Lees het gehele artikel hier (Het stuk over de Academie begint op ...

ACADEMIE VAN DE STAD
ACHTERGROND
Studenten werkzaam voor de Academie van de Stad. Sinds de start in 2008 heeft de Academie 144 projecten tot
stand gebracht.
den en daar ook hun ouders bij te
betrekken.’
Op de vraag hoe de stichting haar
activiteiten bekostigt, antwoordt
Eldar dat het ministerie van VROM
en de gemeente Amsterdam de eerste
2 jaar subsidie gaven. ‘De laatste
2 jaar moeten we het zonder doen.
We hebben wel wat reserves gecreeerd,
maar we zijn nu druk bezig
geld te vinden. We hebben onszelf
beloofd dat de stichting ten minste 5
jaar blijft bestaan.’
Geen oppascentrale
Voorleesmiddag in een klein buurtcentrum
in Amsterdam-Oost. Turkse
en Marokkaanse kinderen in de
leeftijd van 8 tot 10 jaar klitten
rond hun juffen, pedagogiekstudenten
die hier stage lopen en daar studiepunten
mee verdienen. De meegekomen
moeders kijken
geamuseerd toe. In groepjes van
tien verdwijnen de kinderen even
later in drie klaslokaaltjes. In de
keuken zijn de moeders in drukke
gesprekken verwikkeld.
‘In het begin kwamen er wel kinderen
alleen, maar die stuurden we
terug naar huis om hun moeder te
halen. We zijn geen oppascentrale’,
laat Maria Trap weten. Trap is coördinator
van het voorleesproject, een
32 26 augustus 2011 | Binnenlands Bestuur
initiatief van de Academie van de
Stad. De Academie is een ideële
stichting die samen met stadsdelen,
woningcorporaties, het hoger onderwijs
en de beide universiteiten in
Amsterdam projecten opzet met thema’s
als leren en opgroeien, integreren
en participeren, wonen en leven,
‘IN HET BEGIN KWAMEN KINDEREN
ALLEEN. DIE STUURDEN WE WEG.
WE ZIJN GEEN OPPASCENTRALE’
economie en stedelijke ontwikkeling.
Sinds de start in 2008 heeft de
Academie 144 projecten tot stand
gebracht, waaraan meer dan 2200
studenten hebben deelgenomen.
‘We hebben net voor de zevende keer
het project Thee en Thema afgesloten.
Dat is een enorm succes’, zegt
projectcoördinator Dora Fabriek.
‘Vrouwen van verschillende nationaliteiten
bespreken elke week allerlei
thema’s, zoals vrije partnerkeuze,
Wilders, onderwijs en opvoeding. Dat
zijn echt pittige gesprekken.’
Oprichter en stuwende kracht achter
de stichting is Wilfred Fischer,
verbonden aan de Hogeschool van
Amsterdam. ‘Onze opdrachtgevers
zijn de gemeente en de corporaties.
Van hen ontvangen we per project
en per semester 5 duizend euro, ongeacht
het aantal studenten dat eraan
deelneemt. Doorgaans zijn dat
er tussen de tien en honderd per
project. Jaarlijks levert ons dat ongeveer
5 ton aan inkomsten op. Dat
is heel beperkt, met de zes net afgestudeerden
die we in dienst hebben.
Maar we hebben er bewust voor gekozen
niet afhankelijk te zijn van
subsidies. We willen laten zien dat
we als sociale ondernemer een
duurzame bijdrage kunnen leveren
aan de maatschappij.’
Burgerbewustzijn
De Academie vraagt van de studentcoördinatoren
die in de projectwijk
beschikken over een corporatiewoning
een commitment van minimaal
anderhalf jaar. ‘Hun aantal is beperkt,
want anders wordt het project
minder effectief’, aldus Fischer.
‘Alleen door studenten een woning
aan te bieden, kom je er ook niet. Er
moet een organisatie omheen zitten
en daar kunnen lokale bestuurders
aan bijdragen.’
‘Veel sectoren houden zich alleen
met hun eigen zaken bezig’, zegt
Ymere-bestuurder Pieter de Jong.
‘Corporaties met woningen bouwen
en onderhouden, universiteiten met
studenten opleiden. Er is veel verkokering,
terwijl je juist voor meerwaarde
moet zorgen door verschillende
partijen bij elkaar te brengen
en de organisatiekracht moet hebben
om dat op te pakken.’
Fischer vindt dat er in de samenleving,
en vooral in de grote steden,
een andere houding moet ontstaan.
‘Wanneer je studenten bij dit soort
maatschappelijke projecten betrekt,
ontwikkelen ze hun burgerbewustzijn.
Dat maakt hen tot andere leiders.
Gemeenten moeten studenten
actief betrekken bij de uitdagingen
waar zij voor staan. Daar worden
de buurten beter van, de maatschappij
als geheel wordt er beter
van, maar ook het onderwijs en de
studenten zelf.’
Sinds kort is de Academie zich ook
in andere studentensteden aan het
oriënteren, laat Fischer weten.
‘Het zou mooi zijn als het idee daar
navolging zou vinden.’