />
van de dienstplichtige hoger dan dat van de<br />
beroepssoldaat. ,,Alle rangen en standen waren<br />
vertegenwoordigd. Die wilden we tot een eenheid<br />
smeden. Je moet maar afwachten waarom iemand<br />
beroepssoldaat wordt".<br />
Boer<br />
Terug naar de oefening. Vier YPR-rupsvoertuigen<br />
denderen door het knollenveld. Gehuld in<br />
rookwolken zoeken pantserinfanteristen hun weg<br />
naar de vijand die het op een brug heeft gemunt. In<br />
hun kielzog komt schadecommissaris Selen. Hij<br />
inspecteert het geknakte koren. ,,Die boer daarginds<br />
lacht zich drie slagen in de rondte. Hij wil best dat<br />
we nog een keer door z''n land rijden".<br />
Iets verderop staan de rupsvoertuigen in het gelid.<br />
Duitse jongetjes hebben de middag van hun leven.<br />
<strong>De</strong> dienstplichtigen kruipen met hun<br />
beroepscollega''s op de voertuigen voor de laatste<br />
groepsfoto. Het clublied klinkt uit honderd<br />
kelen: ,,Wij zijn huzaar/ huzaren van Boreel/ trouw<br />
aan elkaar/ en voor ons is niets te veel/ onze vorstin<br />
zullen we altijd vereren/ wij zijn huzaar/ huzaren van<br />
Boreel".<br />
Luitenant Remker Schenk pakt later op de middag in<br />
de commandopost een drankje. Hij is een van de<br />
laatste dienstplichtige officieren van het vaderland.<br />
Was dat nooit geworden als de douane op Schiphol<br />
wat minder alert was geweest. Terug van vakantie<br />
werd hij in de kraag gevat en ging voor zijn<br />
nummer. ,,Ik wil graag actief reserveofficier blijven",<br />
zegt de bijna afgestudeerd jurist. ,,Geen moment<br />
heb ik er spijt van".<br />
Foto Links R.I.P Luitenant- Generaal Ruurd<br />
Reitsma,v.m.Commandant Nederlands -Duitse<br />
Legerkorps<br />
27
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
ALLES WAT U NODIG HEEFT IN 2018 VINDT U OP ONZE WEBSITE!<br />
WWW.JOPIESWEBSHOP.NL<br />
Lezers van dit blad krijgen korting bij een bestelling<br />
Met codewoord: ARSENAAL<br />
ARMY DUMP SINCE 1953<br />
Welkom in de nieuwe webshop van Nijmeegs Jopie.Onze oude webshop (start 2009) was aan vervanging toe.<br />
Wij hebben ons best gedaan om de webshop zo goed mogelijk om te zetten, maar wij zijn zeker wat dingen<br />
vergeten. Mocht U wat zien (bijv: u kunt geen "maat" of "kleur" kiezen. laat het ons weten, en wij passen de<br />
webshop zo snel mogelijk aan.Mail gerust. info@nijmeegsjopie.nl<br />
28
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
BOOK ANTIQUE STORE<br />
GIESBERT OSKAM<br />
Wij heten u van harte welkom op het juiste<br />
adres voor het betere (antieke ) boek. Via de<br />
Bijgaande gegevens kunt u onze zeer<br />
uitgebreide boeken catalogus aanvragen van de<br />
boekencollectie op voorraad.Op ons huisadres<br />
in Amstelveen staan geen boeken<br />
opgeslagen.Voor meer informatie gelieve ons te<br />
benaderen. Zie contactgegevens aan<br />
rechterzijde.<br />
Meer info: Amstellandlaan 64,1182 CE<br />
Amstelveen NL<br />
T: Work Phone,+31 (0)20-640 2575<br />
Work Email,info@antiquariaatoskam.nl<br />
29
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
Veel<br />
georganiseerde<br />
activiteiten en<br />
bijeenkomsten !<br />
Geen jaarlijks<br />
lidmaatschapsgeld !<br />
Slechts<br />
eenmalige<br />
inschrijvingskosten<br />
van € 15,00 ! p.p<br />
Wees welkom bij een<br />
Transatlantisch -<br />
Geallieerd netwerk<br />
van een vrienden<br />
associatie<br />
Doelstelling : het<br />
bevorderen en<br />
stimuleren van<br />
vriendschappelijke<br />
en wederzijdse<br />
betrekkingen tussen<br />
America en Europa<br />
America-<br />
Europe<br />
Friendship<br />
Association<br />
Interesse om u aan te sluiten bij<br />
een leuke en internationale<br />
organisatie? Of meer informatie<br />
en/of u aanmelden voor een<br />
lidmaatschap? Neem dan contact op<br />
met onze secretaresse Paula<br />
Muller paulaaefa@gmail.com<br />
30
<strong>De</strong> <strong>Nieuwe</strong> <strong>Griffioen</strong> <strong>2019</strong><br />
VOLGENDE EDITIE<br />
VAN DE NIEUWE<br />
GRIFFIOEN<br />
MEDIO APRIL <strong>2019</strong><br />
Abonneer u ook op het digitale<br />
maandelijks magazine T<br />
Arsenaal via het links<br />
onderstaande email adres<br />
Issued and published by: Media Hill<br />
Publications Netherlands<br />
Mailto: Email, redactie_tarsenaal@iCloud.com<br />
31