voetbal - SV Spaarnwoude

VOETBAL
Na een strakke, harde maar faire tackle uitgevoerd door één van ons, sloeg de vlam in de pan. De
‘bruggers’ begonnen zich nu massaal tegen de scheidsrechter te keren (hij was niet onder de indruk)
of tegen een willekeurig in de buurt staande Spaarndammer; de volgorde deed er niet toe.
Nu zijn wij een meegaand volkje, maar genoeg is genoeg. De aanvoerder van ons team liet zien dat
de grens van het accepteren was bereikt: hij gaf aan dat wij de wedstrijd wilden beëindigen. Onder
de gegeven omstandigheden was dit een juiste en dappere beslissing. Verder spelen had mogelijk
een aantal gewonde spelers opgeleverd. Achteraf bleek dat deze optie al in de rust met elkaar was
besproken. Hulde! Alleen zo kom je van dit ongewenste gedrag af.
Beide teams liepen van het veld. Als vader mengde ik me er tussen, omdat ik dacht dat het best wel
eens grimmig kon worden. Je beschermt tenslotte je clubgenoten, nietwaar. Ik was overigens niet de
enige die er zo over dacht. Ook dat is Spaarndam!
Een van de tegenstanders bleef nog wat verdwaasd voor de deur naar de kleedkamers rondhangen
en was boos op iedereen die niet tot zijn club be-hoorde. Hij vond het zelfs nodig op te merken, dat
hij ons allemaal zou opensnijden als hij ons weer eens tegenkwam.
Gelukkig zijn Spaarndammers niet snel onder de indruk, anders zou je schrikken van zo’n
opmerking.
Na wat ontmoedigende opmerkingen en goedbedoeld adviezen van de spelers van SPW-zes, die op
het terras stonden na te genieten van hun dikke overwinning, droop het heethoofd af.
In de gang naar de kleedkamers ging het allemaal lekker sportief verder. Bij het ontwerp van ons
sportpaleis is rekening gehouden met krachten die vrijkomen bij keiharde karatetrappen. Muren,
kozijnen en deuren moeten het namelijk vaak ontgelden als onze opponenten wat verdrietig van het
veld komen. De con-structie bleef uiteraard in takt: er is zelfs geen bluts verf af. Hulde!
Uiteindelijk heeft iedereen ongeschonden de douches bereikt.
Niet onvermeld mag blijven dat een van de tegenstanders naar onze kleedkamer kwam om zijn
verontschuldigingen aan te bieden: zo had het allemaal niet mogen gaan. Deze man heeft nog wat
praatwerk te doen bij de club in de Waarderpolder, wij wensen hem sterkte.
Het vierde groeit heel duidelijk in dit seizoen. Ze mogen dan regelmatig verliezen en laatste staan in
de poule, wel zijn ze inmiddels allemaal zeer volwassen en weerbaarder geworden. Zij houden zich
tenminste bezig met wat je op een veld moet doen: voetballen met verstand. Hulde!
Het volgende seizoen zien we dan ook met vertrouwen tegemoet.
Veel speelplezier en bedankt jongens. Eh…….. sorry, MANNEN.
Kees Raateland sr.