Infocom - Τεύχος 208

POINT OF

POINT OF VIEWγράφει οΓιάννης ΡιζόπουλοςΠώς η ψηφιακήεπανάστασηθα πιάσει τόπο...Σε άλλες χώρες, μακρινές, όπου οι εκπρόσωποι της αγοράςέχουν Φωνή (με «φ» κεφαλαίο, βεβαίως, γιατί εκεί η άποψήτους πιάνει τόπο και ακούγεται από τους κυβερνώντες, ενώστα καθ’ ημάς μάλλον απέχουμε αρκετά από κάτι ανάλογο...)συχνά-πυκνά κάνουν την εμφάνισή τους στα media ανοικτέςεπιστολές «προς πάντα ενδιαφερόμενο», σαν κι αυτή πουμας προέκυψε στις αρχές του μήνα, με θέμα την ΨηφιακήΟικονομία. Την υπογράφουν κάμποσοι γνωστοί (και, εντόςΗΠΑ υποθέτω πολύ γνωστότεροι) τεχνολόγοι, οικονομολόγοι,ερευνητές, επενδυτές και άνθρωποι των media οι οποίοι-μετά λόγου γνώσεως, προφανώς, αλλά και με αρκετή δόσηκοινωνικού προβληματισμού- προτείνουν μια νέα προσέγγισηστη διαρκώς αναπτυσσόμενη ψηφιακή πραγματικότητα, πουμας επιβάλλουν θέλοντας και μη οι νέες (;) τεχνολογίες.Αυτοί οι καλοί άνθρωποι, λοιπόν, βλέπουν (ίσως σε κάπωςμεγαλύτερο βαθμό, όντας στην καρδιά των γεγονότων, απόεμάς τους υπολοίπους, που όσο να ‘ναι, μια μικρή καθυστέρησηφάσης την έχουμε) την τεχνολογική αλλαγή ναέρχεται με ρυθμό τσουνάμι. Βλέπουν (και ζουν, σιγά-σιγά)τις ψηφιακές καινοτομίες να αλλάζουν γοργά τη ζωή μας,μετασχηματίζοντας τη βιομηχανία, την οικονομία και τηνίδια την κοινωνία, όπως είχαν κάνει σε παλιότερες εποχέςο ατμός, ο ηλεκτρισμός και οι μηχανές εσωτερικής καύσης.Το νέο χορό ευημερίας, τον οποίο από καιρό ακολουθούμε,σέρνουν πλέον οι υπολογιστές με όλο το οικοσύστημα πουτους περιβάλλει - το hardware, το software και τα δίκτυαβελτιώνουν τη ζωή μας με μύριους τρόπους και δημιουργούνδιαρκώς νέα προστιθέμενη αξία, την οποία δύσκολα μπορείνα υπολογίσει κανείς...Τα παραδείγματα περισσεύουν, τα ξέρουμε και τα βλέπουμεκαθημερινά. Εντελώς χαρακτηριστικά, όμως, οι «επιστολογράφοι»αναφέρουν τη βοήθεια που προσφέρει η τεχνητή ευφυΐαστους γιατρούς σ’ ό,τι αφορά στη διάγνωση ασθενειών,την τεράστια πρόοδο που έχει σημειωθεί σ’ ό,τι αφορά στηνασφάλεια κατά την κίνησή μας στους δρόμους χάρη στουςπάμπολλους αισθητήρες που ενσωματώνονται πλέον στααυτοκίνητα, τη μεγαλύτερη από ποτέ άλλοτε διάδοση τηςγνώσης και της ψυχαγωγίας που έχει φέρει στη ζωή μας ηψηφιοποίηση, ενώ ειδική μνεία κάνουν στην για πρώτη φοράδιασύνδεση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού τηςΓης μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας.Η ψηφιακή επανάσταση είναι good news, λοιπόν, για όλουςμας κι αυτό το επισημαίνουν δεόντως οι «επιστολογράφοι»μας. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούν να αδιαφορήσουνγια τις ταυτόχρονες μεγάλες προκλήσεις: την ελάχιστη έωςμηδενική αύξηση των εσόδων στα νοικοκυριά την τελευταία20ετία [προφανώς, οι «επιστολογράφοι» ως Αμερικανοίαναφέρονται στην αμερικανική οικονομία - όμως, οι διαπιστώσειςτους όπως θα δείτε είναι γενικότερες, απλώςπρέπει να προσαρμοστούν στις συνθήκες κάθε χώρας / πχ.σ’ ό,τι αφορά στην Ελλάδα, μακάρι η αύξηση των εσόδων ναήταν απλώς μηδενική...], οι μισθοί πέφτουν (πικρό χαμόγελο,εδώ... - ποιοί μισθοί, παιδιά;) και η άλλοτε κραταιά μεσαίατάξη αποσυντίθεται (κι εκεί, ε; τς, τς, τς...).Δεν τους αρέσουν τόσο πολύ το outsourcing και το offshoring,αναγνωρίζουν όμως πως αυτές είναι οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης,που έφεραν ακριβώς οι Τεχνολογίες Πληροφορικής& Επικοινωνιών. Επίσης, κάνουν λόγο για τις μεγάλεςαλλαγές στο εργατικό δυναμικό, τις νέες επαγγελματικές4 infocom•07•15

