de werkelijke crisis in de geestelijke gezondheidszorg - Nederlands ...

Hoofdstuk twee
HOOFDSTUK TWEE
DE GEVAREN
VAN PSYCHIATRISCHE
ETIKETTEN
HET GEBREK AAN WETENSCHAPPELIJKE
ONDERBOUWING BINNEN DE PSYCHIATRIE
1Er is wijdverspreide serieuze professionele kritiek op het Diagnostic and
Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) van de psychiatrie en op het
hoofdstuk over geestelijke stoornissen in de International Classification of
Diseases (ICD). Het verschil tussen psychiatrische diagnoses en standaard
geneeskunde is dat de DSM alleen symptomen categoriseert, geen ziekten.
2Theodore Pearlman, een psychiater uit Houston, stelt: “De DSM-IV is te ver
gegaan. Het zijn teveel diagnoses zonder een objectieve basis of een
biologische onderbouwing”.
3Psychiater Joseph Glenmullen van de Harvard University Medical School zegt:
“…De huidige DSM is samengesteld uit checklijsten voor diagnoses:
oppervlakkig, met een kunstmatige nadruk op symptomen…elke poging om
patiënten te helpen zichzelf beter te begrijpen en om echte veranderingen te
bewerkstellingen gaat verloren in de haast om ze te diagnosticeren en drugs voor
te schrijven”.
4Ondanks het gebrek aan wetenschappelijke geloofwaardigheid worden de
DSM en de ICD opgevoerd als diagnostische instrumenten, niet alleen voor
persoonlijke behandelingen maar ook in voogdijzaken, in zaken waar sprake is
van psychisch onvermogen, in getuigenissen, in het onderwijs en nog in vele
andere zaken.
5In afwezigheid van objectieve wetenschappelijke bewijzen heeft de psychiatrie
de volgende gedragskenmerken uitgeroepen tot geestelijke stoornissen: Stoornis
in de uitdrukkingsvaardigheid, fonologische stoornis, rivaliteitsstoornis bij tweelingen,
het levensfaseprobleem en de nicotine gerelateerde stoornis (gebruik en afkick).
6
“Als leden van het Amerikaanse Congres denken over geestelijke gezondheidszorg
dan denken ze aan schizofrenie” zegt Karen Ignagni, voorzitter van de
American Association of Health Plans. “Ik denk niet dat ze zich bewust zijn van de
algemeenheid van de gebruikte termen…de kosten voor de niet wetenschappelijk
gestaafde behandelingen kunnen hierdoor behoorlijk oplopen”.
DE WERKELIJKE CRISIS IN DE GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG
13