volharder20122013-05 - VDZ

“Wat een schattige zwijntjes deze keer!” merkt onze
aanvoerder ietwat schamper op als de tegenstander het
veld betreedt. Het grootste mannetje van de wrattenzwijnen
snuift onheilspellend bij het horen van deze woorden.
En inderdaad: nog geen tien minuten na de aftrap gaat
onze aanvoerder kermend naar de grond na een grove
charge van het wrattenzwijn. Bij nadere inspectie door
onze verzorger blijken beide scheenbeschermers van
onze sterspeler moeiteloos doorboord te zijn door de
vlijmscherpe slagtanden. De slagtanden slijpen namelijk
continu langs andere tanden in het gebit, waardoor ze
letterlijk zo scherp als scheermesjes zijn. Zelfs een leeuw
loopt liever een blokje om op zoek naar een makkelijkere
prooi! Onze aanvoerder heeft zijn hoogmoed helaas duur
moeten bekopen en hinkelt uitgeschakeld het veld af.
aanvallen en
verdedigen
De zwijnen blijken op intelligente wijze te opereren als
compact spelende familiegroepen binnen het elftal,
waarbij vader en moeder de jongen met veel passie
beschermen tegen dreigende aanvallen. Met hun fysiek
sterke lichaam schermen ze hun jongen behendig af en
creëren daardoor ruimte tussen onze linies. Al snel gaat
het van kwaad tot erger. Gebruikmakend van de chaos in
ons team na het uitvallen van de spelverdeler, scoren de
wrattenzwijnen twee doelpunten uit snel genomen vrije
trappen. De voorzetten belanden bij de oudere dieren, die
een venijnige tackel op de bal inzetten. Het afzwaaiende
speeltuig ploft tot tweemaal toe recht voor de poten van
de sprintende jonge wrattenzwijnen met twee doelpunten
als gevolg!
Verwoed gaan we in de tegenaanval. Het passeren van
de achterhoede blijkt echter een haast onmogelijke opgave
te zijn. Zodra wij aan een solo willen beginnen, laten de
zwijntjes zich bliksemsnel zij aan zij op de knieën van hun
voorpoten zakken. We verliezen al snel de wedstrijdbal
inclusief de nodige reserveballen die met een zacht gesis
leeg lopen op de punten van de slagtanden. Typisch zo’n
tegenstander die zich na een kleine voorsprong op laffe
wijze volledig ingraaft op de eigen helft, maar hoe kraken
we deze ijzersterke verdediging?
Dit keer komt de rechtsback echter met een briljant idee.
Nadat hij in de rust vijf minuten druk gebarend met onze
reservespelers heeft staan smoezen, loopt hij met een
zelfvoldane glimlach de kleedkamer in. Bij terugkomst op
het veld ontdekken we op de speelhelft van de tegenstander
een haastig gegraven modderpoel. Op de bodem van
de ondiepe kuil is de inhoud van een zak aardappels verspreid.
Luid knorrend en smakkend vallen de wrattenzwijnen
aan op deze delicatesse, waarbij ze zich tevreden in
de modder onderdompelen. De bal is plotseling volstrekt
niet meer interessant en wie de
winnaar van deze wedstrijd wordt,
laat zich eenvoudig raden!
Wekelijks breken VDZ-trainers
zich het hoofd hoe de tegenstander
het best bestreden kan worden.
Wat zijn de sterke en zwakke
punten? Over welke geheime
wapens beschikt het elftal? Ook
in het dierenrijk worden slimme
tactieken gebruikt om de vijand af
te bluffen of de prooi te verschalken!
In deze rubriek zoeken we uit
of onze voetbalstrategie opgewassen
is tegen de intelligente dieren
van Burgers’ Zoo.
door Bas Lukkenaar
Clubblad de Volharder | 23