wandelroute - Het Flevo-landschap

14
Wandelen in de
Kamperhoek
een rondje kunst
Vanaf hier krijgt het pad het karakter van een struinroute en loopt
dwars door het bos. U ervaart de bijzondere sfeer van de ritselende
ruigten rondom. De dieren laten zich vaker horen dan zien, maar
de beleving is er niet minder om. Hier leven marterachtigen zoals
de bunzing, hermelijn en wezel en diverse muizensoorten. Maar
die zult u niet snel te zien krijgen, klein en schuw als ze zijn. De
vogels die zich hier thuisvoelen zijn onder andere de grote bonte
specht, de boomkruiper en de kneu.
Boven het struikgewas uit torenen de statige hoge stammen van
de polderpopulier. De robusta zeeland, is bij de eerste aanplant
van het bos veel gebruikt. Nu zijn er nog maar sporadisch van
dergelijke pionierbomen te vinden, want hun levensduur is beperkt.
In dit bos blijven ze staan want de bodem is zo nat dat
vellen en herplanten meer kwaad dan goed zou doen. Daarom
mag het Kamperhoekbos zich in alle rust verder ontwikkelen tot
een echt natuurbos; een bos waarin het beheer beperkt blijft tot
het open houden van de bospaden.
Vlinderbaan
Vanuit de dichte eiken houtwal betreedt u een langgerekte bosweide.
Deze strook wordt wel de vlinderbaan genoemd, want
aan weerszijden van de bosweide ontwikkelt zich een bloemrijke
struweelrand die erg aantrekkelijk is voor talrijke vlinders. Hier
wordt zelfs een voor Nederland wel erg bijzondere dagvlinder
waargenomen: de grote vos.
De wandeling slingert over de boswei en via een bruggetje door
de bosrand om weer terug te komen op de vlinderbaan. Daar waar
het bos plaats maakt voor het open veld wordt het pad omzoomd
door hondsroos en egelantier. Deze bloesemdragende rozensoorten
trekken vele vlinders aan.
Observatiehut
Even verder doemt de observatiehut op, die u een uitzicht
geeft over de omringende velden en het besloten moeras. In
het moeras leven meer dan 25 soorten libellen. Ook de broedvogelbevolking
is er gevarieerd. Er broeden vele Rode Lijstsoorten,
zoals de koekoek, matkop en nachtegaal. Ook is hier
de kans groot om de blauwborst, bruine kiekendief en water ral
te spotten dankzij de rust die in veld en moeras heerst. Neem
er de tijd voor want de natuur laat zich niet dwingen. Hoe
voorzichtig u ook loopt, dieren hebben u allang in de gaten en
houden zich gedeist. Daarom zult u in de observatiehut vaak
pas na een kwartier tot een half uurtje bijzondere waarnemingen
doen. Dan zijn de dieren ‘vergeten’ dat er mensen in de
hut zitten. Misschien ziet u zilverreigers en lepelaars jagend op
vis in de poelen. Ook de ijsvogel passeert hier geregeld.
De terugweg loopt eerst weer over het holle pad tussen de
rozenhagen door. Eenmaal in het bos doorkruist u een oud
esdoornvak. De bomen staan er dicht opeen, waardoor er op
de bodem te weinig licht overblijft voor andere plantengroei.
Alleen de zaailingen van de esdoorn zelf kiemen er massaal,
maar daarvan ziet slechts een enkel plantje kans om door te
groeien.
Vijf minuten later staat u weer op het pad bij het begin van de
route. Hopelijk heeft u genoten van een afwisselende tocht
door bos en veld, waarin kunst en natuur zijn verweven tot een
boeiend geheel.