Bellus tempus - Pro Loco Sanluri

Bellus tempus
torrau a fai sa cur’e sa bellèsa e s’è torràd’a giovunèdda! In conca
sa coròna de teba antìga cabòr’e coràllu, su bistìri totu arricamàu a
pedra traballàda; orecchîusu nousu po fentànasa, imbellettàda e
allipuzzìda, ca pàrri bessìda frisca frisca de lavatriciasèccu.
E no anti scarèsciu mancu su Santu! De ü scantus ànnusu a custa
patti, sa bona volluntàdi de su bixiãu à torrau a bogai sa bella festa
de Santu Mattî. Esti üa festa po genti fatta a sa bona, senz’e grandus
pretèsasa, naràusu sa festa chi pràxidi a is seddorèsusu: missa e
brufessiõi po onnorài su Santu; pisci a collèttu po spassiài sa genti.
Pisci a collèttu a donnia manèra: a forru e poi piricciòu a bruncu,
scuppau a nou de sa carradèdda, appètta appòsta po s’ùndixi de
donniasàntu. No si narà, difàttu, ca po santu Mattîu donnia mustu
s’e’ fattu bîu?
Totu custa bellèsa de festa è callentàda de sa pampa bia de su
fogadõi, e cundìda de s’allirghìa de is pippìusu e de is mànnusu,
puètta ca Santu Mattî è sa festa de tòtusu. Però, candu cumènzad’a
muccai sa notti manna e su frischèttu de s’attòngiu si faidi intèndi,
parri chi manchi cancüa cosa po cumpretài sa cuntentèsa de sa genti.
Di fattu, castièndu sa cresièdda incannacàda de istèddusu e allùxîada
de sa pampa de su fogadõi ardènti, bëid’a sa memmòria cussu
bell’arregòdu de candu si fia picciocchèddusu: su stabi de santu
Mattî!
Ü stabi ghettau anànti de sa cresièdda cumènt’e su mantellu de su
Santu ghettau me is pàbasa de su pòburu. E sùbitu ü penzamentu: no
nc’eusu arrennèsci a ddu torrai a bì, pesau a nou, bellu po sa dì e po
sa notti, po sa basca o po su friusu e, cust’otta, po su poburu e po
s’arriccu?
Invocaziõisi sadrasa
154 155
161
2