You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
PoP & rock BeSteL nu In een Van onze WeBWInkeLS<br />
28<br />
Son VoLt<br />
honky tonk CD<br />
(Rounder/Universal)<br />
Ooit was Jay Farrar de meest talentvolle songschrijver van Uncle<br />
Tupelo. Inmiddels is hij al lang voorbij gestreefd door zijn vroegere<br />
kompaan Jeff Tweedy die met zijn band Wilco tot de top van de<br />
alternatieve Amerikaanse bands hoort. Son Volt begon veelbelovend, maar werd per album<br />
voorspelbaarder en het succes daalde. Farrar ging solo, maakte een paar uitstekende platen<br />
waarin hij zichzelf opnieuw uitvond, maar keerde uiteindelijk toch weer terug bij Son Volt. In<br />
2009 verscheen American Central Dust en leek Son Volt weer helemaal terug. Toch hebben we<br />
vier jaar moeten wachten op een opvolger en die ligt nu onder de titel Honky Tonk voor ons.<br />
Die titel verklapt meteen al wat we kunnen verwachten; Farrar liet zich voor deze plaat inspireren<br />
door de Bakersfield sound die in de jaren zestig werd gemaakt door o.a. Buck Owens en Merle<br />
Haggard als antwoord op de gladde Nashville sound. Zij brachten rock in de country door zich<br />
op de elektrische gitaar te richten en – vooral in het geval van Haggard – waren ook tekstueel<br />
scherper. Dat Farrar uit kan blinken in countrysongs wisten we al, hier doet hij dat een heel album<br />
lang en dat is goed om te horen. (BD)<br />
a<br />
T<br />
p<br />
S<br />
E<br />
L<br />
p<br />
L<br />
a<br />
a<br />
T<br />
j<br />
E<br />
S<br />
StereoPhonIcS<br />
graffiti on the train CD LP<br />
(PIAS)<br />
Waar talloze Britpoppende generatiegenoten inmiddels hun eerste reünie<br />
achter de rug hebben of iets anders zijn gaan doen, zijn de Stereophonics nooit<br />
weggeweest. Aangezien het vorige album, Keep Calm And Carry On, alweer ruim<br />
drie jaar oud is, werd het ondertussen wel tijd voor een nieuwe plaat. Graffiti On A Train werd voorafgegaan<br />
door drie singles die een vrij afwisselende plaat deden vermoeden. Het donker klinkende In A Moment<br />
werd gedomineerd door dreigende elektronica, terwijl Indian Summer werd gedragen door zoete strijkers en<br />
Violins And Tambourines een langzaam opgebouwde ballade was. De overige zeven liedjes bevestigen het<br />
vermoeden. De plaat gaat van start met twee hele goede en uit duizenden als Stereophonics herkenbare<br />
rockers, maar Take Me klinkt net als In A Moment behoorlijk duister en in Been Caught Cheating wordt<br />
voorzichtig geflirt met gospel. Alles bij elkaar klinkt Graffiti On A Train daardoor zowel erg vertrouwd als<br />
redelijk fris. Op deze manier kunnen de Stereophonics nog jaren mee. (MvR)<br />
StuurBaarD BakkeBaarD<br />
Boys Do cry CD LP<br />
(PIAS)<br />
Drie jaar terug veegde SBBB met de inlijving van DJ DNA het schemerige venijn van de<br />
geniaal gestoorde hattrick Chuck, Mercedes en Whistle Dixie en creëerde op L’Amour<br />
een soort roestige funky kant die op Boys Do Cry niet opvalt. SBBB is dan ook weer<br />
een trio en eerder De Kift, Krang en dEUS dan Kraak & Smaak. SBBB staat voor intelligent gestructureerde<br />
chaos en ook Boys Do Cry is weer goddelijk experimenteel want retecatchy, smerig gierend doch verslavend<br />
melodieus. Kunt u het rijmen? SBBB wél en nog steeds met gekmakend gemak, zoals zij nooit anders deden<br />
sinds het onvergetelijke Lied Van De Meeuwen. Filmscores en Beukorkesten tussendoor incluis. Boys Do Cry:<br />
jazeker, van geluk! (AJ)<br />
PoP & rock
Change language