Antiphonale 1912 - SanctaMissa.org

Dominica ad Laudes.
s
Et temporum das tempo-ra, Ut alle-ves fastf-di- um:
Nocturna lux viantibus
A nocte noctem segregans,
Praeco diei jam sonat,
Jubarque solis evocat.
Hoc excitatus Lucifer
Solvit polum calfgine:
Hoc omnis errdnum cohors
Viam nocendi deserit.
Hoc nauta vires cdlligit,
Pontique mitescunt freta:
Hoc, ipsa Pe-tnz Ecclesiae,
Canente, culpam dfluit.
Surgamus ergo strenue:
Gallus jacentes excitat,
Et somnolentos increpat:
Gallus negantes arguit.
Gallo canente spes redit,
^Egris salus refunditur,
Mucro latrdnis cdnditur,
Lapsis fides revertitur.
Jesu, labantes respice,
Et nos videndo ctfrrige:
Si respicis, labes cadunt,
Fletuque culpa sdlvitur.
Tu lux refulge sensibus,
Mentisque somnum dfscute:
Te nostra vox primum sonet,
Et vota solvamus tibi.
Deo Patri sit gldria,
Ejusque soli Fflio,
Cum Spiritu Paraclito,
Nunc et per omne saeculum. Amen.
Per Annum.
% Ddminus regnavit, decdrem induit.
Rf. Induit Ddminus fortitiidinem, et praecinxit se virtute.
A Septuagesima usque ad Quadragesimam.
% DCmine refugium factus es nobis.
i^. A generatidne et progenie.
Sequens Hymnus dicitur in Dominica III. et reliquis Dominicis post Pentecosten
usque ad diem 27. Septembris inclusive occurrentibus.
IV.
Hymnus.
• • l
C-CE jam noctis te nu-a-tur umbra, Lux et aurdrae ru-ti-lans
• - •
•t
-a—•co-ruscat:
Suppli-ces re-rum Ddmi-num cand-ra Vo-ce pre-cemur: