Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
FESTIVAL MUNDIAL<br />
Datum en plaats:<br />
16 en 17 juni 2012,<br />
Leijpark,<br />
Tilburg.<br />
Het publiek was jong en multicultureel.<br />
(Foto: Tom Beetz)<br />
VERVOLG CONCERTVERSLAGEN<br />
Jazzflits nummer <strong>181</strong> 18 juli 2012<br />
26<br />
Het Festival Mundial vierde zijn 25-jarige jubileum, en toch staat<br />
dit festival niet vaak op het lijstje van de jazzliefhebber. Waarschijnlijk<br />
komt dat omdat dit festival ooit begonnen is als feestje<br />
rond het welzijn- en ontwikkelingswerk, opgeleukt met Afrikaanse<br />
muziek. Het publiek was toen jong en langharig, sommige<br />
vrouwen liepen vermond als Afrikaanse sjamaan. Van dat alles is<br />
geen sprake meer en Mundial is een serieus festival met topartiesten<br />
geworden. Het publiek lijkt in de verste verte niet meer<br />
op dat van 25 jaar geleden. Waar toen wierook werd verkocht is<br />
dit nu zo’n buitenfestival waar de tabakslobby nog een stevige<br />
poot aan de grond heeft. Anders dan bij veel jazzfestivals vormen<br />
twintigers en dertigers de kern van het publiek, en dat is<br />
meer multicultureel dan waar ook. Op zich niet vreemd want een<br />
flink deel van het terrein is vol gezet met springkussens voor de<br />
kleintjes, terwijl je aan de ouderen geen kind meer had omdat<br />
deze onvermoeibaar en fanatiek plastic bierglazen van de grond<br />
raapten om in te ruilen voor consumptiemunten.<br />
Publiekslieveling Caro Emerald zong een mix van eigen nummers<br />
en standards. (Foto: Tom Beetz)<br />
Mundial heeft twee grote podia, een kleiner muziekpodium, verschillende<br />
danspodia en een veelheid aan eet- en bazarstalletjes,<br />
maar ook een terrein dat bij de minste regen verandert in<br />
een zompig moeras. Wat dat betreft mag men zich in de handen<br />
wrijven want tussen de vele regenbuien door was dit weekeind<br />
juist droog met zelfs een zonnige zondag.<br />
De Afrikanen werden vooral vertegenwoordigd door muzikanten<br />
uit Mali. Gitarist-zanger Habib Koité was wat ongelijkmatig,<br />
soms prachtig zingend, dan weer wegzakkend in gedreutel.<br />
Datzelfde euvel trad ook op bij AfroCubism, een Buena Vistaachtige<br />
samenwerking van Cubaanse en Malinese musici. Af en<br />
toe was deze wereldmuziek van grote klasse, op andere momenten<br />
leek het of men het niet eens kon worden over het te<br />
spelen nummer. In ieder geval was de leider zanger-gitarist<br />
Eliades Ochoa een constante factor. Enigszins teleurstellend was<br />
ook Stephen Marley, zoon van de reggae-legende Bob Marley.<br />
Kennelijk mist hij toch nog wat genen van zijn vader, die zelfs in<br />
zijn slechtste dagen niet zo tam klonk.<br />
De hoogtepunten waren van hen die ook op het North Sea Jazz<br />
Festival te gast waren. Blitz is nog net geen Snoop Dogg, maar<br />
de swingende rap van de Ghanese-New Yorkse MC Samuel<br />
…vervolg op de volgende pagina