februari/maart - RPC Eindhoven

Reactie op ‘Beste Voetballer van RPC’,
Paul van Loon, RPCer editie januari
Vincent Lagerweij
Op zoek naar
de beste voetballer van RPC
De maandelijkse column van Paul van Loon is een van de
redenen waarom ik trouw de RPC’er lees. De analyses
zijn scherp en de inzichten verfrissend en vaak grappig.
In tegenstelling tot Noud (lees Pauls column van januari)
ben ik het dan ook vaak eens met de strekking van Pauls
stukken. Vaak, zeg ik bewust, want vanzelfsprekend niet altijd.
Zo kon ik me niet helemaal vinden in zijn meest recente column
‘Beste Voetballer van RPC’.
In de betreffende column poogt Paul een antwoord te geven
op de vraag wie heden ten dage de beste voetballer van RPC is.
Dit naar aanleiding van uitlatingen van Noud, erevoorzitter en
zeer objectief in deze. Noud is van mening dat zijn zoon Michiel de
begeerde titel van beste voetballer toekomt.
In de column wordt vooral teruggeblikt en gesproken over RPC helden van wel eer.
Dit waren ongetwijfeld goede voetballers, maar heden ten dage zou geen van
deze mannen op leeftijd het succesvol opnemen tegen Michiel. Zelfs niet in de
zaal, waar Paul tot mijn verbazing keer op keer naar verwijst. Wordt de echte
strijd niet op het grasveld geleverd en moeten we derhalve onze topper daar
niet zoeken?
Ik ben dus niet van mening dat Pauls uitgeoefende druk Nouds stellingname
vloeibaar heeft gemaakt, zoals hij in zijn slotzin concludeert. Paul mist diepgang
in zijn analyse. En dat is jammer want de stelling van Noud is op zijn zachtst
gezegd kort door de bocht. Er is een heel aantal spelers die de kwalifi catie
‘beste voetballer’ gepast zouden kunnen dragen. Alhoewel Paul hier met een
zekere onzekerheid naar verwijst, lag hier de kans voor hem om Noud van een
krachtig weerwoord te bedienen. Hij had op poëtische wijze kunnen uitweiden
over de kracht en snelheid van Ties de Wilde, over de feilloze techniek van
-21-