ESGOO-nieuws Augustus 2003 - Tripod

Capibara en stamina in Dieren
Figure 1: De capibara, ook wel
waterzwijn genoemd, is het grootste
knaagdier ter wereld en verwant aan
de cavia. Illustratie Capibara (1791):
Thomas Bewick (1753-1828).
Resultaten topspelers eerder bekend
op internet dan in de zaal
De toernooidirecteur van het “Open Nederlands
Kampioenschap” herkent me
nog van vorig jaar als ik mijn verzoek herhaal
om de resultaten van de open groep
duidelijk te presenteren in de speelzaal.
Ik mag de uitslagenlijst wel van hem
inzien. Ik mag de lijst wel van de tafel
pakken. Hij belooft dat morgen de houders
voor de naamkaarten van de spelers
er zullen zijn. Je hoeft je dan niet af te
vragen wie op welk bord speelt. Ach, de
volgende dag zijn die houders er niet. En
als ik van de tafel van het toernooicomité
de uitslagenlijst oppak, staat de directeur
naast me en neemt me de lijst uit handen
om nieuwe uitslagen toe te voegen.
Donderdag zijn de houders er wel. Uitslagen
van de dag bijvoorbeeld gepresenteerd
op een groot vel papier van onze
39
grote voorbeelden in de hoogste groep
blijven achterwege. Misschien volgend
jaar bij de 26e editie.
Zesrondig 2
Gelukkig gaat het beter met mijn spel. Ik
neem deel aan het Zesrondig 2 van 21 tot
en met 26 juli. Een toernooi voor spelers
met een rating tot 1750. De groep
telt 56 deelnemers, waarvan 52 met rating.
Hun gemiddelde rating komt uit
op 1590. (In 2002 was de gemiddelde
rating 1637) De sportzaal Theothorne is
naar mijn idee te warm en te benauwd,
het is een warme zomer en iedereen doet
zijn of haar best koel te blijven. Nooit
zag ik zoveel mensen in een sportzaal met
plastic flessen met energiedrank en andere
koelvloeistoffen. Maandag tot en
met donderdag is het zo goed als ondraaglijk.
Vrijdag en zaterdag was het
misschien ietsje koeler, al heb ik daar zelf
niet veel van gemerkt. Mogelijk werkte
de ’hitte’ van de partijen op mij in.
Een minremise in de eerste ronde en een
plusremise in de tweede. In de derde
ronde heb ik verloren. Een leerzame
partij door het rattengedrag van mijn tegenstander.
Op het moment dat de stelling
volgens mij remise is, bied ik remise
aan. De man zegt niets, kijkt niet op van
het bord en speelt na enige tijd zijn zet.
Als ik terugkom van toiletbezoek zit hij
(ongevraagd) met mijn notatieboekje in
zijn handen. Wat later in de partij ontstaat