SINCFALA MUSEUM VAN DE ZWINSTREEK JAARVERSLAG 2008

3.6. Wetenschappelijk onderzoek
Naar aanleiding van onderzoek en inventarisatie van maritiem archeologische voorwerpen deed
Ine Demerre van het Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed - Cel Maritieme
Archeologie en Varend Erfgoed - een beroep op de collectie van het museum. Er werden enerzijds
een reeks voorwerpen in bruikleen gegeven en anderzijds ter plaatse voorwerpen bestudeerd en
gefotografeerd.
Het onderzoek resulteerde in de publicatie Maritiem archeologisch erfgoedonderzoek in 2006-
2007. Twee jaar registratie en verwerking van het erfgoed in en uit de Noordzee, uitgegeven door
het VIOE en Provincie West-Vlaanderen en tijdens een symposium voorgesteld in het
Provinciedomein Raversijde (Oostende) op 30 oktober 2008.
Aanvullend werd door Wim De Clercq & Brenda Dickinson (Universty of Leeds, School of Classics)
een kort verslag gemaakt van het onderzoek van de Twee terra sigillata potten, opgevist uit de
Noordzee, Engelse territoriale wateren, die deel uitmaken van de museumcollectie:
1. Beker type Drag. 33. De conische beker type Drag. 33 is veruit het meest voorkomende
bekertype in terra sigillata gedurende de tweede en derde eeuw AD. Vaak worden de potten
gestempeld met een naamstempel aan de binnenzijde, al neemt deze tendens af in de derde eeuw
op deze specifieke vorm. Het stuk in kwestie draagt de retrograde stempel CANPANI, gevolgd door
een rozetachtige aanvulling bestaande uit 4 puntjes. Volgens de Leeds Index betreft het
stempeltype 1a van pottenbakker Campanus, werkzaam in Lezoux (Centraal-Gallië) gedurende de
midden tot laat-Antonijnse tijd. Het stempeltype komt volgens de Index ook voor op vorm Drag.
31. Er is weinig bekend over deze pottenbakker, maar hij werd wel aangetroffen in het bekende
St. Magnus House-ensemble, de Romeinse haven te London. (Bird 1986, 140-141).
2. Versierde cilindrische beker type Drag. 30. Beker met opendecor. Eierlijst uit centrale
gladde kern en enkele omlopende staaf. Rechts aanleunende tussenstaaf, bestaande uit parels en
eindigend op een lichte verdikking. De eierlijst is verwant aan type Rogers B223, een lijst die door
verschillende pottenbakkers uit de midden-Antonijnse tijd werd gebruikt (oa Cinnamus, Pugnus,…)
Een parelrij zoomt de eierlijst af. De fries bestaat uit een door verticale parelrijen gescheiden
panelen. De parelrijen eindigen op grote achtbladige rosettes verwant aan het type Rogers C50.
Een retrograde intradecoratieve stempel werd vertikaal aangebracht en leest MERC . . . . M, terug
te voeren tot de pottenbakker MERCATOR uit Lezoux (Centraal-Gallië), gekend binnen de Leeds
Index als Mercator iv; stempeltype 3a (pottenbakker Mercator II uit Stanfield & Simpson 1958).
De pottenbakker was qua stijl en gebruik van poinçons verwant aan contemporaine pottenbakkers
als Doeccus en Cinnamus. De stempel komt vaak voor op sites uit de Antonijnse tijd, o.a. langs de
Donau en Hadrians Wall; mooie parallellen voor het stempeltype en het decor werden
gepubliceerd door Stanfield en Simpson (1958, pp. 247-248; Fig. 145, 3.) en zijn afkomstig uit
Corbridge en Newcastle. Het decor zelf bestaat voornamelijk uit mythologische figuren zoals putti
(zittend: Oswald 444a en staand Oswald 378), een staande gedrapeerde vrouw (Oswald 929) en
een zittend godenpaar Demeter en Kore (Oswald 970A) aangevuld met een 13-bladig rozet
Rogers C12, gebruikt onder andere door Mercator. Het stuk dateert uit de midden- tot laat-
Antonijnse tijd.
Literatuur
Bird J., 1986. Samian Wares. In: Miller L., Schofield J. & Rhodes M. (eds.). The Roman Quay at
St. Magnus House, London. London & Middlesex Archaeological Society Special Paper, nr 8, pp.
139-185. London.
Oswald F., 1936-1937. Index of Figure-types on terra sigillata (Samian Ware). Supplement of The
Annals of Archaeology and Anthropology. University Press of Liverpool.
vzw Sincfala, Museum van de Zwinstreek – Jaarverslag 2008
23