You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
interview<br />
74 kekmama<br />
mijn kind. Ik heb ook nooit<br />
een foto van hem bij me. Hij<br />
is nu in Turkije, ik ben hier. Ik<br />
mis hem. Dus kijken naar zijn<br />
foto fl eurt me niet op; het<br />
doet me verdriet. Ik heb hem<br />
in mijn gedachten.<br />
Mensen zullen aan mij niet<br />
zo snel merken dat ik moeder<br />
ben. Tenzij ze er naar vragen.<br />
In mijn hart ben ik natuurlijk<br />
vierentwintig uur per dag<br />
moeder. Het grappige is:<br />
sinds Leon is niets in mijn<br />
leven meer hetzelfde. Ik kan<br />
nooit meer zorgeloos op reis. Ik bel wel tien keer naar het<br />
thuisfront; dat deed ik vroeger nooit. Is dat erg? Nee. Ik accepteer<br />
het en geniet ervan. Ik ben een moeder en mijn verantwoordelijkheid<br />
voor hem is mijn eerste taak in mijn leven.<br />
Het is overigens ook een enorme therapie. Vóór ik moeder<br />
werd, was ik een trutje. Als iemand met vuile handen me aanraakte,<br />
dacht ik dat ik fl auwviel. Rommel in huis vond ik vreselijk.<br />
‘VOOR LEON<br />
HEB IK ÉÉN<br />
BOODSCHAP:<br />
VERLIES<br />
NOOIT HET<br />
VERTROUWEN<br />
OP LIEFDE<br />
IN JE LEVEN’<br />
Als er nu speelgoed rondslingert, maakt dat me niets uit. Ik ben<br />
rustiger en toleranter geworden. Wat ik nog steeds heel vies<br />
vind, is neuspeuteren. Serieus: ik kan niet in mijn eigen neus<br />
peuteren. Maar als Leon een snottebel heeft, haal ik die er even<br />
uit. En dat vind ik dan helemaal niet erg. Onbegrijpelijk, toch?’<br />
Geestelijk verliefd<br />
‘De drijfveer in mijn leven is de liefde. Ik ben de hele dag<br />
verliefd. Op een woord, plant, dier of foto. En ook op mannen<br />
of vrouwen. Mensen hebben daar meestal seksuele associaties<br />
bij, maar daar heeft het niets mee te maken. Ik geloof<br />
in lichamelijke loyaliteit, alleen geestelijk ben ik de hele tijd<br />
verliefd. Het betekent dat ik de schoonheid van iets of iemand<br />
inzie. De enige die dat begrijpt, is mijn man. Met hem kan ik<br />
erover praten. Zo ben ik ook enorm verliefd op Leon. En het<br />
maffe is: die verliefdheid wordt steeds heftiger. Als hij me aankijkt,<br />
kijkt hij in de diepte van mijn ziel.<br />
In de opvoeding ga ik puur af op mijn instinct en de tekenen<br />
van mijn kind. Ik vind het gruwelijk irritant als mensen me<br />
willen vertellen wat ik moet doen. Zeker ongevraagd. Ik luister<br />
wel uit fatsoen en beleefdheid. Maar ik blijf bij mezelf en<br />
volg mijn eigen gevoel. En dat is altijd liefde. Moeder en kind<br />
kunnen door die liefde communiceren zonder woorden. Daar<br />
moet je wel in geloven en het een kans geven. Het trieste is<br />
alleen: hoe ouder we worden, hoe meer we dat geloof in de<br />
liefde verliezen omdat we zo vaak teleurgesteld zijn. Voor<br />
Leon heb ik wat dat betreft één boodschap: verlies nooit<br />
de liefde en het vertrouwen op liefde in je leven. Voor de rest<br />
moet hij het allemaal zelf ontdekken en beleven. Want het<br />
is zíjn leven.’<br />
Paars kanten onderbroekje<br />
‘In je relatie moet je nooit de geliefde verliezen die je ooit<br />
was. Sommige moeders worden moekes. Ik kan me voorstellen<br />
dat zo’n man je dan op een dag aankijkt en denkt:<br />
waar is mijn geliefde gebleven? Je moet er elke dag aan<br />
werken dat de onderlinge aantrekkingskracht niet ophoudt<br />
te bestaan.<br />
Hoe je dat doet? Met gekke, ondeugende dingen. Laatst<br />
had ik stiekem een paars kanten onderbroekje in Noyans<br />
broekzak gestopt toen hij naar een belangrijke internationale<br />
vergadering ging. Ik genoot al van de gedachte aan zijn<br />
glimlach en de gêne die hij door zou maken wanneer hij het<br />
zou ontdekken. Toen hij tijdens die bijeenkomst zijn Blackberry<br />
uit zijn zak haalde, stond hij opeens met die onderbroek<br />
in zijn handen. Al die zakenmannen begonnen zó hard<br />
te lachen, dat de spanning meteen weg was. Die onderbroek<br />
heeft uiteindelijk tot een fantastische vergadering geleid. Ik<br />
denk dat dit soort dingen in een relatie heel belangrijk zijn<br />
en dat je dat nooit kwijt moet raken. Je moet er alleen wel<br />
in investeren.<br />
Ik voel me meer dan ooit vrouw. En dat heeft niets te maken<br />
met mijn kind. Het is meer omdat ik de ontdekkingen die ik<br />
in mijn leven heb gedaan, nu toepas. Tot mijn vijfentwintigste<br />
heb ik mijn gevoel genegeerd. Na de dood van mijn<br />
moeder hunkerde ik naar liefde. Ik sméékte erom. Daar<br />
maakten mensen misbruik van. Ik was een volger, ik deed<br />
wat andere me zeiden. En opeens was het genoeg. Op dat<br />
moment ontdekte ik de gelijkwaardigheid in mezelf met<br />
de rest van de wereld. Toen pas kon ik luisteren naar mijn<br />
gevoelens. En wat ik voel, is altijd waar, want ik voel het. Het<br />
is heerlijk om te allen tijde te kunnen zeggen wat ik voel.<br />
Daardoor voel ik dat ik leef!’<br />
INTERVIEW LINDA DE WAART FOTOGRAFIE PORTRETTEN BONNITA POSTMA
Change language