ESPERANTO

14 ĈAPITRO 1. EKZERCOJ
disigas ilin. — Mi disˆsiris la leteron kaj disˆjetis ˆgiajn pecetojn en ĉiujn angulojn
de la ĉambro. — Li donis al mi monon, sed mi ˆgin tuj redonis al li.
— Mi foriras, sed atendu min, ĉar mi baldaŭ revenos. — La suno rebrilas en
la klara akvo de la rivero. — Mi diris al la reˆgo: via reˆga moˆsto, pardonu
min! — El la tri leteroj unu estis adresita: al Lia Episkopa Moˆsto. Sinjoro
N.; la dua: al Lia Grafa Moˆsto, Sinjoro P.; la tria: al Lia Moˆsto, Sinjoro D.
— La sufikso “um” ne havas difinitan signifon, kaj tial la (tre malmultajn)
vortojn kun “um” oni devas lerni, kiel simplajn vortojn. Ekzemple: plenumi,
kolumo, manumo. — Mi volonte plenumis lian deziron. — En malbona
vetero oni povas facile malvarmumi. — Sano, sana, sane, sani, sanu, saniga,
saneco, sanilo, sanigi, saniˆgi, sanejo, sanisto, sanulo, malsano, malsana, malsane,
malsani, malsanulo, malsaniga, malsaniˆgi, malsaneta, malsanema, malsanulejo,
malsanulisto, malsanero, malsaneraro, sanigebla, sanigisto, sanigilo,
sanilo, resanigi, resaniˆganto, sanigilejo, sanigejo, malsanemulo, sanilaro,
malsanaro, malsanulido, nesana, malsanado, sanilaˆjo, malsaneco, malsanemeco,
saniginda, sanilujo, sanigilujo, remalsano, remalsaniˆgo, malsanulino,
sanigista, sanigilista, sanilista, malsanulista k. t. p.