AAN DE LEZER Nieuwsbrieven volstouwen met ... - PVGE Nuenen

Mooie serie, maar waar is de veel
geprezen ROLLATOR?
(Deze cartoon werd ons toegezonden door Sjef van Grootel)
ZOMAAR EEN VERHAALTJE:
…………….……………….een AANBEVELING
Men kan van mij niet zeggen, dat ik een
thuiszitter ben. Meestal ben ik met
een natte vinger te lijmen voor
een uitstapje. Maar lang niet
altijd schrijf ik over mijn
“avonturen”, tenzij men mij
daarom vraagt. Maar ditmaal
voel ik mij geroepen mijn
Nuenense buurt- en dorpsgenoten te
laten delen in een van mijn leukste belevenissen
van de laatste maand.
Het ging als volgt: Vorig jaar logeerde een van mijn
zoons hier, die in het buitenland woont. Hij vroeg
mij met hem en zijn kinderen mee te gaan naar een
nostalgisch plekje uit zijn jeugd in Brabant. Dit
bleek het Nationaal Beiaard- en Natuurmuseum in
Asten te zijn. Ik heb die dag erg genoten en besloot
onmiddellijk deze plek te gebruiken voor een
uitstapje, dat ik jaarlijks maak met een stel
buurvrouwen, die elkaar kennen uit de jaren zestig.
We woonden toen allemaal in een spiksplinter
nieuwe buurt, kregen om de beurt een baby en
hadden veel steun aan elkaar. Later verhuisden we
naar “echte” huizen, zelfs niet meer in Eindhoven,
maar een groep van zeven hield nog wel contact. Nu
gaan wij eenmaal per jaar ergens naar toe, meestal
een stad. We maken dan een stadswandeling of
bezoeken een museum, eten lekker met elkaar,
praten weer voor een jaar bij. Vaak wordt van mij
verwacht het initiatief te nemen.
Dit was slechts de inleiding, nu komt mijn
aanbeveling aan de beurt.
Eind april kwamen we bij elkaar, enkelen met de
trein, sommigen met de streekbus. We vertrokken
met de bus vanaf het station Eindhoven, via
Helmond naar Asten, een rit van ongeveer drie
kwartier. Dat alleen was al een feestje. De zon deed
zijn best, het was nog niet erg warm, maar er
bloeiden al veel bomen en struiken. Kortom Brabant
op zijn best.
In Asten aangekomen moesten we nog een 10
minuten lopen. We begonnen dus meteen met koffie,
die we na al dat reizen wel verdiend hadden. In het
Museumcafe hadden ze heerlijke koffie en diverse
soorten lekkere verse vlaai.
Daarna het doel van de komst. Dit museum bestaat
uit twee delen, zoals al in hun folder aangekondigd:
1 museum, dubbele belevenis. Wij begonnen met de
collectie Natuurhistorie. Dit geeft een goed beeld
van vogels en zoogdieren die in de Peel voorkomen,
ook de zeer zeldzame. Ook zijn er fossielen te zien
van haaien en zeehonden, toen de huidige Peel nog
aan de ondiepe kust lag. Kortom: een eye-opener.
Voor kinderen en volwassenen.
Daarna werden we op werkelijk unieke manier
rondgeleid door de grootste collectie op het gebied
van klokken en bellen ter wereld. Het was nog niet
zo druk, dus waarschijnlijk had de beheerder plezier
in de geïnteresseerde groep oma’s die er rond liep.
Hij liet ons ook alle klokkenspelen horen. Als heel
bijzonder herinner ik mij het astronomisch
kunstuurwerk en het Arabische wateruurwerk: een
erfenis van het Londense Klokkenmuseum.
Inmiddels hadden we weer trek gekregen en genoten
in het Museumcafé van een goed verzorgde en niet
dure lunch.
Toen de inwendige mens was versterkt zijn wij een
kijkje gaan nemen in de museumtuin. Ik heb veel
liefhebberijen en hobby, maar eerlijk gezegd is
tuinieren daar niet bij. Toch was ook ik enthousiast
over de heerlijke geuren van de kruidentuin en zag
ik ook, dat er sinds het bezoek van een jaar terug
veel was verbeterd in deze tuin. Heel bijzonder zijn
ook de insectenmuren en vlinders.
Er wordt ook een film vertoond over de geschiedenis
van de Astense Klokkengieterij en voorbeelden van
de huidige opdrachten. Ook heel interessant. Asten
is heel bekend buiten ons Brabant.
Tot slot: In dit museum werken meer dan 130
vrijwilligers, die ondersteuning bieden aan de
conservatoren, die de collecties beheren. De
inkomsten zijn niet toereikend voor de exploitatie.
Wel wordt door diverse instanties subsidie verleend.
Mijn conclusie is, dat dit unieke Brabantse Museum
moet blijven bestaan en dus zoveel mogelijk
bekendheid moet krijgen. Dus dat is de reden van dit
verhaaltje!! Vertel het verder aan uw familie,
vrienden, kennissen in en buiten Brabant.
Lang leve Brabant !
Miep Luijten, 20 mei 2008.
pag. 8