Juryrapport 2012 - Corso Zundert

Inleiding
Rapport van de vakjury 2012
Het was haast ondoenlijk voor de jury om in het corsogeweld van 2012 tot
een verdedigbare rangorde te komen. De presentaties waren van een
enorm hoog niveau. De laag geëindigde wagens zouden enkele jaren
geleden aanzienlijk hoger gereden hebben.
Het verschil in punten tussen de hoogste plaatsen is zo miniem, het was
echt dringen in de top! Hoeveel winnaars kan een corso verdragen?
Opmerkelijk ook om achteraf eens vast te kunnen stellen dat vakjury en
publiek, ondanks hun onafhankelijkheid, zo eensgezind waren in hun
beoordeling. We kijken alweer reikhalzend uit naar komend jaar.
We willen tevens van de gelegenheid gebruik maken om enkele algemene
punten aan te stippen waarop we het de voorbije jaren meermalen mis
hebben zien gaan:
Het daadwerkelijk verbeelden van snelheid blijkt vaak problematisch. De
geringe snelheid waarmee de wagens zich voortbewegen staat dat moeilijk
toe. Bij wagens waar gekozen is om de snelheid te vangen in een still, in
een ‘gepauzeerde beweging’, bezit dat ene beeld vaak wel de kracht om
het verhaal te vertellen of zet het de kijker aan het verhaal van vóór en ná
de still in te vullen.
Wagens presenteren zich in hun tocht door Zundert relatief kort aan het
publiek. Dat betekent dat de tijd die de toeschouwer gegeven is om het
hele verhaal van de wagen te lezen, en soms ook nog te beluisteren,
beperkt is. Kwantiteit zit kwaliteit in dat opzicht wel eens in de weg.
Overdaad schaadt. Ook dat is iets om bij de uitvoering rekening mee te
houden.
Tot slot van deze inleiding een opmerking met betrekking tot de toepassing
van figuratie. Het is in zijn algemeenheid belangrijk om veel meer aandacht
te geven aan de rol van figuratie in de zin van ‘wie laat je wat doen en
zeggen’. Elke figurant, al het spel, elk woord moet van toegevoegde
waarde zijn op de totale presentatie van de wagen. Dat vraagt om
weloverwogen keuzes.