απαιτήσεις, ακόμα και για την ανησυχία μήπως τα ρομπότ«καταπιούν» τις σημερινές θέσεις απασχόλησης - κάτι πουαπορρίπτουν μετ’ επιτάσεως, δηλώνοντας πως είναι στοχέρι μας να μην αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο...Κι επειδή οι Αμερικανοί είναι πρακτικοί άνθρωποι, οι «επιστολογράφοι»μας δεν περιορίζονται μονάχα σε γενικέςδιαπιστώσεις και αφορισμούς, αλλά υποβάλλουν και προτάσεις,τις οποίες ορίζουν ως μια τριμέτωπη προσπάθεια!Αρχικά, ζητούν μια σειρά από αλλαγές στις βασικές δημόσιεςπολιτικές, όσον αφορά στην παιδεία, τις υποδομές, τηνεπιχειρηματικότητα, το εμπόριο, τη μεταναστευτική πολιτική,αλλά και την έρευνα, υποστηρίζοντας ότι η υλοποίησή τουςθα βελτιώσει σύντομα την αμερικανική οικονομία (και δενχρειάζεται να σημειώσουμε εδώ, πως ακριβώς επειδή ζούμεσε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, αυτό θα επηρεάσει άμεσακαι έμμεσα πολλές άλλες χώρες) αλλά και την ποιότητατου εργατικού δυναμικού της.Όμως, προσθέτουν πως αυτό από μόνο του δεν φτάνει- χρειάζονται κι άλλες, μακροπρόθεσμες αλλαγές στο φορολογικόσύστημα και σ΄ εκείνο των μεταβιβάσεων, στιςδημόσιες επενδύσεις, αλλά και στον τρόπο με τον οποίομπορεί και πρέπει να λειτουργεί η δημοκρατία σ’ έναν δικτυωμένοκόσμο.Ο δεύτερος άξονας της προσπάθειας έχει να κάνει με τονκόσμο των επιχειρήσεων - οι «επιστολογράφοι» ζητούν απότα ηγετικά τους στελέχη να αναπτύξουν νέα μοντέλα, όσοναφορά στην οργάνωσή τους, και προσεγγίσεις οι οποίες όχιμόνο θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα και θα δημιουργήσουνπλούτο, αλλά παράλληλα θα δημιουργήσουν ευκαιρίεςσε ευρεία κλίμακα, με απώτερο στόχο την ευημερία για όσογίνεται περισσότερους. Κι αυτό γιατί θεωρούν πως μια εταιρία(προφανώς, εννοούν κυρίως τις μεγάλες, που «μετράνε»σε εθνικό και διεθνές επίπεδο) εμπεριέχει ισχυρά στοιχείακαινοτομίας και μπορεί να επιτύχει πολύ περισσότερα οφέληεκτός από κέρδη και ικανοποιητικά μερίσματα για τους μετόχουςτης. Έχει τη δυνατότητα να μετασχηματίσει τις ιδέες σεπροϊόντα και υπηρεσίες οι οποίες απαντούν στις κοινωνικέςπροκλήσεις, προσφέροντας συχνά «εργαλεία» στους πολίτεςγια να βγάλουν το ψωμάκι τους... Οι «επιστολογράφοι»θεωρούν πως τα αλλεπάλληλα κύματα καινοτομίας σε κάθεκλάδο της τεχνολογίας, αποτελούν την καλύτερη ευκαιρίαγια να «επανιδρύσουμε» σε νέες βάσεις τις εταιρίες και νααλλάξουμε το όλο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας.Ο τρίτος και τελευταίος άξονας είναι μια παραδοχή εκ μέρουςτους: δεν τα ξέρουμε όλα, δεν έχουμε (ακόμα...) όλεςτις απαντήσεις! Γι’ αυτό, ζητούν περισσότερη και καλύτερηέρευνα σ’ ό,τι αφορά στις οικονομικές και κοινωνικές παρενέργειεςτης ψηφιακής επανάστασης, αλλά και εντονότερηπροσπάθεια για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη λύσεων οιοποίες -προφανώς- μπορούν να πάνε τη σκέψη μας ακόμαμακρύτερα...Εν κατακλείδι, υποστηρίζουν με θέρμη ότι η ψηφιακή επανάστασημάς έχει εφοδιάσει με μια πρωτοπορειακή «εργαλειοθήκη»,με τη βοήθεια της οποίας μπορούμε να ενισχύσουμετην ανάπτυξη και την παραγωγικότητα, να παράξουμε πλούτοκαι να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Όμως, για ναμπορέσουν να μοιραστούν όσο γίνεται περισσότεροι τηνευημερία που πολλοί ευαγγελίζονται, θα πρέπει να αναθεωρηθούνπολιτικές, να αλλάξουν οργανισμοί και να ανανεωθείη έρευνα, προκειμένου να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες καινα απαντήσουμε στις προκλήσεις, τις οποίες προκαλούνακριβώς αυτά τα «εργαλεία»...Μπόλικη τροφή για σκέψη - τι λέτε;infocom•07•15 5