1961-025 geschiedenis/histoire pharmacie - Kringgeschiedenis

erf „de Papegay" aan de oostzijde van de Karrestraat (= thans
9) voor ƒ 1510,- in 1757 !) en de aankoop van een zaai- en weiland
in de Teteringsedijk voor ƒ 1400,- in 1761 2 ).
In 1762 verkocht hij een obligatie van ƒ 2000,-, de beide verbandbrieven
van ƒ 1000,- en een obligatie van ƒ 1000,- 3 ). Met
het aldus vrijgekomen kapitaal verwierf hij zich enige 3 %
aandelen in de Engelse staatslening 4 ).
Reeds in juni 1764 zag hij zijn dood naderen en stelde daarom
ter voorkoming van moeilijkheden zijn beide zonen aan tot
executeurs en erfgenamen van de Engelse effecten 5). Hij
overleed op 12 juli 1764 en werd vier dagen later buiten de
stad begraven.
Tijdens zijn leven werd hij steeds koopman genoemd, eerst
in 1755 6 ) en een enkele maal daarna werd hij ook apotheker
genoemd. Waarschijnlijk was hij koopman in leer en huiden,
zoals zijn zoon Ludovicus dat werd, en daarnaast apotheker.
Ludovicus Ingenhousz zoon van bovengenoemde apotheker
Arnoldus Ingenhousz, was na het overlijden van zijn grootvader
met zijn broer Johannes erfgenaam geworden van diens
gehele nalatenschap. Op 13 augustus 1748 lieten de beide broers
tezamen een testament opstellen, waarbij zij elkander tot enige
erfgenaam benoemden. Beiden woonden toen nog bij hun
vader 7 ). Ongeveer een maand voor het huwelijk van Ludovicus
werd het testament nietig verklaard 8 ).
Hij ondertrouwde op 6 april 1764 te Turnhout en huwde aldaar
op 30 april met Maria Johanna Stuyck, die op 13 september
1737 te Turnhout gedoopt was als dochter van Petrus Josephus
Stuyck en Maria Josepha de Visscher.
Eerst na het overlijden van zijn vader enige maanden na zijn
huwelijk kon hij zelfstandig de apotheek voortzetten en kreeg
hij de beschikking over zijn gedeelte van de nalatenschap van
zijn grootvader, die zijn vader tot dan toe in vruchtgebruik
had bezeten.
Hoewel hij de apotheek altijd heeft aangehouden nam de
leerhandel bij hem toch de voornaamste plaats in.
Op 7 augustus 1766 kocht hij een huis, hof en erf aan de zuidzijde
van de Haagdijk (= thans 137), genaamd „de Grote
Kuyp". Enige jaren tevoren was bij dit huis een nieuw stenen
1) R. 602, f. 246v. 2) R. 604, f. 81v. 3) ibid., f. 306v; N. 762, akte
14-4-1762 en R. 604, f. 369. 4) N. 929, akte 8-6-1762.
5) N. 931, akte 17-6-1764. 6) N. 712, akten 29 en 46'.
7) N. 748. 8) N. 764.
15